We arrived at our destination. Tumigil ang limousine sa isang malaking mansyon. The gate were combination of black and gold. Mataas iyon. Sa labas din ay may nakapalibot na mga halaman na mapapansin mong inaalagaan nang mabuti. Sa loob naman ay may puting fountain. A porcelain white fountain.

Lumabas si Austin sa sasakyan saka ako pinagbuksan ng pinto. Lumabas na rin ako at hinawakan ang kamay niya na nakaabang sa akin. Tiniis ko ang pangdidiri na nararamdaman ko sa mga hawak niya. Kahit na gusto kong tumakbo palayo ay hindi ko na ginawa.

"Be a good girl and you won't be punished, hmm?" he whispered in my ear then kissed my temple. Hindi ako umimik at itinuon na lang ang pansin sa harap namin. We are holding hands while we're passing the way.

Nang makarating na kami sa pinto ng mansyon ay sinalubong agad kami ng mga nakahilerang katulong. They bowed their head at us then greet us.

Nilagpasan lang namin sila at saka pumunta sa napakalawak na dining room. I saw gentlemen and ladies there, nakasuot lahat sila ng mahahaling damit at alahas. They're talking and laughing while sitting at the table.

"Oh! My unico hijo is here!" salubong ng isang babae sa kaniya. Tinignan ko ito. Mukhang hindi lalagpas sa kwarenta anyos ang edad niya. Her skin was porcelain white and it's shining against the light.

Hinalikan niya si Austin sa pisngi at saka ako tinignan. Ngumiti siya sa akin saka hinawakan ang braso ko.

"Wow, is this your fiancée?" napatingin siya sa kamay naming magkahawak saka tinignan ulit ako ng nakangiti. Nagulat ako roon pero hindi ko ipinakita. I skillfully hide my shock through a smile.

"Yes, Mama. By the way this is Samara Brie Javier,"

Napahawak siya sa bibig niya na tila nagulat. "The daughter of Sebastian and Diana Javier? Oh my gee!" she clap her hands once at hindi makapaniwalang tinignan ako.

"I know you'll be this gorgeous, hija. No wonder my son was head over heels for you ever since," napakunot ang noo ko sa kaniya at saka tinignan si Austin na ngayo'y nakatingin sa akin habang nakangiti.

Iniiwas ko na lang ang tingin ko sa kaniya at saka ibinalik sa mama niya ang tingin ko.

"Nice to meet you po, Tita,"

"Oh! Huwag na Tita ang itawag mo sa akin! Mama na lang okay?" sabi niya nang nakangiti. Ngumiti rin ako pabalik sa kaniya at pasimpleng pinisil ang kamay ni Austin.

I am angry at him, very angry. Fiancée?! I'm not his fucking fiancée! Ano na namang kalokohan ito?! He was so delusional! Hinding-hindi ko siya kailanman mamahalin! He raped me and do bad things to me! Tapos ngayon ay sasabihin niya sa mama niya na fiancée niya ako?! You've got to be kidding me.

Tumingin sa akin saglit si Austin kaya't tinignan ko siya. Ngumiti lang siya sa akin saka inakay ako papunta sa lamesa. Inusog niya ang upuan para makaupo ako at nang makaupo naman ako ay umupo siya sa tabi ko.

Hinawakan niya ang hita ko saka hinimas-himas. I started feeling uncomfortable. I bit my lower lip and bowed my head.

"Huwag kang mahiya rito, hija ha? Pamilya ka na rito sa amin," sabi ng matandang nasa kabisera. Lumingon ako sa kaniya at saka ngumiti.

"Ang ganda naman ng fiancée mo, kuya. Parang yung mga babaeng nasa screen na nagmomodel!" sabi ng isang lalaki na tingin ko ay katorse anyos pa lang. He was wearing a three piece blue suit.

Lumingon si Austin sa kaniya at saka ngumiti. "Of course he is, Yohann,"

Patuloy ang paghimas niya sa hita ko hanggang sa marating niya ang pribadong bahagi ng katawan ko. Sinubukan ko siyang pigilan pero pinipisil niya lang ang hita ko ng madiin. Masakit iyon na halos mabali ang buto ko.

He slipped his hands inside the slit of my dress until he reached my feminity. Napakapit ako sa kaniyang kamay habang ang daliri niya ay nararamdaman kong tumataas-baba sa hiwa ko.

I bit my lower lip while bowing. I feel embarrassed and dirty infront of his family. I felt cautious about my surroundings. Iniangat ko ang tingin ko saka inilibot ang paningin ko sa kanila. Hindi naman nila kami napapansin kaya't medyo napanatag ako. Patuloy lang sila sa pagkain at pagkekwentuhan.

