CHAPTER 8

"ANONG kailangan mo?" Kagaad na tanung ni Luther ng sagutin niya ang tawag ni Minrod. "I thought we agreed not to call each other. You set that rule, remember? And you fucking interrupted me while I'm in the middle of a very important happenings in my life."

"I don't want to hear your voice too moron." Sagot ni Minrod na may bahid na iritasyon ang boses. "Pero kailangan kitang makausap. This is much more important that what's happening in your life right now that I interrupted."

Wala sa sariling napangiti siya ng maalala ang dalaga na nasa kuwarot niya, "I highly doubt that."

Minrod tsked. "Is the line clear?"

"It's clear." Aniya sa seryosong boses.

"Okay. Good." Then he started talking, "Salamat sayo, babalik na ng bansa si Mr. Tsui pagkalipas ng maraming taon. Magagawa na rin natin sa wakas ang planong napag-usapan natin. The Organósi wants result, X."

AngOrganósiay greek word para sa salitang Oragisasyon—ang organisasyong kinabibilangan niya at nasa likod niya sa lahat ng ginagawa niya. Kilala ang Organósi bilang Organisasyon na walang pangalan pero isa ito sa mga kinatatakutan.

Minrod continued speaking. "I want you to focus on the plan. Ilang taon na rin natin 'tong pina-plano at ito na 'yon. We can't mess this up. The Organization will not accept it. Malaking pera na ang nagastos natin para rito kaya ayusin mo. If something went wrong with the plan, I'll kill you myself for wasting my time and the Organization's money."

"Duly noted." Aniya sa malamig na boses. "At hindi mo kailangang ipaalala sakin ang kahalagahan ng plano, Minrod. I know because I was the one who planned it. At alam mo ang rason kung bakit ko plinano 'to at kung bakit ako pumayag na magpagamit sa Organisasyon."

"I know. Now, work harder."

Tumango siya na para bang nasa harapan ang kausap. "I will."

"Good. Update me from time to time."

"Sure."

Nang mawala sa kabilang linya si Minrod, malakas siyang napabuntong-hininga saka tumingala sa maaliwalas na kalangitan.

Ilang buntong-hininga ang pinakawalan niya bago nagsalita si Blaze na kanina pa nasa tabi niya at nakikinig sa usapan nila ni Minrod na naka-loud speaker.

"She's not part of the plan, X." Ani Blaze at alam niyang si Amethyst ang tinutukoy nito.

Malalim siyang napabuntong-hininga. "Alam ko."

"Kung ganoon bakit mo siya dinala rito sa mansiyon?" Nagtatakang tanong ni Blaze. "Ikakapahamak niya ang ginagawa mo."

"Hindi ko alam." Pag-amin niya. "I know that I'm putting her in danger but I can't let her see another man. It's makes me so mad—I wanna kill him with my bare hands." Nagtagis ang bagang niya. In the line of work he's in, killing is always part of the job, but it's unbearable at times. But killing Paul—he'll fucking enjoy it.

Blaze tsked. "You have to set your priorities right, X. Hindi tayo puwedeng pumalpak dito."

"Alam ko rin 'yon." Aniya.

"Then straighten up your mind."

"I will."

"She's not part of the plan." Ulit ni Blaze.

His jaw tightened. "Fuck it."

Napailing-iling nalang si Blaze sa sinagot niya sa tanong nito. Nagpapasalamat siya ng tumigil na sa pagtatanung si Blaze at hinayaan siyang mag-isa sa gilid ng swimming pool.

Napabuntong-hininga siya.

Habang mag-isang nakatayo sa gilid ng pool, hindi na niya kailangang tanungin ang sarili kung bakit siya nagkakaganito kay Amethyst.

He doesn't want another man touching her. Umaakyat ang dugo niya sa ulo at gusto niyang patayin kung sino man ang humawak dito. And that's not a good feeling to have but he's having it again. Bumalik na naman siya sa dati na si Amethyst ang may hawak sa kaligayahan niya. He knew that it's not good for him. Ayaw niyang ito na naman ang maging sentro ng mundo niya baka kapag nawala ito sa ikalawang pagkakataon ay mabaliw na siya ng tuluyan.

He already experienced happiness being ripped away from him, and that's when Amethyst left him. At ayaw niyang maramdaman iyon kahit na kalian ulit. Kailangan niyang mag focus sa plano nila na unti-unting nang naisasakatuparan.

Having Amethyst around would messed up his mind—she's already messing him up. He has to focus. Pero gusto pa rin niya itong makasama. Even if she's messing with his focus, she wants her with him!

But she'll be in danger if he continue this.

Is he strong enough to resist her and push her away?

