~28
Καλα Χριστουγεννα λατρεμενοι μου♥♥
Σας ευχομαι τα καλυτερα γιατι σας αξιζουν!
Σε ολους μας αξιζουν, ποτε μην το ξεχνατε!
~~~
<<ΠΦ ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΑΣΧΗΜΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑΑΑΑΑ>> η φωνη της Νταλια χτυπαει σαν καμπανα διπλα στο αφτι μου και την σπρωχνω μακρια μπας και το βουλωσει.
<<Ο Χριστος ρε ανθρωπε. Ειναι 8 η ωρα το πρωι, ποτε προλαβες και βαρεθηκες;>> ρωταω και καθομαι καλυτερα στο παγκακι.
<<Και μονο που σκεφτομαι οτι σε λιγο θα χτυπησει το κουδουνι για να παμε στις γαμωταξεις, θελω να πεθανωωωωωω>> λεει λιγο πιο σιγα και ξεφυσαει ακομη πιο δυνατα.
Γιατι, γιατι, γιατι ηταν αναγκη να ανοιξουν τα σχολεια;
Αυτο το καλοκαιρι ηταν τοσο υπεροχο...
Δεν ειχα την Νταλια πανω στο κεφαλι μου να γκρινιαζει ΟΛΗ ΤΗ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΩΡΑ!!!
<<Ε τοτε φυγε>> την προκαλω και σουφρωνει τα φρυδια της. <<Αν δεν αντεχεις ουτε στιγμη, πανε για κανενα καφε, τι να σε κανω;>>
<<Πφστ κραταω απουσιες για το τελος προφανως! Εξαλλου, δευτερη μερα ειναι σημερα, θα κανουμε κανονικα μαθημα;>>
Γελαω και κοιταζω στο προαυλιο.
Που ειναι ο Αλεξ;
Το πρωι μαζι φυγαμε απο το σπιτι.
Ή βασικα σχεδον μαζι. Αφου μας εφερε μεχρι εδω η μαμα με το αυτοκινητο. Ευτυχως δηλαδη. Γιατι δεν ειχα καμια ορεξη να παω με τα ποδια μαζι του ως εδω. Τα μουτρα του ηταν μεχρι κατω οταν μας εφερνε και δεν μου ειπε ουτε καλημερα, ο αξεστος.
Κοιταζω αλλη μια φορα τριγυρω. Μα που πηγε αυτο το παιδι;
<<Εχεις δει καθολου την Αννετα;>> με ρωταει εντελως ξαφνικα η Νταλια και γνεφω αρνητικα.
<<Καθολου! Ηρθε σημερα στο σχολειο;>>
<<Ναι, το πρωι την ειδα στο δρομο και την πηρα με αυτοκινητο. Αλλα μετα την εχασα, οταν πηγα να παρω καφε απο το κυλικειο>> πιανει τα μαλλια της μια κουτσιδα και ανασηκωνω τους ωμους μου.
Τωρα τελευταια οντως η Αννετα δεν πολυφαινεται. Εννοω, εχουμε αρκετο καιρο να βγουμε οι τρεις. Τον τελευταιο καιρο, τυχαινε να βγαινω μονο με την Νταλια, γιατι μας ελεγε οτι ειχε δουλειες.
<<Λες να βρηκε γκομενο και να μας γραφει τωρα;>> ρωταω παιχνιδιαρικα και κουναει το κεφαλι της.
<<Μπα, αν ειχε βρει η Αννετα γκομενο θα το ξεραμε. Εκτος κι αν...>>
<<Εκτος κι αν;>>
<<Δεν ξερω. Λες να παιζει κατι με καποιον;>> ερχεται πιο κοντα μου και βλεπω στα ματια της μια σπιθα ενθουσιασμου.
Γενικα η Νταλια τρελενεται να μαθαινει τα γκομενικα ολων.
<<Θα μαθουμε>> της κλεινω το ματι και σηκωνομαι ορθια φτιαχνοντας το τζιν μου. <<Σε 3 χτυπαει το κουδουνι, παμε μεσα γιατι δεν θελω να ακουω τον βλακα να τσιριζει παλι οτι "κωλοσυαργουμε" και αλλες τετοιες μαλακιες>> την τραβαω και με τα χιλια ζορια τη σηκωνω ορθια.
<<Μωρε ποιος τον χεζ- προσεχε!!!!>> φωναζει το τελευταιο αλλα ειναι αργα.
Ενας παγωμενος καφες προσγειωνεται πανω μου λερωνοντας τη μπλουζα μου και γεμιζοντας με παγακια το σουτιεν μου.
<<ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ>> τσιριζω και πεταω την τσαντα μου εκνευρισμενη στο παγκακι που στεκεται η Νταλια με το στομα ανοιχτο. <<Ποιος στον πουτσο το εκανε αυτο;>> γρυλιζω και γυρναω για να αντικρισω ενα αγορι μαλλον τρομοκρατημενο απο τις φωνες μου να με κοιταει με γουρλωμενα ματια.
