_ .Ειναι το τελευταιο κεφάλαιο της πρωτης θεματικής ενότητας του βιβλιου. Στο επόμενο κεφαλαιο θα προσθεσω το αποσπασμα /περίληψη του δευτερου μέρους και στην περιγραφή του βιβλίου. _

Η σεξουαλική σχέση δεν είναι μια προσωπική σχέση. Μπορεί να είναι ασυγκράτητη και παθιασμένη ανάμεσα σε δύο πρόσωπα που δεν θα μπορούσαν να υποφέρουν ο ένας τον άλλο ούτε μια μέρα σε οποιαδήποτε άλλου είδους σχέση.
Tζωρτζ Μπερναρντ Σω.

Το σύμπαν κουβαλα πάνω του μια αιωνιότητα καρμικη και αναπόφευκτη στα πλαίσια της οποίας οι χειρότεροι σου εφιάλτες μπορούν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα,

να γίνουν πραγματικότητα.

Κάπως έτσι,στο πλαίσιο μιας καρμικης αιωνιοτητας τυλιγονται και ξετυλιγονται οι σχεσεις των ανθρωπων σαν να προερχονται απο τον μιτο της Αριαδνης.

Καποιες σχεσεις χανονται και σβηνουν διχως να βρουν την 'μαγικη ακρη', καποιες αλλες εν τελει την βρισκουν και αναπαυονται στο μαξιλαρι της αιωνιας ενθυμησης.

Τελος ειναι και καποιες αλλες που ουτε χανονται ,ουτε ομως βρισκουν την ακρη.Μενουν μπλεγμενες στα διχτια της ληθης και του αρρρηκτου παθους ενω τις πνιγει ο κλειος του απωθημενου.

Αυτες,ειναι οι λεγομενες,μεταρσιωτικες σχεσεις.

Ο Ιασονας ενιωσε την ενταση της.

Εκοψε το φιλί τους και απομακρυνθηκε για δευτερολεπτα κοιτωντας την ερωτηματικα.

Το άβολο βλέμμα της, ενα κοκκίνισμα που εκανε τα μαγουλα της να καινε ,και μια αφροδιασιακη ντροπη κρυμμενη καλα στα μεγαλα ματια της τον εκαναν μεσα στο μισοσκοταδο να καταλάβει .

Γελασε αλαζονικα,η βελουδινη φωνη του ενετεινε την ντροπη της. Της χαιδεψε απαλα τα μαλλια,λες και ηταν μικρό παιδι.

"Δεν περιμενα ποτε πως θα το ρωτησω αυτο. Αλλα Ρεβεκκα Ιακώβου, εισαι παρθενα;"

Σιωπη

Η Ρεβεκκα θεωρησε ευτυχημα τα σβηστα φωτα,δεν ηξερε τι θα εκανε με εκεινο το κοκκινισμα που ειχε εγκατασταθει στα μαγουλα της

"Όντως τώρα;" η φωνή του ηταν σοβαρή και εκείνος την κοιτούσε νοσηρά μεσα στα ματια αν και το σκοταδι καλυπτε τις μορφες τους

Ξάφνου σαν να τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα πετάχτηκε μακρυα της στον τοιχο απέναντι απο το κρεβατι

Η Ρεβεκκα ως αμυνα χρησιμοποιησε ενα σαρκαστικο γελακι
''Tρομαξες Ιασονα?''ρωτησε χαιρεκακα σχεδον καθως ανακαθοταν στο κρεβατι της

Ο αντρας απεναντι της την πλησιασε απειλητικα και σταθηκε απεναντι της ανακαζοντας να σηκωσει το κεφαλι της για να τον κοιταξει απο τα χαμηλα

Τα χερια του,καλυμμενα απο μερικα τατουαζ και εχοντας αυξησει τα δαχτυλιδια του σε 7 αγκαλιασαν τα μαγουλα της κοπελας,που εκαιγαν και μαρτυρουσαν την ενοχλητικη ντροπη της

''Δεν μπορω να το πιστεψω'' ψιθυρισε περισσοτερο στον εαυτο του.Η πληροφορια αυτη τον ειχε βρει απροετοιμαστο.Μα πως ηταν δυνατον?
Η Ρεβεκκα ηταν τοσο μα τοσο ομορφη γυναικα,μαγευτικη,εντυπωσιακη και αφοπλιστικη ανευ προηγουμενου.Η σπαραχτικη της νεοτητα ταραζε οποιον περνουσε απο το μεγαλο και δυσβατο μονοπατι της ζωης της,και δεν βρεθηκε κανεις να τον ερωτευτει αρκετα ωστε να του παραδοθει?

