Nilingon ko si Tanya na ngayon ay parang wala pa din ito sa sarili. Huminga ako ng malalim saka siya nilapitan. Lumuhod ako sa harapan niya upang pantayan siya.

"Hey, it's me Chania." Hinawakan ko ang kanyang balikat habang sinabi iyun at tinitigan siya ng mabuti. Nakikita ko pa din sa mga mata niya ang lungkot na parang pinagbagsakan ng langit at lupa.

"Tanya?" mahina at kalmado ko nitong tawag sa kanya. Maya maya'y dahan dahan siyang lumingon sa akin.

Her tears started to drip again. Her eyes fiiled with sorrow, guilt and pain. She sobbed and let out those emotions.

I feel pity to her, perhaps this is sympathy however this feeling is a freaking strange  to me. I'm not used to it.

I hushed her with a calm tone. Dahan dahan ko siyang niyakap at mas lalo naman itong naiyak. Tinapik-tapik ko ng marahan ang kanyang likod. Parang namang bumigat ang dibdib ko kaya napabuntong-hininga na lamang ako.

"Sshhhh it's okay, it's over now," I muttered to her ear. At last, she gradually calmed her self. I brushed her back 'til then, the area filled with silence.

I heard her sniffed. Humiwalay ako sa kanya at dahan dahan naman siyang tumingin sa akin.

"Thank you," her voice sounds like husky, it can be noticeable by the others that she cried. Even her eyes looks so glommy.

"How's your feeling?" I asked her.

She smiled a bit, however it is obvious that it was not a genuine smile. She opened her mouth and said, "I'm okay."

I stared at her for a moment. I shighed. I can't constrain her to state the fact therefore I nodded, showing that she have my respect.

"Good to hear, shall we go now?" my eyes are focusing to her, waiting for her words. 

Instead of answering me, she stood up and nodded. I shrugged and did the same. Naglibot ako ng tingin and just a snap of my fingers unti-untint nagiba ang tahanan ng Syrens. I made a barrier to protect ourselves from those falling trunk. Naririnig ko din ang mga naputol na katawan ng puno.

"How did you find me?" napalingon ako kay Tanya nang nagtanong ito ngunit agad ko ding binalik ang tingin sa paligid at nagsalita. "It was your presence."

Tuluyang nagiba ang paligid kaya nasilayan na namin ang labas. Naglaho ang ginawa kong barrier at nakita ko naman si Hayden nakatayo sa itaas. Sinama ko sa pagteleport si Tanya at agad naman kaming dinaluhan ni Hayden.

"What happened?" his voice sounds wondering, kahit ang noo niya ay nakakunot.

"Nahuli siya ng mga Syrens. Napatay ko sila kaya nandito na kami sa harapan mo," alam kong parang namimilosopo ang pagkasabi ko ngunit iyun naman talaga ang totoo.

Sumeryoso si Hayden at pinaningkitan niya ako ng mga mata. I rolled my eyes.

"Saan ang iba?" naagaw nalang ang pansin namin nang nagtanong si Tanya.

"Naghahanap din sila sayo," sagot ko at nauna ng naglakad pabalik.

Halos mahigit limang minuto bago kami nagkita-kita lahat. Agad namang dinaluhan si Tanya ng mga babae habang ang mga lalaki naman ay nakahinga ng maluwag.

"Ayos ka lang ba Tanya?" nag-alalang tanong ni Elaiza dito.

Tumango naman si Tanya at tumingin sa akin. "Chania saved me from those Syrens. I thought of killing myself dahil sa sobrang sakit at lungkot nung nagflashback lahat ng masasakit ng nakaraan ko ... " she bit her lips and continued, "Ang lahat ng 'yun ay dahil sa isang spell na bumalot sa lugar na 'yun."

Because of her statement nahulog sa malalim na pag-iisip ang iba.

"Okay enough. We must leave this place as soon as possible," Hayden interrupted. Sumang-ayon naman kami sa kanya kaya nagsimula muli kami sa paglalakad.

Mas naging maingat kami habang nagmamasid sa paligid. Nakaalis kami sa lugar na iyun at bumungad sa amin ang madamong paligid. It is a wide grasses with placid atmosphere. The ambiance is too calming.

"Wooaaa ang ganda dito!" Napatili ang iba dahil sa sobrang galak at nagtakbuhan habang nakabuka ang mga braso.

Napangiwi ako dahil sa amoy ng aking sarili. Nabasa ako kanina at hindi kasiya-siya ang amoy ng tubig. Gusto kong magpalit ngunit nakita kong deadma lang ni Tanya ang basa niyang katawan kaya hinayaan ko nalang.

