Κάθε άνθρωπος πρέπει να επιλέγει πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει
Ξαναρχιζω αφιερωσεις.Αυτο το κεφαλαιο ανηκει δικαιωματικα σε (τύμπανα)
Ευχαριστώ για την αγάπη και την αφοσίωση σε όλα αυτά τα κεφάλαια. Σας αξίζει αφιέρωση σε κάθε μου κεφάλαιο αλλά θα προσπαθήσω να κάνω αυτήν αρκετή.
Sic ego nec sine te nec tecum vivere possum. - Έτσι δεν μπορώ να ζήσω ούτε χωρίς εσένα ούτε με εσένα.
Συχνα παρομοιαζουν την ανθρωπινη σχεση με το γυαλι.Αν σπασει ,δεν ξανα κολλαει
Αυτο αφενος,λαθος δεν ειναι ,γιατι αν ριξεις μια συντομη ματια γυρω σου συνειδητοποιεις οτι οι σχεσεις με απο μεγαλες προδοσιες και ψεματα δεν ειναι ποτε ξανα ιδιες.
Δεν ξερω βεβαια αν ειναι μονο η εμπιστοσυνη που χανεται.
Πλεον κοιτας τον αλλον και βλεπεις μια σκοτεινη πλευρα.Σε φιλα και στο φιλι του γευεσαι το ψεμα ή τα χειλη εκεινης της αλλη.
Στα ματια του βλεπεις την σκεψη να σε κοροιδεψει,την σιγουρια οτι δεν θα το μαθεις
Στην καρδια του που χτυπα νιωθεις ψιχουλα τυψεων και ενοχων
Στα ακροδαχτυλα του μυριζεις το μπαρουτι που σας εκαψε ζωντανους
Στον λαιμο του ωστοσο μυριζεις την μεντα.Ειναι το γλυκο του ψεμα,ή ανακουφιστικη οαση που πιστεψες εθελοτυφλωντας και αρνουμενη να πιστεψεις την αληθεια
Γιατι μπορει οι σχεσεις να παρομοιαζονται με γυαλι,αλλα καιγονται σαν το χαρτι
Ακαριαια.
Η Ρεβεκκα Ιακωβου εμαθε απο πολυ νωρις οτι η Μαφια ηταν ενας ανδροκρατουμενος χωρος.Τα κοριτσια δεν συγκαταλεγονταν στην ελιτ ,δεν ηταν μερος του μικρου κλαμπ διακεκριμενων μαφιοζων.
Και το ποσο ισχυρος ειναι κανεις στην Μαφια δεν φαινοταν μονο απο τους θρυλους ,τον φοβο που αφηνε το ακουσμα του ονοματος του,τα λεφτα,τις πορνες και τα ναρκωτικα.Η δυναμη καθε μαφιοζου φαινοταν στο ποκερ.
Ειδικες συναντησεις σε ουδετερο χωρο σε κλιμα απολυτης χλιδης,με τραπουλες που περνουσαν απο αυστηρο ελεγχο,αφθονο αλκοολ,συνοδους,μουσικη και πολλους τζογαδορους.
Τραπεζια υπηρχαν πολλα,αλλα ολοι θα ηθελαν να βρισκονται στο κεντρικο.
10 θεσεις,ποσο εκκινησης 100.000 χιλιαδες ευρω,9 χαμενοι και μονο 1 νιικητης.
Ο πατερας της Ρεβεκκας ειχε για χρονια μια θεση εκει ,ο Ιασονας το ιδιο. Οι αιωνιοι συμμαχοι των Κυνηγων ,οι Ιταλοι ειχαν εξασφαλισει για τους αρχηγους της μια θεση επισης.Μια θεση ειχε ο Matteo ,μια ο ρωσος ,ο Alexander,ενας ξοφλημενος γαλλος και μετα ερχονταν οι Αμερικανοι,φαντασμενοι και αιωνια εθισμενοι,βρισκονταν εκει για να χανουν.
Ωστοσο αυτο ηταν το παγκοσμιο ετησιο παιχνιδι. Οι Κυνηγοι ηταν λατρεις του τζογου και πιστευαν στην διαρκη 'εξασκηση'
Η Ρεβεκκα ειχε κερδισει τον θαυμασμο μεσα απο τις αποστολες της,την δοξα μεσα απο την απαραμιλλης αξιας ομορφια της,αλλα τον σεβασμο τον ειχε κερδισει κατακτωντας καθε δυνατη θεση στο νοητο κλαμπ τους.
Οποτε τωρα με χαρη προχωρουσε στους διαδρομους του κλαμπ αναζητωντας ττην πορτα για το ιδιωτικο δωματιο οπου ορισμενα διακεκριμενα μελη θα συγκεντρωνονταν για ποκερ.
''Κυρια Ιακωβου'' την σταματησε μια νεαρη κοπελα με στολη σερβιτορας.Την ηξερε αυτην,την ελεγαν Μεγκυ ή Μαγκυ και ειχε τρελο κολλημα με τον Ιασονα.Οποτε οπως ηταν φυσικο μισουσε την Ρεβεκκα Ιακωβου.Την κοιταξε απαξιωτικα απο πανω μεχρι κατω απορωντας πως τολμουσε να μπλεκεται στο παιχνιδι των αντρων .Εβρισκε εξαιρετικα εκνευριστικη την μικρη πλανευτρα που μπηκε μεσα στον χωρο λες και της ανηκε ηδη φορωντας κοκκινη στενη Chanel φουστα συνδυασμενη με σατεν τιραντακι που ειχε βαλει απο μεσα και μαυρες γοβες στιλετο Louis Vuitton αξιας πολλων χιλιαδων .
Πιο πολυ απο ολα δεν ηξερε αν σιχαινοταν το οτι ηταν αδιαμφισβητητα πανεμορφη ,ή το γεγονος οτι ειχε απιαστο στυλ και ηταν εξυπνη.
Οχι!Δεν ηταν ουτε αυτο !Πιο πολυ απο ολα μισουσε την επιρροη που ειχε πανω στους αντρες,εκανε καθε αλλη γυναικα στον χωρο αορατη !
Η Ρεβεκκα της χαμογελασε ,ηξερε οτι η μικρη σερβιτορα την απεχθανοταν και το λατρευε!Απο μικρη επιανε τον εαυτο της να ντυνεται για τις γυναικες και οχι για τους αντρες,στην αρχη το απεδιδε στον ανταγωνιστικο χαρακτηρα της αλλα επειτα συνειδητοποιησε οτι ελαχιστοι ανδρες ξεχωριζουν το κοκκινο απο το κερασί ,το εσωρουχο απο το brallete.Ενω οι γυναικες επιβραβεβαν με ενα βλεμμα γεματο φθονο τις στυλιστικες της επιλογες
H Μαγκυ επιασε τον εαυτο της να κοιτα το δαχτυλιδι στο λεπτεπιλεπτο δαχτυλο της
Ηταν ενα ολοχρυσο λιονταρι με διαμαντακια γυρω γυρω και σμαραγδια
Η Ρεβεκκα την ειδε να κοιταζει σχεδον εμμονικα
''Panthère de cartier'' ψελισσε κανοντας την να πεταχτει σχεδον ορθια και να την κοιταξει στα ματια με απορια
''Ειναι απο την συλλογη panthère de cartier''την ενημερωσε λιτα και εκανε να το βγαλει ''το θες?'' ετεινε το κοσμημα ανεκτιμητης αξιας προς το μερος της
Η κοπελα σηκωσε τα χερια της λες και την σημαδευε με οπλο.Την ειχε αφοπλισει
''Οχι οχι τι λετε!Με τιποτα α-απλα μ αρεσε '' αρχισε και να τραυλιζει.Η Ρεβεκκα γελασε
''Θα με πας στην αιθουσα?Ελπιζω για το δικο τους καλο να μην αρχισαν χωρις εμενα''ειπε απειλητικα χωρις να χασει το χαμογελο της
Ο κοπελα εγνεψε και ετεινε το χερι της να παρει το πανωφορι της Ρεβεκκας,το οποιο παρακαλουσε με την αποχωρηση της να ξεχνουσε γιατι το συγκεκριμενο δεν ειχε μια εβδομαδα που το ειδε σε πασαρελα.
''Θα το κρατησω,δεν θα κατσω αλλωστε πολυ, πολλοι αρχαριοι σημερα'' ειπε λακωνικα και της εκλεισε το ματι.Προχωρησε μονη της μπροστα χωρις να περιμενει να την ακολουθησει
Κοιταξε ακινητη σχεδον την μικρη πλανευτρα να απομακρυνεται με σταθερο βημα σαν ψυχρη εκτελεστρια πανω σε τακουνια.
Την μισουσε
---------------------------------------------------------------------------------------
Ο Ιασονας κοιτουσε αχορταγα την νεαρη γυναικα απεναντι του,το στηθος της τον προκαλουσε καθως εσκυβε μπροστα στο τραπεζι για να μαζεψει ολα τα χρηματα απο το κεντρο.Απο τον λαιμο της κρεμοταν ενα ολοχρυσο περιδεραιο με ενα σμαραγδι σε σχημα καρδιας που οριοθετουνταν απο μια λεπτη χρυση γραμμη.
''Θα κερασεις μετα απο αυτο'' ο Eric δηλωσε εκνευρισμενος ,ειχε χασει τεσσερις χιλιαδες,οχι πως ηταν σημαντικο ποσο για αυτους,αλλα και μονο στην θεα του αυταρεσκου χαμογελου της Ρεβεκκας εκνευριζοταν.Ο Carter δε ,ειχε ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.Του φαινοταν ιδιαιτερα διασκεδαστικο να βλεπει μια κοπελα να ξεφτιλιζει μεμιας 9 αντρες,και ας συγκαταλεγοταν αναμεσα τους.Ο Albert και ο Fillip ειχαν κατι μουτρα μεχρι το πατωμα,ο Jake την εγδυνε με τα ματια του ενω ο Dyllan μαζευε τα σπασμενα.Επαιζε και ο 'ιδιοκτητης' του κλαμπ,για τα ματια του κρατους παντα, ο οποιος ηταν ζαμπλουτος επιχειρηματιας και γνωστος γυναικας ,αν και η Ρεβεκκα του επεφτε λιγο μικρη καθως ειχε ιδια ηλικια με τον γιο του ο οποιος καθοταν διπλα της και αναθεμα αν ειχε κοιταξει μια φορα τα χαρτια του απο την αρχη του παιχνιδιου
Η Ρεβεκκα επαιζε ξανα και ξανα στο μυαλο της τα λογια του Ιασονα το χθεσινο βραδυ
''Θα εισαι για μια φορα καλο κοριτσι και θα μου πεις τι ειναι αυτο που σχεδιαζεις.Θα μου το πεις αυριο,θα βγουμε εξω για φαγητο''
''Δεν θα σε αφησω να το καταστρεψεις αυτο''
Αγχωνοταν και μονο στην σκεψη.Το βλεμμα της συναντησε εκεινο του Ιασονα.
Την ειχε δει να γινεται κατα 36 χιλιαδες πλουσιοτερη.Και ηταν πολυ περηφανος για εκεινη.
''Καποια αλλη φορα,θα βγουμε τωρα''ειπε κοφτα ο Ιασονας και σηκωθηκε ορθιος
''Μα γιατι δεν καθεστε λιγο ακομα?Εχω μια καλη ιδεα,παμε στο ρετιρε που εχω στην πολη.Ειναι πολυ κοντα απο εδω,μπορουμε να κανουμε κατι σαν ιδιωτικο παρτυ'' ο ιδιοκτητης προτεινε και κοιταξε με νοημα τον γιο του.Ηταν καποιου ειδος σχεδιο για να τυλιξουν την Ρεβεκκα και δεν περασε απαρατηρητο απο τον Ιασονα.
