"Κάποιος είπε πως η αντίσταση φερνει τα αντίθετα αποτελέσματα...."

Η πόρτα του ρετιρέ χτύπησε. Καθώς τα τακούνια της αντιχησαν για ακόμα μια φορά στο διάδρομο η Καρινα ούρλιαξε. Έβγαλε μια και μόνο κραυγή...Μια και μόνο πριν σφραγίσει τα χείλη της ...

Καθισμένη στο κρεβάτι άκουγε ξανά τις ίδιες κραυγές. Τα ίδια βογγητά... Τα ίδια πρόστυχα λόγια... Έπιασε το μαξιλάρι και το έβαλε γύρω από το κεφάλι της προσπαθώντας να διώξει μακριά τους ήχους αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να τους μειώσει. Ο απόηχος τους εγδερνε τα αυτιά της χωρίς σταματημό ...

Σαν σπίρτο που άρπαξε φωτιά μόλις την άκουσε να φωνάζει δυνατά το όνομα του σηκώθηκε.

"Ως εδώ!!!" Αποκρίθηκε και πήγε προς την πόρτα. Άρχισε να κόβει βόλτες στο δωμάτιο. Πήγε στο μπάνιο, άνοιξε το νερό να τρέχει και ξεκίνησε να τραγουδάει δυνατά. Έκανε οτιδήποτε θα έφερνε αρκετό θόρυβο ώστε να σβήσει τις φωνές της. Κουράστηκε όμως... Μισή ώρα αργότερα έκατσε στο κρύο πάτωμα του μπάνιου. Έπιασε τα γόνατα της και τα έφερε κοντά στο σώμα της . Τα δάκρυα απείλησαν ξανά τα μάτια της.

"Όχι!!" Είπε δυνατά και απαγόρευσε στον εαυτό της να κλάψει. Σηκώθηκε και γύρισε την βρύση στο κρύο. Έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της αλλά μόλις κοίταξε στον καθρέφτη εξοργίστηκε. Το τεράστιο σημάδι από την μελάνια που της άφησε στο λαιμό ήταν αρκετό. Σαν δαιμονισμένη έπιασε το πορσελανινο δοχείο που υπήρχε στο νιπτήρα και το κοπάνησε στον καθρέφτη με αποτέλεσμα να σπάσει.

Το στήθος της πάσχιζε να κρατήσει την ανάσα της . Με τα χέρια δεξιά και αριστερά από το νιπτήρα, λαχανιασμένη από την ένταση που προκλήθηκε μέσα της κοιτούσε το κενό. Πέντε λεπτά πέρασαν και οι φωνές σταμάτησαν ...

Δεν κουνήθηκε. Δεν σαλεψε. Δεν άλλαξε καν στάση... Αναλογιζοταν σιωπηλά την μέχρι τώρα ζωή της , τα στάδια που πέρασε μέχρι να καταφέρει να χτίσει την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα της.

"Δεν θα με τρελάνεις εσύ..." Δήλωσε και γέλασε. Μάζεψε όσο μπορούσε τα γυαλιά και τα πέταξε στο κάδο.

"Ήρθε η ώρα να παίξουμε υποθέτω..." Ψιθύρισε όταν άκουσε την πόρτα της να ξεκλειδώνει. Βγήκε από το μπάνιο και τον είδε να στέκεται χαμογελαστός στο δωμάτιο. Είχε ήδη κλείσει την πόρτα πίσω του. Φορούσε μόνο το μποξερακι και το κορμί του φώναζε πως έκανε σεξ .

"Ήρθα να πάρω το υπόλοιπο..." Της ειπε και πήγε κοντά της αλλά εκείνη με έναν ελιγμό βρέθηκε πιο μακριά. Ο Λιαμ είχε προετοιμαστεί για την αντίδραση της. Ήταν σίγουρος πως θα φωνάξει. Θα τον χτυπήσει. Θα τον βρίσει. Πώς θα έκανε οτιδήποτε περνάει από το χερι της για να του επιτεθεί με κάποιο τρόπο.

