Ουδέν εστι θηρίον γυναικός αμαχώτερον.
(Δεν υπάρχει θηρίο πιο δύσκολο να πολεμησεις απο την γυναίκα)
Αριστοφάνης

Η 'Σιωπη των Αμνων' ειναι βασισμενη στο ομοτιτλο μυθιστορημα του Thomas Harris.Ενας απο τους βασικους ηρωες ειναι ο Bill Buffalo,ο οποιος σκοτωνε γυναικες με σκοπο να 'φορεσει' το δερμα τους.

Μεσα σε ενα κλιμα υπερμετρης ψυχασθενειας ο ανθρωπος εκεινος ,κρατουσε κλεισμενα και δεμενα τα θυματα του στον πατο ενος βαθυ λακκου.

Τωρα σκεφτειτε το ατομο που αντιπαθειτε περισσοτερο στον κοσμο στη θεση εκεινη.Και δεν μιλω φυσικα για τη δολοφονια,αλλα για τον εκλεισμο σε εναν βαθυ λακκο.

Καποιοι θα πουν με σιγουρια πως δεν αντιπαθουν αρκετα κανεναν ωστε να τον τοποθετησουν δεμενο σε ενα αδειο 'πηγαδι ' και να του φωναξουν απο υπερυψωμενη θεση οτι το μισουν.

Αλλα με λιγη περισσοτερη σκεψη το ατομο καταληγει στην τραγικη συνειδητοποιηση ,οτι εχει σκεφτει ηδη ,μηχανικα και αυθορμητα καποιον δεμενο εκει.

Ειναι καποιος που παλια αγαπουσες μα σε πληγωσε ανεπανορθωτα ή ισως και απροσμενα.

Καποιος που σου εκανε κατι κακο χωρις να φταις,διχως αιτια.

Ενα ατομο που σε εμποδισε απο το να αποκτησεις κατι,σε κρατησε πισω,σε εβαλε σε μια φουσκα που δεν μπορουσες να βγεις .

Τον υπαιτιο καθε ξαγρυπνης νυχτας που περασες.

Σκεψου λοιπον

Τι θα του ελεγες?

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Ρεβεκκα Ιακωβου στο ορκιζομαι αν ξαναπαρεις την μηχανη μου θα σου κοψω τα ποδια '' ο Ιασονας γρυλισε σαν θηριο διπλα στο αυτι της την στιγμη που ακολουθησε το βλεμμα της κοπελας που 'λαιμαργα' κοιτουσε τα οχηματα στο πολυτελες γκαραζ ,ψαχνωντας ταχα το αμαξι της

''Μα δεν την πηρα καν ακομα!'' εκεινη συγκρατωντας ενα γελιο τον κοιταξε αυστηρα και ανασηκωνοντας το φρυδι στην σιωπη του προχωρησε προς το μαυρο Range Rover της

''Τα λεμε '' μουρμουρισε προσπερνωντας τον αδιστακτο Βασιλια που ακομα φορουσε φορμα γυμναστικης και προτιμησε μετα το εξουθενωτικο -για αλλους- διωρο τρεξιμο του ,να κατσαδιασει την Ρεβεκκα για την εμμονη της με την μηχανη ,την οποια διαρκως προσπαθει να παρει

Ειναι Φεβρουαριος και εχει κρυο,οπως παντα.Η Αγγλια ειναι μουντη και βροχερη,οπως παντα. Μα η Ρεβεκκα και ο Ιασονας ερχονται κοντα,οπως ποτε αλλοτε.

''Που νομιζεις οτι πας?'' με δυο μεγαλες δρασκελιες την προλαβε και η πεισματαρα προσελκυστρια βρεθηκε εκατοστα μακρια απο δυο μαυρα ματια,και ενα προσωπο σφιγμενο,στην τσιτα-οπως τον ηθελε- και ετοιμο για τσακωμο.

Ηταν καρμικα ομορφος για την συνειδηση της.Το ψηλο και γερο του κορμι,το αναστημα και η ενεργεια που απεπνεε την τρελαιναν ,ακομη και αν ματαια προσπαθουσε να το κρυψει.

''Σχολη?'' δηλωσε σαρκαστικα και ο Ιασονας γελασε με ειρωνια να ποτιζει το βαθυ ηδονικα πλασμενο γελιο του

''Ποιον ρωτησες?'' ρωτησε κοιτωντας την με σοβαροτητα που την νευριασε πραγματικα,την κρατουσε πανω του και τα χερια του ηταν πιεσμενα στα μπρατσα της αναγκαζοντας την να μεινει ακινητη

''Τον εαυτο μου στον καθρεφτη το πρωι'' του ειπε και ελευθερωθηκε με μια αποτομη κινηση απο τη λαβη του

Ανοιξε την πορτα του μαυρου αυτοκινητου μα ενα χερι την εκλεισε παλι με δυναμη .Ο Ιασονας τοποθετησε τα χερια του στη μεση της και την γυρισε προς το μερος του κολωντας την πανω στην πορτα και το σωμα του πανω της.

