Obudziłem się w środku nocy. Marka nie było w łóżku. W pierwszej chwili się tym nie przejąłem. Przecież mógł iść do łazienki. Ale czekałem na niego. Kiedy długo nie wracał, westchnąłem i wstałem z łóżka.

Oby nie próbował znowu. Nie chciałem żeby zrobił sobie krzywdę. Gdybym mógł... Oddałbym wszystko żeby zabrać od niego te problemy, całą tą sytuację i wziąłbym to na siebie. Ale nie mogłem. Mogłem tylko być przy nim i go wspierać najlepiej na umiem.

Wyszedłem z sypialni i zajrzałem do łazienki. Nie było go tam, więc podszedłem do schodów. Usłyszałem telewizor z salonu i zobaczyłem przytłumione światło.

Cicho zszedłem na dół, a gdy byłem na ostatnich stopniach widziałam Marka wpół leżącego na kanapie. Zaszedłem go od tyłu i położyłem mu dłoń na ramieniu. Chłopak się przestraszył i odskoczył jak opatrzony, wstając z kanapy.

— Czemu ty nie śpisz? — zapytałem, gdy Marek zorientował się, że to ja.

— Obudziłem się i nie mogłem zasnąć — usiadł, cały czas na mnie patrząc. — A nie chciałem cię obudzić... Więc przyszedłem posiedzieć przed telewizorem.

— Chodź do łóżka — wyciągnąłem do niego rękę.

— Nie zasnę — szepnął, chwytając moją dłoń i stając na kanapie.

— Nie będziemy spać. Pogadamy, poprzytulamy się — ściągnąłem go z kanapy.

— Nie wolisz iść spać? — ułożył dłonie na mojej piersi. — Masz już swoje lata, powinieneś się wyspać — mówił, a ja chciałam go klepnąć w tyłek, ale się odsunął.

— Jesteśmy z tego samego roku, kochanie — powiedziałem, a Marek stanął przed kanapą, która nas cały czas rozdzielała. — Ty jesteś z marca, a ja z listopada. Jesteś starszy.

— O cholera... Rzeczywiście — zaśmiał się. Roześmiałem się głośno i podszedłem do niego.

— Idziemy do łóżka — chciałem go objąć, ale mi nie pozwolił.

— Ale ja nie chcę.

Patrzyłem mu przez chwilę w oczy nic nie mówiąc, a potem schyliłem się i przerzuciłem go sobie przez ramię.

— Łukasz!!! — krzyknął i uderzył mnie w pośladek. — Postaw mnie! Już! — śmiał się i jeszcze raz dał mi klapsa. Więc mu oddałem. — Łukasz! — pisnął, śmiejąc się.

Podszedłem do schodów i nie zdążyłem wejść na pierwszy stopień, Marek wsunął dłonie w moje spodnie i złapał mnie za pośladki, obmacując mnie.

— Ale masz jędrny tyłek — uszczypnął mnie. Roześmiałem się i przekręciłem głowę żeby go lekko ugryźć. — Łukasz! Będę miał siniaka! — klepnął mnie. — Zaraz cię  ugryzę!

— Nie dasz rady — podpuszczałem go, a po chwili poczułem zęby Marka na skórze moich pleców. Dałem mu klapsa, a on się roześmiał tylko i zsunął mi trochę spodnie od piżamy. — Nie rozbieraj mnie jeszcze — zaśmiałem się, a on mi zawtórował.

Dotarliśmy na piętro, a Marek trzymał ręce w moich spodniach i macał mnie po tyłku.

Wszedłem do sypialni i rzuciłem blondyna na łóżko, chciał z niego zejść, ale złapałem go za kolana i pociągnąłem na siebie. Maruś roześmiał się głośno i drażnił się ze mną, i chciał się odsunąć, więc zawinąłem go w kołdrę i ukląkłem nad jego biodrami.

— Łukasz! — śmiał się i próbował wyswobodzić. Roześmiałem się tylko i oparłem ręce o materac przy jego głowie. — No to jestem w dupie — zaśmiał się, a ja razem z nim. — Rozwiń mnie— poprosił ze śmiechem.

— Co będę z tego miał? — zapytałem z uśmiechem.

— Masz już wszystko, masz mnie. Swoje największe szczęście — oznajmił, a ja się roześmiałem. Zszedłem z niego i uwolniłem go z kołdry. Jak tylko Marek był wolny, rzucił się na mnie, przewracając mnie na plecy i prawie spadliśmy z łóżka, ale zaasekurowałam się ręką i oparłem nią o podłogę.

— Zaraz spadniemy — śmiałem się w usta Marka.

— Trudno — rzucił i pogłębił pocałunek. Objąłem go mocniej i odwzajemniłem pieszczotę.

— Kochanie, naprawdę zaraz wylądujemy na podłodze.

— Ale ty marudzisz — zszedł ze mnie, a ja położyłem się na łóżku, a Marek na mnie. Wtulił się w moją klatkę piersiową, leżąc między moimi nogami.

— Masz rację, wiesz? — szepnąłem, bawiąc się jego włosami.

— To znaczy? — oparł brodę o moją klatkę.

— Mam ciebie, mam wszystko — szepnąłem, a on uśmiechnąłeś się szeroko.

— Ale słodziak — podniósł się i pocałował mnie lekko. — Dziękuję.

— Za co? — pogłaskałem go po włosach.

— Za to, że jesteś — wtulił się we mnie bardziej. — Że mnie wspierasz i mogę na ciebie liczyć.

— Bo cię kocham i jesteś dla mnie najważniejszy.

Zmieniłem naszą pozycję, kładąc Marka na plecach na łóżku. Wsunąłem się między jego uda i pocałowałem go mocno. Maruś objął mnie nogami wokół bioder, przyciągając mnie jeszcze bliżej.

Całowaliśmy się tak chwilę, czule muskając swoje usta i ciała.

Kocham tego chłopaka ponad wszystko.

— Wiesz co? — szepnął, kiedy oderwałem się do jego ust.

— Co takiego? — uśmiechnąłem się.

— Jednak podoba mi się, jak tak drapiesz — przesunął palcami po moim policzku, na którym pojawił się już delikatny zarost.

— To zapuścić brodę? — pochyliłem głowę i pocałowałem jego klatkę piersiową, okrytą materiałem mojej koszulki.

— Nie. Nawet nie próbuj. Taki dwudniowy może być, ale nie więcej... I tylko jak jesteśmy w domu — pogłaskał mnie po policzku.

— Dobrze, kochanie — podniosłem się i dałem mu buziaka.

— Ale z ciebie pantofel — zaśmiał się.

— Jakbym zapuścił brodę, to byś mnie w nocy ogolił — roześmiałem się. — Więc nie będę się o to kłócił.

— Słusznie — przyznał.

Przytuliłem się do niego, a Marek bawił się moimi włosami. Rozmawialiśmy cicho o wszystkim i o niczym konkretnym. Ale takie rozmowy lubię najbardziej.