"Ένιωσες την οργή; Βιωσες το τραύμα; Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με όσα έρχονται..."

"Θα την έχεις όπως θέλησες... Κάνε όμως υπομονή. Δεν πρέπει να γίνει κάποια αλλαγή. Αν καταλάβει κάτι ο Λιαμ πίστεψε με είμαστε νεκροί..." Ο Τζέικομπ γέλασε από την άλλη πλευρά της γραμμής

"Υποθέτω η αναμονή θα αξίζει τότε... Δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο... Αν σε 6 μήνες δεν την έχω στα χέρια μου θα σε σκοτώσω αφού σκοτώσω μπροστά στα μάτια σου την αγαπημένη οικογένεια που προστατεύεις έγινα κατανοητός;"

"Απόλυτα..." Είπε ο Γκαελ

"Σε ένα ένα μήνα θα έρθουμε...Βασικά Ο πατέρας μου θα έρθει... Κανόνισε να περάσει μια όμορφη βραδιά... Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ..." Ο Γκαελ έσφιξε τις γροθιές του .

"Δεν σε ενοχλεί να την πηδήξει ο πατέρας σου ;"Ρώτησε και ο Τζέικομπ γέλασε δυνατά

"Την καλύτερη πουτανα θα την κάνω μόλις την έχω στα χέρια μου !!! Πρέπει να μάθει..." Η απάντηση που του έδωσε του προκάλεσε αναγούλα...

"Δεν έχουμε να πούμε κάτι άλλο προς το παρόν... " Είπε και έκλεισε το τηλέφωνο. Μπήκε στο ξενοδοχείο και έπεσε πάνω στον Μπεν ο οποίος τον κοιτούσε από πανω μέχρι κάτω.

"Βρε βρε .... το μικρό ψάρι..."Αποκρίθηκε ο Μπεν ειρωνικά

"Θα σου έλεγα άντε γαμησου αλλά δεν μου αρέσει να βρίζω τους πελάτες μου ..."απάντησε ο Γκαελ

"Μάλιστα... Μήπως είδες την Καρινα;"Ρώτησε ο Μπεν και ο Γκαελ γέλασε

"Δεν τα έμαθες; Μάλλον δεν είστε και τόσο φίλοι τελικά... Έφυγε τα ξημερώματα για την Αυστραλία.  Έτσι μας είπε τουλάχιστον..." απάντησε και έκανε να φύγει αλλά ο Μπεν τον έπιασε από το μπράτσο. 

" Θα βρω τον κρίκο στην αλυσίδα σας και θα τον σπάσω αργά ή γρήγορα..." Είπε και ο Γκαελ τράβηξε το χέρι του

"Ψάξε όσο θες.. Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς! Πόσο κακό είναι τρεις φίλοι να έχουν ένα ξενοδοχείο μαζί;"Είπε ειρωνικά και έφυγε αφήνοντας τον Μπεν μόνο...

Αναρωτήθηκε τι την έκανε να φύγει τόσο σύντομα. Χθες του είχε πει πως σκόπευε να φύγει στο τέλος της εβδομάδας ... Δεν είχε χρόνο όμως να το σκεφτεί...Της έδωσε την κάρτα του και εκείνη του υποσχέθηκε να του τηλεφωνήσει κάποια στιγμή... Ο αρχηγός του ανέθεσε το πρωί μια σημαντική δουλειά και τον γύρισε πίσω στο σώμα από την άδεια. Δεν είχε χρόνο να ψάξει τίποτα παραπάνω...

Έφυγε από το ξενοδοχειο και ο Γκαελ που περίμενε στην υποδοχή ανακουφιστηκε ...

"Ο Λιαμ κατέβηκε από το πρωί;" Ρώτησε την κοπέλα στη ρεσεψιόν

"Όχι κύριε... " Απάντησε χαμογελαστή

"Αν χρειαστείς κάτι κάλεσε εμένα η τον Μαξ εντάξει;"Η κοπέλα έγνεψε θετικά και ο Γκαελ μπήκε στο ασανσέρ. Ένιωθε πως η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου αλλά δεν είχε επιλογή...

Στο ρετιρέ επικρατούσε ησυχία όταν μπήκε. Μια ησυχία που διαλύθηκε σε δευτερόλεπτα όταν άκουσε τις κραυγές της Καρινας από το δωμάτιο της. Πλησιασε και στάθηκε κιν τα στην πόρτα προκειμένου να ακούσει...

"Σταμάτα να με πονάς...." Η φωνή της έτρεμε, όπως έτρεμε και το κορμί της αλλά ο Λιαμ εξαγριωμένος πήρε στα χέρια τις φωτογραφίες και τις πέταξε στο πρόσωπο της .

"Πρέπει να μας μάθεις τους κανόνες..." Είπε σιγάνα και τότε ο Γκαελ παραπατησε όταν άκουσε το δυνατό χαστούκι που της έδωσε... Γύρισε προς το σαλόνι και είδε ένα άδειο μπουκάλι ουίσκι πάνω στο τραπέζι... αλκοόλ και αγάπη... Δύο λέξεις που τρύπωσαν στο μυαλό του και δεν είχαν σκοπό να φύγουν...

"Τι έκανα θεέ μου ..." Μουρμουρησε

"Τι ακριβώς έκανες; Για πες και σε μένα... ΓΙΑΤΊ ΑΝ ΈΧΕΙΣ ΚΆΠΟΙΑ ΑΝΆΜΕΙΞΗ ΣΕ ΌΛΟ ΑΥΤΌ ΜΑ ΤΟ ΘΕΌ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΏΣΩ!!!' Η δυνατή φωνή του Μαξ τράβηξε την προσοχή του αμέσως

"ΤΗΝ ΣΚΟΤΏΝΕΙ ΕΚΕΊ ΜΈΣΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ;; ΜΟΥ ΕΊΠΕ ΝΑ ΤΗΣ ΚΛΕΊΣΩ ΡΑΝΤΕΒΟΎ ΜΕ ΠΕΛΆΤΗ ΣΉΜΕΡΑ! ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΤΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ;;; ΛΈΓΕ ΜΑΛΑΚΆ! ΛΕΓΕ ΑΝ ΈΚΑΝΕΣ ΚΆΤΙ!!"

