ΧΑ

Δεν ειναι κεφαλαιο χεχ

Ε μη φευγετε καλεεεε *σας κραταει απο το μανικι* καθηστε καθηστε.

Τι να κεράσω;

Τσαι; Καφέ; Κουραμπιέ; Σφαλιάρα; Κάποιον ψηλό ξανθό γαλανοματη;

Λοιπον, σε σχεδον δυο μερουλες τελειωνει το 2019 και πφ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΑΜΩΤΟ ΔΕΝ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.

Πραγματικά ρε παιδιά αυτή η χρονιά για μένα ήταν κυριολεκτικά... ατέλειωτη 🤕

Πφ μάλλον πρέπει να αρχίσω γιατί αν συνεχίσω τις εισαγωγές θα τελειώσω του χρόνου....

Ήταν αστείο αυτό του τύπου "Θα τα πούμε του χρόνου" και εννοούν ότι θα τα πούμε το 2020 και ξέρω μουτζωστε με.

🙄🙄🙄

Γενικά το 2019 ήταν μια χρονιά γεμάτη τρελή πίεση και άγχος.

Επειδή όπως κάποιοι ξέρετε πέρυσι (δλδ 2018-19) ήμουν τρίτη λυκείου οπότε έριξα και το διάβασμα της ζωής μου και γενικά ΔΕΝ περνούσα και πολύ καλά!

Κυρίως μετά τα Χριστούγεννα που ξεκίνησα να διαβάζω και πιο σοβαρά (και καλά) τότε ήταν που άρχισα να χειρίζονται αρκετά γιατί ήθελα πραγματικά να γράψω καλά και να πετύχω για να μην απογοητεύσω κανέναν. Κυρίως δεν ήθελα να απογοητεύσω τον εαυτό μου γιατί το ειχα βάλει στοίχημα ότι θα τα καταφέρω!

Έτσι, τότε άρχισε να αναπτύσσεται το τρελό το αγχος!

Τον Φεβρουάριο, λοιπόν, έγινε η 7ημερη μας εκδρομή σε Αθηνα-Ναυπλιο που φυσικά και ήταν μια εβδομάδα που ναι μεν περάσαμε όλοι τέλεια αλλά μας έδιωξε λίγο την πίεση από τις πανελλήνιες και καταφέραμε να ξεχαστουμε!

Έπειτα ήρθε το Πάσχα και ομολογω ότι δεν το πολυκαταλαβα ότι όντως ήταν Πάσχα😂 εννοώ ότι επειδή πάντα πήγαινα στην εκκλησία τη μεγάλη εβδομάδα και καθομουν, αυτό το Πάσχα πήγα μόνο το Μεγάλο Σάββατο γιατί θυμάμαι ότι επιζα κυριολεκτικά στο διάβασμα και στεναχωριομουν που δεν πήγαινα.

Σκεφτόμουν όμως ότι μετά το Πάσχα οι πανελλήνιες ήταν σχεδόν αμέσως οπότε δεν προλάβαινα να στεναχωρηθω γιατί κατευθείαν αγχωνομουν για τις πανελλήνιες.

Θυμάμαι κιόλας ότι με μια φίλη μου υπολογίζαμε τις μέρες μέχρι τις πανελελε σαν φυλακισμένοι😂

Τεσπα, οι μέρες είχαν φτάσει και δώσαμε τελικά πανελλήνιες..........

..........

..........

Πρώτη φορά είχα αγχωθει στη ζωη μου ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ.

Και ποτέ μάλιστα;

Όταν έγραφα ΕΚΘΕΣΗ ΠΑΙΔΙΑ. Ε ΚΘΕ ΣΗ.

Όχι στην ιστορία ξέρω γω.

Στην έκθεση!

Αλλά νταξ είναι λογικό γιατί ήταν το πρώτο μάθημα και η όλη φάση ήταν πολύ κάπως😂

Συμβουλή για όσους εσάς που θα δώσετε στο μέλλον πανελλήνιες:

Μην αγχώνεστε!!

Ξέρω ότι αυτό που λέω δεν υπάρχει, αλλά το άγχος είναι ο,τι χειρότερο υπάρχει εκείνη τη στιγμή.

Ηρεμιστε όσο μπορείτε και σκεφτείτε ότι είναι απλά εξετάσεις για τις οποίες διαβάζετε όλοι τη χρονιά και μετά από αυτές θα ρθει ένα υπέροχο καλοκαίρι που δεν θα το φαντάζεστε!

Όπως ακριβώς έγινε και σε εμένα!

Οι πανελλήνιες πέρασαν, έγραψα περισσότερο από όσο περίμενα, πράγμα απίστευτο και εξωπραγματικό και ήρθε επιτέλους το καλοκαίρι που η αδελφή μου μου το είχε περιγράψει ότι θα είναι το καλύτερο καλοκαίρι της ζωής μου μέχρι να πάω στο πανεπιστήμιο.

