"Λένε πως όταν κάνεις σχέδια ο θεός γελάει..."

1 μήνα πριν

"Δεν αντέχω άλλο Τζουλ ... Με κακομεταχείριζεται δεν το βλέπεις; Εγώ τον αγάπησα κι εκείνος μου φέρεται σαν να είμαι πόρνη... Θα δεχτώ την προσφορά σου ..." Η Κάρλα σκούπισε τα ψεύτικα δάκρυα της και ακούμπησε το κεφάλι της στο στέρνο του Τζουλιανο. Το ξενοδοχείο κάθε φορά που ο Ραμιρεζ ερχόταν από την Ιταλία τον έβαζε στην πιο ακριβή σουίτα. Όλοι ήξεραν πως η Κλάρα αργά ή γρήγορα θα πήγαινε. Ήταν σιωπηλός νόμος.

"Είναι το καλύτερο... Μαζί μου θα εισαι βασίλισσα ! Κανένας δεν θα σε αγγίζει! Εγώ θα σε έχω πιο πάνω από όλους Κάρλα..."

"Το ξέρω... Πότε δεν μου φέρθηκες άσχημα και βαρέθηκα να ζω για να υπηρετώ τον Λιαμ . Ξέρεις... Με έβαλε και κοιμήθηκα και με έναν άλλο προχθές. Εγώ δεν ήθελα... Μόνο με εσένα μπορώ πλέον..." Έπαιζε τόσο καλά τον ρόλο της ... Ο Τζουλιανο την πίστεψε αμέσως. Η Κλάρα γέλασε από μέσα της . Είχε βρει το κορόιδο που θα της έδινε την ζωή που επιθυμούσε. Προσπάθησε με τον Λιαμ αλλά κατάλαβε πως την χρησιμοποιεί. Δεν την αγαπούσε όσο εκείνη. Δεν την αγαπουσε καθολου για την ακρίβεια... Μπροστά στο χρήμα όμως θα θυσιάζε κάθε συναίσθημα. Ο Ραμιρεζ της έταζε συχνά τον ουρανό με τα άστρα... Τον είχε κάνει υποχείριο της . Έχτιζε καιρό την εμπιστοσύνη του και πλέον ένιωθε έτοιμη. Τον έκανε με τον τρόπο της να της προτείνει να το σκάσει και να την φυγαδευσει στην Ιταλία.

"Μην ανησυχείς για τίποτα αγάπη μου ... Θα σε πάρω κοντα μου! Αύριο φεύγω. Μεθαύριο πες τον ηλίθιο τον Γκαελ να σε φέρει στο αεροδρόμιο. Θα κανονίσω να στείλω το αεροπλάνο μου να σε πάρει. Έπειτα σκότωσε τον ! " Η Κλάρα έχασε έναν χτύπο στα λόγια του. Ο Γκαελ ναι μεν είχε γίνει το σκυλάκι της αλλά δεν ήθελε να του κάνει κακο.

"Δεν βλέπω το λόγο αγάπη μου ..."Είπε και πέρασε το χέρι της πάνω στην γυμνή του κοιλιά. Όσο και να αηδιάζε στο θέαμα του γερικου κορμιού του ήταν το εισιτήριο της στην χλιδή. Ήταν διατεθειμένη να πουλήσει την ψυχή της για να ανέβει ξανά. Ένιωθε παραγκωνισμενη πλέον. Κάποτε ζούσε λουσμενη στο χρήμα και τώρα δεν την ήξερε κανείς. Ο Τζουλιανο ήταν αυτό ακριβώς που ήθελε. Ένας άντρας που θα έκανε ότι ακριβώς του ζητούσε. Ενας άντρας που σε λίγα χρόνια θα πέθαινε και θα της άφηνε την περιουσία του.

"Θα το κάνεις Κλάρα. Κανείς δεν πρέπει να μάθει πως σε έχω. Με αυτό το τρόπο όταν θα ζητήσω από τον Λιαμ να βρεθούμε για να υπογράψω τα χαρτιά και δεν θα σε έχει θα μπορέσω να αρνηθώ. Δεν θέλω να ανοίξω τα σύνορα ακόμα. Προτιμώ να κάνω δουλειές με τους Ρώσους ! Εκτός αυτού ο Λιαμ είναι αδίστακτος. Όλοι τον ξέρουν... Δεν νομίζω πως μετά την συμφωνία θα κάτσει άπραγος. Θα θελήσει μονοπώλιο . Εγώ θα του παίρνω το 20% και έχω την εντύπωση πως δεν θα το ανέχεται για πολύ. Θα τον σκοτώσεις λοιπόν πάει και τελείωσε!"Ο Ραμιρεζ ανασηκωθηκε και έπιασε την μέση της .