"Σκάσε ρε ηλίθιε!!!! Εννοούσα πως του έδειξα τις φωτογραφίες!!!! ΤΙ ΔΙΆΟΛΟ ΦΩΝΆΖΕΙΣ ΜΟΥ ΛΕΣ ;;;" Ο Μαξ τον κοίταξε καχύποπτα και πήγε κοντά του

"Μπορεί να είσαι το μυαλό εδώ μέσα αλλά μέσα από τον φακό της διοπτρας μου έμαθα να βλέπω στα ματια τους ... Έμαθα να κρίνω ποιος έχει κενό βλέμμα... Ποιος αξίζει να πεθάνει και ποιος όχι... Στο βλέμμα της το μόνο που έβλεπε ήταν συναισθήματα για τον Λιαμ... Δεν είπα κάτι και δεν θα πω... Ένα σου λέω μόνο.... Αν ποτέ μάθω πως κάτι από όλα αυτά δεν στέκει θα σε θάψω! Και όχι... Μην αναρωτιέσαι.... Ο Λιαμ δεν θα προλάβει και στο εγγυώμαι!!!"Ο Μαξ έφυγε και πήγε στο γραφείο... Ο Γκαελ  άφησε ελεύθερη την ανάσα του και έκλεισε τα αυτιά του σε μια προσπάθεια να σταματήσει να την ακούει... Φώναζε,έκλαιγε και εκλιπαρούσε πως δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά αλλά εκείνος δεν άκουγε... Φυσικά ανέφερε τον Γκαελ σε όλο αυτό αλλά ο Λιαμ δεν πίστεψε λέξη....

Ξαφνικά επικράτησε σιωπή... Μια σιωπή που έφερνε στο μυαλό την μακάβρια ατμόσφαιρα του νεκροταφείου... Η Πόρτα της άνοιξε και ένας Λιαμ εξαγριωμένος βγήκε από μέσα . Τα χέρια του από την παλάμες και την πάνω μέρος είχαν κόκκινες σταγόνες.... Το αίμα της ... Σκέφτηκε και ο Γκαελ και ο Λιαμ τον πλησίασε.

"Είσαι αδερφός.... Σωστά;" Ο Γκαελ ξεροκαταπιε αλλά φόρεσε γρήγορα τη μάσκα του

"Ούτε καν να το ρωτας..."

"Ωραία... Γιατί αν ισχύει έστω και μια λέξη που βγήκε από τα χείλη της θα σε  διάλυσω...αργά και βασανίστηκα!"

"Είσαι μαλακας ρε ;Πιστεύεις πως υπάρχει πιθανότητα όσα σου λέει να είναι αλήθεια; το έχεις χάσει τελείως; προσπαθεί να σε στρέψει εναντίων μου και θα δεις πως σε λίγο θα κάνει το ίδιο και με τον Μαξ!"

"Εγώ απλά σε προειδοποίησα..." Εις και σκούπισε το αίμα της πάνω στην μπλούζα ....

2 ώρες αργότερα ....

Η Καρίνα σύρθηκε μέχρι το κρεβάτι... Είχαν περάσει δέκα λεπτά από την ώρα που ανέκτησε τις αισθήσεις της αλλά δεν είχε δύναμη να σταθεί...

Έπιασε το σεντόνι και το τράβηξε για να σηκωθεί αλλά το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο... Άρχισε να κλαίει σιγάνα... Σκέφτηκε πως ρίχνει μαζεμένα όλα τα δάκρυα που δεν βγήκαν από τα μάτια της χρόνια τώρα ...

Το κορμί της ήταν γεμάτο μελανιές και ο λαιμός της κατακοκκινος. Το ένα της μάτι είχε βαφτεί στο μωβ και τα χείλη της ήταν ξεσκισμενα... Ο Λιαμ έκανε καλή δουλειά....

"Μπορείς κορίτσι μου...Μπορείς..." ψέλλισε και έπιασε το σίδερο από το κρεβάτι και κρατήθηκε με όλη της τη δύναμη. Ξάφνου η πόρτα άνοιξε....

Ο Μαξ σοκαρισμένος στάθηκε και την κοίταξε.... Δεν έβρισκε καν τα σωστά λόγια... Δεν έβρισκε καν το σθένος να ξεστομίσει αυτά που έπρεπε... Έτρεξε και την βοήθησε να ξαπλώσει στο κρεβάτι...

"Δεν ξέρω αν έκανες μαλακια η όχι ξέρω πως ποτέ δεν έχει χτυπήσει έτσι κανέναν....Ειδικά γυναίκα..." της είπε και εκείνη γύρισε πλάτη και κουλουριαστηκε .... Την άφησε και βγήκε έξαλλος στο σαλόνι. Έριξε μια άγρια μάτια στον Λιαμ και στον Γκαελ και χτύπησε το χέρι του στο τραπέζι.

"ΠΆΝΕ ΠΕΣ ΤΗΣ ΕΣΎ ΠΩΣ ΘΑ ΈΡΘΕΙ ΠΕΛΆΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΑΜΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΆΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝ ΈΧΕΙΣ ΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ !!!" Ούρλιαξε προς τον Λιαμ....

Σας φιλώ.....