"Call her" I said while looking at her. She roamed her eyes, puno iyun ng pananabik.

"Amira" Mahinang bulalas niya. Inulit ulit niya iyun hanggang sa lumakas ang boses niya.

May papalapit naman na lumilipad na kaluluwa sa gawi namin at naging  anyung tao ito.

Napasinghap si Veronica.

"Amira? Anak ko?" Di ito makapaniwala at dahan dahan lumapit sa dalagang parang walang kamuwang muwang. Nanginginig ang mga kamay nitong hinawakan ang mukha ni Amira.

"Oh anak" Napayakap si Veronica sa anak at napahagulhol. Halatang miss na miss na nito ang anak niya.

Walang reaksyon sa mukha ni Amira dahil wala na itong memorya kaya di niya makilala ang yumakap sa kanya ngayon. Nagtaka naman si Veronica kaya humarap ito sa akin.

"Bakit parang hindi niya ako kilala?" Pilit niyang pakalmahin ang sarili habang kinausap ako.

"Because of the River lethe. Ang tubig na iyun ay nakapag pawala ng memorya ng mga kaluluwa na nandirito" Tugon ko. Hinarap niya muli ang anak at niyakap.

Nakabalik kami ng bahay niya at nadatnan naman namin ang mga kasama ko na parang naiinip na sa kakaantay. Agad akong nilapitan ni Abigail.

"Saan kayo nanggaling? Nag-alala kami sayo" Sinuri pa nito ang katawan ko.

"Tumutulong lang ako" Sabi ko nalang.

"You shouldn't do that" Naagaw naman ang pansin ko kay Hayden na nagsalita. He's staring at me with no emotions.

"I agree. Wag kang pabida baka mas lalo pang maging kumplikado ang lahat. Okay?" Sabat naman ni Elizabeth at inirapan ako.

"Next time don't make a move and leaving us clueless. I am in charge of this group and each of you is my responsibility" Dugtong ni Hayden.

"I'm sorry" Naging tugon ko nalang.

"Veronica? Ayaw mo pa din bang tumulong?" Napatingin kaming lahat kay Veronica nang tinanong ito ni Elaiza.

"Tutulungan ko kayo" Sagot ni Veronica habang nakatingin sa akin.

"That's great! Kung ano man ginawa mo Chania. Thank you" Ngumiti naman si Elaiza sa akin. Tumango lang ako.

Lumitaw sa kamay ni Hayden ang libro at ibinigay niya ito kay Veronica.

"Matagal ng hindi nagbigay ng propesiya ang librong ito" Bulalas ni Veronica at dahan dahang binuklat ang libro. Agad nagliwanag ng puting liwanag ang libro kasabay ng pag puti ng mga mata ni Veronica. Marahas itong napatingala at pagkatapos nabalik din ito sa normal. Napatingin siya sa amin.

"Isang makapangyarihan na babae ang tutulong sa inyo, kahit buhay nito ang kapalit. Nanganganib ang buhay niya at dahil siya ang maging target ng mga kalaban ngunit hindi niya kailangan ng proteksyon. Magtungo kayo sa lugar ng desyerto at hanapin ang hari ng mga scorpion. Siya ang may alam kung saan niyo matatagpuan ang susi. Ang tinutukoy na susi sa propesiya ay ang Eternity sword. Ayan lang ang maitutulong ko. Magdoble ingat na lamang kayo sa misyon na ito" Sabi niya at dinaanan kami.

"Hey do you know who is the girl?" Elizabeth asked that made Veronica stop.

"Hindi. Wala na akong karapatan para ibunyag kung sino siya. Umalis na kayo bago pa magdilim. Ang lugar na ito ang mas delikado pa tuwing gabi" She replied and she glanced at me for the last time.

"Let's go" Hayden said. We used portal to leave her territory and we arrived immediately to the place where our belongings.

Nung di pa kami nakaalis sa bahay ni Veronica, she told me something inconceivable. Ako raw ang tinutukoy sa propesiya. She was funny and definitely wrong. I'm not the girl written in the book. I'm here for my own purposes and the hell why would I sacrifice myself for them? Besides, I can rule this world if I want to. I can make the impossible thing. And last, I don't die.

