Πρεβιουσλι ον δις μπουκ - btw δεν ξέρω γιατί ακόμη το διαβάζετε χεχ-:

<Παμε γιατι θα σε πνιξω>> λεω αγριεμενη και χαμογελαει αφου φιλαει την παλαμη μου.

<<Που θες να παμε μπεμπα;>>

~~~

Ναού ον δις μπουκ:

<<Πως σου φαίνεται;>> ρωταει ο άξεστος και τον κοιτάζω με μισό μάτι.

<<Πώς να μου φαίνεται ρε Άλεξ; Λες να μου αρέσει το γεγονός ότι πίσω από την πλάτη μου μιλάς με εκείνο το τσολι για το πότε θα με γαμησεις; Αχνε μου φαίνεται εξαιρετικό>> γρυλιζω και με κοιτάζει με γουρλωμενα μάτια.

<<Εμ... Γκχμ εγώ για το χάμπουργκερ μιλούσα χεχ>> λέει και επανέρχομαι στην πραγματικότητα.

Φυσικά και μιλάει για το χάμπουργκερ.

Ο βλαμμενος αντί να με πάει κάπου ήσυχα και ωραία για να μιλήσουμε που με έφερε; Στο φαστφουνταδικο για να φάει γιατί όλη αυτή η κατάσταση του προκάλεσε πείνα. Του βλάκα.

Κοιτάζω το φαγητό μου και τσιμπάω μια πατάτα. <<Καλό είναι>> μουρμουριζω και κοκκινιζω.

Ωραία γιατί κοκκινησες είπαμε;

Νιώθω ότι με κοιτάει ακομη και όταν εγώ αρχίζω να παίζω με τι φαγητό μου. Ωραία ας ξεκινήσει εκείνος τη συζήτηση. Εκείνος δεν με έφερε έτσι και αλλιώς εδώ πέρα;

<<Ανα...>> Ξεκινάει να λέει και χαμογελάω αμυδρά. <<Καταρχάς πρέπει να ξέρεις ότι όλα είναι μια παρεξηγηση>>

<<Παρεξήγηση; Για πες μου δηλαδή για ποσο ηλιθια με περνας;>> ρωταω και σταυρωνω τα χερια μου.

<<Ειναι ερωτηση παγιδα ετσι;>> κανει πως σκεφτεται και ανοιγω το στομα μου.

<<Ε εισαι ηλιθιος!>> λεω απεγνωσμενη και σηκωνομαι ορθια για να φυγω αλλα ο βλαμμενος με κρατα απο το χερι ενω παλευει να σταματησει να γελαει. <<Δεν ειναι αστειο γαμωτο, Αλεξ>> νευριαζω και με τραβαει για να κατσω στην καρεκλα διπλα του αντι στην απεναντι οπως κανονικα καθομασταν.

<<Συγγνωμη, απλα μου αρεσει τοσο να σε πειραζω>> μου χαιδευει το μαγουλο και με κοιταζει στα ματια.

Ομγ.

Το αισθανθηκα.

Ναι μολις τωρα το αισθανθηκα αυτο το τσικ.

Εσεις το ακουσατε;

Οι ματιες μας κλειδωθηκαν και για λιγο ξεχασα πως ειναι να αναπνεω.

Καθαρισε το λαιμο του και αμεσως αφηνει το μαγουλο μου και γυρναει μπροστα στη θεση του πινοντας μια γουλια απο την κοκακολα του.

Τι ηταν αυτο τωρα;

Ξεροκαταπινω και κοιταζω και εγω μπροστα. <<Α-απλα πες τι στο... τι στο διαολο ηταν αυτο το γαμημενο μυνημα>> μουρμουριζω και αρπαζω το ποτηρι μου για να παιξω με το καλαμακι.

Κουναει το κεφαλι του και γυριζει παλι προς το μερος μου. <<Πιστεψε με δεν εχω ιδεα. Σου ορκιζομαι οτι με την Ντελα...>>

<<...Νταλια>> τον διορθωνω για 8343η φορα και με αγρικοιταζει. Καλα αυτος ουτε ενα ονομα δεν μπορει να θυμηθει;

<<...εστω, με την ΝΤΑΛΙΑ>> φωναζει επιτηδες το ονομα πιο δυνατα και ρολαρω τα ματια μου. <<σου ορκιζομαι οτι εχουμε να μιλησουμε απο εκεινη την μερα που την πηδηξα>> τον κοιταζω με μισο ματι << ε πως αλλιως να το πω ρε Αναααα;>> γκρινιαζει σαν μικρο παιδι. <<Ω κατσε. Εχω να την δω απο εκεινη την μερα που συνουσιαστηκα μαζι της>> λεει φανερα υπερηφανος και κρατιεμαι για να μην τον χαστουκισω.

<<Ωραια και;>> χτυπαω κατω το ποδι μου εκνευρισμενη.

<<Εεε και δεν εχω ιδεα για ποιον πουστη λογο εστειλε αυτο το μηνυμα. Αν εβλεπες λιγο την συζητηση -μιας και ανοιξες το κινητο μου ΧΩΡΙΣ να μου το πεις- ολοκληρη ομως, θα καταλαβαινες οτι ειχαμε μιλησει μονο την μερα που την γαμ- ε που το καναμε τελος παντων. Μετα εστειλε εκεινη ενα μηνυμα. Το οποιο το ειδες εσυ πρωτη και μαλλον αυτος ηταν ο στοχος>> λεει και αρπαζει μια πατατα.

<<Τι εννοεις;>> σουφρωνω τα φρυδια μου.