Πλησιασε την Ρεβεκκα που ειχε σηκωθει ηδη ορθια εχοντας ριξει ολα τα χαρτονομισματα στην τσαντα της .Ετεινε το χερι του προς το μερος της . Εκεινη το δεχτηκε ,μπλεκοντας τα δαχτυλα της με τα δικα του,ο Ιασονας κοιταξε επιδεικτικα τους υπολοιπους
Δικη μου
''Θελω να κανω μια καταθεση στην τραπεζα πριν'' μουρμουρισε καθως προχωρησαν προς την εξοδο
''Καλο βραδυ κυριοι,να το επαναλαβουμε'' ειπε με πονηρο χαμογελο κοιτωντας τους εναν εναν με νοημα.
Ο Ιασονας την τραβηξε εξω χωρις να πει τιποτα
"Ωραίος ο γιος του Sebastian ε;" την ρώτησε νευριασμένος καθώς προχωρουσε με μεγάλες δρασκελιες
Η Μαγκυ τους παρατηρούσε καθώς προχωρούσαν προς την έξοδο του κλαμπ που ήταν πλέον έτοιμο να υποδεχτεί κόσμο .
" Καλο βραδυ Κύριε Ιασονα ,κυρία Ιακώβου " τόνισε το επώνυμο της θέλοντας να της δείξει ότι ακόμα δεν ήταν δικός της
"Καλό βράδυ Μεγκυ " Ο Ιασονας πρόφερε με σφιγμένα δόντια χωρίς κάν να την κοιτάξει και το χειρότερο;Μπερδεύοντας το όνομα της!!
Η κοπέλα αναψοκοκκινησε και η Ρεβέκκα προσπάθησε-όχι με ιδιαίτερη επιμέλεια - να κρύψει ένα χαμόγελο
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το ιδιωτικο δωματιο ηταν γεματο κερια και τριανταφυλλα.Παχια κοκκινα χαλια ,χρυσα διακοσμητικα και θεορατοι επιχρυσωμενοι καθρεφτες συνεθεταν αυτο που θα ονομαζε κανεις περιττη χλιδη.Ο Ιασονας μολις αντικρισε τον χωρο οπου η σερβιτορα που θα βρισκοταν συνεχως στην διαθεση τουςτους υπεδειξε γρυλισε μεσα απο τα δοντια του.
Η Ρεβεκκα ευκολα μαντεψε οτι ειχε δωσει οδηγιες για κατι πολυ λιγοτερο εντονο και ρομαντικο.
Τον κοιταξε με απορια
Ανασηκωσε τους ωμους τους και περασε το χερι του γυρω απο την μεση της
''Απαγορευεται να παω καπου ρομαντικα την κοπελα μου?'' η Ρεβεκκα ανασηκωσε το φρυδι της και τον κοιταξε προειδοποιητικα
Προσπαθουσε ματαια να κρυψει ενα μειδιαμα
''Τι?Το εννοω!'' ειπε ψεμματα και χωρις δευτερη κουβεντα την οδηγησε στο ξυλινο τραπεζι αντικα που καλυπταν προσωρινα ενα ολολευκο τραπεζομαντηλο ,πορσελανες ,χρυσα σερβιτσια και κρυσταλλινα ποτηρια κρασιου σαμπανιας και νερου.
Μεχρι και το επιδορπιο ολα κυλησαν ομαλα και θα τολμουσε να πει κανεις ρομαντικα.Η Ρεβεκκα ειχε τελειωσει με επιτυχια το τριτο ποτηρι κρασι και ο Ιασονας επινε αργα και σταθερα ακομη το δευτερο καραδοκωντας και αναμενωντας την καταλληλη ευκαιρια για να την ανακρινει.
Η μικρη πλανευτρα ηλπιζε οτι κατι τετοιο ισως με λιγο ναζι και χαδια μπορουσε να το αποφυγει αλλα οταν η σερβιτορα τοποθετησε μπροστα τους τεσσερις πιατελες με πολλα διαφορετικα γλυκα και ειδε τον Ιασονα να ξεροβηχει κανοντας της νοημα να φυγει καταλαβε οτι ειχε φτασει η ωρα .
Οποτε ,διπλωματικα και διακριτικα αποφασισε να αγνοησει το εντονο βλεμμα του .
Δοκιμασε για αρχη πραγματα που ηξερε ,ωστοσο συντομα περιεργα γλυκα κινησαν την περιεργια της.
''Τι ειναι αυτο?'' ρωτησε τον Ιασονα ο οποιος εγειρε μπροστα ακολουθωντας με το βλεμμα του το δαχτυλο της εντοπιζοντας τα κυκλικα πιτακια με σχεδια και τριμενο φυστικι
''Ειναι Kolompeh '' ειπε ευστοχα
''Τι?'' ρωτησε μισογελωντας και κοιταξε με περιεργεια το γλυκο που ιδεα δεν ειχε τι γευση θα της αφηνε.
Ο Ιασονας επικροτησε με ενα μικρο μειδιαμα τον τροπο που τοσο εντονα εξεφραζε την αγνοια της .
''Ειναι ενα γλυκο απο το Ιραν,ενα ψωμάκι στην ουσια με καρύδια, κάρδαμο, σαφράν και σουσάμι'' την ειδε να σμιγει τα φρυδια της
''Δοκιμασε '' επιασε ενα και το πλησιασε στο στομα της ,το οποιο η κοπελα κρατησε ερμητικα κλειστο κανωντας τον να γελασει .
''Δεν ηξερα οτι τελικα ησουν τοσο φοβητιαρα'' την πειραξε ξερωντας οτι προκαλωντας την θα δοκιμαζε
''Δεν ειμαι'' του ειπε εκνευρισμενη και ανοιξε το στομα της κανοντας του νοημα να της δωσει ενα.
Τυλιξε τα χειλη της γυρω απο το ψωμακι αισθησιακα φροντιζοντας να αγγιξει ελαφρως τα δαχτυλα του ,ξερωντας οτι ηταν ο ευκολοτερος τροπος να κερδισει το ενδιαφερον του , οπως και εγινε.Μασησε αργα,κοιτωντας τον στα ματια,καταπιε αργα και επειτα εγλυψε τα χειλη της χωρις να παρει το βλεμμα της απο το δικο του.
''Βασικα ειναι πολυ καλο '' μονολογησε. Την κοιταξε ικανοποιημενος με ενα ζωηρο βλεμμα στα καταμαυρα ματια του που σκορπισε αμετρητα τσιμπηματα σε ολοκληρο το σωμα της.Για εγκληματιας ηταν σιγουρα πανεμορφος και το κουστουμι του τον μετετρεπε σε εναν συγχρονο Lucifer .Αρχισε σχεδον να νιωθει αβολα απεναντι του.
''Αρχιζω και διαισθανομαι κυριε Hunter'' τον καρφωσε με το βλεμμα της '' οτι με ταιζετε ολα αυτα για να με περιλουσετε με κοκκινο κρασι και να με προσφερετε ως θυσια στον διαολο .
Ειδε το μειδιαμα στα χειλη του .Εγειρε και εκεινος με την σειρα του προς τα μπροστα τονιζοντας την δομη του υπεροχου προσωπο του κατω απο το φως των κεριών
"Ίσως σε ταιζω για για αντέξεις όσα γίνουν συνέχεια " είπε πονηρά και η Ρεβέκκα έκλεισε σφιχτά τα πόδια της στην σκέψη του τι έπεται.
"Ανακαλωντας τις τελευταίες φορές δεν θυμάμαι να μην ανταποκρίθηκα στις ανάγκες σου" έγειρε πίσω και έμεινε να τον κοιτάει.
Ένιωθε λες και μιλούσε με τον ίδιο τον διάολο.
Την κοιτούσε με ένα λάγνο βλέμμα, παρόλα αυτά αγριο.
Ήταν εριστικός,εθιστικος και άκρως ερεθιστικός.
"Μόνο που αυτήν την φορά επιθυμώ να σου βγάλω περισσότερα από εσένα από όσα επιθυμώ να σου βάλω "
Η Ρεβέκκα είχε καταλάβει πως δεν μιλούσαν πια για σεξ . Και αυτό την τρόμαζε εξαιρετικά πολύ
"Θέλω να μιλήσουμε για την διάρρηξη σου στο γραφείο μου και την απόπειρα παραβίασης του χρηματοκιβωτιου μου "
Χρειάστηκε μεγάλο αγώνα εκ μέρους της για να μην ανακαθισει αγχωμένη στην θέση της
"Δεν καταλαβαίνω για πιο πράγμα μιλάς Ιασονα " είπε σε σοβαρό τόνο .
Τον ειδε να χαμογελάει απαλα . Λες και το δαιμόνιο μυαλό του είχε μόλις σκεφτεί κάτι .
"Μην προσβάλλεις την ευφυΐα μου Ρεβέκκα"
"Δεν είχα σκοπό "
Ετριξε τα δόντια του. Έπαιζε με την λιγοστη υπομονή του δίχως ελεος .
"Δεν θα ξαναρωτησω Ρεβέκκα Ιακώβου . Τι έψαχνες στο χρηματοκιβωτιο ; "
"Τίποτα αφού δεν μπήκα ποτέ στο γραφείο σου " παρέμεινε πιστή στην δικη της εκδοχή και φίλησε μέσα της σταυρό να την πιστέψει.
Αλλά ο Βασιλιάς της Μαφίας ηξερε καλύτερα από το να πιστέψει τα ψέματα της
"Ποιος σε έστειλε Ρεβέκκα. Σε έχω δει να εισαι με το τηλεφωνο στον κήπο περίεργες ώρες. Με ποιον μιλάς;"
"Με κανέναν Ιασονα" είπε με την πιο πιστευτη της φωνη "Δεν μιλάω με κανέναν εκτός της κλίκας . Και το κυριότερο, δεν κάνω τιποτα πίσω από την πλάτη σου . Θα φερεις και ανιχνευτη ψευδούς;"
Ο Ιασονας γέλασε . Η βαθια ηχηρη και μεταξένια χροιά του λειτούργησε σαν οργασμός για τα αυτιά της .
"Ξεχνάς, malyshka ,ποιος είμαι. Εγώ κι εσύ είμαστε τα ίδια σκατα. Οπότε μην πας να μου πεις ψέματα για κάτι που θα έλεγα εγώ ψέματα " την απείλησε
"Εσύ Ιασονα λες για τα πάντα ψέματα και μετά απαιτείς την ειλικρίνεια μου "
Φάνηκε αισθητά πιο θυμωμένος . Τα χαρακτηριστικά του σκλήρυναν και έγιναν κοφτερά κάτω από το βλέμμα της.
Δεν ήταν άνθρωπος που εξέφραζε τα συναισθήματα του όμως αυτή τη φορά η οργή είχε κατακλύσει κάθε εκατοστό του προσώπου του.
"Έχεις 5 δευτερόλεπτα " συριξε κάνοντας τις τρίχες στο πίσω μέρος του αυχαινα της να ανασηκωθουν . Προσπάθησε να διατηρήσει ουδέτερο προσωπείο.