Malakas siyang napabuntong-hininga at ipinilig ang ulo. Isang pagkakamali talaga ang pumunta sa bahay ng dalaga kagabi pero hindi niya napigilan ang sarili. He felt so stress out last night, so feed up with all of the shits in his life. Gusto na niyang tapusin ang lahat, ayaw na niya sa ganitong buhay at gusto na niyang bumalik sa dati...nuong naka-sentro pa kay Amethyst ang buhay niya. Nuong gusto niyang magtapos ng abogasya para magkaroon siya ng ipagmamalaki kay Amethyst—para sumama ito ulit sa kaniya.

But shit happened.

That's why he went to Amethyst's house and sleep in her bed. He desperately wanted to go back ten years ago. 'Yong naghahanap lang siya ng paraan para bumalik sa kaniya si Amethyst pagkatapos siya nitong iwan. Pero alam niyang napaka-imposible ng gusto niya. Marami na ang nangyari... hindi na maibabalik sa dati ang lahat. Hinding-hindi na.

Napasabunot siya sa sariling buhok saka nakagat niya ang pang-ibabang labi ng maalala ang masarap na lasa ng mga labi ni Amethyst kanina. Ang labi nitong nakakabaliw at ang malambot nitong katawan na nakakawala sa tamang huwisyo.

He felt his manhood twitch. Fuck it!

His imagination can be so wild sometimes. Nakikita niya si Amethyst na nakaluhod sa kama habang nakatali ang mga kamay nito sa likod at mapusok saka mainit niya itong inaangkin mula sa likuran.

Napailing-iling siya at nagpakawala ng malalim na hininga.

She shouldn't be here. Luther knows that. She shouldn't be involved in his dangerous life. Alam niya iyon pero ayaw niya itong malayo sa kaniya. At alam niya ang rason niya kung bakit ayaw niyang malayo ito sa kaniya

I'm falling for her all over again. Fuck!

Napailing-iling siya. Matagal ng tapos ang relasyon nila ni Amethyts pero heto na naman siya. This possessive behavior of his was just like before. When he was so in love with Amethyst. But he can't help it now— he's falling for her all over again. Basta nalang lumalabas iyon kapag may kinalaman kay Amethyst at hindi niya iyon mapigilan.

Everything about him wants to possess Amethyst. It's scaring because he know what he's capable when it comes to Amethyst.

Bumuntong-hininga siya at isa-isang hinubad ang damit na suot at walang sabi-sabing nag-dive siya sa swimming pool.

Swimming helps him clear his mind. And he hoped that after swimming in this fucking pool, his mind would be clear and he wouldn't be thinking of possessing ang owning Amethyst in every way imaginable, sprawled in his bed, tied on the bed post, underneath him, screaming his name as he pleasures her.

Yeah. This swim is not helping at all. 

ILANG MINUTONG yakap ni Amethyst ang sarili mula ng lumabas si Luther sa silid na pinaglagyan nito sa kaniya. She's irritated at herself for missing Luther again. Hindi niya mapigilan ang sarili kahit alam niyang hindi sila puwede ng binata.

He is my mission.

Malakas siyang napabuntong-hininga saka umalis sa kama at inayos ang sarili. Kapagkuwan ay dahan-dahan siyang naglakad palabas ng kuwarto. Nang makalabas siya, maingat ang bawat hakbang niya, natatakot na baka may makarinig sa kaniya.

Nadagdagan ang kaba na nararamdaman ng makarinig siya ng parang nagtatampisaw sa tubig. Sinundan niya ang tunog at nakarating siya sa likod ng ng bahay.

There's a pool... a pool with a gorgeous man swimming. Pabalaki-balik itong lumalangoy. But that's not what caught her full attention; it's the fact that the gorgeous man, Luther San Diego Jr., is darn naked.

No clothes on.

And Amethyst can see his butt peaking at every kick of his powerful legs.

Napalunok siya sa nakikita at pasimpleng binasa ang nanunuyong labi. Nanunuyo rin ang lalamunan niya pero hindi siya makaiwas ng tingin. Nakatutok ang mga mata niya kay Luther na ngayon ay umaahon na mula sa paglangoy sa pool.

Mas lalong nanuyo ang tuyo na niyang lalamunan ng makita niya ang kabuonan nito.

Umawang ang mga labi niya ng Makita ang pagkalalaki nito. Oh God... he's really big and long. His manhood is thick, hard, and erect and it looks aroused.

"Eyes up here, little miss eye-rapist." Luther's voice was dark and husky.

Napalunok siya bago itinaas ang tingin niya sa mukha nito.

"Luther..." mahina niyang sambit habang pinagpapawisan.

"Amethyst." He smirked. "Enjoying the view?"

Nagpapasalamat si Amethyst na nagawa niyang umiling. "H-hindi."

"Oh?"

"H-Hindi nga." Wala sa sariling bumaba ang mga mata niya sa pagkalalaki nito. "H-Hindi talaga."

Luther chuckled lightly. "I don't believe you."