"Do you want to change your clothes?" Napaigtad ako nang biglang may nagsalita sa akong likuran. Agad ko itong nilingon at halos dumikit ang mukha ko sa dibdib ni Hayden. I immediately stepped backward.

Kinumpay niya ang kanyang kamay at namangha ako nang ang berdeng kapangyarihan niya ay unti-unting bumuo ng isang maliit na silid gawa ng mga baging. Unti-unti din itong nabalutan ng mga dahon.

I was amused by his power. Dahan dahan akong lumapit dito hanggang sa pumasok. Mas lalo akong namangha sa loob dahil wala talagang butas ang nakikita ko. Nagulat naman ako nang biglang tumubo ang isang bulaklak na kulay lavender. Napatitig ako dito. It's beautiful. Maingat ko itong hinaplos at halos mapatalon nang biglang itong natubuan ng isa pang bulaklak. Tumubo ito sa mismong naunang bulaklak, kulay asul ito. Wala sa sarili akong napangiti ngunit agad ding ipiniling ang ulo.

Kumuha ako ng damit na maisusuot sa aking bag, pinili ko ang itim na longsleeve at short. Napamura ako nang biglang may umagas na tubig mula sa bulaklak. Agad kong iniwas ang mga gamit ko. Lumapit ako muli sa tubig na tila shower. Mabilis kong hinubad ang mga damit at naligo. Agad din akong natapos kaya nagsuot na ako ng damit saka lumabas.

Paglabas ko para akong nakaginhawa ng maluwag. Napatingin ako kay Hayden. He is staring at me intently.

"Are you done?" his voice was so damn deep and husky at the same time. Hindi pa din niya inalis ang titig niya sa akin.

"Obviously ... " I uttered,  "Anyway, I feel fresh thank you for the help." Tinalikuran ko na siya dahil naiilang ako sa mga salita na lumabas sa mismong bibig ko. Lumapit  ako sa mga kasamahan namin na nagkasiyahan.

"Chania do you want to change your clothes?" Napatingin ako kay Tanya, kasama niya sina Abigail at Elaiza. May malapad itong ngiti sa akin at kumaway para lumapit ako. Sumunod naman ako sa gusto niya.

Nangunot ang noo niya nang nakarating ako sa kanyang harapan. "Did you change your clothes already?" she asked.

"Yes," I answered and roamed my eyes.

"Hmmm let me guess--" agad akong napatingin kay Tanya nang lumingkis ito sa aking braso. "Hayden helped you noh?" tuloy niya sa sinabing hulaan niya at panukulan ako ng mapanuksong tingin.

Nangunot ang aking noo. Nahihiwagahan ako sa mga inakto nito kaya di ko napigilan ang sarili na hawakan siya sa noo. Baka may sakit lang ito, "Are you sick?" I asked her.

Agad siyang lumayo at ngumuso. Napagtawanan naman siya nila Elaiza.

"I'm not!" Her lips parted and she glared at Elaiza.

"Royalties! Let's proceed before the sun goes down!" naagaw lahat ng atensyon namin kay Hayden nang bahagya itong sumigaw. Nauna na itong naglakad kaya wala kaming nagawa kundi ang sumunod.

It is sooth that behind the beauty there's a hidden enormity.

We immdediately roamed our eyes as the grasses seems having trouble by something.

"Sshhh silence." Pinagkrus ni Hayden ang daliri niya sa kanyang labi. His forehead creased.

Naningkit ang mga mata ko nang nakaamoy ako ng maasim. It's making me sick. Nagpatuloy kami sa paglalakad at napasigaw nalang kaming lahat nang nahulog kami sa isang bitag. Napaungol ako dahil sa pagbasak ng aking pwet sa lupa. May narinig naman akong hagikhik ngunit hindi ko ito nabigyan ng pansin. I took a deep breath. Kung sino man ang gumawa ng bitag na 'to, malilintikan sakin.

Nangunot ang noo ko nang may sumundot sa aking pisnge. Marahas akong nagdilat ng tingin at bumungad sa akin ... "Ang pangit." Umasim ang mukha ko dahil sa maasim nitong amoy. Fuck this tiny creature. Ang asim.

"Back off. You're gross," halos sukahan ko ito sa mukha.

"Chania. Stop provoking that tiny creature. We're surrounded by his comrade." Napalingon ako sa nagsalita. It was Elaiza. My forehead creased. Ngayon ko lang napagtanto na napalibutan kami ng maaasim.

"They are dwarf killers," bulalas ni Haxen habang mariin nakatingin sa kaharap niyang unano. A dwarf killer?

"They are capable of hunting around ... their flatulencies are no different from poison," Calex stated. Napataas ang kilay ko doon. Nonsense! Umiinit ang ulo ko sa amoy nila.

