Fancy 27
Fancy POV
I want to cry all day. I'm here at my room. Wala akong ganang kumain, lumabas at makipag-usap sa kahit kanino. All I want is myself. I'm hurt. I'm damn hurt.
Almost half a day na akong umiiyak. I can feel my heart. It's really broken. And I don't know why I'm not using my fancy language. I just can't. I don't know how to speak my language. Kmaybe because I'm really broken that my whole system is affected.
*knocks on the door*
Maybe that's Sydd. But I don't want to open the door. He might see me crying. And believe me, I looked horrible. My eyes are swollen.
"FANCY JEWEL ABELLANO! OPEN THIS GODDAMN DOOR!"
Nanlaki ang mata ko nang marinig ko ang boses na 'yun. That's Reid. And he's damn angry according to his voice. Napalunok ako. Mabilis kong pinahid ang luha ko. Takot ako kay Reid, sometimes. Pero sa ganitong pagkakataon, ayokong makita nya ako na ganito. Wala syang alam sa relasyon ko kay Blake. Si Yumi lang ang may alam nito. Anong gagawin ko?
Bumaba ako ng kama ko and slowly walks towards the door. Binuksan ko 'yun at sumalubong sa'ken ang galit na galit na mukha ni Reid. God! Lagot na.
"What the hell happened to your fvcking eyes?!" He shouted at me.
Napalunok ako. "R-reid.."
"Answer me, Fancy Jewel!"
"I..cried. I cried, Reid.." Nagsisimula na namang tumulo ang luha ko. It can't be. Ayokong makita ni Reid na umiiyak ako. But I can't help it. Masakit talaga.
"Fvck! Tell me what happened." He said. I know na tina-try ni Reid na maging kalmado.
Sasabihin ko ba? Anong mangyayari pagkatapos? "Reid.."
"Sabi ng katulong, umuwi ka daw kanina pa galing school and you're crying. What happen? Tell me! May nambully ba sayo sa school? I'm sure wala dahil alam kong ikaw ang nambubully sa SWU. Now tell me, who's the fvcking reason?!"
Natatakot ako kay Reid. I know him. Baka kung anong gawin nya kay Blake. No..
"What's happening here? Kakauwi ko lang dito tapos nagsisigawan kayo dyan?" Si Patrick. Patay na. Na-corner ako ng dalawa kong Kuya.
"Patrick.."
"Fvck! Why are you crying?!" Sigaw bigla ni Patrick nang makita nya ang mukha ko. "Pinaiyak kaba ni Bro?!"
"Fvck you, James. May nagpaiyak sa kapatid natin. And I'm asking her kung sino." Sagot ni Reid.
"Sinong nagpaiyak sa'yo little devil ha?! No one hurt our princess! Damn it."
They are really protective lalo't nag-iisa nila akong kapatid na babae. And bunso pa ako. They treat me as a princess. The Abellano's princess.
Hindi ako makapagsalita. Lalo akong naiiyak. Nahahabag ako sa sarili ko. Di ko alam kung paano patitigilin ang luha ko. It keeps on falling. Ang sakit sakit dito..sa puso ko.
I want to tell them that I'm brokenhearted but no words come out from my mouth. Napahagulhol lang ako when I tried to speak. Hanggang maramdaman ko ang dalawang katawan na yumakap sa'ken. They hugged me. Si Reid and Patrick. Nararamdaman na ba nila na puso yung masakit sa'ken?
"Ssshh. Stop crying." Patrick said.
Lalo akong naiyak. I feel so worthless. Feeling ko ang sama sama ko. Feeling ko wala akong karapatang sumaya just because I'm a crazy devil.
"Kapag ready ka na, tell me who is it. And I swear to God, I'm gonna ripped his neck." Sabi naman ni Reid na tinatapik tapik ang likod ko.
Umiiyak lang ako. My two brothers are evil. If I'm a devil, they are evil. Masama silang magalit. Reid is hot tempered and when he's mad, magtago ka na sa palda ng nanay mo. Patrick on the other side is a jolly person pero masama syang magalit.
"You don't have to tell us kung sino 'yun. I have my ways." Sabi pa ni Reid.
