~20

𝕊𝕠𝕟𝕘: 𝕌𝕟𝕤𝕥𝕖𝕒𝕕𝕪-- 𝕏 𝔸𝕞𝕓𝕒𝕤𝕤𝕒𝕕𝕠𝕣𝕤

Εχω να ανεβασω ακριβως ενα μηνα στο daddy

Θελω κρεμασμα, το ξερω!

ΕΙΙ ΕΚΑΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΤΟ WATTPAD:

Riaa_ztk

Μπορειτε να κανετε φολλοου σε εκεινον τον λογαριασμο. Δεν θα ανεβαζω βιβλια εκει απλα ο,τι αποριες εχετε μπορειτε να μου τις γραψετε στον τοιχο μου και θα σας απανταω το συντομοτερο δυνατο!


~~~

Ανοιγω διστακτικα τα ματια μου και το πρωτο πραγμα που βλεπω ειναι τα μαλλια του Αλεξ απλωμενα στο προσωπο μου.

Τι σκατα;

Προσπαθω να ανασηκωθω αλλα δεν μπορω γιατι ουπς ο βλαμμενος εχει εγκατασταθει πανω μου ολοκληρωτικα και δεν μπορω να κουνηθω ουτε στο ελαχιστο.

Χαμογελαω μονη μου και προσπαθω να τον κανω στην ακρη αλλα δεν κουνιεται το μουλαρι.

Τον σπρωχνω λιγο πιο δυνατα και τελικα καταφερνω να τον κουνησω απο πανω μου. Ανασηκωνομαι και κοιταζω το ρολοι.

ΓΑΜΩΤΟ! 

Η μαμα και ο Μαικλ θα ρθουν λογικα απο στιγμη σε στιγμη.

Σηκωνομαι με ταχυτητα φωτος και ολογυμνη τρεχω στον διαδρομο και πηγαινω στο μπανιο για ντουζ.

Με το που τελειωνω τυλιγω μια πετσετα γυρω απο το βρεγμενο μου σωμα και πηγαινω στο δωματιο μου ξανα αφου τσεκαρω το σαλονι και την κουζινα και βεβαιωθω οτι δεν εχουν επιστρεψει ακομη.

Το δωματιο ομως ειναι αδειο.

Ει, που πηγε ο βλαμμενος;

Κοιταζω πισω απο τις κουρτινες, κατω απο το κρεβατι, μεσα στη ντουλαπα αλλα ο Αλεξ ειναι αφαντος.

Τι φαση; Που πηγε; 

Αφησα την πετσετα κατω και ντυθηκα με ο,τι βρηκα μπροστα μου.

Αρπαζω το κινητο μου απο το κωμοδινο και αφου το βαλω στην τσεπη του τζιν μου προχωραω προς το δωματιο του Αλεξ.

Μπαινω μεσα αλλα δεν ειναι. Εξαφανιστηκε αυτο το παιδι;

Κατεβαινω τα σκαλια και πριν προλαβω να πατησω το ποδι μου στα πλακακια τον βλεπω να ειναι στην κουζινα και να τρωει ενα μηλο.

Παω διπλα του και καθομαι στην κενη θεση. <<Τι εγινε και εφυγες ετσι ξαφνικα;>>

<<Πεινασα>> λεει και χαμογελαω.

Φιλαω τον λαιμο του και τραβιεται. <<Συμβαινει κατι;>>

Καταπινει την μπουκια του και αφηνει το μαχαιρι στο πιατο. <<Θελω να μιλησουμε>>

<<Γιατι, τι κανουμε τωρα;>>

<<Ανα, αυτο που εγινε πριν... δεν επρεπε να γινει>> λεει και κοκκαλωνω στη θεση μου.

Τι λεει;

<<Τι;>>

<<Πρεπει να το σταματησουμε οσο γινεται πιο γρηγορα>> λεει χωρις να με κοιταει ενω καθαριζει ενα ακομη κομματι απο το μηλο του.

<<Αλεξ...;>>

<<Δεν επρεπε να κανουμε σεξ. Παρασυρθηκαμε>> 

