Άνοιξα διστακτικά το χαρτί και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα,ξεκίνησα να το διαβάζω φωναχτά.

Αγαπητέ Άγγελε,

Από ό,τι φαίνεται δεν σε άγγιξαν τα προειδοποιητικά μας μηνύματα,τι κρίμα.Ξέρεις,αυτή τη συμφωνία δεν έπρεπε να την παραβείς και θα φροντίσουμε να καταραστείς την ώρα και τη στιγμή που μίλησες σε εκείνη για το τι κάνουμε.Όχι δεν εννοώ την γλυκήτατη Κλειώ,αυτή είναι άλλη υπόθεση.Αυτή στην οποία αναφέρομαι είναι η Χέδερ.Ναι,η Αμερικανίδα που σε έκανε να ξεχάσεις την Κλειώ κατευεθείαν,όμως εξακολουθείς και είσαι μαζί της.Δεν θα ήταν κρίμα να το μάθει η Κλειώ αυτό;

Μόλις διάβασα αυτές τις τρείς προτάσεις,ένιωσα την καρδιά μου να γίνεται χιλιάδες μικρά κομματάκια.

Ο Άγγελος δεν ήταν αυτός που νόμιζα.

Ο Αντώνης με κοίταζε με ενα βλέμμα λύπης όσο έβλεπε το χέρι μου να σφίγγει το χαρτί.

Ήμουν περισσότερο θυμωμένη παρά πληγωμένη νομίζω.

Ο Αντώνης έβαλε το χέρι του στον ώμο μου για να με καθησυχάσει και με παρότρυνε να συνεχίσω να διαβάζω το γράμμα.

Ξεφύσηξα και συνέχισα την ανάγνωση να δω τι άλλο έκρυβε τελικά ο Αντώνης.

Εμείς προσωπικά δεν θα της πούμε τίποτα.Όλα θα της τα πεις εσυ με αυτό το γράμμα.Θα τα μάθει όλα όταν εσύ φύγεις από τη μέση.Δώστης ένα τρόπο να το μάθει αυτό,να δει πως δεν έχασε και τίποτα.Το μόνο που δεν θα μάθει είμαστε εμείς,δεν θα πεις κουβέντα σε αυτήν για το τι κάνουμε και ποιοι είμαστε,αυτό θα το κάνω εγώ με τη σειρά μου.Αναρωτιέσαι γιατί εγώ ε;Κρίμα που δεν θα είσα ζωντανός για να το μάθεις.Τα λέμε στην άλλη ζωή Άγγελε.

Τελείωσα να διαβάζω το γράμμα και το κεφάλι μου ήταν έτοιμο να σπάσει.

Αυτό το γράμμα ήταν τόσο αποκαλυπτικό αλλά και μπερδευτικό ταυτόχρονα.

Ο Άγγελος και με απατούσε αλλά και ήταν μπλεγμένος,τώρα το σε τι δεν το γνωρίζω.

Αλλά αναρωτιέμαι,γιατί να μου το κάνει αυτό;Αφού ήμασταν τόσο καλά μαζί και αγαπιόμασταν,ή τουλάχιστον...
εγώ τον αγαπούσα.

"Γιατί όλα να είναι τόσο περίπλοκα γαμώτο;"είπα πετώντας το χαρτί με δύναμη στο πάτωμα και πέφτοντας στην αγκαλιά του Αντώνη.

"Όλα θα τα βρούμε,θα το δείς"μου ψιθύρισε ο Αντώνης όσο με έσφιγγε στην αγκαλιά του.

Ένιωσα τον λαιμό μου να καίει και ξαφνικά ένιωσα ένα ζεστό δάκρυ να κυλάει στο μάγουλο μου.

Το ένα γίνανε δύο,τα δύο τέσσερα και τα τέσσερα κατέληξαν σε κλάμα.

"Ρε Κλειώ"είπε σιγανά ο Αντώνης και με απομάκρυνε από την αγκαλιά του κοιτώντας με στα μάτια.

"Γιατί να μου το κάνει αυτό ρε Αντώνη;"είπα μέσα από τα δάκρια μου και ρούφηξα την μύτη μου.

"Δεν μας φέρονται όλοι οι άνθρωποι με τον τρόπο που αξίζουμε,μερικοί δεν κάνουν για να είναι δίπλα μας και για αυτό φεύγουν.Μπορεί να μην έφυγε με τον καλύτερο τρόπο από κοντά σου,αλλά δεν άξιζε να ήταν άλλο δίπλα σου"μου είπε καρφώνοντάς με με το βλέμμα του ενώ η όρασή μου ήταν θολή από τα δάκρια.

"Γιατί όλα σε 'μένα;"είπα κατεβάζοντας το κεφάλι μου

"Κοίταξε με"μου είπε σχεδόν ψιθυριστά ο Αντώνης αλλά έκανα πως δεν τον άκουσα.

Δεν αφήνω ανθρώπους να με δουν να κλαίω,δεν μου αρέσει.

