ΘΕΛΩ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑΑ!!!!

Οποιος θελει ας τσεκαρει στο προφιλ μου τα νεα μου στορυ:

When I met you

Stay away

;)

Πρεβιουσλι ον δις φακιν σιτ:

Το αρπαζω με γρηγορες κινησεις και πριν προλαβω να κατεβασω εντελως την ενταση διαβαζω το μυνημα.

Απο Νταλια:

Ποτε θα την πηδηξεις την Ανα να τελειωνουμε, ρε μωρο μου;

Ναου ον δις φακιν σιτ:

Το ξυπνητηρι χτυπαει σαν τρελο και πραγματικα θελω να το αρπαξω και να το πεταξω απο το παραθυρο.

Στα τυφλα προσπαθω να το κλεισω ριχνοντας κατω σχεδον ολα τα πραγματα που ηταν πανω στο κομοδηνο.

<<Εεε... σταματααα>> ακουω τη φωνη του αχαιρευτου διπλα μου και το ματι χεχ γινεται γαριδα.

Ω κατσε.

Αυτος κοιμηθηκε ολο το βραδυ εδω; Οντως τωρα;

Και κατσε κατσε...

Γιατι το χερι του ειναι πανω στην κοιλια μου;

Γιατι βασικα με αγκαλιαζει;

Και για ποιον γαμημενο λογο νιωθω αυτες τις ηλιθιες πεταλουδες;

Κανονικα αυτες οι πεταλουδες επρεπε να αυτοκτονουν μολις βλεπουν το υπεροχο αψεγαδιαστο προσωπο αυτου του μαλακα.

Βγαζω το χερι του απο πανω προσεκτικα και το αφηνω διπλα του. Εκεινος κουνιεται και γυριζει μπρουμιτα αρπαζοντας το μαξιλαρι μου και βαζοντας κατω απο το στερνο του.

Θελω τοσο πολυ να τον ξυπνησω με φιλια και μετα να χουζουρευουμε ολη μερα στο κρεβατι...

ΑΛΛΑ ΟΧΙ μετα απο αυτο που μου εκανε.

Ακομη δεν μπορω να πιστεψω τι γαμημενο παιχνιδι παιζει πισω απο την πλατη μου.

Και μαλιστα με την υποτιθεμενη "κολλητη" μου!

Σηκωνομαι αργα απο το κρεβατι και φοραω μια παλια μου φορμα με μια τιραντα μπλουζα. Μαζευω τα μαλλια μου σε εναν κοτσο και αφου τον κοιταξω για μια τελευταια φορα και προσπαθησω να ΜΗΝ του ορμηξω, ανοιγω την πορτα και βγαινω εξω.

<<Μαμαα;>> φωναζω μολις κατεβαινω τα σκαλια και κοιταζω τριγυρω.

<<Κουζινα>> ακουω τη φωνη της αλλα η μυρωδια απο τις φρεσκοψημενες βαφλες με ειχε ηδη τραβηξει προς τα εκει. <<Καλημερα αγαπη μου>> μου αφηνει ενα φιλι στο μαγουλο και πηγαινει προς το τηγανι. <<Βαφλες ή τηγανιτες;>>

<<Μμ μαλλον και τα δυο>> λεω και κατεβαζω ενα ποτηρι αναμεικτο χυμο σε 1 δευτερολεπτο.

<<Ηθελα να κανω μονο τηγανιτες, αλλα ο Αλεξ τρωει μονο βαφλες>> λεει γελωντας και ρολαρω τα ματια μου. Καταλαβες; Εχει 1 μηνα που ηρθε και τι κανει; Αναγκαζει τη μανα μου να του κανει βαφλες;

Οχι οτι δεν μου αρεσουν οι βαφλες...

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΚΑΝΕΙ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΜΑΛΑΚΑ.

<<Βασικα θελω μονο βαφλες>> τονισα δυνατα και γυρισε να με κοιταξει περιεργα.

<<Οκευ...>> μου αφηνει τρεις βαφλες στο πιατο και απλωνω μερεντα πανω τους. <<Λοιπον...;>>

<<Λοιπον;>> επαναλαμβανω ενω πασαλειφομαι με μερεντα.

<<Εχθες τι κανατε με τον Αλεξ;>>

Και η βαφλα μου εκατσε στο λαιμο.

Κυριολεκτικα πηγα να πνιγω.

<<Εισαι καλα;>> ρωταει η μαμα ενω εγω πνιγομαι και προσπαθω να ηρεμισω πινοντας ενα ποτηρι νερο.

<<Τι εννοεις τι ε-εκανα με τον Α-Αλεξ;>> ρωταω μολις καταφερνω να μιλησω.

<<Εννοω εχθες τι κανατε; Δεν ηταν στο δωματιο του το βραδυ. Υπεθεσα οτι ησασταν στο δικο σου δωματιο>>

<<Ε ναι ημασταν>> λεω και συνεχιζω να τρωω αυτη τη φορα μικροτερες μπουκιες για να μην ξαναπνιγω αν πει τιποτα αλλο ακομη χειροτερο.

<<Και τι κανατε;>> με κοιταει μεσα στα ματια εντονα.

Μωρε λες να τα ξερει ολα και αυτη τη στιγμη να με κοροιδευει;

Ο σιτ...

<<Μιλησαμε λιγο... και εμ ειδαμε μια ταινια>> ηπια το υπολοιπο νερο και προσπαθησα να κοιταζω αλλου για να αποφυγω την οπτικη επαφη.

<<Τι ταινια;>>

<<Αμαν ρε μαμα. Τι ρωτας;>> σηκωνομαι νευριασμενη.

