Χέδερ;Όχι,αποκλείεται,θα είναι απλά συνωνυμία.

Κοίταζα επίμονα το απλωμένο προς εμένα χέρι της ώσπου βγήκα από τις σκέψεις μου.

Την κοίταξα διστακτικά και κόλλησα ένα ψεύτικο χαμόγελο στο πρόσωπό μου.

"Κλειώ,παρομοίως"είπα και κάναμε χειραψία.

"Μένεις εδώ κοντά;Γιατί δεν σε έχω ξαναδεί εδώ γύρω."ρώτησα την Χέδερ και εκείνη κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.

"Φέτος μετακόμισα εδώ στη γειτονιά.Έμενα στην Αμερική μόνιμα όλα τα προηγούμενα χρόνια,αλλά ερχόμουν εδω τα καλοκαίρια επειδή ο πατέρας μου είναι μισός έλληνας."μου απάντησε και στραβοκατάπια.

Υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι εκείνη στην οποία αναφερόταν το γράμμα.

"Αα μάλιστα κατάλαβα.Αφήσατε όμως την Αμερική για να έρθετε εδώ;"την ρώτησα με περιέργεια και ξεφύσηξε.

"Κοίτα,είναι μεγάλη ιστορία,αλλά ο κύριος λόγος είναι επειδή η επιχείρηση που είχε ο πατέρας μου εκεί δεν πήγαινε καθόλου καλά.Έτσι αναγκάστηκε να την κλείσει οριστικά και να μετακομίσουμε εδώ μιας και υπήρχαν μερικές πιθανές δουλειές"μου απάντησε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

"Πάντως εύχομαι τώρα να είστε όλοι μια χαρά"της είπα με ενα ψεύτικο χαμόγελο και εκείνη μου το ανταπέδωσε.

"Είμαστε ναι"απάντησε και επικράτησε σιωπή για λίγο όσο προχωρούσε η ουρά στο ταμείο.

"Ήρθα Κλειώ,έφερα γαριδάκια"άκουσα τον Αντώνη να λέει όσο ερχόταν χαρούμενος προς το μέρος μου και έριξε τα γαριδάκια μέσα στο καλάθι.

"Καλά έκανες"είπα γελώντας όσο η Χέδερ μας κοίταζε.

Έκανα νόημα στον Αντώνη να σκύψει ώστε να του πω κάτι στο αυτί.

Γυρίσαμε από την άλλη ώστε να μην είναι πάνω μας το επικριτικό βλέμα της Χέδερ και έσκυψε λίγο.

"Αυτή πίσω μας την λένε Χέδερ και είναι από την Αμερική,πες μου πως είναι μια απλή σύμπτωση!"του ψυθίρισα και εκείνος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

"Δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι,πρέπει όμως να μάθουμε,δεν νομίζεις;"μου απάντησε και κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά.

"Πώς όμως;"τον ρώτησα και χαμογέλασε πλάγια.

"Θα πιάσεις φιλίες μαζί της"μου είπε χαμογελαστός και τον κοίταξα με σηκωμένο φρύδι.

"Οοο έλα τώρα μη με κοιτάς εμένα έτσι.Θες να μάθεις πράγματα ή οχι;"μου είπε με ένα απαξιωτικό βλέμα που πήγαινε στην αντιδρασή μου και τον κοίταξα στα μάτια.

"Άντε καλά,θα το κάνω"του είπα ξεφυσώντας και μου έδωσε ενα φιλί στο μάγουλο.

"Λοιπόν Χέδερ τι λες,θες να μου δώσεις το τηλέφωνό σου να βγούμε κάποια στιγμή;"την ρώτησα έχοντας ένα φιλικό βλέμα και εκείνη χαμογέλασε.

"Ναι φυσικά,λοιπόν είναι..."άρχισε να λέει και εγώ το σημείωνα ώσπου είδα τον Αντώνη να κοιτάζει επίμονα τον καρπό της.

