Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω λοβς♥

~~~

Ρία- Γεια φανς του Αλεξ και καρανωμαλαρες του Νταντιιιι!!!!!

(Χειροκροτεί μόνη της)

Φανς- Γεια σου Ρία, υπέρτατη θέα του Ολύμπου, καλλονή και σέξυ 18χρονη, Ω βασίλισσα της ανωμαλίας και του-

Ρια- ΦΤΑΝΕΙ! (σας κοιτάζει αγριεμενη και εσείς το βουλωνετε) Σας φώναξα σήμερα εις την οικία του Άλεξ και της Ανά για να σας ενημερώσω για κάτι ΑΚΡΩΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΟΎΠΕΡ ΟΥΑΟΥ.

Φανς- ΟΜΓΟΜΓΟΜΓΟΜΓ ΠΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΡΑΤΙΟΜΑΣΤΕ!1!!!1

Ρια- (Παίρνει σέξυ βλέμμα)
ΑΝΕΒΑΣΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΠΙΤΣΙΖΖΖΖΖΖΖΖΖ

(Κιθαρες εμφανίζονται από την άκρη της σκηνής και η Ρία σκίζει τα ρούχα της, μένει με το μαγιό και αρχίζει να χορεύει κλακέτες στον Ρυθμό της Σαμπαααα)

Φανς- ΘΕΟΥΛΗ ΜΟΥ Η ΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΚ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΟΤΚΚΚΚ. ΕΒΑΛΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΑΖΙΙΙ ΓΙΕΙΙΙ ΣΕ ΑΓΑΠΑΜ-

Ρια- Ναι βασικά όσον αφορά σε αυτο... Χεχ πρέπει να σας ανακοινώσω κάτι (βάζει τις κλακέτες πίσω από την πλάτη της και σας κοιτάζει με απολογητικό ύφος) Ο Άλεξ και η Ανά δεν είναι και πάλι μαζί ουπσι χεχεχ.

Φανς- ΤΙ;

~~~

<<Εμ Ανα μπορουμε ξερεις να μιλησουμε λιγακι;>> ρωταει ο Αλεξ και στηριζεται στην πορτα ενω κοιταζει εμενα και τον Ιθαν να ειμαστε ετοιμοι να κανουμε σεξ.

Τι φαση αυτο το παιδι; 

<<Αυτη τη στιγμη δεν μπορω Αλεξ>> λεω αγανακτισμενη και στηριζομαι στους αγκωνες μου.

<<Ναι αλλα εγω θελω ΤΩΡΑ να σου μιλησω Ανα>> επιμενει και με κοιταζει βαριεστημενα ενω ο Ιθαν μας κοιταζει και τους δυο λες και ειμαστε τρελοι.

Οχι οτι δεν ειμαστε, αλλα αλλη ιστορια αυτο...

<<Θελω να κανω σεξ με τον Ιθαν, μπορεις να φυγεις σε παρακαλω;>> του λεω μες την μουρη αλλα αυτο δεν τον πτοει. Κουναει αρνητικα το κεφαλι του. <<Τι παει στραβα μαζι σου ρε Αλεξ;>> σπρωχνω απο πανω μου τον Ιθαν και σηκωνομαι ορθια ενω παλευω να δεσω το σουτιεν μου. <<Τι θελεις και δεν με αφηνεις στην ησυχια μου;>>

<<Θελω να μιλησουμε, οπως σου ειπα και πριν>> στρεφεται στον Ιθαν. <<Αυτο το κοριτσι ποτε δεν τα πιανει με την πρωτη, ελεος>> λεει και ρολαρω τα ματια μου.

<<Δεν νομιζω οτι εχουμε να πουμε κατι. Ειδικα μετα τη στιγμη που καναμε σεξ και παραδεχτηκες οτι δεν επρεπε να γινει γιατι ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑΜΕ και οτι μου ελεγες ΜΑΛΑΚΙΕΣ οτι ησουν ερωτευμενος μαζι μου>> ουρλιαζω αλλα ο Αλεξ δεν κουνιεται καθολου.

