Το Τέλος, ώριμο, αδυσώπητο, μέσα στο βάρος τόσων τύψεων.
Μανόλης Αναγνωστής (Από το "Δείπνο" )

Ο χρόνος κυλούσε πολύ αργά. Βασανιστικά αργά χωρίς εκείνον .
Πέρασε μια εβδομάδα και δεν φάνηκε .
Το βάρος στην καρδιά μου έγινε ασήκωτο.
Δεν ρώτησα κανέναν για εκείνον.Εβλεπα στα βλεμματα τους την απορια
'Τι εκανες και αναγκασες τον Βασιλια της Μαφιας να φυγει?'
Βρήκα,εκεινο το πρωι το σημείωμα στο κρεβάτι μου
Ενα χαρτακι ηταν μονο,εγραφε 'Τελειώσαμε'

Δεν χρειάστηκε κάτι άλλο για να καταλαβει πως η σιωπη της ειχε σκοτωσει την σχεση τους.
Το μεσα της ουρλιαζε να ψαξει να τον βρει να του εξηγησει και να τον κανει να καταλαβει οτι για εκεινη μονο αυτος υπηρχε,μονο τον Ιασονα ηθελε και θα τον ηθελε οσο καιρο την ηθελε κι εκεινος.Ηταν αθεραπευτα ερωτευμενη μαζι του και τον νοιαζοταν βαθια μεσα της,κι ας μην το εδειχνε

Το πρωτο σημαδι της ραγισμενης της καρδιας ηταν η αποφαση της φιλης της να επιστρεψει στην επαυλη και να περναει μεγαλο μερος του ελευθερου χρονου της μαζι της,αγνοωντας την γκρινια του Eric,ο οποιος ωστοσο καθε βραδυ εβρισκε και διαφορετικη δικαιολογια για να κοιμηθει στην επαυλη και οχι μακρια απο την Ellie.

Το δευτερο σημαδι προδιδε η καλη και ανεκτικη συμπεριφορα ολων απεναντι της .Δεν της εφερνε κανεις αντιρρηση,δεν της χαλουσε κανεις χατηρι ,οτι ηθελε το εκανε .Ενιωθε οντως λες και ηταν βασιλισσα.

Επειτα,κοιμοταν στο κρεβατι του.

Το πρωτο βραδυ προφανθηκε οτι εψαχνε κατι και οπως ειχε ξαπλωσει αποκοιμηθηκε.Εκοψε συντομα τις δικαιολογιες .

Περιμενε σχεδον καρτερικα να νυχτωσει για να κουλουριαστει στο παπλωμα του και να αποκοιμηθει ησυχα.Ηταν η μονη στιγμη που αφηνε τον εαυτο της να πονεσει λιγο με την απουσια του,να αναρωτηθει το γιατι και να κανει εικασιες για το που ειναι και το τι κανει.

Και φυσικα,μονο εικασιες μπορουσε να κανει καθως ο Ιασονας δεν επεστρεψε ποτε καμια κληση ή μηνυμα της.Ο Eric της εκμυστηρευτηκε οτι ηταν στην Ιταλια,δεν ρωτησε κατι παραπανω

Το τελευταιο σημαδι ,οτι η καρδια της Ρεβεκκας Ιακωβου ειχε ραγισει εγινε φανερο την μερα της επιστροφης του,εξι μηνες αργοτερα

Η καρεκλα γυριζει και αρπαζω την ευκαιρια να κοιταξω τον αντρα με την ξεχωριστη βαθια φωνη

Ω Θεε ...αυτος ο αντρας δεν υπαρχει.
Εχει τα χερια του χαλαρα μεσα στις τσεπες του και οταν αρχιζει να με πλησιαζει προκαλει εκρηξη στο μυαλο μου.
Ξεροκαταπινω
Τα ματια του ειναι εχουν ενα βαθυ μαυρο αλλα φωτεινο χρωμα.Τα χειλια του ειναι σαρκωδη και σε προοκαλουν να τα δαγκωσεις .Τα γενια δυο με τριων ημερων που καλυπτουν το σαγονι του κανουν κατι παραπανω απο καλη δουλεια στα να με αφηνουν ερειπιο.Εχει ενα απαλα ομοιομορφο μαυρισμα και παρατηρω τους μυς και τις φλεβες που εξεχουν ελαφρως απο το δερμα των χεριων του

Αλλαξα πλευρο ανησυχη.Το μυαλο μου επαιζε περιεργα και ψυχοδελικα παιχνιδια

''Καλως ηρθες στους Κυνηγους malyshka''

''Αναθεματισμενη γυναικα''

''Εισαι δικη μου Ρεβεκκα Ιακωβου!Ολοδικη μου!Κι ας τολμησει καποιος να πει τα αντιθετο!''φωναξε μεσα στο προσωπο της

" Δεν σου εχω πει να μην ξαναπάρεις τη μηχανη μου!!" Βρυχηθηκε καθως ετρεξε πίσω της ανεβαινοντας δυο δυο τα σκαλια
"Στο ειπα ή οχι γαμω το Χριστο μου;!"

Η Ρεβεκκα ειχε εξαφανιστει στο σκοτεινό διαδρομο προς το δωματιο της αλλα την ακουσα να σταματα στον ηχο της φωνής του και να επιστρεφει με βαρια νευριασμενα βηματα

Στάθηκε στην ακρη του μισοφωτισμενου κεφαλοσκαλου και έβγαλε νευριασμενη το τζιν τζακετ της μενωντας με ενα δαντελωτο μαυρο τιραντακι που ήταν μπιτζαμα.

"Και έλεγα τι ξεχνας τοση ώρα..."σαρκασε
"Μην ανησυχείς για τη μηχανη σου ουτε γρατζουνιά δεν εχει. Ξερω ποσο ανησυχησες" πρόσθεσε

"Για τη μηχανη νομιζεις πως νοιαζομαι ρε μαλακισμενο ή για εσένα;" ξεσπασε και φωναζε σαν τρελος

Νοιαζοταν για μενα,εμαθε με τον καιρο να νοιαζεται

''Δεν περιμενα ποτε πως θα το ρωτησω αυτο αλλα Ρεβεκκα,εισαι παρθενα?''

