Το ανεβάζω γιατί πραγματικά κάποιες το άφησαν στην μέση και συγγνωμη.Αλλα παρακαλω σεβαστειτε οτι ο καθενας παντα εχει τους λογους του. Το επόμενο μπορεί και να αργήσει λίγο.

Σας φιλω.

----------------------------

Το πουλί αγωνίζεται για να βγει από το αυγό. Το αυγό είναι ο κόσμος του. Αυτός που θέλει να γεννηθεί, πρέπει πρώτα να καταστρέψει έναν κόσμο.
Herman Hesse

Η γιαγια μου ειναι ο πιο γλυκος ανθρωπος του κοσμου.
Την αγαπω,γιατι μου ψηνει καφε τα πρωινα και μου τηγανιζει πατατες οταν δεν ειμαι καλα.
Την λατρευω,γιατι με ακουει παντα προσεκτικα,με κοιτα στα ματια και περιμενει να σταματησω να μιλαω,και μπροστα στους προβληματισμους,τον θυμο και το -απρεπες - λεξιλογιο μου,προβαλλει μια αφελη πλευρα.
''Μηπως καταλαβες λαθος κοριτσακι μου;''
''Μηπως δεν εννοουσε αυτο;''

Αγαπω την αθωα της αφελεια.Γιατι μεγαλωσε σε εναν κοσμο καθολου αθωο και αν μη τι αλλο οχι αφελη.

Κι ομως,μεσα στην 'αγραμματοσυνη' και την αφελεια της,μου εχει πει τις πιο μεγαλες αληθειες.

Αυτες που μου εμειναν για παντα.Και τις καταλαβαινα παντα -μετα-.

Ειχε πει καποτε...

''Στην ζωη αγαπη μου,σου ερχονται αυτα που απωθεις,καρμικα σχεδον.Πχ κοιτα εμενα,παντοτε ελεγα οταν ημουν νεα,πως δεν αντεχα τους ναυτικους και να που παντρευτηκα εναν!''

Μεχρι και προσφατα με αφηνε να πιστευω πως η φραση της αυτη,ειχε μοναχα μια πλευρα.Λιγες μερες πριν,τρωγοντας πατατες στην κουζινα της με ρωτησε τι κανει το αγορι που σκεφτομαι.
Στην απαντηση μου εσμιξε τα φρυδια και μου ειπε οτι ειναι ματαιο να κλαιω για τα λαθη των αλλων.

''Κοκονα μου , δεν αρκει στην ζωη σου να αποδεχτεις την μοιρα σου ,πρεπει να παλεψεις και για αυτη.Τι νομιζεις;Πως στην ζωη παλευεις μονο για εκεινα που παντοτε ηθελες;''

Μεσα μου σαν κατι να ωριμασε.
Δεν θα σου πω τι μου εμεινε απο αυτο,αλλα καπου αναμεσα στις τηγανιτες πατατες και τον καφε μετα πρεπει να το ενστερνιστηκα πληρως.

Να προσπαθεις για οσους αγαπας.

''Μπορεις να με αφησεις να παω να χορεψω;Μας κοιταζει ο κοσμος,υποπτευονται''η Ρεβεκκα προσπαθησε ματαια να ελευθερωθει απο το κρατημα του.Το κτητικο κρατημα του την καθηλωνε μπροστα του, δεν σκοπευε να την αφησει με τιποτα.
Η μουσικη στο κλαμπ του ηταν δυνατη οπως παντα,τα φωτορυθμικα γυαλιζαν πανω στο μαυρο μαρμαρο που καλυπτε μεγαλες επιφανειες του εσωτερικου χωρου.
Μαυρο μαρμαρο και μαυρο γυαλι,καθρεφτες και λευκα φωτα.Μονο μια τετοια αισθητικη θα ταιριαζε στον κλαμπ των Κυνηγων αλλωστε.

Γερνει προς το μερος της και αγριοκοιταζει το φαρδυ ασημι φορεμα της,φτανει μεχρι και δυο παλαμες πανω απο το γονατο,εχει βαθυ ντεκολτε και ολη την πλατη εξω.Ουτε λεξη για τα ψηλοτακουνα μαυρα σανδαλια της που εδεναν σταυρωτα κατα μηκος του ποδιου της και εκλειναν στο γονατο.Και φυσικα ασχολιαστο το μισο ποτηρι σαμπανιας που κρατουσε στο χερι της.

Ακουμπα το χερι του χαμηλα στην μεση της ,το απειλητικο του αγγιγμα της προκαλει ριγη,το δολοφονικο του βλεμμα της θυμιζει κατι παλιο αναμεσα τους.

''Ο κοσμος κοιταζει γιατι εσυ φερεσαι λες και δεν εχει γινει τιποτα,ενω εισαι πιο ευαλωτη απο ποτε σε κινδυνους''συριξε και της εριξε ενα βλεμμα με σπιθες οργης στα ματια.

Γελαει.Γελαει με την καρδια της ,γερνει πισω το κεφαλι της και αφηνει ενα τρανταχτο γελιο να ξεφυγει απο τα κατακοκκινα χειλη της.
Ειχε δικιο εν μερει,ολοι στο κοσμικο κλαμπ του τους κοιτουσαν,ευτυχως εξαιτιας της δυνατης μουσικης δεν τους ακουγαν .

''Πιο ευαλωτη απο ποτε,αστειο να το λες εσυ αυτο.Εισαι σιγουρα ο βασιλιας της Μαφιας;''ο Ιασονας εξοργιστηκε απο το ειρωνικο και υποτιμητικο της υφος.
Του θυμιζε εκεινη την γυναικα ,που τεσσερα χρονια πριν τον εφερνε στα ορια του.Πηρε βαθια ανασα και κοιταξε ψηλα,
Θα σταματησει ποτέ να με φερνει εκτος οριων;

''Εκεινο το βραδυ πριν τρεις μερες δεν εκλαιγες γιατι ηθελες να εισαι ασφαλης;Αυτο που πηγε;Εδω δεν εισαι;Δεν πινεις;'' αντιγυρισε και ειδε φευγαλαια ενα σοκ στο προσωπο της ,το οποια συγκαλυψε με μια -βρε κοιτα να δεις-απαθεια.

''Τολμηρο εκ μερους σου να επαναπαυτεις σε αυτη την ψευδαισθηση,φανταζομαι ο υπνος σου εγινε καλυτερος;''

Το χερι του εκαιγε,ηθελε να το τυλιξει γυρω απο τον λαιμο της και να σβησει μια για παντα το αυταρεσκο χαμογελο της,αλλα δεν μπορουσε.Ειχε υποσχεθει να ειναι προσεκτικος.

''Με ενοχλεις'' μουρμουρισε και αφησε το χερι του απο την μεση της.Ηθελε να παει λιγο πιο μακρια και να καπνισει με την ησυχια του.Απο μακρια ειδε τον Eric και τον Jake να καπνιζουν στον χωρο που καθονταν συνηθως.
''Σε ενοχλω;''καυχασε ''Δεν ειναι λιγο νωρις για αυτο;''

''Σοβαρεψου για λιγο,ανησυχω!Ειναι κακο που ανησυχω;'' της φωναξε μα ευτυχως ο θορυβος πνιγηκε στην μουσικη.

''Οχι,κακο ειναι που θες να μου επιβληθεις,νομιζα τα ειχαμε λυσει αυτα''
''Κι εγω νομιζα οτι μετα την δακρυβρεχτη εξομολογηση σου σχετικα με το ποσο αγαπας αυτο το παιδι δεν θα ερχοσουν εδω να κατσεις στο γραφειο μου και να κανεις την δουλεια μου,τι σχεση εχεις εσυ,εγκυος γυναικα,με ναρκωτικα και καρτελ;Ε;''

Η Ρεβεκκα δεν πιστευε στα αυτια της,
''Οριστε;''
''Εισαι γαμημενα κουφη;''

''Δεν ξερω Ιασονα μαλλον εσυ εισαι γαμημενα κολλημενος στο 1950 αλλιως δεν εξηγειται αυτη η συμπεριφορα.''

Ειχε γινει κατακοκκινος.Το μαυρο υπεροχο πουκαμισο της αγκαλιαζε το δερμα του,και ενισχυε την εικονα του,στα ματια της εμοιαζε παλι με τον Σατανα,καποιου ειδους δαιμονα το λιγοτερο,που με την ομορφια του παρεσερνε νεες γυναικες στην σκλαβια.

''Δεν μπορεις να δεις ποσοι κινδυνοι υπαρχουν γυρω σου;Ο καπνος,οι μεθυσμενοι,ας μην μιλησω για τους εχθρους,ολοι αυτοι δεν ηταν οι κινδυνοι απο τους οποιους πριν τρις μερες συμφωνησες να με αφησεις να σε προστατεψω;''

Εκανε για λιγο μια παυση,αλλα οχι αρκετα μεγαλη για να του επιτρεψει να χαρει την νικη του.

''Στα ματια σου φαινομαι ευαλωτη αλλα δεν ειμαι.Κρυβοντας με ειναι σαν να φοβασαι κατι...''πλησιασε το προσωπο της στο δικο του,τα δαχτυλα της χαιδεψαν την μεταξωτη του γραβατα,τα λευκα μακρια της νυχια εκαναν αντιθεση με το σκουρο μαυρο.

''Φοβαμαι για σενα!Απο ποτε ειναι κακο αυτο;''της ειπε πιο μαλακα ,στα λογια του σκαλωσε για λιγο,το χερι της εμεινε μετεωρο πανω στην γραβατα του.

Χαμογελασε αφηρημενα στο κενο.
''Κακως φοβασαι ,ειμαι η Γυναικα της Μαφιας''
''Εισαι η συντροφος μου,και αν κρινω απο τους εχθρους μου,αυτο απο μονο του σε κανει στοχο,ποσο μαλλον τωρα''εδειξε με ενα νευμα το στομαχι της.

Η Ρεβεκκα δεν αντεξε αλλο.
''Δεν το βλεπεις;Ε;Δεν το βλεπεις;Κοιτα γυρω σου!''του εκανε νοημα να κοιταξει τους ανθρωπους στους διπλανους καναπεδες,στο μπαρ και στην πιστα.Ολοι,απροκαταλυπτα ή κρυφα,σιωπηλα ή και ψιθυριζοντας,τους κοιτουσαν.

