/Lucy p.o.v/

Het is inmiddels al weer drie maanden later sinds het gesprek met Jace over mijn herinneringen, en natuurlijk ook het meidenavondje. Steeds meer en meer komen mijn herinneringen weer terug. Ik kan me weer heel goed herinneren wat voor een hekel ik heb aan Meliorn, hij heeft me alles afgenomen, keer op keer weer. Zonder herinneringen aan hem vond ik hem aardig en lief, maar nu weet ik weer wat zijn ware natuur is. Die jongen heeft een zwarte en verderfelijke ziel, hij vernietigt alles dat hij ook maar aanraakt of aankijkt. Hij vernietigt het rijk van de vampieren en de wolven, en dat kan zo langer niet doorgaan. Ik ben de prinses, ik moet ze helpen. Ik moet ze uit hun lijden verlossen. Maar snel genoeg krijg ik daar de kans weer toe. Meliorn heeft weer wat dorpen vernietigd en wat wolven gedood, en dat was de druppel. We hebben een brief gestuurd dat we ons vredesakkoord intrekken en de oorlog weer uitroepen met hem en zijn volgers. En ik, ik zal mijn gehate verloofde het leven ontnemen. Nooit meer wil ik door hem worden aangeraakt, de vuile leugenaar dat hij is. Bijna heb ik zij om mijn eikenhouten staak door zijn hart te steken. Ik heb hem zelfs zelf geslepen, met gevaar voor eigen leven, maar ik weet nu zeker dat hij dodelijk is. Als prinses zal ik een einde maken aan deze tiranie. Niet dat ik Jace er al over heb verteld. Hij zou het me absoluut verbieden, hij zou het veel te gevaarlijk vinden. Want de vorige keer dat ik hem tegenkwam in de oorlog heeft hij me bruut vermoord en heeft hij me laten veranderen, iets wat ik hem nooit vergeef. Nog steeds krijg ik geen druppel bloed door mijn keel, ik wil gewoon geen mens, dier of wat dan ook doden om mezelf te voeden. Jace is er al een keer boos om geworden, hij zegt dat ik mezelf pijnig en zo de dood in jaag. Het is waar dat vampiers minder sterk worden en uiteindelijk in een eeuwige slaap vallen als ze niks drinken, maar ik kan het gewoon niet. Ik wil niet iemand opofferen voor mijn eigen leven. Ik leef zolang ik het volhoud, of zolang ik de wil behoud om mezelf te stoppen om levende dingen te bespringen en leeg te zuigen. Ik kijk op als ik voetstappen achter me hoor, en even later word ik liefdevol omhelst. "Hey lieverd," fluistert een stem liefjes in mijn oor. "Jace, je liet me bijna schrikken," zeg ik terwijl ik me naar hem omdraai en lach. Teder druk ik een kusje op zijn lippen. "Morgen is de grote dag, morgen zal jij mijn prachtige vrouw worden," fluistert hij met twinkelende ogen. En die woorden maken mij intens gelukkig. Maar ergens voel ik me schuldig, schuldig dat ik Jace niet over mijn plan kan vertellen. Maar het is beter zo. Zachtjes leg ik mijn hoofd tegen Jace zijn schouder aan. Ik voel me zo vertrouwd en veilig bij hem, hij is echt mijn ware liefde, mijn mate. "En jij wordt mijn man, de beste die er is," zeg ik terwijl ik naar hem knipoog. Ik heb echt zin in de grote dag. Samen met Lana heb ik vanalles gepland en het wordt echt een magische dag. De twee roedels zijn allebei uitgenodigd om te komen, ze zijn mijn vrienden, en ook die van Jace en Lana. En zij hebben mij geaccepteerd zoals ik ben, voor hen ben ik ook haast een wolf. Ze zien me niet als een bloedzuiger. "Ik heb nu al zin in het dessert morgen, chocolade ijs en pannenkoeken," mompelt Jace achter me. Hard por ik hem in zijn zij, "Hé!" roept hij uit, waarna we beiden in lachen uitbarsten. "En ik heb zin om jou in je jurk te zien en om met je te dansen," vervolgt hij. "Dat is al beter," zeg ik glimlachend, waarna ik hem nog een kusje geef. "Kom, Lana wilt nog wat dingen bespreken voor morgen," zegt hij terwijl ik overeind word getrokken en het huis in word gedragen, "Jace, ik kan ook zelf lopen," protesteer ik. "Weet ik toch, maar dit is zoveel leuker," antwoordt hij met een klein grijnsje op zijn lippen. Dan kom Lana aangelopen en ik zie haar met haar ogen rollen als ze ons zo ziet lopen. Ook Lana heeft geluk in de liefde, ze heeft nu een hele aardige, knappe vriend. Zijn naam is Max, en ze passen echt perfect bij elkaar. Nog nooit heb ik haar zo gelukkig gezien. "Morgen mogen jullie elkaar aflebberen jongens, nu nog niet," zegt ze ook met een grijns. "Ik moet nog twee dingen weten voor morgen," begint ze, "En dat is of je bloemenmeisjes wilt en of Jace één van de jongere wolven de ringdrager wilt laten zijn,". "Prima!" zeggen ik en Jace tegelijkertijd. "Ooh goden, nu gaan ze ook nog eens hetzelfde zeggen," mompelt Lana. "Hé!" zeg ik zogenaamd verontwaardigd terwijl ik haar haren door elkaar woel. "Grapje, grapje," zegt ze meteen lachend. "Oké, dat was het, nu mogen jullie weer verder gaan waar jullie gebleven waren," zegt ze terwijl ze een uitnodigend gebaar maakt. En samen met Jace plof ik op de bank neer. Hij is gewoon perfect. Ik had me geen betere verloofde kunnen wensen.

Dat was het hoofdstuk alweer, hopelijk hebben jullie ervan genoten. We zijn bijna aan het einde van het boek beland, nog 2 of drie hoofdstukken te gaan. Sorry, sorry, ik vind het net zo jammer als jullie. Maar ik zal daarna beginnen aan een nieuw boek, ik heb wel wat ideetjes, maar jullie mogen over een tijdje jullie favoriet uitkiezen ;)
Ook wil ik HEEL graag een ander boek aan jullie aanraden, het is van mijn te gekke vriendin Eva Rebellorum , ze heeft pas een nieuw boek gepubliceerd en het is echt GEWELDIG!!! Jullie zullen er zeker van genieten. Het boek heet De Donees Academy, en de titel verraad al hoe awesome het is. Dus lezen, lezen, lezen.