Nag-iwas siya ng tingin para itago ang pag-iinit ng pisngi niya. Nakahinga siya ng maluwang ng umalis si Luther sa harapan niya at nagbihis. Bumalik na sa normal ang paghinga niya pero kaagad ding bumalik ang mabilis na pagtibok ng puso niya ng magpakita ulit sa harapan niya ang binata habang nakataas ang sulok ng labi nito.

"U-umalis ka nga sa harapan ko." Nauutal niyang sabi.

His smirk never leaves his lips. "Why? Do I make you feel uncomfortable?" Tanong nito.

She licked her lips. "Hindi. Pero galit ako sayo kaya umalis ka sa harapan ko." Pagsisinungaling niya. Maybe this way—pretending to be mad at him— she can do her mission properly. Iyon naman talaga ang dahilan kung bakit nandito siya sa bansa.

"That's good." Nawala ang ngisi sa mga labi nito at naging seryoso ang mukha. "Magalit ka lang sakin. Anger is good. It drives you to do impossible things."

Nag-iwas siya ng tingin ditto habang pasimpleng pinapalibot ang panigin. "Bakit mo ako dinala rito?"

Nagkibit-balikat ito. "I don't know."

Napatingin siya sa binata. Please answer me." She sighed. "Siguro naman ay nasa tamang pag-iisip ka ng dalhin mo ako sa bahay na 'to at gusto kong malaman kung ano 'yon. Gusto kong maliwanagan, Luther."

"That's the thing, Amethyst. Pagdating sa'yo, nawawala ako sa tamang pag-iisip."

Her eyes that's now looking at the man in front of her softened. "Luther..."

Tumingin ito sa kalangitan na natatakpan ng makapal na ulap saka malakas na napabuntong-hininga. "I told you earlier that anger is good. You can feel it and you can use it to your advantage. Hindi katulad ng nararamdaman ko ng dalhin kita rito sa bahay. I can feel it; I know that emotion very well, but I'm pretty sure that what I felt was a weakness ... my weakness." Mapakla itong tumawa saka bumaba ang tingin sa kaniya. "Hindi ko kayang pagkatiwalaan ang nararamdaman ko sayo maliban sa galit na nasa puso ko, kung may puso man ako."

Mas lalo siyang naguluhan sa sinabi ng binata. Gusto niyang malaman kung bakit naging ibang tao ito. "Anong ba ang nangyari sa'yo? Why the you change so much?"

Mapait itong ngumiti. "Shit happened, Amethyst. At malas lang talaga ako dahil nasalo ko yata ang lahat ng ka-shit-tansa mundong 'to." Then he smiled, a smile that didn't reach his eyes. "Ayoko nang pag-usapan 'yon. It always pisses me off."

Halatang umiiwas ito sa tanong niya pero nagpumilit pa rin siya. "Please, just this one, answer me, Luther."

"That topic is not open for discussion." Napakalamig ng boses nito na nanuot sa buto niya. "Bumalik ka na sa kuwarto, mukhang uulan ng malakas. And don't even think of escaping... I won't let you."

Ilang minuto niyang pinakatitigan ang binata bago niya ito tinalikuran at walang imik na naglakad pabalik sa kuwartong pinanggalingan niya.

Alam niyang nasa likod niya si Luther dahil naririnig niya ang yabag ng mga paa nito. Nang pareho silang makapasok sa kuwarto, bigla nalang siyang hinawakan ni Luther sa beywang at inikot paharap dito saka walang sabi-sabing itinulak siya pahiga sa kama.

"Luther!" Napahiyaw siya sa sobrang gulat na narmdaman.

His eyes full of desire for her bored into hers . "Let's vontinue what we were doing earlier." Sabi nito at lumuhod sa kama, ang mga mata at nakatitig sa kaniya na para bang balak siya nitong kainin ng buhay.  "but let me eat you and taste you again." He rolled his tongue in between his lips so sexily, "I promise, I'll make you scream again."

Napalunok siya habang titig na titig sa mga mata ng binata na puno ng pagnanasa para sa kaniya.

Calm down, Amethyst! Get a freaking grip! It's just Luther! The delectable and gorgeous Luther San Diego Jr.

Luther leaned in to her. "You're scared?

Umiling siya. "N-no."

"Amethyst." His voice... it sounds sexy and alluring as he calls her name. "I promise, you'll like it." Nanunudyo ang boses nito. "I'll be gentle as I fuck you so hard—"

"I'm a virgin." She mindlessly blurted out. 

Nanigas ang katawan ni Luther na nakadukwang sa kaiya at bumakas ang gulat sa mga mata nito.

"Really?" He looks really baffled. "What the hell have you been doing for ten years, baby?"

"Studying. Working my ass of." She shrugged. "And waiting for the right man, I guess?"

He held his chin as he looked at her in the eyes, "do you think... I'm that right man you're waiting for?"

Sinalubong niya ang titig ni Luther sa kaniya. "Do you wanna be?"

"Badly." He whispered before claiming her lips and and covering her body with his.