<<Χριστε μου, χιλια συγγνωμη. Δ-δεν ηθελα να το κ-κανω>> τραυλιζει ενω εγω τρεμω απο τον θυμο μου.
<<Καλα γαμωτο δεν βλεπεις που πηγαινεις;>> στραγγιζω τη μπλουζα μου και βαζω το χερι μου απο μεσα για να βγαλω τα παγακια.
<<Σ-σ-συγγνωμη...>> με γρηγορες κινησεις βγαζει απο την τσαντα του ενα πακετο χαρτομαντιλα και πριν προλαβει να το ανοιξει για να μου δωσει, του το παιρνω απο τα χερια κοιτωντας τον κατακοκκινη.
<<Γαμω το σπιτι μου...>> βριζω μεσα απο τα δοντια μου ενω τριβω μανιωδως τη μπλουζα μου με το χαρτομαντιλο.
<<Θες β-β-βοηθεια;>> ρωταει και σηκωνω αργα το κεφαλι μου βγαζοντας καπνους.
<<Απλα φυγε οσο πιο γρηγορα μπορεις>> τον απειλω και εκεινος γνεφει και τρεχει σαν το ροντ ρανερ προς την κεντρικη εισοδο του σχολειου.
<<Γαμω την γκαβομαρα του>> συνεχιζω εγω να βριζω και παρατηρω την Νταλια που ειναι ετοιμη να ξεκαρδιστει στα γελια. <<Μην! Μην τολμισεις να γελασεις, θα σε πνιξω>> την απειλω και τελικα σκαει στα γελια.
<<Εισαι τοσο κιουτ οταν νευριαζεις>> λεει πνιχτα και ρολαρω τα ματια μου.
Ναι μου εχουν πει οτι οταν νευριαζω μοιαζω με παιδακι μικρο, λογω του υψους μου και μπλα μπλα μπλα...
Αγχ εχω τοσα νευρα αυτη τη στιγμη...
<<Παω στις τουαλετες μπας και καταφερω να το... στρωσω λιγο αυτο το χαλι>> δειχνω τη μπλουζα μου και γνεφει.
<<Οκευ>> παιρνει την τσαντα μου απο κατω. <<Παω μεσα, θα σε δικαιολογησω να ρθει ο βλακας πριν επιστρεψεις>> αφηνει ενα φιλι στο μαγουλο μου και πηγαινει τρεχοντας προς τα μεσα.
Πηγαινω με σταθερα βηματα προς τις τουαλετες ενω σκεφτομαι διαφορους τροπους για να σκοτωσω εκεινο το βλαμμενο που μου εριξε το καφε.
<<Θα τον σκοτωσω>> μουρμουριζω μονη μου καθως περπαταω. <<Οχι απλως θα τον σκοτωσω, θα τον τεμαχισω αργα και βασανιστικα και μετα θα τον τηγανισω και θα τον πεταξω στα σκυλια>> ανοιγω την πορτα των γυναικων τουαλετων και κατευθυνομαι προς τους νεροχυτες.
<<Ηρεμισε κουκλα μου. Ηρεμισε>> ψιθυριζω και παιρνω χαρτι βαζοντας το κατω απο το νερο. <<Αν δεν φυγει... θα το μετανιωσει πικρα>> τριβω δυνατα τη μπλουζα μου και μοιαζει ο περισσοτερο λεκκες να εξαφανιζεται.
<<Τι αλλο θες απο μενα γαμωτο;>> ακουω μια γνωστη φωνη απο τις διπλα τουαλετες και κλεινω αμεσως τη βρυση.
Ποιος ειναι διπλα τετοια ωρα; Ολοι κανονικα πρεπει να ειναι στα ταξη.
<<Θελω να με πηδηξεις, τοσο δυσκολο σου ειναι;>> μια επισης γνωστη φωνη ακουγεται και πλησιαζω αθορυβα τον τοιχο για να κρυφακουσω.
<<Τι λες γαμω; Δεν υπαρχει περιπτωση>> κατσε κατσε. Αυτη ειναι η φωνη του Αλεξ;
<<Αλεξουκο, δεν στα ειπαν καλα. Ή θα με πηδηξεις ή οι γονεις σου θα μαθουν ολη την αληθεια για σενα και την Ανα. Η επιλογη ειναι δικη σου. Τα λεμε στις 9 στο σπιτι μου>> λεει η αλλη φωνη και μετα απο λιγο ακουω την διπλανη πορτα να κλεινει δυνατα.
ΤΙ;
~~~
Ω και εσεις εδω;
Τι νεα;
Το κεφαλαιο καλυτερα ας μη το σχολιασουμε χεχ.
Ηταν λιγο κακο χεχεχε.
Ελπιζω ομως να σας αρεσε ;)
Λοιπον, τι δωρο πηρατε για τα Χριστουγεννα;;;;;;;
Πολλα πολλα φιλακια σε ολους.
Τα λεμε στο επομενο αγαπες!
Δευτερο wattpad account: Riaa_ztk
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top