Αλλαξα πλευρο ξανα λες και ταχα θα εδιωχνα ετσι τους εφιαλτες

''Θα κοιμηθω εδω αποψε''
''Γιατι''μουρμουρισε εκεινη νιωθωντας το στερνο του στην πλατη της.
''Γιατι ετσι''

Μου κοβοταν η ανάσα.

''Μακρια απο την αρραβωνιαστικια μου'' γρυλισε σχεδον μεσα στα μουτρα του Adam που ειχε ασπρισει ολοκληρος και κοιτουσε σαν υπνωτισμενος το μεγαλο δαχτυλιδι στο λεπτο δαχτυλο της κοπελας.

Με διεκδικουσε εξαρχης.

''Βετο''

Σωριαστηκε σε μια δερματινη πολυθρονα διπλα στον Ιασονα φορωντας καλυτερα τα γυαλια ηλιου της.Εβγαλε την μαυρη βελουδινη κουβερτα της και την εριξε πανω της. Εγειρε στον ωμο του καπως διστακτικα.

Εκεινος ανταποκριθηκε στο αγγιγμα της κατεβαζωντας με ενα κουμπι το διαχωριστικο αναμεσα τους.Χωθηκε πιο βαθια μεσα στην αγκαλια του και τυλιχτηκε στο εθιστικο αρωμα του.Εγειρε προς το πισω και ξαπλωσε καλυτερα κρατωντας την σφιχτα πανω του για να μην πεσει.

Σηκωθηκε απο το κρεβατι του ιδρωμενη και ανακαθισε ψαχνωντας μανιωδως τσιγαρα.Τα τσιγαρα του.Αναψε ενα γρηγορα και ανεπνευσε ξανα

''Ασε με! Φυγε!Δεν σε θελω εδω!Φυγε!'' επαναλαμβανε το ιδιο ξανα και ξανα ενω ο Ιασονας εβλεπε ενα νεο κυμα δακρυων να ειναι ετοιμο να κανει την εμφανιση του .Ποσα χρονια να ειχε αραγε να κλαψει?
''Οχι !Με ακους!Δεν φευγω Ρεβεκκα Ιακωβου!'' την τρανταξε κρατωντας την απο τους καρπους μπρος πισω
Εμεινε για λιγο ακινητη κατω απο το ζεστο νερο κοιτωντας τον πανεμορφο αντρα απεναντι της να την κοιτα ανησυχος με δυο καταμαυρα ματια και ντυμενος κατω απο το νερο.
Και τοτε εκλαψε
Και ηταν το πιο περιεργο πραγμα που ο Ιασονας ειχε δει ως τοτε.
Εγειρε πανω του και αρχισε να κλαιει με παραπονο και μια λυπη αφορητη που δεν αφηνε στον Ιασονα αλλη επιλογη απο το να την κρατησει πανω του κατω απο το νερο και να της χαιδεψει απαλα την πλατη

Κοιτουσε το κενο,στο σκοτεινο δωματιο ,ηταν πρωι μα ειχε κλεισει τα πατζουρια ερμητικα.Ολοι ελειπαν και επιτελους μπορουσε να παψει να φερεται φυσιολογικα

''ΕΙΣΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΡΕΒΕΚΚΑ ΙΑΚΩΒΟΥ '' φωναξε αρκετα δυνατα που ηταν σιγουρη οτι ειδε το χρωμα των ματιων του να σκουραινει.
''Δικη μου και μονο δικη μου!Κανενας αλλος δεν εχει κανενα δικαιωμα πανω σου!Κανεις!Ακους?"' φωναζε και ωρυοταν σαν τρελος.

Το μυαλό της εκσφεντονιστηκε στην Δονούσα. Το νησί των θεών, το νησί τους

Την ακούμπησε ανάσκελα στο κρεβάτι . Ήταν γυμνή και τα μαλλιά της πότισαν το μαξιλάρι με νερό και άρωμα από το σαμπουάν της.

Ακούμπησε τα χέρια της σταυρωτά πάνω από το κεφάλι της και τα κράτησε σταθερά με το δικό του. Τα ακροδάχτυλα του χαιδεψαν απαλα το κάτω μέρος της μέσης κάνοντας της να τιναχτεί ολόκληρη.

Στεκόταν γονατιστός από πάνω της και η παρουσία του της προκαλούσε ρίγη.
Τα μαλακα του χείλη άφησαν μικρά φιλια στο λαιμό της και έπειτα άρχισε να κατεβαίνει.
Ένα στο στήθος της
Ένα πάνω στο διάφραγμα της, κοβωντας της την ανάσα
Ένα στην κοιλιά της, θυμίζοντας της πως δεν είχε καμία σχέση με την πρώτη φορά.
Ένα στο κοκκαλο που εξειχε στην λεκάνη της την στιγμή που πέρασε τα χέρια της μέσα α πό τα μαλλιά του τραβώντας απαλα
Φίλησε το σημείο στο εσωτερικό του ποδιού της ανοίγοντας με τα χέρια του λίγο ακόμα τα πόδια της .

Εσφιξε τα δόντια της . Ασυναίσθητα έκλεισε τα μάτια και βυθίστηκε στην απόλαυση .

Τον κοιταξε μέσα στα μάτια ανασηκωνοντας το κεφάλι της. Βρισκόταν πλέον από πάνω του,καθισμένη πάνω στην στύση του και λικνιζοταν απαλα.

Ειχε εγκλωβίσει ανάμεσα στα πόδια της τον Jason Hunter και ένιωσε την καρδιά της να χτυπά απίστευτα δυνατά στην σκέψη.

Κατέβηκε προς τα κάτω και συνέχισε να τον κοιτα.

Έβγαλε την γλώσσα της ελαφρώς προς τα έξω και εγλυψε το σημείο που σίγουρα πονούσε πολύ και ορθωνοταν μπροστά της .

Άκουσε το μουγκρητό του και πήρε θαρρος. Άνοιξε το στομα της λίγο ακόμα και χωρίς να σταματήσει να τον καρφώνει με το βλέμμα της τον υποδουλωσε στα χείλη της.

Ενα αφροδιασιακο κυμα κατακλύζει και τους δύο.

Καπνιζε ήδη χωρίς να το καταλάβει το δεύτερο.

