1
Czworo nastolatków kieruje się w stronę jedynego liceum w Acies.
Julia: Co macie jako pierwsze?
Barry: Historie, jak można dać w piątek na pierwszej lekcji historie?
Oliver: Normalnie, a ty Julka czym zaczynasz?
Julia: Biologią, nienawidzę biologii. Mam wrażenie, że pani Nulla się na mnie uwzięła.
Will: Nie przesadzaj, pani Nulla jest wspaniała. Wystawiła mi ocenę końcową na 4 mimo, że miałem same 2.
Wszyscy popatrzyli na niego ze zdziwieniem.
Will: Co się tak patrzycie?
Oliver: Wystawiła ci na koniec roku 4, a miałeś same 2?
Will: Tak
Barry: To nie fair. Ja miałem same 4, a na koniec roku dostałem 2.
Wszyscy się roześmiali. W tym momencie zadzwonił dzwonek na lekcję.
Julia: Do zobaczenia później!
Chłopcy jej pomachali i każdy ruszył w swoją stronę. Oliver, Barry i Will na historię, a Julia na biologię.
W klasie Julii
Pani Nulla: Siadajcie już na miejsca, chcę wam kogoś przedstawić.
Cała klasa ucichła i spojrzała na chłopca, który stał obok nauczycielki.
Pani Nulla: To jest Nathaniel, będzie chodził do was do klasy. Nathaniel usiądź proszę obok Julii.
Nauczycielka pokazała ręką na dziewczynę, a chłopak usiadł do ławki.
Nathaniel: Cześć, jestem Nathaniel Howers.
Julia: Julia Danvers.
Pani Nulla: Dobrze, tak jak zapowiedziałam w zeszłym tygodniu wezmę sobie dzisiaj kogoś do odpowiedzi. Julia! Zapraszam na środek klasy.
Czarno włosa nie chętnie wstała z krzesła i podeszła pod tablicę.
Pani Nulla: Pierwsze pytanie. Oleica fioletowa to gatunek?
Julia: Owada
Pani Nulla: * Patrzy na nią podejrzliwie* Następne pytanie. Największym ścięgnem w organizmie człowieka jest?
Julia: Ścięgno piętowe
Pani Nulla: * Patrzy na nią jeszcze bardziej podejrzliwie* Trzecie pytanie. Któremu przyrodnikowi zawdzięczamy pierwszą definicję gatunku oraz podział na rośliny jednoliścienne i dwuliścienne?
Julia: John Ray
Pani Nulla: No dobrze ostatnie pytanie. Najczęstszym udarem niedokrwiennym mózgu jest niedrożność, której tętnicy?
Julia: Tętnicy przedniej.
Pani Nulla: Źle! Siadaj, masz pałę!
Julia: Pani profesor to jest nie sprawiedliwe! Odpowiedziałam na tylko na jedno pytani źle.
Pani Nulla: To ja tu ustalam zasady. Siadaj!
Julia zrezygnowana wróciła do ławki.
U chłopaków
Pan Philips: I właśnie w ten sposób nasz król odbił nasze miasto z rąk Krzyżaków.
Barry: * Pochyla się do Olivera* Jak on przynudza.
Oliver: Masakra, Will już usnął na tej ławce. * Wskazał na kolegę siedzącego za nimi*
Barry: Oby tylko Philips go nie przyłapał.
W tym momencie zadzwonił dzwonek.
Barry: Budzimy go?
Oliver: Nie niech śpi. Przynajmniej spóźni się choć raz na wf.
Z uśmiechem na twarzy wyszli z sali. Pan Philips, który zawsze jako pierwszy wychodzi z klasy nie zwrócił uwagi na śpiącego Willa.
Nathaniel: Julia! Zaczekaj!
Chłopak biegł za dziewczyną, która szybkim krokiem szła na drugie piętro.
Julia: O co chodzi?
Nathaniel: Chciałem ci powiedzieć, że dobrze ci poszło na biologii.
Julia: Powiedz to nauczycielce
Nathaniel: Nieźle się na ciebie uwzięła
Julia: Tak, mam wrażenie, że próbuje zrobić wszystko bym nie ukończyła szkoły.
Oboje się zaśmiali.
Julia: Tak w ogóle to skąd pochodzisz?
Nathaniel: Z Kanady
Julia: To w takim razie co robisz w Acies?