"If you gonna ripped his neck, Bro? I'm gonna show him what hell looks like. Damn him. Fvck him." Patrick said.
Natatakot ako para kay Blake. Hindi ko alam kung anong pwedeng mangyari sa kanya but once my brothers found out na sya ang dahilan kung bakit ako nagkakaganito, I don't know..I can't even think about what my brothers will do.
Medyo gumaan ang pakiramdam ko habang nakayakap sila sa'ken. I feel so loved. I feel safe. Ramdam ko 'yung care nila sa'ken.
Maya maya pa ay bumitaw na sila sa'ken. "You should eat." Sabi ni Reid.
"You should take a bath. Tch. You looked horrible. Nasaan ang Fancy na maarte? Yung conscious sa looks nya? Go. Fix yourself. Then, we'll go to mall. You can shop anything you want." Sabi ni Patrick.
I'm so lucky to have evil brothers. Kahit ganon ugali nila, they know how to love and care.
"No, Patrick. Dito na lang ako sa mansyon. And Reid, sige kakain ako mamaya pagkatapos kong maligo." I said at pilit akong ngumingiti.
Natigilan lang ako nang makita ko silang dalawa na nanlalaki ang mata at halos mapa-nganga sa'ken. Anong ginawa ko?
"FVCKING EARTH?! WHAT HAPPEN TO MY SISTER?!" Sigaw ni Reid.
"ISANG HIMALA?! MAGUGUNAW NA BA ANG MUNDO? TANGNA!" Sigaw naman ni Patrick.
What's wrong with them? "What?"
"Damn! Kelan ka pa natutong magsalita ng tuwid? Shit! Nagpa-surgery ka naba ng dila mo?"
Sinimangutan ko si Patrick. "Psh." Oo, siguro nakakapagtaka nga na nakakapagsalita na ako ng tuwid. Nakasanayan ko na ang fancy language pero ngayon? I don't know why. Bigla nalang akong nagsalita ng tuwid. Affected din talaga ang pagsasalita ko sa pain na nararamdaman ko.
"Fvcking pain. You're really affected. Damn! Nangangati na ang kamay ko. Gusto ko ng malaman ang dahilan ng pag-iyak mo." Seryosong sabi ni Reid.
Lagot na talaga. Kahit nasaktan naman ako ni Blake, I still care for him. I really love him.
"Bro, tatawag na ba ako ng albularyo? Pa-usukan natin 'tong kapatid natin. Baka sinasapian." Sabi ni Patrick.
Gusto ko syang batukan. Napapangiti ako pero hindi pa rin nababago 'yung sakit na nararamdaman ko. I thank God for having these two brothers of mine kahit may pagka-bipolar din sila bukod sa pagiging evil.
"Fancy Jewel, sasama ka lagi kay Sydd. Papasok sa school at pauwi. Since dito sya nakatira sa mansyon, gusto kong mas magbonding kayo para malibang ka."
Nagulat ako sa sinabi ni Reid. Kase never syang nag-push saken na sumama sa isang lalaki. Kahit nandito si Sydd, di naman sya gaanong pinapansin ni Reid. 'Di sila close. Si Sydd pa man, laging nasa room nya lang nag-a-adik sa XBOX. Nagpapansinan lang sila kapag kelangan or sabay sabay kami sa dinner or breakfast.
"Pero, Reid.."
"No buts. I'll talk to Sydd." Sabi ni Reid saka umalis na sa harap ko.
Hindi ko na sya napigilan. Wala naman na akong magagawa. So Sydd will be my personal guard? Like that? I'm not assuming but I bet, mas pabor iyon kay Sydd.
"Bubwit."
Nag-angat ako ng tingin kay Patrick. He's serious now. "Patrick."
"Tell me. Is it Blake Zed Smith?"
Nanlaki ang mata ko. Hindi dahil sa kilala nya kundi dahil kilalang-kilala nya that even his full name ay alam ni Patrick.
"P-Patrick.."
"So it's him. Hindi na pala kailangang mag-hire ni Lance ng private investigator. Expect mo na kami ni Bro bukas sa SWU. Take a rest, little devil." He said then walks out.