"Θα είσαι τρελός αν νομίζεις πως θα σου κάτσω με την μυρωδιά της πάνω σου ..." Είπε και σαν φίδι τον πλησίασε από το πλάι. Ο Λιαμ ήταν σε κατάσταση σοκ. Η φωνή της το μόνο που έδειχνε ηταν λαγνεία... Ούτε ίχνος εκνευρισμου. Ακούμπησε το χερι της στην πλάτη του και στάθηκε πίσω του. Σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της και ετοιμάστηκε να του δώσει μια γεύση από το ίδιο του το παιχνίδι.

"Ήταν λάθος που έφυγες..." Είπε και έγλυψε τον λοβό του αυτιού του. Ο Λιαμ ανατρίχιασε. Έχασε τα λόγια του και έκπληκτος έκανε ένα βήμα μπροστά.

Εκείνη τον ακολούθησε. Πηγε μπροστα του και τον κοιταξε . Έβλεπε την έκπληξη στα μάτια του. Ένιωθε την αβεβαιότητα να κυριαρχεί στο πρόσωπο του και το διασκέδασε...

Δύο μπορούν να παίξουν αυτό το παιχνίδι... Σκέφτηκε και εβαλε τα χέρια της στο γυμνό του στήθος,  άρχισε να τον σπρώχνει απαλά μέχρι που ακούμπησε τον τοίχο.

"Ήθελα να ξερα πως μπόρεσες και έφυγες έτσι πριν ... " Μουρμουρησε και έχωσε το κεφάλι της στο λαιμό του . Δεν ήθελε και πολύ,με ένα και μόνο γλύψιμο ένιωσε το μοριο του σκληρό για πάρτη της .

"Τελικά..." Συνέχισε να λέει με χαμηλή φωνή "Δεν νομίζω να σε ικανοποίησε ιδιαίτερα η κοπελιά που κουβάλησες πριν εδώ..." Είπε όλο νόημα και ύψωσε το γόνατο της ανάμεσα από τα πόδια του. "Εγώ δεν θα σου άφηνα αντοχές..." Ο Λιαμ ξεροκαταπιε... Κατάλαβε πως της γύρισε και προσπαθούσε να τον φτάσει στα άκρα αλλά η παρουσία της δεν τον βοηθούσε να την αποφύγει. Η Καρίνα από την άλλη οργισμένη εσωτερικά τον πίεζε όλο και πιο πολύ.

"Σταμάτα να παίζεις με τη φωτιά γιατί στο τέλος θα καείς " είπε και για πρώτη φορά αντέδρασε . Έπιασε τους γλουτούς της και την σήκωσε πιέζοντας την πάνω στο μοριο του με δύναμη. Εκείνη αισθάνθηκε αηδία στη σκέψη πως έτριβε πάνω του μια άλλη γυναίκα λίγα λεπτά πριν αλλά δεν το έδειξε. Αντιθέτως τύλιξε τα πόδια της γύρω του και κράτησε κόντρα με τα χέρια της στο τοίχο.

"Κι αν θέλω να καω; Ποιος είσαι εσύ που θα κρίνεις τις αποφάσεις μου ;" Ο Λιαμ γέλασε. Την πήρε μαζί του και την πέταξε στο κρεβάτι.

"Δική σου η απόφαση λοιπόν..."Είπε έκανε κίνηση να βγάλει την μπλούζα της καθώς ήταν το μόνο πράγμα που τους χώριζε πλέον αλλά εκείνη τον σταμάτησε.

"Δεν κατάλαβες καλά.... " Με έναν ελιγμό βρέθηκε πάνω του . Έκατσε και  έβαλε τα χέρια της στο στήθος του.

