"Ο παραλογισμός μας καταστρέφει...Πιο πολύ όμως μας καταστρέφει η ανάγκη που έχουμε να βρούμε την λογική μέσα στην ίδια μας την τρέλα..."

Ο Λιαμ έσβησε τη μηχανή του αυτοκινήτου και κατέβηκε. Στην αποθήκη δεν υπήρχε ψυχή. Μπήκε μέσα και περπάτησε στο γνωστό μονοπάτι ώσπου έφτασε έξω από το γραφείο που κάνουν τις μετρήσεις. Χωρίς να χτυπήσει άνοιξε και μπήκε μέσα

"Άργησες..." Είπε ο Γκαελ

"Ήρθα να ακούσω αυτό το τόσο σημαντικό πράγμα που έχεις να μου πεις ! Δεν μπορούσε να γίνει σπίτι;"

"Όχι Λιαμ ...Ήθελα να είμασταν κάπου οι δύο μας"

"Δεν σε καταλαβαίνω. Και τα νεύρα μου δεν είναι και σε καλή κατάσταση ξέρεις!"

"Νομίζω πως θα τα κάνω χειρότερα με όσα έχω να σου πω ..."

"Τι εννοείς;"

Ο Γκαελ έβγαλε το κινητό του και το άφησε πάνω στο γραφείο...

"Είχα μια συζήτηση σήμερα με την Καρινα αφότου έφυγες...."

Ο Λιαμ σφιχτηκε. Για κάποιο λόγο δεν του άρεσε  καθόλου όλο αυτό. Σηκώθηκε έξαλλος επάνω και χτύπησε το χέρι του στο γραφείο

"Θα σταματήσεις επιτέλους;" Φώναξε αλλά ο Γκαελ γέλασε

"Δεν θέλεις να ακούσεις την συζήτηση; πάλι καλά που με έκοψε να πατήσω την ηχογράφηση αλλιώς καημένε ακόμα με κλειστά μάτια θα βαδιζες!!"

Ο Γκαελ πάτησε από μόνος του την ηχογράφηση να παίζει....

"Βλέπω ακόμα δεν έφυγε και κόβεις βόλτες στο γραφείο του ξανά..."

"Ο λόγος σου δεν μετράει και τόσο αν πρόσεξες την κατάληξη Γκαελ . Τον έκανα σκυλάκι μου και δυστυχώς για σένα σύντομα θα τον πείσω να ξεφορτωθεί "

"Γαμημένη πουτανα ! Μακάρι να σε άκουγε και να σου φυτευε μια σφαίρα στο κεφάλι!"

"Δεν με ακούει όμως, σωστά; Και τώρα τράβα γαμησου ! "

"Όχι πριν φύγεις από δω μέσα!Απορω τι άλλο ψάχνεις να βρεις ... Πήρες ότι ήθελες και το έδωσες στον Μπεν .Εκανες τον Μαξ υποχείριο σου και τον Λιαμ τον τύλιξες ξανά! Τι διάολο θες επιτέλους;"

"Θέλω να τον δω να σέρνεται...Να πληρώσει για όσα έκανε  στην αδερφή μου με το ίδιο του το αιμα ! Ένας άχρηστος άξεστος άνθρωπος σαν κι αυτόν δεν αξίζει να αναπνέει...Ξέρεις πόση αηδία ένιωσα όταν με πήδηξε; Ακόμα και ο Μαξ το έκανε καλύτερα από εκείνον...Μόνο εσύ έμεινες αν το καλοσκεφτω..."

"Θα σε σκοτωνα εδώ και τώρα αλλά ξέρω πως δεν θα με πιστέψει!!"

"Και πως να το κάνει; Ο γελοίος μου είπε ότι μ'αγαπάει !!"

Μόλις ο Λιαμ άκουσε την τελευταία λέξη της έπιασε το κινητό και το εκτόξευσε με δύναμη στον τοίχο.

