"Γιατί δεν με σκοτώνεις μάτια μου ; Εγώ για σένα έχω ήδη πεθάνει..."

Το επόμενο πρωί...

Η Καρίνα ξύπνησε με έναν έντονο πονοκέφαλο . Κοίταξε γύρω της και κατάλαβε πως βρισκόταν στο παλιό της δωμάτιο. Σηκώθηκε αργά από το κρεβάτι και πήγε προς την πόρτα. Οι φωνές που άκουγε από έξω της  προκαλούσαν ζάλη. Ήταν σίγουρα ο Γκαελ και ο Λιαμ αλλά δεν καταλάβαινε τι έλεγαν...

Γύρισε και πήγε στο μπάνιο. Κοίταξε το κόκκινο  σημάδι από το χτύπημα που στόλιζε το κούτελο της και τα χείλη της χωρίστηκαν και σχημάτισαν ένα πικρό χαμόγελο...

"Κι εγώ σ'αγαπάω μάτια μου ..." ψέλλισε και άνοιξε το νερό. Πότε της δεν περίμενε πως ο Λιαμ θα είχε αυτή τη συμπεριφορά... Ήταν τόσο σίγουρη πως θα την χτύπαγε μέχρι θανάτου αλλά εκείνος τη διέψευσε... Έριξε άφθονο πάνω το πρόσωπο της όταν ξαφνικά άκουσε την πόρτα της να ανοίγει. Άρπαξε μια πετσέτα και σκουπιστηκε βιαστικά.

Βγήκε και είδε τον Γκαελ να την περιμένει χαμογελαστός

"Βλέπω την έβγαλες την νύχτα..." Σχολίασε

"Τι θες ;" Απάντησε εκεινη κοφτα

"Ήρθα να σου ανακοινώσω πως σε τέσσερις  ώρες πετάμε για Ιταλία!"

"Σε τέσσερις  ώρες;; Νόμιζα πως είχαμε δύο μέρες μπροστά μας ... Το ξέρει ο Μαξ ;"

"Πόσο ηλίθια είσαι; Φυσικά και όχι! Ο Λιαμ δεν θέλει ούτε να τον βλέπει... έκανες εξαιρετική δουλειά πάντως ,  συγχαρητήρια!"

"Τράβα γαμησου ρε μπάσταρδε!!!" Του απάντησε και εκείνος σήκωσε το φρύδι του ... Στη θέση σου θα πρόσεχα τα λόγια μου. Μην ξεχνάς πως θα κάνουμε μαζί αυτό το ταξιδάκι!"

Η Καρίνα δεν απάντησε

"Δεν θα με ρωτήσεις αν θα έρθει; Σε πληροφορώ πως μόλις μου ανακοίνωσε πως όχι απλά δεν θα έρθει αλλά δεν θέλει καν να μάθει για σένα !! Θα περάσουμε όμως ωραία οι δυο μας... Θα φροντίσω η πτήση σου να είναι μοναδική..."

Αυτή τη φορά έφυγε πρώτος. Βγήκε και είδε τον Λιαμ να ετοιμάζεται

"Που πας ;" Ρώτησε περίεργα

"Λογαριασμό θα σου δώσω; "

"Θα γυρίσεις πριν φύγουμε;"

"Όχι..Μπορείς να την πάρεις ελεύθερα. Εγω θα τελειώσω εδώ ... " Πήρε τα κλειδιά της μηχανής και φόρεσε τα γάντια του

"Μάλιστα...Όπως επιθυμείς. Το κρανος; "

"Δεν γαμιεσαι κι εσύ και το κράνος;" Ο Λιαμ έφυγε κοπανωντας δυνατά την πόρτα και ο Γκαελ πήγε στην κουζίνα εκνευρισμένος από την απάντηση του.

Σκέφτηκε να της χαρίσει μια μικρή επίσκεψη αλλά προτίμησε να καλοπερασει στο ταξίδι...