Now I doubt her ability but still, I must continue.

Muli kaming naglakbay sa ilalim ng gubat habang nagmamasid sa paligid.

"Alam mo ba Chania kung saan ang lugar napupuntahan natin?" Tanong ni Zap sa aking tabi.

"Sinabi iyun ng oracle" I said.

"That place is surrounded by scorpions. Malayo ito at di sakop sa mga lugar ng ating kinalakihan. So we can't be so sure if we will able to reach there" Abigail interfered with a serious tone of voice. She sounds like she is afraid of something.

Dumating ang hapon and we decided to stop. Tinayo namin ang mga dalang tent, pagkatapos gumawa kami ng burn fire at nakapalibot kaming lahat dito. Naguusap-usap sila habang kumakain kami ng dala naming mga baon.

"Do you know this place guys?" Basag ni Tanya sa katahimikan. Napatingin kaming lahat sa kanya.

"Yes but not really" Calex answered.

"This place is where the guards of waterous found dead bodies, ang mga taong iyun ay nagpatiwakal dahil sa labis na takot. They have witnessed how Typhon slaughtered their families and they couldn't help but to run. Hindi din sila nakalayo, nahabol pa din sila ng mga kalaban and this is the place where they chose to end their lives than to be killed by enemies" Malungkot na wika ni Tanya.

"Then why we are here?! This place is creepy" Takot na sabi ni Elizabeth, ma sisense mo din naiinis ito.

"Can you just shut up Elizabeth? Nakakainis kana" Atungal ni Elaiza kaya para naman itong napahiya at di na nagsalita.

"We should sleep" Seryosong usal ni Hayden at tumayo na ito.

"I agree" Nagsitayuan na din kami.

"Babe can I sleep with you? I'm scared" Narinig kong inarte ni Elizabeth at lumingkis pa ito sa braso ni Hayden. Is she serious?

Nakatingin lang ako sa kanila habang sila ay papalayo.

"No Elizabeth" Napangisi ako sa tugon ni Hayden at napagdesisyunan na ding pumasok sa sariling tolda.

It's midnight when the strange energy just woke me up. I went out to my tent while creasing my eyes. To my surprise some of members are outside. My forehead puckered. There's something wrong with them. Abigail, Zap, Haxen, Elizabeth and Tanya. Magkakaharap silang lahat.

Naagaw naman ang pansin ko sa presensiyang lumapit sa akin. It's Hayden.

"Go to your bed" He said.

"No" I refused. Napatingin siya sa mga kasama namin at nangunot din ang mga mata. Napintig ang tenga ko sa mga ingay na papalapit. I immediately roamed my eyes and I saw more than ten spirits are approaching. Nilapitan nila ang mga kasamahan namin at wala itong mga naging reaksyon.

"They are hypnotized" Hayden murmured. My eyes widened when the spirits entered to their bodies.

I was about to approach them but the barrier made me stop. The hell?

Napatingin ulit ako sa mga kasama ko at nakita kong naglabas sila ng mga kutsilyo.

"Hayden papatayin nila ang mga sarili nila" Pasigaw kong sabi. Agad siyang nagpalabas ng bulang apoy at binato sa barrier na kinatalsik ko naman. I winced because of the impact. That bastard. He glanced at me and I gave him a death glare. I immediately stood up. Nagpalabas ako ng dark ball. I already revealed my power so there's no big deal anymore. I attacked the barrier kaya nagkaroon ito ng butas. Muli itong binato ni Hayden ng flame ball at tuluyan itong nabasag.

"What's happening?" Narinig ko naman ang boses ni Elaiza. Nilapitan agad namin sila.

Gigilitan na sana nila ang mga sarili kaya agad kong ginamit ang kapangyarihan para kontrolin ang kanilang mga kamay. I made them stop. Agad kinuha ni Elaiza ang mga kutsilyo ngunit hindi pa din sila nakabalik sa wisyo.

"What's happening?" Dumating na din si Calex at nagtataka sa nakita.

