Eiste tyxeroi shmera. 2 kefalaiakia sfaira sas efera♥

Enjoy the second ;)

~~~

Previously on Daddy:

Θα ρωτησω.

Εξαλλου ο ιδιος του μου το θυμησε.

Και πρεπει επιτελους να μαθω.

<<Νιωθεις κατι για μενα;>> 

Now on Daddy:

<<Τι;>> ειναι το μονο που λεει μετα απο σχεδον 1 ολοκληρο λεπτο.

Μαλακια εκανα;

Μαλακια εκανα.

<<Αστο>> σηκωνομαι ορθια και πηγαινω να κατσω απεναντι.

<<Οχι, εγω ειμαι->>

<<Αστο σου λεω. Κανε σαν να μην ειπα απολυτως τιποτα>> αρπαζω το κινητο μου και βλεπω την ωρα. <<Πρεπει να παω σπιτι>>

<<Ανα γαμω ακουσε με για μια γαμημενη φορα!>> φωναζει και κοιταζω τα διπλανα τραπεζια που για δευτερη φορα γυρισαν να μας κοιταξουν ενοχλημενοι.

<<Σκασε ρε. Δεν θελω να μαθω σου λεω>> του κλεινω το στομα και τον αγριοκοιταζω. Σηκωνομαι ορθια. <<Αυτη η συζητηση δεν εγινε ποτε. Η παρεξηγηση λυθηκε οποτε ειμαστε κομπλε. Τελος>> κανω πως σκουπιζω τα χερια μου και αφου αφηνω ενα χαρτονομισμα κατω απο το πιατο μου προχωραω σχεδον τρεχωντας προς την πορτα.

Εισαι ηλιθια, εισαι ηλιθια, εισαι ηλιθια. Ψιθυριζω οση ωρα προχωραω. Αν ειναι δυνατον να τον ρωτησω κατι τετοιο. Τι σκεφτηκα αραγε;

Μηπως νιωθει και εκεινος οπως και εγω; Προφανως και οχι. Τον νοιαζει μονο αν θα με πηδηξει. Και δεν φταιει εκεινος. Εγω ειμαι η ηλιθια που-

Ξαφνικα καποιος με αρπαζει απο το χερι και με γυρναει προς το μερος του.

Χωρις να καταλαβω τι στο διαολο θελει παλι, νιωθω τα χειλη του πανω στα δικα μου.

Θεε μου γιατι πρεπει να νιωθω ετσι συνεχεια οταν με φιλαει;

Περναει τα χερια του γυρω απο τη μεση μου και εγω τα δικα μου γυρω απο τον λαιμο του. 

Ειναι τοσο υπεροχο συναισθημα να τον εχω τοσο κοντα μου.

Τα χειλη συγχρονιζονται και η γλωσσα του πιεζει τα χειλη μου για να εισβαλει στο στομα μου.

Γελαω και τον νιωθω να δαγκωνει το κατω χειλος μου.

<<Ναι>> ψιθυριζει αναμεσα απο το φιλι μας και ανοιγω τα ματια μου.

<<Τι ν-ναι;>> τραυλιζω και τον σπρωχνω λιγο πισω για να σταματησει να με φιλαει. 

<<Ναι, νιωθω πολλα για σενα μωρο μου>> ψιθυριζει και μενω αναυδη.

Τι;

Τι ειπε μολις τωρα;

Ειπε... ειπε οτι νιωθει πραγματα για μενα;

Πολλα πραγματα για μενα;

Θα πεθανω.

<<Τι λες Αλεξ;>> τον σπρωχνω τελειως απο πανω μου. <<Τ-τι λες; Σοβαρα μιλας;>>

Γνεφει χαμογελαστος. <<Ανα δεν μπορεις να φανταστεις ποσο μου αρεσεις>> κατεβαζει τα χερια του και μου χουφτωνει τον πισινο.

Χαμογελαω ντροπαλα. <<Και σε εμενα>> λεω και ορμαω στα χειλη του για ακομη μια φορα.

