Εξίσου σημαντικό με το να έχεις καλό στόχο είναι να ξέρεις πότε να τραβήξεις τη σκανδάλη.
Dave Letterman

Ανα διαστηματα ο ανθρωπος βιωνει υπαρξιακη κριση.Κοιταζει τον κοσμο γυρω του και αναρωτιεται.Εγω ζω εδω?Σε αυτο τον πλανητη,το συμπαν ,το γαλαξια?Αναλογιζεται το μεγεθος και την αξια του στον κοσμο και καταληγει παντα στο εξης,ειμαστε απλη σκονη του κοσμου.Καθε μας πραξη ,οσο βλαβερη ή ευεργετικη κι αν ειναι δεν αλλαζει τον κοσμο,δεν τον ταρακουνα καν.

Υπαρχουν στιγμες που ο ανθρωπος ειναι ανικητος, απροσπεραστος, αδιασειστος.Τιποτα δεν τον υπερνικα,μπορει να δινει και να αφαιρει ζωη,να ελεγχει τη μοιρα και το μελλον του,να παγωνει και να επιταχυνει τον ιδιο τον χρονο.

Ωστοσο ολα αυτα εχουν και μια βασικη συνεπεια.

Τιποτα δεν αλλαζει τον κοσμο,παρα μονο τον ιδιο τον ανθρωπο.

Και αυτο ειναι ισως το τραγικοτερο απο ολα τα αγαθα που προικισαν το γενος,η εξουσια.

''Οσο και να μην θελω να το παραδεχτω αυτο εκει μεσα ηταν επικο,αλλα τι εγινε; ''ο Eric εμοιαζε εκστασιασμενος με τις υποκριτικες ικανοτητες της Ρεβεκκας και του Ιασονα.Η πρωτη υποκριθηκε κοιλιακους πονους και ο δευτερος ως πιστος συζυγος και μελλοντας πατερας εβαλε την γυναικα του σε ενα αμαξι και πηρε μαζι του τον φιλο του,τον Eric,για 'βοηθεια' στο νοσοκομείο.

Οποτε αν και ολοι πιστεψαν εξ αρχης οτι το εκαναν απλως για να μην κοιμηθουν στο ιδιο δωματιο συντομα ολα αλλαξαν οταν αρχισαν να μεταφερονται με το αμαξι στην μυστικη βαση της Μαφιας.
''Η Angelica,ξερει''η Ρεβεκκα ειπε ενω εβγαζε απο την μεση προς τα κατω το μαξιλαρακι εγκυμοσυνης και πιανοντας τα μαλλια της μια αλογοουρα.

Η εκφραση του Eric ηταν ασυναγωνιστα εκπληκτη.Ο μονιμως σοβαρος αντρας ειχε ανοιξει ελαφρως το στομα του και τους κοιτουσε λες και του ελεγαν οτι οι γατες πεταξαν.
''Τι;Αυτο αποκλειεται.''

Το βλεμμα του εκσφεντωνιστηκε στον Ιασονα για επιβεβαιωση.Η Ρεβεκκα χλευασε.

''Κι ομως ιδιοφυια,και υποπτευομαστε οτι επειδη ηξερε ειναι με τον Carter." προσθεσε και ο Ιασονας την κοιταξε αυστηρα.

''Δεν το ξερουμε ακομη αυτο,αλλωστε αποκλειεται να μην το εχουμε καταλαβει τοσα χρονια''της απαντησε και εκεινη τον κοιταξε με το φρυδι της ανασηκωμενο.
Σιγουρα;

''Με αμφισβητεις Ρεβεκκα;'' γρυλισε σχεδον ο Ιασονας και ολοι στην μαυρη λιμουζινα ξεροκαταπιαν στη θεα των καταμαυρων ματιων του που κοιτουσαν με οργη την αυθαδη κοπελα.

''Δεν σε επικροτω σιγουρα''του απαντησε με υφος που τον εξοργισε.

''Αναθεματισμενη γυναικα!Κανονισε να εχεις δικιο,αλλιως εχεις ξοφλησει!Θα βρω καποια καλυτερη, εν αναγκη θα δημιουργησω καποια καλυτερη! Οποτε κατσε στην θεσουλα σου και μην πουλας πνευμα εδω, δεν εισαι στη θεση να δωσεις συμβουλες για διοικηση, μηπως ξεχνας την κλικα του αδελφου σου;''της υπενθύμισε σκληρα.
Η Ρεβεκκα ετριξε τα δοντια και εσφιξε τις παλαμες της.
Μαλάκα.