Πριν ακομη προλαβει να αρθρωσει λεξη,ή μαλλον παραπονο η μικρη πλανευτρα,προλαβε και συνεθλιψε τα χειλη του με τα δικα της σε ενα απαιτητικο,κτητικο φιλι που αφησε την Ρεβεκκα σε δευτερολεπτα ξεπνοη και με αρρυθμιες.

Τα μαλακα χειλη του και η μεντα που ειχε ποτισει πλεον την παρουσια της της φανταζαν καλυτερα απο πρωινο καφε.Την ξυπνησαν με τον πλεον αποδοτικο τροπο

''Καλο μαθημα'' μουρμουρισε και εκανε μεταβολη αφηνοντας την συξυλη ,αναμμενη και αφωνη απο την ξαφνικη διαχυτικοτητα του σοβαρου αντρα απεναντι της

Αναθεματισμενε αντρα

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το μαθημα κυλησε ανελπιστα γρηγορα και η Ρεβεκκα ,ως Bella φυσικα,κρατουσε σιωπηλα σημειωσεις αγνοωντας το μυαλο της που βουιζε στη σκεψη του αντρα που την παρατησε εξω απο το αμαξι της σε δυσκολη κατασταση

Οι καστανοι φακοι επαφης την ενοχλουσαν και τα γυαλια της φανταζαν ξενα,δεν τραβουσε την προσοχη στο μεγαλο αμφιθεατρο καθως επροκειτο για μια μελαχρινη κοπελα μετριου αναστηματος με φορμα φαρδυ πουλοβερ και μακρυα μαλλινη ζακετα.Χανοταν ευκολα στο πληθος .

Μα δεν ισχυε φυσικα το ιδιο και για τον συμφοιτητη της τον Adam που απο την πρωτη μερα που την προσεξε καραδωκει σε καθε γωνια του πανεπιστημιου για εκεινη παρα τις ουρες κοριτσιων που θα ποδοπατουσαν η μια την αλλη για εναν καφε μαζι του .Αλλα οχι η Bella ,γιατι ειχε δει και καλυτερους,μαλιστα ζουσε με πολυ καλυτερους

Αλλα οντας σε αγνοια της πραγματικης καταστασης ο Adam απορρουσε με την αδιαφορια της κοπελας

''Φιλε και χαρη της κανεις'' μουρμουρισε ο κολλητος της ακολουθωντας το βλεμμα του φιλου του προς το μερος της αφανους μελαχρινης στην αλλη ακρη του αμφιθεατρου.

''Το ξερω ρε μαλακα αλλα δεν καταλαβαινω τι φαση περναει,τυφλη ειναι?'' ρωτησε με αλαζονια ψιθυριστα τον φιλο του ,ο οποιος ανασηκωσε με απορια τους ωμους του

Το τελευταιο μαθημα τελειωνε στη μια το μεσημερι.

Η Ρεβεκκα πεινουσε πολυ και το βραδυ επρεπε να μελετησει μια υποθεση που ο Ιασονας της ειχε αναθεσει

Ως προσελκυστρια αναλαμβανε μονο σημαντικες υποθεσεις ,για τις αλλες υπαρχαν απλως αντρες της Μαφιας που ευκολα σκοτωναν καποιον χωρις ιχνη,και βεβαια για μεθοδους ιδιες με τη δικη της υπηρχαν η Darcy και τωρα -ως συμπληρωματικη - η Αννι που ερχοταν ολο και πιο κοντα με τον Carter που εμοιαζε σχετικα καλυτερα οσο περνουσε ο καιρος

Οποτε η Ρεβεκκα ειχε ξανα χρονο για ζωγραφικη,μα ακομη περισσοτερο χρονο για να αφηνει τον εαυτο της ελευθερο να σκεφτει.Και η σκεψη ηταν ανεκαθεν μεγαλος της εχθρος

''Ειστε ελευθεροι.Μην ξεχνατε ,η προθεσμια για την εργασια ληγει αποψε στις 12.Μην ερθετε κλαιγοντας μετα.'' υπενθυμισε την εργασια που η Ρεβεκκα ειχε ηδη παραδωσει.