''Να δω τι ;''γρυλισε,ηταν στο τσακ να την πεταξει στους ωμους του,να την παει στην επαυλη και να την κλειδωσει μια για παντα εκει.

''Ολοι αυτοι οι ανθρωποι γυρω μας,δεν με βλεπουν ως ευαλωτη!Ιασονα..ειμαι εγκυος ,το παιδι σου.Ειμαι η Ρεβεκκα Ιακωβου και εχω τον διαδοχο του Jason Hunter,αν μη τι αλλο αυτοι θα επρεπε να φοβουνται!''

Δεν της απαντησε καθολου.Με μια μεγαλη δρασκελια πηρε τα πραγματα του απο το τραπεζι κοντα τους,εκανε νοημα στον Eric οτι φευγει και την επιασε απο το χερι τραβοντας την εξω.Κρατησε αντισταση.

''Φευγουμε.''της ανακοινωσε
''Ποιον ρωτησες;''τιναξε το χερι της κερδιζοντας μερικα βλεμματα.

Ανασηκωσε τα φρυδια του σοκαρισμενος,και επειτα τα εσμιξ,σαν να μην πιστευε αυτο που ακουγε.
''Οριστε;''
''Αυτο που σου λεω.Με ρωτησες αν θελω να φυγω;''

Εσφιξε τα δοντια ,ο τενωντας στην κατω γναθο του ετρεμε ελαφρως.
Η Μαγκυ,η σερβιτορα του κλαμπ και αιωνια θαυμαστρια του,ενιωθε το στομα της να υγραινεται στην θεα του.
Το ψηλο και στιβαρο του κορμι του,η αγερωχη αυρα του,τα ματια του,το βλεμμα του,το αρρενωπο στοιχειο που εξεπεμπε,ολα του.Τον ηθελε φρικτα πολυ.Και επειτα κοιταξε εκεινη,την γυναικα που καθε γυναικα, που τον ηθελε,απεχθανοταν.
Απο μακρια παρατηρουσε την εντονη συζητηση τους,τι του εκανε παλι; αναρωτηθηκε με σκωπτο.
Δεν τον αξιζε.

Τον ειδε να της ψιθυριζει κατι στο αυτι.Εκεινη τιναξε τα μαλλια της αδιαφορωντας ,ωστοσο προχωρησε προς την εξοδο.

Ο Ιασονας βλαστημησε μεσα του μα την ακολουθησε με μεγαλες δρασκελιες.

''Μπορεις να μου πεις τι σε πιανει;Ε;Γουσταρεις να με θυμωνεις;''της φωναζει οταν πια βγαινουν στο μεγαλο παρκινγκ.Εκεινη τον γραφει εντελως και περιμενει να ανοιξει την πορτα του αυτοκινητου
''Μεγαλη ιδεα εχεις για τον εαυτο σου''χλευασε και αγγιξε το χερουλι της Aston Martin.
''Εχεις ξεφυγει τελειως ,με ακους;Εχεις ξεφυγει τε-λει-ως!''φωναξε πιο δυνατα,λες και αυτο θα την εκανε να ακουσει,παρολαυτα ανοιξε το αυτοκινητο.
Σιωπη.
Μπηκε μεσα,ειχε βαλει ηδη ζωνη και καθοταν με σταυρωμενα τα χερια κοιτωντας μπροστα.Η μαυρη γουνα της ευτυχως καλυπτε αρκετα.
''Δεν μιλας ε;Φυσικα!Τωρα δεν σε παιρνει!Πριν ομως ε;Ειχες και θεατες!Σου αρεσει το σοου, ετσι δεν ειναι Ρεβεκκα;Σε εξιταρει να σε κοιταζουν,να σε θαυμαζουν και να προκαλεις!Ω ναι ...ειδικα αυτο,καυλωνεις να προκαλεις!''

''Νομιζεις πως ολοκληρος ο αναθεματισμενος κοσμος μου γυριζει γυρω σου ετσι δεν ειναι;Πιστευεις πως ολα οσα κανω τα κανω για σενα,για να αντιδρασεις;Εισαι βαθια γελασμενος!'' του φωναξε
Με μερικους αποτομους ελυγμους ξεπαρκαρε και βγηκε στην εθνικη.Προσπερνουσε και κορναρε λες και τον κυνηγουσαν.
''Τωρα δεν μιλας;''τον ειρωνευτηκε.
''Ρεβεκκα'' την προειδοποιησε
''Ρεβεκκα τι;Μηπως πρεπει να ζητησω και συγγνωμη;Να πεσω στα γονατα και να σου πω ευχαριστω που δεν το εριξα αυτη την φορα;Να δηλωσω την ευγνωμοσυνη μου;''

Οι αρθρωσεις του ειχαν ασπρισει απο την πιεση στο τιμονι και το ρανταρ πλησιαζε το 180.

Η καρδια της πιαστηκε καπως.
''Πιο σιγα'' μουρμουρισε και επιασε ασυναισθητα το χερουλι στο πλαι του αυτοκινητου
Την αγνοησε.
''Ειπα πιο σιγα!''επανελαβε δυνατοτερα και ως απαντηση ελαβε το ειρωνικο γελιο.
''Πεσε στα γονατα και ζητα συγγνωμη''

Απο την αντιθετη λωριδα ενα βανακι εκανε μια αποτομη προσπεραση και ο Ιασονας κορναρε κορναρε βιαια,καθως το ειδε να πλησιαζει με ιλλιγγιωδη ταχυτητα μεσα στο αντιθετο ρευμα.Η καρδια του στιγμιαια σταματησε.
Η Ρεβεκκα τσιριξε καλυπτοντας παραλληλα το στομα της.Το φως τους τυφλωσε και τους δυο.Ο Ιασονας με μια γρηγορη κινηση γυρισε το τιμονι επαναφεροντας το αυτοκινητο στην σωστη λωριδα.

''ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ;ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ;''τον ρωτησε οταν τραβηξε το αυτοκινητο στην ακρη του αυτοκινητοδρομου.

Ποτέ της δεν αμφισβητησε τις δυνατοτητες του στην οδηγηση ,μα δεν μπορουσε να θυμηθει ποσο ειχε πιει.Τον ειδε να στηριζει τους αγκωνες του στο τιμωνει και να καλυπτει το προσωπο του με τα χερια του.Ξεφυσηξε δυνατα.
''Δεν εφταιγα εγω''μουρμουρισε ''ο αλλος ο μαλακας εχασε τον ελεγχο'' με την ακρη του ματιου του ειδε το αυτοκινητο να φευγει και κατεγραψε νοητα την πινακιδα.
Το στηθος της εβραζε.Ακουμπησε την παλαμη της αριστερα πανω στο στηθος της.
Δεν μπορουσε να παρει ανασα.
''Θεε μου η καρδια μου κοντευει να σπασει,θα πεθαιναμε''ψιθυρισε και ακουμπησε το κεφαλι της στο μαξιλαρακι της θεσης του συνοδηγου.Ακουμπησε το χερι της στο στομαχι της.

''Θες να παμε στο νοσοκομ-''
''Θελω να παμε σπιτι,τωρα,βγες να οδηγησω''διεταξε και γυρισε να την κοιταξει.
''Δεν εχω πιει '' δηλωσε

''Εισαι μαλακας τοτε''
''Σου ειπα συγγνωμη,δεν το εκανα επιτηδες''
Σιωπη.
Ξεκινησε παλι το αυτοκινητο.Αυτη την φορα με φυσιολογικη ταχυτητα
''Το νιωθεις ετσι;'' την ρωτησε με νοημα.
''Τι;'' δεν ηξερε πια τι να περιμενει απο εκεινον.

''Το τοξικο αναμεσα μας''

Δεν του απαντησε καθολου.Αν το ενιωθε;Μεχρι το κοκκαλο.Και την τρομαζε αυτο το συναισθημα.Την πηγαινε χρονια πισω.
Δεν περιμενε λεπτο ,την στιγμη που παρκαρε στο γκαραζ εκτιναχτηκε εξω και κατευθυνθηκε προς το ασανσερ.
Μεχρι να κατεβει ειχε σταθει παλι διπλα της.
''Πρεπει να το συζητησουμε αυτο'' της προτεινε μαλακά καθως εψαχνε τα κλειδια για την πορτα.Εκεινη εγειρε στον τοιχο διπλα και ετριψε απαλα την μεση της.Το φορεμα της τεντωθηκε και το μικρο φουσκωματακι φανηκε παλι.
''Δεν θελω''μουρμουρισε και ηταν ετοιμος να την τραβηξει μεσα και να την κολλησει στον τοιχο,μα οταν σηκωσε το βλεμμα του και την κοιταξε να τριβει απαλα το στομαχι της καθως τεντωνοταν,ηταν σαν να κατευναστηκε μεσα του η οργη.

Σαστισμενος απο την εικονα μπροστα του που δημιουργησε στο μυαλο του εκατομμυρια παρομοιες συγκρατησε τα νευρα του.

''Δεν υπηρχε λογος να ερθεις σημερα στο κλαμπ,κουραστηκες χωρις λογο,για αυτο μονο εκνευριστηκα,δεν ακους κανεναν και τιποτα''εκανε μια πρωτη προσπαθεια

''Δεν εισαι κηδεμονας μου για να σε ακουσω,αν επιθυμω να ερθω στο κλαμπ,να ανακατευτω με τις δουλειες θα το κανω''του ειπε επιθετικα και προχωρησε μεσα.

Ο Ιασονας συνηλθε αποτομα απο την στιγμιαια συγχυση του και με δυο μεγαλες δρασκελιες φτανοντας την,την επιασε απο το μπρατσο και την γυρισε προς το μερος του.

''Εισαι εγκυος και θελω να προσεχεις λιγο,κακο ειναι αυτο;''την ρωτησε αγριεμενος.

''Θες να προσεχω,ή θες να με ελεγξεις με προφαση;''το υπονοουμενο της μονο αυξησε τον θυμο του.
''Ρεβεκκα μην το πας εκει''γρυλισε μεσα απο τα δοντια του.