"Πρέπει να βάλουμε μερικούς κανόνες μικρή πλανεύτρα "

"Είμαι έγκυος "
"Τι;Τι είπες; "
"Και ποιος μου λέει εμένα ότι δεν θα γίνεις σαν την μητέρα σου;"

Κι έτσι ζω μόνο για σένα
ετοιμάζομαι για σένα
ερωτεύομαι για σένα
περιμένοντας εσένα

Αυτο ηταν.Τελειωσαμε.

''Επιτελους σπιτι '' μουρμουρισε και ακουμπησε το κεφαλι της στο στερνο του καθως επινε μια γενναιοδωρη γουλια αλκοολ

Χωρις να το πολυσκεφτει την βουτηξε και της εδωσε ενα αυθορμητο φιλι στο μαγουλο προκαλωντας το τρανταχτο της γελιο.

Γυρισε απο την αλλη ωστε να βρισκονται αντικριστα και εβγαλε το στηθος της πανω απο την επιφανεια του νερου .Τυλιξε τα καλλιγραμμα ποδια της γυρω απο την μεση του και κολλησε πανω του

Ηταν ενας μεγαλος ερωτας,το εβλεπε τωρα.Τον ηθελε,το δερμα της εκαιγε φρικτα απο τον ποθο

Κολλησε παλι πανω του.Απομακρυνε το τσιγαρο απο τα χειλη του και την φιλησε με παθος.Εκεινη αναποκριθηκε χωρις δευτερη σκεψη.

''Χρονια σου πολλα μικρη πλανευτρα'' μουρμουρισε και χαθηκε στα φιλια της.

Τιναξε το τσιγαρο στο τασακι.

"Μην κάνεις μαλακια Ρεβέκκα. Θα τα καταστρέψεις όλα " την προειδοποίησε μα το ύφος του έκρυβε κατι το παρακλητικό.

"Δεν ξερω πόσα χτυπήματα μπορώ να υποστώ για εμάς" του ψιθύρισε . Κοιταξε τα χείλη της .

"Το μυστικό είναι να σταματήσεις να μετράς malyshka " Η καυτή ανάσα του από μέντα και καπνό την νανούρισε .

H καρδια της σφιχτηκε στην σκεψη του τι συνεβη μετα

''Με προδωσες'' προφερε αργα
"Αν με θες τοσο όσο λες . Παντρέψου με "
Η σιωπή. Το Όχι . Το μαύρο δαχτυλίδι
"Με προδωσες"

"Τον πρόδωσα" μουρμουρισε και πήρε βαθιά ανάσα. Έσβησε με λύσσα το τσιγάρο διπλα της.

Ανοιξε τα πατζουρια διαπλατα και αφησε το φως να την τυφλωσει .

Αλλη μια μερα που επρεπε να αντιμετωπισει τον κοσμο που την ενσωματωσε ο Ιασονας ,και επειτα την αφησε μονη της .

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ιασονας

Παλι με επαιρνε τηλεφωνο,τι ηθελε απο εμενα γαμω?
Ειχα δωσει σαφεις οδηγιες να μην με ενοχλησει κανεις,ειδικα εκεινη.Εκανε τις επιλογες της και ηρθε η ωρα για τις συνεπειες

Αν και ημουν σιγουρος οτι αυτη εκανε τη ζωουλα της τωρα ανενοχλητη.
Εγω εφυγα σαν γκομενιτσα στην αλλη ακρη της Ευρωπης για να μην την βλεπω.

Με τσακισε.Νιωθω λες και ρουφηξε καθε ιχνος αξιοπρεπειας μου.
Ολοι αναρωτιουνται γιατι εφυγα και οι ηλιθιες δικαιολογιες σχετικα με διοικητικους ελεγχους στην υπολοιπη Ευρωπη δεν θα επιαναν για πολυ.Ελειπα ηδη εναν μηνα και δεν σκοπευα να επιστρεψω για δυο εβδομαδες ακομα.Ολα ειχαν μπει σε μια παυση.Ηταν αλλωστε και ο σωστος χρονος,μου εμεναν μοναχα δυο συμμαχιες και μερικα μικρα εμποδια πριν τον τελικο στοχο .

Ηδη ειχαμε εξελιξεις στο ζητημα του πορτραιτου της Ρεβεκκας.Η καμερα δειχνει το πανι διπλωμενο στην στιβα απο πετσετες που αφησε η καμαριερα εν αγνοια της στο δωματιο της Ρεβεκκας και επειτα ενα τεχνικο για το κλιματιστικο της πλανευτρας το οποιο ολως περιεργως ειχε χαλασει λιγες ημερες πριν.

Ο αντρας γυρω στα σαραντα φορουσε ενα καπελο και απεφευγε μαλλον επιτηδες τις καμερες ασφαλειας.Γνωριζαμε σιγουρα οτι εκεινος εστεισε το πανι και εφυγε χωρις να γινει αντιληπτος.Το επομενο βημα ηταν να μαθουμε ποιος τον εστειλε και ποιος το ζωγραφισε.Οι υποψιες γυρω απο την μητερα της Ρεβεκκας πλανουντας ακομη στον αερα και εμπαινα σε πειρασμο να βρεθω σε επαφη μαζι της,αν ειναι ακομα ζωντανη.

Ηπια αλλη μια γουλια απο τον καφε μου και ετοιμαστηκα να φυγω απο τον χωρο της πισινας του ξενοδοχειου για το δωματιο μου οταν μια παρουσια μου εκοψε τον δρομο

Κοιταξα αυστηρα την κοπελα με τα μακρια ξανθα μαλλια και τα μεγαλα καστανα ματια.Με ειχε παρει απο πισω μερες τωρα,σχεδόν τρεις εβδομάδες.

Ηταν φοιτητρια και ειχε ερθει μονη της,εβαλα να ψαξουν για εκεινη.Ηταν γονος πλουσιας οικογενειας δικηγορων,εγινε δεκτη στο Harvard με υποτροφια και το παρατησε δυο μηνες αργοτερα μονο και μονο για να γραφτει σε σχολη καλων τεχνων!Κλασικο κακομαθημενο πλουσιοπαιδο και μεσα σε ολα και μοναχοπαιδι αρα επιβαλλεται οτι οι γονεις της θα της χρημοατοδοτουν υπεροχες διακοπες,αλλιως πως θα μπορουσε να πληρωσει αυτο το ξενοδοχειο?