"Kuya what happened to them?" Nag-alalang tanong ni Elaiza kay Hayden.

"Sinaniban sila ng mga espiritong nakulong sa lugar na 'to at mukhang gusto din nilang mandamay" I said seriously. Their both eyes widened.

Agad kaming napatingala nang may malakas na humagaspas sa itaas ng mga puno, malakas ang dalang hangin nito. Nakarinig kami ng isang halakhak ng babae. Biglang umulan ng malakas na pinagtataka namin at nagkaroon ng mga kidlat. Mas lalong nagwawala ang hangin sa paligid at hindi ko na masyadong nakita ang mga kasama ko.

I heard the laughter again.

"Guys, this storm is not just a storm" Sigaw ni Elaiza.

"That woman, this is her power" Pilit kong inaninag ang nasa itaas ng puno. It's a large bird.

"Oh no!" Naagaw ang atensyon ko kay Elaiza na ngayon ay napatakbo sa gawi ng mga kasamahan namin. Nakahiga na sila sa lupa. Hindi ko lubusan nakita ang buong nangyari dahil sa lakas ng ulan at sinabayan pa ng malakas na hangin. Lumapit sila Hayden doon.

Tinignan ko muli ang ibon habang nakataas ang kamay ko sa bandang mata ko. Agad akong lumipad pataas at lumipad naman ang ibon palayo.

I immediately ran after her and I blocked her way.

"Harpy?" Di naman ako makapaniwala sa nilalang na kaharap ko ngayon. This is Harpy, a demonic bird with a human face. Their abilities are manipulating the winds and conjure up storms.

"Who are you?" She asked me. Her name is Aellopus, she were the disciple of my Father but it was long time ago. I've never seen her ever since she left the tartarus.

"Aello, you're not supposed to be here" I said. Her eyes widened.

"M-melinoe? How did you find me?" Para naman itong nataranta at naging balisa.

"I didn't find you, you found me" I said. Her eyes widened again.

"Patawad, patawarin mo ako. Masyado akong nadala sa mga nagagawa ko sa mga tao at sa mga kaluluwa na nandirito. Hindi ko namalayan na naging sakim na ako sa taglay kong abilidad" Hinging tawad nito. Kung ganun, siya ang may pasimuno sa mga espiritong iyun na imbes dalhin niya ang mga ito sa tartarus. I greeted my teeth.

"Go back to tartarus Aello before I end your life. Bring those spirits and surrender yourself to my Father. Your sisters have been waiting you for so long" I said with a cold voice. She immediately obeyed.

Harpies are the snatchers of souls and the messenger of my Father Hades. It's their task to steal children and the souls of men. At first I'm not agree with that but Father said everything happened has purpose.

Pinapahintulutan silang maglabas, masok sa tartarus dahil sa kanilang tungkulin ngunit kailangan pa din nilang wag masyadong magtagal sa ibang lugar na pupuntahan nila. Harpies are also special and you can't easily make them obey unless you are the owner.

NAKAbalik ako sa lupa at wala ng bagyo. Nadatnan ko naman ang umiiyak na si Elaiza. She's healing the others dahil may mga sugat ito sa leeg. Nakaramdam naman ako ng kakaibang pakiramdam. Umiinit ang dugo ko at gusto ko ng magising sila.

"Elaiza relax, stay focus. You almost heal them" Tahan ni Calex.

"Do something Hayden. Their pulses are weak" I said. I could feel it. They are dying. That bird. I clenched my fists.

"I don't have ability of healing" He answered that made me stop.

"Kuya we must take them back to Academy. I can't heal them all. The knives they used may halong kapangyarihan nila" Mangiyak-ngiyak sabi ni Elaiza. Nakita ko namang gumalaw na ang iba.

"They are moving" I said. Agad nagpunas ng luha si Elaiza at muling nagpalabas ng kapangyarihang puti.

Mas lumaki ang pag-asa namin nang gumalaw muli sila hanggang sa nawala ang mga sugat sa leeg nila maliban kay Zap. My forehead puckered.

