English:
This is a Dutch story. The others will be Dutch too, for this Competition. You can translate it if your curious, but it won't be the correct translation.

P.o.v Liam

We zijn gesloopt, na een lange dag vol repetities en we zijn blij dat we eindelijk onderweg naar huis zijn. Ik moet veel moeite doen om mijn ogen open te houden achter het stuur. Ik probeer me zo goed mogelijk te concentreren op de weg. Ineens begint Harry te schreeuwen: "Oh mijn god! Liam, stop! Remmen, remmen, remmen." Ik rij snel de vluchtstrook op en trap vol op mijn remmen. Harry springt meteen de auto uit en wij doen allemaal hetzelfde. Ik heb geen idee wat er aan de hand is. "Er ligt een meisje daar in de berm." Zegt Harry in paniek, terwijl hij naar beneden wijst. En nu zien we het allemaal, een klein meisje ligt een paar meter naar beneden in de berm. Ze beweegt niet en zit onder het bloed. Op de weg liggen overal glasscherven en wrakstukken van een auto. We rennen allemaal naar beneden toe. Ik controleer meteen of ze nog een hartslag heeft, terwijl Louis een ambulance belt. Gelukkig, is er nog een hartslag te voelen, het is zwak, heel zwak, maar het is er wel. Ik hoop dat we haar op tijd gevonden hebben.

We wachten nu al een tijdje in het ziekenhuis. Elke minuut lijkt wel een uur te duren. Als er eindelijk een verpleegster verschijnt, spring ik meteen op. "Jullie waren er op tijd bij. We hebben haar kunnen redden." Zegt ze meteen. Ik slaak een zucht van opluchting. "Mogen we bij haar?" Vraag ik. Ze knikt en we lopen achter haar. Als we in de kamer komen waar het meisje ligt, zien we dat ze nog bewusteloos is. De verpleegster ziet blijkbaar dat we ervan schrikken en legt uit: "Ze heeft sterke pijnstillers gekregen, daardoor slaapt ze." Ik knik en Zayn vraagt: "Weten jullie al wat er met haar gebeurd is?" De verpleegster knikt en verteld: "Haar naam is Lizzy, ze is vijf jaar oud en ze is betrokken geweest in een auto ongeluk. Waarschijnlijk is zij uit de auto gelanceerd en in de berm terecht gekomen. Allebei haar ouders en haar oudere zus zijn overleden bij dit ongeluk. Zij heeft er gelukkig bijna niets aan overgehouden. Ze heeft een hersenschudding, een gebroken been en behoorlijk wat kneuzingen en wonden, maar niets ernstigs." Ik heb meteen medelijden met haar. Wie weet hoelang ze haar helemaal alleen heeft gelegen. Misschien is nog uren lang wel bij bewustzijn geweest en was er niemand die haar kon helpen. Ik ga naast haar bed zitten en streel voorzichtig door haar haar. "Wat gaat er nu met haar gebeuren?" Vraag ik bezorgt. De verpleegster kijkt treurig en antwoord: "Ze heeft geen andere familie, dus blijft ze hier tot we haar kunnen overdragen aan de pleegzorg." Ik schud meteen hevig mijn hoofd en zeg: "No way! Ik wil niet dat ze helemaal alleen in een ziekenhuisbed wakker wordt. Mogen wij haar niet meenemen, zodat ze bij ons kan aansterken? Zodra ze dan beter is, kunnen we wel verder kijken." De verpleegster denkt even na en antwoord dan: "Jullie zijn boven de 21 toch?" We knikken hevig. "Dan kunnen jullie haar in ieder geval nu meenemen. Het lijkt mij ook beter dat ze niet alleen wakker wordt." Gaat ze verder. Ik zucht weer opgelucht.