Με μια γρηγορη ματια διεκρινε κανεις το μετριο αναστημα και τις καμπυλες της.Μικρο στηθος αλλα μεση δαχτυλιδι και κωλαρα.Αυτο της το εδινα.

''Στριβε'' της ειπα αυστηρα παιρνωντας το γνωστο βλεμμα μου.Ημουν αρχηγος Μαφιας αναθεμα!Δεν σημαινει οτι επειδη με ξεφτιλισε η Ρεβεκκα θα αφησω καθε αλλη γυναικα να με ξεφτιλισει!

''Τσου'' μου ειπε και μου χαμογελασε φωτεινα δενοντας τα χερια της πισω απο την μεση της ναζιαρικα.

Τα ματια της ειχαν μια απροσδιοριστη ζωντανια μεσα τους.Σχεδον δεν μπορουσα να της φωναξω.Μπραβο μαλακα!Εγινες τελειως ξεφτυλας!

''Μην με αναγκασεις να κανω κατι που δεν θελω '' της απειλησα αλλα αδικος κοπος!Με κοιτουσε με ενα βλεμμα ευτυχιας λες και με ηξερε χρονια!Αυτο με εκνευριζε και με εξιταρε παραλληλα.

Την προσπερασα και προχωρησα προς το δωματιο μου αλλη η μικρη επιμονη γατζωθηκε απο το χερι μου!Με επιασε αγκαζε λες και ημασταν τιποτα θειτσες και προχωρησαμε μαζι κατα μηκος της πισινας.Καθε αλλη γυναικα σχεδον στον μεγαλο κηπο της εριξε ενα βλεμμα φθονου

''Με λενε Μαργκοτ.Εσενα Ιασονα'' μου ανακοινωσε και την κοιταξα μπερδεμενος.

''Τι στο διαολο ''μουρμουρισα και βρεθηκα αντιμετωπος με το ηχηρο και -πολυ- τρανταχτο γελιο της.Σε εκανε να θες να γελασεις και εσενα.

Καλα με εμενα ηταν ευκολοτερο καθως η ζωη μου πλεον ειχε γινει ενα μεγαλο ανεκδοτο.Αλλα παμε παρακατω

''Ακουσα εναν σωματοφυλακα να σε λεει ετσι.Κυριο Ιασονα δηλαδη,και γιατι εχεις σωματοφυλακα ?Δεν μου φαινεσαι γνωστος,βασικα δεν παρακολουθω κοσμικα ,ουτε εχω instagram,αλλα κανενας διασημος δεν εχει τοσους σωματοφυλακες!Εισαι μηπως εμιρης?Αλλα εισαι πολυ λευκος για να εισαι.Και γιατι εισαι τοσες μερες μονος σου?Δεν βαριεσαι?Βασικα ισως γι αυτο δεν εισαι και εμιρης γιατι αυτοι κανουν προξενια απο μικρή ηλικια και-''

''Φτανει !''υψωσα την φωνη μου μα ο τονος μου δεν ακουστηκε καθολου απειλητικος.Επιανα τον εαυτο μου να απολαμβανει τον ενθουσιασμο της κοπελας με το καθετι,ηταν καπως αναζωογονητικο

''Ναι εχεις δικιο!Δεν γινεται να τα λεμε ολα ετσι,στο ορθιο!Παμε για παγωτο!Ξερω οτι ειναι μεσημερι και πρωτα τρωμε φαγητο και μετα γλυκο αλλα εχω μια θεωρια οτι αν πεσει ενας κομητης τωρα τουλαχιστον θα εχω προλαβει να φαω γλυ-''

Αρχισα να δυσφορω!Αυτη η γυναικα δεν ηξερε απο- οχι-!

''Νταξει παμε!Αλλα θεε μου σταματα να μιλας!''ετριψα τους κροταφους μου και εκεινη ενθουσιασμενη χοροπηδηξε πανω κατω ταρακουνωντας και το μπρατσο μου μαζι

''Ηρεμησε'' γυρισα να την κοιταξω,φορουσε ενα ξεπλυμενο φαρδυ τζιν με σκισηματα και ενα λευκο στραπλες τοπακι ,ηταν μαυρισμενη κι ειχαμε Οκτωβρη.Φορουσε σε καθε της χερι πανω απο 10 δαχτυλιδια σε ολα τα μεγεθη και στο λαιμο της 6 κολιε σε ολα τα μηκη.
Καθισαμε σε ενα πολυ γνωστο παγωτατζιδικο κοντα στο ξενοδοχειο και εκεινη πηρε δυο μπαλες παγωτο,μια τσιχλοφουσκα και μια φραουλα,γιατι ειναι ροζ,οπως ειπε.

Φαινοταν οτι δεν εδινε μια για την εμφανιση της και πως τα ρουχα της δεν κοστιζαν ολα μαζι παραπανω απο την μπλουζα μου. Τα ξανθια μαλλια της ηταν λιτα και επεφταν σπαστα μεχρι την μεση .

Σαν της Ρεβεκκας

Πω τι την θυμηθηκα αυτην τωρα.Προσπαθησα να συγκεντρωθω σε οτι ελεγε μαλλον η Μαργκοτ-ή οπως την λενε τελος παντων-

Προς εκπληξη μου δεν μιλουσε καθολου,εγλειφε το χωνακι παγωτο της και κοιτουσε μια εμενα μια το κυπελακι με την μοναχικη μπαλα βανιλιας μου που ελιωνε.

''Τι κοιτας''ρωτησε κοφτα θελωντας να της κοψω τον αερα.

Μου χαμογελασε κι αλλο!Θεε μου ηταν τρελη!

Παντα πανω σε τρελες πεφτω,εχω μαλλον τον μαγνητη.

''Εσενα,εισαι πολυ ομορφος'' μου ειπε ειλικρινα και ρολλαρα τα ματια μου.Πες μου κατι που δεν ξερω

''Ποσο εισαι?35?Εγω 20!'' πνιγηκα μεσα σε μια κουταλια παγωτου.Μπορει να εβηχα και για δυο λεπτα

35?