Μόνο που αυτό το καλοκαίρι ξεκίνησε τον Αυγουστο.

Γιατί Ιουνιο και Ιούλιο ήταν απλά δύο βαρετοί μήνες που δεν έκανα τίποτα το ιδιαίτερο αλλά έβγαινα έξω και πήγαινα θάλασσα.

Τα κλασσικά πράγματα😂

Τον Αύγουστο, λοιπόν έκανα πολλά πράγματα.

Και όχι μη σκέφτεστε κάτι το προκλητικό😏

Απλά νομίζω ότι σε κάποια πράγματα κατάφερα να ξεπεράσω τον εαυτό μου.

Κυρίως κατάφερα να ολοκληρώσω ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία στην εφαρμογή αυτή, το When I Met you το οποίο το έγραφα σε όλη την τρίτη λυκείου και έκλαψα τόσο πολύ όταν ερρψα την λέξη τελος.

Επίσης ένα τρελό πραγμα που έκανα ήταν αυτό: στην παρέα μου ήμασταν πέντε άτομα (δύο κορίτσια, τρία αγόρια) από τα οποία αγόρια ο ένας είχε αυτοκίνητο και σχεδόν κάθε μέρα κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητο...

Τον Αύγουστο κυρίως κάναμε και το εξής. Συναντιομασταν το βράδυ και πηγαίναμε θάλασσα και γυρνούσαμε το πρωί.

Να σας ενημερώσω ότι αυτό οι γονείς μου δεν το ήξεραν και δεν θα το μάθουν ποτέ😂

Ένιωθα πολύ φρι με αυτό το πράγμα.

Οπότε ολος ο Αύγουστος εξελίχθηκε κάπως έτσι: βόλτες, καφέδες, θάλασσα το βράδυ, σχέση με αγόρι😏 και ξεγνιασια.

Τα αποτελέσματα των πανελληνίων βγήκαν τέλη Αυγούστου και πέρασα επιτυχώς Γερμανική Φιλολογία στο ΕΚΠΑ πράγμα που το ήξερα γιατί είχα γράψει 18.756 μόρια μαζί με τα γερμανικά ενώ η βάση της γερμανικής ήταν 10.200... οπότε προφανώς και το είχα σίγουρο και πέρασα 4η στη σειρά σε αυτή τη σχολή.

Όλοι ενθουσιάστηκαν και ένιωσα ότι Ρία ξέρεις πέρασες σε πανεπιστήμιο και πρέπει να είσαι υπερήφανη για αυτό γιατί όλος σου ο κόπος ανταμείφθηκε.

Και πιστέψτε με, αυτό το συναίσθημα είναι ο,τι καλύτερο υπάρχει στον κόσμο!

Μέχρι να πάω βέβαια στην Αθήνα πέρασε όλος ο Σεπτέμβρης με επίσης αρκετό άγχος γιατί έπρεπε να κάνω εγγραφή στο πανεπιστήμιο, να ετοιμασω πράγματα για να πάω, ήθελα να εγγραφω και σε ένα δημόσιο ΙΕΚ αλλά τελικά δεν προλάβαινα με τη σχολή....

Και όλα αυτά ήταν παααααρα πολλά για να τα διαχειριστώ και επίσης ήταν και πολύ πρωτόγονα για μένα. Αλλά είχαν την γλύκα της επιτυχίας μεσα😊

Δυστυχώς όμως αρχές Οκτωβρίου διμιουργηθηκε θέμα με την παρέα μου και με έκαναν στην άκρη, κάτι που με στεναχώρησε πάρα πολύ και με έκανε να σκεφτώ πολλά πραγματα.

Οπότε πήγα στην Αθήνα χωρίς φίλους, μόνο με την αδελφή μου που σπουδάζει ήδη εκεί και την ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί πιστεύω ότι αν δεν την είχα εκεί, δεν θα μπορούσα να προσαρμοστώ μόνη μου.

Σε ευχαριστώ αδερφι!

Η σχολή ήταν στην αρχή δύσκολη αλλά αμέσως γνώρισα καινούρια ατομα, έκανα παρέες που με εκτιμούν και τους εκτιμώ και ελπίζω να πάνε όλα καλά!

Οπότε οι δυο τελευταίοι μήνες της σχολής είχαν πολύ πλάκα γιατί με τα κορίτσια από την παρέα βγαίναμε έξω βόλτες στην Αθήνα, πηγαίναμε για καφέδες, κάναμε τρελα σλιποβερς και περνάμε τέλεια!!!

Επίσης μέσα Νοεμβρίου βρήκα δουλειά σε σουπερμαρκετ ως Promoter. Κάνω δηλαδή Promotion πράγματα με Σταντ σε σουπερμαρκετ δύο φορές την εβδομάδα και βγάζω το έξτρα μου χαρτζιλίκι και νιώθω ότι σιγά σιγά καταλαβαίνω πως βγαίνουν τα λεφτά και πόσο δύσκολο είναι.

