Για τα μάτια της μόνο...
"Βρίσκεις συμμάχους ανάμεσα σε εχθρούς..."
"Να και ο δολοφόνος της τριάδας! Συγμωμη αδερφέ δεν ήξερα πως την έκλεισες..."Είπε ο Στίβεν και απομακρύνθηκε
Ο Μαξ έριξε ένα θανατηφόρο βλέμμα στον Λιαμ και έκατσε στον καναπέ. Έπιασε την Καρινα από το χέρι και την έβαλε στα πόδια του.
"Μπορεί να ξέχασε να σε ενημερώσει κάποιος αλλά την έχω κλείσει γενικά..Γι αυτό πριν βάλεις στα χέρια σου πάνω της ξανά σκέψου το ..." Ο Μαξ αναζήτησε το φρύδι και ο Λιαμ έσφιξε το σαγόνι του.
"Στιβ ; Τι λες να πάμε μέχρι το μπαρ ; μυρίζει μπαρούτι εδώ μέσα..."Είπε Ο Γκαελ και εκείνος συμφώνησε.
"Χάρηκα που σε είδα Λιαμ. Θα μείνω στην πόλη τρεις μέρες. Θα έρθω από το ξενοδοχείο αύριο "
"Έγινε. Θα σε περιμένω..." Ο Στίβεν χαιρέτισε βουβά και τον Μαξ.
Βγήκαν έξω χωρίς πολλά πολλά.
"Κι εσείς έξω!" Είπε ο Λιαμ προς δύο γυναίκες κι εκείνες εξαφανίστηκαν αμέσως.
"Θα την έχεις για πολύ στα πόδια σου ;Εκτός κι αν τη βρίσκεις..." Είπε και πλησίασε τον Μαξ. Η Καρίνα απαξίωσε τα λόγια του και σηκώθηκε.
"Πώς του επέτρεψες ρε μαλακά να την αγγίξει! Είσαι με τα καλά σου ;" αποκρίθηκε ο Μαξ νευριασμένος
"Βγες έξω Μαξ..." Η φωνή του Λιαμ τον τρόμαξε. Όλως περίεργος ήταν χαμηλή. Δεν ήταν καλό σημάδι
"Και τι σε κάνει να πιστεύεις πως θα την αφήσω μόνη μαζί σου ρε ;"
"Πρέπει να επαναληφθω; Είπα βγες έξω...." Η Καρίνα τσίμπησε ελαφρά το μπράτσο του δίνοντας του να καταλάβει πως ήταν καλά με αυτή την απόφαση. Ο Μαξ αποστασιοποιηθηκε και πήγε προς τον Λιαμ .
"Βάλε μυαλό... Σ'αγαπάω σαν αδερφό και καταστρέφεσαι..." Ήταν τα μόνα λόγια που του είπε πριν ανοίξει την πόρτα και εξαφανιστεί.
Ο Λιαμ κάθισε αναπαυτικά στον καναπέ και άφησε το βλέμμα του να ταξιδέψει σε κάθε γυμνό σημείο του κορμιού της. Η στιγμή ήταν αρκετά αμήχανη για την ίδια.
"Χόρεψε για μένα..." Είπε ξαφνικά και η Καρινα άρχισε να γελάει δυνατά
"Θα πρέπει να είσαι τρελός..."Είπε Και τότε εκείνος σηκώθηκε και την πλησίασε. Η Καρίνα έκανε ένα βήμα πίσω αλλά βρηκε τον τοίχο . Μηδενησε την απόσταση μεταξύ τους και έπιασε απαλά τα μαλλιά της . Όσο όμως απαλά ξεκίνησε τόσο πιο απότομα αγρίεψε σε δευτερόλεπτα. Τα εσφιξε στα χέρια του και τα τράβηξε αναγκάζοντας το κεφάλι της να σηκωθεί.
"Δεν έχεις μάθει κανένα κανόνα έτσι; Κανόνας πρώτος....Πάντα Θα μου μιλάς στο πλυνθηντικο!" Είπε και πίεσε το κεφάλι της προς τα πίσω
Ο πόνος που ένιωσε δεν ήταν τίποτα μπροστα στην αηδία της ψυχής της.
"Άντε γαμησου!" Φώναξε και σφαλισε τα βλέφαρα της για να μην τον κοιτάζει
"Λάθος λέξεις δεσποινίς Χάρτ...Λάθος λέξεις..." με μια απότομη κίνηση την γύρισε και κόλλησε το πρόσωπο της στον τοίχο. Έβαλα το χέρι του κάτω από το φόρεμα της κι εκείνη προσπάθησε να τον απωθήσει.
"Άφησε με !!!" Φώναξε αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να τον εξοργίσει
"Αν δεν μάθεις το πρώτο κανόνα θα σε γάμησω τόσο άγρια, εδώ και τώρα που δεν θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου ..." ψιθύρισε στο αυτί της προκαλώντας δάκρυα στα μάτια της .
Έβαλε τα δάχτυλα του μέσα από το εσώρουχο της κι εκείνη τσιριξε.
"Κύριε Κολινς σταματήστε..." Ψέλλισε ηττημένη κι εκείνος άρχισε να γελάει μέσα στο αυτί της. Η ανάσα του έσκασε πάνω στο δέρμα της καυτή και η Καρινα άφησε το δάκρυ της να πέσει...