Παραξενεύτηκα αλλά θα τον ρωτούσα μετά τι συνέβη.

"Τέλεια σ'ευχαριστώ.Θα τα πούμε ε"της είπα και εκείνη μου έκανε ενα θετικό νεύμα και μου χαμογέλασε.

Γύρισα μπροστά και έδωσα τα πράγματα στον υπάλληλο για να τα "χτυπήσει".

Τα βάλαμε σε σακούλες με τον Αντώνη,ο οποίος ήταν υπερβολικά βιαστικός και ανέκφραστος και βγήκαμε γρήγορα από το μαγαζί.

"Τί έπαθες εσυ;"τον ρώτησα και με κοίταξε απότομα.

"Αυτή η κοπέλα είχε το ίδιο τατουάζ με τον αδερφό μου,στο ίδιο σημείο,το ίδιο σχέδιο."μου είπε και τον κοίταξα ερωτηματικά.

"Ε και;μπορεί να είναι δημοφιλές σχέδιο"του απάντησα εγώ και εκείνος ξεφύσηξε.

"Δεν κατάλαβες.Αυτό το σχέδιο δεν υπάρχει πουθενά αλλού,είναι αρκετά περίπλοκο και δεν έχω δει κανέναν άλλον να το έχει πέρα από τον αδερφό μου και αυτήν"μου απάντησε και τον κοίταξα ξανά στιγμιαία και μετά συνεχίσαμε το περπάτημα.

"Είχες ρωτήσει τον αδερφό σου τι είναι;"τον ρώτησα και σταμάτησε να περπατάει

"Εσύ τι λες;Φυσικά και τον είχα ρωτήσει,αλλά εκείνος έκανε πως δεν έχει καν τατουάζ εκεί πέρα.Μου είπε πως απλά το έκαναν τα μάτια μου.Δεν ήμουν ηλίθιος,το είδα και ακόμη το θυμάμαι.Είχα ρωτήσει μέχρι και τον άλλο μου αδερφό να δω αν ξέρει,αλλά μου είπε πως δεν έχει ιδέα τι τατουάζ είναι αυτό"μου απάντησε μιλώντας γρήγορα και πήρε μια βαθιά ανάσα στο τέλος

"Πάμε σπίτι,έχουμε πολλά πράγματα να δούμε,αλλά πρώτα,έχω να κάνω μια ερώτηση στη μάνα μου"είπα και έσφιξα στο χέρι μου τη σακούλα με τα ψώνια και περπατήσαμε γρήγορα προς το σπίτι.

"Τι θέλεις να τη ρωτήσεις;"με ρώτησε ο Αντώνης και τον κοίταξα κατευθείαν.

"Προτιμώ να σου πω όταν πάρω απάντηση γιατί δεν έχω ιδέα περι τίνος πρόκειται"του απάντησα και εκείνος φάνηκε να απογογτεύεται λίγο,αλλά μου έκανε νόημα με το κεφάλι του ότι καταλαβαίνει.

[...]

"Σ'ευχαριστώ Κλειώ μου,είσαι ελεύθερη τώρα"μου είπε η μαμά όταν της άφησα τα ψώνια

"Όχι,έχω ακόμη να σε ρωτήσω αυτό που ήθελα"της είπα και κάθησα σε μια κενή καρέκλα στην κουζίνα.

"Ωραία,ρώτα με ό,τι θες"μου είπε και στερέωσε τους αγκώνες της στο τραπέζι ενώνοντας τα χέρια της.

"Τι έλεγε ο μπαμπάς εχθές το βράδυ ότι ήταν μεγάλο λάθος σας;"την ρώτησα πλησιάζοντάς την λίγο και φάνηκε να ξαφνιάζεται.

"Τι έκανες ξύπνια εσύ εκείνη την ώρα;"με ρώτησε και κούνησα πέρα δώθε το κεφάλι μου.