"Αν πιστεύεις ότι επειδή ειμαι ερωτευμένος μαζί σου " η καρδιά της Ρεβέκκας έχασε χτύπους απότομα "δεν θα σε σειρω από τα μαλλιά μέχρι το υπόγειο και δεν θα σε βασανισω μέχρι να μου πεις αυτά που θέλω να ακούσω,κάνεις λάθος "
"Για ποιο λόγο έκανες τον κόπο τότε να με φέρεις μέχρι εδώ;"
Η αυθάδεια της τον έπιασε σίγουρα απροετοίμαστο
"Νόμιζα ότι θα σου άρεσε η χειρονομία " είπε ανεβάζοντας ελάχιστα τον τόνο της φωνής του.
"Ένα χρόνο τώρα δεν έχεις κάνει ποτέ ανάλογη χειρονομία "του επιτέθηκε ανεβάζοντας και αυτή λίγο τους τόνους
"Δεν ένιωσα ποτέ την υποχρέωση " απάντησε γρήγορα και τα δάχτυλα του χτύπησαν ρυθμικά πάνω στο ξύλο
"Ενώ τώρα σε υποχρέωσα;" η Ρεβέκκα αντιγυρισε
Έχασε την υπομονή του μαζί της. Χτύπησε με δύναμη το τραπέζι ρίχνοντας ένα δύο ποτήρια κάτω. Τα δαχτυλίδια του έκαναν τον κρότο ακόμα μεγαλύτερο. Η Ρεβέκκα ούτε που βλεφαρισε.
"Τώρα θελω να μάθω γιατί με προδίδεις ξανά" γρυλισε σχεδόν
"Τι θα μου κανείς Ιασονα; Βασανιστήρια ; Θα με βάλεις κάτω από το καυτό νερό ; θα με πνιγεις μέχρι να μην μπορω να πάρω ανάσα; Θα καταστρέψεις την σχέση σου με την γυναίκα που είσαι ερωτευμένος ;" ο Ιασονας πήρε μια βαθιά ανάσα και πετάχτηκε όρθιος. Κινήθηκε γύρω από το τραπέζι και προς το μέρος της σαν τον κυνηγό που ετοιμαζόταν να επιτεθεί στο αγριο ζώο .
Η Ρεβέκκα τύφλα σχεδόν άρπαξε το μαχαιρακι του γλυκού και στάθηκε ορθια πισωπατωντας.
"Μην τολμήσεις να πλησιάσεις άλλο "
Συνέχισε να πλησιάζει απειλητικά
"Ιασονα-" με μια μεγάλη δρασελια καλυψε το κενο αναμεσα τους.Εκανε αλλο ενα μικρο βημα καλυπτωντας με την γεροδεμενη κορμοστασια του τελειως το οπτικο της πεδιο.
Χωρις ιδιαιτερη σκεψη ή ενδοιασμους προσγειωσε μια δυνατη κλωτσια και εκανε ενα βημα πισω για να φυγει απο το πλαι μονο και μονο για να νιωσει πισω απο την πλατη της τον παγωμενο τοιχο,που σαν να ηταν μεταδοτικος της παγωσε το αιμα.Κρατησε την ανασα της οταν ενιωσε το χερι του γυρω απο τον λαιμο της.Την κρατησε στην θεση της,κολλημενη στον τοιχο.Ολως παραδοξως δεν την εσφιγγε καθολου,παρα μονο την κρατουσε εκει,ως μια σιωπηλη προειδοποιηση,του τι επεται αν προσπαθησει να ξεφυγει.
Το βλεμμα του ηταν βλοσηρο και την εκαιγε ,προσπαθουσε να μην τον κοιταει στα ματια στον φοβο οτι με μονο μια ματια θα γκρεμιζοταν το τοιχος ασφαλειας που προστατευε το ψεμα της.Ενιωθε τυψεις,εκεινος προσπαθουσε να καταλαβει και εκεινη τον κοροιδευε.
''Εισαι απο τα λιγα ατομα που εχω αφησει να με μαθουν ως κατι αλλο περα απο αφεντικο ''τον κοιταξε αυτη τη φορα στα ματια.Το καταμαυρο την βυθισε και μισανοιξε τα χειλη της στην θεα του απο τοσο κοντα ''Εισαι μαλλον η μονη που αφησα να με γνωρισει τοσο καλα.Εισαι η μονη που ανεχομαι,συγχωρω και συβουλευομαι,οποτε αν εκτιμας εστω κατι απο ολα αυτα θα μου πεις τι εχεις κανει ''
Η καρδια της επεσε στο στομαχι.Ενιωθε εβδομαδες τωρα τυψεις που του ελεγε ψεμματα και σχειδασε να τον υπονομευσει ,μονο και μονο για κατι χαρτια ,που ισως ή και οχι εσωζαν το τομαρι του αδελφου της
''Με κατηγορεις για κατι τελειως χαζο Ιασονα και ξαφνικα αποφασιζεις να με βγαλεις εξω για ενα σαχλα ρομαντικο δειπνο...'' οι λεξεις δεν εβγαιναν απο το στομα της πλεον.Δυσκολευοταν μεχρι και να μιλησει.Η αληθεια ειναι ,οτι οσο και να μην ηθελε να το παραδεχει η Ρεβεκκα Ιακωβου φοβοταν τον Jason Hunter πιο πολυ απο τον καθενα.Της προκαλουσα φρικτα αισθηματα τα οποια δεν μπορουσε με τιποτα να ελεγξει ή να κατευνασει.
Γινοταν σιγα σιγα δεσμια της καρδιας της και η κατασταση παρουσιαζε μη αναστρεψιμο χαρακτηρα.
''Ρεβεκκα μιλα,πες μου τι στον διαολο συμβαινει ''ο Ιασονας ειπε οσο ηρεμα μπορουσε να ειπωθει μια τετοια φραση ,συνεχισε ''Αν εχεις μπλεξει καπου...''
Η Ρεβεκκα ενιωθε ενακυμα συναισθηματων να την πλυμμηριζει.Δεν αντεχε πλεον να τον κοιτα,γυρισε απο την αλλη.Με ολη της την δυναμη τον εσπρωξε μακρια
Απομακρυνθηκε και προχωρησε προς την αλλη ακρη του δωματιου
''Ξερεις κατι Ιασονα?Και να εχω μπλεξει ,δεν σε αφορα!Δεν εισαι ουτε γκομενος μου ουτε τιποτα!Απλα σεξ κανουμε ,μεχρι εκει''φωναξε
Ο Ιασονας της ειχε πλατη.Δεν γυρισε να την κοιταξει.Το χερι του ακουμπουσε στην ακρη της καρεκλας .Εμοιαζε λες και κατι περιεργαζοταν.Σκεφτηκε οτι ισως η σιωπη τελικα να της εβγαινε σε καλο.
Αλλα μολις ο Ιασονας γυρισε να την κοιταξει το μετανιωσε μεμιας.
Ηταν λες και ο Ιασονας ειχε φυγει και στην θεση του ειχε ερθει καποιο τερας.Τα ματια του ηταν καταμαυρα και εβλεπε τον τενωντα στο σαγονι του να τρεμει.Ειχε σφιξει τα δοντια,ειχε κοκκινισει απο οργη.Ειδε τις αρθρωσεις του να ασπριζουν πανω απο την δερματινη καρεκλα .
''Ο αδελφος μου ενταξει?Τα εχει κανει σκατα και θελει να παρει παλι τον ελεγχο ,θελει να ανακτησει δυναμη οποτε με εβαλε να αναζητησω επομενους στοχους μας ωστε να τους ριξει πρωτος και να θεωρησει αξιος συμμαχος, o Αντρεας ειναι αδελφος μου ,η μητερα του με μεγαλωσε.Του χρωσταω να προσπαθησω για αυτον,ειδικα αφου τους αφησα για εσας''ειπε με μια ανασα ''Αυτο σου κρυβω''
Η Ρεβεκκα αξιολογωντας τον τονο της φωνης της θα τον χαρακτηριζε αρκετα ηρεμο σιγουρο αλλα μεσα της ετρεμε και φοβοταν.
Ο Ιασονας κοιτουσε το κενο επεξεργαζομενος μαλλον ολα οσα της ειπε.
Υστερα την κοιταξε.Η Ρεβεκκα διεκρινε στο βλεμμα του κατι μπερδεμενο ,σαν να μην ξερει τι να της πρωτοπει.Τελος,αποφασισε να μιλησει
''Θα το εκανες?''τοσο ψυχραιμος ,τοσο ηρεμος .Την τρομαζε ολο αυτο.Την ξεπερνουσε η ελλειψη αντιδρασης του.Φοβοταν την σιωπη του . Μπορει το βλεμμα του να φαινοταν ηρεμο ,αλλα η Ρεβεκκα αποκωδικοποιησε ευκολα την σταση του σωματος του .Ανεμενε με αγωνια σχεδον την απαντηση της,οποιαδηποτε λαθος απαντηση θα πιεζε μεσα του εναν μικρο διακοπτει που θα τον μετετρεπε σε τερας.
''Δεν το εχω κανει τοσο καιρο '' ενιωσε εναν πονο στο λαιμο της,ηταν τα καταπιεσμενα της αισθηματα που ειχαν γινει κομπος
''Και ποσο ακριβως ειναι ο τοσος καιρος?'' ρωτησε παγερα και εκεινη αισθανθηκε την ειρωνια στο τελος της προτασης .
''Σχεδον δυο μηνες''η απαντηση της φανηκε να τον ηρεμει .Ξεφυσηξε.
Η απαντηση του ηταν ωστοσο αυτο που εκανε την Ρεβεκκα να μεινει με το στομα ανοιχτο.
''Θα τον κανω συμμαχο'' της ειπε ειλικρινα κοιτωντας την στα ματια .Ενα κυμα ανακουφισης δροσισε την Ρεβεκκα
Εκανε να του απαντησει. ''Θελω να πας και να με περιμενεις στο αυτοκινητο.Μπες μεσα,στην θεση του συνοδηγου,και περιμενε μεχρι να ερθω.Μην βγαλεις κιχ.Καταλαβες?'' της ειπε κοφτα και αγριεμενα.Μαζευτηκε λιγο .
''Ιασονα εγω δεν θα σε προδιδα ποτε,απλως ειναι αδελφος μου και-''
''Και το αιμα νερο δεν γινεται το ξερω. Πήγαινε πριν το μετανιώσω "
Δεν αντάλλαξαν ουτε μισή λέξη μέχρι να μπουν στην έπαυλη.
Η Ρεβέκκα μάταια προσπαθούσε να ανοίξει κουβέντα . Δεν της έριξε ούτε μια ματιά. Οδηγούσε γρήγορα και κάπως νευρικά . Δεν τόλμησε να του κάνει παρατήρηση
Έφτασαν στην έπαυλη και ο Ιασονας βγήκε πρώτος έξω χτυπώντας με δύναμη την πόρτα πίσω του και πετώντας με μίσος σχεδόν τα κλειδιά στον υπάλληλο ο οποίος αφού τρομαγμένος σχεδόν τα επιασε κοιταξε μια την Ρεβέκκα μια τον Ιασονα που έβγαινε προς τον κήπο βρίζοντας μέσα από τα δόντια του.
Η πλανεύτρα τον ακολούθησε σιωπηλά. Στην είσοδο του σπιτιού βρήκαν την Άννυ και την Ellie με βαλίτσες στα χέρια.
Ήρθε φλασιά στο μυαλό της ότι η Ellie είχε συνέδριο στην Γερμανία και την είχε προσκαλέσει μαζί της. Η Ρεβέκκα φυσικά είχε αρνηθεί καθώς είχε σημαντικές δουλειές πίσω στο Λονδίνο αλλα η Άννυ ήταν κάτι παραπάνω από πρόθυμη.