"Με αηδιάζεις....Όταν Θα βγάλεις από πανω σου την μυρωδιά της τα ξαναλέμε..." Συνέχισε και σηκώθηκε. Πήγε μέχρι την πόρτα του δωματίου και έπιασε το χερούλι αλλά προς μεγάλη της έκπληξη η πόρτα ήταν κλειδωμένη. Ξάφνου όλα άλλαξαν. Η αυτοπεποίθηση που είχε εξανεμίστηκε και ο Λιαμ γέλασε.

"Πιστεύεις πως θα έκανα το ίδιο λάθος δεύτερη φορά; "Της ειπε και σηκώθηκε. Βρέθηκε αμέσως μπροστά της και πιάνοντας τα χέρια της την εσυρε μέχρι το μπάνιο

"Τι κάνεις γαμωτο !!!Άφησε με !!!" Φώναξε δυνατά.

Χωρίς να της δώσει απάντηση άνοιξε την πόρτα και αντίκρισε  τον σπασμένο καθρέφτη.  Όλα πλέον ξεκαθάρισαν στο μυαλό του . Η συμπεριφορά της έβγαλε νόημα και γέλασε.

"Σε αηδιαζω; Μπορω να το λύσω αυτό!!" Είπε και την τράβηξε μέχρι την ντουζιερα.  Την έβαλε μέσα και μπήκε μαζί της. Άνοιξε αμέσως το νερό κι εκείνη φώναξε.

"Όσο και να φωνάζεις θα μάθεις πως όταν αποφασίζεις να παίξεις βρώμικα δεν παίζεις μόνη..." Είπε και την κόλλησε στα κρύα πλακάκια. Το νερό άρχισε να κυλάει ζεστό πάνω τους , η μπλούζα της έγινε μούσκεμα και η καρδιά της χτυπούσε σαν τρελή.

"Σου έφαγε η γάτα τη γλώσσα;" Αποκρίθηκε κι εκείνη αγρίεψε

"Άντε γαμησου !!!"

"Αυτό σκοπεύω να κάνω!!!" Στο τελείωμα ώθησε το κορμί του πάνω στο δικό της και την φίλησε. Το νερό έτρεχε πάνω από τα κεφάλια τους ξεπλενοντας το ψέμα ανάμεσα τους και αφήνοντας στην ατμόσφαιρα όλη την ένταση μεταξύ τους να απελευθερωθεί.

Για ακόμα μια φορά η Καρινα ενεδωσε. Αυτό που είχε πιο πολύ σημασία όμως ήταν πως στην πραγματικότητα είχε κερδίσει την παρτίδα. Ο Λιαμ ήταν τρελαμένος.

"Γιατί;" Τον ρώτησε ξεπνοα διακόπτοντας το φιλί

"Γιατί μπορώ...Γιατί Με τρελαίνεις... Γιατί μου γαμας τα εγκεφαλικά μου κύτταρα!!!" Είπε δυνατά και έβγαλε την μπλούζα της. Άρχισε να την φιλάει , λαίμαργα.. Γρήγορα... αργά... Κάθε είδος φιλιού που υπάρχει της το έδινε απλόχερα...  Εκείνη παραδομένη έγειρε το κεφάλι της προς τα πίσω δίνοντας του πρόσβαση στο λαιμό της  ξεφεύγοντας από τα χείλη του.

"Άφησε με ελεύθερη..." Του ψιθύρισε κι εκείνος δάγκωσε τον λαιμό της.  Κατέβασε το εσώρουχο της και απομάκρυνε και το δικό του.

"Δύσκολο..." απάντησε και την σήκωσε. Τα πόδια της βρέθηκαν γυρω του για ακομα μια φορά..Την στήριξε στον τοίχο και έπιασε το πρόσωπο της ανάμεσα στα χέρια του.

"Σε ικετεύω...Δεν..."Πριν τελειώσει καν την φράση της μπήκε μέσα της διαλύοντας όλη της την ύπαρξη...

Σας φιλώ ....