<<Θελω να σε παρω εδω και τωρα>> λεει και του κλεινω το στομα.

<<Μη μιλας δυνατα>>

<<Παμε σπιτι;>> προτεινει και κουναω το κεφαλι μου χαμογελοντας σαν χαζοχαρουμενο.

[...]

<<Παιδια ηρθατε;>> φωναζει η μητερα μου απο την κουζινα και κατευθειαν παιρνω το χερι μου μακρια απο το δικο του ενω ανοιγω την πορτα.

<<Ναιιι>> φωναζει ο βλαμμενος και σκυβει για να μου αφησει ενα φιλι στο λαιμο.

<<Ει σταματα>> ψιθυριζω και κοιταζω προς την κουζινα για να μη δω κανενα προσωπο.

<<Μετα τοτε>> μου κλεινει το ματι και προχωραει μπροστα αφηνοντας με ζαλισμενη πισω να στεκομαι με κομμενα τα ποδια.

Τρεχω στο μπανιο και κλειδωνομαι μεσα.

Ωραια, τι στο διαολο εχει γινει;

Ο ΑΛΕΞ ΠΑΡΑΔΕΧΤΗΚΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ;

Μηπως ειμαι σε καποιο παραλληλο συμπαν και ολα αυτα δεν ισχυουν;

Μηπως ο Άλεξ το έλεγε για μια άλλη Ανα που είναι σαν και εμένα;

Βρε μήπως είμαι ηλίθια;

Ω ναι για να σκέφτομαι τέτοια πράγματα είμαι σίγουρα ηλίθια!

Πλένω το προσωπο μου με λίγο νερό και μοιράζομαι στον καθρέφτη.

Απλά μην το σκέφτεσαι!

Οκευ δεν γίνεται να μην το σκέφτομαι.

Βγαίνω γρήγορα από το μπάνιο και πηγαίνω σφαίρα στην κουζίνα.

Ωχ τι θα γίνει αν το μάθει η μαμά; Ή ο Μάικλ;

Θεέ μου θα μας σκοτώσουν.

Εμένα θα με κλείσουν σε παρθεναγωγείο σίγουρα.

Και αυτόν...

<<Ανα ξυπναααα>> λέει κάποιος και πετάγομαι μέχρι πάνω.

Ο Άλεξ. Με κοιτάει με βλέμμα αγελάδας. Κλασσικά.

<<Τι εγινε;>> Ρωτάω και καθομαι στο σκαμπό. Η μαμά είναι στην κουζίνα και ο Μάικλ διαβάζει μια εφημερίδα. Όλα κανονικά. Πάλι καλά.

<<Τίποτα ρε μω- εεεεε.... Ρε Ανα. Απλά μπήκες και κοκκαλωσες κοιτάζοντας μας>>

Όντως; Φαντάζομαι, σαν ηλίθια θα κοιτούσα.

<<Όλα νταξ. Κομπλέ>> πίνω μια γλυκιά νερό και κοιτάζω τη μαμα. <<Τι μαγειρεύεις;>>

<<Μπα από πότε ρωτάς εσύ;>> Με κοιτάζει με ένα στραβό χαμόγελο και ο βλαμμενος απο δίπλα γελαει και μου σφίγγει το χέρι.

<<Από τώρα>> απαντάω απλά και μαζεύω το χέρι μου.

<<Σπανακόρυζο>> λέει και ταυτόχρονα εγώ και ο Μάικλ κάνουμε δήθεν εμετό.

<<Θα παραγγείλω σουβλάκια>> ψιθυρίζει ο Μάικλ και γνέφω.

Ξαφνικά κλείνει η μαμά το μάτι. <<Βασικά θέλουμε να σας πούμε κατι>> πετάει την πόδια της και κοιτάει τον Μάικλ. <<Ε αγάπη μου;>>

Καθαρίζει τον λαιμό του <<Βασικά ναι... Παντρευόμαστε>>

Τι;

~~~

Χευ χευ χευ

Δευτερο κεφαλαιακι.

Νταξ το καταλάβατε ότι θα παντρευτούν.

Αλλά κάτσε.

Όντως θα παντρευτούν;

Χεχ ουπς!

Σχολιακι και αστεράκι για να συνεχίσω
Φιλάκια😍😍