“S-SANDALI, CIERRA!” Pilit niyang hinahatak ang braso sa pagkakapit nito. Wala siyang alam kung bakit siya nito hinahatak papunta sa kung saan.

     “A-Ano bang problema, Cierra?”  tanong niyang naguguluhan.

     Sa halip makinig patuloy lang ’to sa paghatak sa kaniya paakyat sa ikalawang palapag, dahilan upang mapansin ang makintab na abuhing tiles na kita pa ang sariling repleksyon sa sobrang linaw.

     “Ahem,” pukaw nang kung sino dahilan upang mapansin niyang nakahinto na pala sila.

      Para tuloy siyang tangang nai-love sa nakikita sa lapag at hindi napansing may kasama pa pala siya. Lutang na naman kasi siya dahil sa raming tumatakbo sa isipan. Simula nang makapasok siya sa paaralan ito, parang naka-fast pace ang bawat senaryo. Mas lalo tuloy siyang naguluhan sa mga pangyayari.

      “Sindy?” tawag nito sa pangalan niya. Mukhang napansin nito ang pagiging tulala na naman niya. Kota na siya sa pelikulang may pa-cut ang direktor.

      “Ah, sorry. . . Ano pala iyon?” parang ewan na sagot niya.

      Iiling-iling naman itong tumitig sa kaniya. Seryoso at bakas ang kaguluhan na hindi rin niya alam kung bakit ’to nagkakaganito. At base sa mga nakikita sa mata nito, hindi rin matinag ang mga tanong nitong gustong malaman.

       Ayaw naman niyang prangkahin ito dahil baka mabigla naman na parang nababasa niya ang mga nasa isip nito. Kaya naman, sa halip magtanong naghintay na lang siyang magsalita ’to, dahilan din upang mapansin ang numerong nasa itaas.

      “Room 11?” bulong niya na siyang mukhang narinig din nito dahil medyo kumunot-noo ito.

      Sa halip na magtanong tumahimik na lang siya at tumitig dito; kapit-kuwarto lang pala niya ’to. Mukhang napansin nito kung saan siya nakatingin. Agad nitong hinatak ang pintuan pasara. 

       Kaya naman nabaling dito ang tingin niya. Ngunit hindi maalis sa kaniya ang nakitang ayos ng silid nito. Dumihing-gatas ang dingding nito na may berdeng takip ng kama. Hugis dahon at bulaklak naman ang disenyo ng mga ito. Sa madaling sabi kyut ito na hindi umayon sa brusko nitong galaw. Maging ang mga unan at kumot ay ganoon din na siyang bumagay rin sa ayos nito.

      “Ang ganda n—”

      “Paano mo ginawa ’yon?” putol nito sa sinasabi niya. Hinawakan pa nito ang pisngi niya at itinapat sa mukha nito. “How come na nauna ka pa sa akin? Magsabi ka ng totoo? Ano’ng mayroon?” seryoso at nanlalaki ang mga matang tanong nito.

     Napanganga naman siya sa narinig. Hindi niya alam ang sasabihin at kung paano magpapaliwanag sa paraang maiintindihan nito. Nahihirapan pa naman siyang mag-express ng feelings kapag nati-tense sa mga ganap.

     “C-Cierra, kumalma ka lang,” biro niya ng makabawi sa pagkakatunganga. “Bakit parang kakainin mo ‘ko ng buhay?” pilit na ngiti niya kahit akward na ang sitwasyon dahil sa kakaibang pagtitig nito.

      “Sagutin mo ako, Sindy!” Tuluyan na itong sumigaw na siyang mas ikinatanga niya. “Sindy!” hiyaw muli nito na siyang ikinagising na niya.

      Hindi man niya naiintindihan kung bakit ito nagkakaganito ngunit napabuntonghininga na lang siya. “A-actually. . . H-hindi ko rin alam, nakita ko lang iyong lalaki kanina tapos noong tanungin ko sana. . . . este, kung nasaan iyong building natin, e nandito na pala ako, tapos—”

      “Who, Sino, Kailan, Sino’ng lalaki?” mabilisang tanong nito na siyang ikinanganga ulit niya. Masyado itong depensib na kung ano sa pagtatanong, parang interogasyon ng pulisya.

      “Sino? Si Ashtons ba? Sabihin mo!” naghi-hesterikal na sigaw nitong niyugyog pa siya sa mga braso.

      “C-Cierra?”

      “Sino! Sino nga? Si Ashton’s ba?” sigaw muli nito. Nagulantang pa siya nang bumagsak ang pang-upo nito sa sahig.

      “C-Cierra, Ano bang ginagawa mo? A-at ano bang sinasabi mo? Sino?” nauutal niyang tanong na siyang halos hindi na rin marinig ang sinasabi. Talagang hindi siya mapakali sa kaharap. Humahagolgol itong nakahawak sa mga tuhod.

      “Sabihin mo sa akin!” biglang sigaw nito na siyang ikinagulat muli niya. Nanlilisik na ang mga mata nitong lumuluha. Miserable at halata ang kabiguan, bakas din ang salitang, ‘Pagod na ako’.