Με γρηγορους ρυθμους μαζεψε τα πραγματα της και βγηκε εξω σκεπτομενη μπεργκερ πατατες και μεγαλο αναψυκτικο απο τα Mac Donalds καθως επεστρεφε σπιτι.Της αξιζε,εκανε εξαντλητικη γυμναστικη για να διατηρειται,περνουσε τα μαθηματα,διαβαζε,ζωγραφιζε,και το κυριοτερο,παγιδευε ανωνυμα ,ακομη κανεις δεν ηξερε οτι ηταν ζωντανη και αυτο λειτουργουσε υπερ τους.Μα η αποκαλυψη δεν θα αργουσε

Ειχε βγει ηδη στο παρκινγκ οταν ο Adam την προλαβε και εμφανιστηκε ξαφνικα διπλα της περνωντας το χερι του επιδεικτικα γυρω απο τους ωμους της

''Ειναι νωρις ακομα,παμε για καφε'' της δηλωσε λες και τα ειχαν,δινωντας πατημα σε οσους ηταν κοντα

''Ε-εχω μεινει πισω στην εργασια που ληγει σημερα''ειπε ατονα φτιαχνωντας ταχα νευρικα τα γυαλια της και δεν τον κοιταξε στα ματια

''Ενα πουλακι μου ειπε οτι την εχεις παραδωσει ηδη '' της ειπε κλεινοντας το ματι και η Ρεβεκκα ρολλαρε νοητα τα δικα της

Δεν ελεγε να ξεκολλησει η βδελλα

''Πραγματικα δεν προλαβαινω'' ειπε οσο πιο αψυχα μπορουσε

''Δεν ηταν ερωτηση ,δωσε μου μια ευκαιρια'' της ειπε πονηρα και την εσφιξε λιγο ακομη πανω του παρα τις ακαρπες διακριτικες προσπαθειες της να απελευθερωθει απο το κρατημα του

''Περιμενω στο αυτοκινητο εδω και 10 λεπτα,θα παρουμε και τον φιλο σου μαζι?'' η καυστικη σαρκαστικη γνωριμη φωνη του Ιασονα εκανε την Ρεβεκκα Ιακωβου να αναπηδησει σχεδον και να απομακρυνθει τελειως απο τον Adam

Εριξε ενα στιγμιαιο βλεμμα που εκαιγε στον πανεμορφο αγερωχο αντρα απεναντι της που φορουσε ενα προχειρο μαυρο τζιν παντελονι και ενα δερματινο μπουφαν.Ειχε κερδισει επαξια τα βλεμματα πολλων κοριτσιων που ηταν κοντα,γεγονος που εκνευρισε ακομη περισσοτερο την Ρεβεκκα

Ειχε ερθει να τα διαλυσει ολα και να βρει και γκομενα?

''Δεν χρειαζεται φιλαρακι,θα την γυρισω εγω σπιτι μετα τον καφε μας,ε μωρο μου?'' ο Adam αλαζονας οπως καθε ομορφος αντρας στην ηλικια του θα ηταν πηγε να διεκδικησει κατι που δεν του ανηκε εξαρχης

Ο Ιασονας εσφιξε τα δοντια του οργισμενος,το βλεμμα του εκαιγε πανω στο χερι του αγνωστου νεαρου που ειχε περασει χαλαρα το χερι του γυρω απο την Ρεβεκκα.Μα ποιος νομιζε οτι ηταν ?

Εκανε ενα απειλητικο βημα προς το μερος του.Πεταξε το χερι του απο τον ωμο της κοπελας και την τραβηξε προς το μερος του

Η υποτακτικοτητα της Ρεβεκκας τον αιφνιδιασε μα συντονα θυμηθηκε οτι επαιζε και αυτη τον δικο της ρολο

Και θα το εκμεταλλευοταν φυσικα.

''Ακου φιλαρακι,αν θες να τα παμε καλα οι δυο μας,μην την ξαναπλησιασεις στα 10 μετρα,καταλαβες?'' τον απειλησε και η Ρεβεκκα ειδε τον τενωντα του να σφιγγεται και τον Adam να την κοιτα για επιβεβαιωση,την οποια βεβαια δεν θα επαιρνε καθως εκεινη κοιτουσε το δαπεδο επιμονα.

''Φιλε ηρεμησε!Εγω την αδελφη σου την βλεπω σοβαρα!''η Ρεβεκκα αν μπορουσε θα τον μουτζωνε για την βλακεια του.

Τοσο σιγουρος ταν πια για την επιδραση του πανω της?

''Αν νομιζεις οτι ειμαι αδελφος της κανεις μεγαλο λαθος'' ο Ιασονας καυχασε και επιασε το χερι της Ρεβεκκας οπου φορουσε ακομα το δαχτυλιδι που της ειχε κανει 'δωρο' οταν παγιδευσαν την Angelica

''Μακρια απο την αρραβωνιαστικια μου'' γρυλισε σχεδον μεσα στα μουτρα του Adam που ειχε ασπρισει ολοκληρος και κοιτουσε σαν υπνωτισμενος το μεγαλο δαχτυλιδι στο λεπτο δαχτυλο της κοπελας.

Εκανε δυο βηματα πισω.Αλλα η Ρεβεκκα σαν να ξυπνησε μολις απο εναν βαθυ υπνο εκανε μια απο τομη μεταβολη και αρχισε να προχωραει με γρηγορο ρυθμο προς το αυτοκινητο της που ειχε παρκαρει πιο μακρυα απο τη σχολη για να μην τραβηξει τα βλεμματα.Ειδε την λευκη Lambo του Ιασονα παρκαρισμενη σε ολο της το μεγαλειο να εχει τραβηξει την προσοχη,οπως αλλωστε και ο ιδιοκτητης της

Ηταν εκνευρισμενη πιο πολυ απο ποτε μαζι του,ενιωθε το αιμα της να βραζει και η οργη της θολωνε το πεδιο της λογικης της.Προχωρουσε γρηγορα αλλα ηξερε πως την ακολουθουσε.