<<Για αυτον ακριβως τον λογο θελω να σου μιλησω>> αναστεναζει και μπαινει μεσα στο δωματιο ενω εγω μενω καγκελο διπλα στην πορτα. <<Ει φιλαρα>> τον ακουω και γυρναω για να τον κοιταξω. <<Λεω να ξανακουμπωσεις το πουκαμισακι σου και να την κανεις. Τι προτεινεις;>> καθεται διπλα του και τον χτυπαει στον ωμο. Δεν προλαβαινει να απαντησει και ξαναμιλαει. <<Αυτο ακριβως που λεω και εγω! Αντε τωρα στα τσακιδια>> τον σπρωχνει και ο καημενος ο Ιθαν σηκωνεται ορθιος και με πλησιαζει.

<<Συγγνωμη, δεν καταλαβαινω γιατι κανει ετσι>> δικαιολογουμαι ψιθυριστα και εκεινος χαμογελαει.

<<Καταλαβαινω εγω Ανα>> τον κοιταζει που παιζει με τα σχεδια του σεντονιου τριλιζα. <<Σε θελει, πολυ>> αναστεναζει και μου αφηνει ενα φιλι στο μαγουλο πριν φυγει.

Κλεινω την πορτα πισω του και στηριζομαι πανω της. <<Τι θες;>>

Ανακαθεται και με κοιταζει σαν παιδι που μολις εκανε μια αταξια. <<Συγγνωμη βασικα ηθελα να ζητησω>> λεει χαμογελαστος σηκωνεται ορθιος.

<<Οχι>>

<<Τι οχι;>>

<<Οχι, δεν την δεχομαι τη συγγνωμη σου>> λεω με τα χιλια ζορια και με κοιταζει προβληματισμενος.

<<Μα γιατι;>>

<<Τι εννοεις "γιατι" ρε Αλεξ; Το γεγονος οτι με τα λογια σου με πληγωσες, το εχεις μηπως ξεχασει;>> προσπαθω να μην ακουγομαι σαν γκομενα σε ρομαντζο αλλα ειναι αδυνατον.

Γιατι οντως εχω πληγωθει. Υπερβολικα πολυ. Σε βαθμο που δεν ηξερα οτι υπαρχει.

<<Ω ελα τωρα δεν ειπα και κατι τοσο ασχημο!>>

<<Πας καλα; Νομιζεις οτι αυτα που ειπες δεν ηταν ασχημα; Εισαι ηλιθιος ή τον παριστανεις για να την πεφτεις σε γκομενες ευκολα;>> ειμαι εξοργισμενη μαζι του. Και εξοργισμενη με τον εαυτο μου. Και με ολους.

Κοιταζομαι στον καθρεφτη προσπαθωντας να διορθωσω το κραγιον μου.

<<Δεν ηξερα οτι θα σε πληγωναν τοσο αυτα τα... λογια>> ερχεται απο πισω μου τελειως σοβαρος και με κοιταζει μεσα απο τον καθρεφτη.

<<Εννοειται πως με πληγωσες Αλεξ. Πως νομιζεις οτι αισθανθηκα οταν ακουσα οτι παρασυρθηκες και στην ουσια εγω ημουν αυτη που σε παρεσυρα για να κανουμε σεξ; Πως ενιωσα νομιζεις οταν μου ειπες οτι ελεγες μαλακιες και οτι δεν ησουν ερωτευμενος μαζι μου;>> προσπαθησα να αγνοησω τα δακρυα που βγηκαν απο τα ματια μου.

<<Δεν το ηξερα>> τα χερια του ακουμπησαν τους ωμους μου και τιναχτηκα σαν να με χτυπησε ηλεκτρικο ρευμα. 

