Mijn hand ligt in de zijne. 

Mijn vingers verstrengeld om zijn hand. De andere op zijn schouder. 

                                                                                                                                          Nee. Dat is niet hoe het is. 

Mijn hand steunt op de wasbak. 

Mijn vingers verstrengeld om mijn dood. 

Maak ik de keuze? 

En wat is de juiste? 

Via de spiegel kan ik het zien. 

Het lege doosje ligt op de badkamervloer. 

Al zo ver gekomen. 

Toch maak ik de keuze niet. 

Mijn knokkels wit. Ik hoef maar een ding te doen. Ik hoef alleen maar mee te gaan. Maakt dat alles goed? Mooi. Perfect. Volmaakt. Mijn oogleden vallen toe. 

Zijn hand ligt rond de mijne. 

Brengt mijn hand naar zijn bestemming. 

Ga ik mee?