<<Ενταξει ρε παιδι μου ηρεμισε. Απλα θελω να ξερω αν περνας χρονο με τον Αλεξ. Αυτο ειναι ολο>>

<<Και εσενα τι σε νοιαζει αν περναω χρονο μαζι του;>>

Χαμογελαει. <<Κοιτα, εγω και ο Μαικλ->>

<<Καλημερα>> ακουω τη φωνη του Αλεξ απο πισω μου και κατευθειαν τσιτωνομαι.

Γαμωτο, ηθελα να φυγω πριν προλαβει να σηκωθει.

<<Καλημερα αγορι μου>> λεει η μητερα μου και του χαιδευει τα μαλλια. Αυτος ερχεται και καθεται διπλα μου χωρις να μου πει απολυτως τιποτα.

Συνεχιζω τελικα να τρωω χωρις να κοιταω προς τα δεξια γιατι το χερι μου με φαγουριζει να του δωσω 5-6 σφαλιαρες.

<<Εγω θα παω στην Αννετα>> σηκωνομαι ορθια και χωρις να του ριξω ουτε ενα βλεμμα γυρναω και πηγαινω σχεδον τρεχωντας προς το δωματιο.

Πολυ ωραια!

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ!

Εχθες παραλιγο ναα.... και σημερα; Ουτε καν που μου μιλαει; Οντως; Επιτηδες το κανει;

Ε βασικα ναι επιτηδες το κανει.

Και τι στο διαολο ηταν αυτο το μηνυμα της Νταλια;

Ξαπλωνω στο κρεβατι για να φτασω το κινητο μου που αγνωστο πως ηταν κατω απο το μαξιλαρι μου.

<<Ναι;>> ακουω τη φωνη της Αννετας οταν σηκωνει το κινητο της.

<<Ελα φιλη. Πρεπει επειγοντως να ερθω απο εκει. Εισαι σπιτι;>>

<<Ναι φυσικα. Εγινε κατι;>> καταλαβαινω οτι τρωει γιατι ακουγεται αυτο που μασαει.

<<Θα σου πω. Σε 10 ξεκιναω>> της το κλεινω και αποφασισω να φορεσω αλλα ρουχα για να παω.

Μπαινω στο μπανιο και κοιτιεμαι στον καθρεφτη.

Πρεπει να του μιλησω. Πρεπει να τον ρωτησω τι στο διαολο εχει συμβει και για ποιο λογο τον ρωτησε η Αννι αν με εχει πηδηξει.

Η πορτα ανοιγει σχεδον αμεσως και κανω απο μεσα προσευχες να μην ειναι ο Αλεξ.

Και ουπς.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΕΞ.

ΜΕ ΤΟ ΜΠΟΞΕΡΑΚΙ.

<<Καλημερα μωρο>> με πλησιαζει και κλεινει πισω του την πορτα.

Ερχεται κατα πανω μου για να με αγκαλιασει αλλα ξεφευγω.

Παρολο που θελω ανελεητα να τον φιλησω ή οτιδηποτε αλλο.

<<Καλημερα>> ξεροβηχω και τραβιεμαι για να κοιταχτω και καλα στον καθρεφτη.

<<Πως κοιμηθηκες εχθες;>> η φωνη του ειναι τοσο τελεια και τα μαλλια του πεφτουν πανω στα υπεροχα ματια του και θελω να τον... φαω;

<<Καλα>> τον σπρωχνω για να παω προς την πορτα αλλα με κραταει γερα.

<<Τι συμβαινει;>>

<<Τι θες να συμβαινει;>>

<<Εισαι αποτομη μαζι μου...>> λεει και σουφρωνει τα φρυδια του. Γαμωτο τον θελω τοσο πολυ οταν το κανει αυτο.

<<Οχι δεν ειμαι>> ανοιγω την πορτα για να βγω απο εκει μεσα το συντομοτερο δυνατο αλλα την κλεινει εκεινος με δυναμη και την κλειδωνει. <<Τι κανεις;>>

<<Τι εχεις παθει; Εχθες το βραδυ ημασταν μια χαρα>> λεει και για μια στιγμη νομιζω οτι οντως δεν εχει κανει τιποτα πισω απο την πλατη μου και πραγματικα δεν ξερει τον λογο που του συμπεριφερομαι ετσι.

<<Ημασταν μια χαρα ε;>> βγαζω το χερι του απο πανω μου νευριασμενη. <<Τι στον πουτσο ηταν εκεινο το μηνυμα που σου εστειλε η Νταλια εχθες το βραδυ, Αλεξ;>>

<<Ποιο μηνυμα;>>

<<Το "Ποτε θα πηδηξεις την Ανα να τελειωνουμε ρε μωρο μου". Αυτο το μηνυμα>> λεω και ειμαι ετοιμη να κλαψω. <<Ηξερα οτι ησουν μαλακας, αλλα αυτο δεν το περιμενα. Να μιλας με την υποτιθεμενη κολλητη μου για το ποτε στο διαολο θα με γαμησεις>> κουναω το κεφαλι μου απελπισμενη.

<<Ανα να σου εξηγησω, εγω ποτε δεν->>

Το χαστουκι που του εριξα ηταν αρκετο για να μου δωσει αρκετα δευτερολεπτα για να φυγω απο εκει περα ψιθυριζοντας ενα "αι στο διαολο" πριν βγω στο διαδρομο.

Τελος ο Αλεξ.

~~~

ανεβασα χεχ

απολαυστε τοοο 

Αστερακι + Σχολιακι για να συνεχισω♥

Φιλακιααα♥♥♥