''Δεν το παω εγω,μονο του παει!Αλλα επρεπε να το περιμενω!Ηταν η τελεια ευκαιρια!Τι περιμενεις Ιασονα;Να τριγυρναω ξυπολητη στον κηπο και να διαβαζω ολη μερα Αρλεκιν;''
Εκανε να της απαντησει.
''Εγκυος ή οχι,με ή χωρις παιδι ,δεν αλλαζει τιποτα αναμεσα μας!Καταλαβε το!''

''Τι εννοεις;''
Δεν εκανε καν καποια κινηση να του απαντησει.Ρολλαρε τα ματια της και προχωρησε προς την σκαλα που οδηγουσε στα δωματια και τους ξενωνες.

Εκεινη την στιγμη ο Ιασονας καταλαβε οτι αν δεν ελευθερωνε μερος του θυμου του ,θα εκανε ακροτητες.Κλωτσησε με λυσσα την ανοιχτη πορτα και εκλεισε με εναν εκκωφαντικο κροτο που τρανταξε ολοκληρη την επαυλη ,εκτος απο την Ρεβεκκα που ακαθεκτη ανεβαινε την σκαλα και ουτε που κοντοσταθηκε.

''Σου μιλαω!Πως τολμας να λες οτι θελω να σε ελεγξω;Ε;''βρυγχηθηκε καθως ετρεξε πισω της ανεβαινοντας δυο δυο τα σκαλια.

''Γιατι θες!''γυρισε αποτομα,ενα σκαλι πιο πανω απο αυτον και του το φωναξε μεσα στο προσωπο.

''Ηρθα και σου ειπα ποσο πολυ φοβαμαι,και μου ειπες πως θα τα αναλαβεις ολα εσυ!Και τι εκανες;Αυξησες την ασφαλεια!Με απεκοψες απο τις δουλειες!Νομιζεις δεν σε ειδα που παλι 'καταλαθος'εκλεισες το ξυπνητηρι μου;Ή το οτι σου διεφυγε να με ενημερωσεις για το μεγαλυτρερο ανοιγμα ναρκωτικων που θα καναμε ποτε;''

''ΚΑΙ ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ;ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΑΤΗΣΩ ΟΛΑ;''

''Εγω βλεπω οτι δεν εχεις ιδεα τι επροκειτο να γινει,με κουραζουν οι αηδιες και οι σαχλες!Να φαω ξερω,να προσεξω τον εαυτο μου μπορω,και τις βιταμινες μου μπορω να τις παρω!Απο εσενα θελω να με καταλαβεις!Δυσκολο ειναι;''φωναξε και φωναξε και ενιωθε πλεον τις φωνητικες της χορδες να πονανε.

''Εσυ δεν ησουν που ελεγες οτι το αγαπας αυτο το παιδι τοσο που δεν μπορεις να σκεφτεις δοξα και εξουσια;Που πηγε αυτο ε;Που πηγε η ασφαλεια;Που πηγε το δεν πινουμε αλκοολ;Αυτο που πηγε γαμω το Χριστο μου;''

''Μισο ποτηρι!Πιανεσαι απο τις υπερβολες!Δεν με καταλαβαινεις γαμω!Δεν με καταλαβαινεις!''ουρλιαξε απελπισμενη και περασε τα χερια της μεσα απο τα μαλλια της

''Να καταλαβω τι;Οτι εισαι παρανοϊκη;''σαρκασε

''Βρηκα το χαρτι στο γραφειο σου,ποσες αποστολες εχω χασει;Με αυτο θα μου αποδειξεις ποσο με αγαπας;''εβγαλε απο την τσαντα της ενα χαρτι που ο Ιασονας ειχε διαβασει απειρες φορες,αλλωστε επροκειτο για το χαρτι μισθοδοσιας της Darcy

''ΓΙΑΤΙ ΕΨΑΞΕΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ;''ο Ιασονας τα εχασε τελειως .Χτυπησε σε εναν παροξυσμο οργης τον τοιχο διπλα του.

''ΕΚΕΙ ΚΟΛΛΑΣ ΕΣΥ;ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΟ;''δεν πιστευε στα αυτια του

''ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙΣ!ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ!''ουρλιαξε και την ειδε να σφιγγει τα δοντια της.

Εκανε μεταβολη ετοιμη να φυγει.Την επιασε απο τους καρπους και την γυρισε προς το μερος του.
''ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ!''ηταν εξαλλος.

Στο ημιφως τα καστανα μαλλια της εμοιαζαν μαυρα και τα πρασινα ματια της πετουσαν σπιθες.
Οργισμενη προσπαθησε να ελευθερωθει απο το δυνατο του κρατημα.Αγνοουσε καθε λεξη του.Τα δαχτυλα του ομως εσφιγγαν σαν χειροπεδες τους καρπους της και καθε προσπαθεια της να ελευθερωθει τον εξοργιζε ακομη παραπανω.

''Δεν...με ...καταλαβαινεις!''επανελαβε.
''ΚΑΝΕ ΜΕ ΝΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΟΤΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΜΟΥ!ΚΑΝΕ ΜΕ''

Με μια αποτομη κινηση τιναξε τα χερια της απο το κρατημα του.Αφησε εναν λυγμο να ξεφυγει απο τον λαιμο της.Τον κοιταξε θυμωμενη.

''Θελω να καταλαβεις οτι η σχεση μας δεν εχει καμια ομοιοτητα με εκεινη του Eric και της Ellie,ο Eric ειναι δευτερος σε σειρα ομως η Ellie τι ειναι για τον υποκοσμο;Τιποτα!Κανεις δεν θα την κυνηγησει!Δεν ειναι στοχος!Για αυτο ο Eric μπορουσε να της προσφερει ασφαλεια!Διοτι κατα βαση ,δεν την χρειαζοταν!Και μην τολμησεις να μου φερεις το παραδειγμα των γονιων μας!Εσυ ακομη βλεπεις εφιαλτες απο το στρατοπεδο συγκεντρωσης και εγω ακομα ακουω τον ηχο που κανει η ζωνη πανω στο δερμα μου!Δεν τα καταφεραν ουτε αυτοι!Και τωρα εσυ πας να κανεις το ιδιο λαθος με τον πατερα σου,να παρεις μια δυναμικη γυναικα,με πολλους εχθρους ,και να την αφανισεις απο τα εγκωσμια,δεν νομιζεις οτι αυτο κινει υποψιες;Δεν νομιζεις οτι με κανει ευαλωτη;Οτι με κανει αδυναμη;Δεν ξερω τι συμβαινει Ιασονα!Δεν ξερω!Και φοβαμαι να μην ξερω!Τρεμω την μερα που το παιδι μας θα παθει κατι και εγω δεν θα μπορω να το βοηθησω!Ημουν τρελη που σκεφτηκα οτι μπορουσαμε να κανουμε παιδι!Δεν μπορουμε να το αφησουμε να μεγαλωσει σε ενα τετοιο σπιτι,για ονομα του Θεου εχει χωρους ανακρισης απο κατω,πηγαινοερχονται διακινητες,δολοφονοι! Ειναι επικινδυνο!Δεν θα μπορεσει ποτε κανεις μας σε περιπτωση κινδυνου να το παρει και να φυγουν μακρια,οταν εισαι στο ματι του κυκλωνα,δεν φευγεις παρα μονο νεκρος!''

Σιωπη.

Η ανασα της ετρεμε.Και εκεινος ετρεμε.Μεσα του βουλιαξε η οργη,ο θυμος που εβραζε κρυωσε.

Χωρις αλλη κουβεντα γυρισε απο την αλλη και μπηκε στο δωματιο τους και κλειδωσε την πορτα πισω της.
Πηρε μερικες βαθιες ανασες και κατευνασε την ταραχη της.

Αλλαξε ρουχα και ξεβαφτηκε.Ξεβαψε τα νυχια της και αφαιρεσε ολα τα δαχτυλιδια και αξεσουαρ της.
Κοιταχτηκε στον καθρεφτη γυρνωντας στο πλαι.Το φουσκωματακι ηταν εκει,και μεσα της αναρωτηθηκε αν ηταν καλα.
Εβαλε το στενο λευκο της κορμακι ,και απο κατω την γκρι φαρδια φορμα της.
Χτενισε τα μαλλια της μετρωντας μεχρι το εκατο,εβαλε κρεμα και πηρε μια βαθια ανασα,ειχε καθυστερησει οσο μπορουσε.
Ενα κομματι της την εβριζε που δεν απολαμβανε το δωρο του Ιασονα,μα ηταν λαθος στιγμη για αυτο και της εδειχνε απλα ποσο λιγο την καταλαβαινε.

Ανοιξε την πορτα του μπανιου και τον βρηκε καθισμενο στο κρεβατι τους.
Φορουσε μπιτζαμες και εμοιαζε τερμα εξαντλημενος.Σιγουρα η ενταση αναμεσα τους ειχε χαθει.
''Συγγνωμη ,για τις αποστολες...και το ξυπνητηρι...και που οδηγουσα γρηγορα''μουρμουρισε σιωπηλα με κατεβασμενο το κεφαλι.
Η Ρεβεκκα σταυρωσε τα χερια της κατω απο το στηθος της.Δεν ηξερε τι να του πει.,Καταβαθος ηθελε απλα να τον αγκαλιασει.Ομως τον προσπερασε και ξαπλωσε στην πλευρα της.

Ο Ιασονας γυρισε προς το μερος της μα υψωσε το χερι της αναμεσα τους.
''Το πρωι σε παρακαλω,ζαλιζομαι και ειμαι εξαντλημενη'' του ειπε ξεπνοη και σκεπταστηκε αφηνοντας τον μονο του στο σκοταδι με τις σκεψεις του.

