"Μένω και επιλέγω... Η φωτιά; για ποια φωτιά μιλάς; Για εκείνες τις κόκκινες και κίτρινες λάμψεις; αυτές λέγονται φλόγες...Δεν με καίνε... Όχι ακόμα τουλάχιστον..."

Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου μπήκαν δειλά μέσα από τις σκούρες κουρτίνες και χαιδεψαν την άκρη του κρεβατιού. Στην μέση ακριβώς υπήρχαν αγκαλιασμένοι δύο άνθρωποι. Δεν ήταν ο Λιαμ και η Καρινα ... Ήταν δύο ψυχές που έδωσαν τη μάχη τους και κατέληξαν ενωμένες. Έπνιξαν το σωστό και το λάθος στην πιο βαθειά θάλασσα και κολύμπησαν μαζί μέχρι τη στεριά... Μια στεριά γεμάτη πέτρες και βότσαλα... Γεμάτη από μικρά αγκάθια. Μπορεί να μην τα έβλεπαν αλλά δυστυχώς ήταν υπαρκτά...

"Εγώ λέω να μπω στο δωμάτιο! Τι διάολο; Έχουμε πρόβλημα με το εμπόρευμα κι εκείνος κοιμάται του καλού καιρού! Και όχι τίποτα άλλο αλλά κοιμάται και μαζί της ! Το διανοείται το μυαλό σου ; Καταστράφηκαμε!!!" Ο Γκαελ ήταν έξαλλος. Πηγαινοερχόταν στο σαλόνι πέρα δώθε από την ώρα που επέστρεψαν και τον εντόπισαν στο δωμάτιο της .

"Θα ηρεμήσεις επιτέλους; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Έχουμε θέμα με το εμπόρευμα αποδεκτό!Η Καρινα όμως τι ρόλο βαράει στα νεύρα σου ; Γιατί να καταστραφούμε δεν καταλαβαίνω! Αφού από μόνος σου είπες πως βρήκες μια πληροφορία που είναι ικανή να μας δώσει το προβάδισμα στη συμφωνία με τον Ραμιρεζ και δεν χρειαζόμαστε την Καρινα . Τώρα ποιο είναι το πρόβλημα σου ;" Ο Μαξ σηκώθηκε έξαλλος και πήγε προς το μίνι μπαρ.

"Τι με κοιτάς ρε ; Αλκοολικό θα με καταντησεις με τις μαλακιες σου!" Αποκρίθηκε όταν εισέπραξε το άγριο βλέμμα του Γκαελ επειδή έβαζε πρωί πρωί αλκοόλ

"Πόσες φορές έχει κοιμηθεί με γυναίκα όλη νύχτα; Απάντησε μου ! Να σου πω εγώ;ΚΑΜΙΑ! Πόσες φορές τον έχουμε δει μπερδεμένο; Πόσες φορές τον είδαμε να τραβαει όπλο για γυναίκα; να σου ξαναπώ; ΚΑΜΙΑ!"

Ο Μαξ τον κοιτούσε με σηκωμένο φρύδι.

"Που θες να καταλήξεις; Δεν κατάλαβα; Απαγορεύεται δηλαδή να αποφάσισε να κοιμηθεί μαζί της ; Γκαελ συγκεντρώσου!!!"

"Γιατί φωνάζετε ρε ;" Οι δύο άντρες γύρισαν απότομα τα κεφάλια τους ακούγοντας την βαριά του φωνή. Έμοιαζε εκνευρισμένος  αλλά ταυτόχρονα γαλήνιος και ήρεμος. Χαρούμενος, σκέφτηκε ο Μαξ και άφησε κάτω το ποτήρι που κρατούσε.

"Τίποτα όλα καλά. Καλημέρα " Αποκρίθηκε και και έριξε ένα φαρμακερο βλέμμα στο Γκαελ ο οποίος ήταν έτοιμος να εκραγεί.

