7. 2034
P.o.v Beer
Vanavond is het oudejaarsavond, en hier zit ik dan, helemaal alleen in mijn kikker onesie op een koude plastic stoel die in mijn achtertuin staat.
Ik zucht en kijk op, alle wolken van vanmiddag zijn weggetrokken waardoor de maan nu goed te zien is. Het is best fris buiten, maar ja, daar is het winter voor.
Ik leun wat naar achteren en bekijk mijn horloge, nog 23 minuten tot het nieuwe jaar.
Ik spring uit mijn stoel en draai een aantal rondjes, waarna ik vervolgens op de trampoline af storm en mezelf op het zwarte plastic laat vallen.
In de verte hoor je al wat knettervuurwerk afgestoken worden en ik rol met mijn ogen, is het zo moeilijk om jezelf 18 minuten onder controle te houden?
Ineens krijg ik een zeer goed idee, ik duw mezelf van de trampoline en sprint door de schuifdeur naar binnen, richting de keuken en kijk in een van de kastjes boven het aanrecht.
Dit meen je niet?! Heb ik geen chips.. Gefrustreerd trek ik de volgende la open en tot mijn opluchting staat daar een soort gelijk aan chips, ik pak het pak en loop naar de magnetron om deze alvast voor te verwarmen.
Uit een andere lade haal ik een grote kom en plaats hier de zak ongepofte popcorn in, als de magnetron dan op de goede temperatuur is stop ik de kom er in en zet de timer aan.
Ik bekijk het tafereel in de magnetron aandachtig en trek gelijk mijn lange sokken omhoog, die volledig besmeurd zijn met modder en gras.
Als het piepje gaat trek ik de klep van de magnetron open en snuif de heerlijke geur van verse popcorn in me op, snel trek ik de kom uit de magnetron en zet deze door de hitte ook weer snel neer.
'Shit' mompel ik en bekijk het kleine brandwondje dat zicht in mijn handpalm is gevormd.
Als de kom afgekoeld is hups ik terug naar buiten, en val weer op de trampoline, waardoor er een aantal stukjes magnetron popcorn door de lucht zweven.
Zo te horen ben ik net op tijd buiten, want overal beginnen mensen te joelen en vuurwerk af te steken. Rustig laat ik mezelf in de trampoline zakken en bekijk het vuurwerk dat de duistere hemel verlicht.
Ik pak een handje popcorn en begin eraan te knabbelen, ontspannen sluit ik mijn ogen en bedenk wat voor jaar het zou gaan worden. 2034 was niet bepaald een leuk jaar voor mij, te veel stress en gedoe, vooral met hem.
Het geluid van de deurbel galmt door het huis achter me heen en verbaasd kijk ik op, wie kan dat zijn?
Ik loop naar binnen en stap stevig door als ik de bel voor de 2e keer hoor gaan, ik brom geërgerd en open de deur.
'Wat?!' Schreeuw ik naar degene die buiten staat zonder te kijken, na een aantal seconden dringt het tot me door wie er voor me staat. Jack kijkt me met een scheve grijns aan, oh mijn god, waarom staat mijn crush aan mijn deur.
'Oh, ehh hoi Jack' zeg ik nerveus en duw mijn lichaam achter de deur in de hoop dat hij mijn onesie niet ziet.
'Hey beer, leuke outfit heb je aan!' Lacht hij naar me, beschaamd kijk ik weg en voel mijn hart in mijn keel kloppen, nu gaat hij me nooit leuk vinden.
'Bedankt, um kom verder' zeg ik en stap aan de kant zodat hij er langs kan, hij knikt als bedankje en ik duw de deur weer dicht.
'Wat doe je hier eigenlijk?' Vraag ik terwijl ik terug naar de trampoline loop, op mijn hielen gevolgd door Jack.
'Oh, geen speciale reden' zegt hij neutraal en gekwetst kijk ik naar beneden, hij kwam dus niet speciaal voor mij.
Hij komt naast me zitten op de trampoline en per ongeluk raken onze handen elkaar, geschrokken trek ik terug en kijk nu naar mijn sokken.
'Zeg Beer.. Ik kwam hier eigenlijk wel met reden, ik moet je namelijk iets vertellen' zegt hij en kijkt naar het vuurwerk in de lucht, ik bekijk zijn prachtige gezicht. Hij draait zijn hoofd terug naar mij en komt steeds dichterbij, verrast kijk ik naar zijn gezicht die nu wel heel dichtbei is.
'N-nou' zeg ik stotterend.
'Ik vind je.. Ehm.. Ik vind je leuk!' Zegt hij en knijpt zijn ogen samen, stomverbaasd kijk ik hem aan. Zo'n jongen als hij, kan nooit, echt nooit voor mij vallen.
'Je maakt een grapje toch?' Vraag ik en begin te lachen, hij kijkt me weer aan en een vlaag van pijn gaat door zijn ogen, hij meent het echt!
Langzaam komt hij dichterbij tot zijn zachte lippen de mijne raken, zijn lippen drukken ruw, maar liefkozend op de mijne en als hij terugtrekt kijk ik hem met open mond aan. Volgensmij is mijn ziel zojuist heengegaan.
'Ik ben heel serieus' zegt hij vastberaden.
Nerveus kijk ik om me heen, een uitweg zoekend omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. Mijn blik valt op de popcorn en snel prop ik een hele hond in mijn mond en smek, waarschijnlijk denkt hij dat ik een of ander varken ben door mijn zeer smakelijke eetwijzen.
'Dus je vindt mij niet leuk' zegt Jack beteuterd, ik verslik me in mijn popcorn en begin te hoesten, Jack kijkt geschrokken en legt zijn hand op mijn rug en aait me zacht.
'Oh Jack, geloof me, ik vind je zelfs meer dan leuk' zeg ik nadat ik klaar ben met hoesten en glimlach naar hem. Zijn ogen lichten op.
'Echt?'
'Ja echt!' Zeg ik en geef hem een zoen op zijn wang, hij lacht nog snel naar me en draait zich dan naar het vuurwerk toe.
Hij gaat rustig liggen en ik doe hetzelfde, zacht leg ik mijn hoofd op zijn borst en hij slaat zijn arm om me heen.
En zo vallen we buiten op de trampoline in een diepe maar vredige slaap.
English:
Written By: _Coco_xX_
A story in the future 😏 how do I look like than? 😂
Dutch:
Geschreven Door: _Coco_xX_
Een verhaal in de toekomst 😏 hoe zie ik er dan uit? 😂
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top