Ωστοσο μια ωρα αργοτερα θα τον ξυπνουσε καθως θα ετρεχε με το χερι της να καλυπτει στο στομα της και θα γονατιζε στα μαυρα πλακακια ελευθερωνοντας ολο το περιεχομενο του στομαχου της.Με τρεμαμενα χερια μαζεψε τα μαλλια της σε εναν χαμηλο κοτσο και γρηγορα κρατηθηκε απο το λευκο μαρμαρο της λεκανης διχως να μπορει να σταματησει.Ενιωθε το αηδιαστικο υγρο να σκαρφαλωνει στον λαιμο της,Τα γονατα της ετρεμαν και δεν μπορουσε καλα καλα να στηριχτει γονατιστη,ποσο μαλλον να σηκωθει.

Το φως του μπανιου ανοιξε την στιγμη που τραβηξε το καζανακι αηδιασμενη.
''Λες να σε πειραξε το αλκοολ;''η ερωτηση του εφτασε στα αυτια της και σχεδον το περιμενε.
Δεν ειχε δυναμη ουτε να του απαντησει.
''Τρεις μικρες γουλιες ηπια''η ξεπνοη απαντηση της τον ανησυχησε.Πλησιασε την κοπελα που ειχε γονατισει στα πλακακια μονο και μονο για να αντικρισει το χλωμο της προσωπο και το τρεμαμενο σωμα της.
Μαλακωσε καπως.

''Ελα να σε βοηθησω να σηκωθεις''εσκυψε και ετεινε τα χερια του προς το μερος της για να τα πιασει.
Την ειχε λουσει κρυος ιδρωτας,ετρεμε.
Καλυψε το προσωπο της με τα χερια της. ''Ειμαι καλα Ιασονα,αληθεια,πηγαινε και ερχομαι''

Εκεινος δε,δεν πιστευε στα αυτια του.
''Αναθεματισμενη γυναικα!Μην εισαι τοσο περηφανη!"'και με μια κινηση την σηκωσε στην αγκαλια του και την προσγειωσε χωρις αποτομες κινησεις πανω στο παγωμενο μαρμαρο του νιπτηρα.
Με σιγουρες κινησεις επιασε την οδοντοβουρτσα της και αφου την εβρεξε εβαλε μια γενναιοδωρη ποσοτητα οδοντοκρεμας.

Η κοπελα παρακολουθουσε τις κινησεις του σχεδον υπνωτισμενη,ηταν καθησυχαστικος ο τροπος του,κι ας ηταν αγουροξυπνημενος.
''Τσακωθηκαμε και θελω να μεινω μονη μου''ψιθυρισε ενω το βλεμμα της φωναζε μην φυγεις.
Της εριξε ενα αυστηρο βλεμμα.
''Ωραια μην μου μιλας.Ανοιξε το στομα σου''διεταξε απαλα και κρατησε την οδοντοβουρτσα κοντα στα χειλη της.Πηγε να την παρει απο το χερι του μα την αγριοκοιταξε.

''Ανοιξε''επανελαβε.
Υπακουσε σιωπηλα ανοιγοντας τα χειλη της.Εκεινος αρχισε με απαλες μα σταθερες και επιδεξιες κινησεις να κανει απαλους κυκλους ,βουρτσιζοντας τα δοντια της,ενα ενα.
Ηταν χαλαρωτικες οι κινησεις του,σαν να το ειχε κανει απειρες φορες στο παρελθον αυτο.Η Ρεβεκκα παρακολουθησε το προσωπο του καθως της βουρτσιζε τα δοντια.

Ειναι πολυ ομορφος.

Οι εκφραση του φαινοταν σοβαρη και ηταν συγκεντρωμενος λες και τελουσε ιεροτελεστια ή εκανε κατι πολυ σημαντικο.Τα βλεμματα τους κλειδωσαν.
Το πρασινο κολλησε πανω στο μαυρο.Η ανασα του μυριζε μεντα και ουισκι.
Ηταν ετοιμη να κοιμηθει με ανοιχτο το στομα και αφρους.

''Φτυσε'' της εκανε νοημα χτυπωντας απαλα το μπουτι της.
Ξεκλειδωνοντας το βλεμμα της απο το δικο του εγειρε μπροστα και εφτυσε μια μεγαλη ποσοτητα αφρου στον νιπτηρα.Ανοιξε το νερο και εκανε δυο γαργαρες,και μετα στοματικο διαλυμα.
Εκανε να κατεβει απο τον μαρμαρινο παγκο αλλα την σταματησε.

''Σε ελουσε κρυος ιδρωτας,θες να κανεις ενα ντουζ ή νυσταζεις;''
''Θελω να ειμαι μονη μου'' δηλωσε και ως απαντηση ρολλαρε τα ματια του
''Ωραια,κλεισε τα ματια σου να μην με βλεπεις'' ακουμπησε τα χερια του στο κατω μερος της μεσης της και την εσυρε προς το μερος του κατεβαζοντας την απο τον παγκο,χωρις να παψει να την κραταει.

Η θερμη του σωματος του την καλουσε να γειρει πανω του και να τον αφησει να την αγκαλιασει.Αλλα αναθεμα!Μολις ειχαν τσακωθει!

Γλιστρησε τα δαχτυλα του στο λαστιχο της φορμας της και την κατεβασε μεχρι κατω.Εκεινη πηρε την πρωτοβουλια και ξεκουμπωσε το κορμακι της ανεβαζοντας προς τα πανω ωστε να της το βγαλει τελειως.Το στητο μπουστο της βρεθηκε αντικρυ του προκαλωντας τον.Η Ρεβεκκα διεκρινε στο βλεμμα του το αντικτυπο του δελεαρ.

Κατεβασε το εσωρουχο της και σταθηκε γυμνη απεναντι του.Τα ματια του επεσαν στο φουσκωματακι,ενα μικρο μειδιαμα απλωθηκε στα χειλη του.
Σαν πανινη κουκλα την μετακινησε προς το μεγαλο ντουζ και σχεδον στηριζοντας την πανω στο σωμα του εγειρε μπροστα για να ρυθμισει το νερο που σαν βροχη επεφτε στα μαυρα πλακακια.

Οταν εγινε χλιαρο προς ζεστο της εδωσε το χερι του για να την βοηθησει να μπει μεσα.Η σιωπη αναμεσα τους ηταν αρκετα βοηθητικη.
''Ζαλιζεσαι;'' το θετικο της νευμα επεφερε ενα συνοφρυωμα στο προσωπο του.
''Γαμωτο,δεν μ αρεσει αυτο''βλαστημησε και με το ενα του χερι εβγαλε το λεπτο κοντομαντικο μπλουζακι που φορουσε.Σειρα ειχε η φορμα και τελος του εσωρουχο της.Η ανασα της κολλησε στον λαιμο της και προσπαθησε να τον κοιταζει στα ματια.
Επιασε ομως το βλεμμα της να τον καρφωνει πριν προλαβει να το σηκωσει.

''Για ατομο που θελει να μεινει μονο του πολυ κοιτας''σχολιασε αλαζονικα.
Γελασε πνιχτα μα αλλο ενα κυμα ζαλαδας περασε απο πανω της.Εγειρε προς τον τοιχο και εκλεισε τα ματια της.Ενιωσε τα χερια του στους ωμους της.
''Θα σε κραταω πανω μου'' την εφερε πανω του και τυλιξε τα χερια του γυρω της,η στενη τους επαφη εστειλε καυτα κυματα σε ολο της το σωμα.Εκλεισε τα ματια της κουρασμενη και εγειρε προς το μερος του.

Την σηκωσε και την μετακινησε κατω απο το ζεστο νερο,εξεπνευσε αποκαμωμενη.Χάιδεψε την πλατη της,εκανε μεγαλους καταπραϊντικους κυκλους και την αφησε να ανακουφιστει απο το καυτο νερο.
Τεντωθηκε ελαφρως,προσεκτικα ,λες και φοβοταν μην την κουνησει,πηρε το σαμπουαν στα χερια του,εκεινη ειχε αφεθει εξ ολοκληρου στο κρατημα του και ειχε κλεισει τα ματια της απαλα.
Την απομακρυνε λιγο και το βλεμμα της συναντησε το δικο.
Μαυρο,αναμεσα τους νερο,και πρασινο.
''Κρατησου σε παρακαλω''πηρε το χερι της και την εβαλε να κρατα το ειδικο χερουλι .
Εβαλε μια μεγαλη ποσοτητα σαμπουαν στο χερι του και αρχισε να κανει απαλους κυκλους σο κεφαλι της,ενα ελαφρυ μασαζ που μονο ενετεινε την υπνηλια της.
Πηρε το σφουγγαρι με το αφρολουτρο και την ετριψε απαλα στην πλατη.Την ξεβγαλε και αφου εβαλε μια πετσετα γυρω απο την λεκανη του, την τυλιξε με μια μεγαλη μπεζ χνουδωτη πετσετα και την σηκωσε για να την βγαλει εξω.
Το μαλακο χαλακι διογκωσε την αναγκη της για υπνο.Εγειρε πανω στο στηθος του,το γελιο του εστειλε κραδασμους στο στερνο του,μα δεν εδειξε να βγαινει απο την χειμερια ναρκη της.

''Βοηθησε με λιγο σατανα'' μουρμουρισε εκεινος μισογελωντας.
Εκεινη μουγγρισε παιρνωντας την πετσετα και αρχισε να σκουπιζεται.
Ο Ιασονας εβαλε βιαστικα τα ρουχα του και πηρε στα χερια του το σεσουαρ της.
''Οχι ,νυσταζω''το εσπρωξε λιγο μακρια.
''Θα κρυωσεις'' αντιγυρισε εκεινος και πηρε το εσωρουχο της στα χερια του,εσκυψε κατω και χτυπωντας απαλα τον αστραγαλο της το περασε στα ποδια της και το ανεβασε μεχρι πανω.Το προσωπο του βρεθηκε στο ιδιο υψος με το στομαχι της.
Ενιωθε το βλεμμα της να τον καιει.