      “I’m sorry, Cierra pero hindi ko kilala iyong Xhander na tinutukoy mo. Maari siguro kung makikita ko sila ng harapan. Base kasi sa nakita ko kanina, matangos na chinito at manipis ang labi ng nandoon,” paliwanag niyang walang paligoyligoy. “At kung hindi ako nagkakamali, Sy—”

      “Ah, si Sylier, hindi sa Xhander,” putol nito sa sinasabi niya na agad ng tumayo at pinunasan ng likod ng palad ang mukha.

     Bagamat, naguguluhan siya sa inaasta nito, napabuntonghininga na lang siyang hindi makapaniwala. Mukhang may koneksyon ito sa Xhander na tinutukoy nito. Maari sigurong nakita na niya ang mga ito pero hindi niya maalala maliban sa Sylier na masungit na iyon.

      “I’m sorry, Cierra, kung naging negatibo ang impact sa ’yo ng nangyari. Actually, hindi ko naman kasi alam kung paano talaga nangyari iyon. I was looking for you and then out of nowhere that guy. . . wants me to leave this university,” aniya matapos ang buntonghininga.

      “Oh, no worries about, Sylier. He is kind though he have a deadly personality and as always having a pocker face. And also, I’m sorry kung—”

      “Kaano-ano mo ba si Xhander, if you don’t mind. I was curious about your reaction and based on what I observed, it's look like, he owe you a lot,” putol niya rito.

      “I’m really sorry, sorry kung kamuntikan ka pang mamatay dahil sa akin. Kung hindi kita iniwan hindi ka sana mapapahamak. I knew, Sylier, there's something wrong kaya ka niya niligtas at dinala rito sa department. It might be someone wants to hurt you. I'm sorry kung mapapahamak ka pa dahil sa akin and. . . Xhander, he is my ex-boyfriend.”

      “Oh, no worries, it's okay. . . . Oh, he is. . . sorry about that, hindi ko alam na—”

      “Sylier is a good friend of mine. He was very serious and yet deep inside he's like an angel coming from heaven. He is older than mine and he look like a brother to me. He always there during my sorrow and I should say that he is a lot to me and then, one day, I meet his friend, Xhander; one of the general. He is angelic and yet hot as always. In my first encountered wit him, I don't like him. He's an ass and a damn it playboy. He used to play girl’s heart and make out in every corner of this university. That's hell right, and most of the event, I was always the one who spotted him doing that,” natatawang kuwento nito na siyang binuksan ang isinarang pinto kanina. “Pasok ka.”

      “I never imagined that over my dead body. I might fall for that playboy. I might love him dearly to the point that he can used me wherever and whatever he wants. And upon meeting him, mas napalapit ako sa dalawa pa, Adminicous and Dammier. In my first time here in Las Santidos University, I feel scared and hopeless. This is my job, and my ways of finding the truth about someone because, based on what my parents have said, that someone will go here in the right time,” pagpapatuloy nitong tinapik ang kama na nagsasabing maupo ka rito.

      Tiningnan naman niya ito at tumalima na lang. “Ah—”

      “And, based on what really happening here, I know malapit na siyang dumating o kaya maaring dumating na siya.”

      “H-Ha?” Agad siyang napatanga sa titig nito, “B-Bakit ganyan ka tumingin?” sa halip sagutin siya nito ngumiti ito at nagpatuloy.

      “Upon entering in this school napagtripan kami ni Ashlee; my cousin, I thought mamatay na kami and yet Sylier came and save us to those students. At doon namin nalaman na, Sylier is one of the generals and he advised me na kung gusto namin na maprotektahan ang sarili namin, we need to be part of University Generals and here it comes, we become part of it. And the rest is a history hanggang sa nanligaw sa akin si Xhander,” mapait na ngiti nito.

      “And oneday, someone approached me upon walking here in our department. The maroon in men of university, sinabi nilang lumabag kami ni Ash sa rules and we need our punishment upon it. Hinawakan nila ako sa magkabilang braso na animo'y isa akong kriminal. I tried to asked them why at kung anong bang nagawa namin ng pinsan ko yet they never answered me and then nagulat na lang ako ng tumakbo si Sylier sa akin that day. Pinigil nila kami and sinabi niyang girlfriend niya ako and then those men let me go kaya tumakbo ako para yakapin siya. He save us again for the third time.”

      “Ang sabi ng maroon in men nagwala raw si Mashida ng malamang girlfriend ako ni Xhander. Hindi ko naman alam na may ugnayan pala sila that time. And Mashida is the daughter of our headmaster, this university. I was lost that time. I thought naging honest siya sa akin and then he lied to me na may ibang babae pala siya. Then, pagkatapos umalis ng mga naka-maroon na kakalakihan yumakap at umiyak ako sa bisig ni Sylier and then out of nowhere, I saw Xhander near the tree seeing us and I knew he heard what Sylier have said and after that we never talk about it anymore and makalipas ng ilang araw, I saw him making out with Mashida at gymnasium and Sylier help me again.”