"Εγώ σε ρώτησα πρώτη κάτι και εσύ πρέπει να μου απαντήσεις"της είπα χαμογελώντας και φάνηκε να σκέφτεται.

"Ε,να μωρέ κάτι με ένα σπίτι που είχαμε παλιά και το πουλήσαμε"μου είπε και κοίταξε τα χέρια της.

"Α ναι;Για αυτό αναρωτιόταν ο μπαμπάς που θα βρίσκεται τώρα,πώς έχει γίνει και ποιος έχει γίνει;"την ρώτησα τονίζοντας τη λέξη ποιος και ξεροκατάπιε.

"Τι γίνεται εδώ κορίτσια;"άκουσα την φωνή του μπαμπά μου και γύρισα πίσω για να τον δω.

"Α γεια σου μπαμπά,είχαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα κουβεντούλα με την μαμά όσον αφορά την συζήτησή σας εχθές το βράδυ"είπα χαμογελώντας ψεύτικα και ειρωνικά και εκείνος ήρθε στην κουζίνα.

"Και τι μ'αυτό;"με ρώτησε και η μαμά τον κοίταξε με ένα παράξενο βλέμα.

"Αναρωτιόμουν για ποιον λέγατε"του είπα και φάνηκε να κοιτάζει την μαμά με..λύπη;

"Πάμε στο σαλόνι να σου π-"πήγε να πει ο μπαμπάς αλλά η μαμά τον διέκοψε.

"Όχι δεν έχετε να πείτε τίποτα.Η συζήτηση ήταν ασήμαντη για αυτό πήγαινε πάνω τώρα Κλειώ και διάβασε"είπε με αυστηρό τόνο εκείνη και την κοίταξα αγριεμένα.

Κοπάνησα το χέρι μου στο τραπέζι και σηκώθηκα γρήγορα από τη θέση μου.

"Θα μάθω,απλά να ξέρεις"της είπα χαμογελώντας ειρωνικά και ανέβηκα τις σκάλες γρήγορα.

Άνοιξα απότομα την πόρτα του δωματίου μου,την έκλεισα με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και έπεσα μπρούμιτα στο κρεβάτι μου εκνευρισμένη.

"Ει,τι έπαθες εσυ;"με ρώτησε ο Αντώνης και ένιωσα το σημείο του κρεβατιού δίπλα μου να βουλιάζει.

"Βαρέθηκα τα ψέματα"μουρμούρισα και γύρισα λίγο στο πλάι για να τον κοιτάξω.

"Άκουσα τη μαμά σου να φωνάζει,τι έγινε;"με ρώτησε βγάζοντας τα μαλλιά μου από το πρόσωπό μου και κοιτώντας με.

"Προτιμώ να μην το συζητήσω,συγγνώμη"του είπα και εκείνος χαμογέλασε αχνά.

"Δεν πειράζει, καταλαβαίνω"μου απάντησε και του χαμογέλασα και 'γώ.

"Να σε ρωτήσω και κάτι άλλο;"μου είπε ο Αντώνης και του έκανα νόημα να μου πει.

"Είχες προσέξει αν ο Άγγελος είχε εμ,κάποιο τατουάζ πάνω του;"με ρώτησε και έσμιξα τα φρύδια μου προσπαθώντας να θυμηθώ,έχω άλλωστε τόσα χρόνια να τον δω.

"Από όσο θυμάμαι όχι,δεν είχε κανένα τατουάζ"του απάντησα και εκείνος ξεφύσηξε.

"Δεν βγάζει νόημα"είπε και έπεσε και εκείνος στο κρεβάτι.

"Ποιο από όλα;"τον ρώτησα όσο κοιτούσε το ταβάνι.