"Θα πάρουμε την τελευταία πτήση . Τελευταία ευκαιρία " της είπε η Ellie καθώς ο Eric έβαζε την βαλίτσα της στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου
Ο Ιασονας τις προσπέρασε και ανέβηκε πάνω βροντωντας την πόρτα του στο πέρασμα του. Αυτό δεν έμεινε απαρατηρητο από τους φιλους τους που κοίταξαν μια αυτόν που απομακρυνόταν μια την Ρεβέκκα που στεκόταν άβολα με ένα μηχανικό χαμόγελο
"Τώρα θελω να μείνω κι εγώ για να δω το σοου " γκρίνιαξε η Άννυ και όλοι γέλασαν
"Αν βαρεθείς εδώ με τόσους άντρες εμείς θα είμαστε 3 μέρες Βερολίνο. Το ξενοδοχείο το ξέρεις " Η Ellie της έκλεισε το μάτι και άρπαξε την Άννυ από το χέρι σπρώχνοντας την κυριολεκτικά μέσα στο αμάξι αφήνοντας την ισα ισα να δώσει ένα πεταχτο φιλι στα χείλη του Carter . Αντιθέτως η Ellie έδωσε ένα παθιασμένο μεγάλο φιλί στον Eric και μπήκε μέσα κλείνοντας την πόρτα και αφήνοντας τον ξεπνοο .
"Να προσέχετε Ε " Ο Carter χτύπησε το τζαμί ενώ ο Eric ακόμα προσπαθούσε να συνέλθει από το φιλί.
"Ναι ναι " μουρμουρισε και ο άλλος κάνοντας την Ρεβέκκα να γελάσει.
Μπήκε στην μέση και τους τράβηξε και τους δύο άτσαλα πάνω της. Απροσδόκητα την αγκαλιασαν όπως όπως.
"Οι τρεις μας!! Όπως παλιά" γέλασαν.
"Λοιπόν. Καληνύχτα . Πάω στον Ιασονα" είπε και ανοιξε την πόρτα της έπαυλης
"Όπως παλιά " Ο Carter μιμήθηκε την φωνή της και αυτή του σηκωσε το μεσαίο δάχτυλο καθώς ανέβαινε την σκάλα.
Για πρώτη φορά στα χρονικά χτύπησε την πόρτα του γραφείου του . Τότε και η ιδια κατάλαβε οτι είχε κάνει βλακεία.
"Όχι " Η φωνή του ήταν κοφτή και απόλυτη Αλλά η Ρεβέκκα τον αγνόησε και μπήκε
Της έριξε ένα βλέμμα οργής και λάβρας.
"Δεν έχω όρεξη να πηδηχτουμε. Έχω να τελειώσω πολλά πράγματα και νυστάζω " της έκανε νόημα να φύγει.
"Ιασονα. Ξεκόλλα. Δεν σε πρόδωσα. Δεν θα στο έκανα ποτέ " Δεν της απάντησε . Ξεφυσηξε .
"Καληνύχτα " μουρμουρισε και έκανε να βγει απο το γραφείο.
"Έχω καταγεγραμμένη κάθε σου αποπλάνηση δολοφονία και συνεργασία σε φονο μαζί με τα πλαστά σου στοιχεία."
Η Ρεβέκκα σταμάτησε να κινειται . Ο Ιασονας την κοιτούσε πάνω από τα χαρτιά που τάχα μελετούσε
"Έχω μεγάλο φάκελο με τις παρανομίες σου" το στήθος της βαρυνε απότομα. Ένιωσε λες και την είχε πατήσει τρενο.
Το βλέμμα του ήταν τρομακτικό. Την έκαιγε αδυσώπητα μα δεν μπορούσε να σταματήσει να τον κοιτάει
"Τον έχεις διαβάσει;" ρώτησε κι εκείνη εγνεψε σαν υπνωτισμένη
Η φωνή του είχε την χροιά και τον τόνο που θα είχε εκείνη ενός βασιλιά . Εξέπεμπε δύναμη και εξουσία.
"Πρόδωσε με ξανά και δες την ζωή σου να καταστρέφεται Ρεβέκκα. Θυμήσου ποια είσαι "
Ο Ιασονας σε αυτό το σημείο δεν χρειαζόταν παρα να ρίξει ένα βλέμμα στην Ρεβέκκα Ιακώβου για να δει ποσο νευριασμένη ήταν. Είχε κοκκινισει και μερικές φλέβες φαίνονταν στον λαιμό της
Το χέρι της την έκαιγε να τον χτυπήσει .
"Άντε και γαμησου Ιασονα. Δεν την θέλω την βοήθεια σου " ποτέ της ξανά δεν είχε δει χαμόγελο να σβήνει τόσο γρήγορα
"Απλά μου απέδειξες για άλλη μια φορά ότι δεν είμαστε κάτι. Απλά πηδιομαστε. Είσαι λυπηρος αλήθεια. Προσπαθείς ακόμα και τώρα,να με εκβιάσεις ,να κάνεις επίδειξη δύναμης. Να με κάνεις να νιώθω υποχρέωση που θα βοηθήσεις τον αδελφό μου. Οπότε κρατα τις ηλίθιες απειλές σου για τις ηλίθιες γκομενες σου "
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο και ίσως κάπως παρακινδυνευμένο για την Ρεβέκκα να του μιλάει τόσο άσχημα ενω είχε έρθει χιλιοστά μακριά της και ήταν ξεκάθαρο ότι με δυσκολία προσπαθούσε να συγκρατήσει την οργή του.
"Νομίζω ότι τελειωσαμε εδώ " άνοιξε την πόρτα για να φύγει όμως το χέρι του με κροτο την έκλεισε πάλι τρανταζοντας τα τζάμια. Λίγο παραπάνω και θα την είχε σπάσει
"Αυτό δεν έχει τελειώσει μέχρι να πω εγώ ότι τελειωσε" της φώναξε μεσα στο πρόσωπο και η Ρεβέκκα ήταν έτοιμη να τον φτύσει όταν χτύπησε δυνατά η πόρτα και απομακρύνθηκαν ώστε ο Ιασονας να ανοίξει .
Πριν προλάβει να απειλήσει τον Eric όμως πρόλαβε εκείνος να μιλήσει .
"Το βαπορακι του Ιταλου που έψαχνες δραπετευσε . Εντόπισε ο Carter το αμάξι με το τσιπάκι που του φυτεψαμε και κάτι δικοι μας τον τράκαραν. Είναι κάτω από την γέφυρα στον δρόμο " είπε με μια ανάσα λαχανιασμένος και πίσω του ο Carter
"Έχει στο αμάξι τ-τα ενοχοποιητικά στοιχεία . Με αυτά κρατάμε τον Ιταλό στο χέρι "
Ο Ιασονας κοιταξε την Ρεβέκκα με ένα βλέμμα του τύπου " εμεις θα τα πούμε μετά"
"Κουνηθειτε " διέταξε και κατέβηκε πρώτος με τους αλλους τρεις να τον ακολουθούν.
Η Ρεβεκκα σταθηκε στην εξοδο του γραφειου,δεν ηξερε αν επρεπε να τους ακολουθησει .
''Θα ερθεις?'' ο Eric εσμιξε τα φρυδια του ακουγοντας τον ασχημο τροπο που της μιλησε.Κοιταχτηκε με τον Carter.
Περιμεναν η απαντηση της Ρεβεκκας να ειναι αναλογη
''Ναι ναι '' ειπε και βιαστηκε να ακολουθησει αφηνοντας τους δυο αντρες εμβροντητους
Οταν εφτασαν με το μαυρο τζιπ στον χωρο κατω απο την γεφυρα το αυτοκινητο ηταν ακομα περικυκλωμενο.
Ο Ιασονας κατεβηκε πρωτος.Ο Carter ακολουθησε.Εξετασε για λιγο το αυτοκινητο και εντοπισε στην θεση του οδηγου τον αντρα νεκρο Τα μπροστα απο τα πισω καθισματα διαχωριζονταν με διπλο μαυρο τζαμι που ανεβαινε αυτοματα,το ιδιο και τα τζαμια ,που μπλοκαραν την ορατοτητα και ηταν αλεξισφαιρα.
''Λοιπον ,παρτε τα χαρτια απο το καθισμα διπλα του,μαζι με οτι λεφτα εχει και καψτε το αυτοκινητο'' ειπε λες και επροκειτο για διαδικασια ρουτινας.
Ενας αντρας τραβηξε δυο τσαντες εξω .
Ο Carter διαβασε δυνατα πληροφοριες για εκεινον.
''Μαλλον ηθελε να φυγει απο την πολη γιατι απολυθηκε απο την δουλεια του και η πρωην γυναικα του του εκανε περιοριστικα μετρα και καταγγελια για κακοποιηση και ξυλοδαρμο'' πληροφορησε τον Ιασονα ο οποιος κοιταξε με νοημα τον Eric
''Ε αφεντικο'' ο Jake ρωτησε δειλα ,παραξενο για τον ιδιο '' Μηπως εχει παιδι?''
''Ναι,μια κορη,15μηνων αλλα το δικαστηριο του απαγορευσε να την βλεπει ''ο Carter σε πληρη αγνοια πληροφορησε τον Jake ο οποιος ετεινε προς το μερος τους μια τσαντα με παιδικα πραγματα,ρουχα ,πανες και μπιμπερο
''Σκατα'' συριξε ο Eric.Κανεις δεν κουνηθηκε για ενα λεπτο
Και τοτε ακουστηκε.Ενα σιγανο ,παραπονιαρικο κλαμα.Σιγουρα τους ελουσε ολους κρυος ιδρωτας.Μα η πρωτη σκεψη της Ρεβεκκας ηταν οτι επρεπε να ειχε παει στο χαζοσυνεδριο
''Δεν μπορουμε να το σκοτωσουμε,ειναι κριμα'' μονολογησε ο Carter
''Και τι προτεινεις?Ορφανοτροφειο?'' ο Ιασονας τον ρωτησε καυστικα ενω εκανε νοημα σε δυο γεροδεμενους αντρες να παραβιασουν την πισω πορτα ωστε να απεγκλωβισουν το παιδακι
''Ωστε θα ξεφευγε με το παιδι.'' μουρμουρισε ο Carter καθως εψαχνε κι αλλα στα δικαστικα αρχεια οπου ειχε χακαρει.Ξαφνικα χλωμιασε
''Τι ,τι ειδες?'' η Ρεβεκκα κολλησε διπλα του και διαβασε τα γραμματα στην οθονη
''Γαμωτο!'' εβρισε και περασε τα χερια της μεσα απο τα μαλλια της.
''Η πρωην συζυγος του,ειναι ειρηνοδικης και βαθια κομματοποιημενη.Αν αναζητησει το παιδι ευκολα φτανει στο ατυχημα ,και ακομα πιο ευκολα σε μας'' ο Carter ενημερωσε τους αλλους
Ανοιξαν την πορτα.Σε ενα μαυρο καθισματακι ηταν δεμενο ενα κοριτσακι λιγο παραπανω απο ενοςπου ουρλιαζε και κοπανιοταν.Ολοι ενιωσαν την αναγκη να καλυψουν τα αυτια τους.
Ο Jake πλησιασε και ελεγξε χωρις να το αγγιξει για τραυματισμους
''Δεν εχει χτυπησει,μαλλον τρομαξε''ενημερωσε δυνατα τους αλλους και επειτα απομακρυνθηκε λες και ηταν ωρολογιακη βομβα.
Η Ρεβεκκα ρολλαρε τα ματια της.Ολοι οι αντρες,οσο τρομακτικοι και να φαινονταν,δειλιαζαν μπροστα σε ενα μωρο.