Οι λεξεις του ,αν και δεν εκρυβαν σταγονα κακιας μεσα τους,πρωτοφανες, φανηκαν να εξοργιζουν την Ρεβεκκα

Εσπρωξε τα χερια του μακρυα απο το προσωπο της και ανοιξε την πορτα του μπαλκονιου βγαινοντας στο διαπεραστικο κρυο του χειμωνα αφού πρώτα εβαλε την φορμα που βρηκε πεταμενη στην αλλη ακρη του χωρου.

Ειδε οτι στο τραπεζακι διπλα της ειχε το πακετο με τα τσιγαρα της

Ο Ιασονας γελασε σχεδον,ειχε αγγιξει ενα πολυ ευαισθητο σημειο και αυτο τον τρελαινε,να βλεπει την Ρεβεκκα να ντρεπεται και να κοκκινιζει,να θυμωνει με την αγνοια της και να προσπαθει να την κρυψει.Κατι στην παιδικοτητα που του εβγαζε τον εβγαζε εκτος εαυτου

Αυτη η κοπελα ηταν γραμμενη σε μια ξενη γλωσσα που δεν γνωριζε

''Malyshka μην θυμωνεις'' ειπε αλαζονικα προσπαθωντας να κρυψει ενα γελακι

Εντόπισε μεσα στο ημισκοταδο μια μαλλινη ζακετα που ηξερε πως η Ρεβεκκα αρνουνταν να παρει μα δεν θα ρισκαρε η καλυτερη προσελκυστρια του να παθει πνευμονια.

Η μικρη ανοητη βγηκε στους -4 με τιραντακι!

Της την εβαλε πετωντας την σχεδον πανω στους ωμους της και πηρε κλεφτα το πακετο απο το τραπεζι πισω της

Δεν του μιλησε,ποσο μαλλον να γυρισει να τον κοιταξει

Το φως στο μεγαλο μαρμαρινο μπαλκονι αποδεικνυε οτι το κοκκινισμα ειχε υποχωρησει ,ωστοσο η Ρεβεκκα ντρεποταν ανυποφορα πολυ για να τολμησει να τον κοιταξει.Ρουφουσε μανιασμενα το τσιγαρο της

''Εισαι παρθενα στα παντα ή μονο σε αυτο?''ειχε το θρασος να την ρωτησει,χωρις να χανει το αυταρεσκο βλεμμα του

Τον κοιταξε με το φρυδι ανασηκωμενο και δυο ματια εκνευρισμενα

''Μονο στο σεξ,τα αλλα μου χρειαστηκαν''ειπε πικρα και ο Ιασονας ενιωσε μια σταγονα τυψεων

Αναψε το τσιγαρο του και ακουμπησε τους αγκωνες του διπλα στους δικους της πανω στο παγωμενο μαρμαρο κοιτωντας τον μουντο ουρανο

"Οταν εισαι 15 και εκπαιδεύεσαι στη Μαφια το τελευταίο πράγμα που σκέφτεσαι είναι το σεξ" μουρμουρισε και ο Ιασονας έγνεψε γυρνωντας να την κοιταξει

Τα πρασινα ματια της γυάλιζαν απέναντι απο το φως του μπαλκονιου και ανάσα της σχηματιζε υδρατμο .

"Οταν ημουν 17 εκανα καποιες σκεψεις αλλα ολοι γνωριζαν οτι ο πατερας μου σαν κερβερος επιτηρουσε κάθε μου κίνηση. Πρεπει να είσαι τρελος για να τα μπλέξεις με την κορη του Ιακώβου" ειπε με πικρια και ο Ιάσονας αναλογιστηκε ποσες σχεσεις είχε κανει ο ιδιος μέχρι τοτε.

Σιγουρα παραπάνω απο δυο. Και δεν αναφερόταν φυσικα σε σεξουαλικες σχεσεις, τον αριθμό των οποίων αδυνατούσε να κρατησει.

"Οποτε οταν πεθανε,ειχα αφενος το 'πεδιο' ελευθευρο αλλα και ενα νεο βαρος,την επιτήρηση του αδελφου μου " ο Ιασονας αγνοησε το ανατριχιαστικα αδιαφορο σχολιο της.