Αλλά είμαι υπερενθουσιασμενη για αυτό και το οφείλω και αυτό στην αδελφή μου που μου έδωσε αυτή την ιδέα!

Πφ... Τώρα που το σκέφτομαι το 2019 ήταν μια αρκετά μεγάλη χρόνια που ομολογω ότι δεν θα ήθελα να ξαναζήσω γιατί με κούρασε και σωματικά και ψυχολογικά.

Πάντως είμαι ευγνώμων για ο,τι έζησα, για ο,τι κατάφερα και στην προσωπική μου ζωή και στην κοινωνική μου ζωή και νιώθω υπερήφανη για τον εαυτό μου.

Υπήρχαν δυστυχώς αρκετές δυσκολίες και αρκετές στεναχώριες που με εμπόδισαν και μου έδειχναν με πολύ ορατό τρόπο ότι δεν μπορω να εμπιστεύομαι πλέον τους πάντες.

Αλλά το θέμα είναι ότι δεν τα παράτησα. Όταν με απομάκρυνε η παρέα που είχα σε όλο το γυμνάσιο και το λύκειο, μπορεί να έκλαψα να στεναχωρήθηκα αλλά αυτό δεν με εμπόδισε να βρω άλλους, καινούριους.

Αυτές οι δοκιμασιες μου έδειξαν πόσο δυνατή είμαι και πιστεύω ότι ήταν ο καλύτερος τρόπος για να το καταλάβω.

Στη ζωή μου έχω ένα μοτο που μου το έχει πει ο παππούς μου και έκανα αρκετό καιρό για να το συνειδητοποιήσω αλλά μόλις το κατάλαβα, ένιωσα ποσο σωστό είναι.

Τώρα είναι το τωρα

Αυτό είναι που σκέφτομαι συνέχεια. Ξέρω ότι θα ρθουν πολλές ακόμη δυσκολίες αλλά ξέρω επίσης ότι είμαι δυνατή και θα τα καταφέρω γιατί έτσι πρεπει.

Τώρα όμως ζω αυτή τη στιγμή.

Τίποτα και κανείς δεν θα με εμποδίσει στο να ζήσω στο έπακρο αυτά τα υπέροχα φοιτητικά χρόνια και όλες τις εκπλήξεις που μου επιφυλάσσουν.

Γιατί όλα γίνονται τωρα.

Θέλω να σας πω μέσα από την καρδιά μου ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ για όσα κατάφερα να κάνω σε αυτή εδώ την εφαρμογή χάρη σε εσάς και την στηριξη σας.

Και ένα ακόμη τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ σε εκείνους που με βοήθησαν τις μέρες που ήμουν χάλια ψυχολογικά και προσφέρθηκαν να μου μιλήσουν για να με κάνω να νιώσω καλύτερα.

Εύχομαι ολόψυχα να είστε όλοι γέροι, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι μεταξύ σας. Όσες στεναχώριες και αν σας εμφανιστούν ποτέ να μην τα παρατήσετε.

Γιατί όπως επίσης λέει ο παππούς μου:

Χωρίς τις δυσκολίες, η ζωή μας δεν θα είχε επιτυχίες.

Ναι ο παππούς μου λέει πολλά αποφθέγματα😂 για αυτόν τον αγαπώ.

Όλα θα έρθουν για κάποιο λόγο και είμαστε υποχρεωμένοι να τα προσπεράσουμε και να επιτύχουμε στη ζωή μας.

Μη το ξεχνάτε ποτέ!

Σκεφτείτε ότι έχετε πολλά να ζήσετε ακόμη και ότι η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις.

Σας φιλώ τον καθένα ξεχωριστά και σας εύχομαι να περάσετε υπέροχα στις γιορτές και να είστε κοντά στα άτομα που σας αγαπανε αληθινά και θέλουν το καλύτερο για εσάς.

Γιατί αυτό που κατάλαβα επιτέλους μετά από καιρό είναι το εξής: μόνο η οικογένεια σου ενδιαφέρεται πραγματικά για σένα. Όλοι οι υπόλοιποι υποκρίνονται.

Σας αγαπώ πολύ όλους.

Καλές γιορτές και ευτυχισμένο το 2020

ΥΓ: η αγάπη σας στα βιβλία μου ήταν ένα από τα πράγματα που μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω να κάνω αυτό που πραγματικά αγαπώ και να μην το αφήσω ποτέ! Εσείς είστε ο λόγος που ακόμη γράφω βιβλία και σκοπεύω κάποια στιγμή στο μέλλον να ασχοληθώ επαγγελματικά με αυτό. Σημαίνει πολλά για μένα αυτό! Ευχαριστώ.

Ρία❤️

Τυχόν ερωτήσεις ή οτιδήποτε ρωτήστε με εδώ 😏

Και πφστ στο Νταντι μάλλον θα ανεβάσω την επόμενη εβδομάδα χεχ😂😂