"Α τωρα μονη μου το σκεφτηκα;Γιατι αν δεν κανω λαθος μαζι ημασταν στο μπαλκόνι οταν το σκεφτηκαμε ΜΑΖΙ."

''Θα το συζητησουμε μετα''ψελλισε και εστρεψε την προσοχη του εξω απο το αυτοκινητο χωρις να της δινει καν σημασια.

"Και τωρα τι κανουμε;ο Carter το ξερει;"ξαναρωτησε σχεδον πελαγωμενος ο Eric.

"Οχι φυσικα!Και μεχρι να είμαστε σίγουροι δεν θα μαθει. Αλλα σε περιπτωση που εχουμε δικιο αποψε θα ειναι μια νυχτα που ολοι θα θυμούνται " ο Ιασονας ειπε στεγνα και η Ρεβεκκα ανατριχιασε

"Θα βρουμε εναν αλλον ανιχνευτή να ψαξει για αυτην" προσθεσε η Ρεβεκκα

Στο αμαξι επικράτησε νεκρικη σιγη.
Ο Ιασονας δεν πιστευε ποτε πως η ακακη χαζουλα φιλη του Carter ισως ηταν ο εχθρος.

Κοίταξε την Ρεβεκκα απεναντι του. Τα ματια της ηταν συγκεντρωμενα στο κενο και ειχε σμιξει τα φρυδια της αφήνοντας ελαφρως μισανοιχτα τα σαρκωδη ροζ χειλη της. Κατι σκεφτοταν . Αλλα τι;

"Τι σκεφτεσαι;" η ερωτηση πλανηθηκε στον αερα πριν προλαβει να την παρει πισω και να την θαψει στο μυαλο του.
Τα καταπρασινα ματια της εκαναν οπτικη επαφη με τα δικα του. Γυαλιζαν.

"Ξερω καποια που μπορει να μας βοηθησει" μουρμουρισε σιγανα.

"Πανω σε τι;" την ρωτησε ο Eric αναγκάζοντας την να διακοψει την οπτική επαφη με τον Ιασονα για να τον κοιταξει.

"Στα νιάτα μας ηταν χακερ.Μπορει να μπει μεχρι και στα αρχεια του κρατους και να κανει εκτεταμένη ερευνα "

"Και τι μου λεει εμενα οτι μπορω να την εμπιστευτώ ενω δεν εμπιστεύομαι καν εσενα;" της απαντησε κυνικα και η κοπελα σιωπησε για λιγο.
Το φως στο αμαξι ηταν λιγοστο. Η ησυχια ανατριχιαστική.

"Οταν ημουν 4 για 2 μηνες εζησα σε ενα ορφανοτροφείο στην Ιταλια. Εκει γνωρισα την Ellie,ηταν 7 εκεινη. " η φωνη της ακουστηκε σαν ψιθυρος

Ο Ιασονας κοιταξε εξω. Δεν μπορουσε να διαχειριστεί τέτοιου ειδους συναισθηματα αν και η Ρεβεκκα δεν ειχε δείξει κατι παραπανω απο απαθεια.

"Τοτε την γνωρισα και μετα απο 12 χρονια την ξαναειδα στο Λονδινο εντελως τυχαια,εγω τοτε ημουν 16 και εκεινη 19. Ειναι η μοναδικη κοπελα που μπορω να ανεχτω. Και απο τοτε κρατάμε επαφες. Ειναι εξαιρετική χάκερ και μεχρι τωρα νομιζω τελειωσε και με την Ιατρική. "

"Δεν την εχω ακουσει ποτε." την αμφισβήτησε ο Ιασονας

"Δεν ανήκει στην Μαφία." κυνικα τους ενημερωσε η κοπελα.

"Και εγω γιατι να την εμπιστευτώ με τα αρχεια μου Ρεβεκκα;" ο Ιασονας την ρωτησε επιμονα.
"Γιατι την εμπιστευομαι εγω"

Γελασε. Τα λευκα του δοντια φανηκαν στο αχνο σκοταδι και τα ματια του ελαμψαν.
"Και αν ειναι παγίδα;"

"Παγιδα;που θα με βοηθήσει σε τι; Με εχεις ανακηρυξει νεκρη,εχεις του χεριού σου την κλίκα του αδελφού μου.Να σε παγιδεψω και να κάνω μετα τι;" Ζήτησε να μάθει θυμωμενη.