''Εχουν παρει ηδη το αυτοκινητο σου,θα γυρισουμε με το δικο μου'' η επιτακτικη του φωνη την νευριασε ακομη περισσοτερο.Μα πως τολμουσε?

Δεν μπηκε καν στον κοπο να γυρισει πισω και να ρωτησει πως μπηκαν στο αυτοκινητο της αφου αυτη ειχε τα κλειδια.

Μη θελωντας να τραβηξει παραπανω προσοχη βηματισε προς το αυτοκινητο και την ωρα που πατησε το κουμπι για να ξεκλειδωσει εκεινη ανοιξε την πορτα και εσκυψε για να μπει μεσα.

Μπηκε και εκεινος μεσα ,και το αυταρεσκο χαμογελο του την εκνευρισε ακομη περισσοτερο.

"Δεν το πιστεύω ότι το έκανες αυτό" η φωνή της έφτασε στα αυτιά του απηυδημενη και άκρως νευριασμενη
Ο Ιασονας μειδιασε αλαζονικά

"Δεν φταίω εγώ που τα μπλεξες με αυτόν " της είπε απλά, ανασηκωνοντας τους ώμους του και γυρνώντας το κλειδί στην εσοχή κάνοντας το αμάξι να γρυλισει τραχιά αποδεικνυοντας της ότι δεν ήταν πολυχρησιμοποιημενο.

"Δεν τα έμπλεξα μαζί του!Αλλά εδώ υποδύομαι έναν χαρακτήρα Ιασονα !Δεν έρχομαι εγώ σ-"

"Στο δωμάτιο μου όταν πηδάω αλλες; Για ξανασκεψου" της είπε κυνικά

"Όταν κλείνεις συμφωνίες " συνέχισε τη φράση της με σφιγμένα δόντια

Ο άντρας διπλα της έμοιαζε τρομερά χαλαρός για τα δικα του δεδομένα . Δεν χαμογελούσε Αλλά ένα μειδιαμα είχε κρυφτεί κάτω από τα υπέροχα χείλη του.
Το δέρμα του φωτιζοταν από τις θαμπες αχτιδες του σπάνιου ηλίου της Αγγλίας και έμοιαζε χρυσό. Τα χαρακτηριστικά του αναδεικνυονταν υπέροχα και η μικρή πλανευτρα νευριαζε ακομη περισσότερο με το ποσό γοητευτικός έδειχνε .

Δεν του μιλούσε καθόλου

Έτριζε τα δόντια της σε όλη τη διαδρομή. Τα νεύρα της συσσωρεύονταν κάθε λεπτό που περνούσε όλο και περισσότερο.

Εκείνος οδηγουσε χαλαρά και μιλούσε στο κινητό αγνοώντας την μέχρι να φτάσουν πίσω

"Θέλω να μιλήσουμε για το γνωστό θέμα " απαίτησε απο την κοπελα καθώς περνούσαν τις πύλες της έπαυλης κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των φρουρών στους οποίους η Ρεβέκκα είχε προκαλέσει αρκετά προβλήματα τον τελευταίο καιρό .

"Αδιαφορώ " του είπε σε σφιγμένα δόντια και εκείνος την κοιταξε εκνευρισμένος

"Κόψε τις μαλακιες " μουρμουρισε χαμηλωσε ταχυτητα καθως εμπαιναν στο γκαραζ ,που ηταν παραγεμισμενο αυτοκινητα που δεν χρειαζοταν καν

''Να φανταστω θα τρεξεις πανω να τον παρεις τηλεφωνο και να του ζητησεις συγγνωμη?Για να σε συγχωρησει θα καπνισετε μαζι την πιπα της Ειρηνης?Την καπνιζετε αυτη ε?'' το πικροχολο σχολιο του σχεδον αυθορμητα την εκανε να ανοιξει το στομα της να του απαντησει κατι κακο,μα τοτε,το μυαλο της Ρεβεκκας της υπενθυμισε οτι δεν ηταν καμια κοινη υποταγμενη κοπελα για να κατσει να τσακωθει μαζι του

Εμεινε σιωπηλη και ακινητη στη θεση της βραζοντας απο θυμο

Ο Ιασονας με προσεκτικους μικρους ελυγμους και αναμεσα απο βρισιες που εκτοξευε συνειδητοποιωντας οτι χρειαζοταν δευτερο γκαραζ,εκαναν μια ιδεα να φωτισει το μυαλο της

''Σου εφαγε η γατα τη γλωσσα Ρεβεκκα Ιακωβου?''σχεδον ανυπομονα την προκαλεσε να τσακωθει μαζι του

Περασε το χερι του πισω απο την θεση του συνοδηγου και εστριψε τον κορμο του προς τα πισω για να παρκαρει.Στο τιμονι ειχε στερεωσει δυο δαχτυλα μονο, και ηταν σχεδον λες και μονο το ασημενιο δαχτυλιδι που εξειχε ειχει τον ελεγχο ολοκληρου του αυτοκινητου

Το δαιμονιο μυαλο της πλανευτρας δεν το σκεφτηκε παραπανω γιατι το χερι της ειχε εκτοξευτει ηδη αστραπιαια προς το τιμονι,κινωντας το αποτομα σε μια ημικυκλικη κινηση.