Het is nu al bijna zestien uur geleden, dat we Lizzy gevonden hebben. Ze slaap nog steeds. De jongens en ik maken ons zorgen, om hoe we haar moeten vertellen, dat haar familie overleden is. Langzaam wordt ze nu wakker. Ze ligt bij mij en Niall op schoot. Langzaam gaan haar ogen open. Ze kijkt even verward rond en begint dat te giechelen. Met haar kleine vingertje wijst ze naar Niall en zegt giechelend: "Jij bent een hottie." We beginnen allemaal te lachen. De pijnstillers zijn blijkbaar nog niet uitgewerkt. "Lizzy, we moeten je iets vertellen, lieverd." Begin ik. Maar ze schud hevig haar hoofdje en zegt: "Nee, ik wil het niet nog een keer horen. Ik weet het al. De dokter vertelde het. Zeg het alsjeblieft niet nog een keer." Ze begint zachtjes te huilen en ik druk haar stevig tegen mij aan. "Shh, stil maar, lieverd. Alles komt goed." Zeg ik zachtjes. Langzaam kalmeert ze weer.

Lizzy zit al een tijdje rustig bij mij op schoot. Ze heeft haar hoofd tegen mijn borst liggen en houd mijn hand stevig vast. "We hebben ons nog helemaal niet voorgesteld." Zegt Niall ineens. Oh, oeps. Gelukkig glimlacht Lizzy even en zegt: "Ik weet wie jullie zijn. Mijn grote zus had haar hele kamer vol met posters hangen. Zayn, Louis, Harry, Liam en Niall, of zoals mijn zus altijd zei, hottie." We lachen allemaal weer even en zelf lacht ze ook mee. Daarna kijkt ze mij langzaam aan en zegt: "Ik voel me niet zo lekker. Ik ben een beetje duizelig." Louis tilt haar uit mijn armen en zegt: "Laten we iets te eten zoeken. Iets met heel veel suiker, dan voel misschien wat beter." Samen lopen ze naar de keuken.

Zodra ze helemaal weg zijn, zeg ik: "Ik wil haar adopteren." Niall begint te lachen en roept: "Oh yeah! Ik heb gewonnen. Waar blijft mijn Nandos?" Ik kijk hem verbaast aan. Waar de hel heeft Niall het over? Niall ziet mijn verbaasde gezicht en legt uit: "Ik had gewed met de jongens dat jij binnen een dag zou zeggen, dat je haar zou willen adopteren. Maar zij dachten dat het minimaal een week zou duren. Dus nu krijg ik van iedereen Nandos." Ik begin ook te lachen. "Dus jullie zijn het met mij eens?" Vraag ik. Iedereen knikt.

Als Louis met Lizzy terug komt, heeft ze een groot bord vol met pannenkoeken. Louis gaat met haar op schoot zitten. "Lizzy, we willen je iets vragen." Begin ik zenuwachtig. Lizzy propt een hele pannenkoek naar binnen en glimlacht dan naar mij. Ik ga verder: "Zou je bij ons willen blijven wonen?" Haar ogen worden groot en ze knikt hevig. "Ja, ja, ja! Heel graag. Ik vind jullie lief." Antwoord ze blij. Elke keer als ik haar glimlach zie, smelt mijn hart. Ik hou nu al van haar, alsof ze mijn eigen dochter is.

Een paar dagen later komt er iemand van jeugdzorg langs, zodat we de papieren kunnen ondertekenen en de adoptie officieel kunnen maken. De afgelopen dagen met Lizzy waren geweldig. Het is echt het liefste kind ooit. Ik hou zo veel van haar. We zitten allemaal aan de tafel, terwijl Lizzy Paw Patrol kijkt. "Oké, wie van jullie gaat haar adopteren?" Vraagt de vrouw van jeugdzorg. We kijken elkaar even twijfelend aan. Hier hadden we nog helemaal niet over nagedacht. Zayn pakt het formulier uit haar handen en schuift het naar mij toe. "Jij moet haar adopteren. Het was allemaal jou idee. Jij zou de perfecte vader zijn." Zegt Zayn. Ik voel de tranen in mijn ogen branden, tranen van blijdschap. De jongens knikken allemaal bemoedigend, dus ik onderteken de papieren.

Zodra de vrouw weg is, krijg ik van de jongens allemaal een knuffel. Ik kan niet geloven, dat dit geweldige meisje, nu echt mijn dochter is. Ik ben nog nooit zo blij geweest. Niall zegt vrolijk: "Nu ben je echt 'Daddy Direction."

English:
Written By: XxBenjixX
This is a really nice story 😘

Dutch:
Geschreven Door: XxBenjixX
Dit is een heel erg mooi verhaal 😘