"Κάτι σου είπα νευράκια"συνέχισε αφήνωντας ένα γελάκι στο τέλος.

Δεν κουνήθηκα καθόλου.

Εκείνος ξεφύσηξε αγανακτισμένος.

Ξαφνικά ένιωσα τις παλάμες του να αγκαλιάζουν τα δυό μου μάγουλα και να με κάνουν να τον κοιτάξω στα μάτια.

Πλησίασε λίγο πιο κοντά σε 'μένα χωρίς να σπάσει την οπτική επαφή που είχαμε.

Γιατί κάθε φορά νιώθω οτι διαβάζει την ψυχή μου;

"Όλα θα τα περάσουμε μαζί,εντάξει;"είπε χαμογελώντας μου αχνά,ενώ μου χάιδευε το μάγουλο με τον αντίχειρά του.

Έκλεισα τα μάτια μου και τα δάκρια που δυσκολεύονταν να πέσουν πριν γλίστρησαν από αυτά.

"Σε παρακαλώ,δεν αντέχω να σε βλέπω να κλαίς"είπε ο Αντώνης και άκουσα ενα σπάσιμο στη φωνή του όσο μου σκούπιζε τα δάκρια.

Άνοιξα τα μάτια μου και τον κοίταξα στα γκρί δικά του.

Με κοιτούσε τόσο προσηλωμένα,σαν να ήμουν παιχνίδι που δεν ήθελε να χάσει.

Ασυναίσθητα πλησίασα λίγο πιο κοντά σε εκείνον χωρίς να αφήσω λεπτό τα μάτια του.

Τον άκουσα να ξεροκαταπίνει και να κοιτάει τα χείλη μου στιγμιαία.

Ένιωσα τα μάγουλά μου να παίρνουν φωτιά και απότομα κοίταξα από την άλλη πλευρά,κάνοντας τον να αφήσει τα μάγουλα μου από τα χέρια του,θέλοντας να κρύψω την κατάστασή μου.

Τι μου συμβαίνει;

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα ξανά τα ζεστά χέρια του να αγκαλιάζουν το μάγουλό μου,γυρνώντας το πρόσωπό μου σε ευθεία με το δικό του.

Δάγκωσα τα χείλη μου ασυναίσθητα όσο κοιτούσα τα δικά του.

"Γάμα το"είπε ξαφνικά ο Αντώνης και με μία στιγμιαία κίνηση ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου.

Ένιωσα το στομάχι μου να κάνει ένα πάρτυ με πεταλούδες και την καρδιά μου να χτυπάει τόσο γρήγορα,σαν να θέλει να βγεί έξω από το σώμα μου.

Τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του φέρνοντάς τον πιο κοντά σε 'μένα.

Δεν μου φαινόταν καθόλου λάθος όλο αυτό για πρώτη φορά.

Απομάκρυνε ελάχιστα τα χείλη του από τα δικά μου,αφήνοντας τα να ακουμπάνε ίσα-ίσα και έκλεισε τα μάτια του.

Ένιωθα την ανάσα του πάνω μου και ανατρίχιαζα ολόκληρη.

Έκλεισα τα μάτια μου και 'γω με την σειρά μου και προσπάθησα να επεξεργαστώ το τι συνέβαινε.

"Σε αγαπάω"είπε ξαφνικά βγάζοντας με από τις σκέψεις μου.

Τι κάνει λέει;

"Τ-τι;"είπα τραυλίζοντας μη ξέροντας τι άλλο να απαντήσω.

Δεν ξέρω αν τον αγαπάω,δεν μπορώ να πω το ίδιο.

"Σε αγαπάω Κλειώ και νιώθω σαν μαλάκας που δεν στο 'χα πει τόσα χρόνια"είπε και απομακρύνθηκε από κοντά μου.

"Τι εννοείς τόσα χρόνια;"τον ρώτησα και φάνηκε να απελπίζεται με τις ερωτήσεις μου.

Είχα μπλοκάρει,δεν ήξερα τι να απαντήσω.

"Κλειώ.."είπε δαγκώνοντας αμήχανα τα χείλη του και κοιτώντας το παράθυρο δίπλα του.

"..είμαι ερωτευμένος μαζί σου από την 1η γυμνασίου"συνέχισε και με κοίταξε στα μάτια.

Μόλις άκουσα αυτές τις λέξεις έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου"

Η πρόταση αυτή επαναλαμβανόταν στο κεφάλι μου και προσπαθούσα να βρω τα λογικά μου να του δώσω μια απάντηση.

"Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα κάποια απάντηση,απλώς θεώρησα σωστό να σου το πω επιτέλους"μου είπε και σηκώθηκε από το πάτωμα.

Εγώ είχα μείνει και κοιτούσα τον κόσμο έξω από το παράθυρο,απορροφημένη από τις σκέψεις μου.

Δεν ήξερα καν τι νιώθω για τον Αντώνη.

Το γεγονός όμως οτι ένιωσα έτσι πρωτού καν με φιλήσει κανονικά νομίζω λέει αρκετά.