Το τριξιμο της ροδας,και ακομη χειροτερο,ο κροτος της συγκρουσης του αυτοκινητου με τον τοιχο ταισε το τερας της οργης που η κοπελα ειχε μεσα της

Το αυταρεσκο χαμογελο της ωστοσο δεν φανηκε καθως πολεμουσε να βγαλει τη ζωνη της και να βγει απο το αμαξι.

Ματαιος κοπος.Ο Ιασονας σχεδον σε δευτερολεπτα πατησε το κουμπι που κλειδωνε το αμαξι.

Το βλεμμα του αποπροσανατολισμενο στην αρχη και εξοργισμενο μεσα σε δευτερολεπτα δεν ηταν το μονο σημαδι του θυμου του.

Οι σπασμωδικες του κινησεις που με δυναμη πατησε το κουμπι που εριχνε την θεση της Ρεβεκκας προς τα πισω .

Οι αρθρωσεις του ειχαν ασπρισει

Το αιμα του εβραζε μονο που σκεφτοταν τη λακουβα στο πανακριβο αυτοκινητο του

Γαμημενη καριολα

Η θεση της επεσε αποτομα πισω και η σφιχτη ζωνη ειχε καλυφθει απο το χερι του Ιασονα και η Ρεβεκκα φοβισμενη απο την αντιδραση του αρχισε να τσιριζει λες και την εχει ηδη χτυπησει .

Το ενα του χερι κρατησε σφιχτα τους καρπους της και το αλλο τυλιχτηκε γυρω απο τον λαιμο της

Εγειρε το σωμα του απο πανω της

Γρυλισε σαν αγριο σκυλι μεσα στο προσωπο της.Οι τενωντες του εξειχαν και τα δοντια του ετριζαν

Η Ρεβεκκα αναθεματισε την ωρα και την στιγμη που το εκανε

''Τι εγινε Ρεβεκκα?Αρχισες τα υπουλα σε μενα?'' ρωτησε οργισμενος

Τον κοιταξε χωρις να μιλαει και με την σκεψη οτι θα εσφιγγε κι αλλο την λαβη του γυρω απο τον λαιμο της

Τα παγωμενα δαχτυλιδια του της εκοβαν το αιμα.

''Καριολα''της ειπε υποτιμητικα

''Ασε με '' προσπαθησε με σπασμωδικες κινησεις να ξεφυγει ομως εκεινος την κρατουσε γερα

''Σου ειπα ή οχι να μην κανεις μαλακιες σε μενα γαμω το κερατο?Ε?ΣΤΟ ΕΙΠΑ Ή ΟΧΙ?'' βρυχηθηκε και την κουνησε πανω κατω σφιγγοντας τη λαβη του στα χερια και το λαιμο της .

Η Ρεβεκκα εξαλλη προσπαθουσε να ελευθερωθεί. Αγνοουσε καθε λέξη του. Τα δαχτυλα του όμως εσφιγγαν σαν χειροπεδες τους καρπους της και κάθε της προσπαθεια να απελευθερωθεί τον εξοργιζε ακομη περισσοτερο.

''Σου αξιζε!!''τσιριξε και με την ακρη του ματιου της ειδε κοσμο να εχει μαζευτει κοντα στο αμαξι

''Μου αξιζε?Μου αξιζε?'' φωναξε δυνατα μεσα στο προσωπο της

''Ναι!''
''Εχεις τρελαθει μου φαινεται!''

''Προσπαθεις να με ελεγξεις!Δεν ειμαι δικη σου Ιασονα!Ποτε δεν θα γινω!''
Γελασε δυνατα

''Μικρη Ρεβεκκα...'' μουρμουρισε και εβλεπε σιγα σιγα την οργη του να μετατρεπεται σε ειρωνια και σαρκασμο

Ηταν τοσο εξαλλος

Ο Carter χτυπησε το τζαμι του αυτοκινητου παρατεταμενα κανοντας και τους δυο να γυρισουν προς το μερος των 20 ατομων που ειχαν μαζευτει στο γκαραζ ακουγοντας τα ουρλιαχτα της Ρεβεκκας.