Tinignan ko ang plato na nasa harap ko na may lamang pagkain saka yumuko ulit nang maramdaman kong pumasok ang daliri niya sa panty ko. He rub my clit using one finger. I started crying. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. I am assaulted and harassed, infront of his family! At mukhang hindi rin siya titigil sa ginagawa niya kaya wala akong magawa kung hindi hayaan na lang siya.

"Oh hijo! May sakit ba itong fiancée mo? Namumula na eh," I heard his mom talked. He stopped and I thank heavens for that. Pasimple kong pinunasan ang luha ko at saka tumingin sa mama niya.

"Ahm, hindi naman po," I smiled shyly.

Gusto ko ng umuwi. I miss Manang Rosa, siya lang ang nakakapagpatahan sa akin kapag umiiyak ako. I miss our maids. Hanggang kailan ba ako rito? Gusto kong tumakas pero natatakot ako, natatakot ako sa gagawin niya sa akin. Sa pamilya ko. I wanna see Manang Rosa and hug her and tell her how this asshole assault and harassed me. Ayoko na rito. Gusto ko ng umuwi please.

"Are you sure? Pwede ka namang magpahinga muna sa taas. Austin, dalhin mo muna siya sa kwarto nang makapagpahinga naman siya,"

I panicked at that. Hindi! Hindi ako pwedeng pumunta sa kwarto niya! Alam ko na ang gagawin niya sa akin doon! No! I don't like it! Gusto ko ng umuwi!

"Yes, mama. I'll take her. Excuse us," sabi niya at saka hinawakan ako sa braso upang maalalayan akong tumayo. Gusto ko sanang magsisigaw at sabihin sa pamilya niya ang ginagawa niya sa akin, pero parang nawalan ako ng boses. Hindi ako makapagsalita. Hinayaan ko na lang siya sa gusto niyang gawin.

I started crying when we got upstairs and headed towards his room. Nakahawak pa rin siya sa braso ko at marahang inaalalayan ako sa paglalakad. Hindi ko alam kung bakit kahit na sa ginawa niyang panggagahasa sa akin ay minsan ay nagiging komportable ako sa kaniya. Hindi ko gusto iyon!

"Please, huwag muna ngayon..." mahina kong sinabi habang umiiyak. Napatigil kami sa paglalakad saka siya tumingin sa akin.

"I'll do whatever I want to do with you, got that?" his voice growled, filling the corridor. Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa narating na namin ang kwarto niya. Mas lalo akong napaiyak nang itulak niya ako sa kama.

Napaupo ako sa kama at saka sumiksik sa headboard. He stared at me for a few seconds before he remove his coat.

Akala ko ay rarape-in niya na naman ako. Akala ko iiyak na naman ako mamaya pagkatapos niya akong babuyin. Wala rin naman kasi akong magawa para labanan siya. Wala akong laban sa kaniya. Sino ba ako? I'm weak. I can't defend myself from him. I don't like it. I don't like this.

Pero hindi niya ginawa 'yon. Naupo siya sa gilid ng kama malapit sa tabi ko saka tinignan ako ng mabuti bago bumuntong hininga. Masuyo niyang inabot ang braso ko pero iniiwas ko iyon sa takot na kung anong gawin niya.

"I'm sorry..."

"Fuck your sorry, let me out!" sigaw ko sa kaniya, nagmamatapang. Kahit tahip-tahip na ang kaba sa dibdib ko ay ginawa ko iyon.

He sighed again. "I don't know what to do, I'm sorry,"

Hindi ko siya kinibo. Ang paghikbi ko lang ang naririnig sa buong silid, habang siya ay nakayuko at patingin-tingin sa paligid na tila nag-iisip.

"Just let me hold you, please?" he asked then reached for me again, pero lumayo ako. I can't let him touch me. I can't. I'm scared.

"Please, Samara? I won't do anything you don't like, just please let me hold you," pagsusumamo niya. Umiling ako at tinignan siya ng masama.

"I am scared of you, Austin. And you think after you raped me, I'll trust you?" I sniffed. Patuloy pa rin sa pag-agos ang luha ko.

He brushed his hair up before sighing harshly. "Okay, alright, I'll leave you here, just don't try to escape. I'm not a patient man, Samara. Sa oras na malaman kong tinangka mong tumakas ay hindi ka na makakalabas pa. And you know what I can do right? Kung makatakas ka at hindi kita mahanap, I'll do everything in my power to destroy your family. Get me, hmm?"

Gusto kong magalit. Gusto ko siyang pagsusuntukin! Demonyo siya! He's a demon! How could he threaten me like this! Napakakapal ng mukha niya!

"Fuck you, Austin,"

He smiled at me showing his dimple on his left cheek. "But you said you don't want me to?"

Gusto kong sumuka sa sinabi niya. Why the fuck would I want him to touch me? Gusto ko siyang ingudngod! How dare him!