"Βλέπω εμείς τρέχαμε σαν τους μαλακες να βρούμε αυτά που ζήτησες κι εσύ το γλεντησες χθες !" Είπε και έριξε το βλέμμα του στην πετσέτα που ήταν τυλιγμένη γύρω από τη μέση του.

"Μην παίζεις με τα νεύρα μου πρωί πρωί! Πάω να ντυθώ και σε 5 στο γραφείο..." Ο Λιαμ περπάτησε μέχρι της αρχή του διαδρόμου και σταμάτησε. "Και νομίζω να σου πέφτει λόγος τι έκανα χθες ... Μην ξεχνας πως η Καρινα δεν ειναι η Κλαρα ..." Ο Μαξ γέλασε καθώς ήταν σίγουρος πως δεν θα το αφήνε ασχολίαστο και ο Γκαελ έσφιξε τα δόντια του.

"Μην αγχώνεσαι ξέρω τα όρια μου ..." απάντησε και ο Λιαμ έφυγε χωρίς να δώσει συνέχεια. Ήξερε πως ήταν πάντα τσιμπιμενος με την Κλάρα και δεν ήθελε για κανένα λόγο να ρίξει τα νύχια του πάνω στην Καρινα . Ήταν δύσκολο όσο εκείνη ζούσε να διαχειριστεί την μεταξύ τους σχέση ξέροντας πως έτρεφε κάποιου ειδους συναισθηματα για εκείνη αλλά τότε ήταν αλλιώς. 

Μέσα σε μια και μόνο βραδιά τα πράγματα άλλαξαν για τον ίδιο. Κοιμήθηκε τα ξημερώματα με την ανάσα της να σκαει στο λαιμό του καυτή και να σπάει κάθε τείχος της προσωπικότητας που είχε. Κάθε φραγμό. Δεν είχε ιδέα για το τι θα ακολουθήσει, ουτε καν για την συμπεριφορά της μόλις ξυπνήσει...

Της έκανε έρωτα ξανά και ξανά από την ώρα που η λέξη " μείνε " ξέφυγε από τα χείλη της . Ήταν η μοναδική που ειπώθηκε απο την στιγμή που πήγε κοντά της και η τελευταία. Άφησαν τη σιωπή να πει τα ανείπωτα και παραδόθηκαν ο ένας στον άλλο σαν να μην υπάρχει αύριο.

Πήγε στο δωμάτιο και έβγαλε την πετσέτα. Φόρεσε τα ρούχα του και κάθισε στο κρεβάτι αρκετά σκεπτικός.    Σίγουρα είχε αλλάξει η οπτική για εκείνη και το γεγονός πως είχε να αντιμετωπίσει τον Μαξ και τον Γκαελ του έφερνε άγχος. Ήταν όμως τόσο γλυκό το συναίσθημα που ένιωθε από την ώρα που άνοιξε τα μάτια του που δεν επέτρεψε στον εαυτό του να παρασυρθεί από την συμπεριφορά του Γκαελ .

Άνοιξε την ντουλάπα του και έβγαλε μια φόρμα και ένα μπλούζακι. Βγήκε και πήγε αθόρυβα μέχρι το δωμάτιο της . Άνοιξε όσο πιο σιγά μπορούσε την πόρτα και την είδε να κοιμάται ακόμα. Γέλασε και άφησε τα ρούχα στην άκρη του κρεβατιού. Ήταν δύσκολο να φύγει. Ποιος άνθρωπος θα έφευγε στη θέση του ; το έκανε όμως.  Πήγε στο γραφείο και με το που άνοιξε την πόρτα τους είδε καθισμενους να τον περιμένουν.

"Σας ακούω, πως πήγε χθες ;" Ρώτησε και έκατσε κάτω.