"Απλώς μου φαίνεται παραξενο.." μουρμουρισε και αναψε ξανα το τσιγάρο του.

"Προσελκυστρια ειμαι οχι πορνη " του πεταξε με μενος σχεδον να καλυπτει τη φωνη της

Και αυτο γιατι τετοιου ειδους παρεξηγηση βιωνε καθημερινα

"Οχι γι αυτο. Αλλα μεταξύ μας Ρεβέκκα. Με είδες να παιρνω εκεινη την τυπισσα στο δωματιο και εκανες λες και δεν συνεβη τιποτα. Δεν εισαι και η Παρθενος Μαρία " ειπε σαρκαστικα και η κοπελα ρολλαρε τα ματια της

"Δεν ειπα ποτε αυτο!Εσυ έκανες λες και εχω χολέρα!" Τον κατηγόρησε υποτιμητικά

"Δεν αντεδρασα έτσι γι αυτο" ειπε ψεματα και γυρισε να την κοιταξει

Τα μαυρα ματια του περιεργαστηκαν το προφιλ του προσωπου της, σταρενια επιδερμιδα και αψεγάδιαστη,σαν φτιαχμενη απο μπογια και φαντασία

Και ξαφνου ,η συνειδητοποίηση τον χτυπησε δυνατά.

Η Ρεβεκκα δεν ντρεποταν μονο επειδη ήταν παρθένα

"Θα με αφηνες δηλαδή να σου πάρω την παρθενια;" ρώτησε και δεν μπορουσε να συγκρατησει ενα αυταρεσκο χαμογελο που τρυπωσε στα χειλη του.

Η κοπελα εσβησε το τσιγαρο στο τασακι συνθλιβοντας το και εκρυψε τα χερια της στο προσωπο της

"Δεν ξερω.Υποθετω. Για μενα δεν εχει και ιδιαίτερη σημασία " μουρμουρισε και ανασηκωσε το προσωπο της κοιτωντας ευθεία, αποφεύγοντας τον επιδεικτικα.

Η απαντηση της τον αιφνιδιασε.

Επεσε σιωπη για λιγο.

"Αν δεν είχε εσύ και εκείνος ο Άγγλος ο -πως τον λενε- φίλος του αδελφού σου θα είχατε πηδηχτει καιρό Τώρα" απάντησε κυνικά

"Τον νιώθω σαν δευτερο αδελφό μου με κάποιο τρόπο " απάντησε σχεδόν νοσταλγικά για τη σχέση που είχε μαζί του δημιουργώντας έναν έκδηλο εκνευρισμό στον Ιασονα

"Αυτό ακουγεται σχεδόν αιμεικτικο " δηλωσε εκνευρισμένος

Το κρυο ηταν εντονο αλλα και οι δυο το αγνοουσαν.

"Ειναι η επιβεβαιωση οσων πιστεύω για σένα " μουρμουρισε και η πρωτοφανης απαλοτητα στο ηχοχρωμα της φωνης του την εκανε να γυρισει να τον κοιτάξει.

"Τι εννοείς;" αναρωτηθηκε φωναχτα και εψαξε στο βλεμμα του την ειλικρίνεια στην επικείμενη απαντηση του

"Γυναικες σαν εσενα ειτε αφιερώνουν τον εαυτο τους σε ολους τους αντρες ειτε σε κανεναν.'' ειπε λακωνικα και η Ρεβεκκα γελασε πικρα

''Μου φαινεται το ενα χειροτερο απο το αλλο''

''Κι ομως δεν ειναι '' διαφωνισε εκεινος και εσβησε το σχεδον ολοκληρο τσιγαρο του πετωντας το κατω .

''Τα λεμε'' μουρμουρισε ταχα λες και ξαφνικα ξενερωσε μονο που την εβλεπε .Με δυο μεγαλες δρασκελιες μπηκε μεσα στο δωματιο της και απο εκει χαθηκε στους μεγαλους διαδρομους του σπιτιου αφήνοντας την μόνη με μια ντροπή να την έχει κατακλύσει.

Θα το πει σε ολους ο μαλακας

Συγχυσμένη στην σκεψη και μόνο μπηκε πάλι μέσα στο δωματιο της και έκλεισε καλά την μπαλκονόπορτα πίσω της .Η θερμή του γνωριμου χώρου χαλάρωσε ολόκληρο το σώμα της. Η αφοπλιστική ζέστη της προκάλεσε μια νύστα απρόσμενη που σχεδόν σαν υπνωτισμένη την έριξε στο κρεβάτι

Χαμένη ανάμεσα σε μαξιλάρια σκουρα παπλωματα και σκέψεις προσπάθησε να κοιμηθεί . Όμως μπορεί να νύσταζε αλλά να κοιμηθεί αδυνατούσε.

