/Jace p.o.v/

Al vroeg in de ochtend moest ik opstaan om mezelf klaar te maken voor de grote dag. Vandaag is het dan eindelijk zo ver, vandaag gaan ik en Lucy met elkaar trouwen, elkaar het eeuwige ja-woord geven. En aan het einde van deze dag zal ik haar mijn prachtige vrouw mogen noemen. Niets maakt mij meer gelukkig dan die gedachte. Want wat houd ik toch zielsveel van haar. Ze heeft zoveel meegemaakt, maar ze is altijd haarzelf gebleven. "Jace, ben je weer aan het dromen?" hoor ik Max aan mij vragen, en ik kijk hem grijnzend aan, dat antwoord zal hij wel snappen. "Echt waar, je moet je pak aan gaan trekken dude, anders staat de bruid straks op jou te wachten," zegt hij waarschuwend terwijl hij het pak in mijn handen duwt, "Hier,". Hij weet dat hij gelijk heeft, ik zie het aan de tevreden glimlach op zijn gezicht. Max is vandaag mijn getuige bij de bruiloft. Ik haal het pak uit het plastic en ik begin maar met de broek, die krijg ik nog wel aan, en hij zit echt prima. Daarna neem ik de witte blouse die ik ook aantrek, ik worstel alleen een tijdje met de knoopjes. Waarom kan ik dat nou niet eens fatsoenlijk doen? vraag ik mezelf af. Daarna neem ik het zwarte jasje, en ik doe het eroverheen aan. Dat hebben we gelukkig gehad. Nu nog de schoenen en de strik. Ik kijk de gehele kamer rond, maar mijn schoenen zijn nergens te vinden. Zacht vloek ik, straks moet ik op sokken naar het altaar lopen. Maar dan hoor ik Max lachen en even later ploffen mijn schoenen voor mij neer. "Max, ik krijg je nog wel," grom ik zogenaamd dreigend tegen hem, waarna ik vlug mijn schoenen aan doe. En nu nog het moeilijkste deel, de strik. Ik heb zo'n hekel aan die dingen. Maar na zeker een kwartier gefrutseld te hebben aan dat ding, zit hij toch goed. "Ben ik nog iets vergeten?" vraag ik aan Max, waarna hij knikt. "Wat dacht je van de ringen," antwoord hij, duidelijk genietend van hoe chaotisch ik ben op deze dag. "Aah, tuurlijk," mompel ik waarna ik snel het doosje met de ringen pak dat ik straks aan Jamie, één van de wolvenpups zal geven, hij is onze ringdrager. "Goed, we kunnen gaan," zeg ik terwijl ik de deur uitloop. Max volgt me maar. Het is prachtig weer vandaag, daar hebben we enorm veel geluk mee, aangezien de bruiloft in het bos wordt gehouden. Met zijn tweeën lopen we naar de plek, en naar het altaar. Hier moet ik wachten op Lucy. Ik ben echt benieuwd hoe ze eruit ziet. Vast prachtig. De roedels zitten er al, en ook een paar vampiers. Iedereen is gekomen. Wanneer de muziek begint te spelen kijk ik vol verwachting op. En achter de vallende bloemblaadjes die worden uitgestrooid, loopt een ware prinses. Ze zou zo uit een sprookje kunnen komen. Haar haar is lichtjes opgestoken en gekruld aan de onderkant. Ze heeft roze-rode lippen en hele lichte oogschaduw. Maar haar jurk is ook betoverend, een echte sprookjesjurk. En vaag zie ik onder haar sluier ook een grote glimlach op haar lippen. Mijn vader begeleid haar, aangezien haar vader niet meer leeft. En ze had toch iemand nodig. Als ze voor me staat, voel ik mijn hart sneller kloppen. Het is bijna zo ver. Zachtjes pak ik haar handen vast en dan kijken we naar de priester. "Welkom allemaal, op deze speciale dag waarin we allemaal getuige zijn van dit bijzondere huwelijk, een huwelijk tussen een dappere strijder en een vreedzame prinses, een weerwolf en een vampier. Maar ik zal jullie zeggen, ik heb nog nooit een liefde mogen aanschouwen die zo groot en sterk is," begint hij, iedereen luistert er geboeid naar, "Jace Longwood, neem jij, Lucinda di Medici tot je wettige echtgenote, en beloof je haar tot in de eeuwigheid te koesteren en te beschermen?". Meteen knik ik, "Ja, dat doe ik," zeg ik. "Goed, Lucinda di Medici, neem jij, Jace Longwood tot je wettige echtgenoot, en beloof je hem ook tot in de eeuwigheid te koesteren en te beschermen?" vraagt hij. Heel even blijft het stil, maar dan klinkt er een luide "ja!" door het bos, en iedereen barst in juichen uit. De kleine Jamie rijkt ons de ringen aan, en we doen ze bij elkaar om. Ze passen perfect. "Dan mag je nu de bruid kussen," spreekt de priester. En dat laat ik me echt geen twee keer zeggen. Voorzichtig haal ik de sluier voor Lucy haar gezicht weg en ik druk mijn lippen teder en passievol op de hare. Het is de meest geweldige kus ooit. Als we elkaar weer aankijken, zie ik gewoon het geluk in haar ogen. Ze stralen meer als ooit tevoren. "Dan is het nu tijd voor een feestje!" roep ik uit terwijl ik Lucy optil en haar meeneem naar de feesttent. De bruidstaart staat er al te wachten. Ik zet haar ervoor neer en pak het mes om hem aan te snijden, maar voordat ik kan reageren heeft Lucy al een stuk taart in mijn gezicht gesmeerd. "Ooh no, you didn't," zeg ik lachend terwijl ik ook een stuk taart pak en het in haar gezicht smeer. Samen lachen we, en net op dat moment worden we gefotografeerd. Dat wordt een leuke foto. Nadat we ons gezicht hebben schoongemaakt, lopen we naar de dansvloer en we beginnen met een klein walsje op rustige muziek. Maar dan verandert de muziek en al snel is iedereen aan het dansen. "Nu ben je dan eindelijk mijn vrouw," fluister ik glimlachend in haar oor. Haar wangen kleuren heel lief rood. "En er is niemand die ons dat nog af kan nemen,". "Ik houd van je," zeggen we tegelijkertijd.

Heey guys, hebben jullie genoten van dit hoofdstuk? Ik hoop het..
Ze zijn eindelijk getrouwd, aaaah!! :D
Vinden jullie ze ook zo schattig?
Het bovenstaande liedje heet trouwens Storm en is geschreven door Ruelle, ik vond het geweldig passen bij dit hoofdstuk, haha.