"Είχα σκεφτεί οτι τα πολύ καλά παιδιά τα οποία είχαν μπλέξει τον αδερφό μου στο ό,τι και αν ήταν αυτό που κάνανε,είχαν κάτι να τους ενώνει,σαν να είναι μια ομάδα.Ε και είχα σκεφτεί πως ίσως αυτό το τατουάζ να το έχουν όσοι ανήκουν στην ομάδα.Αν θυμάσαι,στο γράμμα τόνιζε πάρα πολύ οτι κανένας δεν μιλούσε σε κανέναν για το τι γινότανε μεταξύ τους και θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες αν κάποιος το έλεγε,πάρε παράδειγμα τον Άγγελο.Άρα είχαν ενότητα μεταξύ τους,κάτι που θα μπορούσε να συμβολίζει το τατουαζ"είπε με σταθερό τόνο ο Αντώνης και είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.

Δεν είχα σκεφτεί ποτέ κάτι τέτοιο,δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό.

Όμως ο Άγγελος αφού ήταν μέλος,γιατί να μην είχε και εκείνος το τατουαζ;

"Ουαου,πραγματικά όλα αυτά βγάζουν νόημα τώρα.Νομίζω πως πρέπει να βγω με αυτή τη Χεδερ το συντομότερο,ίσως μας λύσει όλες τις απορίες."του είπα και φάνηκε διστακτικός.

"Το θέμα όμως είναι,ότι δεν ξέρω αν η Χέδερ θα μιλήσει μιας και μπορεί να φοβάται την κατάληξη που θα έχει,ξέρεις γιατί"μου είπε και ξεφύσηξα γυρνώντας ανάσκελα όπως και 'κείνος.

"Αξίζει μια προσπάθεια όμως,έτσι δεν είναι;"τον ρώτησα και εκείνος ένευσε θετικά.

"Τι περιμένεις;Άντε πάρε τηλέφωνο"μου είπε και μου έδωσε το κινητό μου από το κομωδίνο δίπλα του.

Πήρα το κινητό και με μια βαθιά ανάσα πήγα στην επαφή της Χέδερ και πάτησα το πράσινο κουμπί.

"Ναι γειά σου Χέδερ,η Κλειώ είμαι"

[...]

"Αγχώνομαι υπερβολικά πολύ"είπα στον Αντώνη όσο βούρτσιζα τα μαλλιά μου.

"Όλα θα πάνε καλά θα το δείς.Απλά να είσαι προετοιμασμένη για το οτιδήποτε μπορεί να ακούσεις και αν νιώσεις άσχημα πάρε με τηλέφωνο να έρθω,ενταξει;"μου είπε πιάνοντάς με από τους ώμους και τον κοίταξα στα μάτια.

"Εντάξει,σ'ευχαριστώ"του είπα χαμογελώντας και του έκανα μια αγκαλιά.

Κατεβήκαμε μαζί με τον Αντώνη κάτω,εκείνος για να πάει σπίτι και εγώ για να συναντήσω την Χεδερ.

Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι πολύ για το τι πρόκειται να ακούσω,αλλά περισσότερο φοβάμαι για το τι μπορεί να γίνει αν συνεργάζεται όντως με τον αδερφό του Αντώνη.

Δεν θέλω να καταλήξω σαν τον Άγγελο.

-------

Γεια σαςςςςςςς.

Γουι αρ χιαρ γουιθ ε νιου τσαπτερ,οου γες.

Πολλες πληροφοριες,πολλα ερωτηματα και μπλεξιμο.

Αρχικα εχω να πω οτι το καλοκαιρι ερχεται στο τελος του σιγα σιγα και ειλικρινα και μονο στην ιδεα οτι θα πρεπει να ξυπναω με τις κοτες παλι καθε μερα θελω να κοπανησω κατι.

Βεβαια το φετινο μου καλοκαιρι υπηρξε εμ πολυ ενδιαφερον.

Αν το κανα ταινια νομιζω θα ταν πετυχημενο😂

Αλλα περα απαυτο,ελπιζω και σεις να περασατε και να περνατε καλα τις τελευταιες μερες που μας εμειναν.

Αυτα λοιπον απο μενα,τα λεμε στο επομενοοο.

Σι γιουυυυ