Η σιωπή του ευρυχωρου όμως χώρου σύντομα έσπασε από έναν σταθερό βηματισμό που πλησίαζε στο δωματιο της

Η πόρτα άνοιξε απότομα και η Ρεβέκκα αντίκρισε ορθιο μπροστά της τον Jason Hunter......με μπιτζαμες.

Κράτησε ένα γελιο για τον εαυτο της και έσμιξε τα φρυδια της .

"Τι θες εδώ" δήλωσε κοφτά και σκεπάστηκε καλύτερα.

"Θα κοιμηθώ εδω. Κανε πιο κει " διέταξε και η κοπελα έμεινε ακίνητη να τον κοιταει

Την κοιταξε εκνευρισμένος με την ακινησία της και με απότομες κινήσεις ανέβηκε στο κρεβάτι και ξάπλωσε στα δεξιά της έχοντας ως θεα το κολασμένο πίσω μέρος του κορμιου της κάτω από τα μαλακα παπλωματα

"Γιατί " μουρμουρισε και δεν γύρισε να τον κοιτάξει

Η ανάσα του χτύπησε το μέρος του αυχαίνα της προκαλώντας της ρίγη

"Έτσι "

----------------------------------------------------

Το πρωι ξύπνησε μόνη της στο φωτεινό δωμάτιο ανάμεσα στα λευκά παγωμένα παπλώματα.

Είχε ονειρευτεί τα χθεσινά;

Το ρολόι διπλα της έγραφε 11 το πρωι κι όμως νύσταζε ακόμη πολύ. Τα μαλλιά της ήταν μπερδεμένα και ταλαιπωρημένα ενω το πρόσωπο της φαινόταν χλωμό
Έπρεπε να αρχίσει να προσέχει λίγο παραπάνω τον εαυτο της .

Οι ενθυμησεις της χθεσινής βραδιας προκαλούσαν ένα βάρος ακαθοριστο στην καρδιά της που επέλεξε να αγνοήσει.

Δεν έκανε καν τον κόπο να βάλει πρόχειρα ρούχα και κατέβηκε με την φόρμα το τιραντακι και μια πλεχτη μαυρη ζακέτα της .

Τα βήματα της ηχησαν βαριά και η μορφή της έμοιαζε κουρασμένη στα μάτια των πέντε αντρών που έπαιρναν το πρωινό τους στην τραπεζαρία .
Ο Eric ο Carter ο Jake και ο Dyllan περίμεναν την ψυχρη συμπεριφορά του ενός προς τον αλλον και η Darcy κοιτούσε σαν να επρόκειτο να δει την συνέχεια αγαπημένης της σειράς.

Όλοι αυτοί φυσικά ξαφνιάστηκαν όταν είδαν τον Ιασονα να τραβαει την καρέκλα διπλα του προς τα έξω και να κάνει νόημα στην Ρεβέκκα να κάτσει.

Η κοπελα μουρμουριζοντας ένα Καλημέρα σχεδόν αψυχο έκατσε κάτω και ακούμπησε τον αγκώνα της για να στηρίξει το κεφάλι της το οποίο έστριψε προς το μέρος του Ιασονα ο οποίος κοιτούσε κάτι χαρτιά με δεδομένα.

"Δύσκολη νύχτα;" ο Ιασονας είχε ένα περιπαικτικο ύφος και την κοιταξε με ένα πονηρό βλέμμα μέσα στα μάτια.

Η Ρεβεκκα του γέλασε συνομωτικα κάνοντας τους αλλους πέντε ανθρωπους που κάθονταν στο μεγάλο τραπέζι να τους κοιτάξουν σαν να ήταν τρελοί.

Ο Eric αντάλλαξε ένα βλέμμα με τον Carter που ήταν κολλημένος στο κινητο μέχρι πρότινος μιλώντας με την Άννυ.

Η Ρεβεκκα επικεντρώθηκε στα χαρτιά μπροστά από τον Ιασονα.

Ο άντρας ακολουθώντας το βλέμμα της μειδιασε παιρνωντας έναν πακο από τη στιβα και αφήνοντας το μπροστά της μαζί με έναν υπογραμμιστη.