"Είχαμε θέμα με το εμπόρευμα. Ένα από τα κοντέινερ παραβιάστηκε στην διαδρομή. Βέβαια οποίος το έκανε το έκλεισε ξανά αλλά φυσικά δεν πέρα σε απαρατήρητο. Λείπουν 5 Μάγκνουμ. Τρία 45αρια και δύο των 9. Ρώτησα τους πάντες όπως ήταν φυσικό αλλά κανείς δεν είχε τίποτα. Ο καπετάνιος υπέθεσε πως η δουλειά έγινε πριν φορτωθεί το εμπόρευμα. Επικοινώνησα με τον Λουίς αλλά με επιβεβαίωσε πως σφράγισε ο ίδιος τα κοντέινερ"

Ο Λιαμ τον κοίταξε παραξενεμενος .

"Πώς γίνεται να λείπει τέτοιος αριθμός;Έλεγξες τα χαρτιά ξανά; Το πλοίο έκανε 2 στάσεις. Τέλος πάντων θα το διαχειριστώ εγώ το απόγευμα. Έβαλες τα υπόλοιπα στην αποθήκη;"

"Όλα είναι τακτοποιημένα και στη θέση τους" Απάντησε και αμέσως η προσοχή έπεσε στον Γκαελ.

"Σε ακούω..." Είπε ο Λιαμ και εκείνος έβγαλε ένα χαρτί και το άφησε πάνω στο γραφείο.

"Τι είναι αυτο;"

"Αυτό είναι μια λίστα με όλο το πελατολόγιο του Ραμιρεζ. Το έψαχνα αρκετό καιρό και ήρθε στα χέρια μου χθες το βράδυ. Ο άνθρωπος μας στη Σικελία ίδρωσε πολύ για να το βρει. Με βάση αυτά τα στοιχεία μπορούμε να πλησιάσουμε τους αγοραστές και να κανονίσουμε μόνοι μας κάθε συναλλαγή χωρίς τον Ραμιρεζ για μεσάζοντα. Με αυτό το τρόπο μπορούμε να αρνηθούμε την συμφωνία"

"Αυτά είναι καλά νέα  ! Το μόνο πρόβλημα είναι η μεταφορά των όπλων... Χωρίς πρόσβαση από τα παραθαλάσσια σύνορα θα πρέπει να ταξιδέψουν μέσω Ευρώπης. Αεροπορικώς σίγουρα θα ελεγχθούν . Ο Ραμιρεζ έχει παντού ανθρώπους. Πόσο σίγουροι είμαστε όμως ότι τα ονόματα στη Λίστα είναι πραγματικά; Η περίπτωση να μας έδωσε λάθος στοιχεία ισχύει; "

"Πάντα κρατάω επιφυλάξεις. Όλα τα ονόματα στη Λίστα είναι υπαρκτά. Ανήκουν σε ανθρώπους του υποκόσμου τόσο στην Ιταλία αλλά και στις γύρω χώρες. Το εμπόρευμα μπορεί να ταξιδέψει στην Ισπανία και από εκεί να φτάσει οδικώς στις υπόλοιπες περιοχές. Υπάρχει βέβαια και κάτι ακόμα... "

Ο Λιαμ δήλωσε το φρύδι του και περίμενε.

"Η Καρίνα... "

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς!"Είπε ο Λιαμ επιθετικά

"Μην αρπαζεσαι ! Μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε ξέρεις... Βρήκα το ένταλμα σύλληψης του Τζέικομπ στην Αυστραλία. Αν την στείλουμε στους Ραμιρεζ όπως ήταν το αρχικό πλάνο μπορούμε μετά να ειδοποιήσουμε τους μπάτσους πως είναι εκεί πάρα τη θέληση της και να συλλάβουν τον Τζέικομπ. Έτσι βγάζουμε εκτός τον έναν από τους δύο χωρίς να μας καταλάβει κανείς. Εκτός από την Καρινα μετέπειτα βρήκα αλλά 4 εντάλματα για βία. Δύο για βάναυσο ξυλοδαρμό και 6 για κλοπές. Αυτός ήταν και ο λόγος που τον είδαμε στην Αμερική. Πάω στοίχημα πως δεν μπορεί να επιστρέψει στην Ευρώπη. Μπορούμε λοιπόν να συνδυάσουμε κάτι από όλα αυτά και να τον παγιδευσουμε. Αν στείλουμε την Καρινα στην Ιταλία και το μάθει σίγουρα θα πάει. Έλεγξα νωρίτερα το αεροδρόμιο και είδα πως στην πτήση επιβιβάστηκε μόνο ο πατέρας. Που σημαίνει πως ο Τζέικομπ τριγυρίζει κάπου κρυμμένος εδώ"