Μα 35?

Αυτα ειναι οκτω χρονια παραπανω!

''27 ειμαι '' της ειπα με νευρο και εκεινη γουρλωσε τα ματια της.Επνιξε -μα τι εκπληξη- ενα γελακι και με κοιταξε εξεταστικα.
Ειχε ομορφα ματια.Ηταν πολυ ζεστο το χρωμα τους.Μου θυμιζαν σπιτι.

''Φταιει που δεν γελας ποτε,εισαι τοσο σοβαρος,και ας μην μιλησω για τα σακακια!''μονολογησε

''Μιλας εσυ παιδι των λουλουδιων '' μουρμουρισα και εκεινη γελασε δυνατα.Το χερι της ασυναισθητα ακουμπησε το δικο μου και το τραβηξα μακρια.

Δεν θελω καμια κοντα μου.Σιχαθηκα.Και την Ρεβεκκα και ολες τους,ολες τα ιδια θελουν .

''Μην εισαι τοσο μουτρωμενος '' μου ειπε και τα ματια της ηταν φωτισμενα

''Να σου κανω μια ερωτηση?''

''Οτι θες'αποκριθηκε κοιτωντας με χαμογελαστη

''Εχεις παρει κατι?'' Εννοω,τα ματια της φαινοντας ενταξει ,αλλα ποτε δεν ξερεις.

Γελασε φυσικα.Με εκνεύριζε που γελουσε με τα παντα,και γενικα που χαμογελουσε με το καθετι.

''Οχι !Απλα ειμαι ευτυχισμενη'' ανασηκωσε τους ωμους της,ειχε ωραια ζυγωματικα και λευκο χαμογελο

''Γιατι εισαι ευτυχισμενη?'' αναρωτηθηκα εψαξα τα τσιγαρα μου.Τα ειδα στα χερια της .Τα περιεργαζοταν λες και ηταν παιχνιδι εξωγηινου

Εκανα να τα παρω και εκεινη τα τραβηξε πιο μακρια

''Γιατι ειμαι εδω μαζι σου και τρωω παγωτο '' κατεβασα τα χερια μου μπερδεμενος

''Τοσο απλο ?''

Εγειψε τα χειλη της μου ειχαν γινει ροζ

Με κοιταξε χαρουμενη

''Τοσο απλο'' μου χαμογελαζε

Πολυ με εκνευριζει οταν χαμογελαει για το τιποτα.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1 μηνας αργοτερα

Δεν ειχα φυγει ακομα.Δεν ξερω γιατι .Ενταξει ,περνουσα καλα.Και το θερετρο που βρισκομουν ειχε δημιουργησει την τελεια Χριστουγεννιατικη ατμοσφαιρα,αλλα οι δουλειες ετρεχαν και του Eric του ειχαν πεσει πολλα, παραλληλα ο πατερας μου με πηρε τηλεφωνο εξαλλος με τις μακροχρονιες και ασκοπες διακοπες μου ενω η μανα μου γκρινιαζε που δεν θα με δει ουτε τις γιορτες.

Ειχα τελειωσει πανω απο εξι βιβλια του Φρουντ και τα νευρα μου με εκεινη δεν ειχαν κατευναστει ουτε λιγο.

Παραλληλα ειχα και την Μαργκοτ!Η οποια παρα την λανθασμενη μου εντυπωση οτι θα ξεκολλησει,δεν ελεγε να με αφησει σε ησυχια!Πηγαινα στο γυμναστηριο ?Ερχοταν και επαιζε με τα λαστιχα .Πηγαινα στο χαμαμ,ερχοταν και εκανε ζωγραφιες με τους υδρατμους στο μαρμαρο.Πηγαινα για μασαζ?Ερχοταν στην διπλανη αιθουσε και επειδη γαργαλιεται απιστευτα πολυ ακουγα το γελιο της για 45 λεπτα.

Και τωρα να τη παλι μπροστα μου!Ειχα βγει με κατι παλιους μου συμφοιτητες για φαγητο και με περιμενε εξω απο το δωματιο φανερα βαριεστημενη.Μαλλον δεν περασε καλα στο θεατρο που πηγε με την φιλη της.

''Τι εγινε παλι Μαργκοτ?'' ρωτησα απηυδησμενος

''Βαριεμαι στο δωματιο μονη μου,ηρθα να δουμε τηλεοραση και να κοιμηθουμε μαζι'' ειπε χαμογελωντας και περιμενε να ανοιξω την πορτα

Κοκκαλωσα

''Δεν κοιμαμαι με αλλους στο ιδιο κρεβατι '' της ειπα ενω στην πραγματικοτητα ηθελα να φωναξω οτι κοιμαμαι μονο με την Ρεβεκκα στο ιδιο κρεβατι

''Κλωτσας στο υπνο σου ε?Νταξει δεν πειραζει και μια φιλη μου πολυ γιατι εβλεπε κατι περιεργα ονειρα και μετα -''

Την εκοψα

''Δεν κλωτσαω στον υπνο μου ''

''Ροχαλιζεις?'' επνιξε ενα γελακι και με κοιταξε με γουρλωμενα ματια

''Οχι !''ειπα γρηγορα και βιαστηκα να συμπληρωσω

''Κοιτα Μαργκοτ φαινεσαι -δηλαδη εισαι - παρα πολυ καλη κοπελα και εκτιμω τις προσπαθειες σου μα μολις βγηκα απο μια δυσκολη και περιεργη σχεση και δεν θελω καποια αλλη στην ζωη μου''θαυμαζα τον εαυτο μου που της μιλησα τοσο απαλα και δεν εβαλα τους σωματοφυλακες μου να την πεταξουν εξω.Αλλα η αληθεια ειναι οτι δεν με εκνευριζε η παρουσια της.Ενταξει μιλουσε πολυ,μα πλεον το ειχα συνηθισει και νταξει ,το γελιο της ηταν καπως ωραιο,οχι σαν της Ρεβεκκας αλλα ωραιο,και ειχε και φωτεινα ματια ,πολυ φωτεινα.

Με κοιταξε χωρις να αλλαξει εκφραση ,λες και δεν την απερριψα .

