Dit was het tweede verhaaltje voor de schrijfwedstrijd van grijzewolf en het eerste fantasieverhaal dat ik heb geschreven :0

Het gaat over een Ki-Lin, een mythisch wezen.

Geschreven op: 27 augustus 2016

Aantal woorden: 1064

~

Ergens in de wolken, heel ver hier vandaan, leefde een kleine Ki-Lin. Hij was net zoals de rest een goede Ki-Lin, hij trapte geen kleine insecten dood en hij at zelfs geen levend gras. Maar toch was deze kleine Ki-Lin anders, hij was namelijk de zoon van de heerser van alle dieren op aarde. Hij wist dat hij op een dag heerser zou worden van alle dieren op aarde, de taak die zijn vader nu al bijna twintig jaar had gedaan. Hij was bang dat hij de taak als heerser niet aan kon, hij wist namelijk niets over de dieren op aarde. Het enige wat hij wist, had hij uit schoolboeken geleerd. Hij wilde de dieren van dichtbij bekijken, zodat hij ze beter zou kennen en zo ook een betere heerser voor hun zou kunnen zijn. Hij kreeg van zijn ouders een week, na die week zou hij tot heerser worden gekroond

De kleine Ki-Lin begon aan zijn reis, hij verliet de wolken en daalde af naar beneden. Direct zag hij de grote oceaan met aan de linker kant een groot stuk land. In de oceaan zwommen allemaal kleine wezentjes, die de Ki-Lin niet echt bekend voor kwamen. Nieuwsgierig daalde de kleine Ki-Lin verder naar beneden. Hij stak zijn kop in het water en bekeek de kleine wezentjes goed. Die keken hem echter angstig en wantrouwend aan. Waarschijnlijk hadden zij nog nooit een Ki-Lin gezien. Ze wisten niet wat hun zou overkomen als ze in zijn buurt zouden blijven, dus ze zwommen angstig weg. De kleine Ki-Lin snapte niet wat hij verkeerd gedaan had. Hij trok zijn kop uit het water en zweefde langzaam en verwachtingsvol naar het grote stuk land aan de linker kant van de oceaan.

De Ki-Lin bekeek het landoppervlak met grote ogen. Hij had nog nooit zo'n groengebied gezien. Overal waar hij keek waren bomen, gras en planten. Nooit, maar dan ook nooit, had hij zoveel groen op één plek gezien. Hij werd er automatisch vrolijk van. Hij begon te rennen. Zijn lichaam, die gekleurd was met de vijf heilige kleuren, glansde door het zonlicht die door de dikke bladeren van de bomen kwam. De kleine Ki-Lin voelde zich vrij op deze plek, zo vrij had hij zich nog nooit gevoeld. Plotseling hoorde hij een geluid vanuit de bosjes komen. Hij bleef stil staan en keek om zich heen. Ineens voelde hij iets langs zijn gekleurde lichaam schieten. Hij verroerde zich niet en bleef strak om zich heen kijken. Hij hoorde een gegrom achter zich en draaide om. Nu stond een wezens met scherpe tanden en klauwen vlak voor de kleine Ki-Lin. De Ki-Lin wist niet wat hij moest doen, hij had weleens gelezen over zo'n wezen, maar hij had ze nog nooit gezien en wist daardoor geen enkele raad. Hij deed het eerste wat er in hem opkwam, namelijk rennen. De Ki-Lin rende zo hard als hij kon, tot zijn spijt bleef het wezen achter hem. Hij dacht dat hij er geweest zou zijn, hij dacht dat hij gefaald had. Maar het was niet zo, een luid schot klonk en het wezen dat de Ki-Lin had gevolgd, viel jammerend op de grond. De Ki-Lin draaide zich geschokt om. Daar zag hij ze, degene waar hij over gelezen had. Het ene wat een grote bedreiging vormt voor alle dieren op aarde, de dieren waar de Ki-Lin overheerste. Maar toch had de Ki-Lin het gevoel dat hij er ook voor hen zou zijn. Hij wist namelijk dat hij hun geboortes of belangrijke gebeurtenissen moest aankondigen. Hij wist zeker dat de wezens op twee poten, met een raar soort klederdracht, om een bepaalde reden het andere wezen hadden doodgeschoten. 'We hebben de Ki-Lin kunnen redden van die nare wolf, nu zal hij zeker weren belangrijke gebeurtenissen en geboortes aankondigen, als dank voor onze goede daad.' zei een van de wezens. Nu wist de Ki-Lin het zeker, die wezens waren goed. Ondanks dat ze een wezen hadden doodgeschoten waar hij over moest heersen. Ze deden het namelijk voor hem. Trots liep de Ki-Lin verder. Hij was benieuwd wat hij nog meer te zien zou krijgen.

De Ki-Lin kwam aan op een grote kale vlakte. Op de vlakte waren veel verschillende dieren. Van grote wezens die in het water dobberden, tot kleine wezens die in holletjes doken. Ook zaten sommige wezens achter elkaar aan. Een groot wezen met bruine manen zat achter een wezen met hoorns aan. De Ki-Lin had gehoord dat dit in de natuur hoort. Het was niet iets bijzonders, het was normaal. De cirkel van het leven, zo stond het in de boeken en zo werd het verteld.

De kleine Ki-Lin vond dat hij nu wel genoeg had gezien van alle dieren waar hij over zou heersen. Hij besloot om terug te gaan naar zijn thuis in de wolken. Hij was er klaar voor om heerser te worden. Hij kende de dieren nu goed genoeg. Dus daar ging hij, hij steeg op en zweefde terug naar zijn thuis.

De moeder van de kleine Ki-Lin kwam met een grote glimlach naar hem toe gerend, toen hij de eerste wolk was gepasseerd. Zijn moeder bleef voor hem stil staan en begon hem direct allemaal vragen te stellen. De Ki-Lin beantwoorde alle vragen geduldig. Uiteindelijk mocht hij naar zijn kamer, zodat hij zich kon voorbereiden op de volgende dag. De volgende dag zou de Ki-Lin namelijk gekroond worden tot heerser. De Ki-Lin besloot om na het eten vroeg te gaan slapen, morgen zou namelijk een drukke dag worden.

De volgende ochtend werd de kleine Ki-Lin vroeg wakker gemaakt door zijn moeder. Zij keek hem met een grote glimlach aan, ook was trots in haar ogen af te lezen. De Ki-Lin kwam overeind en liep vol vertrouwen naar beneden. Beneden was het druk. Vele Ki-Lin waren aanwezig, maar ook andere wezens. Ook de Chinese draak, de schildpad en de feniks waren aanwezig, zij worden samen met de Ki-Lin de vier Hemelse dieren genoemd. Ze liepen met een trotse blik naar de kleine Ki-Lin en wenste hem succes. De kleine Ki-Lin zou nu de plek van zijn vader over nemen. Een heel ritueel was aanwezig en uiteindelijk kreeg de Ki-Lin de taak als heerser van de dieren op aarde toegegeven. De Ki-Lin was trots en straalde dat na alle andere Ki-Lin uit. Hij zou net als zijn vader een goede heerser zijn, hij was ervan overtuigd.