"Όπως θέλεις αγάπη μου ... αρκεί να φύγω από την κόλαση..."Είπε πονηρά κι εκείνος γέλασε.

"Και τώρα... Κάνε με ευτυχισμένο..." Της ειπε και η Κλάρα άπλωσε το χέρι της στο κομοδίνο. Πήρε το γνωστό μπλε χαπάκι και το έβαλε στη γλώσσα της .Ο Ραμιρεζ άνοιξε τα χείλη του και με ένα παθιασμένο φιλί εκείνη του το έδωσε...

Την τοποθέτησε πάνω του και εκείνη έκανε αυτό που ήξερε να κάνει σωστά...

1 ημέρα μετά

"Πάλι κλαις; Τι έγινε αυτή τη φορά;"Ρώτησε ο Γκαελ όταν πήγε στο δωμάτιο της για να της αφήσει πρωινό.

"Χθες πάλι με έβαλε να κοιμηθώ με αυτό το τέρας τον Ραμιρεζ, Γκαελ... Δεν αντέχω... Όλα θα ήταν απλά να σου έμοιαζε λιγάκι... Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να πηγαίνω με έναν παππού;Ενώ αν ήταν σαν εσένα...."Η Κλάρα έβγαλε την ρόμπα της και τον πλησίασε. Πέρασε το χέρι της ανάμεσα από τα μαλλιά του και τρίφτηκε πάνω στο κορμί του.

"Κλάρα σε παρακαλώ! Μεταξύ μας ξέρεις πως δεν μπορεί να γίνει τίποτα... Δεν θα πρόδιδα ποτέ τον Λιαμ...Είναι οικογένεια!"Εκείνη δάκρυσε και χάιδεψε τα χείλη του .

"Αφού το ξέρω πως είσαι ερωτευμένος μαζί μου γιατί δεν το παραδέχεσαι; Γιατί δεν με παίρνεις μακριά από όλα; Πες μου γιατί;;" Φώναξε και τον έπιασε από τα μπράτσα. Τον τράβηξε κοντά της και τον φίλησε. Εκείνος την απομάκρυνε αμέσως.

"Σου εξήγησα γαμωτο ! Μην με πιέζεις! Επιλογή σου είναι στην τελική! Όταν ήρθες εδώ ήξερες τι συμβαίνει και δεχθηκες. Μην ζητάς τα ρέστα τώρα! "

"Με απείλησε.... Δεν είχα επιλογή. Πάμε να φύγουμε μαζί! Το βράδυ! Εγώ κι εσύ... " κατέβασε τη τιραντα από την νυχτικια της και εκείνη έπεσε στο πάτωμα. Στάθηκε γυμνή μπροστά του κι εκείνος ανατρίχιασε.

"Ντύσου!" Της είπε σοβαρός

"Όχι! Πρώτα θα μου κάνεις έρωτα όπως εκείνη τη βραδιά!"

"Ήμουν μεθυσμένος που να πάρει ο διάολος! "

"Μου είπες πως μ'αγαπάς εκείνη τη μέρα... Πόσο εύκολα ξεχνάς λοιπόν..."Η Κλάρα τον πλησίασε και χάιδεψε το μόριο του πάνω από το παντελόνι...

"Πάρε το χέρι σου Κλάρα... Σου είπα ήταν λάθος. Ότι και να νιώθω για σένα δεν προδιδω τον Λιαμ ..."

"Αν δεν με σωσεις απόψε κι όλας θα αυτοκτονήσω!!!" Η Κλάρα πάτησε τα κλάματα και έπεσε στα πόδια του.