Sila ni Reid? Sa SWU bukas? No. It can't be! Ano ng mangyayari sa school? Warfreak pa man din si Reid at wala syang pakialam sa iba.
What to do?!
--
At SWU..
Hindi ako mapakali. Nakaupo lang ako dito sa arm chair ko. Hindi ako namamansin kahit kay Daniella. Kahit si Sydd. Kasabay ko lang syang pumasok pero 'di ko sya kinakausap at naramdaman naman nyang hindi ako okay.
Kanina ko pa nakita si Blake. Mukhang tahimik lang din syang nakaupo sa upuan nya. 'Di ko na sya tinatapunan ng tingin kase masasaktan lang ako. Sa tuwing nakikita ko sya, it reminds me of my broken heart. Ayaw nya sa'ken. Ayaw nya sa kung ano ako. Ayaw nya sa ugali ko and it hurts so bad.
"BLAKE ZED SMITH."
Literal na nanlaki ang mata ko. Kilalang kilala ko ang boses na 'yon. Dahan dahan kong nilingon ang pinanggalingan 'non and there, Reid and Patrick, standing at the door. They looked like models. Damn, they are hot. And that's the truth.
Narinig ko ang pag-usod ng upuan. Kasunod niyon ang pagtayo ni Blake at sumama kina Patrick palabas. Anong gagawin nila?
Nag-alisan na sila saka biglang naputol ang katahimikan.
"Waaaaahhh!"
"Lance Abellano 'yun diba?"
"Ang hot nila! Abellano!"
"Kapatid sila ni Fancy and they are every woman's dream!"
Hindi ko na pinansin ang iba pang sigawan. Nasobrahan na sila ng pagde-describe sa mga kapatid ko. Ang atensyon ko ay wala sa paligid kundi sa umalis. Natatakot ako sa pwedeng gawin nina Reid kay Blake.
"Bessty! What happen? Bakit tinawag nung Kuya's mo si Blake? Mamamhikan na agad? Kelan kasal?"
I swear to God, I want to pull her hair. Daniella is really talkative--a lot of times.
"Bakit nandito sina Kuya Lance?" Tanong agad ni Sydd sa'ken.
Nagkibit-balikat lang ako. Kinakabahan ako pero ayokong makialam sa kung anuman ang gagawin nina Reid kay Blake. Ayokong makita ng mga classmate ko na ako agad ang dahilan kung bakit nila pinuntahan si Blake.
"You bitch! Anong gagawin nila sa fiance ko? That's your brother, right?" Mataray na tanong sa'ken ni Hazel. Hindi ko namalayang nakalapit na sya sa'ken.
Hindi ko siya pinansin. She's not that important para pag-aksayahan ko ng oras o kahit katiting na laway ko para magsalita.
"I'm talking to you, bitch!" Sigaw nya. Deadma pa din ako. Kahit ilang beses pa nya akong sabihan ng bitch, mas masakit pa rin na nakipaghiwalay sa'ken si Blake.
"Stop calling her bitch. Kapag 'di ako nakapagpigil, papatulan kita kahit babae ka pa. Damn it." Narinig kong sabi ni Sydd.
Napatungo ako. I started to cry again. Yung pakiramdam na may nagtatanggol sa'ken na dapat ay si Blake, pakiramdam ko, isa akong batang inabandona. Masakit eh.
"Besty! Ba't ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong ni Daniella.
Hindi ako nakasagot kase mas naiiyak ako 'pag napapansin ako. And then suddenly Sydd pull me closer to him and hugs me. Shocks! When I'm crying and someone hugs me, it makes me cry even more. Kaya 'di ko na napigilang mapahagulhol.
"Sshh wifey.."
No one knows how much I want to cry because of this pain inside me.
"Tch. So many tears for nothing." Makahulugang sabi ni Sydd saka mas hinigpitan pa ang yakap sa'ken. Wala pa akong lakas na kausapin sya. Pero pasalamat na rin ako na narito sya. 'Cause I really need someone's shoulder to cry on. All this time, pillow ko lang ang karamay ko sa pag-iyak. But now, Sydd is here to comfort me.
Damn. Blake Zed Smith, you make me cry but I still love you.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top