''Ιασονα,εχεις επισκεψεις'' ειπε δυνατα αν και αυτο που ισως εννοουσε ηταν 'Μην σκοτωσεις την Ρεβεκκα''

Την απελευθερωσε απο το κρατημα του και ευθυς καθαρος αερας μπηκε ξανα στα πνευμονια της που εκαιγαν κανοντας την να εισπνευσει οσο πιο βαθια μπορουσε.

Κατεβηκε απο πανω της και της εκανε νοημα να μεινει εκει που βρισκοταν ,βγηκε απο το αμαξι και κλειδωσε πισω του!Ο γελοιος!

''Ειδες τι εκανε η καργιολα?''ειπε εξαλλος στους δυο φιλους του που εμειναν μαζι με τον Jake και τον Dyllan που ειχε καρφωσει με το βλεμμα του την Ρεβεκκα που σφυριζε αθωα κοιτωντας τα ποδια της

Ισως επρεπε να του θυμισει να κλεισει τελειως το παραθυρο

''Μερικες γρατζουνιες ειναι μονο,θα φερουμε τον τεχνικο και ολα καλα''ο Carter ειπε γρηγορα και ο Eric εβγαλε το κινητο του για να επικοινωνησει

''Πως εγινε?''ο Jake ειχε το 'θρασος' να ρωτησει

Ο Βασιλιας τον κοιταξε με μισοκλειστα ματια γεματα σαρκασμο και θυμο

''Εσυ πως λες μικρε Einstein?'' μουρμουρισε και τον προσπερασε για να βγει απο το γκαραζ χωρις βεβαια να ξεχασει,προς ανακουφιση της Ρεβεκκας να ξεκλειδωσει το αυτοκινητο

Η κοπελα βγηκε εξω κρατώντας την τσάντα από τη σχολή και σταθηκε μπροστα απο το αμαξι για να θαυμασει το εργο της

Οι τεσσερις αντρες στον χωρο σχεδον ενιωσαν δεος μπροστα στο αταραχο υφος της,λες και πριν 1 λεπτο δεν την επνιγε ο Jason Hunter.

"Παω να ξεκουραστώ. Μη με ενοχλήσει κανείς " διέταξε εκνευρισμένη .

Πώς θα επέστρεφε στη σχολή μετα απο όλα αυτα;
Οι φήμες θα είχαν ήδη εξαπλωθεί σαν φωτιά και θα ήταν αδύνατον να τις σβήσει.

Και το γρατζουνισμενο πανάκριβο αμάξι πολύ λίγο κατευνασε τον εκνευρισμό της απέναντι στον άντρα.

Με ποιο δικαίωμα επενεβαινε στη ζωη της ;

Η μεγάλη μαρμάρινη σκάλα έφτασε στο τέλος της χωρίς καν να το καταλάβει έτσι χαμένη στις σκέψεις της όπως ήταν.

Όμως δεν μπορούσε να αγνοήσει το γυναικείο γελιο που ακουγόταν μέσα από την κλειστή πόρτα του δωματίου του Ιασονα.

Η Ρεβεκκα έτριξε τα δόντια της

Ήξερε πως η πόρτα ήταν ξεκλείδωτη αλλά δεν θα του έδινε την ευχαρίστηση .

Δεν έβρισκε καν λογική εξήγηση για αυτη την κτητικοτητα που την κατέβαλλε.
Λογικη βεβαια δεν υπηρχε ουτε στην συμπεριφορα του Ιασονα.

Γιατι εφερε μια κοπελα σπιτι του απο την στιγμη που....

Απο τη στιγμη που τι?

Γιατι αληθεια,δεν ειχαν συζητησει τιποτα,δεν ειχαν θεσει ορια και φυσικα ,το πιο σημαντικο,δεν ειχαν ξεκαθαρισει τι ηταν.

Και αυτο το απλανες χαος της αβεβαιοτητας την σκοτωνε.

Στεκοταν ακινητη απεναντι απο το δωματιο του ,ακουγοντας τους περιεργους ηχους που η φαντασια της μετεφραζε απευθειας.

Τοσα πολλα για λιγη κτητικοτητα.

''Θα σου δειξω εγω''

Η πορτα του απροσιτου γραφειου του,που αποτελουσε κανονα του σπιτιου κανεις να μην εισβαλλει χωρις ειδικη αδεια,της εκλεισε το ματι

Η Ρεβεκκα μειδιασε.

Η καρδια της χτυπουσε δυνατα και η οργη της ζηλιας που δεν παραδεχοταν την γεμιζε ανευ προηγουμενου.

Δεν το ειχε κλειδωμενο,γεγονος που την βολευε αρκετα,μα ηξερε πως το γραφειο του ξεκλειδωτο δεν ηταν τιποτα παραπανω παρα μια ανοιχτη απειλη,και ποιος θα τολμουσε να παραβει την εντολη του Jason Hunter?

Τρυπωσε σχεδον αθορυβα μεσα και χωρις κλεισει την πορτα κινηθηκε προς το γραφειο,εκει στο πρωτο συρταρι ,ηταν το κλειδι της πορτας.Τον ειχε δει πολλες φορες να το αφηνει εκει καθε φορα που ανοιγε.