"Καλως. Κάλεσε την στην διασταυρωση και θα στειλω τον Eric να την παρει" ειπε και πριν προλαβει ο προαναφερομενος να αντιδρασει άνοιξε την πορτα και βγηκε εξω.

Ειχαν κιολας φτάσει;

Η Ρεβεκκα με σταθερο δυναμικο βημα ακολούθησε τον Ιασονα παρατηρώντας πως και οι δυο φορούσαν ακομη προχειρα ρουχα.
Οι πορτες άνοιξαν και στο πολυσυχναστο σπιτι επεσε σιγή αντικρίζοντας τον Βασιλια της Μαφιας να εισερχεται χωρίς καποια προεξαγγελία.

"Angelica Smith. Θελω να μου βρειτε ο,τι υπαρχει και δεν υπαρχει για εκεινη και θελω αναφορα για τη διακίνηση ναρκωτικών την κινησω των μετοχών και των ακινητων ΤΩΡΑ" ειπε σταθερά και η Ρεβεκκα αντικρισε άντρες ατρομητους που γινονταν ζωντανοί θρυλοι να τσακιζονται να εξυπηρετήσουν τον Jason Hunter.

Ηταν η αυρα εξουσιας του που τους γονατιζε;

Μπηκε στο εσωτερικο ασανσερ του πολυτελες κτηριου και κατεβηκε στο γραφείο του.
Η Ρεβεκκα δεν ηξερε αν επρεπε να τον ακολουθησει ή όχι αλλατο εκανε οπως και να χει.
Προλαβε τελευταια στιγμη το ασανσερ και μπηκε μεσα κερδίζοντας ενα ενοχλημένο βλεμμα απο τον Ιασονα

"Μην με ακολουθεις σαν χαμενο κουτάβι Ρεβεκκα"
Οι πορτες εκλεισαν. Το ασανσερ αρχισε να ανεβαινει

"Ξερεις οτι εχω δικιο. Και το ξερεις γαμημένα καλα αλλα το να εχω δικιο τωρα σημαινει οτι εσυ εχεις τυφλο ενστικτο σχεδον τεσσερα χρονια τωρα-"

"ΔΕΝ ΚΙΝΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ !" Η φωνη του ηχηρή σαν βρυχηθμο λιονταριου σχεδον εκανε την λάμπα στο ασανσερ να αναβοσβήσει

Η καρδιά της Ρεβεκκας σταμάτησε αλλα δεν επέτρεψε στον εαυτο της ουτε τα βλεφαρα της να ανοιγοκλείσει ως ένδειξη ταραχής.

"Προσπαθω να μην σκοτωσω αδικα μια γυναίκα. " την κοιταξε μεσα στα ματια με υφος ταχα ανθρωπιας

Η Ρεβεκκα αρχισε να γελάει φανερά διασκεδασμενη.

"Εσυ δεν θες να σκοτώσεις άδικα; Ας γελασω. Και οι δυο ξερουμε οτι ο Carter εχει μια αδυναμια,την Angelica ,ειναι η αχίλλειος πτέρνα του, σκοτωνοντας αυτη σκοτωνεις και τον ιδιο. Και ποιος θα ηθελε να χάσει τον καλύτερο ανιχνευτη της δεκαετιας" τον ρώτησε με το φρυδι της υψωμένο και τα καταπράσινα αμυγδαλωτα ματια της να σπινθηροβολουν απο το θυμο.

"Οποτε ας μην κοροϊδευόμαστε μεταξυ μας. Τον θες ισχυρο για να παραμείνεις ισχυρός" Την κοιταξε μεσα στα ματια

Ανοιξε τα χείλη του να πει κατι μα την ίδια στιγμη ανοιξαν οι πορτες του ασανσερ και δυο μελη της μαφιας χαιρέτησαν με σεβασμο τον Ιασονα μπαίνοντας μεσα.

Κοιταξαν και οι δυο την Ρεβεκκα. Ηξεραν ποια είναι μα ηταν πραγματικα δύσκολο να κρατησει κάποιος τα ματια του μακρυα απο μια τετοια γυναικα.
Την εγδυναν με τα βλέμματα τους και ο Ιασονας επιασε τον εαυτο του να θυμωνει.

"Ρεβεκκα θα έρθεις μαζι μου στο γραφειο" την έπιασε απροετοίμαστη.

Οι δυο αντρες τον κοίταξαν έκπληκτοι.
Σπανια έμπαιναν ατομα εκτος της διοίκησης στο γραφείο του Jason Hunter ,ποσο μαλλον γυναίκες.
Απο την εκφραση τους η Ρεβεκκα καταλαβε.

