Hoofdstuk 19

Na de openingsceremonie gaan we naar ons verblijf. We zullen er twee weken verblijven en ondertussen trainen voor de Hongerspelen.

We stappen in de lift en gaan zo naar boven. De lift gaat open en we stappen een soort gang in. Het is allemaal heel nieuw voor mij en ik voel een zenuwachtige tinteling.

We blijven staan voor een deur. Jane Blueberry kijkt ons vrolijk aan als ze de deurklink vast houdt.

'Maak je klaar...' begint ze. 'Voor de coolste kamer die jullie ooit gezien hebben!' Ze duwt de deur helemaal open en neemt alle luxueuze dingen in haar op.

Ze haalt eens diep adem om alle nieuwe geuren in zich op te nemen. Ze wordt weer rustig en sluit haar ogen. Dit is voor ons het teken dat we binnen mogen gaan.

Na Nash ga ik ook de kamer in. Ik passeer Jane, die nog steeds staat te genieten van hoe heerlijk het hier is.

Ik kijk rond en ze heeft inderdaad gelijk. Maar ik reageer niet zo heftig als zij deed.

Ik neem alles rustig in me op en probeer me te laten wennen aan de nieuwe omgeving.

Dit is waarschijnlijk de hoofdkamer; dus waar we het meeste zullen komen.

Er staat een grote beige zetel en daar tegenover staat een groot zwart scherm. Ik vermoed dat het de luxueuze versie is van een televisie.

Er liggen allemaal opgepofte en heel zacht uitziende kussens die goed bij de kleur van de zetel passen.

Onder de zetel ligt een groot, paars, tapijt die zacht aan voelt als ik er over loop.

Even verder is er een verhoogje waar een grote, rechthoekige tafel staat. Er staan moderne stoelen onder.

Het ziet er allemaal heel modern uit en ik vraag me af of ik hier wel snel ga kunnen wennen. Het is thuis heel anders dan hier.

Jane stelt voor dat we ons gaan wassen, zodat we daarna kunnen trainen in het trainingscentrum.

Ze begeleid me naar mijn kamer. Het is een vrij grote kamer. Even later gaat Jane weg om me alleen te laten en mijn kamer te verkennen.

Er is een groot bed en een paar kasten. Als ik nog wat verder ga is er een aparte ruimte om te douchen en om te kleden.

Ik neem mezelf voor om te gaan douchen, omdat ik fris wil zijn voor we gaan trainen.

Als ik in de douche sta, vraag ik me af of er hier ook rozengeur is. Er zijn -net zoals in de trein- allerlei knopjes. Maar er staat niets op de knopjes.

Er zijn wel lichtjes in de knopjes. Geel, groen, blauw,... en roze. Zou dat van de rozengeur zijn?

Ik druk op het knopje en even later komt er een heerlijke rozengeur in de douche.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top