Ξεφυσηκε και απομακρυνθηκε παλι.Οταν την εντυσε τελειως πεταξε τις πετσετες σε μια γωνια στο μπανιο και εκανε να την βοηθησει να βγει.
''Μπορω'' τραβηχτηκε λιγο μακρια και προχωρησε προς το κρεβατι.Κουνησε το κεφαλι του γελωντας.
''Αλιμονο''

Σκουπισε μια τελευταια φορα τα νωπα πλεον μαλλια της,και ξαναξαπλωσε στο κρεβατι.Εκεινος ξαπλωσε απο την αλλη πλευρα και ενω περιμενε να του γυρισει πλατη,εγειρε προς το μερος του και αναζητησε την αγκαλια του.Προθυμα της την εδωσε.
''Ευχαριστω που με προσεχεις''μουρμουρισε και αφησε ενα μικρο φιλακι ευγνωμοσυνης στο στηθος του.

''Μεσα στους ορκους μου δεν ηταν;''
''Ναι αλλα τσακωθηκαμε''
''Ειδικα τοτε θα σε προσεχω''χαιδεψε την πλατη της καθησυχαστικα.

Επεσε μεγαλη σιωπη αναμεσα τους.Η Ρεβεκκα θα ορκιζοταν οτι ο Ιασονας κοιμηθηκε.
''Ρεβεκκα;''

''Ναι;''

''Ανησυχω ,πολυ'' της δηλωσε ,κανοντας την να σηκωσει το κεφαλι.
''Γιατι;''

''Μου θυμιζεις μερικες στιγμες το πως ησουν οταν γυρισες απο...ξερεις''οι απαλοι κυκλοι που εκανε στην μεση της δεν σταματησαν.
''Φοβαμαι οπως τοτε,για διαφορετικους λογους'' του εκμυστηρευτηκε,ο Ιασονας νευριασε.
Μα πως γινεται να φοβαται;Εκεινη δεν ειπε οτι δεν φοβαται;Οτι δεν ειναι ευαλωτη;

''Τι φοβασαι;''η πνιχτη του φωνη την εκανε να καταλαβει οτι νευριαζε.Σταματησε και να την χαιδευει.Σφιχτηκε ολοκληρος.
''Με αφηνεις απεξω απο σημαντικα πραγματα,και φερεσαι αλλιως...με προσεχεις και δεν με...δεν με θες οπως παλια!Κι εγω παχαινω και νυσταζω ολη την ωρα,και πιανω τον εαυτο μου να βρισκομαι σε μια διαρκη συγχυση,δεν μπορω να ησυχασω''

Η μικρη της εξομολογηση τον ανησυχησε περα ως περα.Ανοιξε το φως του δωματιου τους.
Ανασηκωσε το πιγουνι της ωστε να τον κοιταει.

''Απο που να το πιασω και που να το αφησω!''την απομακρυνε καπως απο πανω του ''αναθεμα Ρεβεκκα!''αναφωνησε κλεινοντας τα ματια του σε συγχυση.

''Σε αφηνω εκτος γιατι εισαι τοσο μεσα στα πραγματα που φοβαμαι ,και μην με πεις υπερβολικο!Δεν ειμαι !Και να ειμαι,χεστηκα,το παιδι μου ειναι στο κατω κατω!Και οσο για το δευτερο,μην ανησυχεις καθολου,αν συνεχισεις να με προκαλεις ετσι ,δεν θα αργησει η μερα που θα σε στησω παλι στα τεσσερα'''το μειδιαμα στα χειλη του εμεινε για λιγο,γιατι την ειδε να βουρκωνει.
''Τι επαθες βρε κοριτσι μου;'' ανοιξε τα χερια κανοντας της νοημα να μπει στην αγκαλια του.

''Φοβαμαι''ηταν πλεον επισημο,την ειχε σιχαθει αυτη την λεξη.
''Οταν σε γνωρισα δεν φοβοσουν τιποτα''την τσιγκλησε.

''Οταν με γνωρισες δεν ημουν δολοφονος''
Παγωσε

Απο που ηρθε αυτο τωρα;

''Τι...τι ειπες;''η Ρεβεκκα ενιωθε την καρδια του κατω απο το αυτι της να επιβραδυνει.
''Ειμαι δολοφονος Ιασονα,εχω σκοτωσει,εχω παρει τις ζωες τοσων ανδρων,το αιμα τους θα βρισκεται στα χερια μου αιωνια!''δεν εκλαιγε,η φωνη της ηταν σταθερη,και αυτο τον τρομαζε.

''Αυτο τωρα το θυμηθηκες;''ηλπιζε η κυνικη του ερωτηση να μεινει αναπαντητη.
''Δεν με ενοιαζε παλαιοτερα,ημουν μονη μου ,αλλα τωρα...τωρα θα εχουμε ενα παιδι!Πως θα μεγαλωσω ενα παιδι με τοσες αμαρτιες να με βαραινουν,πως θα το αγγιζω με ματωμενα χερια;''

Σταματησε να την χαιδευει.Το βλεμμα του επεσε και στα δικα του χερια,επισης βαμμενα με αιμα,πολυ περισσοτερο απο οτι τα δικα της.Εκεινος δε,ειχε σκοτωσει και παιδια.

Ανασηκωθηκε και την αφησε απεναντι του.
''Κοιτα με''διεταξε και την επιασε απο τους ωμους.
''Μεσα σε αυτες τις πορτες''της εδειξε με νοημα τον χωρο ''ολα αλλαζουν,εδω μεσα θα δημιουργησουμε οικογενεια,εδω θα μεγαλωσουμε το παιδι μας.Εξω απο εδω,εγω θα ειμαι ο Jason Hunter και εσυ η Ρεβεκκα Ιακωβου,ομως μεσα στο σπιτι ,θα ειμαστε γονεις,ζευγαρι,οικογενεια''
Αναστεναξε.Τον κοιταξε απαθης.

''Μην με κοιτας ετσι να χαρεις!Δεν το αντεχω!Μου την δινει!Κοιτα με οργισμενη,εξαλλη,λυπημενη,ερωτευμενη,απογοητευμενη,κοιταξε με οπως σκατα θες ,αλλα οχι απαθης!Δεν την αντεχω την απαθεια σου Ρεβεκκα,με σκοτωνει να μην ξερω τι σκεφτεσαι!''την ταρακουνησε ελαφρως κι εκεινη ακουμπησε το χερι της πανω στο δικο του.

Τον κοιταξε στα ματια παρακλητικα,ελπιζοντας πισω απο την απαθεια της να δει την απογνωση της.
''Δεν θα ειμαι ποτε εκεινη η μαμα'' του ειπε και εκεινος χαμογελασε στην αφελεια της.
''Θα εισαι σαν την μαμα σου;''
Γουρλωσε τα ματια ,την προσεβαλε.
''Οχι!Ποτέ!Το ορκιζομαι''
''Θα το νοιαζεσαι;''
''Και θα την αγαπω''τον διαβεβαιωνει.
Για λιγο παγωνει,η Ρεβεκκα αναρωτιεται τι ειπε λαθος.
''Την;''η βραχνη φωνη του,γεματη απορια της προκαλει γελιο.
''Την κουκιδα εννοω''
Ξεφυσαει ανακουφισμενος,μα γρηγορα σοβαρευει.
''Μην λες το παιδι μας κουκιδα!'' την μαλωνει μα μεσα του εχει δεχτει ηδη το υποκοριστικο.
''οπως θελω θα το λεω!''αντιγυριζει.Κουναει το κεφαλι του απορρημενος.
''Ελα να κοιμηθουμε,γιατι σε βλεπω να κανεις κι αλλη επισκεψη στην τουαλετα.Και το πρωι που θα ξυπνησουμε θα τα ξαναπουμε,κι οσες φορες θες.'' με προθυμια χωθηκε στην αγκαλια του και ακουμπησε τα χειλη της στο στερνο του,αριστερα και πανω,στην καρδια του.Φιλησε απαλα εκει.Το φως εκλεισε.

Μετα απο λιγα λεπτα σιωπης της μιλησε.
''Ρεβεκκα;''
''Τι ;''

''Κι εγω θα την αγαπω την κουκιδα,και θα την προστατευω''την διαβεβαιωσε.
''Με την ζωη μου''
Νιωθει ενα αμυδρο χαμογελο να σχηματιζεται πανω στο στερνο του.Ο καυγας τους ηταν ηδη παρελθον.

''Και μην ξεχνας ποτέ malyshka''ψιθυρισε στο αυτι της .
''Μπορει να εισαι αμαρτωλή,μα η αθωοτητα σου μου ανηκει''

Εκεινη χαμογελασε πονηρα...Αναθεματισμενε αντρα

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Τρεις μερες τωρα,το σκεφτομαι και το ξανασκεφτομαι και δεν μπορω να το χωνεψω!Θα κανεις παιδι!''ο Carter μονολογουσε ωρα τωρα.Φαινοταν να το απολαμβανει ιδιαιτερα.
Η Ellie απεναντι του γελασε και η Αννυ συμφωνησε.Οι τρεις φιλες ειχαν κανει μια μεγαλη κουβεντα...και ακομη δεν ειχαν προλαβει να πουν τιποτα.

''Γιατι ρε;Αν μπορει ο Eric,μπορουν ολοι''ο Ιασονας εμοιαζε να μην μπορει να συνηθισει που ηταν το κεντρο της προσοχης.

Ο διοικητης προσβληθηκε.
''Να σας δω να αλλαζετε πανες και τι στον κοσμο κυριε Hunter!''η Ellie,που παρα τις διαμαρτυριες της καθοταν πανω του γελασε.
''Ισχυει''

Ο Ιασονας κοιταξε την Ρεβεκκα τρομοκρατημενος.Η πλανευτρα κρατιοταν να μην γελασει.

''Κι εσυ τεκτον Βρουτε;''το επαιξε θιγμενος.
Ηταν λιγο μετα τις 12 και το εστιατοριο ηταν γεματο κοσμο.

''Εγω δεν θα αλλαζω πανες''δηλωσε τελεσιδικα εντεινοντας μοναχα το γελιο της παρεας,που αυτη την φορα αποτελουνταν και απο την Ρεβεκκα.
Ενταξει το καταλαβαινε ,οι αλλοι ειχαν πιει απο τρια ποτηρια κρασι ο καθενας,εκεινη ομως;Μονο νερο!Πως εκανε ετσι;

''Ολοι ετσι λεμε στην αρχη,μετα ομως..''ο Eric το επαιξε σοφος και εφαγε μια μπουκια απο το τιραμισου του.
''Δυσκολα τα πραγματα''μουρμουρισε η Αννυ τελειωνοντας το κρασι της.Ο Carter αμεσως εσπευσε να της βαλει κι αλλο.