"Γι αυτο ειμαι εδω" δηλωσε με επαρση.

''Δεν ξερω αν εχουμε γνωριστει ,ειμαι ο Albert Phillips, γενικος διοικητης του δυναμικου της Μαφιας'' ο πιο αλαζονας από τους δυο αντρες της προσφερε το χερι του και η Ρεβεκκα μειδιασε.

Δεν ηταν καθολου ασχημος, αντιθετως, ειχε μια γοητεια που μπορουσε να κερδισει κάθε κοπελα. Ωστοσο διπλα στον Ιασονα εμοιαζε απλως συνηθισμενος.

Ο Ιασονας δε, ανασηκωσε το φρυδι του κοιταζοντας τον αντρα.
''Ρεβεκκα Ιακωβου,αλλα μαντευω ότι αυτό το ξερεις ηδη'' του απαντησε κοφτα με ένα μικρο μειδιαμα.

''Μα φυσικα,μια τετοια ομορφια δεν περνα απαρατηρητη δεσποινις μου''την φλέρταρε και η κοπελα εσμιξε τα καλοσχηματισμενα φρυδια της.
''Κυρία'' τον διορθωσε.

Ο νεαρος -γιατι για έναν καλοδιατηρημενος 30ρη προκειται- την κοιταξε παραξενεμενος.

''Παντρευτηκατε;'' εσπευσε να απαντησει.Ηταν από εκεινους τους αντρες που θα προτιμουσαν να τον ευνουχισουν παρα να δωσει δικιο και κυρος σε γυναικα,και αυτό το καταλαβε από την πρωτη στιγμη που τονισε την ομορφια της και όχι το κυρος της.

''Απο ποτε μια γυναικα χρειαζεται έναν αντρα διπλα της για να είναι κυρια;'' τον κοιταξε με εντονο βλεμμα και μπορει τα καταπρασινα μεγαλα ματια της να τον αιχμαλωτισαν ωστοσο το πνιχτο γελακι του αφεντικου του και του συναδελφου του τον εκαναν να νιωσει την αναγκη να ξεπλυνει την ντροπη που ενιωθε.

Πλεον για εκεινον η Ρεβεκκα Ιακωβου ηταν ο,τι ακριβως ειχαν περιγραψει.Μια πανεμορφη σκυλα. Ξινη, ειρωνικη, ετοιμολογη.

Εκανε να της απαντησει.

''Albert δεν σε πληρωνω για να με ενοχλεις ,αλλα για να προπονεις τα μελη και να ακολουθεις εντολες.''του υπενθυμισε ο Ιασονας αυστηρα και ο αντρας ηξερε καλυτερα από το να τον παρακουσει.

''Μαλιστα κυριε,συγγνωμη δεν θα επαναληφθει'' μουρμούρισε κατεβάζοντας το κεφάλι.

--------------------------------------------------------------

''Μπορουσα να το χειριστω και μονη μου''του ειπε και εκεινος σηκωσε τα ματια του από τον σωρο με τα χαρτια στο γραφειο του για να την κοιταξει.

''Δεν θελω να δινω αξια σε τετοιου ειδους συζητησεις.'' απαντησε κοφτα υπονοουντας πως ουτε και η τωρινη αξιζε.

''Πιστευεις θα σου συνεβαινε ποτε;''τον ρωτησε και καθισε στην δερματινη πολυθρονα απεναντι του.
Ο Ιασονας εξεπνευσε ενοχλημενος που τον διεκοπτε ξανα

''Ποιο;''

''Να ερωτευτεις καποιον και μετα να σε προδωσει ετσι..''
''Αρχικα δεν ξερουμε ακομα αν ισχυει'' η δυσπιστία του την εκνεύριζε.

''Ισχυει και το ξερεις'' την κοιταξε εντονα. Τα μαυρα ματια του ηταν ενας συνδυασμος πολλων αποχρωσεων του μαυρου,εκρυβαν μεσα τους δυο μαυρες τρυπες. Λες και αν πλησιαζες πολύ θα σε εριχναν σε καποιο άλλο συμπαν.

''Και παλι.Δεν ερωτευομαι τετοιες γυναικες."
''Τετοιες γυναικες;'' αναρωτηθηκε φωναχτα.

Ο Ιασονας αφησε κατω το χαρτι που κρατουσε και καθισε πιο αναπαυτικα στη θεση του ακουμπωντας πισω.