Ο Λιαμ βγήκε από την πίσω είσοδο και  ανέβηκε στη μηχανή. Υπήρχε ένα μέρος που ήταν το μοναδικό που θα τον άντεχε. Οδήγησε για περίπου 15 λεπτά ώσπου έφτασε σε μια αρκετά κακόφημη περιοχή . Μια περιοχή που τον έκανε να αισθάνεται οικεία.

Μπορεί να είχε αρκετά ξενοδοχεία στη κατοχή του και να ήταν πλούσιος αλλά καμία αίσθηση δεν μπορούσε να συγκριθεί με τα ερηπεια που ονόμαζε κάποτε σπίτι... πάρκαρε την μηχανή και κατέβηκε . Έκανε στην άκρη τα σίδερα που ήταν μπροστά από την πόρτα και μπήκε μέσα.

"Σπίτι μου σπιτάκι μου ...." Ψέλλισε και κάθισε κάτω. Έβγαλε τα τσιγάρα κι ένα φλασκι με ουίσκι και τα άφησε στο πάτωμα. Από το βράδυ δεν μπορούσε να ηρεμήσει... Μόλις την χτύπησε και εκείνη έχασε τις αισθήσεις της τρόμαξε. Πιο πολύ τρόμαξε με τον εαυτό του που ανησυχούσε .

Άναψε ένα τσιγάρο και λίγο πριν βάλει στα χείλη το αλκοόλ το τηλέφωνο του χτύπησε. Το αγνόησε και ρούφηξε για γερή τζούρα... εκείνο χτύπησε ξανά. Το έβγαλε έξω και μόλις είδε ποιος τον καλεί γέλασε.

"Βρε βρε ....Πώς και πήρες;" Μόλις ο Μαξ άκουσε τον ήχο της φωνής του κατάλαβε ότι κάτι δεν πάει καλά

"Λιαμ τι έγινε;"

"Μπα; Ενδιαφέρεσαι να μάθεις κι όλας;"

"ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΜΙΛΙΑ ΜΑΚΡΙΆ! ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΜΠΟΡΕΊΣ ΝΑ ΠΑΊΖΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΉ ΜΟΥ; ΤΙ ΔΙΆΟΛΟ ΈΓΙΝΕ;;;"

"Μας έπαιξε αδερφέ... Έπαιξε όμως και έχασε!'

"Λιαμ τρελάθηκες; Τι λες ;"

Με σταθερή ειρωνική φωνή ο Λιαμ παρά τα νεύρα που είχε του ειπε όλα όσα έγιναν με τον Γκαελ το προηγούμενο βράδυ...

"Και τώρα τι έχεις να πεις ;" Ρώτησε και πέταξε το τσιγάρο μακριά. Ήπιε και την τελευταία γουλιά ουίσκι και ακούμπησε το κεφαλι του στο τοίχο...

"ΈΧΩ ΝΑ ΠΩ ΌΤΙ ΕΊΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ!!! ΤΡΈΞΕ ΚΑΙ ΠΆΝΕ ΠΊΣΩ!! ΌΛΑ ΕΊΝΑΙ ΨΈΜΑΤΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΣΤΑΝΙΟ ΜΟΥ !!!"

Ο Μαξ εισέπραξε το γέλιο του Λιαμ και εξοργίστηκε...Πήρε μια βαθειά ανάσα και τότε τον χτύπησε η μεγαλύτερη ιδέα!

"Λιαμ άκουσε με προσεκτικά...Η Καρινα με βάση όσα μου λες είπε ότι ρκανε σεξ μαζί μου... Στο ορκίζομαι ρε μαλακά...Στο ορκίζομαι σε ό,τι έχω ιερό πως δεν την άγγιξα Πότε! Βασικά ξέρεις κάτι ; Κλείσε και θα σου στείλω εγώ αυτή τη φορά κάτι που δεν πίστευα πως έπρεπε ποτέ να σου στείλω...."

"Τι μαλακι...." Πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του ο Μαξ έκλεισε...

Ξαφνικά το κινητό άρχισε να δονείται συνεχώς. Κοίταξε την οθόνη και είδε πως ο Μαξ του έστειλε πάνω από 50 ηχογραφήσεις ...