"Κέρδη " την διεταξε απαλα σχεδόν και αμέσως πήρε την κανάτα και έβαλε καφε στην κούπα της μαζί με μια κουταλιά ζάχαρη ανακατεύοντας τον καλά.

Η Ρεβεκκα του χαμογελασε άχνα.

"Ευχαριστώ " ψιθύρισε και άνοιξε το στυλό της

Σιωπη επικράτησε στον χώρο

"Ολα καλα;" η φωνή του Dyllan που είχε χαρεί υπερβολικά πολύ με τον καυγά τους χθες ακούστηκε απογοητευμένη

"Γιατί να μην είναι;" ο Ιασονας του μίλησε απότομα.
"Απλώς επειδή χθες ακούσαμε φωνές " ο Jake έσπευσε να υπερασπιστεί τον φίλο του
"Είχαμε μια διαφωνία " είπε αυστηρά μέσα από τα δόντια του.

"Ιασονα θες και το μερικό κέρδος ή μόνο το τελικο;" η φωνή της Ρεβέκκας απεσπασε το σκληρό βλέμμα από τον Dyllan και έγειρε προς το μερος της.

"Που εννοεις;" και αμέσως οι δυο τους χάθηκαν σε μια συζήτηση για αριθμους και παρατηρήσεις για το μηνιαίο κέρδος.

Όλοι τους κοιτούσαν παραξενεμενοι.

Έμοιαζαν με ένα απλό ζευγάρι ένα οποιοδήποτε πρωινό. Εκείνη τον βοηθούσε να τελειώσει κάτι που τον παιδευε και εκείνος της έβαλε καφε. Είχε γειρει προς το μέρος της και αυτή τον κοιτούσε μέσα στα μάτια με ένα αχνό χαμόγελο στα μαλακα ροζ χείλη της.

Σαν ενα απλο ζευγαρι

Μα μόνο αυτό δεν ήταν.

Για εκείνους θα αρχιζε κατι που θα αποτελούσε τομη στην συνέχεια των ζωών τους.

Αυτό που ίσως ξέχασα να αναφέρω είναι, ότι κάθε μεταρσιωτικη σχέση έχει ένα ακομη κοινό στοιχείο.
Σε αλλάζει.

Πως;
Μα βλεπετε,είναι μια ανεπαίσθητη εσωτερική αλλαγή. Το εγώ σου υποχωρεί και χάνεις συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω σου.
Γίνεσαι άλλος άνθρωπος.
Μα αυτό δεν θα το καταλάβεις ποτέ ή τουλάχιστον,
οχι πριν αυτή η σχέση να ανήκει πλέον,
Στο παρελθόν.

Μα ας μην προτρεχουμε ,γιατι το παρον,βρισκεται στο κατωφλι της πορτας και οι τρεις μοιρες χαμογελουν συνομωτικα

Σαν να ξερουν ταχα,

οτι ολα,

τωρα αρχιζουν

Και οποιος προλαβει ,ας σωθει,γιατι ολοι γνωριζουμε οτι η συγκρουση θα ειναι ,αν μη τι αλλο,

μοιραια

Ciao Bellas!!!

Να πω καλη χρονια?Εχω αργησει ετσι κι αλλιως αλλα θα πω!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ '19 ΝΑ ΣΑΣ ΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΤΟ '18 ΣΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ

Ηταν ο πιο δυσκολος και κουραστικος,ατελειωτος,γεματος ατερμονο διαβασμα πιεση διαγωνισματα και εγκλεισμο,Ιανουαριος της ζωης μου.

Συγγνωμη που αργησα και ειναι και 2000 λεξεις μονο.Ηταν ομως ο επιλογος του πρωτου μερους!

Το πρωτο κεφαλαιο του δευτερου μερους θα το ανεβασω ανελπιστα γρηγοροτερα εντος ολιγων ημερων και για τις πιο παρατηρητικες θα προσθεσω την περιγραφη του Δευτερου μερους στην περιληψη του βιβλιου!

Πως σας φανηκε?

Νομιζω οτι ηταν ενα μικρο αλλα περιεκτικο κεφαλαιο για τους δυο τους

Αλλα εσεις θα μου πειτε

Ελπιζω να κρατατε γερα και να ειστε πολυ πολυ καλα

Λιγο πιστη στην τυχη μας και αισιοδοξια δεν βλαπτει!!

Μεινετε συντονισμενες

Σας αγαπω πολυυυυ

xxxΜαγδαxxx