"Έτσι μπράβο... Σιγά σιγά θα μάθεις και τους υπόλοιπους δεσποινίς Χάρτ... Και τώρα κοίτα με !" Διέταξε και την γύρισε
Η Καρίνα άνοιξε διάπλατα τα υγρά της μάτια και εστίασε το θολωμενο της βλέμμα στο δικό του.
"Χόρεψε για μένα..." Είπε και απομακρύνθηκε. Έκατσε στο καναπέ και περίμενε. Η Καρίνα ένιωθε τον εξευτελισμό να την πνίγει ...
Έκανε ένα βήμα και στάθηκε μπροστά του. Έπνιξε το δάκρυ της και κλείσε τα μάτια κουνώντας το κορμί της στον απαλό ρυθμό της μουσικής. Ξάφνου ένιωσε τα χέρια του γύρω της .
"Όχι έτσι...άνοιξε τα πόδια σου ..." Είπε απαλά και με τα χέρια του έπιασε το εσωτερικό των μηρών της.
Άσκησε πίεση στα πόδια της και με τα χέρια του για οδηγό την έβαλε να κάτσει πάνω του.
"Τώρα... Τώρα μπορείς να χορέψεις...."Της είπε αλλά εκείνη δεν κουνήθηκε
"Είπα κάτι γαμω την πουτανα μου !!" Φώναξε και η Καρινα άπλωσε το χέρι της προς το πρόσωπό του. Τον άγγιξε ήρεμα στο μάγουλο και τα χείλη της άρχισαν να τρέμουν. Ο Λιαμ κατάλαβε πως ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάματα.
"Μετανιώνω που έμεινες...Μετανιώνω που εμεινα κι εγώ..." Η φωνή της έσπασε σε χίλια κομμάτια ... Ήταν τόσο κοντά που ο Λιαμ ένιωθε την καρδιά της να χτυπάει πάνω στο δικό του στήθος. Λίγο πριν λυγίσει όμως, λίγο πριν κάνει το μεγάλο λάθος την έσπρωξε από πάνω του και την πέταξε στο πάτωμα.
"Κανόνας τέταρτος δεσποινίς Χάρτ!!!Δεν με αγγίζεις ποτέ!" Είπε και σηκώθηκε...
Εκείνη έπιασε τα χείλη της για να μην ουρλιάξει. Δεν αναγνώριζε τον άντρα μπροστά της . Δεν ήταν ο ίδιος Λιαμ που την πήρε αγκαλιά και την έβαλε κάτω από ντουζ ...Δεν ήταν ο ίδιος που ξάπλωσε δίπλα της τρυφερά... Ήταν ένα τέρας...
"Νομίζω θα τα πας μια χαρά με τον επόμενο..."Είπε και βγήκε από το δωμάτιο αφήνοντας την πανικόβλητη...
Λεπτά αργότερα η πόρτα άνοιξε... Ο ίδιος άντρας που ήταν λίγη ώρα πριν ξαναμπήκε. Αυτή τη φορά όμως είχε ένα άκρως πονηρό βλέμμα...
"Ο Λιαμ είπε πως θα μου κάνει ένα δώρο αλλά δεν φαντάστηκα ποτέ πώς θα γάμησω την αποκλειστική του Μαξ !!!" Είπε δυνατά και γέλασε
Η Καρίνα άρχισε να πισωπαταει όσο εκείνος πλησιαζε
"Μην ντρέπεσαι γλύκα...Μην κάνεις σαν παρθένα και τώρα έλα δω !!!" Οι κινήσεις του ήταν αστραπιαίες. Την άρπαξε από το μπράτσο και την πέταξε στο καναπέ....
Την ίδια ώρα στο μπαρ
Ο Μαξ καθώς πλησίαζε είδε τον Γκαελ μόνο...
"Που είναι οι υπόλοιποι ;" Ρώτησε αλλά εκείνος απέφυγε να απαντήσει. Άρπαξε ένα σφηνάκι που είχε μπροστά και το κατέβασε με την μια.
"Γκαελ κάτι σε ρώτησα!" Ξαναείπε πιο δυνατά...
"Δεν φταίω...Ειλικρινά δε φταίω στο ορκίζομαι!!" Απάντησε ο Γκαελ. Ο Μαξ έξαλλος τον έπιασε από το γιακά. Πριν προλάβει να κάνει κίνηση όμως, το μάτι του έπεσε στον Λιαμ ο οποίος απολάμβανε την παρέα μιας γυναίκας λίγα μέτρα μακριά...
Πήγε προς το μέρος του και έπιασε την γυναίκα από το μπράτσο
"Στριβε!" Είπε δυνατά κι εκείνη έφυγε τρομαγμένη
"Που είναι;" Ρώτησε και ο Λιαμ γέλασε "ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΣΤΟ ΟΡΚΊΖΟΜΑΙ! ΛΕΓΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ !!!"
"Εκεί που την άφησες είναι! Παρέα με τον Στιβ....."Ο Μαξ γουρλωσε τα μάτια αδυνατώντας να κατανοήσει αυτό που ξεστόμισε ο Λιαμ
"Καρινα...." Ψέλλισε και άρχισε να τρέχει προς το δωμάτιο....
Σας φιλώ...
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top