Όμως δεν είμαι σίγουρη για τίποτα και δεν θέλω να τον πληγώσω δίνοντάς του ψεύτικες ελπίδες.

"Συγγνώμη Αντώνη,χρειάζομαι λίγο χρόνο"είπα ψέματα.

Δεν ήξερα τι άλλο να του απαντήσω.

Εκείνος κούνησε θετικά το κεφάλι του απογοητευμένος.

"Καταλαβαίνω.Θα τα πούμε Κλειώ"είπε και μου χαμογέλασε μετά βίας,όσο έπαιρνε την τσάντα του από την καρέκλα του γραφείου μου.

Δεν του απάντησα ξανά.

Άκουσα την πόρτα του δωματίου μου να κλείνει.

Ήμουν πλέον μόνη με τις σκέψεις μου,το άρωμά του να κατακλύει την ατμόσφαιρα και την αίσθηση των χειλιών του πάνω στα δικά μου,σαν να είναι ακόμη εδώ.

Ήμουν ένα ψυχολογικό χάλι,γεμάτο συναισθήματα που δεν μπορούσα να περιγράψω και λόγια που δεν μπορούσα να πω.

Γιατί του είπα να φύγει;

Γιατί όλα να μου φαίνονται τόσο δύσκολα;

Ξάπλωσα στο πάτωμα,πήρα αγκαλιά τα γόνατά μου και άρχισα να κλαίω.

Ήθελα να κλάψω,να βγάλω τα πάντα από την ψυχή μου.

Ήμουν δυνατή για αρκετό καιρό,μα λύγισα ξανά.

Ο άνθρωπος που αγάπησα όσο κανέναν άλλον αποδείχτηκε ψεύτης.

Δεν με αγάπησε ποτέ,δεν ήταν ποτέ "ερωτευμένος" όπως ισχυριζόταν.

Και κλασικά εγώ η ηλίθια πίστεψα τα πάντα,γιατί τον αγαπούσα.

Πρέπει να μάθω ποιος τον σκότωσε όμως,θέλω να μάθω τα πάντα και θα το καταφέρω.

Αλλά πρώτα,θέλω ξεκάθαρο μυαλό και το σκηνικό με τον Αντώνη σήμερα δεν με βοηθάει σε αυτό.

Ένιωσα τόσο ωραία όμως όταν με φίλησε.

Ένιωσα σαν κάτι μέσα μου να ενώθηκε ξανά.

Αλλά...δεν μπορεί να μου αρέσει,έτσι δεν είναι;

Αντώνης POV

Βγήκα από το σπίτι της Κλειούς χαρίζοντας ενα ψεύτικο χαμόγελο στους γονείς της.

Πέρασα τον δρόμο απέναντι και πήρα τον δρόμο για το σπίτι μου.

Της το είπα επιτέλους.

Νόμιζα πως είχα έστω και μια ελπίδα αλλά οχι,έκανα λάθος για μια ακόμη φορά.

Βέβαια,οι πράξεις λένε αυτά που τα λόγια δεν μπορούν και ο τρόπος που με φίλησε...έλεγε άλλα από την συμπεριφορά της.

Ποιον κοροϊδεύω,είναι ακόμη κολλημένη σε αυτόν τον άχρηστο τον Άγγελο.

Το ήξερα από την αρχή οτι δεν την αγαπούσε,το ήξερα,δεν ήταν αυτός για εκείνη.

Όταν πρωτοέμαθα οτι ήταν μαζί η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια.

Την αγαπούσα από τότε την Κλειώ.

Έχει μια αύρα γύρω της που απλώς με κάνει να θέλω να περάσω κάθε λεπτό μαζί της.

Έχει έναν δυναμισμό και ένα πείσμα που δεν έχω δει πουθενά αλλού.

Μα όσο σκληρή και να το παίζει,ξέρω πως βαθιά μέσα της χρειάζεται κάποιον δίπλα της,να την προσέχει.

Και θα φροντίσω να είμαι εγώ αυτός και ας μην αισθάνεται το ίδιο.

Γιατί αυτή την κοπέλα την αγαπάω και θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να είναι δικιά μου,με όποιον τρόπο και αν το εννοεί κανείς.

-----
ΓΕΙΑΑΑ ΣΑΑΑΣΣΣ

ΤΙ ΚΑΑΑΝΕΤΕ ΠΩΣ ΕΙΙΙΣΤΕ

ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑΑΑ;

ΑΙ ΚΑΝ ΣΕΙ ΙΤΣ ΒΕΡΥ ΓΚΟΥΝΤ

ΚΑΙ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ,ΓΟΑ ΟΣΕΣ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ,Ε ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΣΣΣΣ ΑΛΛΑ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΤ ΤΟ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΟΥΥΥΥΥΥ.

ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑΑ

ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΚΑΠΟΥ ΔΩ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ.

ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑΑΑΑ

ΣΙ ΓΙΟΥΥΥΥΥ