''Το διαμερισμα που εχω ποση ωρα ειναι απο εδω?'' ο Ιασονας εσπασε την σιωπη των υπολοιπων πανω απο το κλαμα του μωρου
''Πεντε με εξι λεπτα γιατι?'' ο Carter τον πληροφορησε γρηγορα.
''Παρτε το μωρο απο το αμαξι . Carter επικοινωνησε με την μητερα,πες οτι το βρηκες και δωσε την διευθυνση του διαμερισματος να ερθει να το παρει.Στο διαμερισμα θα ειμαστε μονο εγω ο Eric ο Carter και η Ρεβεκκα.Δεν θα πειτε για αυτο σε κανεναν.Κατανοητο?''
Ολοι εγνεψαν και η Ρεβεκκα γουρλωσε τα ματια της.Θα την εκανε και νταντα τωρα?Δεν ειχε ιδεα απο παιδια.
Ο Jake εβαλε το καρεκλακι με το κοριτσακι που ακομα εκλαιγε στο αμαξι.Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 2 το πρωι οποτε οι δρομοι ηταν αδειοι.
Στο μαυρο τζιπ μπηκαν και ο Ιασονας με τους δυο φιλους του και την Ρεβεκκα
''Ωραια θα περασουμε και σημερα'' μουρμουρισε νευρικα καθως ο Jake της εδινε την βαρια τσαντα με τα πραγματα του κοριτσιου
----------------------------------------------------------------------------------------------
Ειχαν απελπιστει.
Εκλαιγε καθισμενη μεσα στο καρεκλακι μιση ωρα τωρα και ζητουσε την μαμα της με συλλαβες που μαντευαν οτι σημαιναν μα-μα.Ο Carter εψαχνε μανιωδως τα στοιχεια της μητερας της
Ο Eric μιλουσε στο μπαλκονι με την Ellie περιγραφοντας την κατασταση τρεις φορες χειροτερη απο οτι ηταν.
Η Ρεβεκκα ειχε απηυδησει .Ειχε καθισει στον καναπε και ετριβε μανιωδως τους κροταφους της για να κατευνασει τον πονοκεφαλο.
Ο Carter φωναξε τον Ιασονα στο σαλονι με το βλεμμα του νικητη.
Ειχε παει βλεπετε,το αφεντικο,ο κυριος να κοιμηθει!Λες και δεν ειχαν να αντιμετωπισουν ενα σοβαρο προβλημα.
''Μιλησα με την μητερα,τα καλα νεα ειναι οτι ερχεται να την παρει!΄'' ειπε και η Ρεβεκκα ξεφησυξε αλλα γρηγορα θυμηθηκε οτι υπηρχε ενα αλλα
''Ο λογος που ο πρωην αντρας της απηγαγε την κορη τους ηταν διοτι η ιδια ελειπε σε επαγγελματικο ταξιδι και αφησε την μικρη με νταντα''
''Μπες στο θεμα'' ο Ιασονας εκνευριζοταν με το κλαμα και την χρονοτριβη του Carter
''Ειναι στην Αυστραλια,και η πρωτη πτηση που βρηκε ειναι σε 2 ωρες.''
Μεχρι και το κοριτσακι σταματησε να κλαιει
''Αρα θα ειναι εδω σε ?'' η Ρεβεκκα ρωτησε σχεδον ψιθυριστα.
''42 ωρες '' ο Ιασονας συμπληρωσε και ξεσπασε το χαος
Ω Θεε μου..
Και αρχισε παλι το κλαμα
''Μηπως να κανεις κατι να την ηρεμησεις αντι να κανεις προσευχες?'' ο Ιασονας της πεταξε και κοιταξε το μωρο που ειχε γινει κατακοκκινο απο το κλαμα και κουνουσε νευρικα χερια και ποδια
''Κανε εσυ αν θες!'' αντιγυρισε η Ρεβεκκα και σηκωθηκε ορθια προκειμενου να παει στο μπαλκονι
O Eric εκλεισε το τζαμι πριν προλαβει να βγει.
''Σε οσο καλυτερη κατασταση βρει το παιδι τις ,τοσο γενικοτερη θα ειναι και η περιγραφη της στους μπατσους σχετικα με τους εχθρους του αντρα της''την πορειδοποιησε
''Χαθηκαν οι ντανταδες?'' αντιγυρισε και τον ειδε να το σκεφτεται
''Οσο περισσοτεροι το ξερουν τοσο πιο επικινδυνο ειναι ''ο Carter συμφωνησε.
Η Ρεβεκκα ξεφυσηξε
''Επειδη εχω βυζια δεν σημαινει οτι ξερω απο παιδια'' δηλωσε και εσκυψε προσπαθωντας να βγαλει το κοριτσακι απο το καθισματακι.
Διστασε να την κρατησει,ποσο μαλλον να την σηκωσει στην αγκαλια της.
Δεν ηταν μωρο ,πιο πολυ εμοιαζε με μικρο νηπιο,θα την υπολογιζε μεταξυ ενος και εναμιση ετων .Ειχε ελαχιστα ξανθα μπουκλακια και καστανα μεγαλα ματια .Ηταν κατακοκκινη και τα ρουχα της - που δεν ταιριαζαν και πολυ μεταξυ τους ,αλλα ηταν μαρκες- ηταν βρωμικα.Φορουσε πανα .
''Σσσς ηρεμησε ''μηχανικα την ακουμπησε πανω της κρατωντας την σχεδον φοβισμενη.Περπατησε πανω κατω νιωθωντας το βλεμμα των τριων ανδρων .
Συνεχισε να κλαιει ,μονο που το κλαμα αυξηθηκε
''Ειναι γεννημενη για να γινει μητερα νομιζω '' ο Ιασονας κοροιδεψε και ο Eric γελασε τρανταχτα ενω ο Carter απο συμπονια και μονο προσπαθησε να το κρυψει .
''Α ωστε εισαι και σε θεση να κοροιδεψεις?Πολυ καλα λοιπον ''αιφνιδιαζοντας τον πεταξε σχεδον το κοριτσακι στην αγκαλια του και κινηθηκε προς την πορτα
Ηταν αποπροσανατολισμενος και καπως αγχωμενος κρατωντας το υστερικο παιδακι σε αποσταση ενος χεριου απο το στηθος του.
''Ρεβεκκα ελα τωρα πισω''
''Παω να παρω προμηθειες. Tscüß'' εκλεισε με κροτο την πορτα πισω της αφηνοντας παραλληλα το κλαμα και τις φωνες του Ιασονα.
Μπηκε στο τζιπ που ηταν απεξω και ο αντρας που ετοιμαζοταν να μπει στο σπιτι για να το αφησει στον Ιασονα της το εδωσε .
Περασε μια χαλαρη ωρα στην αγορα του Λονδινου,πηρε δυο μεγαλα κουτια γαλα,πανες για την ηλικιακη της ομαδα,ενα καλαθακι για οταν θα κοιμοταν ,μια χνουδωτη πετσετα ,φρουτα και κρακερακια ,βαζακια με πρασινο περιερχομενο ,μωρομαντηλα και δυο φορμακια .Πηρε και ενα ζουληχτο παιχνιδι . Και ολα αυτα φυσικα με την βοηθεια της πωλητριας .
Μπηκε χαλαρη στο σπιτι και αντικρισε το μωρο στον καναπε αναμεσα απο τρια μαξιλαρια για να μην πεσει και φυσικα ,ολομοναχο να κλαιει
''Τι ηλιθιοι'' μουρμουρισε και αφησε τα ψωνια στην κουζινα.Πηρε τον χρονο της να αποθηκευσει το γαλα και τις κρεμες και αφησε τα υπολοιπα στον παγκο
''Γιατι παντα πρεπει να μπλεκω σε τετοιες καταστασεις'' ειπε στον εαυτο της και εβγαλε το γαλα εξω και το εβαλε στο μπρικι
''Ρεβεκκα επιτελους ηρθες δεν εχει σταματησει να ουρλιαζει''ο Carter εμφανιστηκε απο το μπαλκονι μαζι με τον Eric.
''Ο Ιασονας?'' ρωτησε η Ρεβεκκα καθως εσταξε δυο σταγονες στον αγκωνα της,συμφωνα με τις οδηγιες ,ωστε να σιγουρευτει οτι δεν καιει
''Πανω,κοιμαται '' ρολλαρε τα ματια της
''Ειναι εξαλλος μαζι σου'' την πληροφορησε ο Eric
''Ξερεις ποσο λιγο με νοιαζει αυτη τη στιγμη.Λοιπον ,πως θα την κανουμε να πιει?'' σηκωσε το μπιμπερο στο χερι της και εδειξε το μωρο που και η ιδια απορουσε πως αντεχε ακομα να κλαιει
''Υποθετω πρεπει ηδη να πειναει '' αναλογιστηκε ο Carter και η Ρεβεκκα τους αγνοησε.
Προχωρησε προς το σαλονι.Το κοριτσακι σηκωσε απελπισμενα τα χερια του προς το μερος της σε αναγκη για φροντιδα και η καρδια της Ρεβεκκας εχασε εναν χτυπο.Στα κλαμμενα ματακια της ειχε ξαφνου τον εαυτο της παιδι.Τοσο ηταν περιπου οταν η Angelica αρχισε την κοκα.
''Σσσσς ελα εδω να δοκιμασουμε.Πεινας?'' της μιλησε λες και ηταν ενηλικας και θισε στον καναπε βαζοντας την πλατη του κοριτσιου πανω στο στηθος και την κοιλια της.Ακουμπησε το χερι της πανω στην μικρη της κοιλιτσα και κρρατησε σταθερο το μπουκαλι μπροστα απο το στομα της.Προς εκπληξη της το κοριτσακι αρχισε να πινει λαιμαργα.
Η σιωπη που επικρατησε στο σπιτι μετα απο 2 ωρες ηταν ανακουφιστικη το λιγοτερο.Ο Carter και ο Eric πλησιασαν επιτελους στο σαλονι και καθισαν στους καναπεδες απεναντι της
''Θα σε φιλαγα Ρεβεκκα ειλικρινα'' της ειπε ο Carter τριβοντας τους κροταφους του
Η ωρα ηταν 5 παρα το ξημερωμα
''Η πτηση της φευγει σε δυο ωρες,αλλα ειναι ηδη αεροδρομιο απο οτι λεει ,αρα αλλες 41 ωρες ''ο Carter προσπαθησε να ελαφρυνει το κλιμα
''Θα σου προτεινα να πας να παρεις μερικα πραγματα απο την επαυλη'' του ειπε η Ρεβεκκα καθως το κοριτσακι τελειωνε το μπουκαλι του. ''Θα ειναι μιαμιση πολυ δυσκολη μερα ''
Προς ευχαριστηση τους το κοριτσακι εκλεισε τα ματια του και βολευτηκε καπως στο απειρο και μηχανικο κρατημα της πλανευτρας.
''Το διαμερισμα εχει 3 υπνοδωματια,δεν εχω θεμα να παρω τον καναπε'' προθυμοποιηθηκε ο Eric καθως ο Carter σηκωνοταν για να παει στην επαυλη
''Οχι οχι '' τον κοιταξε πονηρα καθως σηκωνοταν ορθια με την μικρη στην αγκαλια της ''Θα παω με την μικρη στο δωματιο του Ιασονα '' ειδε τον Eric να δαγκωνεται για να μην γελασει.
''Αν πιστευει οτι θα το περασω ολο αυτο μονη μου ειναι βαθια γελασμενος'' κουβαλησε το κοιμισμενο παιδακι μαζι με το καλαθακι μεχρι το δωματιο.