Tumayo ako ngunit tinutukan ako ng sibat ng kaharap kong unano. Pinanlisikan ko siya ng mga mata at dahil sa takot nito ay bigla nalang itong nautot. Damn.

Napamura ako, "Ang baho!" Sumigaw ako sa inis ngunit  napatigil nang nanunuot sa aking ilong ang amoy nito, huli ko ng takpan ang ilong dahil nakaramdam na ako ng pagkahilo. Umiikut-ikot din ang aking paningin hanggang sa dumilim ang paligid.

Naalimpungatan ako dahil sa malapot na bagay ang dumampi sa aking mukha. Pilit ko itong inalis sa pamamagitan ng pag iling ng ulo ngunit hindi pa din ito tumigil kaya napasigaw na ako sa inis. "Ano ba?!" Agad akong nagdilat ng mga mata at sinalubong ang mapangahas na dumisturbo sa akin.

My forehead creased because of the ugly creature. Agad nag flashback sa akin ang nangyari kanina na kinalaki ng mga mata ko. I tried to move my body but I can't. Tinignan ko ang sarili at nanlaki ang mga mata dahil wala na akong saplot. May kung anong puting likido ang bumabalot sa buong katawan ko. Agad akong naglibot ng tingin. Ang lugar na kinalalagyan namin ngayon ay isang kuweba at nakita ko ang mga kasamahan ko na ganun din ang sitwasyon. Nasa gilid ko si Hayden. Mukhang hindi pa ito nagising.

"Pssst! Hayden?" tawag ko dito at saka ito naalimpungatan. I waited him to open his eyes and he just did. "Hey?" muli kong agaw ng kanyang pansin.

Lumingon siya sa akin at agad nanlaki ang kanyang mga mata. "What the fuck Chania?!" agad niyang atungal at nagiwas ng tingin.

"Don't curse me you bastard. These tiny creatures are making me sick!" I turned my gaze to this tiny creature beside me. "Anong ginagawa mo?" puno ng awtoridad kong sabi.

Humahagikhik siya. "Kayo ay ang magiging hapunan namin." Muli siyang humagikhik na kina igting ng panga ko.

Napapikit ako ng mariin.

"What the f*ck!"

"Shit! What's happening?!"

"Don't look at me you pervert?!"

"Damn!"

Narinig kong kanya kanyang reklamo ng mga kasamahan ko, mukhang ngayon pa lang sila nagising.

I heard Elizabeth began to cry. "Are they going to eat us--"
"Shut up! Let's try to use our powers, okay?" singit ni Elaiza at halatang naiirita na ito.

Sinubukan kong gamitin ang aking kapangyarihan ngunit hindi ito gumana. Nangunot ang noo ko at muling sumubok. Still, nothings happen. Dammit.

"I can't use my power!"

"Me too!"

"Fuck this creatures! Makakain ko talaga kayo!" Napasigaw sa inis si Calex at galit na galit niyang tinignan ang unano na nasa tabi niya.

"Tanga! Tayo ang makain nila pag di tayo nakalabas dito!" atungal naman ni Tanya.

Narinig ko namang humagikhik itong unano sa tabi ko kaya napatingin ako sa kanya. My eyes widened because of the knife in his hand. "Anong gagawin mo dyan?" tanong ko dito na may pagbabalang tingin.

Impit akong napasigaw nang hiniwa nito ang aking hita. Narinig ko din ang sigaw ng iba. Napuno ng sigawan ang paligid. 

Again, I screamed because of pain and madness. "Enough!" Malakas kong sigaw at agad akong bumangon.

Because of anger, napawalang bisa ko ang bumabalot sa aking katawan. Gulat na gulat naman ang mga dwarf. Pinanlisikan ko sila ng mga mata. "How dare you to hurt me! Now you're going to face the atrocity of my power." Tinaas ko ang kamay habang may malamig na expression. I could feel a burning fire within my body. The rage and avidity are spinning in my head.

And just a snap of my fingers, nagkaroon sila ng mga sugat sa iba't ibang parte ng katawan. They are started to scream around. Some of them tried to run ngunit awtomatik nahiwalay ang kanilang mga binti. Nagsisigaw sila sa sakit at takot. Napahalakhak ako. "Ngayon, kilala niyo na ang binangga niyo." Marahas kong nilingon ang katabi kong unano na parang naestatwa ito.

Isang kumpas lang ng kamay ko ay lumipad ito at bumagsak sa lupa. Kinimkim ko ang lahat ng galit, "Aaaaaaaaaa!" I screamed and I spread my arms.

Nagsisabog ang katawan ng mga dwarf at napuno ng mga dugo ang paligid. Tumigil ako at napadura.

Even their bloods, maasim.

Now, where's my clothes?

Dammit!

To be continued...