Η περιέργεια μίλησε... Ο Λιαμ άνοιξε το πρώτο μήνυμα...

"Λοιπόν, αποφάσισα να έρχομαι κάθε βράδυ και να μου μιλάς...Δες το σαν ημερολόγιο! Έτσι δεν θα αισθάνεσαι πια μόνη..."

"Μαξ ...Δεν χρειάζεται, δεν ..."

"Δεν σηκώνω κουβέντα! Αμάν και πως έκανα για να σε κάνω να μιλήσεις. Αν τα κρατάς όλα μέσα σου τι θα απογινεις Καρινα;"

[....]

"Σε χτύπησε πολύ; Στο ορκίζομαι γαμωτο δεν ήθελα να σε αφήσω μόνη μαζί του ! Πονάς;"

"Το σώμα μου θα γίνει καλά...."

"Η ψυχή σου ;"

"Αυτή μας έχει εγκαταλείψει καιρό τώρα Μαξ..."

[....]

"Πάλι κλαις ; "

"Δεν ορίζω πλέον τα μάτια μου ..."

"Πόσες φορές θα σου πως ότι δεν θέλω να κλαις; Ο Λιαμ κάνει τις επιλογές του ακόμα κι αν δεν είναι σωστές. Δεν θέλω όμως να σε βλέπω έτσι γαμωτο!"

"Μαξ, ούτε καν με κοιταζει πια... Με σέρνει σαν γλάστρα δεξιά και αριστερά συνεχώς..."

"Θα δεις ότι όλα θα φτιάξουν...Κάνε υπομονή"

[....]

"Μπορείς να ηρεμήσεις; Έλα κοριτσάκι μου σε παρακαλώ...Θα περάσει"

"Πώς θα περάσει; πως θα σβήσει αυτός ο ήχος μου λες ;"

"Έλα,θα σου τραγουδήσω για να μην ακούς!!"

Ξαφνικά το ηχητικό σταμάτησε. Ήχοι από ουρλιαχτά ηδονής ακούστηκαν και ο Λιαμ κατάλαβε πως η γυναίκα που φώναζε ήταν η Αμάντα. Ένα χρατς μετά,  και το μοναδικό πράγμα που άκουσε μετεπειτα ήταν οι λυγμοί της... Το αίμα του Λιαμ πάγωσε...

"Ξέρεις τι με εκνευρίζει πιο πολύ; Πώς την μέρα που ήρθε ο Γκαελ να με βρει πίστεψα τα λόγια του και έπεσα στην παγίδα. Με πιστεύεις Μαξ; Στο ορκίζομαι ποτέ δεν πρόδωσα τον Λιαμ!"

"Εγώ σε πιστεύω κοριτσάκι μου. Δεν έχω όμως αποδείξεις για τίποτα κι εκείνος είναι πανέξυπνος..."

"Μου αρκεί...Ίσως Ο Λιαμ δεν το μάθει ποτέ αλλά...."

"Αλλά;"

"Τρομάζω ακόμα και να το πω Μαξ..."

"Να πεις τι ;"

"Νιώθω...Νιώθω για εκείνον πράγματα που δεν έχω νιώσει ποτέ. Ξέρω τις πράξεις του. Το κορμί μου έχει αμέτρητα σημάδια πάνω του , εγώ όμως... Εγώ κάθε φορά που ακούω αυτά τα γαμημένα τα τακούνια στο σπίτι πονάω Μαξ...Πονάω...."

"Σςςς....Έχε πίστη Καρινα. Στο λέω συνεχώς αλλά θα δεις που θα βγω αληθινός ... Θα καταλάβει τα λάθη του.θα ανοίξει κάποια στιγμή τα μάτια...θα δει την αλήθεια κοριτσάκι μου..."

[....]

"Λάμπεις σήμερα!"

"Τώρα θα ήταν άρρωστο αν σου πω ότι τον είδα στον ύπνο μου ;"

"Ναι . Μετά από όλα αυτα θα ήταν αλλά πλέον δεν σε κατηγορώ"

"Τον είδα να με αγκαλιάζει.."

"Καρινα ...."