"Δεν ξέρω, πολλές μαζεμένες πληροφορίες ήρθαν στα ξαφνικά... Κάτι δεν μου ταιριάζει..." Αποκρίθηκε ο Λιαμ σκεπτικός

"Τι εννοείς;"

"Εννοώ πρώτον, πως εδώ και ένα χρόνο εξαρτιομαστε από αυτό το καριολη και χθες βρήκες τη λίστα με τους πελάτες... Δεύτερον αν έχει όντως τόσα εντάλματα ο Τζέικομπ δεν θα κυκλοφορούσε τόσο άνετα. Θεωρώ επικίνδυνο να στείλουμε την Καρινα στο στόμα του λύκου. Ίσως μας δώσανε αυτές τις πληροφορίες για να κινηθούμε με αυτό το τρόπο. Δεν ξέρω με τι τρόπο έφτασε εδώ ο Τζέικομπ αλλά δεν νομίζω πως κρύβεται. Δεν έδειχνε φοβισμένος. Και ο Τζουλιανο ήταν εξαιρετικά ήρεμος. Εκτός αυτού δεν υπάρχει περίπτωση να βάλω την Καρινα σε όλο αυτό. Θα περιμένουμε λίγο να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Μέχρι τότε Η Καρίνα δεν υπάρχει σε κανένα σχέδιο "

"Ωραία! Πες μου πώς μπήκες κάτω από τα φουστάνια της τώρα!!!" Είπε δυνατά ο Γκαελ και ο Μαξ εξοργισμένος κοπάνησε το χέρι του στο γραφείο.

"Κοφτό πια !!! Τι ζόρι τραβάς γαμωτο σου ; "

"Σου το είπα ήδη! Θεωρώ πως αυτή η γυναίκα μόνο μπελάδες θα φέρει! Η Κλάρα ήξερε τι θέση και τον ρόλο της! Πώς μου ζητάτε να πιστέψω πως ένα άγριο άλογο μπορεί να ηρεμήσει;"

"Και ποιος σου είπε πως θα την χρειαστώ κάπου; Η Καρίνα είναι πλέον ελεύθερη!" Ο Λιαμ πέταξε τη βόμβα και οι δυο άντρες τον κοίταξαν έντρομοι.

"Ελεύθερη; Είσαι σοβαρός; Την περίπτωση να μας δώσει στους μπάτσους την σκέφτηκες;" Για Πρώτη φορά ο Μαξ πήρε θέση και ο Λιαμ τον αγριοκοιταξε

"Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση . Η Συζήτηση τελείωσε. Το επόμενο βήμα μας είναι να πλησιάσουμε τους ανθρωπους στη λίστα για να βεβαιωθούμε πως υπάρχουν. Αν τα καταφέρουμε δεν θα έχουμε πάρε δώσε με τις Ραμιρεζ κατανοητό;"

Ο Μαξ κούνησε το κεφάλι και ο Γκαελ σηκώθηκε όρθιος.

" Ελπίζω αυτή η σιγουριά σου να μην μας θέσει σε κίνδυνο Λιαμ. Μόχθησαμε αρκετά για να φτάσουμε εδώ που είμαστε..."

Βγήκε από το γραφείο και ο Μαξ τον ακολούθησε. Η απότομη αλλαγή του Λιαμ ήταν σοκαριστικη αλλά αυτή ήταν η απόφαση του . Μόνος πλέον έβαλε όλα τα χαρτιά στην άκρη και κοίταξε την φωτογραφια του πατέρα του .

"Ελπίζω να μην το μετανιώσω πατέρα..." Ψέλλισε και βγήκε με προορισμό το δωμάτιο της ...

Σας φιλώ...