Chapter14 Destiny
(Mansion)
Tine: Welcome here everyone!
I would like to introduce to all of you my long lost friend.The one and only Sarawat Vachirawit Velasco.
(Clap! Clap! Clap!)
Tine: Siya yung binabanggit ko noon sa mga katrabaho ko,and I'm very happy na nakita ko na ulit siya after 10 years.
Grabi di ako makapaniwala ang gandang lalake niya parin gaya ko.
(Biglang tawanan at palakpakan ng mga bisita)
Tine: Dahil narin sa kanya kaya naging CEO ako ng kumpanyang ito,kasi siya ang #1 inspiration ko noon.
(Sabay tingin kay Sarawat)
Tine: Halika Wat,ito-tour kita sa bahay ko.
Sarawat: Wow! May magarang kotse na,may mansion pa with swimming pool.Kaya di na kailangan pang mag Siargao hehe.
Tine: Para sa atin Yan Wat.Ito pala ang kuwarto ko.
Sarawat: Wow! Ang ganda naman.Hindi Tine para sa'yo lang talaga yan,kasi wala ako sa tabi mo nung mga panahong iyon.
Tine: Sshhh! Tama na Wat.Ikaw ang naging inspirasyon ko kaya ko naabot ang lahat ng ito.
(Sabay hug kay Tine)
Sarawat: Ano to,trumpo? Naglalaro ka rin pala nito? Wow! Color blue?
Tine: Yung about sa childhood friend ko pala ang iki-kwento ko sana sayo noon.
Sarawat: Bakit sino siya?
Tine: Siya yung kaibigan ko noon na lage kong kalaro.Siya ang nagbigay kulay sa madilim kong buhay noong iniwan na ako ng mga magulang ko.
Nalayo kami sa isat-isa noong dinala na ako ni Auntie at Uncle dito sa Maynila upang mag-aral ng Grade2.
At color blue na trumpo ang paborito naming kulay noon.Kaya dinisplay ko yan dyan dahil lahat ng mga andyan ay may sentimental value sa akin.
Sarawat: Wait lang,ikaw?
Tine: Anong ikaw?
Sarawat: No'ng grade2 kasi ako,bigla akong natigil sa pag-aaral.Mas pinili ko kasing maglaro na lamang kaysa mag-aral.At dahil don pinadala ako ni Papa sa probinsiya.At may nakilala akong batang lalake no'n.Palagi lang siyang mag-isa at malungkot no'n,kaya isang araw ay nilapitan ko siya at pinahiram ko ng laruan kong trumpo.At simula noon ay naging magkaibigan na kami at umabot yun ng isang buwan.Kalaunan ay pinabalik na agad ako sa Maynila ni Papa para bumalik sa pag-aaral.
Tine: Wat,ikaw pala yun?
May nagpahiram din kasi sakin noon ng trumpo na laruan eh,at itong trumpong ito iyon.
Sarawat: Wow! Di ako makapaniwala kay liit talaga ng mundo.
Tine: Tama ka Wat,pero feel ko destiny ang nagtagpo sa'ting dalawa.
Sarawat: Oo tama ka Tine. Alam mo bang pumasok narin sa vlogging si Pearl? Na dapat tayo sana noon.
Tine: ah ganon ba? Ayos yan para may income rin siya.At pandagdag sa bayarin niya sa school.
Sarawat: Alam mo Tine,mahal parin kita mula noon hanggang ngayon.Mayaman ka man o hindi ikaw parin lagi ang laman ng puso't isip ko.
Tine: Ako rin Wat,I really love you!
(At biglang hinalikan ni Wat si Tine.At bumawi naman ito ng halik.)
Hi saiyo!😊
Nagustuhan mo ba ang kwento ko?
Pakipindut naman ng Star⭐ or vote button salamat.😊
Pwedi ka ring magfollow sa fb account ko @RhonLarongFebrero at
magsubscribe sa yt channel ko @Nhel195 para sa mga updates.Salamat!😊💜
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top