"Εγώ στα έλεγα...Τώρα με πιστεύεις;"

Η σφαίρα που πέρασε ξυστά από το κεφάλι του και κατέληξε στον τοίχο τον έκανε να σωπάσει. Ο Λιαμ ειχε τραβήξει το όπλο πιο γρήγορα από ποτέ πιάνοντας τον απροετοίμαστο...

Άρχισε να ουρλιάζει ασταμάτητα. Ο Γκαελ πρώτη φορά τον έβλεπε σε αυτή τη κατάσταση και σοκαρίστηκε ακόμα πιο πολύ όταν ο Λιαμ έπεσε στα γόνατα και έβαλε τα κλάματα σαν μωρό παιδί.

Σαν το φίδι που ετοιμάζεται να τυλίξει το υποψήφιο θύμα του , Σηκώθηκε και τον πλησίασε. Έσκυψε και τον έπιασε απο το μπράτσο .

"Δεν αξίζει αδερφέ...Έλα, σήκω να πάμε πίσω...Ο πατέρας σου θα σε βλέπει και θα ντρέπεται για την κατάντια σου ..." Οι λέξεις που χρησιμοποίησε ήταν αρκετά έξυπνες...

Ο Λιαμ σηκώθηκε. Σκούπισε τα υγρά του μάτια και κοίταξε το κενό.

"Σε δύο μέρες θα την στείλω στον Ραμιρεζ.  Ενημέρωσε τον πως δεν την χρειάζομαι πίσω... Θα την πας και θα την παραδώσεις εσυ ο ιδιος . Σήμερα μείνε μακριά από το ρετιρέ!"

Βγήκε και πήγε στο αυτοκίνητο. Ο Γκαελ άκουσε τα μαρσαρισματα και έτριψε τα χέρια του ... Ήταν καλύτερο από ότι φανταζόταν.

2 ώρες αργότερα

Η πόρτα άνοιξε. Η Καρίνα ένιωσε πως ακόμα και ο ήχος έβγαζε μια μακάβρια μελωδία. Σηκώθηκε από το κρεβάτι έτοιμη για να αντιμετωπίσει το θηρίο και στάθηκε στην μέση του δωματίου...

Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε δυνατά. Ο Λιαμ στεκόταν απέναντι της και την κοιτούσε. Έκανε ένα βήμα μέσα και ζαλισμένος από το πολύ αλκοόλ έπεσε πάνω στο πορτατίφ. Εκείνη αντέδρασε σαν αστραπή. Έτρεξε και τον κράτησε πριν πέσει αλλά εκείνος την έσπρωξε.

"Μη μ'αγγίζεις !" Της είπε και κρατήθηκε από τον τοίχο.

"Ήπιες;" τον ρώτησε αλλά στην πραγματικότητα ήθελε απλά να του φωνάξει... Να του πει πως όλα όσα έμαθε ήταν ψέματα. Δεν είχε μόνο ο Γκαελ κρυμμένους άσσους στο μανίκι του .. Καταβαθος ήλπιζε πως όταν το ηχητικό φτάσει στο σημείο που έλεγε ότι έκανε σεξ με τον Μαξ ο Λιαμ θα καταλάβαινε πως κάτι δεν πάει καλά...κι αν δεν το έκανε ο ίδιος ίσως το έλεγε στον Μαξ . Τίποτα όμως από αυτά δεν συνέβη.

"Ότι θέλω έκανα δεσποινίς Χάρτ..."

Ο Λιαμ ξαφνικά άρχισε να πιάνει και να πετάει ανεξέλεγκτα σε όλο το δωμάτιο τα πράγματα του. Έσπαγε ότι έβρισκε μπροστά του δίχως σταματημό και έλεος.

"Ξέσπασε ματάκια μου...Ξέσπασε..." μουρμουρησε η Καρινα χαμηλά και βουρκωσε βλέποντας τον σε αυτή τη κατάσταση. Ήταν άδικο. Ανήθικο αυτό που έγινε. Ήξερε πως θα τον πλήγωναν βαθειά τα λόγια της . Περίμενε πως θα γυρίσει και θα την σπάσει στο ξύλο αλλά εκείνος δεν το έκανε.