''Και για πειτε σοφε γεροντα,εσεις πως τα καταφερατε;''ο Ιασονας τον ρωτησε.

''Μα αυτο ειναι αυτονοητο!Εγω εχω κανει ειδικες δυναμεις!''

Αυτη την φορα η Ρεβεκκα δακρυσε απο τα γελια,μαζι της και η Εllie με την Αννυ ενω ο Carter το επνιξε με εναν ξεροβηχα.
''Δεν καταλαβαινω γιατι κανετε ετσι!Εχω και τα παρασημα!'' ο Ιασονας δαγκωθηκε και εκρυψε το χαμογελο του με το ποτηρι του κρασιου.

''Κανουμε ετσι γιατι μας τα εχεις πρη-''
''Carter!''η Αννυ τον επεπληξε και εκεινος ανασηκωσε τα χερια του ως ενδειξη οτι παραδινεται.

''Κι ελεγα..δεν θα μιλησει;Φυσικα...εσυ ουτε σκυλια εχεις ,ουτε παιδια,γιατι δεν την παντρευεσαι την κοπελα ρε γυαλακια;Και μετα ελα πες μου για πρηξιμο''ο Eric τον πειραξε και ο Carter γελασε αν και η Ρεβεκκα ειδε ενα μικρο κοκκινισμα.
''Δεν ειναι καιρος για παιδια τωρα ''μουρμουρισε και κοιταξε την Αννυ ,που ειχε κοκκινισει εξισου.
''Γιατι οχι;''η Ellie μπηκε στην κουβεντα

''Δεν το εχουμε συζητησει βασικα''επεμβαινει η κοπελα του 'καρφωνοντας τον'

''Τι;Εγω δεν το εχω συζητησει;Εσυ δεν ελεγες προχθες ποσο πολυ σου εχουν λειψει τα ταξιδια;''
''Ε και ;''
''Τι ε και;Δεν ταξιδευεις συνεχεια αν σχεδιαζεις να θες να κανεις παιδια!''

Ολοι κοιταχτηκαν μεταξυ τους μπερδεμενοι.
''Απο που το συμπερανες αυτο;''η Αννυ τον πιεσε.
''Μου ζητησες ποτέ να κανουμε;''την πιεσε πισω.
''Μου ζητησες να παντρευτουμε;'' ολοι αναφωνησαν λες και εβλεπαν ταινια.
Ανασηκωσε τα χερια του

''Οπα περιμενε,ειπαμε να κανουμε ο,τι και οι αλλοι!Οχι να σκασουμε 200 χιλιαρικα για τα βασικα και μετα και παιδι απο πανω !Και μην ξεχνας,αυτους τους δυο μαλακες θα εχω για κουμπαρους,ξερεις τι δωρα θα μου ζητησουν;''

''Ενα ρολοι εγω!''ο Ιασονας παρενεβη
''Καλη ιδεα,κι εγω,Rolex!''συμφωνησε ο δευτερος.
Ο Carter κοιταξε την Αννυ με νοημα.
''Βλεπεις;''

''Γιατι ρε αρχιδι ; 80 χιλιαρικα βγαζεις τον μηνα και τουλαχιστον τα μισα η Αννυ!!''ο Eric επενεβη και η Ellie κοιταζοταν σοκαρισμενη με τις αλλες δυο.
''Σωστα τα λεει ο κουμπαρος!Κανονικα πρεπει να παρετε και στα κοριτσια απο ενα!''ο Ιασονας γελασε με το υφος του φιλου του,που μαλλον δεν ηθελε και πολυ να παντρευτει.

''Εγω δεν θελω ρολοι!''η Ellie διεκοψε.
''Τι θες αγαπη μου;Ταξιδι ;Φορεμα ;Νεα τσαντα prada;Ο,τι θες επι δυο!Πληρωνει ο Carter!''τα γελια τους ακουγοταν σε ολο το εστιατοριο.
''Παντως δεν χρειαζεται να κανετε και μεγαλο γαμο,απο τα χιλια κατι ατομα που θα καλουσατε,καλεσε τα μισα,κλειστος κυκλος!''η Ρεβεκκα ενετεινε μοναχα το αγχος του φιλου τους
''Μου κανεις πλακα;Εχεις ιδεα για τι ετοιμασιες μιλαμε;Τσαμπα λεφτα ειναι ο γαμος!''

''Σιγα τα λεφτα''η Ellie τον τσιγκλησε και η Αννυ την κλωτσησε κατω απο το τραπεζι.

''Θα στα παρω απο την αρχη.100 ευρω ο δικηγορος για τα παραβολα και την γραφειοκρατια.Μετα παμε στο κλεισιμο και στον στολισμο της εκκλησιας,αλλα 2000 τουλαχιστον,μαζι και οι ανθοδεσμες και το αυτοκινητο.Δεξιωση τωρα,θα εχουμε και ορχηστρα, αρα 1000 ευρω αλλα και DJ για αργοτερα αλλα 500 και αν το κανουμε σε κτημα θα παει περιπου 100 ευρω το ατομο ,αρα βρισκομαστε περιπου στα 50 χιλιαρικα.Ας μην μιλησω για το νυφικο!20 χιλιαρικα για αυτο,για να το εχουμε και σπιτι μας μετα ,λες και θα το ξαναβαλεις!8 χιλιαρικα το κουστουμι μου λες και ειμαι James Bond,βαλε αλλα 2 χιλιαρικα για παπουτσια και φυσικα 3000 ευρω στις αισθητικους για μαλλια νυχια και μαλακιες,τα δικα σου και τα δικας σας''ειπε δειχνοντας την Ρεβεκκα και την Ellie που ειχαν μεινει με το στομα ανοιχτο.

''Kαι επειδη θα εχω σκασει μεχρι τοτε ηδη ενα καρο λεφτα φυσικα θα προσλαβω καποιον να το μαγνητοσκοπησει αυτο το φιασκο,με του 500 λεχριτες που θα τρωτε,θα πινετε δωρεαν και θα κριτικαρετε τον γαμο μου,οποτε υπολογισε αλλα 1000 ευρω μαζι με φωτογραφιες βιντεο και βιβλιο ευχων -νεα μοδα αυτη-.Αλλα ακομα δεν τελειωσαμε,2.500 οι προσκλησεις των 500 καλεσμενων,και αλλα τοσα τα αναμνηστικα ,γιατι αλιμονο,δεν πρεπει να το ξεχασετε ποτε αυτο!Ας μην ξεχναμε τα 5 χιλιαρικα για τις βερες,και φυσικα....300 ευρω για τα πυροτεχνηματα,λες και δεν θα εχει παρει ηδη φωτια ο κωλος μου!''

Σιωπη στον χωρο.
''Στο συνολο''ξεροβηξε ''Ανερχομαστε στα 97.300 ευρω περιπου''λεει με ακριβεια.
''Σε αυτα τα λεφτα μωρο μου προσθετω αλλα δεκα χιλιαρικα και κανουμε τον πιο πολυτελη γυρο του κοσμου''

Η Αννυ ειχε παγωσει.Ολοι οι αλλοι το ιδιο.
''Τα εχεις κοιταξει;''τον ρωτησε καπως βραχνα.

Σαν να ειχε ξεχασει ταχα ο Carter οτι δεν υποτιθεται οτι πρεπει να τα ξερει αυτα,κοκκινησε ελαφρως.
''Ε λιγο,το σκεφτηκα καποια στιγμη,αλλα επειδη δεν το συζητησαμε ποτε...το αφησα '' σχολιασε.
''Σιγα τα τσαμπα λεφτα,εγω λεω να παντρευτειτε''επεμβαινει η Ellie
''Ναι ναι συμφωνω!''ο Eric κοροιδευει.
Ο Ιασονας εχει γειρει πισω και παρακολουθει το φιασκο ψυχαγωγημενος.
''Θες;'' ο Carter κοιταζει την Αννυ
''Αφου θεωρεις οτι ειναι τσαμπα λεφτα'' προβαλλει το επιχειρημα που πριν ο ιδιος χρησιμοποιησε.
''Δεν ειναι αν το θες εσυ,νομιζα δεν ηθελες''η Ρεβεκκα γερνει το κεφαλι της στον ωμο του Ιασονα και χαμογελαει περηφανη.

''Πιο πολυ θελω να κανω τον γυρο του κοσμου''του λεει σιγανα,οχι τοσο σιγουρη.
''Αλλα θες και γαμο;''την ρωτησε προσεκτικα.
Η κοπελα διστασε.
''Ε...νταξει ...δεν ...δεν ξερω,εννοω...και χωρις γαμο σ αγαπω,αλλα παντα ηθελα...''κοκκινιζει και η ιδια.
Ο χακερ της χαμογελαει.

''Βρε ματακια μου ,αν θες γαμο,γαμο θα εχεις!''την πιανει απο τα χερια και την φιλα δυνατα στο στομα.
''Και ο γυρος του κοσμου;''τον ρωτα με κομμενη την ανασα.
Της χαριζει το κλασικο ,γοητευτικο χαμογελο,για τον οποιο τον αγαπησε.
''Μηνας του μελιτος!''

''Δαχτυλιδι δαχτυλιδι!''η Ellie πεταχτηκε και ο Eric την κοιταξε αυστηρα.
Ο Carter αμεσως εβγαλε το ασημενιο δαχτυλιδι με την σφραγιδα,παρομοιο με εκεινο που ο Ιασονας ειχε δωσει στην Ρεβεκκα και το περασε στον αριστερο της παραμεσο.
''Προσωρινα '' της υποσχεθηκε και η κοπελα τον αρπαξε απο τον αυχαινα και τον φιλησε με παθος συγκινημενη.
Οι τεσσερις φιλοι χειροκροτησαν λες και ηταν μονοι τους στο μαγαζι.