''Δεν με νοιαζει ,εγω σε θελω '' μου δηλωσε και εμεινα να την κοιταξω εμβροντητος

''λυπαμαι αλλα δεν ειναι αμοιβαιο'' της ειπα σχεδον στενοχωρημενος

Το κακόμοιρο δεν άντεξε την απόρριψη.
Δεν έδειξε να την προβληματίζει ουτε μισό λεπτό αυτό που της ειπα

"Κοιταξε με στα μάτια και πες το μου " μου ειπε σχεδόν με ναζι . Είναι τρελή;

"Δεν σε θέλω " της ειπα και ένιωθα ένα τσίμπημα ενόχων. Γιατί εντάξει ωραία κοπέλα ήταν,είναι κρίμα.

Περίμενα έστω να βουρκωσει. Να θυμώσει, να με βρίσει στην τελική!

Σίγουρα δεν περίμενα να μου χαρίσει ένα λευκό και φωτεινό χαμόγελο.

"Δεν πειράζει. Σε θελω εγώ αρκετά και για τους δύο μας " σηκώθηκε στις μύτες των ποδιών της και με φίλησε πεταχτα στα χείλη πριν χαθεί στον διάδρομο για το δωμάτιο της αφηνωντας με εμβροντητο και μπερδεμένο .

Πέρασε μια στιγμή και δεν σκεφτηκα εκείνη.

----------------------------------------------

1 εβδομάδα αργότερα.

"Σου είπα κορίτσι μου !Δεν πρόκειται να συμβεί κάτι παραπανω μεταξύ μας !Δεν σε θέλω!Οπότε όσο και να το θες εσύ δεν γίνεται " την κρατούσα από τα χέρια και της μιλούσα όσο πιο ήρεμα μπορούσα .

Βασικά και να ήθελα απλά δεν μου έβγαινε να της μιλήσω ασχημα . Ειδικά όταν με κοιτούσε με αυτό το βλέμμα,λες και ήμουν το κέντρο του κόσμου της

Η Ρεβέκκα δεν με κοιτούσε ποτέ έτσι

"Δεν με πειράζει. Έχουμε καιρό μπροστά μας . Το σεξ είναι καλο όμως δεν ειναι;" βγήκε απαλα από το κράτημα του για να δέσει την μεταξένια ρόμπα της.

Υπέροχο είναι οχι απλα καλό ήθελα να της πω αλλα αυτο θα της εδινε και αλλη ελπιδα και αυτη η κοπελα ηταν ηδη τραγικα αισιοδοξη

''Μια χαρα ειναι '' της ειπα και εγειρα πισω αναβοντας τσιγαρο .Με κοιταξε βλοσηρα.Απο τις σπανιες φορες που εχανε το χαμογελο της .

Βασικα στα αρχιδια μου κιολας αν θα στενοχωρηθει η Μαργκοτ.
Και πολυ εχω μαλακωσει.Οταν γυρισω πισω ολα θα αλλαξουν. Θα μπει μια τάξη

Σβηνω το ολοκληρο ακομη τσιγαρο και εκεινη μου χαμογελαει.

Γαμω το κέρατο μου .

Ειναι υποταγμενη σε μενα στο κρεβατι.Μου αφηνει τον ελεγχο και ποτε δεν την αφηνω παραπονεμενη.
Ξερει οτι η εξουσια με μεθαει και με καυλωνει.Και μου την χαριζει απλοχερα.

Η Ρεβεκκα αυτο δεν το εκανε ποτε

''Θα φυγω σε λιγο καιρο '' της ειπα και εκεινη ανακαθισε στο κρεβατι .Φαινοταν καπως μπερδεμενη

''Θα ερθω κι εγω'' αποφασισε ανασηκωνοντας τους ωμους της
Εχει τρελαθει?

''Κοριτσι μου εχεις χαζεψει?Που να ερθεις?Ως τι να ερθεις?Και η σχολη σου ?Η ζωη σου?Το πτυχιο σου?''

Εκεινη μου χαμογελασε αινιματικα,λες και ηξερε κατι που αγνοουσα,ημουν τρελος?

''Η σχολη μου δεν ειναι η μοναδικη στον κοσμο ,και ολοι μου οι φιλοι και η οικογενεια μου ειναι πισω στο Λονδινο,για τον ιδιο λογο ειμαστε εδω εγω κι εσυ''μου ειπε απαλα και χαιδεψε τα χερια μου με ευλαβεια

''Και ποιος ειναι αυτος ο λογος?'' ρωτησα ταχα χωρις να ξερω

''Για να ξεφυγουμε απο κατι,εγω απο τους πιεστικους γονεις μου και εσυ απο την παραλιγο αρραβωνιαστικια σου'' μουρμουρισε και το χαμογελο σβηστηκε απο το προσωπο της

Στο δικο μου ζωγραφιστηκε η οργη.Πρωτη φορα εδω και τρεις μηνες αναφερεται καποιος σε εκεινη.Και αυτη που ξερει για την Ρεβεκκα

''Δεν καταλαβαινω για ποιο πραγμα μιλας'' της ειπα κοφτα και αυστηρα.Μαζευτηκε λιγο και ανακαθισε.

Την τρομαξε ο τονος μου?

''Σε εχω δει να κοιτας μερικες φορες ενα κουτακι ,βελουδινο ,και μετα να το βαζεις παλι μεσα στο χρηματοκιβωτιο,κοιμαμαι πολυ ελαφρια'' μουρμουρισε και εμοιαζε θλιμμενη

Γαμωτο!Ειχα συνηθισει τοσο την απαθεια που σχεδον με σοκαρει αυτη η ξαφνικη εκφραση συναισθηματων της

''Δεν μπορεις να ερθεις μαζι μου.Γιατι δεν εχουμε σχεση,γιατι δεν σε θελω '' επεστρεψα στο αρχικο θεμα

Εγειρε το κεφαλι της προς τα αριστερα και με κοιταξε εξεταστικα,μετριαζοντας λιγο τον εκνευρισμο μου

Ηταν γλυκια,πολυ γλυκια,και ομορφουλα.

