"Mag ik binnenkomen?" Vroeg Liam. Ik keek naar Stefano die net naar beneden kwam lopen met alleen een jogging broek aan. "Wie ben jij?" Vroeg Stefano. "Ik ben Liam." Zei Liam vast beraden. Stefano vond het duidelijk niet leuk. "Oké en wat doe je hier ?" Zei Stefano en hij kwam naast mij staan en sloeg zijn arm om mij heen. "Ik ben haar bodyguard gestuurd Dior hoge mensen in de maffia." Zei Liam afkeurend naar Stefano. Stefano keek me aan. "Die heeft ze niet nodig" zei Stefano. "Oke dus dan ben jij de gene die een kogel voor haar opvangt als de moordenaar opkomt?" Zei Liam. "Ja." Zei Stefano. Wat lief ! Dacht ik in mijn gedachten.

"Zal wel maar alsnog ik moet haar beschermen." Zei Liam. Stefano wou war zeggen maar ik was hem voor. "Extra handen zijn altijd welkom" zei ik en ik keek Stefano aan. Hij knikte en liep naar de keuken. "Wanneer kan ik terug naar mijn eigen huis?" Vroeg ik aan Liam. "Ik stuur er wat mensen heen" zei hij en hij pakte zijn telefoon. Ik liep naar binnen en Liam volgde mij. Iedereen was stil in de keuken. Liam ging zitten op een kruk aan het kookeiland. Stefano keek hem denheke tijd aan. En ik keek naar Stefano. Je zag dat Stefano dat echt niet leuk vond.

Alec kwam ook binnen gelopen. Iedereen keek hem aan. "Wat" zei hij en hij schok een glas melk in. Ik zei niets, niemand eigenlijk. Stefano seinde dat ik mee moest lopen. Ik liep hem achterna en Liam ook. "Ik ga d'r echt geen pijn doen hoor je kan in de keuken blijven" zei Stefano. "Het zijn mijn orders." Zei Liam. "Je hoeft me niet als een hondje te gaan volgen hoor" zei ik. En ik fronste en wijs naar de keuken. En ook als een hondje liep hij naar de keuken.

"Ik mag hem niet" zei Stefano fluisterend. "Hij is hier net 3 minuten?!" Zei ik. "Ja dus!" Zei Stefano. "Waar erger je je dan aan?" Zei ik. "Idk! Hij is echt erg op jou gericht" zei Stefano en hij keek me recht in mijn ogen aan. "Oke ?" Zei ik. Stefano zuchtte. "En dat wil ik niet want als het er dan op neer komt dan.." zei hij en hij onderbrak zijn eigen zin. "Dan wat?" Vroeg ik hem. Stefano keek naar de grond. "En dan ben ik je kwijt." Zei hij. Ik tilde zijn kin omhoog met Mijn vinger zodat hij mij weer kon aan kijken. "Vertrouw je me?" Vroeg ik hem. "Ja hoezo?" Zei Stefano. "Dan hoef je je geen zorgen te maken" zei ik en ik gaf hem een zoen op zijn wang. En ik liep naar de woonkamer. Stefano bleef in de gang staan met zijn hand op zijn wang.
———
Jaja dat was dit hoofdstuk weer, iets korter maar goed.. vinden jullie het nog leuk? Zijn jullie
Klaar voor wat actie of willen jullie romantiek?.