Ο υπευθυνος δειλα δειλα πλησιασε να τους κανει παρατηρηση,μα μολις τον ειδε ο Ιασονας του εκανε νοημα
''Φερε μας σε παρακαλω μια Moet και Chandon Dom Perignon του '98 ,ο κολλητος μου παντρευεται!''το φωναξε αρκετα δυνατα και μερικοι στο εστιατοριο εσπευσαν να χειροκροτησουν καθως ο υπευθυνος εμεινε εμβροντητος να κοιτα τον αντρα μπροστα του μη ξεροντας τι να πει.Υπακουσε και σε λιγοτερο απο μισο λεπτο ενας συρομενος δισκος εφτασε στο τραπεζι.

Οι αλλοι τρεις ειχαν λυθει απο τα γελια ,ενω ο Carter και η Αννυ ειχαν μεινει παγωμενοι να κοιτανε ο ενας τον αλλον.
Ηπιαν την σαμπανια τους σε ευθυμο κλιμα και μιση ωρα αργοτερα κινηθηκαν προς το παρκινγκ.Ο Ιασονας κρατουσε την Ρεβεκκα απο την μεση προσεκτικα ενω μιλουσε με τον Eric.
Η πλανευτρα παρατηρησε το ασημενιο δαχτυλιδι στο χερι του διοικητη.

''Αννυ κοιτα να δεις!Εγω εσυ και ο Eric φοραμε ιδια δαχτυλιδια!''η κοκκινομαλλα ετεινε το χερι της μπροστα για να συγκρινουν.Το χαμογελο του διοικητη επεσε κατακορυφα καθως διαισθανοταν την κοροιδια στον αερα.
''Αυτο ξερεις τι σημαινει;''ρωτησε η Ρεβεκκα και κοιταχτηκε συνομωτικα με την Αννυ.

''Φιλες για παντα!'' φωναξαν οι δυο κοπελες ταυτοχρονα και οι αλλοι γελασαν με την εκφραση του φιλου τους που πανικοβλημενος εβγαλε το δαχτυλιδι και το πεταξε στα χερια της Ellie η οποια το επιασε και κοκκαλωσε.
Εκλεισε το ματι στην Ρεβεκκα.
''Δεχομαι'' του φωναξε δυνατα και ο Ιασονας θα ορκιζοταν οτι ειδε τον Eric να πανιαζει.
''Οχι οχι οχι ''την επιασε απο την μεση και την πεταξε στην πλατη του.Η ξανθουλα δεν ειχε παψει να γελαει .

''Ναι ναι ναι !Θα ειναι τα καλυτερα 200 χιλιαρικα που θα ξοδεψεις ποτε μωρο μου,μπορουμε να κανουμε διπλο γαμο!''αστειευτηκε και ο συντροφοςτης φανερα πανικοβλημενος ανοιξε την πορτα του αυτοκινητου του και την εβαλε στην θεση της συνοδηγου κλεινοντας την πορτα πισω του.Εκεινη δεν ειχε σταματησει να μιλαει και οι φιλοι τους να γελανε!
Ειχε βεβαια ενα μειδιαμα στα χειλη του.
''Εσεις οι δυο''εδειξε ταχα απειλητικα τους φιλους του ''μαζεψτε τις!''
''Δεν θα χασω εγω τον υπνο μου γιατι εσεις αποφασισατε να παντρευτειτε γαμω το κερατο μου''βλαστημησε μεσα απο τα δοντια του και μπηκε στο αυτοκινητο του βαζοντας μπρος και αφηνοντας τους αλλους στο παρκινγκ να γελανε πριν μπουν στα αυτοκινητα τους.

''Να οδηγησω;''προτεινε η Ρεβεκκα οσο ο Ιασονας εβαζε ζωνη.Περιμενε να την αγριοκοιταξει,αντι αυτου της χαμογελασε με τακτ και της εκλεισε το ματι.
''Το χω κουκλα''

Εγειρε πισω και απολαυσε την διαδρομη οσο ο Ιασονας οδηγουσε μεχρι την αλλη πλευρα της πολης.
Οι φωτισμενοι δρομοι ,η ομαλη ασφαλτος,η χαμηλη μουσικη και η θερμανση συντομα την χαλαρωσαν τελειως.

Ακουμπησε το χερι της στο δικο του,που το ειχε χαλαρα πανω στον λεβιε για τις ταχυτητες.
''Τι ειναι μικρη ;'' την λοξοκοιταξε.
Με την ακρη του ματιου του ειδε την λαμψη απο το δαχτυλιδι της.Εκανα οσο δεκα γαμοι,αλλα αξιζε.

''Δεν το πιστευω οτι απο μια πλακα του Eric ο Carter και Αννυ θα παντρευτουν''σχολιασε χαμογελοντας ακομα.

''Ισχυει,κι ο Eric μη νομιζεις,θα την παντρευτει την φιλεναδα σου''της ειπε με νοημα και η Ρεβεκκα αναφωνησε.
''Σωπα!''
''Αμε'' την διαβεβαιωσε χαμογελωντας χωρις να παψει να κοιτα τον δρομο''Ειναι πολυ παραδοσιακος σε αυτα Μην τολμησεις και πεις κουβεντα ομως,γιατι θα φας ξυλο!Ειναι μυστικο!'' την προειδοποιησε και η κοπελα ρολλαρε τα ματια της
''Για ποια με περνας;''
''Θες να σου πω οντως τωρα;''την ρωτησε περιπαικτικα.
''Εισαι μαλακας''
Γελασε.
''Τοτε γιατι με κρατας ακομα;''
Εδειξε να το σκεφτεται λιγο.
''Με αφησες εγκυο για να με τυλιξεις και εχω παγιδευτει,αλλα μην νομιζεις!Εγω χωρις γαμο θα φυγω!''του ειπε πειρακτικα.
''Σωπα''αναφωνησε ταχα σοκαρισμενος ''Θεε μου τι απωλεια''

Γελασε στην εκφραση του.
''Ελπιζω να μην παρει το δραμα σου το παιδι μας'' πεταξε αυθορμητα.
Φανηκε και στους δυο καπως παραξενο,να συζητανε για το παιδι τους.Ο Ιασονας σταματησε στο φαναρι,την κοιταξε χαμογελωντας.Πηρε το χερι της και το φιλησε απαλα.
''Μακαρι να διατηρησεις αυτες τις ατακες και σε τεσσερις μερες που θα ερθουν οι γονεις μας να τους ανακοινωσουμε τα ευχαριστα''.

Στο ακουσμα και μονο της συναντησης η Ρεβεκκα ρολλαρε τα ματια της ''Μην μου το θυμιζεις αυτο!Η Eveshka νομιζω θα αυτοκτονησει,εχασες καθε πιθανοτητα να γλιτωσεις απο εμενα''σχολιαζει κυνικα.
''Δεν εχεις ιδεα ποσο πολυ με χαροποιει ολο αυτο''
Το φαναρι γινεται πρασινο.Και η καρδια της φτερουγιζει επικινδυνα πολυ.

Δεν του μιλαει για λιγο.Ξαπλωνει στην θεση της με την γουνα της για κουβερτα να καλυπτει τα ποδια της.Ειναι ετοιμη να κοιμηθει.Γερνει με τα ματια κλειστα προς τα αριστερα.
Εκεινος την βλεπει με την ακρη του ματιου του μα δεν την ξυπναει.
Στο φαναρι την κοιταζει χωρις περισπασμους.
Τα μακρια καστανα της μαλλια ,που πεφτουν απαλα μεχρι και κατω απο το στηθος της,το ομορφο προσωπο της,σμιλευμενο με γωνιες και απαλο σταρενιο δερμα,τα ζυγωματικα της και τα λακκακια της ,που σαν κρυπτες εμφανιζονται με καθε της χαμογελο,τις μακριες βλεφαριδες της,που σαν σηκωνονται τον αφηνουν αδυναμο μπροστα σε δυο μεγαλες πυλες,τις εισοδους του προσωπικου του τροπικου παραδεισου.Το βλεμμα του επεσε στα χειλη της,που αβαφτα ηθελε πιο πολυ απο ποτε να τα φιλησει,κατεβηκε στο στηθος της,που μεγαλωνε και τον προκαλουσε,και υστερα κατεληξε στην κοιλια της.
Με τα δυο της χερια τυλιγμενα γυρω απο το φουσκωματακι την ειχε παρει αφηρημενα ο υπνος και εκεινος δεν χορταινε να την κοιταζει.

Ηταν για φωτογραφια.Μια φωτογραφια με λεζαντα ''Ευτυχια'' .
Ειχε αποδεχτει πλεον πως εκεινη η γυναικα,και το μωρο τους,που κουβαλουσε μεσα της,ηταν η ευτυχια του.Μια ευτυχια αλησμονητη και αναντικαταστατη.
Η κορνα του πισω οταν το φαναρι εγινε πρασινο την εκανε να πεταχτει ορθια.
''Ποιος μαλακας'' γρυλισε και κοιταξε πισω απο τον καθρεφτη καθως παραλληλα ξεκινουσε το αυτοκινητο.
Αρχισε να οδηγει παλι μα η Ρεβεκκα ανακαθισε στην θεση της καπως αποπροσανατολισμενη.

''Με πηρε ο υπνος πολλη ωρα;''μουρμουρισε και κοιταξε εξω.
''Ουτε πεντε λεπτα'' εστριψε στον παραδρομο που εβγαινε απο τον κεντρικο.