"Γιατί; ΓΙΑΤΙΙΙ!!!!!" Ούρλιαξε και ο χρόνος σταμάτησε. Βρέθηκε γρήγορα κοντα της αλλά πάνω στην ζάλη του την παρέσυρε και έπεσαν στο πάτωμα. Ο Γκαελ της ειπε να κάνει την ανηξερη. Να παίξει μαζί του αλλά εκείνη δίστασε. Έπιασε τους καρπούς της και τους κοπάνησε με δύναμη στο πάτωμα

"Γιατί;" ξαναρώτησε πιο χαμηλά...
"Γιατί να σ'αγαπάω;" Μόλις ξεστόμισε την τελευταία λέξη έπεσε πάνω της και άρχισε να κλαίει . Η Καρίνα βρισκόταν σε κατάσταση σοκ .

"ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΆΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ !!!" Φώναξε ξαφνικά και σηκώθηκε από πανω της. Έπιασε τη βάση του κρεβατιού και προσπάθησε να σταθεί όρθιος .

"Σε δύο μέρες φεύγεις δεσποινίς Χάρτ... Εύχομαι να έχεις έναν γλυκό θάνατο εκεί που θα πας γιατί αυτά τα χέρια..." Είπε και σήκωσε τα χέρια του ψηλά δείχνοντας τα
"ΑΥΤΆ ΤΑ ΓΑΜΗΜΈΝΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΓΑΠΑΝΕ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ!!!"

Βγήκε όπως όπως από το δωμάτιο. Ήχοι από μπουκάλια και βρισιές γέμισαν το σπίτι και εκείνη σύρθηκε μέχρι τον τοίχο και ακούμπησε την πλάτη της. Αγκάλιασε τα γόνατα της και άρχισε να κουνάει μηχανικά το κορμί της δεξιά και αριστερά...

Στον πρώτο πυροβολισμό έκλεισε τα αυτιά της και ούρλιαξε...Ο Λιαμ άδειαζε όλο το όπλο και γελούσε υστερικά.

"Ίσως έπρεπε να εφαρμόσω πάνω μου τους κανόνες! Κανόνας ένατος και πιο σημαντικός...ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΝΙΏΘΕΙΣ!!!" τον άκουσε να φωνάζει και έκλεισε τα μάτια της ...

"Πίστευες πως δεν θα έβλεπα την αλήθεια; Πόσο λάθος έκανες δεσποινίς Χάρτ! ΞΈΡΩ ΌΤΙ ΜΕ ΑΚΟΥΣ ! ΒΓΕΣ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ!!"

Πέντε λεπτά αργότερα όλο Λιαμ σταματησε ... Η Καρίνα ένιωσε πως η ηρεμία που επικράτησε παραήταν ανησυχητική. Βγήκε δειλά και προχώρησε σιγάνα στο διάδρομο.

"ΆΦΗΣΕ ΚΑΤΩ ΑΥΤΌ ΤΟ ΔΙΆΟΛΟ!!!!" Ούρλιαξε τραβώντας την προσοχή του. Τον είδε να στρώνει μια λεπτή λευκή γραμμή πάνω στο τραπέζι και δεν άντεξε να μείνει αμέτοχη . Δεν άντεξε να τον δει ξανά να σέρνεται... Προτίμησε να ξεσπάσει πάνω της παρά να κάνει κακο στον εαυτό του. 

Ο Λιαμ σηκώθηκε αγριεμένος. Χωρίς να της πει κάτι την έπιασε από το μπράτσο και την πέταξε στο καναπέ
Τα γυμνα της πόδια γέμισαν αμέσως αίματα από τα δεκάδες γυαλιά που υπήρχαν στο πάτωμα.

Έπιασε το όπλο του και της το κόλλησε στο κούτελο.

"Μπορεί τα χέρια μου να μην μπορούν να σε αγγίξουν αλλά αυτό μπορεί..." Είπε και χτυπώντας την στο κεφαλι εκείνη έχασε τις αισθήσεις της...

Σας φιλώ...