"Μη! Μην πεις κάτι...Ξέρω πως όσα σκέφτομαι είναι λάθος Μαξ. Δεν το ελέγχω όμως...."

[....]

"Υποθέτω δεν με χρειάζεσαι πλέον !"

"Είσαι τρελός; Πάντα θα σε χρειάζομαι..."

"Πίστεψε με...Εχεις τον Λιαμ πια. Τον ξέρω καλά...Δεν Θα σε αφήσει ξανά "

"Μαξ φοβάμαι.  Φοβάμαι πως όσα ζω αυτές τις μέρες θα μεταμορφωθούν σε όνειρο. Φοβάμαι πως θα ξυπνήσω και εκείνος δεν θα είναι δίπλα μου στο κρεβάτι. Φοβάμαι ότι εκείνο το σ'αγαπώ που μου είπε θα χαθεί...Δεν με άφησε καν να του πω ότι...."

"Σςςς αυτή η λέξη καλύτερα να ειπωθεί ανάμεσα σας ... "

"Θα προλάβει;"

"Μην λες χαζά... Ο Λιαμ δεν αγάπησε ποτέ στη ζωή του και αμφιβάλλω αν υπήρξε γυναίκα που να τον έκανε έστω και να νιώσει. Πίστεψε σε εκείνον μικρή... "

"Εγώ πιστεύω σε εκείνον... Έμεινα για εκείνον. Αντέχω για εκείνον...Απλά υπάρχουν στιγμές που τρέμω στην ιδέα ότι δεν θα τον έχω πλάι μου ...Πώς τα εχω κάνει έτσι μου λες ;"

"Έλα εδώ μωρέ!!!"

Τα γέλια της ακούστηκαν και το ηχητικό σταμάτησε....

Η ίριδα των ματιών του άλλαξε χρώμα. Έμοιαζε με νεκρό. Είχε ασπρίσει και τα δόντια του ετριζαν από μόνα τους ....

Κοίταξε το ρολόι.... Είχε μπροστά του 30 λεπτά μέχρι να φύγουν. Άνοιξε την οθόνη και έστειλε ένα μήνυμα στο Μαξ. Έπειτα ανέβηκε στη μηχανή και έφυγε με τέρμα τα γκάζια σαν το τρελό....

Μεξικό σύνορα

Ο Μαξ απογοητευμένος, εκνευρισμένος και αποφασισμένος να τα παρατήσει όλα και να γυρίσει πίσω όσο πιο γρήγορα μπορεί ανέβασε την ταχύτητα στο αμάξι. Δεν τον έμοιαζε το εμπόρευμα που θα έφτανε το βράδυ. Ήθελε απλά να εξαφανιστεί...

Ξάφνου το κινητό του χτύπησε. Το έβγαλε και έντρομος είδε μήνυμα από τον Λιαμ

"Θα πετάξουμε για Ιταλία απόψε. Όταν γυρίσουμε φρόντισε να έχεις ήδη έναν τάφο ανοιχτό....Τα μέτρα του Γκαελ τα ξέρεις!.... Στα παντελόνια που φοράω και στον λόγο μου να ξέρεις ότι  θα την κρατήσω ασφαλή, ζωντανή και ευτυχισμένη  , με τον δικό μου τρόπο...."

Ο Μαξ απελευθέρωσε την χαμένη του ανάσα και σταμάτησε το αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου...
Κράτησε το τιμόνι σφιχτά και κοίταξε τον ουρανό.

"Πρέπει να είσαι περήφανος για τον γιο σου ...." Μουρμουρησε και ήρεμος πλέον έβαλε ξανά μπρος .

Αλλά τρια έμειναν....😢😢😢😢
Αύριο πιστεύω θα τα βάλω.  Ολο λεω πως μενουν δυο αλλα τελικά  τα κείμενα  βγαίνουν πιο πολλά...Να ξέρετε όμως πως αυτή τη φορά είναι 3 και αύριο θα τελειώσουν! Θα περάσω τα δύο πιο νωρίς  και το τελευταίο θα μπει αργότερα....Έχει σημασία...

Σας φιλώ και καλό ξημέρωμα