"Σε ικετεύω Γκαελ.... Δεν αντέχω... Θα σου τα πω όλα... Ο Ραμιρεζ με λυπήθηκε και μου είπε πως θα με φυγαδευσει στην Ιταλία. Του είπα πως ... πως ... πως σ'αγαπάω και σε θέλω μαζι μου ... δέχθηκε παρα την λυπη του να μας βοηθήσει... "

"Είσαι τρελή; Τι έκανες; Και τι είναι αυτά που λες;" Ρώτησε και άρχισε να πηγαινοέρχεται αμήχανα στο δωμάτιο

"Σ'αγαπάω!! Το είπα επιτέλους... Δεν αντέχω να κρύβομαι πλέον. Πάμε να φύγουμε αγάπη μου . Κανείς δεν θα μπορέσει να μας βρει ποτέ. Θα φτιάξουμε οικογένεια μαζί... Ο Ραμιρεζ είπε ακόμα πως θα υπογράψει την συμφωνία αρκεί να είμαι ευτυχισμένη, καταλαβαίνεις για τι πράγμα μιλάμε; Ο καθένας θα πάρει αυτό που θέλει και ειμαι σίγουρη πως ο Λιαμ θα καταλάβει αργότερα... "Σηκώθηκε από το πάτωμα και τον αγκάλιασε από πίσω. Έβαλε το κεφαλι της στην πλάτη του και τύλιξε γύρω του τα χέρια της ...

"Γκαελ ... εμπιστευσου με , ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να κρύβω όσα νιώθω τόσο καιρό; Κοίταξε με και πες μου πως δεν αισθάνεσαι το ίδιο..."

Ηττημένος, απογοητευμένος από τον εαυτό του γύρισε προς το μέρος της .

"Ο Ραμιρεζ θα υπογράψει ότι και να γίνει;" Ρώτησε και το πρόσωπο της φωτίστηκε αμέσως...

"Ναι μάτια μου ... Περιμένει να φτάσουμε ασφαλής και θα υπογράψει"

Η Κλάρα κέρδισε την παρτίδα... Κατάφερε να πείσει τον Γκαελ πως όλοι θα πάρουν αυτό που θέλουν χωρίς κανείς να επηρεαστεί. Είχε την ικανότητα να πείθει και δυστυχώς εκείνος πιάστηκε στα δίχτυα της ...

"Και πως θα φύγουμε από το σπίτι μου λες ;"

"Αυτό αστο σε μένα... Θα πάρω τον Λιαμ να τον ενημερώσω πως χρειάζομαι κάτι από το φαρμακείο. Πώς είναι επείγον. Είναι στην καταγραφή σήμερα οπότε δεν θα μου δώσει σημασία. Ξέρει πως είμαι κλειδωμένη... Θα σε πάρει για να έρθεις και αυτό είναι όλο!"

Ο Γκαελ αναστέναξε και εκείνη έκλεισε το πρόσωπο του στα χέρια της και τον φίλησε...

Την ίδια ώρα στο διάδρομο...

"Αδύνατον...!" Μονολόγησε ο Μαξ και έκανε ένα βήμα πίσω από την πόρτα. Ανίκανος να διανοηθεί όσα άκουσε από την μισάνοιχτη πόρτα έκανε μεταβολή και κρύφτηκε στο δωμάτιο του . Ήρθε νωρίτερα στο ρετιρέ αλλά ποτέ δεν περίμενε πως οι φωνές που άκουσε από το δωμάτιο της έκρυβαν μια τέτοια συζήτηση. Ήταν σίγουρος πως η Κλάρα δεν έδινε δεκάρα τσακιστή για τον Γκαελ. Του είχε πει άπειρες φορές να μην παίζει τα παιχνίδια της αλλά εκείνος δεν άκουγε...

Σίγουρος πως κάτι κρύβεται πίσω από όλα αυτά αποφάσισε να τους ακολουθήσει. Περίμενε υπομονετικά ώσπου μισή ώρα αργότερα ειδε από την χαραμάδα του δωματίου του την Κλάρα και πίσω της τον Γκαελ με ένα μεγάλο σάκο.

"Ηλίθιε... Αυτή η μάγισσα κάτι ετοιμάζει!"Μουρμουρησε και πήρε το όπλο του .

Περιμενε μέχρι να βγουν και τους ακολούθησε. Μπήκαν στο αυτοκίνητο και κρατώντας μια απόσταση ασφάλειας από την στιγμή που ήξερε τον περιορισμό τους ακολούθησε.

Δεκαπέντε λεπτά αργότερα είχαν ήδη φτάσει. Η Κλάρα παρότρυνε τον Γκαελ να βγει πρώτος. Είχε ήδη σκεφτεί πως θα τον ξεφορτωθεί... Αυτό που δεν υπολόγιζε όμως ήταν ο Μαξ ...

"Πάμε πίσω από το αεροπλάνο πρώτα, σε εκείνη τη μπλε πόρτα, θα υπογράψουμε κάτι χαρτιά επιβίβασης και φύγαμε!"