Μονο που αυτη τη φορα το κλειδι θα τον αφηνε απ'εξω

Το εβαλε οσο πιο αθορυβα μπορουσε στην εσοχη και οταν σιγουρευτηκε οτι γυρισε τρεις φορες τραβηξε τον πρωτο χρυσο συρτη ασφαλιζοντας την πορτα.

Το μειδιαμα στα μαλακα χειλη της ποτιζε το βλεμμα της με δηλητηριο

Περιπλανηθηκε στον χωρο σαν να ειχε μπει κρυφα σε εργοστασιο σοκολατας

Το τερατακι της εκδικησης χοροπηδουσε ευτυχισμενο.

''Πρωτα πρεπει να ειμαι σιγουρη οτι θα εχω ακροατες'' ειπε 'μελισταλαχτα'

Την προσοχη της αμεσως τραβηξε η γεματη ακριβα ποτα και κρυσταλλινα ποτηρια καβα.

Με λυσσα σχεδον επιασε δυο γυαλινα δοχεια ουισκι αξιας που δεν ηθελε να αναλογιστει και τα πεταξε με ολη της τη δυναμη στον απεναντι τοιχο

Ο κροτος που εκαναν σημανε συναγιερμο στο σπιτι.

Η Ρεβεκκα αμεσως επιασε γυαλινα ποτηρακι,τρια με τεσσερα σε καθε χερι.Γρηγορα εκτοξευθηκαν στον τοιχο και εκεινη εμεινε περηφανη να κοιταζει το εργο τεχνης πυ ειχε δημιουργησει απο γυαλια και ουισκι στα πανακριβα χαλια και τον λευκο τοιχο

''Ρεβεκκα τι γινεται εκει μεσα?'' η φωνη του Carter που ταυτοχρονα προσπαθουσε -ματαια- να ανοιξει την πορτα την εκαναν να γελασει

''Ολα καλα,κανω ενα ξεκαθαρισμα εδω μεσα'' ειπε με φαρμακι και ακουγε φωνες την μια πανω απο την αλλη στην απεναντι πλευρα της πορτας

Πρεπει να ειχε μαζευτει πολυς κοσμος απεξω

''ΡΕΒΕΚΚΑ ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΣΤΟ ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ'' η βροντερη ,ακρως απειλητικη φωνη του δεν την ταραζε καν.Η πορτα ηταν βαρια και αντεχε.

''Τι συμβαινει καρδια μου?'΄ρωτησε σαρκαστικα και μελισταλαχτα καθως ανοιγε μανιασμενα τα συρταρια τα οποια φυσικα ειχε κλειδωσει.

Κοιταξε τα ραφια.

Δεν ειχαν πανω τιποτα που να φαινοταν προσωπικο,τα παντα ηταν ακριβα,μα τιποτα δεν φωναζε Jason Hunter.

Το γραφειο του στην Βοστονη,ηταν πιο μεγαλο και σιγουρα εκει θα ειχε πιο πολυ υλικο.Μα αυτο ηταν ακρως απροσωπο και καθολου προσφιλες για τις καταστροφικες της τασεις.

''Στο ορκιζομαι Ρεβεκκα Ιακωβου θα μπω εκει μεσα και θα σε σκοτωσω'' το απειλητικο του γρυλισμα την εκανε να ανατριχιασει

''Ωχ συγγνωμη ματακια μου σε ξυπνησα?Νομιζα οτι σε ειχε παρει ο υπνος πανω στην πορνη σου''

Ο Ιασονας ηταν απεξω σαν ταυρος σε υαλοπωλειο.Βηματιζε πανω κατω και ετρεμε απο οργη

''Ανοιξε τωρα την πορτα!'' φωναξε χτυπωντας με λυσσα την πορτα που ειχε γνωρισει και καλυτερες μερες.

Ως απαντηση ακουσε αλλο ενα μπουκαλι να συγκρουεται με τον τοιχο και γυαλια να πεφτουν παντου στα ακριβα του χαλια και το ξυλινο πατωμα

''Εχει τρελαθει τελειως!'ο Eric μουρμουρισε μεσα απο τα δοντια του.

Ο Carter ψιθυριζε πισω κατι με την Αννι και ο Jake με τον Dyllan μιλουσαν με τον υπευθυνο της ασφαλειας του σπιτιου

''Αυτο ηταν, Eric,το οπλο μου!'' ο Jason γρυλισε και ετεινε το χερι του.Ο Eric δεν τολμησε να φερει αντιρηση ,εβγαλε το οπλο απο την θηκη διπλα στην ζωνη του και το εδωσε στον Ιασονα που χωρις να χασει χρονο σημαδεψε την κλειδαρια.

Ο κροτος απο την σφαιρα εκανε την Ρεβεκκα να αναπηδησει απο την θεση της και να ριξει ουτως ή αλλως το μπουκαλι που κρατουσε κανωντας το παχυ λευκο χαλι σκουρο καφε.