Τον βρηκε ανασκελα στο κρεβατι να καπνιζει φορωντας μονο μια μαυρη φορμα.Την κοιταξε προειδοποιητικα μολις ειδε το καλαθακι στα χερια της
''Παρτο οπως ειναι απο εδω μεσα'' τραβηξε αλλη μια τζουρα.Η Ρεβεκκα του εκανε νοημα να κανει ησυχια.Ακουμπησε προσεκτικα το καλαθακι στον καναπε διπλα στο κρεβατι και πηρε απο την ντουλαπα μια μαξιλαροθηκη με την οποια το σκεπασε αντι για σεντονι
''Ειπα κατι ''Αυτη την φορα ειχε σηκωθει ορθιος και τα δοντια του ετριζαν.Η Ρεβεκκα ανενοχλητη ανοιξε τα παραθυρα και εβγαλε τα ρουχα που φορουσε μενωντας μονο με τα εσωρουχα.Για λιγο σταματησε να γκρινιαζει.Εσβησε το φως και κατευθυνθηκε στο δωματιο που ηταν και ντουλαπα για να βρει μια φαρδια μπλουζα να βαλει .Φυσικα την ακολουθησε για να τσακωθουν σαν ανθρωποι.
Του ξενιζε πολυ να πρεπει να τσακωνεται ψιθυριστα μεσα στο ιδιο του το σπιτι
''Εγω θα κοιμηθω εδω,θες να αφησω την μικρη με τους αλλους και να την βρει η μανα της νεκρη?''ρωτησε και ανασηκωσε το φρυδι της.
Ηταν εξαλλος αλλα δεν θα φωναζε.
''Αλλωστε'' του ειπε καθως φορουσε την μπλουζα που βρηκε ''δεν νομιζω οτι θα ξυπνησει και καθολου μεσα στο βραδυ ''
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
2 ωρες αργοτερα.
Το δυνατο κλαμα εκανε τον Ιασονα να πεταχτει ορθιος.Η Ρεβεκκα διπλα του μουγγρισε ηχηρά και έδωσε μια μπουνιά στο στρώμα διπλα της.
"Σήκω " του ειπε και άνοιξε τα φώτα .
Ο Ιασονας υπάκουσε και ευχαρίστησε τις ανώτερες δυνάμεις που δεν ήταν κανείς μπροστά να γίνει μάρτυρας της ξεφτίλας του .
7 το πρωί ο Ιασονας έφυγε από το διαμέρισμα μαζί με τους αλλους αφήνοντας την Ρεβέκκα μόνη της να κοιμάται με το μικρό κορίτσι μαζι στο διπλό κρεβάτι .
Καθώς έσφιγγε την γραβάτα του τις παρατήρησε και ένιωσε ένα ανεξήγητο αίσθημα περηφάνιας. Η Ρεβέκκα τα κατάφερνε σε ότι και να της ανέθετε .
"Δεν θα σε πρόδιδα ποτέ "
Η φωνή της ήχησε στο μυαλό του.
"Για το δικό σου καλό ελπίζω όχι Ρεβέκκα Ιακώβου "
----------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Ρεβεκκα ειχε κανει τρια πραγματα οταν η ωρα σημανε 6 το απογευμα.
Πρωτον ειχε συνειδητοποιησει οτι ο Ιασονας ο Eric και ο Carter απεφευγαν να γυρισουν στο διαμερισμα γιατι φοβοντουσαν το μωρο.Δευτερον ,ειχε φροντισει για πανω απο 10 ωρες ολες τις αναγκες της μικρης με επιτυχια και τριτον καταλαβε οτι μαλλον εβγαζε δοντακια.
Ειχε αρχισει να αντιμετωπιζει την κατασταση με πιο πολλη ψυχραιμια οταν συνειδητοποιησε οτι το κοριτσακι ειχε αγκιστρωθει πανω της για τα καλα ,παρουσιαζε συμπτωματα του συνδρομου εγκαταλειψης καθως δεν ηθελε να φευγει ουτε λεπτο απο την αγκαλια της πλανευτρας.
Οταν ο Ιασονας μπηκε μεσα στο ακριβοπληρωμενο του διαμερισμα με δυο σακουλες απο το αγαπημενο ιταλικο της Ρεβεκκας την βρηκε να προχωραει πανω κατω στο σπιτι κουνωντας ελαφρως το κοριτσακι -την Lily- η οποια κλαψουριζε φανερα ενοχλημενη με κατι
Η εικονα της πιο ισχυρης γυναικας της Μαφιας στην Ευρωπη, και μαλλον στον κοσμο ,να κραταει στοργικα-πλεον- το μικρο κοριτσακι πανω της και να προχωρα πανω στο παχυ χαλι του σαλονιου του φορωντας μονο ενα φαρδυ μπλουζακι του του προκαλεσε ενα αισθημα πληροτητας που δεν πιστευε ποτε του οτι θα ενιωθε.
''Καλυτερα τα βλεπω τα πραγματα'' σχολιασε και αφησε το φαγητο στον παγκο της κουζινας.
''Ειμαι με 4 ωρες υπνο '' οντως τα καταπρασινα ματια της μαρτυρουσαν την κουραση της
''Νικαω,2 '' αντιγυρισε και ελυσε την γραβατα του
''Δεν ειναι λιγο μεγαλη για να κλαιει ολη μερα?'' κοιταξε προσεκτικα το κοριτσακι που ειχε γατζωθει πανω στην πλανευτρα
''Νομιζω-δηλαδη το ιντερνετ νομιζει- οτι βγαζει δοντακι'' ειπε σχεδον ψιθυριστα
Ο Ιασονας εσμιξε τα φρυδια του μπερδεμενος.Τον αφηνε πληρως αδιαφορο το θεμα Παιδι αλλα τον ικανοποιουσε πληρως η αφοσιωση της Ρεβεκκας στην νεα της 'αποστολη' .
Ωστοσο ηταν ακομα νευριασμενος με την παρολιγον προδοσια της.Καθε φορα που το θυμοταν νευριαζε κι αλλο.
''Θα ερθω το βραδυ να μιλήσουμε. " ανακοινωσε και έφυγε χωρίς να της ρίξει δευτερο βλέμμα
Μόνο ο Carter κοιμήθηκε τελικα εκεί το βράδυ. Η Ρεβέκκα διαισθανοταν την τρεμάμενη οργή του Ιασονα που ακροβατουσε πάνω από ένα λεπτό σκοινί. Το μόνο που είχε κατευνάσει λίγο την ορμή της ήταν η αφοσίωση της στην Lily.
Το δευτερο βραδυ ,σαν να της εκανε χαρη την αφησε να κοιμηθει -σπαστα- 8 ωρες .
Όλη την επομενη μέρα και τελευταια έπαιζαν . Ήταν αρκετά έξυπνο παιδακι και εκτός από τις φορες που ήθελε την μαμά της πολύ γελαστό.
Έκαναν χειροτεχνίες, η Ρεβέκκα κυριως , ζωγράφισαν την έπαιρνε αγκαλια και χόρευαν τα πρωινά. Την άφηνε να παίζει με τα βραχιόλια της, να τα κουνάει και μερικές φορές να τα σπάει, την ώρα που διάβαζε για τη σχολή.
Κατάλαβε μετά από την πρώτη δύσκολη μέρα ταισματος ότι της άρεσαν πολύ οι αλεσμενες πατάτες με κρέας και καρότο ενω δεν ήθελε ούτε να μυρίζει το αχλάδι.
Ήταν 9 το βράδυ. Σε 4 ωρες θα ερχόταν η μαμά της . Σύντομα θα ερχόταν και ο Ιασονας με τον Eric και τον Carter.
"Lily " Η Ρεβέκκα πρόφερε το όνομα απαλα και το νηπιο που έπαιζε ανάσκελα ανάμεσα από δύο μαξιλάρια του καναπέ με ένα βραχιόλι της την κοιταξε αμέσως με ένα φαφουτικο χαμόγελο.
"Πάμε να κάνουμε ένα μπάνιο;" την σήκωσε πλέον με άνεση στην αγκαλιά της και πήρε με το πιο ελεύθερο χέρι της την ροζ χνουδωτη πετσέτα και την τσάντα με τα πράγματα της .
Την εγδυσε διχως να σταματήσει να της μιλάει γιατί είχε μάθει, από την πρώτη φορά που την αλλαξε ότι χρειαζόταν αντιπερισπασμους.
"Θα έρθει η μαμα σου και θα σε πάρει σπίτι Lily το ξέρεις; θα είναι ψέμα αν πω πως θα μου λείψει να με ξυπνάς τρεις το πρωί γιατί βγάζεις δοντι . Αλλά νομίζω περάσαμε καλά ε; " το μικρό κοριτσάκι της χάρισε ένα χαμόγελο που την έκανε να χαμογελάσει τρυφερά.
Γέμισε την μπανιέρα με ζεστό νερό και σαπούνι. Την ειδε να κατσουφιαζει οταν την πλησιασε .
"Δεν σ αρέσει το νερό;" ρώτησε αν και ήξερε ότι δεν θα της απαντουσε
Την άφησε πάνω στο κρεβάτι και γδυθηκε βιαστικά παιρνοντας την πάλι πάνω της. Το κοριτσάκι γατζωθηκε όταν μπήκαν μαζί στην μπανιέρα .
Φύσηξε λίγο αφρό κάνοντας την να γελάσει και έκανε ελαφρύ μασάζ στο κεφάλι της για να καθαρίσει τις ξανθές της μπούκλες .
"Εγώ παρακαλαω για να τα κάνεις αυτά"έστρεψαν ταυτόχρονα τα βλέμματα τους προς την είσοδο του μπάνιου που στεκόταν ο Ιασονας και τις κοιτούσε.
"Εσύ δεν βγάζεις δοντάκια " είπε και φίλησε ρουφηχτα το μάγουλο της κάνοντας το κοριτσάκι να γελάσει δυνατά
"Τι ξαφνική αγάπη είναι αυτή " μουρμουρισε στον εαυτό του και η Ρεβέκκα άδειασε την μπανιέρα και σηκώθηκε όρθια αδιαφορώντας για το αν στεκόταν γυμνή μπροστά του . Ξέπλυνε τον εαυτό της και την μικρή που άρχισε αμέσως να τουρτουριζει από το κρύο.
"Φέρε μου την πετσέτα της " του ειπε και εκείνος της έδωσε την ροζ χνουδωτό πετσέτα. Τύλιξε το κοριτσάκι και της χαμογέλασε.
Το νερό έτρεχε ακόμα στο καυτό κορμί της όταν πάτησε το πόδι της έξω από την μπανιέρα .
"Κράτησε την λίγο "
Ο Ιασονας εκανε αποτομα 2 βηματα πισω
''Κοψε τις βλακειες'' γρυλισε και η φωνη του φανηκε να τρομαζει την Lily που χωθηκε ακομα πιο βαθια στην αγκαλια της Ρεβεκκας
''Ελεγχεις ολη την Ευρωπη και φοβασαι ενα παιδακι 15 μηνων ?'' ανασηκωσε το φρυδι
Το ειδε να σφιγγει τα δοντια.Εκλεισε την αποσταση αναμεσα τους .Ετεινε τα χερια του προς το μερος της και τοποθετησε προσεκτικα το κοριτσακι που τουρτουριζε μεσα στην πετσετα της πανω της.Τυλιξε με ανεση τα χερια του γυρω της και την κουνησε απαλα.Προς εκπληξη της δεν δυσανασχετησε καν,μαλιστα ακουμπησε το κεφαλι της στο στερνο του και εκλεισε σιγα σιγα τα ματια της
''Εισαι ο γαμημενος γητευτης των μωρων το ανακαλυπτω τωρα?'' ειπε πιο πολυ στον εαυτο της καθως τυλιγε μια πετσετα γυρω της .Ο Ιασονας γελασε και περπατησε πανω κατω στο μπανιο περιμενωντας την Ρεβεκκα να ετοιμαστει
Η εικονα του ηταν σχεδον φυσιολογικη.
