~33
Πρεβιουσλι ον νταντι ;)
<<Ανα τι γινεται-;>> ανοιγει η πορτα του δωματιου μου και η μητερα μου μπαινει μεσα.
Πεταγομαστε και οι δυο καθως μας κοιταει με το στομα ανοιχτο.
Μαλλον δεν χρειαζεται να της πω κατι...
Ναου ον νταντι ;)
Οκευ, κυριολεκτικα παιζει να καθομαστε ενα ολοκληρο 5λεπτο ακινητοι και οι τρεις και να κοιταζομαστε.
Η μαμα να κοιταζει μια εμενα και μια τον ξαπλωμενο Αλεξ διπλα μου.
Εγω να κοιταζω μια την μαμα και μια τα νυχια μου.
Και ο Αλεξ να κοιταζει εξω απο το παραθυρο τις μπεκατσες.
Χριστε μου. Ηταν αναγκη να γινει τωρα αυτο;
Σηκωνω διστακτικα το κεφαλι μου και κοιταζω τη μαμα. Ωχ εχει χλωμιασει.
<<Μαμα δεν ειναι αυτο που φαινεται. Λογω τιμης εμεις->>
<<Ντυθειτε και κατεβειτε κατω. ΤΩΡΑ>> λεει οσο πιο ηρεμα μπορει και κλεινει πισω της την πορτα απαλα αφηνοντας μας μονους μεσα στο δωματιο.
<<Οκευ πολυ χαλαρα το πηρε>> σχολιαζει ο αξεστος και τον κοιταζω με το στομα ανοιχτο.
<<ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΒΛΑΜΜΕΝΕ; ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ; Η ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΜΑΣ ΕΙΔΕ ΝΑ ΜΠΑΛΑΜΟΥΤΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΕΞ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΣ ΟΤΙ ΤΟ ΠΗΡΕ ΧΑΛΑΡΑ; ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;>> φωναζω και σηκωνομαι απο το κρεβατι πηγαινοντας σαν υστερικη πανω κατω.
<<Ανα, ηρεμισε>>
<<Δεν εχει ηρεμισε Αλεξ! Τελος. Εχουμε τελειωσει το καταλαβαινεις; Ολο αυτο τελειωσε πια>> του λεω και με βιαστικες κινησεις κατεβαζω τη μπλουζα και κουμπωνω το σουτιεν.
Σηκωνεται ορθιος και με πλησιαζει. <<Θα το διορθωσουμε>>
<<Δεν εχουμε να διορθωσουμε κατι γαμω>> του λεω και προσπαθω να διωξω τα δακρυα που βρισκονται στα ματια μου. <<Απλα παμε κατω>>
Γυρναω και ανοιγω την πορτα του δωματιου μου παιρνοντας βαθιες ανασες. Τον νιωθω να με ακολουθει καθως κατεβαινω τη σκαλα και το πρωτο πραγμα που βλεπω ειναι η μητερα μου να καθεται στην πολυθρονα κρατωντας ενα ποτηρι νερο στο χερι της.
<<Καθιστε>> ουτε καν μας κοιταζει στα ματια και ξαφνικα ο λαιμος μου ξεραινεται. Κοιταζω τον Αλεξ ενω πηγαινει προς τον καναπε.
<<Μαμα αληθεια εμεις δεν->>
<<Ποσο καιρο συμβαινει;>> ρωταει ηρεμη και το στομα μου κλεινει αμεσως.
<<Μα δεν συμβαινει κατι>> προσπαθει να πει και εκεινος αλλα ενα βλεμμα της τον κανει να το βουλωσει.
<<Ποσο καιρο συμβαινει αυτο;>> ρωταει ακομη πιο δυνατα και κρατιεμαι απο το μπρατσο του καναπε.
<<Αρκετο>> ψιθυριζω και νιωθω το αγριεμενο βλεμμα του Αλεξ πανω μου.
Βλεπω τη μαμα να χαμογελαει ψυχρα και να κουναει το κεφαλι της.
<<Μαμα ασε με να σου εξηγησω>> της πιανω το χερι αλλα το τραβαει αμεσως.
<<Καταλαβαινετε τι κανατε;>> ρωταει ακομη ψυχραιμη και σφυγγει το ποτηρι στο χερι της. <<Καταλαβαινετε τι στο διαολο εχετε κανει;>> σηκωνεται ορθια και πηγαινοερχεται στο τζακι. <<Τι θα πω στον Μαικλ; Ε; Οτι τα παιδια μας πηδιουνται;>> φωναζει και γουρλωνω τα ματια μου.
<<Μα->>
<<Μην πεις τιποτα, Ανα>> με απειλει και τα ματια της λαμπυριζουν. <<Επιτηδες το κανετε ετσι; Θελετε να διαλυσετε τη σχεση μου με τον Μαικλ;>> εχει βγει εκτος εαυτου και ειλικρινα φοβαμαι να της πω οτιδηποτε.
<<Εμμα δεν καταλαβαινεις>> πεταγεται ξανα ο Αλεξ προσπαθωντας να μας υπερασπιστει.
