εφιάλτες
.
5 μήνες μετά...
Ξυπνάω λουσμενη στον ιδρώτα και φωναζω... Ο ίδιος εφιάλτης ξανά... δεμένη και φιμωμενη να πνίγομαι...
Είμαστε εδώ 5 μήνες και σχεδόν κάθε βράδυ το ίδιο πράγμα... σηκώνομαι και βγαίνω στη βεράντα... Μόλις ήρθαμε Ιταλία μας περίμενε ένας τύπος ο οποίος μας έφερε εδώ..το σπίτι είναι πολύ απομακρυσμένο κοντά στη θαλασσα και η μόνη μας έξοδος είναι για να αγοράσουμε φαγητό..
Είναι πανέμορφα εδώ δε λέω αλλά ώρες ώρες κάτι στην όλη κατάσταση δεν μου κολλάει...
Ο Στέλιος τόσον καιρό δεν ξέρω από που βρίσκει λεφτά αλλά έχει πάντα... του έχω πει πως αρχίζω και αισθάνομαι άσχημα με όλο αυτό καιβθεκω να δουλέψω..Δεν είναι η γυναίκα που θα ανεχτώ κάποιον να με ταΐζει... όποιος και να είναι..
Σε γενικές γραμμές τα πάμε καλά μεταξύ μας ... βέβαια ώρες ώρες με κάνει και αισθάνομαι περίεργα αλλά πιστεύω πως απλά είναι ιδέα μου ... κάποια φιλιά και κάποιες αγκαλιές η χάδια νιώθω πως ξεπερνάνε το φιλικό αλλά δεν κάνει καμία παραπάνω κίνηση για να καταλάβω κάτι... μιλάμε για τα πάντα και ξέρει πως ακόμα και μετά από 5 μήνες νιώθω χάλια...
Η αλήθεια είναι πως δεν ειμαι χάλια... Είμαι διαλυμένη... κοιμάμαι και ξυπνάω σκεπτόμενη αυτό το γαμημενο γιατί...
Πηγαίνω στην κουζινα και παίρνω ένα μπουκάλι κρασί... το ανοίγω και βάζω σε ένα ποτήρι ενώ βγαίνω και περπατάω προς την αμμουδιά.. Η θάλασσα ειναι ήρεμη και ισορροπεί λιγάκι με την φουρτουνιασμενη ψυχή μου ... κάθομαι κάτω και αγγίζω την άμμο... τόσο δροσερή...
Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα γινόταν αν δεν έφευγα... Τώρα σίγουρα θα έχουν παντρευτεί.. Και όλοι θα είναι χαρούμενοι... ευτυχισμένοι και αγαπημένοι...
Ακούω βήματα πίσω μου και γυρίζω τρομαγμένη αλλά καταλαβαίνω πως άδικα τρομάζω.. Οι μόνοι άνθρωποι εδώ είμαστε ο Στέλιος κι εγώ...
Στέλιος:"εγώ είμαι αγάπη.. πάλι ξύπνησες??" Μου λέει και γνεφω..
"Που θα παει αυτη η κατάσταση κοριτσάκι μου ?? "
Άρια:"μην περιμένεις απάντηση σε κάτι που ούτε εγώ ξέρω ρε Στέλιο... απλά δεν μπορώ.. Ίσως αν ξεκινήσω δουλειά και αλλάξω παραστάσεις να γίνω καλύτερα..." εκείνος αγριεύει..
Στέλιος:"σου έχω πει πως αυτό δεν χρειάζεται..πάλι τα ίδια θα λέμε?? Μην ξεχνάς και το γεγονός πως φύγαμε οπως φύγαμε ρε Αριάδνη... Πρέπει να κάνουμε αίτηση για τα έρθουν εδώ τα χαρτιά σου όλα.. αυτη τη στιγμή είσαι προστατευμένη εδώ και επίσης κι εγώ... ξεχνάς ότι δούλευα για εκείνον και έφυγα χωρίς να πω λέξη?? Αν δηλώσουμε κάπου δουλειά είναι τοσο ισχυρος που απλά θα μας βρει .. εμ . Θα με βρει εννοώ... Και μπορεί για σένα να μην δίνει μια αλλά εμένα θα με κρεμάσει!!!"
Αναστενάζω... τα έχω ακούσει χιλιάδες φορές αυτά..μ
Στέλιος:"έλα ξάπλωσε.. Αύριο θα πάμε βόλτα στην πόλη να ξεσκασεις και να ψωνίσουμε.." σηκώνομαι από την άμμο και περπατάμε μαζί μέχρι το σπίτι... σταματάει μπροστά στην βεράντα και με παίρνει αγκαλιά..
"Ξέρω πως βαριέσαι.. Αλλά όλα θα αλλάξουν.. Όλα θα τα φτιάξω.. σ'αγαπάω ρε ..." μου λέει και με σφίγγει...
Άρια:"κι εγώ σ'αγαπάω ρε Στέλιο.."του Λέω και βάζει το χέρι του στο πηγούνι μου σηκώνοντας μου το κεφάλι...
Στέλιος:"εγώ όμως σαγαπαω διαφορετικά Αριάδνη..." μου λέει κι κοκαλωνω.. σκύβει στα χείλη μου αλλά κάνω ένα βήμα πίσω.. Και με κοιτάει σοκαρισμένος..Αλλά αρχίζει και χαμογελάει...