''Θα ερθει σε 4 ωρες '' μουρμουρισε σιγανα
''Σε 4 ωρες'' επανελαβε η Ρεβεκκα καθως ντυνοταν
''Σε λενε Bella και με λενε Ιασονα,σπουδαζεις ψυχολογια ,ειμαι επιχειρηματιας,ειμαστε μαζι χρονια'' την ενημερωσε και κοιταξε στιγμιαια το κοριτσακι στην αγκαλια του μονο και μονο για να συνειδητοποιησει οτι κοιμοταν βαρια
''Bella Ιασονας,ψυχολογια επιχειρηματιας,μαζι 3 χρονια'' επανελαβε ενω χτενιζε τα μαλλια της
''Γυρνουσαμε απο την βραδινη προβολη μιας ευρωπαικης ταινιας,γαλλικος κινηματογραφος,φυγαμε στα μισα και πηγαμε για φαγητο,το σπιτι ηταν κοντα οποτε ημασταν με τα ποδια.Ειδαμε το ατυχημα και ακουσαμε το κλαμα.Πηραμε το μωρο και την τσαντα,Το αυτοκινητο πηρε φωτια.Τελος''
''Βραδινη προβολη γαλλικη ταινια,φυγαμε ,φαγητο ,με τα ποδια,το ειδαμε,ακουσαμε κλαμα.μωρο τσαντα,φωτια''
Πηρε την τσαντα της μικρης και εκανε νοημα στον Ιασονα να την ακολουθησει.Την κρατησε παλι στην αγκαλια της και την ξαπλωσε στο κρεβατι,αρχισε σιγα σιγα να γκρινιαζει.Η Ρεβεκκα αρχισε να της μιλαει σιγανα και προς εκπληξη του Ιασονα,να την σκουπιζει απαλα να της αφηνει φιλακια στην κοιλια και να της μιλα γλυκα.Που πηγε η απαθης Ρεβεκκα Ιακωβου?
Την αλλαξε και της εβαλε ενα ολοσωμο φορμακι .Την ιδια ωρα βγηκε και ο Ιασονας απο το μπανιο φορωντας προχειρα ρουχα.
''Δεν ξερω για σενα αλλα εγω λεω να κοιμηθω μεχρι να ερθει'' ο Ιασονας χασμουρηθηκε
''Ωραια ,εγω παω να φαω.Βαλτην στο καλαθακι της και κοιμησου''
Παρακινουμενη απο την ησυχια που ακουγοταν απο το υπνοδωματιο η Ρεβεκκα βρηκε την ευκαιρια να κανει ενα τσιγαρο με την ησυχια της,σκεπτομενη πως οταν τελειωναν ολα αυτα θαα επρεπε να τσακωθει με τον Ιασονα,ειχαν αφησει αλλωστε ,εναν καυγα στην μεση.
Ήταν κάπως παράδοξο το πως από ένα ζευγάρι που έριχνε ομηρικους καυγάδες με έντονη σεξουαλική ένταση πήγαν στο παντρεμένοι με παιδί .
Ανέβηκε κουρασμένη στον πάνω όροφο του ξεκάθαρα εργενικου διαμερίσματος μόνο και μόνο για να βρει τον Ιασονα να κοιμάται ανάσκελα στο κρεβάτι με την Lily πάνω του να κοιμάται επίσης. Με το ένα του χέρι πάνω στην πλατη της την κρατούσε σταθερή.
Ήταν η σκληρή συνειδητοποιηση ότι κανείς από τους δύο τους δεν θα γινόταν κακός γονέας, αλλά μαζί θα δημιουργούσαν μια ασύμβατη οικογένεια.
Σήκωσε απαλα το κοριτσάκι από πάνω του και την άφησε στο καλάθι της.
Ξάπλωσε διπλα του και έβαλε ξυπνητήρι σε τρεις ώρες ,περίπου κατά τη 1 παρα
Της πήρε ώρα να κοιμηθεί . Τον κοιτούσε έτσι ήρεμος που κοιμόταν . Φαινόταν νεότερος, πιο χαλαρός. Στο μυαλό της ηξερε ότι μόνο μαζι του ανεχόταν να μοιράζεται κρεβάτι.
Ήταν όμως δύσκολο. Δεν ήξερε αν έπρεπε να προδώσει έτσι τον αδελφό της. Γιατί στο κάτω κάτω τι θα έλεγε ο πατέρας της;
Πρόδωσε όλα αυτά για τα οποία ο ίδιος αγωνίστηκε . Κι όλα αυτά γιατί; Για ένα καπρίτσιο .
Αλλά ο Ιασονας; Δεν μπορούσε να τον προδώσει σε καμία περίπτωση. Και μόνο στην σκέψη η καρδιά της γινόταν κόμπος.
Τον ειδε να κουνιέται ελαφρώς. Έγειρε προς το μέρος της . Κοιταξε το κοριτσάκι που κοιμόταν αλλού και έπειτα την Ρεβέκκα.
Το βλέμμα του την τράβηξε μέσα και η Ρεβέκκα του χαμογέλασε απαλα. Ήταν χιλιοστα μακριά ο ένας από τον άλλον.
"Μην κάνεις μαλακια Ρεβέκκα. Θα τα καταστρέψεις όλα " την προειδοποίησε μα το ύφος του έκρυβε κατι το παρακλητικό.
"Δεν ξερω πόσα χτυπήματα μπορώ να υποστώ για εμάς" του ψιθύρισε . Κοιταξε τα χείλη της .
"Το μυστικό είναι να σταματήσεις να μετράς malyshka " Η καυτή ανάσα του από μέντα και καπνό την νανούρισε .
Κοιμήθηκε βαριά.
------------------------------
Είναι σχεδόν λυτρωτικό να βλέπεις μια μητέρα να αγκαλιάζει το παιδί της κλαίγοντας.
"Σας ευχαριστώ " τους είπε αγκαλιάζοντας τους για εκατοστή ίσως φορά. Κάθονταν στον καναπέ και παρατηρούσαν την περιποιημένη αλλα φανερα εξαντλημενη γυναίκα με το ταγιέρ και την πενσιλ φούστα να κρατάει στην αγκαλιά της την Lily.Tους ειχε συστηθει απο το πρωτο λεπτο ,υπηρετωντας πιστα το Savoir Vivre και επειτα τους μιλησε για την ταραχη της οταν η πηγε η νταντα στον παιδικο σταθμο να παρει την κορη της και ελειπε για ωρες χωρις να το καταλαβουν.Για καλη τους τυχη δεν ειχε προλαβει να παρει καν την αστυνομια οταν ο Carter επικοινωνησε μαζι της.
''Ακουγοντας την ιστορια σας νιωθω πραγματικα ευλογημενη ,δεν ξερω τι θα εκανα αν δεν ησασταν εκει'' τους ειπε σκουπιζοντας τα ματια της και φιλωντας στο μαγουλο την κορη της
''Ο συζυγος σας ,δυστυχως...'' ο Ιασονας με ζηλο ηθοποιου προσθεσε
Το βλεμμα της γυναικας σκοτεινιασε
''Πρωην συζυγος ,και μπορει να σαπισει στην κολαση,διολου με ενδιαφερει '' ειπε κοιτωντας γλυκα την κορη της και χαιδευοντας τα μαλλια της που μυριζαν βανιλια και φραουλα
Προσπαθησαν να το παιξουν σοκαρισμενοι
Η Ρεβεκκα αποφασισε να μπει στο ψητο.
''Εμ για να ειμαι ειλικρινης.Ειδαμε το 'ατυχημα' και δεν ηταν καθολου ατυχημα,φοβαμαι οτι ο αντρας σας ηταν μπλεγμενος με σκοτεινες υποθεσεις'' η Ρεβεκκα ειπε και ο Ιασονας γουρλωσε τα ματια του και ευχηθηκε να τους βγει σε καλο αυτο αλλιως η Ρεβεκκα θα τα ακουγε.
Η γυναικα ανακαθισε στον καναπε.Το τσαι που της ειχε προσφερει η Ρεβεκκα αρχισε να κρυωνει.
''Οταν γνωρισα τον συζυγο μου ,ημουν μονο 19.Τον ερωτευτηκα παραφορα και ας γνωριζα οτι ειναι μπλεγμενος με ναρκωτικα και κατ'επεκταση την μαφια του Λονδινου και της Ρωμης'' εκανε μια παυση και βολεψε καλυτερα την Lily στην αγκαλια της για να κοιμηθει
''Γνωριζετε φανταζομαι την υπαρξη της και φυσικα την αναμειξη της στην δολοφονια του''
''Το φανταστηκαμε'' ο Ιασονας απαντησε κοφτα ''γι αυτο και διστασαμε να την παρουμε στην αρχη '' ηταν γελοιο το θεατρο που επαιζαν αλλα αναγκαιο για να ξεμπλεξουν
''Οι Ιταλοι τον εφαγαν προφανως,τους χρωστουσε απειρα λεφτα,λεφτα που για να ειμαι ειλικρινης ειχα ,αλλα δεν του εδωσα.Ειχα κουραστει πια να του δινω!Εκατονταδες χιλιαδες δανεικα που δεν επεστρεψε ποτε του!Και τι εκανε για να με εκδικηθει ?Απηγαγε το παιδι μας!'' κατεβασε τον τονο της φωνης της που ειχε αρχισει να ανεβαινει επικινδυνα πολυ.Τα ματια της ειχαν βουρκωσει.
Η Ρεβεκκα της χαμογελασε προτρεπτικα
''Γιατι δεν απομακρυνθηκες απο αυτον οταν εγινε επικινδυνος?'' η γυναικα απεναντι της ηταν μετα βιας 37 με 38 χρονων ,και φανερα οικονομικα ανεξαρτητη
''Προσπαθησα!Απειρες φορες!Αλλα δυστυχως με ειχε παγιδευσει ασχημα.Βλεπετε ειμαι ειρηνοδικης και ακομα και την απαγωγη αν ειχα καταγγειλει αμεσως ,θα εψαχναν τα παντα στο σπιτι του ,και υπαρχουν ουκ ολιγα στοιχεια που επιβεβαιωνουν την συμμετοχη μου στις δουλειες του με την Μαφια'' ειπε σταθερα ''για αυτο ο θανατος του για εμενα ειναι πως να το πω,μια ευλογια!'' η Ρεβεκκα ανατριχιασε και ο Ιασονας εγειρε πισω παρακολουθωντας με ενδιαφερον την συζητηση
Ημασταν μαζι περιπου 15 χρονια.Τον γνωρισα στην Νομικη,ημασταν συμφοιτητες-τι ειρωνια!- ,εκεινος τα παρατησε στο δευτερο ετος ενω εγω συνεχισα κανονικα.Το πρωι φοιτητρια νομικης και το βραδυ πηγαινα σπιτι του και καναμε μαζι χορτο.Την χρονια που τελειωνα νομιζω ,αρχισε να κανει τις πρωτες μεγαλες διακινησεις,ηταν καλος σε αυτο και εβγαλε πολλα χρηματα.Ηταν πολυ κοινωνικος και απεκτησε γρηγορα ακρες παντου.Αλλα επειτα αρχισε το κρακ και ολα στραβωσαν.Στα 32 μου τον παρατησα,αλλα εκεινος επαθε εμμονη μαζι μου,περασαμε μια νυχτα μαζι πριν 2,5 περιπου χρονια και οριστε το αποτελεσμα.