''Αντε να παμε σπιτι μας...κουραστηκα'''νιαουρισε καπως εβαλε την γουνα της.
Οταν παρκαρε περιμενε να βγει μονη της εξω,μα η μικρη πλανευτρα ειχε αλλα σχεδια.
''Ιασοναα''του χτυπησε το τζαμι και εκεινος μειδασε σκεπτομενος τι αλλο θα του ζητουσε πια.
''Κουβαλησε με''
''Να και κατι που δεν περιμενα πως δεν θα μου ζητουσες ποτέ''παραδεχτηκε μα η Ρεβεκκα δεν εμοιαζε σε θεση να φερει αντιρρηση.Τιναξε τα χερια της προς το μερος του και εκεινος -αλλο που δεν ηθελε- εσκυψε και την σηκωσε στην αγκαλια του.
''Το τρως το φαγητο σου ε μωρο μου;'' την πειραξε και εκεινη κατι μουρμουρισε μεσα απο ενα χασμουρητο.
''Τι ειπες;''γελασε

''Λεω πως αν συνεχισεις θα φαω και εσενα.Κουνησου ειλωτα'' διεταξε και με μια δραματικη κινηση ακουμπησε τον αναστροφο της παλαμης της στο κουτελο της.
Ο Ιασονας φανηκε να διασκεδαζει απο το μικρο θεατρικο της σοου.
''Μαλιστα κυρια μου''

Την ανεβασε στο δωματιο τους και της πηγε τα ξεβαφτικα της μαντηλακια.
''Μην κοιμηθεις ,θελω να σου δειξω κατι'' της ειπε πριν μπει στο μπανιο για ενα ντουζ.
Η Ρεβεκκα ,εχοντας με αυτη την μυστηριωδη πληροφορια ξυπνησει για τα καλα,ανασηκωθηκε και καθισε καλυτερα στο κρεβατι.
Ξεβαφτηκε και ξυπνησε τελειως.Εβαλε ενα σατεν μαυρο σορτσακι και απο πανω αντιστοιχο μπλουζακι και φροντισε να χαλαρωσει λιγο τις τιραντες.

Οταν ο Ιασονας βγηκε απο το μπανιο φορωντας μονο το μποξερακι του χρειαστηκε να παρει μια βαθια ανασα.
''Το ποσο με καυλωνει το οτι τα μεταφραζεις ολα με σεξ δεν λεγεται...'''κοντοστεκεται καπως.
Μηπως να πηδηχτουμε τωρα;Κι αυριο μερα ειναι...
Τα ματια του χαιδεψαν νοητα τα μακρια της ποδια ,που ειχε ακουμπησει ελαφρως ανοιχτα στο κρεβατι,η περιφερεια και οι γοφοι της,ο αιωνιος νταλκας του και επειτα το στηθος της,ανανεωμενο και μεγαλυτερο,ο νεος του ερωτας.

Χρειαστηκε να κλεισει τα ματια του για λιγο για να ηρεμησει.
''Ελατε κυριε Hunter,αργησατε''γουργουρισε και εκεινος εσφιξε τα δοντια.
''Αγαπη μου σου ειπα...σου πηρα κατι'' της ειπε καπως παραδομενος στα ναζια της.
Σταθηκε στα γονατα της πανω στο κρεβατι απεναντι του.Εκανε να τον τραβηξει πισω μαζι της.
''Ελα και θα σου παρω κι εγω κατι''τον δελεασε κι αλλο.

Δωστης το και θα σου παρει και μετα αγορι μου.Κανε λιγο κρατη

Απομακρυνε τα χερια της απο πανω του με μιση καρδια και ανοιξε το τριτο συρταρι του κομοδινου του,εβγαλε το κουφιο ξυλο και εμφανισε ενα μυστικο σημειο οπου υπηρχε ενας πακος με χαρτια.
Εκεινη καθισε στο κρεβατι.Η περιεργεια την ειχε ζωσει.
''Ειναι το τελευταιο που θα εκανα για να σε σωσω τοτε.Σχεδιαζα να στο δωσω στα γενεθλια σου,αλλα νομιζω τωρα θα το εκτιμησεις περισσοτερο''
Την κοιταξε χαμογελωντας.Η Ρεβεκκα δεν μπορουσε να φανταστει τι μπορει να ηταν ο μεγαλος πακος με τα χαρτια.

Ετεινε το χερι του προς το μερος της για να της το δωσει και οταν το επιασε στα χερια της κρατησε την ανασα του.
Γαμω...κανε να της αρεσει.

Η πλανευτρα αμεσως χαθηκε στις λεξεις μπροστα της.Πανω στην περιεργεια της δεν μπορουσε να συγκεντρωσει καν το βλεμμα της.
Μα συντομα τα καταφερε.Και οι λεξεις που θα διαβαζε θα τις θυμοταν παντοτε.
Ειδε το ονομα του δικηγορου,ειδε την ημερομηνια συνταξης της δικαιοπραξιας.

Στην αρχη δεν καταλαβαινε τιποτα,ηταν δεκα χαρτια γεματα νομικους ορους,τι θα μπορουσε να καταλαβει αλλωστε;
Ο Ιασονας ηταν ετοιμος να επεμβει,μα συντομα την ειδε να γουρλωνει τα ματια της,και να πεφτει βαρια στο κρεβατι,χωρις να παιρνει το βλεμμα της απο το χαρτι.
Ειδε τα χερια της να τρεμουν,το κατω χειλος της να ξεκολλαει απο το πανω,παρατηρησε τις ανασες της να ερχονται δυο δυο.

Σηκωσε το βλεμμα της,λεπτα αργοτερα,εχοντας διαβασει σχεδον ολες τις σελιδες πολυ γρηγορα,και τον κοιταξε στα ματια βουρκωμενη,ξεπνοη και αλιμονο,σοκαρισμενη!

''Μα πως...πως μπορεις να το κανεις αυτο...εσυ...εγω,δεν ειμαστε ετοιμοι''
''Δεν θες;'' δεν κρατηθηκε και την ρωτησε.
''Εισαι σιγουρος...Ιασονα εγω ....δεν ειμαι ...δεν μου φαινεται...Θεε μου θα παθω ανακοπη'' αφησε για λιγο το χαρτι στο στρωμα και εκλεισε τα ματια της.Ετριψε τους κροταφους της.
''Μωρο μου κοιτα με'' πλησιασε το κρεβατι και εγειρε προς το μερος της.

''Εχω ηδη υπογραψει''της ψιθυρισε πριν την φιλησει πεταχτα και αφησε ενα στυλο μεσα στο χερι της.
''Σειρα σου'' την προετρεψε.
Η Ρεβεκκα ομως δεν τολμουσε.Δεν ηθελε να τον απορριψει,αλλα το δεος της κινησης του την ειχε αφησει κοκκαλωμενη.
Δεν πιστευε στα ματια της.
Ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο της.

''Μα οι Κυνηγοι ειναι δικοι σου,ειναι η μεγαλυτερη κλικα των πεντε ηπειρων,εισαι ο βασιλιας των βασιλιαδων του υποκοσμου '''μονολογησε ακατασχετα.Εκεινος γελασε.

''Διορθωση μικρη πλανευτρα,οι Κυνηγοι ειναι δικοι μας,γαμο δεν ηθελες;Παρε τον πιο ισχυρο γαμο εξουσιας,τον αξιζεις''

Της εδινε το μισο απο ο,τι ειχε κληρονομησει ,ειχε δημιουργησει και ειχε αναπτυξει.Της εδινε την μιση διοικηση,το πενηντα τοις εκατο του.

''Εγω...Ιασονα πως θα στο ανταποδωσω αυτο;''μουρμουρισε και τον κοιταξε απελπισμενη στα ματια.
Σκουπισε με το δαχτυλο του το δακρυ της.
''Σου χαριζω τους μισους Κυνηγους,που εγω εχτισα και εσυ βοηθησες λιγο,γιατι μου χαριζεις την μικρη κουκιδα,που εσυ φτιαχνεις απο το μηδεν,και εγω βοηθησα ελαχιστα''

Η Ρεβεκκα ειχε μεινει αφωνη να τον κοιτα.Ειχε παντοτε τους τροπους του να την κανει ευτυχισμενοι,ηταν απροβλεπτος,ασυναγωνιστος και μοναδικα τρυφερος.

Κουνησε το κεφαλι της αποκαμωμενη και τον τραβηξε πανω της παραμεριζοντας τα χαρτια για να του χαρισει ενα φιλι.

Αναθεματισμενε αντρα

-----------------------------------------------------------------------------------------

''Κοιτα γυρω σου!''μου φωναξε η φιλη μου
''Οι πιθανοτητες σας σε αυτο τον κοσμο ,ετσι διαφορετικοι που ειστε ειναι μια στο εκατομμυριο!''επεμεινε.
Θυμαμαι που προβληματισμενη σου το ειχα πει το ιδιο βραδυ.Και δεν θα ξεχασω που εμεινες με το τσιγαρο μετεωρο αναμεσα απο τα χειλη σου.
''Εχει δικιο...βεβαια εξαρταται και απο το ποσο μεγαλο βλεπεις τον κοσμο,εκεινη βλεπει 7 δισεκατομμυρια διαφορετικους ανθρωπους,ενω εγω βλεπω μοναχα εσενα και εμενα.Σε αυτη την σχεση βλεπω εμας.''
Θυμαμαι να σβηνεις το τσιγαρο και να μου χαμογελας.
Ηταν 1η Μαρτιου.
''Οποτε αν με ρωτας δικηγορινα,η πιθανοτητα μας αν και μικρη,ειναι δυο στο εκατομμυριο,γιατι ειμαστε μαζι σε αυτο''

Ciao Bellas!!!

Το θετικο ειναι οτι εχουμε ακομα αλλα δυο με τρια κεφαλαια γιατι μαλλον δεν τα υπολογισα σωστα.

Τι κανετε παρ'αυτα;

Πως σας φαινεται το 2020;
Αρτιος αριθμος ,κρυβει δυο 20αρια ,4 10αρια οσα ελπιζω κι στην εξεταστικη.Εδω γελαμε.

Αφιερωμενο στην για το σχολιο της στο κεφαλαιο ''Εγω μεγαλωνα για σενα''.Στελνω φιλια,αγαπη και ευχες για το νεο ετος.

Πως σας φανηκε το κεφαλαιο;

Στον καβγα ποιος ειχε δικιο;

Θα παντρευτουν και η Αννυ με τον Carter...

Γενικα ειδαμε και την Ρεβεκκα με τον Ιασονα πως λειτουργουν και φερονται.Πολυ θα μου λειψουν γιατι νιωθω οτι εχουν μεγαλωσει κατω απο τα δαχτυλα μου.

Το δωρο του ηταν ιδιαιτερο,ελπιζω να καταλαβατε γιατι.

Αυτα απο εμενα.Σας φιλω γλυκα μεχρι το επομενο.

Σας αγαπω πολυ.