''Μετριες''ειπε στεγνα.Η Ρεβεκκα αναφωνησε σχεδον.
''Αν αυτή η κοπελα είναι αυτή που νομιζουμε, που είναι,τοτε μιλαμε για μια εξαιρετικα εξυπνη γυναικα που υποκρινονταν για τρια χρονια και καταφερε να βρεθει στην εικονικη βαση της πιο ισχυρης Μαφιας στην Ευρωπη και το διαμερισμα του πιο ισχυρου χακερ της Μαφια ισως παγκοσμιως.''

''Γλυκια Ρεβεκκα αν ηταν τοσο καλη δεν θα την καταλαβαιναμε, και παλι, δεν εχει το μυαλο για να σκεφτει κατι τετοιο, εντολες ακολουθει, ουτε είναι ιδιαιτερα ομορφη'' συνεχισε καπως υποτιμητικα να μιλα για την κοπελα και η Ρεβεκκα εμεινε να τον κοιταζει.

Αραγε θα ηταν ποτε καμια γυναικα αρκετη για εκεινον;

Σηκωθηκε από την θεση του και αρχισε να προχωρα πανω κατω στο γραφειο για να ξεπιαστει,σε λιγες ωρες θα ξημερωνε και ακομα δεν ειχαν βρει τιποτα.

''Τι σου αρεσει δηλαδη σε μια κοπελα?'' τον ρωτησε ειδε τα λακκακια στα μαγουλα του να εμφανιζονται κλεβοντας μισο χτυπο από την καρδια της.

Ηταν αποκαρδιωτικη η ομορφια του.

Σταματησε να κινειται και σταθηκε μπροστα της.Σκεφτηκε λιγο την απαντηση του.Υστερα χαμογελασε πονηρα.

''Να εχει μυαλο,για να της το γαμαω.''

Η ανασα της κολλησε στον λαιμο της ,τα χειλη της ειχαν μεινει μισανοιχτα.

Ο Ιασονας χαμογελασε στη θεα της,ηταν αγνη η ομορφια της,πρωτογωνα θελκτικη και καταφερνε να μοιαζει με έναν αθωο αγγελο και έναν ενοχο δαιμονα ταυτοχρονα.

Χωρις να το σκεφτει ετεινε το χερι του προς το μερος της και με τα ακροδαχτυλα του αγγιξε το κατω χειλος της σπρωχνοντας το ελαφρως προς τα πανω ώστε το στομα της να κλεισει.

''Καλυτερα να το κλεισεις αυτό.'' η βαθια βελουδινη φωνη του την εκανε να αναρωτηθει πως θα ακουγονταν τα βογγητα του.

Το δερμα της μουδιασε και στη συνεχεια μυρμηγκιασε στο αγγιγμα του.Ηταν σαν μικροι στατικοι ηλεκτρισμοι πανω στα χειλη της.

Τι ηταν πια αυτος ο αντρας;Θεος των τεσσαρων στοιχειων;

Γιατι ακομα και αν σιχαινοταν να το παραδεχτει μολις της ειχε καψει τα χειλη.

''Καλυτερα να βρεις μια κοπελα με καρδια,θα σου χρειαστει.'' ειπε κοφτα προσπαθωντας να συνελθει και σηκωθηκε ορθια προσπερνωντας τον

Εκεινος μειδιασε,εβλεπε μια αντιδραση επιτελους.Ηξερε ότι ο αντρισμος του θα χρειαζοταν ένα παγωμενο ντους και μεσα του αναρωτηθηκε αν η Ρεβεκκα ειχε αναστατωθει.

Ωστοσο δεν θα μπορουσε να ασχοληθει παραπανω μαζι της.
Το μυαλο του ετρεχε στον Carter και την Angelica και πιο συγκεκριμενα στους τροπους που μπορουσε να την καταστρεψει.

Βασανιστηρια που ειχε ηδη εκτελεσει και τα ουρλιαχτα οσων τα ειχαν υποστει αντηχουσαν στο μυαλο του και τον εκαναν να χαμογελασει.

''Τι θα πουμε στον Carter;''η Ρεβεκκα τον ρωτησε και εκεινος την κοιταξε μπερδεμενος.

''Τι θα πουμε; Εμεις; Τετοια ζητηματα τα αναλαμβανω εγω και μονο εγω, μεινε στο κομματι της δουλειας σου'' την εβαλε στη θεση της κοφτα και η Ρεβεκκα ετριξε στα δοντια της.