<<Τι δεν καταλαβαινω Αλεξ; Εξηγησε μου σε παρακαλω. Ειναι λογικο αυτο το πραγμα;>> η φωνη της βγαινει με δυσκολια.
<<Προφανως και δεν το καναμε επιτηδες. Απλα εγινε, δεν φταιει ουτε η Ανα ουτε εγω>> σηκωνεται ορθιος.
<<Δεν θα με τρελανετε εσεις, οχι δεν θα το κανετε>> παιρνει το τηλεφωνο που εχει πανω στον παγκο και ψαχνει στις επαφες της.
<<Μαμα, σε παρακαλω. Μην το πεις στον Μαικλ, σε παρακαλω. Αληθεια, δεν θελαμε να το μαθεις ετσι, αλλα δεν θελουμε να γινουμε ο λογος που θα χωρισετε>> την ικετευω κυριολεκτικα και σταματαει να ψαχνει.
<<Να χωρισουμε; Οχι, οχι. Ο γαμος θα γινει κανονικα. Εσεις>> μας δειχνει <<αυτο το πραγμα μεταξυ σας, θα τελειωσει αμεσως>>
Τι εννοει τωρα;
<<Που παιρνεις τηλεφωνο;>>
<<Στην θεια σου. Μια φιλη της είναι διευθύντρια σε ενα σχολειο στην Ιντιανα>>
<<Μαμα τι λες;>> ρωταω γιατι δεν υπαρχει περιπτωση να εννοει αυτο που καταλαβα.
<<Αυριο μαζευεις να πραγματα σου και πας στην Ιντιανα και δεν δεχομαι λεξη για αυτο>> λεει απειλητικα και βαζει το κινητο στο αφτι της.
<<Δεν μπορεις να κανεις κατι τετοιο>> λεει χαμηλοφωνα ο Αλεξ και τοτε ειναι που τα παιρνει εντελως στο κρανιο και πεταει το ποτηρι με το νερο στον τοιχο κανοντας με να πεταχτω μεχρι πανω.
<<Δεν μπορω; Αληθεια, Αλεξ; Δεν μπορω να τη στειλω εκει; Ποιος θα με εμποδισει;>>
Δεν μιλαει. Γιατι ξερει οτι εχει δικιο.
<<Μαμα δεν θελω να παω->> λεω ενω τα δακρυα πλεον κυλανε στα ποταμι.
<<ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΝΑ!! Λυπαμαι. Αλλα δεν ηταν στο προγραμμα μου να σε στειλω εκει μια εβδομαδα πριν τον γαμο μου. Γιατι; Γιατι πηδιεσαι με τον αδελφο σου, αν ειναι δυνατον>>
<<Δεν ειμαι γαμημενος αδελφος της! Και δεν θα ειμαι μεχρι να γινει αυτος ο κωλογαμος. Οποτε δεν εχεις κανενα δικαιωμα να τα λες ολα αυτα. Ειμαστε δυο 18-χρονοι που ερωτευτηκαν, που ακριβως βρισκεις το κακο;>> την πλησιαζει αγριεμενος και εγω προσευχομαι να μην αρχισουν να πεφτουν χαστουκια.
Τον κοιταζει και κουναει το κεφαλι της. <<Αν το μαθει ο πατερας σου, δεν ξερεις τι εχει να γινει>> λεει χαμηλοφωνα.
<<Δεν με ενδιαφερει. Ας το μαθει. Εγω αγαπαω την Ανα και κανενας απο τους δυο σας δεν θα μου πει τι ειναι σωστο και λαθος>>
<<Αλεξ σε παρακαλω, αστο>> πεταγομαι και τον πιανω απο το μανικι.
<<Ανα, σταματα. Την αληθεια λεω. Αν η γλυκια σου η μανουλα δεν μπορει να ακουσει την αληθεια, δεν φταιω εγω>> την ξανακοιταει. <<Ναι, εγω και η Ανα εχουμε εδω και αρκετο καιρο σχεση; Κανουμε σεξ; Οπως θες πες το. Και ουτε εσυ, ουτε ο πατερας μου δεν θα μας εμποδισετε>>
Νιωθω τα μαγουλα μου να φλαιγονται. Δεν ειναι αληθεια, ετσι; Δεν ειναι δυνατον να της τα ειπε ολα αυτα.
Η μητερα μου με κοιταζει και για πρωτη φορα στη ζωη μου νιωθω τοση ντροπη για αυτο που εχω κανει.
<<Αυριο το απογευμα θα εχεις φυγει απο εδω. Δεν σε θελω ουτε εδω, ουτε στον γαμο>> μου λεει και φευγει προς την κουζινα.
~~~
Ωχωχωχωχωχ ασχημα πραγματα εεε;
Αχ και δεν μαρεσουν αυταααααα
Ελπιζω να σας αρεσε.
Ααα και μην νομιζετε οτι οντως θα φυγει η Ανα... Γιατι εχουμε πολυ δρομο ακομη.
Σας φιλω γλυκα♥
Δευτερο wattpad account:
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top