Άρια:"τι λες ???"
Στέλιος:"αμάν μωρεεεεε μια πλακα δεν σηκώνεις.!!! Άντε έλα παμε για ύπνο.."λέει και γελάει...
Για ένα δευτερόλεπτο η καρδιά μου έφυγε από την θέση της ..
Άρια:"δεν είναι πλάκες αυτά ρε βλάκα!!! Μην το ξανακάνεις!! Με τρόμαξες ρε ..." του λέω και με κοιτάζει... περίεργα θα έλεγα..
Στέλιος:"σιγά ρε .. τοσο κακο θα ήταν πια ??" Μου λεει και τον κοιτάζω άγρια...
Άρια:"εσύ τι λες ??? Τόσα χρόνια φίλοι και να το γυρίζαμε έτσι απλά?? Άσε που θα έπρεπε να φας και χυλόπιτα.. Είσαι πολύ ωραίος ρε Στέλιο αλλά εγώ ..."
Στέλιος:"είσαι αλλού το ξέρουμε..έλα πάμε μια πλακα έκανα..Αύριο έχουμε μεγάλη μέρα.." μπαίνουμε μέσα στο σπίτι και πάω στο δωμάτιο μου ... Κάτι όμως μου λέει πως αυτός δεν κάνει πλάκα... Και ελπίζω να βγω ψεύτρα γιατί δεν θα το αντέξω και αυτό..
Ειλικρινά ο Στέλιος είναι πολύ καλό και πολύ όμορφο παιδί αλλά τον βλέπω καθαρά φιλικά.. τόσα χρόνια δεν εμαθα να τον κοιτάω αλλιώς.. Και αν ισχύει κάτι τέτοιο ανατρέπει πολλά... Και πρώτα από όλα την εμπιστοσύνη μου στο πρόσωπο του ..
Ξαπλώνω στο κρεβάτι... κοιτάζω την ώρα...4 τα ξημερώματα... Ίσως αύριο που θα πάμε στην πόλη να βρω κάτι για να περνάω την ώρα μου εδώ... Όσο κάθομαι σε αυτή τη κατάσταση νιώθω απλά να τρελαίνομαι... γι αυτό και όλα μου φαίνονται υπερβολικά... τσιτωνω και ξεσπάω και στον καημένο το Στέλιο που δεν φταίει σε τίποτα ...
Νιώθω τα βλέφαρα μου να βαραίνουν..
Στέλιος pov ( έκπληξη!!!)
Πάλι ρε πουστη ίδια κατάσταση... εκείνη να κλαίει για τον μαλακά κι εγώ στο φιλικό... τόσα σημάδια της έχω δώσει αλλά εκείνη τίποτα..
Δεν μπορώ άλλο να κρύβομαι... Την γουστάρω υπερβολικά πολύ... Έχει έναν χρόνο τώρα που απλά τρελαίνομαι για εκείνη... Όσο σκέφτομαι εκείνη την μέρα που πήγα σπίτι της και την είδα με τον Στέφανο αγκαλιά στο σαλόνι γυμνή τρελαίνομαι...
Ήθελα τόσο να της κάνω έκπληξη... είδα την μπαλκονόπορτα της βεράντας ανοιχτή αλλά τελικά η έκπληξη ήρθε σε μένα.. θολωσα ... τα είπα όλα στη Δανάη...εκείνη τρελάθηκε όμως την έπεισα να μείνει ήρεμη και καταφέραμε και τους χωρίσαμε..εκείνη θα κέρδιζε τα λεφτά και το Στέφανο κι εγώ την ευκαιρία μου με την Αριάδνη...
Αλλά ρε πουστη δεν το βλέπει... Δεν το καταλαβαίνει..τόσες φορές προσπαθώ να της το δείξω κι εκείνη τίποτα... πονάει τόσο πολύ να την ακούω να φωνάζει το όνομά του τις νύχτες ...
ξέρω πως αυτό που έκανα ήταν λάθος αλλά το πιστεύω πως αυτός ο μαλακας δεν της άξιζε και πλέον ότι έγινε έγινε... Δεν μπορώ να αλλάξω τίποτα...
Με πληγώνει να την βλέπω έτσι αλλά είναι για το καλό της ...
σκέφτομαι να πάμε αλλού.. Πρέπει να αλλάξουμε μέρος γιατί ήδη μας συζητάνε στην πόλη και είμαι σίγουρος πως ο Στέφανος έχει βάλει λυτους και δεμένους να μας βρουν ..εμάς και τα 200χιλιαρικα που έκλεψα ...
Βέβαια αν το πω στην Αριάδνη αυτό θα με σκοτώσει εκείνη πρώτη οπότε όσα λιγότερα ξέρει τόσο το καλύτερο..Για εκείνη ειμαι απλά ο άνθρωπος που την έβγαλε από αυτή τη κατάσταση..Και ως εκεί..
Προσπαθώ να χαλαρώσω... κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι θετικά... Πρέπει να βρω τρόπο να φύγουμε από δω... το νιώθω... νιώθω πως κάτι θα πάει στραβά αν μείνουμε κι άλλο....
Άσχημα παιχνίδια παίχτηκαν... Και η κατάληξη θα είναι χειρότερη και από τον πιο σκοτεινό τους εφιάλτη...
👄👄👄👄👄
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top