Ετρεξε αμεσως πισω απο το γραφειο του Ιασονα και οταν η πορτα ανοιξε εμφανιζοντας τον οργισμενο αρχηγο της μαφιας ετρεξε στην απεναντι πλευρα του γραφειο προσπαθωντας να του ξεφυγει

Η σκηνη θα προκαλουσε σιγουρα γελιο

Πεταξε το οπλο στην αλλη φωνια του δωματιου και με εναν γρηγορο ελυγμο εφτασε κοντα της και την παγιδεψε στην γωνια πισω απο το γραφειο του

Η κοπελα ουρλιαξε με ολη της τη δυναμη .

Την επιασε απο τους καρπους και την ταρακουνησε δυνατα

''ΠΕΣ ΜΟΥ!Εχεις τρελαθει τελειως?Θες να σε σκοτωσω?ΑΥΤΟ ΘΕΣ?''

''Εσυ το ξεκινησες!''ειχε το θρασος να φωναξει πανω απο την φωνη του

''Ολοι εξω!''διεταξε το μονο που η Ρεβεκκα φοβοταν

Η πορτα εκλεισε-οπως οπως- και εμειναν μονοι τους

''Και τωρα-''

''Βετο'' μουρμουρισε γρηγορα η κοπελα

Την κοιταξε μπερδεμενος αφηνοντας τους καρπους της και και κανοντας ενα βημα πισω

''Τι?"

''Βετο,σε καθε σχεση εχεις το δικαιωμα να ασκησεις πεντε φορες βετο.Ολοι το ξερουν αυτο''ειπε γρηγορα και ο Ιασονας επεξεργαστηκε οσα της ειπε

Καθισε στην πολυθρονα του και εβγαλε ενα τσιγαρο απο το πακετο τοποθετωντας το στομα του μηχανικα

Την επεξεργαστηκε απο πανω μεχρι κατω.Ειχε κανει το γραφειο του αχουρι κι ομως εμοιαζε σαν αγγελος.Τα μακρια της μαλλια ,τα καταπρασινα φωτεινα ματια της,τα μαλακα μεγαλα χειλακια της.Και τι δεν ειχε αυτη η γυναικα...

''Απο ολα αυτα,αυτο σε νοιαζει?'' την ρωτησε και η φωνη του ειχε μαλακωσει

Σ αρεσει ο Adam Ρεβεκκα?

Φυσηξε εξω τον καπνο

Σιγη στο δωματιο

Δεν ακουγονταν ουτε οι ανασες τους

''Οχι,υποθετω''

Ζηλεψα

''Βετο λοιπον'' μουρμουρισε και εμεινε να την κοιταει,τις μελανιες που τις ειχε αφησει στον λαιμο πριν μιση ωραα,και τις κοκκινιλες στα χερια της,που θα αποκτουσαν ιδια μοιρα.

Τα παντα αναμεσα τους φωναζαν τοξικοτητα

Κι εγω ζηλεψα,πολυ

Ο λακκος που ολοι αμεσως φανταστηκαμε ειναι ψευτικος.Ειναι το ψεμα που λεμε στον εαυτο μας καθε πρωι για να περναει η μερα.

Γιατι το μονο ατομο που θες να ριξεις εκει μεσα και να του φωναξεις

για τα επαναλαμβανομενα λαθη του

τα κολληματα και τις εμμονες του

τα χαζα ελαττωματα του

τις χαμενες ελπιδες του

ολα οσα αδικα περιμενει απο ανθρωπους που ποτε δεν θα του δωσουν

ειναι ο ιδιος σου ο εαυτος

Αυτον κοιτας μεσα στον λακκο

Και στο ορκίζομαι μετά αγνώστων,ή μάλλον πολύ γνωστών, θα ειναι οτι πιο τρομαχτικο θα κανεις ποτέ σου.

Να αντικρισεις την αληθεια σου

Κρατησου καλα λοιπον,οταν αρχισουν τα σκαμπανεβασματα.

Γιατι ο χειροτερος εχθρος σου ηταν,ανεκαθεν,ο εαυτος του.

Συγγνωμη.

Ciao Bellas!!!

Ολα καλα?Ελπιζω ναι και αν οχι εδω ειμαι να τα πουμε ολα παρεα και να βρουμε λυση.

Μεγαλο κεφαλαιο

Πως σας φανηκε??

Γυαλια καρφια το γραφειο!

Το αμαξι...την γλιτωσε

Πειτε πειτε πειτε

Δυσκολη σχεση ε?

Θα ηταν ομως και ποτε δυνατον να ειναι φυσιολογικη?

Τι πιστευετε οτι θα γινει ?

Τι θελετε να γινει ? (ειμαι στις καλες μου σημερα εκμεταλλευτειτε το)

Φιλι μεγαλοοο

Σας αγαπω πολυυ

xxxΜαγδαxxx