He chuckled before leaving the room. Naiwan ako roong mag-isa at tulala.

Binaboy niya ang pagkatao ko. I don't feel like facing his family after what happened. I felt embarrassed, used and fucked like a dirty slut. I don't deserve this. But at the same time, I'm starting to like his touch. Damn it! Why?!

Napaiyak na lang ako sa at napatakip ng unan sa mukha. I cried my heart out. I cried until I don't feel the pain hanggang sa makatulog ako.

Pagkagising ko kinaumagahan ay nakapalit na ang damit ko. I'm now wearing a big white shirt and a cycling. I can't feel my underwears, so I assumed na wala ako niyon. Scared for my life, I checked myself. Wala namang masakit o kung ano man. I feel my feminity, hindi rin masakit iyon. I'm scared to fell asleep sometimes, natatakot ako na baka gahasain niya ako nang paulit-ulit. I don't want to be used like that.

Nang maramdamang kong ayos naman ako ay napahinga ako ng maluwag. Sinubukan kong tumayo para lumabas ng kwarto. When I opened the door, Austin's big body frame covered my sight. Napatingala ako sa kaniya.

"Escaping huh? I told you, there's no way out here, princess," saad niya saka ako marahang itinulak papaloob.

"A-anong gagawin mo?" I nervously asked whilst stepping back.

"Hm? What do you mean? I won't do anything to you," he smirked then steps forward.

Napailing ako saka napaupo sa kama nang maramdaman kong iyon na ang dulo. I know he'll do something. I'm scared, I'm freaking scared. Let me out of here.

I bowed my head to not meet his eyes. I hate his eyes. It makes my knees weak.

"Don't worry, I will not do anything to you. I just missed you, baby," he said before kissing my forehead.

I didn't know his reasons nor his intentions, but I'm freaking sure I melted with his gestures, and I don't freaking like it.

Pagkatapos niya akong mahalikan ay umupo siya sa tabi ko at saka nanahimik sandali. Napaayos ako ng upo sa ginawa niya at saka natahimik din.

"How are you feeling?" he said lovingly.

"I-i'm fine," mahina kong sabi at saka pinaglaruan ang daliri na nasa hita ko.

I'm kinda nervous because of his presence. I don't like it when he's around but at the same time, it brings me comfort. I don't understand...

Nagulat ako nang hapitin niya ako sa bewang atsaka inilapit sa kaniya. He sniffed my hair then kissed it, he then fixed my hair and pinned it behind my ears.

"I miss you..." he whispered in my ears.

I felt tingles in my stomach. Damn it. I shouldn't be feeling this way towards my rapist. But here I am. I hate myself.

Hindi ako kumibo at nanatiling nakaayos ang upo. I can feel his thumb gently rubbing my waist. He kissed my temples before burying his face on the side of my neck.

"Let's stay like this for a while,"

Hindi ako umimik at hinayaan lang siya. I stared at the ceiling planning my escape. I'm not scared on his threat, I'm more scared about my life on his hand. I don't feel safe with his company anymore. I need to escape this hell.

Nang masigurado kong nakatulog na siya ay dahan-dahan ko siyang inilagay sa kama. Nagulat pa ako nung gumalaw siya ng bahagya pero hindi naman nagising.

I gently walk towards the door, afraid that he'll might wake up. Nang mabuksan ko ang pintuan ay dali-dali akong lumabas. Hindi ako sa front door dumaan dahil maraming tao roon at alam ko namang hindi ako makakatakas kung doon ako dadaan.

I exited at the back door. Nagulat pa ako noong walang katao-tao roon. His men are dumb. Nang masigurado kong wala nang tao roon ay umakyat ako ng bakod nila at saka tumakbo papalayo.

I cried while running. Wala akong pakialam kung wala akong tsinelas o kung ano, basta ay alam ko na gusto kong makatakas sa impyerno na iyon. I don't care anymore.

Nang masigurado kong nakalayo na ako ay napahinga ako ng maluwag. Isang oras ata ang ginawa kong takbo at lakad hanggang sa makarating sa highway. I can see the vendors alongside with the highway. Maiingay ang mga tao roon at tila walang kapaguran kung magsisisigaw.

At least I'm safe here, sa tingin ko ay malayo-layo rin naman na ako sa mansyon nila. Tumingin-tingin ako sa mga itinitinda ng vendor roon. Nang mapadaan ako sa isang eskinita na may mga lalake ay bigla silang sumipol.

"Uy wow, chicks. Nice one 'tol,"

"Witwiw, anong ngalan mo baby girl? Pwede ta ka i-add sa fb?" sabay nagtawanan sila. Hindi ko na lang sila pinansin at saka nagtingin na lang sa mga tinda sa paligid.