Zawsze myślałam, że skoro w snach pojawia się jakaś osoba to ma ona jakiś wpływ na naszą psychikę.

Czasem wydaje się nam, że to nikt ważny, ale z jakiegoś powodu o tym myślimy.

Nie zawsze to, co przyniesie nam kraina Morfeusza ma sens. Ilekroć przytulam misia pojawia się on (Lukas) w moim prywatnym odpoczynkowym czasie.

Jest to męczące. Czasem chcę odpocząć od szkoły i życia prywatnego. A ,,nocne przygody" dołują.

On nie jest idealny, a ja go idealizuje. Być może moja wiedza na temat jego prywatnych spraw jest za duża. Nie wiem, czy tylko ja posiadam tą wiedzę.

Czy już wszyscy wiedzą?

Czy wszystko było prawdą?

Tego nie wiem. Nigdy się prawdopodobnie nie dowiem. Wiem, że musi albo musiał mieć do mnie zaufanie. Jest jeszcze jedna opcja, że to nie zaufanie, a ,, wyznanie za wyznanie".

Druga opcja jest bardziej prawdopodobna. Ja dużo mówię o sobie, czasem za dużo. Jest to głupotą, ludzie przychodzą, odchodzą, zmieniają się. Nieraz z dnia na dzień mamy wrażenie, że kogoś nie znamy tak, jak nam się to wydawało. Chcemy by ludzie nam współczuli, myślimy, że nas zrozumieją, że wesprą w trudnych momentach. Jednak, gdy dochodzi do trudnych tematów dla związku, robi się nie komfortowo. Ale o tym później.

Dzielimy się na takich, co wierzą w przesądy, sny i horoskopy.

Czy ja wierzę?

Nie czytam horoskopów od momentu, kiedy dowiedziałam się, że pewna osoba je pisała. Wymyślała rzeczy oczywiste na poczekaniu, które często się nie sprawdzały, a nawet jeśli, to był to czysty przypadek. Przesądy wymyślili ludzie, kiedyś była to obrona przed ,, czarownicami", ale kto nie lubi kotów, nie ważne jakiej sierści, wierzy w bujdę o zaczarowanym księciu w żabie i wielu innych. Na poczekaniu mogę wam podać podobne zdania. W sny sama nie wiem.

Jego darząca do perfekcji sylwetka, twarz z lekkim zarostem, lekko niższy wzrostem, z bujną grzywką. Coś co było dla mnie jak mechanizm nakręcający. W snach nie miał wad był jeszcze lepszy niż jest. Lecz ciężko oderwać wzrok od swojego wyobrażenia idealnej męskiej sylwetki.