Ο Γκαελ προχώρησε μπροστά. Η αίθουσα που του υπέδειξε να μπει ήταν άδεια. Αμέσως ένιωσε πως κάτι δεν πάει καλά... Όταν άκουσε την πόρτα να κλείνει γύρισε απότομα και την ειδε με ένα πιστόλι στο χέρι. Ο σιγαστηρας που φορούσε πάνω πρόδιδε τα πάντα...

"Γιατί; Πες μου μόνο το γιατί...."Είπε σιγάνα

"Γιατί βαρέθηκα! Βαρέθηκα να είμαι η μαριονέτα του ! Όταν τον γνώρισα πίστεψα πως έπιασα την καλή! Νομίζεις είμαι ηλίθια; Ποιος άντρας που αγαπάει την γυναίκα του την αφήνει να πηδιέται από δω και απο εκεί; Δεν λέω... Μερικοί άξιζαν! Κουράστηκα όμως... Κουράστηκα να υπακούω στους ηλίθιους κανόνες του ! Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει αηδιαστικό ! Κλάρα άργησες! Κλάρα βγάζεις γλώσσα! Κλαρα μιλά μου στον πληθυντικό! Κλάρα μην με αγγίζεις! Κλάρα αυτό , Κλάρα το άλλο!!!Ποιος νομίζει ότι είναι; Του χρωστάμε λεφτά αυτό το καταλαβαίνω! Αλλά δεν έχει δικαίωμα να μου φέρεται σαν σκυλί! Άνθρωπος ειμαι ! Γυναίκα! Έχω δικαιώματα! Δεν σημαινω τίποτα για εκείνον και το βλέπω ... Με κλειδώνει και δεν βγαίνω έξω πάρα μόνο για να βρεθώ με κάποιον άντρα! Ούτε σεξ κάνει πλέον μαζί μου από τότε που υπέγραψε ο πατέρας μου εκείνο το συμβόλαιο!!! Να πάνε όλοι να γαμηθουν ! Θα ζήσω ελεύθερη! Χωρίς πρέπει! Χωρίς κανόνες! Δεν ήθελα να σε σκοτώσω αλλά δεν εχω επιλογή! Δεν ξαναγυρίζω εκεί μέσα! Θα πάρω ότι δικαιωματικά μου ανήκει και δεν είναι τίποτα άλλο από την ζωή! Υποθέτω θα σε δω στην κόλαση..."

Ο Γκαελ είχε μείνει ακίνητος . Είχε ασπρίσει ολόκληρος και δεν είχε ούτε μια λέξη να πει ...

Η Κλάρα όπλισε και ενώ δεν περίμενε να ακούσει κρότο εκείνος ακούστηκε δυνατά... Είδε τα μάτια της να ανοίγουν διάπλατα και ένα κόκκινο ρυάκι βγήκε από τα χείλη της. Ο Μαξ την πέτυχε ακριβώς στη μέση του θώρακα...

Σαστισμένος έτρεξε κοντά της . Γονάτισε και έπιασε το κεφάλι της αλλά ήταν ήδη αργά...

"Με ευχαριστείς αργότερα...' Σχολίασε ο Μαξ μόλις μπήκε από το παράθυρο και πλησίασε.

"Δεν ... Εγώ... Εκείνη... Γαμωτο Μαξ! Δεν έπρεπε να πεθάνει..." άρχισε να κλαίει ακόμα κι αν ήξερε πως εκείνη τον πρόδωσε... Ο Μαξ τοποθέτησε το χέρι στον ώμο του και τον χτύπησε ελαφρά...

"Σήκω αδερφέ... Δεν αξίζει πίστεψε με..."

"Πρέπει να πάρω τον Λιαμ!!" Αποκρίθηκε ο Γκαελ και έβγαλε το κινητό του αλλά ο Μαξ του το πήρε από τα χέρια.

