To prawda. To takie proste. Bez względu na to, jaki rodzaj trudnej piłki spotyka na swojej drodze, ma tylko jeden powód, by za nią gonić. Ponieważ piłka... jeszcze nie spadła i nie dotknęła boiska. Nieważne, o ile mniejsza jest ich liczba punktów, on ma tylko jeden powód, by walczyć dalej. Ponieważ... jeszcze nie przegrali.

Popadnę w depresję jedynie wtedy, gdy już nigdy nie będę w stanie grać w siatkówkę.

Jedynymi, którzy pozostają na boisku są... zwycięzcy i silni.

To uczucie. Jest takie samo jak kiedy pierwszy raz walczyliśmy razem. Przytłaczająca obecność w ostatniej chwili. "Jestem tutaj." "Poślij piłkę tutaj." To tak jakby on mnie wzywał.

Jeżeli Oikawa-san jest najsilniejszym rozgrywającym w prefekturze, to kim jestem ja, który go przewyższy?

Twój egoizm zniszczy balans drużyny!