''Γιατι να μην ερθω μαζι σου?'' ρωταει απαλα και η καρδια μου σκιρταει,διακρινω το παραπονο στα ματια και το κατω χειλος της τρεμει

''Ειμαι μαφιοζος Μαργκοτ,σκοτωνω κοσμο καθε μερα,πουλαω οπλα ναρκωτικα,ενισχυω το εμποριο λευκης σαρκος ,την πορνεια και εχω μαγαζια οπυ στηνονται μεγαλοι αγωνες ποκερ και παρανομων παιχνιδιων,εχω κτηματα με χορτο και υπογεια παρασκευης ναρκωτικων'' της ειπα με μια ανασα κρατωντας στο πισω μερος του μυαλου μου την σκεψη οτι ισως χρειαστει να την σκοτωσω για να μην μιλησει

Σιωπη

Σκεφτεται για λιγο οσα της λεω.Δεν μιλα.Με κοιτα βλοσηρα στα ματια,νιωθω σχεδον σαν παιδακι που εχει κανει αταξια

''Ακουγεται επικινδυνο.Δεν θα ηθελα να κινδυνευεις'' μουρμουρισε και εγειρε πανω μου αιφνιδιαζονας με ,περασε τα χερια της γυρω απο τους ωμους μου και με εσφιξε πανω της

Θεομουρλη. Αυτό ήταν. Θεομουρλη. Και ήθελε να τρελάνει κι εμενα

''Εισαι με τα καλα σου?Μολις σου ειπα οτι κανω ο,τι παρανομια υπαρχει και εσυ αγχωνεσαι για το αν κινδυνευω?'' πρεπει να ακουγομουν εξαλλος

''Για τι αλλο να αγχωθω?Αφου εγω σε θελω'' μου ειπε μουγγριστα σχεδον αφου ειχε κολλησει σαν βδελλα πανω μου.Δεν την αγκαλιασα πισω .

Περιεργη γυναικα.Πολυ περιεργη

''Βρε κοριτσι μου αυτα ειναι επικινδυνα ,με το που σε δουν κοντα μου θα εισαι σε κινδυνο .Ασε που η ζωη μου ειναι πολυ ταραχωδης σε αντιθεση με την δικη σου ,εσυ εχεις συνηθισει στην ηρεμια'' προσπαθησα να την λογικεψω,μαλλον κατι ειχε παρει.Βεβαια εδω και τεσσερις ωρες ηταν στο κρεβατι μου οποτε ποτε προλαβε?

''Ακριβως για αυτο'' απομακρυνθηκε λιγο για να με κοιταζει ''Ασε με να γινω η φουσκα της ηρεμιας σου,Στο υποσχομαι δεν θα παρεμβαινω,αλλα Ιασονα ασε με να μπω στην ζωη σου ,και θα φερω την ισορροπια'' το μυαλο μου βουιζε

Θυμηθηκα αυτα που ειχα πει στην Ρεβεκκα

''Εγω θελω να βγαινω απο το γραφειο μου και μπαινωντας σπιτι να ξεχναω οτι ειμαι στην Μαφια,να ηρεμω.Θα ειμαι με την γυναικα που θα με ηρεμει,με εκεινη μονο θα μπορεσω να υπαρξω,μονο με αυτην θα εκανα ποτε παιδια''

Κοιταξα την Μαργκοτ.Ηταν το πιο αισιοδοξο και ηρεμο ατομο που ειχα γνωρισει.Εγω της μιλουσε αυστηρα και εκεινη μου χαμογελουσε.Το γελιο της προκαλουσε το δικο μου .Αδυνατουσα να της φωναξω ,δεν μου εδινε ολα.Υποτασσοταν σε μενα ,αλλα και με πιεζε,να γινω καλυτερος,πιο αισιοδοξος,πιο υγιης,πιο ανεμελος

Η συνειδητοποιηση με σοκαρε καθως διστακτικα ακουμπησε τα χειλη της στα δικα μου

Ηταν η φουσκα της ηρεμιας μου

-----------------------------------------------

6 μηνες μετα την φυγη του Ιασονα

"Λοιπόν Ρεβέκκα το 2019 πρέπει να σου έφερε παρα πολυ τύχη γιατί μας τα έχεις πάρει όλα " γκρίνιαξε η Ellie και έπεσε πάλι πισω στην αγκαλια του Eric ο οποίος είχε παραιτηθεί πέντε γύρους πριν.

Ήταν τέλη Φεβρουαρίου. Είχε περάσει τις πιο περίεργες γιορτές της ζωής της. Το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας το περνούσε με τα κορίτσια. Πήγαιναν για καφέ για ψώνια για φαγητό σινεμά βόλτες και γενικά οτιδήποτε για να απασχολήσει η Ρεβέκκα το μυαλό της

Έβρισκε ένα κάρο δικαιολογίες για να μην βρίσκεται με τα παιδιά από την σχολή. Αντι αυτού διάβαζε με τον Carter να της κρατάει βιβλίο για την εξεταστική και πρωί βράδυ πήγαινε με τον Eric για τρέξιμο ο οποίος είχε γίνει πολύ πιο ομιλητικος σχετικά με ότι αφορούσε την Ellie

Η Ρεβέκκα του μίλησε για τον Ιασονα
Μόνο σε εκείνον. Γιατι ηξερε ότι δεν την αγαπούσε τόσο για να της χρυσώσει το χάπι

Πέταξε τα χαρτιά μπροστά και πήρε όλες τις μάρκες.
Αύριο ξημέρωνε 28η Φεβρουαριου
6 μήνες ακριβώς που έλειπε

"Πάμε για τσιγάρο;" ρώτησε τον Eric και εκείνος εγνεψε θετικά.

"Μην αργήσετε γιατί έχουμε κράτηση σε μια ωρα " Η Άννυ τους
Πήγαιναν και για φαγητό έξω όλοι μαζι πια

Μόλις έρθει ο Ιασονας θα τα διορθώσω όλα σκεφτόταν η Ρεβεκλα καθώς έπαιρνε το πακέτο με τα τσιγάρα του,και μετά θα βγαίνουμε όλοι μαζί για φαγητό σαν παρέα.

"Ρεβέκκα " μουρμουρισε ο Eric καθώς έβγαιναν στο κεντρικό μπαλκόνι με θεα τις χρυσές πύλες και τον κήπο

"Πες το " του απάντησε απαλα και κάθισε διπλα του ακουμπώντας τους αγκώνες της διπλα στους δικούς του πάνω στα μαρμάρινα κάγκελα.