<<Εννοω οτι το εκανε επιτηδες. Δεν ειχε καμια δουλεια να μου στειλει μηνυμα μιας και της ειχα εξηγησει οτι δεν παιζει να γινει τιποτα μεταξυ μας ποτε γιατι ειμαι αλλου, ποσο μαλλον να ρωτησει αν σε γαμησα>> σηκωνει τους ωμους του.

<<Οποτε νομιζεις οτι το εστειλε επιτηδες για να το δω εγω πρωτη και... να νομισω οτι->>

Γνεφει <<...οτι υποτιθεται οτι ακομη βγαινω μαζι της. Μαλλον το ειχε σχεδιασει, γιατι αν δεις...>> βγαζει το κινητο του απο την τσεπη και μου το δινει. <<Πανε στην συνομιλια μου με αυτην>> 

Το αρπαζω και τον κοιταω συνοφριωμενη. Ψαχνω την συνομιλια τους αλλα χρειαζεται να κατεβω αρκετα κατω- προσπερνωντας πολλα, ΠΑΜΠΟΛΑ ονοματα κοριτσιων. Μεχρι που μετα την 231η την βρηκα.

Διαβαζω σκεπτικη αυτα που λενε. <<Κατσε... που πηγε το μηνυμα;>> ρωταω και τον κοιταω.

<<Το διεγραψε>> απανταει απλα. <<Εκανε ο,τι εκανε και το διεγραψε>> λεει και απλωνει το χερι για να του δωσω το κινητο.

<<Αλλα που καταλαβε οτι το ειδα;>> του το δινω και ανακαθομαι. <<Εννοω αν δεν κοιμομασταν εχθες το βραδυ μαζι...>> τον βλεπω να χαμογελαει πονηρα και νιωθω οτι κοκκινιζω συγκορμη. <<... δεν υπηρχε περιπτωση να το δω. Το μηνυμα>>

<<Εμ κοιτα>> ξυνει τον αυχενα του και αισθανομαι οτι εχει κανει τεραστια βλακεια. 

<<Ναι;;;>> ρωταω και σταυρωνω τα χερια μου κατω απο το στηθος του.

<<Αγκχ μπορεις να μην το κανεις αυτο;>> γρυλιζει και κοιταζει εξω απο το παραθυρο.

<<Ποιο;>> ρωταω σαν χαζη.

<<Αυτο>> γνεφει προς τα χερια μου. <<Με αποπροσανατολιζουν τα βυζια σου>> συμπληρωνει και κατεβαζω τα χερια απεγνωσμενη. 

<<Λεγε τι εκανες>>

<<Μιλουσα χθες με τον Αιρον, ξερεις τον πρωην της Ντα->>

<<...λια>> τον προλαβαινω και γνεφει.

<<Ε και με ρωτησε αν θελω να βγουμε και του ειπα οτι θα εμενα μεσα σημερα γιατι επρεπε να μιλησουμε>>

<<ΤΙ; ΤΙ; Οντως τωρα;>> σηκωνομαι ορθια φωναζοντας <<Πας καλα; Προφανως και ο μαλακας ο Αιρον θα της το ελεγε. ΓΑΜΩΤΟ ΑΛΕΞ ΓΑΜΩΤΟ!!!>> με τραβαει να κατσω και αισθανομαι οτι ολα τα τραπεζια εχουν γυρισει να μας κοιταξουν.

<<Ε που να το καταλαβω ρε Ανα;>>

<<Ε ναι αφου εισαι ΒΛΑΚΑΣ>> αρπαζω το φαγητο μου και αρχιζω να τρωω. <<Του ειπες μηπως τι εχει γινει μεταξυ μας;>>

Δεν απανταει.

<<Οχι...>> ψιθυριζω και τον κοιταζω σοκαρισμενη. <<ΟΧΙ.... ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΑΛΛΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕΣ;>>

<<Ηρεμισε ενταξει; Ειπα απλως οτι κατι παιχτηκε με εσενα. Τιποτα αλλο, αληθεια>> στηριζω το κεφαλι μου στα χερια μου και προσπαθω να ηρεμισω. Ποσες βλακειες μπορει να κανει ενα ατομο μεσα σε μια μερα; Ποσες; <<Σε παρακαλω μη μου θυμωνεις>> ψιθυριζει και μου πιανει τον ωμο.

<<Τι να σου πω. Ουτε να θυμωσω δεν με αφηνεις>> ψιθυριζω και τον ακουω να γελαει πνιχτα.

Ε οχι, προφανως και δεν μπορω να του μεινω θυμωμενη. Καμια δεν μπορει.

<<Θα το φας ή να το φαω;>> ρωταει και κοιταει το μπεργκερ μου.

<<Καλα δεν εσκασες;>> 

<<Προφανως και οχι. Να το φαω;>> ρωταει αλλα σχεδον αμεσως το αρπαζει.

<<Ναι φυσικα>> μουρμουριζω αλλα εχει φαει ηδη το μισο με μια χαψια. <<Να ρωτησω κατι;>>

<<Μχμ>> λεει με γεματο στομα και αηδιαζω.

Οχι ρε συ.

Θα ρωτησω.

Εξαλλου ο ιδιος του μου το θυμησε.

Και πρεπει επιτελους να μαθω.

<<Νιωθεις κατι για μενα;>> 

~~~

χεχε

κακια Ρια κακια Ρια!

Σας αφηνω να ξεροψηθειτε οπως ψηθηκα και εγω σημερα στη θαλασσα και τωρα μοιαζω με μπαρμπουνι!!!

Btw στο καψιμο εκτος απο bepanthol που μου τελειωσε τι μπορω να βαλω; Πλιζ χελπ μι γιατι ΚΑΙΓΟΜΑΙ ΑΚΟΜΗ!!!

Αστερακι + Σχολιακι για να συνεχισω♥

Φιλακιααα♥♥♥