"Tanya?" Unang nagmulat si Tanya at agad napayakap si Elaiza dito. Kasunod nagmulat si Abigail, Elizabeth at Haxen.

Lumuhod ako at hinawakan ang leeg ni Zap. My eyes widened when I can't feel her pulse.

"Elaiza" Bulalas ko. Agad ding lumapit si Elaiza at nagpalabas ng kapangyarihan. Nagpanic na ang iba. Nawala ang sugat nito sa leeg kaya muli kong kinapkap ang pintig niya. Bumagsak ang balikat ko at naramdaman kong parang umakyat ang dugo ko sa ulo. She's dead.

Napaupo ako sa lupa.

"What? Guys do something!" Tarantang sigaw ni Abigail. Nagdilim ang paningin ko sa galit. Agad nagwala ang enerhiyang nananalaytay sa mga ugat ko.

"Chania? Shit. Chania stop"

"Chania!" Narinig kong sigaw nila ngunit mahina lang iyun. Ang sigaw ng buwan ay nawala. Mas lalong dumilim ang paligid. May malakas na enerhiya ang gustong kumawala sa akin. Lumakas ang ihip ng hangin ngunit napatigil ako nang may mainit na bagay ang yumakap sa katawan ko.

"Hey stop. Stop it little beast. Calm down" Narinig kong bulong ng mahinahong boses sa tenga ko. Tinignan ko ito at mas lalo akong nakaramdam ng galit.

Marahas kong hinawakan ang braso niya at binalibag. Biglang humaba ang mga kuko ko. Nagpalabas ako ng bulang itim sa kamay.

"No Chania! Stop!" Narinig kong sigaw ng iba. Binato ko ang dark ball kay Hayden at di man lang niya ito inilagan. Mas lalong kumulo ang dugo ko. Nagulat nalang ako nang bigla itong lumitaw sa aking harapan at napatigil nalang nang lumapat ang mainit niyang labi sa labi ko.

"Hush calm down my little beast" He said and I could taste his warmth breath. Unti-unting kumalma ang enerhiyang nasa katawan ko. My anger slowly disappeared at napalitan ng kakaibang init ang katawan ko. It feels like I want more.

I respond to his kiss and I even closed my eyes. He seemed surprise but later on his kiss turns into aggresive. I moaned. He explored my mouth with his tongue. He sucked my lips.

"Ahem! Excuse me?" Nanlaki ang mga mata ko at agad kong naitulak si Hayden. Agad akong nabalik sa wisyo dahil sa boses. Nakita ko naman si Elaiza sa gilid namin.

"Kuya we're in serious situation remember? And Chania what you have done was really wild and unfriendly. You must control your power next time" She said seriously. I didn't response. I feel ashamed. Fuck that bird, she just provoked the demon inside me.

"We have to get back to Academy" Hayden said seriously.

Wala pa ding malay si Zap. I though she was dead but she's not. Ang kapangyarihan na gamit niya ay nakapag patigil ng pintig ng puso niya at akalain mo talagang patay na ito. Nakumpirma ko lang na hindi pa siya patay dahil nakikita ko ang kaluluwa niya. Meron pa din siyang koneksyon sa mismong katawan niya. The string of life. Masasabi ko lang na talagang patay na siya kung naputol na ito.

I composed myself.

"Kailangan nating magmadali bago pa mahuli ang lahat" I said. May malaking posibilidad na may dadating na nilalang na maaring makaputol sa string.

"How dare you to say that. You just made a scene. Kung kanina pa tayo nakabalik maaaring gising na siya. Your power is too suspicious. I don't like it. You're a traitor, aren't you?" Sabi ni Elizabeth at puno ng pag hinala. Galit na galit itong nakatingin sa akin. I didn't response. My punto siya. Naging pabaya ako ngunit hindi na iyun mauulit pa at hindi ako traydor.

"That's enough. Let's go. Pack your things" Malamig na sabi ni Hayden. Di ko nalang pinansin ang sinabi ni Elizabeth.

Nakabalik kami sa Akademya gamit ang portal at agad dinala si Zap sa clinic.

To be continued...