Nee!

De pillen dansen naar de grond.

Draaien, en draaien en draaien.

Tollen rond hun as.

Kletterend raken ze de vloer.

Net zoals mij de grond dichterbij komt. Grond onder mijn voeten die er eerder niet was geweest.

"Dwaas." De lage stem galmt, groeit en blijft GROEIEN in mijn oren.


Mijn benen trillen.

Snijdende pijn in mijn voeten.

Zweet over mijn gehele lichaam.


Ik kijk toe.

Hij lacht.

Zonder mij aan te kijken.

Ik zie hoe hij zijn hand uitstrekt.

"Mag ik deze dans?"


Een ander meisje neemt mijn plaats in.

"Vrees niet. Ik kan je alles laten vergeten. Dans met mij."


En ik SCHREEUW voor haar. Maar niemand kan mij horen.....

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top