Nathaniel: Moja mama dostała tu pracę, dlatego się tu przeprowadziliśmy.
Julia: Gdzie pracuje twoja mama?
Nathaniel: W miejskim szpitalu
Julia: Współczuję
Nathaniel: Czemu?
Julia: W naszym mieście często są różne napady. Głównie na szpital.
Nathaniel: Zmieńmy temat, co robią twoi rodzice?
Julia zatrzymała się i spojrzała na niego.
Julia: Moi rodzice nie żyją. Zostali zamordowani gdy miałam pięć lat.
Nathaniel: Przykro mi
Julia: To nie ma znaczenia. To już przeszłość. * Zaczęła znowu wspinać się po ruchliwych schodach*
Nathaniel: To w takim razie kto się tobą zajmuję?
Julia: Po pierwsze, nikt nie musi się mną zajmować. Umiem poradzić sobie sama. Po drugie, moim opiekunem prawnym jest mój starszy brat.
Nathaniel: Współczuję
Julia: A to niby czemu?
Nathaniel: Bo wiem jak to jest mieć starsze rodzeństwo. O ile twój brat jest od ciebie starszy?
Julia: O dwa lata
Nathaniel: Czyli ma 17 lat? * Julia pokiwała mu głową na tak* Wydaje mi się, że opiekun prawny musi mieć skończone 18 lat.
Julia: Tak musi, ale wybłagaliśmy szeryfa by mój brat mógł się mną zajmować. Po sprawdzeniu czy się nadaje zgodzili się.
Nathaniel: To dobrze?
Julia: Tak, inaczej oboje bylibyśmy teraz w sierocińcu. Po za tym mój kochany braciszek ma pomoc.
Nathaniel: To znaczy?
Julia: Nie mieszkamy sami. Razem z nami mieszkają nasi przyjaciele, którzy są w jego wieku.
Dotarli wreszcie pod klasę z historii. Gdy weszli do środka Julia zaczęła się śmiać.
Nathaniel: Z czego się śmiejesz?
Julia wskazała na śpiącego przy ławce Willa. Podeszła do niego i go obudziła.
Will: Co się dzieje?!
Julia: Wstawaj śpiochu, skończyłeś już historię
Will: Co ja w ogóle teraz mam?
Julia: Coś Oliver wczoraj mówił, że macie na drugiej lekcji wf.
Will gdy zorientował się, że to prawda wybiegł z klasy i skierował się w stronę sali gimnastycznej.
Nathaniel: Kto to był?
Julia: To Will. Mieszka ze mną i z moim bratem.
Rozmawiali jeszcze przez chwilę, ale przestali gdy wszedł nauczyciel i zaczął kolejną nudną lekcję.
Po szkole
Julia wybiegła ze szkoły gdzie czekali na nią przyjaciele.
Oliver: Hej, jak ci minął dzień?
Julia: Oprócz tego, że pani Nulla wstawiła mi jedynkę za to, że na 4 pytania odpowiedziałam na jedno źle to było dobrze.
Barry: Wstawiła ci za coś takiego jedynkę?
Julia: Tak
Barry: Ta babka ma coś nie tak z mózgiem.
Oliver: Może ona jest jednym z potworów ukrywających się pod postacią człowieka.
Julia: Całkiem możliwe.
Will: Tak w ogóle słyszeliście o tym, że w naszej szkole jest nowy uczeń?
Oliver: Coś mi się obiło o uszy
Julia: Ta, miałam okazję z nim gadać. Chodzi do mnie do klasy.
Barry: Jak się nazywa?
Julia: Nathaniel Howers, ma 15 lat, przeprowadził się tu z Kanady.
Will: Trzeba go zapisać do naszego rejestru.
Wszyscy udali się do siedziby strażników, by przygotować się na patrol. Nagle usłyszeli huk.
Julia: Co to było?
Oliver: Tak jakby ktoś zablokował drzwi.
Wszyscy rzucili się do drzwi i próbowali je otworzyć. Te ani drgnęły.
Julia: Kto mógł je zablokować?
################################################
Hejka! Mam nadzieję, że rozdział się wam spodobał. Jak myślicie o co chodzi z tym rejestrem? I kto mógł zablokować drzwi? Piszcie w komentarzach co myślicie o tej książce.
Do następnego!
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top