<<Αυτο ειναι το θεμα Αλεξ>> πηγαινω προς την πορτα. <<Δεν ξερεις τιποτα. Θελεις απλως να περνας εσυ καλα. Δεν σε νοιαζει για τους αλλους. Υποτιθεται οτι αυτο το "μεταξυ μας" σε ειχε αλλαξει. Ετσι νομιζα. Γιατι εμενα με αλλαξε. Ηθελα να ειμαι μονο μαζι σου και με κανεναν αλλο. Δεν ηθελα να πηγαινω με τους μαλακες που μου την επεφταν γιατι ηθελα μονο εσενα. Και νομιζα οτι και εσυ ησουν ετσι>> παραδεχομαι και ρουφαω την μυτη μου.

<<Μονο εσενα θελω>> λεει σαν να ειναι κατι που υποτιθεται οτι επρεπε να το ξερω.

<<Οχι, δεν θελεις μονο εμενα. Δεν ξερεις τι θελεις, Αλεξ. Με πληγωσες και σου αξιζει να μεινεις μονος σου. Αλλα τι λεω; Προφανως και θελεις να μεινεις μονος σου για να εισαι πλεον ελευθερος να γαμησεις κι αλλες>> σκουπιζω τα χερια μου. <<Απο μενα λοιπον, εισαι ελευθερος>>

<<Τι λες;>> μοιαζει μπερδεμενος αλλα δεν ειμαι πλεον διατεθειμμενη να του εξηγω τα πραγματα. Πρεπει να καταλαβει λιγο και απο μονος του τι παει λαθος μαζι του.

<<Αυτο που καταλαβες Αλεξ. Τελος. Οριστικα και αμετακλητα. Εμεις οι δυο εχουμε τελειωσει με καθε πιθανο τροπο>>

<<Οχι Ανα, δεν γινεται να μου το λες τωρα αυτο>> ερχεται παλι κοντα μου. <<Δεν εννοεις οτι...>> ψαχνει τα ματια μου αλλα τον αποφευγω. <<Χωριζουμε;>>

<<Οχι ακριβως. Δεν ημασταν μαζι, Αλεξ. Απλα περνουσαμε την ωρα μας. Δες το σαν πλεον να μην θελω να κανω "παρεα" μαζι σου>> προσπαθω να αστιευτω αλλα ειναι η πλεον ακαταλληλη στιγμη για αστεια.

<<Μαλακιες...>> περναει το χερι του μεσα απο τα μαλλια του και μου γυρναει την πλατη. Βρισκω ετσι την ευκαιρια να ανοιξω την πορτα του δωματιου για να φυγω. <<Γιατι το κανεις αυτο;>> ρωταει και δεν γυρναω να τον κοιταξω.

Κλεινω σφιχτα τα ματια μου και προσπαθω να ηρεμισω την αναπνοη μου. <<Σε λιγο καιρο οι γονεις μας θα παντρευτουν. Θα γινουμε κανονικα αδελφια. Δεν τους αξιζει να πληγωθουν απο μια ανοησια>> λεω οσο πιο πειστικα μπορω. 

Ακουω τα βηματα του και επειτα νιωθω το χερι του να τραβαει δυνατα το δικο μου και να με γυρναει προς το μερος του. <<Αυτο... δεν θα τελειωσει ετσι>> λεει σοβαρα και παρατηρω οτι οι κορες των ματιων του εχουν διασταλλει.

<<Κι ομως>> τραβαω το χερι μου απο την λαβη του. <<Ετσι τελειωνει... αδελφε>> μουρμουριζω το τελευταιο και γυρναω και τρεχοντας διασχιζω τον διαδρομο.

~~~

Ερχομαι ειρηνικα!!!

Μην με σκοτωσετε, οχι ακομη τουλαχιστον!!

Αν με σκοτωσετε δεν θα μαθετε ποτε τι θα γινει με τον Αλεξ και την Ανα ΠΡΙΤΣ.

Ελπιζω να σας αρεσ- ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑ ξερω οτι με μισησατε.

Μην ξεχνατε ομως οτι η ιστορια εχει ακομη πολυυυυ δρομο μπροστα της!

Και καπου εδω σας αφηνω...

Τα λεμε στο επομενο αγαπες!

Δευτερο wattpad account: Riaa_ztk

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️