Αυτα θα επρεπε να τους πει.Αλλα δεν ηταν τοσο χαζη ωστε να δωσει κινητρο σε δυο αγνωστους να την καταγγειλουν
''Ηταν μαφιοζος δηλαδη'' η Ρεβεκκα μουρμουρισε ''Μην ανησυχεις ,δεν θα πουμε κατι!Αλλωστε δεν εχουμε τιποτα απολυτως να κερδισουμε απο αυτο'' την καθησυχασε.
Η γυναικα ξεφυσηξε
''Θα σας πω μοναχα ενα πραγμα.Οι δυναμικες γυναικες,δεν μπορουν να επιβιωσουν πλαι σε καποιον που ειναι στην Μαφια.'' συνεχισε σχεδον νοσταλγικα ''Ειναι πολυ δυσκολο να προδιδεις την οικογενεια σου για εναν αντρα,να τον κοιτας , να του λες 'Δεν θα σε προδωσω' και να τον εννοεις.Ειναι δυσκολο να επιβιωσει μια τετοια σχεση χωρις εμπιστοσυνη,κατ'εμε η προδωσια ηταν αναποφευκτη.Αλλωστε ποια γυναικα θα αντεχε να προδιδει αυτους που αγαπα καθημερινα στο ονομα του ερωτα?"'
Ηταν αρκετο για να φερει το χαος στο μυαλο και των δυο.
Οταν η γυναικα εφυγε μαζι με την κορη της που κοιμοταν για τα καλα ,η Ρεβεκκα δεν μπορουσε παρα να νιωσει ενα βαρος να σηκωνεται απο τους ωμους της ,ενω παραλληλα μια γλυκια πικρια για τις ωρες που περασαν μαζι
''Σας ευχαριστω και παλι για ολα.Μακαρι να μπορεσω καποια μερα να σας το ξεπληρωσω'' ειπε για χιλιοστη φορα ισως
Η Ρεβεκκα ανασηκωσε τους ωμους της βεβαιωνοντας την οτι δεν χρειαζοταν.Αγκαλιαστηκαν και εφυγε.
Ο Ιασονας στεκοταν πισω της μουδιασμενος.
Την κοιτουσε στα ματια με βλεμμα καταμαυρο ,και οξυ.Τα παντα αναμεσα τους εκαιγαν και πονουσαν.Η σιωπη ηταν καυστικη και ουρλιαζε.
Ο αντρας απεναντι της ,απροκαταληπτα ομορφος,φανερα γοητευτικος και ανεπανορθωτα εθιστικος της προκαλουσε εναν πονο στο στηθος καθε φορα που τον κοιτουσε.Μα αυτη την φορα ,ειχε μουδιασει τοσο απο τα λογια της γυναικας που το κεφαλι της βουιζε
Τωρα υποτιθεται οτι πρεπει να τσακωθουμε?Θα με φιλησει?
Η επαυλη οταν μπηκαν,ηταν αδεια.Για καποιο λογο η Ρεβεκκα ανακουφιστηκε που επεστρεψε,της ειχαν λειψει τα γνωριμα επιπλα και ο χωρος που ειχε συνηθισει.
Ο Ιασονας ,οπως παντα,δεν της μιλησε και μπηκε στο δωματιο του κλεινοντας την πορτα
Σταθηκε εξω απο την δικη της.Ολοι οι αλλοι ελειπαν,η σιωπη της προκαλουσε πονοκεφαλο.
Μαλλον οχι ,δεν ηταν η σιωπη !Ηταν το υποσυνειδητο της που προσπαθουσε να διωξει τον εγωισμο της.
Με βαρια σχεδον βηματα σταθηκε παλι εξω απο το δωματιο του.Επιασε τον εαυτο της να εχει αγχος .Ετρεμε λιγο.
Χτυπησε σταθερα την πορτα.
''Μπες'' η φωνη του ηταν ψυχρη.
Η Ρεβεκκα δεν αγγιξε το χερουλι.Ξαναχτυπησε
''Ειπα.Μπες'' ακουστηκε κοφτος και εκνευρισμενος
Ξαναχτυπησε.Αυτη την φορα η πορτα ανοιξε διαπλατα και μπροστα της εμφανιστηκε ο Ιασονας,νευριασμενος,κουρασμενος και ημιγυμνος.
''Εισαι γαμημενα κουφη?'' την ρωτησε εκνευρισμενα.Ενα ξαφνικο Deja vu την πηγε λιγο πισω,στην μερα που γνωριστηκαν
''Το ανταλλαγμα λοιπον ειναι?''ρωτησα εκνευρισμενη.Οποιο και να ηταν το ανταλλαγμα θα τους το διναμε .Το μονο που ηθελα ηταν να εξαφανιστουν αυτοι οι τρεις αντρες και τα αυτοκινητα γεματα αλλους απο μπροστα μου και να μεινω ησυχη στο σπιτι μου
''Εσυ''
Και μεσα μου ξεσπασε κολαση
Φωτια ,καπνος ,κοκκινο
Σημανε συναγερμός και τιποτα δεν φαινοταν να τον σταματαει
Ο βασιλειας της Μαφιας στεκοταν απεναντι μου με ενα ηλιθιο γελακι στο προσωπο του ,ειχε καταφερει να βγαλει ενα συναισθημα στην επιφανεια
''Εγω?''ρωτησα και κοιταξα τον αδελφο μου με την ελπιδα να τον βγαλει λαθος ,ομως προς απογοητευση μου εκεινος εγνεψε θετικα και κατεβασε το κεφαλι του
''Εισαι γαμημενα κουφη?"'με την πρωτη αδυναμια που παρατηρησε πανω μου,πατησε πανω της και εγινε ανελεητα μαλακας
Σχεδον χαμογελασε στην σκεψη της γνωριμιας τους.Ηταν οντως πολυ εντονη.Ειδε τον Ιασονα να την κοιτα μπερδεμενος,ειχε χαθει για τα καλα στις σκεψεις της
''Ρεβεκκα σου μιλαω''απαιτησε
Τον κοιταξε στα ματια.Ειδε το βλεμμα της να γυαλιζει,φαινοταν ευαλωτη,ειλικρινης,ελαχιστα χαμενη στις σκεψεις της
''Ιασονα'' εψαχνε το θαρρος να του μιλησει ,τον ειδε που κοιτουσε τα μισανοιχτα χειλη της με προσμονη ενω σχεδον ειχε γειρει πανω της
''Δεν θα σε προδωσω ποτέ''
Εψαξε στο βλεμμα της να βρει το ψεμα,την υποκρισια,το 'αλλά' ,δεν βρηκε τιποτα,μονο δυο καταπρασινα ματια που τον κοιτουσαν ειλικρινα και βουρκωμενα.
δεν θα σε προδωσω ποτε
Την τραβηξε πανω του και ενωσε τα χειλη τους με παθος.Εκεινη σχεδον πηδηξε πανω του και τυλιξε τα ποδια της γυρω απο την μεση του.Το φιλι τους δεν εσπαγε με τιποτα,ηταν ισχυρο και αναγκαιο,λες και μεσα του κουβαλουσε το μονο οξυγονο που τους ειχε απομεινει.Ειχε αρωμα μεντας και καπνου.Εκλεισε την πορτα του δωματιου του και την ακουμπησε στο κρεβατι του.
Τα καταπρασινα ματια της πετουσαν φωτιες.
Ηταν δικη του,η Ρεβεκκα Ιακωβου,η πιο ισχυρη γυναικα που ειχε ποτε του γνωρισει,ηταν δικη του,γυμνη ,στο κρεβατι του.
''Δεν θα σε προδωσω ποτε '' του ψιθυρισε ξανα ,εξαντλημενη, λιγο πριν τους παρει ο υπνος νωρις το ξημερωμα
Και το εννοουσε
Οποτε ισως κακως παρομοιαζουμε τις σχεσεις και τους ανθρωπους με γυαλι που αν σπαει δεν κολλαει.
Γιατι οι ανθρωποι δεν ειναι ευθραυστοι σαν το γυαλι,εχουν σαρκα,μυς,οστα και αιμα.
Εχουν μια καρδια που δεν παυει να χτυπα και,παρα τους μυθους,δεν ραγιζει
Εχουν αρτηριες και φλεβες ,που παρα τα οσα λεγονται,δεν κοβουν ποτε το αιμα
Τα οστα του ανθρωπου δεν σπανε με τον ψυχικο πονο
Το δερμα του δεν καιει με ενα αγγιγμα.
Και επειτα ,το μυαλο,οπου εν τελει ,ειναι ολα εκει τα παθαινει ολα.Το μυαλο σου ραγιζει στην σκεψη,το αιμα σταματα να τροφοδοτει την σκεψη ,σπας το κεφαλι σου να θυμηθεις την τελευταια φορα,την τελευταια εκεινη στιγμη που ησασταν ευτυχισμενοι,πριν χαθουν ολα.Το μυαλο σου σε καιει οταν σε κανει να θυμασαι.
Για αυτο ,εμεις οι ανθρωποι ,πρεπει επειγοντως να σταματησουμε να παρομοιαζουμε τις σχεσεις μας με γυαλι,σπανε ,ραγιζουν ,αλλα ξανακολλανε ,γινονται ιδιες με πριν,μερικες φορες και καλυτερες.
Γιατι μεσα τους δεν εχουν πιεσμενη αμμο,αλλα οστα ,αιμα και σαρκα.Εχουν ψυχη,εχουν και νου.
Οποτε οι σχεσεις και οι εμπιστοσυνη μεσα τους,ειναι σαν την ενεργεια του συμπαντος,διατηρουνται αιωνια,
μα αλλαζουν μορφη.
Ciao Bellas!!
ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΕΕ??
Ουτε εγω...
Και 9.000 λεξεις...
Λοιπον πριν παμε στα δικα μας,πως ειστε?Που βρισκεστε τελος παντων ,πως περνατε και που θα θελατε να πατε?
Επειδη γνωριζω οτι πολλες απο εδω γραφετε,κρυφα ή φανερα,θα ηθελα να προτεινω εναν διαγωνισμο της @eliBabex με τιτλο #15 Monthly One-Shot Competition.
Δεν συμμετεχω αλλα το θεωρω τρομερη ευκαιρια για εσας,καθως μονο και μονο απο τα σχολια μπορω να καταλαβω οταν κανεις εχει μια καλλιτεχνικη ή συγγραφικη -επιτρεψτε μου- ταση.
Καλη τυχη σε οσες το προσπαθησετε!
ΠΑΜΕ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΤΩΡΑ
πως σας φανηκε γενικα?Δεν ξερω αν βγηκε τοοοσο καλο,αν και ηταν μεγαλο
αρχικα η κακομοιρη Μαγκυ/Μεγκυ?
Το δειπνο?
Η ψυχραιμια του Ιασονα και η αντιδραση του?Νομιζω τρομερη εξελιξη
Η lily (γελαω)
Και η τελευταια σκηνη?
Το επομενο ,σας ανακοινωνω απο τωρα οτι θα ειναι κατι που δεν περιμενετε με τιποτα
Φιλι μεγαλο απο μενα
Σας αγαπω πολυ
xxxΜαγδαxxx
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top