Σηκωνομαι ορθια εκνευρισμενη. <<Παρασυρθηκαμε; ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑΜΕ; Τι λες Αλεξ; Πριν μια ωρα ελεγες->>

<<Ξεχασε ο,τι σου ειπα. Ελεγα μαλακιες>> παραμενει ηρεμος και απορω πως δεν εχει φωναξει καθολου.

Κουναω το κεφαλι μου. Δεν ειναι δυνατον να μου το λεει τωρα αυτο. Μετα απο αυτο που εγινε.

<<Το 'πες και το'κανες, λοιπον>> κουναω το κεφαλι μου και τελικα γυρναει για να με κοιταξει.

<<Ποιο;>>

<<Ηθελες να με γαμησεις μονο. Το 'πες και εγινε. Με γαμησες και τωρα; Τιποτα. Επρεπε να το περιμενω οτι θα το εκανες>> σκουπιζω στα μαγουλα μου μερικα δακρυα που κυλησαν. 

<<Ανα, δεν ειναι->>

<<Γιατι μου ειπες οτι με αγαπας τοτε;>> φωναζω <<Γιατι ειπες οτι εισαι ερωτευμενος μαζι μου; Γιατι μετα το σεξ κοιμηθηκες μαζι μου; Ε; Μπορεις να μου πεις; Αφου το μονο που ηθελες ειναι να με πηδηξεις... γιατι; Γιατι;>> η φωνη μου βγαινει με τα χιλια ζορια καθως νιωθω οτι θα λιποθυμησω. <<ΜΙΛΑ ΓΑΜΩΤΟ. ΠΕΣ ΚΑΤΙ. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ>>

Το κεφαλι του παραμενει σκυμμενο και δεν μπορω παρα να αφησω τα δακρυα μου να κυλησουν ακομη περισσοτερο και να τρεξω εξω απο το σπιτι.

Καθομαι στα σκαλια μπροστα στην πορτα και κλαιω δυνατα χωρις να με νοιαζει αν αυτοι που περνανε με κοιταζουν περιεργα.

Το καθηκι. Αλλα οχι, δεν φταιει αυτος.

Εγω φταιω.

Εγω φταιω που αφεθηκα στα σκατα και τον αφησα.

Εγω φταιω που τον ερωτευτηκα τον βλακα.

<<Ανα;>> η φωνη της μητερας μου ακουγεται απο μπροστα μου και σηκωνω το κεφαλι μου.

<<Μαμα;>> λεω και τρεχει προς το μερος μου.

<<Τι εγινε αγαπη μου;>> καθεται διπλα μου και εγω στηριζω το κεφαλι μου στον ωμο της ενω συνεχιζω το κλαμα.

<<Ανα, τι συμβαινει καλη μου;>> ρωταει ο Μαικλ και ερχεται διπλα μου απο την αλλη πλευρα.

<<Τ-τιποτ-α>>

<<Σου εκανε κατι ο Αλεξ;>> ρωταει αγριεμενος ο Μαικλ και σηκωνεται ορθιος. <<Θα τον πλακωσω αν σε πειραξε>>

Που να ΄ξερες Μαικλ...

<<Ο-οχι...>> λεω με το ζορι.

<<Ποιος σε πειραξε κοριτσακι μου;>>  ξαναρωταει η μαμα και σηκωνομαι ορθια.

<<ΑΦΗΣΤΕ ΜΕ ΗΣΥΧΗ>> φωναζω και φευγω απο το σπιτι χωρις να ξερω που στο καλο να παω.

Εχω μεινει εντελως μονη μου.

~~~

Πολυυυυυ μικρουτσικο κεφαλαιο αλλα επισης πολυυυυυ κακο κεφαλαιο.

Μα καλα, τι επαθε ετσι ξαφνικα ο Αλεξ;

Απαπαπαπαπα....

Μουαχαχα θα μαθετε συντομα.

Ελπιζω να σας αρεσεεε♥

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️


Σχολιακι και αστεράκι για να συνεχίσω.

Φιλάκια😍😍😍

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top