"Ο Ιασονας έρχεται "
Η φωνή του ακούστηκε σαν καμπάνα στο μυαλό της και τα άκρα της μουδιασαν με αποτέλεσμα το τσιγάρο να γλιστρήσει από τα δάχτυλα της και να πεσει από τον δεύτερο όροφο στο γρασίδι .

Η καρδιά της χτυπούσε πολύ δυνατά και ήταν σχεδόν βέβαιη ότι είχε ασπρίσει.
Είχε μισο χρόνο να τον δει. Θα είχε αλλάξει καθόλου; Εκείνη πάντως ήταν λίγο πιο αδύνατη και κάπως πιο χλωμή .

" Ποτε ;" η φωνή της βγήκε σαν ψίθυρος που σχεδόν τον πήρε ο αέρας.

Κοίταξε τον ουρανό πάνω της . Θα χιονίσει ;

"Νομίζω τώρα " της απάντησε κάπως δειλά για τα δεδομένα του και η Ρεβέκκα γύρισε να κοιτάξει τον ψηλό μελαχρινο απέναντι της εμβρόντητη

"Τι τώρα "

Την απάντηση του έκοψε ο ήχος από τις πύλες που άνοιγαν .

Κόπηκε η ανάσα της .

Ρεβεκκα

Οι πύλες άνοιξαν αργά και η καρδιά μου βούλιαξε μέσα στο στήθος μου. Αντιμετώπιζα σοβαρη δυσκολία αναπνοής. Το στήθος μου πιεζοταν από την αγωνια να τον δω.

Την ανάγκη μου να κατέβω κάτω και να πέσω στην αγκαλιά του . Να τον φιλήσω... Θεε μου είχε ανάγκη να τον φιλήσω. Έχουν περάσει έξι μήνες και ήταν λες και πέρασαν χρόνια .

Στην τελική και το γαμημένο δαχτυλίδι θα το κρατούσα στο συρτάρι μου. Αρκεί να ήμασταν μαζί !

Χάσαμε 1 χρόνο και 5 μήνες άσκοπα . Φτάνει πια!!

Η μαύρη λιμουζίνα μπήκε μέσα στον κήπο
Γατζωθηκα γερά από το μαρμαρο .
Θα του έδινα δύο ώρες να ξεκουραστεί και μετά θα μιλούσαμε σοβαρά. Και εντάξει στη τελική αν δεν τα βρούμε δεν πειράζει .

Ο σοφέρ βγήκε έξω
Όχι όχι. .Μετάνιωσα. Μια ώρα θα του εδινα. Να φάει κάτι και θα μιλούσαμε

Είδα την μορφή του να βγαίνει εξω. Φορούσε τζιν . Ασυνήθιστο για εκείνον .

Έγειρα προς τα μπροστά και σχεδόν κρεμαστηκα από τα κάγκελα.

Ήταν πιο όμορφος από ποτέ. Ψηλος και γυμνασμένος όπως τον θυμόμουν,αν και φαινόταν να έχει παχύνει λίγο .
Ένα τσιγάρο χρόνο θα του εδινα και μετά θα μιλούσαμε!

Θα απαιτησω να με ακούσει!Θα τα βρούμε!

Και το ηλίθιο δαχτυλίδι αν τόσο πολύ το θέλει στην τελική ας το βαλω!

Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Ήμουν τρελά ερωτευμένη . Έκανα λάθος και με τιμώρησε. Όμως τώρα ήταν εδώ και θα τα διόρθωνα όλα

Ώσπου ξαφνικά όλα σταμάτησαν . Ο αέρας κόπηκε σαν να χάθηκε ξαφνικά όλο το οξυγόνο απο την ατμόσφαιρα.

Χάθηκε σίγουρα από τα πνευμόνια μου . Και αν δεν ήμουν πριν χλωμή σίγουρα τώρα χλωμιασα

Αποκλείεται να συμβαίνει αυτό.

Κάτι κατάλαβα λάθος και θα τα χαλάσω πάλι όλα

Ο Ιασονας ήθελε μόνο εμένα. Αφού μου ζήτησε να τον παντρευτώ .

Στο μυαλό μου εκρουαν τα τύμπανα της προδοσίας και ξάφνου σαν χιλιάδες κοράκια να απελευθερώθηκαν και ούρλιαζαν στα αυτιά μου.

Της έκανε νόημα να βγει έξω και της χαμογέλασε.Ηταν μετριου αναστηματος και ξανθα μαλλιά . Όσο και να ήθελα να πιστέψω ότι είναι μια από τις πόρνες του το ένστικτο μου μου έλεγε ότι δεν ήταν.
Εξαιτίας της άργησε τόσο να γυρίσει σε μενα

Δεν γυρνάει καν σε μενα ή για μένα.

Εκείνη άρπαξε το χέρι του και προς έκπληξη μου εκείνος δεν απέφυγε το κράτημα της αλλα το έσφιξε. Το έφερε στα χείλη του και το φίλησε κοιτώντας την στα μάτια

Εμένα ποτέ δεν με κρατούσε από το χέρι

Ούτε που τόλμησα να κοιταξω τον Eric διπλα μου. Ήξερα ότι με κοιτάει ήδη.
Είχε κοκκινίσει νομίζω.

Τα πόδια μου έτρεμαν και η γη από κάτω χανόταν.

Εγώ η ίδια νομίζω χανομουν.

Έπαιρνα διπλές ανάσες και εισεπνεα την πραγματικότητα γενναια κι ας ήξερα πως με σκότωνε.

Το τελευταίο σημάδι ότι η καρδιά της Ρεβεκκας Ιακώβου είχε ραγίσει ήταν αυτό .

Το μοναχικό δακρυ που έτρεχε στο μάγουλο της.

Και ίσως μια σκέψη, μια ερώτηση που θα της βασάνιζε καιρό

Γιατί;

Ciao Bellas

Με φιλι μεγάλο και απεριόριστη αγάπη το αφιερώνω σε Nikoleta_Park και daddyneilx . Ευχαριστώ για τα σχόλια και την στήριξη.

Καλή ανάγνωση .

Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω

Σας αγαπώ πολυυυ

xxxΜάγδαxxx