Witam, nazywam się David. Ostatnio czuje się obserwowany. Pierwszy raz zacząłem to odczuwać kiedy wybrałem się z przyjaciółmi do lasu. Pewnie teraz się zastanawiacie "po co wybierać się do lasu?". Szczerze: to dlatego że jesteśmy w wieku 18 lat, a w tym wieku zaczyna ludziom trochę odbijać. Ale nie zamierzam owijać w bawełnę, przejdźmy więc do historii.

Po kilku godzinach spędzonych w lesie.

- David chodź szybko! - zawołał jeden z moich kolegów.

- O co biega? - zapytałem.

- Dziewczyny coś znalazły! - odpowiedział

Kiedy do nich dobiegłem zauważyłem że na drzewie widnieje jakiś symbol, a mianowicie przekreślone kółko wyskrobane w korze.

- Co to ma niby być? - zapytałem.

- Chcielibyśmy wiedzieć.- powiedziała Jill, jedna z moich koleżanek.

Na chwile nastała cisza, a wszyscy zastanawiali się co to może znaczyć. Potem coś się poruszyło w krzakach. Zignorowaliśmy to, bo pomyśleliśmy że to po prostu wiatr. Popatrzyłem na zegarek, była już 10 w nocy. Postanowiliśmy, że zapomnimy o tym, bo to chyba nic nie znaczy, nie? Po prostu ktoś wyskrobał to, bo mu się nudziło, albo też z innych powodów... Nie było się czym przejmować. Kiedy wracaliśmy pieszo do domu zauważyliśmy jakąś sylwetkę. Stała od nas w odległości maksymalnie 10 metrów. Zapaliliśmy latarkę, wtedy po raz pierwszy go ujrzałem. Tajemnicza postać miała brązowe włosy, ciemno-żółtą kurtkę, czarne spodnie i... maskę, na której usta i okolice oczu były pomalowane na czarno. Marek - mój kolega - podszedł do tej postaci i zaczął z nią rozmawiać.

- Kolego, szukasz kłopotów?- zapytał z pogardą Marek

- Przepraszam, ale muszę.- odpowiedział cicho nieznajomy.

-Ale co...?- po tych słowach postać wbiła Markowi nóż w gardło.

Byliśmy oszołomieni tym co się stało... Przed chwilą zginął nasz kolega, po prostu nas sparaliżowało. Po wyjęciu noża z ciała Marka nieznajomy zaczął powoli podchodzić do nas. Natychmiastowo się ocknęliśmy i zaczęliśmy uciekać w stronę lasu.. I to była najgorsza decyzja jaką mogliśmy podjąć. Chwilę później wszyscy się zatrzymaliśmy, ponieważ coś przed nami stało... Było ubrane w garnitur, miało ponad 2 metry wzrostu, i co najgorsze nie miało twarzy. Zamaskowana postać dobiegła do nas i uklęknęła przed tym. Po chwili zobaczyłem jak trzech moich przyjaciół wyciąga ręce ku temu czemuś. Lecz im bliżej do niego podchodzili tym byli słabsi, aż w końcu upadli na ziemię i stali się całkowicie bladzi. Mężczyzna bez twarzy obrócił swoją głowę ku mnie, a wtedy usłyszałem jego głos w mojej głowie

- Opierasz się?- pytał ironicznie, i po chwili dodał - Może chciałbyś dla minie służyć, wtedy zachowasz życie.

- Ni-N-Nie - wyjąkałem.

- Śmiesz mi się sprzeciwiać?- zapytała gniewnie postać.

- Wole umrzeć, niż służyć dla takiego czegoś!- odpowiedziałem.

- A więc dobrze. Masky! Udowodnij swoją lojalność i zabij go.

Po tych słowach tak zwany "Masky" przewrócił mnie i wyjął nóż, ale ja byłem szybszy. Odepchnąłem go nogą, upadł na ziemię. Miałem czas na ucieczkę, zerwałem się więc na nogi i pobiegłem w stronę domu.

Teraz piszę to wszystko, dlatego że chcę was ostrzec. Bójcie się lasu. Muszę kończyć... Masky dobija się do drzwi.