"Ούτε να το σκέφτεσαι!!! Δεν υπάρχει περίπτωση να σ αφήσω να αυτοκτονήσεις!! Θα την πετάξουμε στο αυτοκίνητο και έπειτα θα το βάλω φωτιά! Θα φανεί σαν ατύχημα... Θα πειράξω τα φρένα και θα βρούμε την άκρη! Μην είσαι χαζός! Υπάρχει ένα αεροπλάνο του Ραμιρεζ εδώ... Καταλαβαίνεις πως η ηλίθια σου την είχε στημένη; Εκτός αυτού δεν ξέρουμε τι κρύβεται από πίσω. Μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε θα πούμε πως έσπασαν τα φρένα και το αμάξι τυλίχθηκε στις φλόγες. Θα σου κάνω λίγα χτυπήματα... Ότι χρειαστεί για να είσαι πειστικός... Συγνωμη Γκαελ αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος... Ο Λιαμ κάποια στιγμή θα καταλάβει. Δεν μπορω να ρισκάρω να σε σκοτώσει πάνω στα νεύρα του για την συμφωνία. Ξέρεις πόσα λεφτά διακυβεύονται..."

Απογοητευμένος με τον εαυτό του και την αγαθοσυνη που έδειξε προς το πρόσωπό της σηκώθηκε όρθιος. Έσφιξε τις γροθιές του και κοίταξε τον Μαξ.

"Φέρθηκα σαν ΜΑΛΑΚΑΣ! Έπεσα στην παγίδα της και δες που καταλήξαμε! Γαμωτο !!!"κλώτσησε έναν παλιό κουβά που βρισκόταν κοντά και αγανακτισμένος άρχισε να βρίζει

"Δεν θα μας οδηγήσει πουθενά αυτή η συμπεριφορά και χάνουμε χρόνο. Θα βρούμε μια λύση για όλα... Έλα τώρα! Πάμε να κανονίσουμε αυτό το πράγμα!"

"Και αν δε βρούμε; Τι θα κάνουμε;Έχουμε παλέψει τόσο γι αυτό το πράγμα! Μου υποσχέθηκε γαμωτο ! Μου ειπει πως ο Ραμιρεζ θα υπέγραφε... Όλα ήταν ψέματα!! Κι αυτός;Σίγουρα θα την περιμένει Μαξ ! "

"Αυτός να εισαι σίγουρος πως δεν θα μάθει τίποτα προς το παρόν. Δεν θα το επιτρέψει ο Λιαμ. Αν μάθει πως η Κλάρα είναι νεκρή θα προσπαθήσει να βρει την λύση. Θα τον βοηθήσουμε κι εμείς... το ξέχασες μια φορά αλλά είναι αδερφός μας Γκαελ ! Είμαστε ένα! Βάλε το μυαλό σου ξανά σε λειτουργία επιτέλους!!!"

"Έχει δίκιο... Είμαι απαράδεκτος. Πώς θα κρύψω όμως την αλήθεια από εκείνον; Δεν μου πάει ρε πουστη!"

"Πρέπει... Πρέπει γιατί αλλιώς θα νευριάσει και δεν θα σκεφτεί καθαρά... Τον ξέρεις καλά Γκαελ . Αν νιώσει πως χάνεται δύσκολα επιστρέφει. Αλλιώς θα διαχειριστεί το ατύχημα αλλιώς όλο αυτό. Όσο εκείνος θα προσπαθεί να βρει λύση με τον Ραμιρεζ εμείς θα κάνουμε τα αδύνατα δυνατά για να μάθουμε τι σχεδίαζε μαζί με την Κλάρα... Κάποια τηλεφωνήματα ίσως.. κάμερες.. Δεν ξέρω! Πρέπει όμως να μάθουμε πριν πάθουμε όλοι κακο! Έλα! Φτάνει , βάλε ένα χεράκι να πάρουμε δρόμο. Έχω από την πίσω πλευρά το αυτοκίνητο... "

Σε λιγότερο από 5 λεπτά όλα είχαν δρομολογηθεί...

Παρόν

Ο Λιαμ ξεκλειδώσε την πόρτα και μπήκε στο δωμάτιο της . Η Καρίνα στεκόταν όρθια και κοιτούσε έξω από το παράθυρο...

"Ακόμα και να θέλω να πηδήξω, το έχεις κι αυτό κλειδωμένο..." αποκρίθηκε χωρίς να γυρίσει.

"Αν σε ήθελα νεκρή δεν θα έχανα την ικανοποίηση να το κάνω μόνος..." Είπε αργά και πήγε κοντά της .

"Πώς να σκοτώσεις έναν πεθαμένο Λιαμ ; ακούς τι λες ;"

Έβαλε τα χέρια του γύρω από την μέση της και εκείνη αμέσως πανικοβληθηκε ...

"Κοίτα με ..." Είπε και την γύρισε προς το μέρος του ...

Σας φιλώ ....