◎ Depression Pt. 02 ◎

Naisip ko lang...

Sa dinami-dami ng pinagdaanan ni Job sa buhay...

Ang asawa niya ay hindi man lang siya 'inakap bagkus ay kinutya pa.

Ang mga kaibigan niya ay pulos paliwanag na lalo namang nagpapagulo sa utak noon ni Job, ganung simpleng tapik lang siguro sa balikat o pisil sa kamay baka kahit paano naibsan ang bigat na nararamdaman niya noon.

Sabi po sa:

Kawikaan 25:11

Kapag angkop sa panahon ang salitang binigkas, para itong ginto sa lalagyang pilak.

- Magandang Balita Bibliya
Tagalog popular Version

Sabi din sa bibliya ay "magpalakasan tayo kay kristo" pero sa tutoo lang, iilang tao pa lang ang nakitaan ko ng ganoon at kalimitan pa ay hindi kristiyano.

Anong nangyari sa atin?

Is it pride sa lahat ng mga pinagdaanan at nalagpasan?
O sa mga na-accomplish bilang mananampalataya at manggagawa?

Hindi ko po alam.

Sa tingin ko noon ay naging guilty din ako sa bagay na ito sa maraming beses, ngunit ng may nangyari sa akin at nakulong ako sa depresyon ay doon ko din na-realize na may mga bagay na maganda man ang ating intensiyon ay nagiging masama ang dating kapag untimely o sumobra.

May mga pangyayari noon sa aking buhay na sa halip na makabuti ay nakasama pa...
Maraming kaso ngayon ng depresyon sa buong mundo na isinasawalang-halaga o binabaliwala lang ng marami.

Marami ang nagpapakamatay dahil dito.
Marami din ang nababaliw.
Marami ang nalululong sa kung anu-anong bisyo dahil siguro as a means of escape o pag-cope up nila na kung minsan sa simula ay stress pa lang ngunit kalaunan ay nauwi sa depresiyon.

I have seen and heard a lot of people say na, buti na lang hindi tayo nagkakaganyan, kasi may Jesus tayo.

Oo, tama iyan.
People who have Jesus are privileged indeed.
Pero hindi ba, hindi dapat nagsisimula at natatapos iyon doon?

If you think you can handle depression, then why not help people who can't?


You know how it is to be secured because of Jesus, then why not share Jesus to other people?

Don't be cherry pickers and choose only those who are good or are already in Christ Jesus, go to those who really are in need.


Hindi po ba at iyon naman ang tunay na purpose ng isang Kristiyano?

To reach out to those na wala pang Kristo sa buhay nila?

Ang magagaling na ay hindi na kailangan pa ng manggamot.

Mga maysakit at may malubhang karamdaman ang higit na kailangan ng manggagamot, ganoon din po ang mga tao that are suffering from mental illness, emotional problems and other matters of the heart and soul.


If we can't be that for other people, then how can we say that we have achieved Christlikeness? Being Christ-like in character is what Christianity is all about.


Instead, what I see most of the time ay iyong mga tao na i-iling ng ulo, tataltak, at titingin o magsesermon sa iyo like you did something awful by being weak.


Being weak because you're suffering...


Because you're not as strong as you should be.

Because having Christ in your life means you should be strong...

That is all true, but then again, the level of maturity of someone sometimes depends on how they have been brought up.

That's also the same with Christianity.

How can people claim that they are Christians - "mature Christians" if they can't even do what Christ did?

Jesus - did what?
He did not judge, instead he reached out...

Jesus did not withhold his helping hand,
Instead, he healed people!

Jesus fed thousands and he did not ask if they're rich, poor or lazy...
He fed them.

No stereotyping.
He even ate with tax collectors and sinners (in the eyes of many people).

Truth is, God is the only one who knows each and every one of us...

Our hurts...
Our pain...
Our deepest darkest secrets...
Even how much we have endured and suffered.

We can't pretend like we know everything about everyone.

For example, (this is not about depression but on giving) we can't say we won't help because they look strong enough to work because we have no idea what everyone is going through - maybe they have been rejected many times and no one wants to accept them, they tried to sell but no one bought anything from them etc. Tulad kung minsan ng mga badjao, minsan aminin natin o hindi, wala naman talagang basta tatanggap sa kanila sa trabaho, meron akong mga nakikitang nagbibenta ngunit walang bumibili... paano sila kakain? Natural kelangan nilang kumain kaya iyong iba minsan ay napipilitang mamalimos.

Eh, tayo nga kahit nakatapos na ang iba sa atin hirap makahanap ng trabaho, minsan over-aged, minsan dahil kulang sa experience etc., sila pa kaya?
Tapos 'di pa tayo magbibigay sa kanila, marami naman akong nakikitang nagsisikap na badjao, sadly ay mas marami akong nakikitang tao na parang nandididiri at allergic sa kanila. Hindi ko man masisi ang mga tao pero isa ito sa masaklap at malungkot na bagay na nakikita ko.
Na maihahalintulad ko din sa depresyon at iba pang mental illness...
Bakit? Dahil hindi natin maaaring husgahan ang kahinaan ng ating kapwa.

We can't say na madali lang yan lapit ka lang kay Lord... tutoo iyan na OUR LORD is the greatest healer, pero minsan merong nagiging paralitiko - spiritually paralyzed.
Kung minsan ay kailangan lang na may maghuhulog mula sa bubungan to experience the grace of Christ.
Tulad ng nangyari sa isang paralitiko sa panahon ni Lord Jesus (may mga kaibigan siya na tumulong sa kaniya). Physically paralyzed siya, but then marami ding nagiging spiritually and emotionally paralyzed, aminin man natin o hindi.
Case to case basis kasi ang tao dahil iba-iba ang sakit, problema, at mga pinagdadaanan natin sa buhay.


Hindi natin pwedeng ihalintulad sa atin ang ating kapwa o si Juan kay Pedro dahil lahat po tayo ay hindi pare-pareho bagamat iisa ang may likha sa atin. Hindi natin pwedeng sabihin na, ako nga nakaya ko bakit siya ay hindi niya kaya?

We must always remember na, if we can't say anything nice, then we better say nothing at all... or if we're not sure sa ating sasabihin,we better not speak anything at all!

Less talk, less worries, less problems.


Again, sometimes a shoulder to cry on is more than enough.


A helping hand is better than a talking mouth.


Minsan we're not aware that instead of good, we're doing harm sa ating pag-a-advise.


Now, this is just a reminder and also a note to myself...


Something I've learned - which I'll take as God's way of letting me understand a few things in life.


Just a side note:

Kawikaan 25:20

Hapdi ang dulot ng awit sa pusong may sugat,
parang asing kinuskos sa gasgas na balat ,
Parang paghuhubad ng damit sa panahon ng taglamig.

-Magandang Balita Bibliya.
Tagalog Popular Version.


I hope this helps...

----------


At sa mga nadi-depress, please always remember:

John 3:16

For God so loved the world that He gave His only begotten son, that whosoever believeth in Him shall not perish but have everlasting life.



God loves us.
The world may reject us but God never will leave us nor forsake us.
Jesus died for us so that we can be saved.

This is just a reminder not just for you, but also for me.




---♡♡♡---

God bless you!
All glory belongs to God.

---♡♡♡---


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top