~17
Previously on Daddy:
<<Βασικά θέλουμε να σας πούμε κατι>> πετάει την πόδια της και κοιτάει τον Μάικλ. <<Ε αγάπη μου;>>
Καθαρίζει τον λαιμό του <<Βασικά ναι... Παντρευόμαστε>>
Τι;
Now on Daddy xexe:
<<Ενθουσιαστηκατε;>> ρωταει χαρούμενη η μαμά και εγώ ξεροκαταπια.
Μισό λεπτό.
Άκουσα καλά;
Η μαμά θα παντρευτεί με τον Μάικλ; Σοβαρά τώρα;
Στρέφω το βλέμμα μου προς τον Άλεξ ο οποίος έχει μείνει και εκείνος άναυδος.
Τώρα τι απαντάμε;
Φυσικά και ενθουσιαστηκαμε για αυτό και θα το γιορτάσουμε κάνοντας σεξ με τον Άλεξ στο δωμάτιο σας.
<<Εεε...>> μουρμουριζω προσπαθώντας να βρω τι σκατα πρέπει να πω. <<Τέλεια>>
Ανοίγει η μαμά τα χέρια της και έρχεται προς το μέρος μας προφανώς για να την αγκαλιάσουμε. Ερχεται προς το μερος μου και με τραβαει αποτομα προς το μερος της σφιγγοντας με περισσοτερο απο οσο πρεπει.
<<Δεν μπορειτε να το πιστεψετε ε;>> γελαει ο Μαικλ και με αγκαλιαζει και εκεινος. <<Ομιτζι Ανα τι φαση; Κοκκαλωσες γκουρλ>> με σπρωχνει απο τον ωμο και κρατιεμαι απο τον Αλεξ για να μην πεσω κατω.
Ξαφνικα νιωθω ζαλαδα.
<<Μπραβο σας>> μουρμουριζει ο Αλεξ και χαμογελαει. Ανετα θα μπορουσε να πει κανεις οτι πραγματικα χαιρετε για αυτον τον γαμο.
<<Σε ευχαριστουμε παιδι μου>> του τσιμπαει η μαμα μου τα μαγουλα. <<Μη ρωτησετε πως και γιατι, απλα το αποφασισαμε>> παιρναει ο Μαικλ το χερι του γυρω απο τη μεση της και εκεινη γερνει πανω του.
<<Μα πως;>> πεταγομαι εγω <<εεε εννοω δεν μου ειχες πει κατι τετοιο. Ειναι ξερεις... ειναι σοβαρη αποφαση>> φαινεται πολυ οτι δεν θελω να τον παντρευτει;
<<Το ξερω>> καθεται στο σκαμπο και αναστεναζει ευτυχισμενη. <<Ξερεις κατι ομως, αγαπη μου; Καταλαβα οτι ο Μαικλ θα ειναι ο ενας και μοναδικος>>
<<Οπως και η μητερα σου για εμενα>> προσθετει ο αλλος και την φιλαει στο μαγουλο.
<<Τα ιδια ελεγες και για τον μπαμπα παντως>> καγχαζω και σοβαρευει.
<<Ο πατερας σου ηταν αλλη περιπτωση, Ανα. Και σε παρακαλω ας μη το ξαναναφερουμε>> με κοιταει με σκληρο βλεμμα και εγω κοιταζω τον Αλεξ.
Για λιγο δεν μιλαει κανενας μας. Ειμαστε εγω και ο "αδελφος" μου απεναντι τους και τους κοιταμε. Λες και παγωσε ο χρονος.
<<Εε εγω παω πανω. Δεν αισθανομαι και πολυ καλα>> χαμογελαω με το ζορι και παιρνω το κινητο μου πανω απο το τραπεζι.
Κανω μια αγκαλια και στους δυο μαζι και προχωραω προς τις σκαλες. <<Ανα>> ακουω τη φωνη της μητερας μου και σταματαω πριν μπω στο δωματιο.
<<Μαμα ειπα οτι δεν αισθανομαι καλα, δεν θελω να φαω>> ρολαρω τα ματια μου αλλα με σταματαει πριν ανοιξω την πορτα.
<<Σε ενοχλει που θα παντρευτω τον Μαικλ;>> ρωταει απευθειας και κοκκαλωνω χωρις να την κοιταζω.
Ωχ, το καταλαβε;
Θεε μου, αυτο ειναι το τελευταιο πραγμα που θελω να γινει αυτη τη στιγμη.
<<Κοιτα...>>
<<Ξερω οτι δεν εχεις ξεπερασει ακομη το γεγονος με τον πατερα σου. Σε καταλαβαινω απολυτα. Αλλα οπως ηταν και για σενα δυσκολο, ηταν και για μενα. Ο Μαικλ με βοηθησε πολυ να το ξεπερασω ολο αυτο. Και πιστεψε με μαζι του αισθανομαι πραγματικα υπεροχα>> λεει και παιρνω μια βαθια ανασα.
Τι παω αραγε να κανω;
Η μητερα μου μετα απο τοσο καιρο ειναι ευτυχισμενη και παω να της χαλασω το ονειρο της;
Γιατι; Επειδη ειμαι ερωτευμενη με τον Αλεξ;
Γνεφω και χαμογελαω. <<Εχεις δικιο. Συγγνωμη>>
<<Οχι, μωρο μου. Δεν στο ειπα για να ζητησεις συγγνωμη. Απλα ηθελα να ξεκαθαριστουν τα πραγματα. Μια στιγμη νομισα οτι δεν ηθελες τον Μαικλ ξερεις για... νεο σου πατερα>>
<<Οχι βεβαια, τον Μαικλ τον παω πιστεψε με. Απλως...>> θελω τον γιο του <<...ειναι περιεργο. Ουτε καν μου το ειχες πει. Δεν με προετοιμασες. Μου ηρθε καπως αποτομα, αυτο ειναι ολο>> παραδεχομαι εν μερη και γελαει.
<<Το ξερω, σου ειπα. Και εμεις ετσι το αποφασισαμε, μεσα σε μια στιγμη. Αλλα ξες κατι; Δεν το μετανιωνω ουτε λεπτο. Τον αγαπαω και θελω να περασω την υπολοιπη ζωη μου μαζι του>> μου αφηνει ενα φιλι και με κοιταει εξεταστικα στα ματια. <<Σιγουρα ολα ενταξει;>>
Μια στιγμη νομιζω οτι τα εχει καταλαβει ολα και οτι με κοροιδευει μπροστα στα ματια μου.
<<Ολα τελεια!>> χαμογελαω ψευτικα και εμποδιζω κατι αδεσποτα δακρυα να ξεφυγουν.
<<Εχουμε καιρο να μιλησουμε. Θελω μια απο αυτες τις μερες να τα πουμε, νιωθω οτι σε εχω παραμελησει>> με σφιγγει αλλη μια φορα και παει σχεδον τρεχωντας προς τις σκαλες.
Μπαινω στο δωματιο μου οσο πιο γρηγορα μπορω προσπαθωντας να ηρεμισω.
Κλειδωνω την πορτα για ειμαι σχεδον βεβαιη οτι ο Αλεξ οπου να ναι θα μπουκαρει απροειδοποιητα και στηριζομαι πανω της.
Μαλλον τωρα ηρθε οντως το τελος με τον Αλεξ.
Οσο και αν δεν το θελω καθολου...
~~~
Μικρο αλλα εμενα με στεναχωρησε :(
στο επομενο θα εχουμε και τον αλεξουκο και θα δουμε τι θα γινει μεταξυ τους!
ελπιζω να σας αρεσεε
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισωω♥♥♥
Φιλακιαα♥
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top