Pov Lottie

Mijn muziek staat aan op vol volume, in de hoop dat het de pijn kan doen verdwijnen.

Alone in this lonely world

Ik sta er helemaal alleen voor. Niemand weet wat er aan de hand is. Ik heb me afgesloten voor iedereen. Correctie, hij heeft mij afgesloten van iedereen.

We used to be so strong

Bij hem voelde ik me altijd weer gelukkig. Maar dat was maar van korte duur. Ik had kunnen weten, dat het niet lang zou duren. Maar nooit had ik verwacht dat dit zo uit de hand zou lopen. Ik vertrouwde hem. Ik hield van hem. Maar hij heeft alles tegen mij gebruikt.

I can’t take it any longer

Ik kan het gewoon niet meer. Ik ben gebroken.

I’m getting weak, you’re getting stronger

Ik ben gewoon gebroken en dat wordt alleen maar weer tegen mij gebruikt. Ik kan niet meer terugvechten.

Why you hate me like that? Hurt me like that?

Ik weet gewoon niet wat ik verkeerd heb gedaan. Misschien is dit allemaal toch wel mijn schuld. Als ik alles gewoon had gedaan op de manier, waarop hij het wilde, zou hij niet zo boos worden. Hij zegt altijd dat het mijn schuld is. Het zal dan ook wel mijn schuld zijn.

Why won’t you save me

Ik dacht dat hij van mij hield. Ik dacht dat hij altijd voor mij klaar zou staan. De eerste weken was hij zo lief voor mij. En uit het niets veranderde dat.

I can’t even look at you

Ondertussen durf ik hem niet eens meer recht in zijn ogen aan te kijken. Van te voren weer ik nooit in wat voor bui hij is. Soms kan alles al uit de hand lopen, alleen omdat ik hem aankijk. Bij hem is alles wat ik doe verkeerd. Ik kan het nooit goed doen.

Now where did we go wrong

Ik weet niet eens meer wanneer dit allemaal begon. Het was, volgens mij, niet meer dan een maand nadat we een relatie kregen. Na de eerste paar keren had hij spijt, maar ook dat verdween al snel.

I don’t think nobody can save me

Ik moet mezelf hieruit redden. Ik kan dit niet langer meer volhouden. Als ik hier blijf, kan dit mijn dood worden.
Nog voor het liedje afgelopen is, heb ik mijn beslissing al gemaakt. Ik ga hier weg. Dit liedje heeft mijn ogen geopend. Ik moet voor mijzelf opkomen.
Ik pak mijn reistas onder mijn bed vandaan. Al mijn kleding prop ik in mijn tas. Mijn familiefoto’s en alle andere spullen gooi ik ook in mijn tas.
Alles zit ingepakt, maar ik heb eigenlijk geen plaats om naartoe te gaan. Dit huis wordt betaald door hem, dus hier kan ik niet blijven. Al mijn vrienden ben ik kwijtgeraakt door hem. En ik wil niet dat mijn ouders mij zo zien. Mijn moeder zou er kapot aan gaan.
Ik weet dat ik niet lang meer de tijd heb, om hier te blijven, want ik weet niet wanneer hij thuiskomt. Dus ik besluit mijn broer te bellen. Ik weet dat ik altijd bij hem terecht kan.
“Louis?” Vraag ik door de telefoon. “Lottie? Wat is er aan de hand?” Vraagt hij meteen bezorgt. Ik wil hem nu niet het hele verhaal vertellen. “Kun je me komen halen? Ik ben in zijn huis.” Zeg ik alleen. Ik hoor gerommel op de achtergrond, dus waarschijnlijk is hij spullen aan het pakken om weg te gaan. “Ik ben al onderweg. Is er iets gebeurd?” Zegt Louis. Het blijft even stil, maar dan vraagt Louis: “Heeft hij je pijn gedaan?” Ik zucht en antwoord: “Ja. Kun je alsjeblieft snel komen. Ik moet hier weg.” Ik hoor dat Louis zijn auto start. “Ik ben er binnen een paar minuten.” Zegt hij.
Ook al was dit een moeilijke keuze en ben ik nog steeds doodsbang, ik weet dat dit de juiste keuze is. Dit is mijn kans op een nieuwe start.

Made By: XxBenjixX