''Καλως''

Η πορτα ανοιξε αποτομα κανοντας και τους δυο να ανασηκωθουν ελαφρως.

''Σου ελλειψα Ρεγγινα; ''η λεπτη, ειρωνικη, τσιριχτη φωνη που εκανε την Ρεβεκκα να χαμογελασει κρυφα σχεδον ανηκε στην Ellie.

Πισω της κατευθασε ο Eric ξεπνοος, στη σκεψη ότι λογικα την κυνηγουσε η Ρεβεκκα ενιωσε ευγνωμων που η κοπελα βρισκοταν εδώ.

''Ellie!'' την κοιταξε με υφος που μονο εκεινη μπορουσε να καταλαβει.

''Ιασονα συγγνωμη προσπαθησα να την πιασω αλλα ηταν γρηγορη και με εριξ-''

''Πως μπαινεις ετσι εδώ μεσα;'' η βροντερη φωνη του Ιασονα εκανε την Ρεβεκκα να ταρακουνηθει ελαφρφως.

Μα τι στο καλο ειχε παθει σημερα;

Αν η Ellie μαθαινε ότι τον αφησε να την αγγιξει θα απογοητευοταν.
Η κοπελα κοιταξε με τα γαλαζια ματια της μια την Ρεβεκκα μια τον Ιασονα.
Κατι συνεβαινε μεταξυ τους. Αντι να παρει στα σοβαρα τον Ιασονα αρχισε να γελαει.

Το γελιο της ηταν ευηχο και γαργαρο σαν παγωμενο νερο.Εκανε τον Eric να την αγριοκοιταξει.

''Πως εισαι;"' αγνοησε τους δυο αντρες και κοιταξε την Ρεβεκκα. Η κοπελα της εγνεψε με νοημα

''Εχω υπαρξει και καλυτερα'' της ειπε και ταρακουνηθηκε από την ελλειψη προσπαθειας να κρυψει τα πραγματικα της αισθηματα από την 'φιλη' της.

''Αν σε κανει να νιωθεις καλυτερα με πεταξε πανω στον ωμο του και με κουβαλησε σαν ζωο μεχρι το σπιτι μονο και μονο για να με φυλακισει σε αυτό το τεθωρακισμενο μερος!''της αφηγήθηκε υποκρινουμενη ταραχη.

''Εισαι φιλοξενουμενη σε αυτό το σπιτι '' της υπενθύμισε με σφιγμενα δοντια ο Eric και η ξανθια με τα εκφραστικα σκουρα μπλε ματια τον κοιταξε ειρωνικα.

''Εσεις ετσι καλειτε τους φιλοξενουμενους σας σπιτι;''τον ρωτησε κερδιζοντας ένα γρυλισμα από την πλευρα του.

''Μονο δικη σου φιλη θα μπορουσε να είναι αυτή.'' η Ιασονας της ψιθυρισε διασκεδαζοντας με το μικρο θεατρακι που εκτυλισοταν μπροστα του.

''Δεν είναι φιλη μου'' ειπε η Ρεβεκκα αλλα ειχε ένα μειδιαμα στα σαρκωδη χειλη της.

Ο Ιασονας φανηκε να εκτιμα τα βασανιστηρια που εκανε η νεαρη καλλονη στον φιλο του που ποτε δεν φανηκε να εχει χρονο για γυναικες και μαλλον τα χε βρει σκουρα.

''Λοιπον ,εισαι η καλυτερη; ''ο Ιασονας την ρωτησε αυστηρα και το υφος της κοπελας σοβαρεψε εξισου αποτομα.

''Ποιος το λεει;''τον ρωτησε και τα ματια της εξεπεμπαν μια σπιρταδα που μονο στα ματια της Ρεβεκκας ειχε ξαναδει.

''Η Ρεβεκκα.''

''Ποια ειμαι εγω να αμφισβητησω την καλυτερη προσελκυστρια του κοσμου;'' ένα χαμογελο τρυπωσε στα χειλη της, μεταδοτικο,αληθινο, φωτεινο. Μα δεν εμοιαζε αθωα, κάθε άλλο παρα αθωα.Ειχε σπιρταδα,και φαινοταν εξυπνη,ικανη να εκτελεσει κάθε αποστολη.

Η Ρεβεκκα την κοιταξε νοσταλγικα σχεδον,της ειχε λειψει ο καιρος που ερχοταν σπιτι της.Δεν ηταν ποτε συνηθισμενες φιλες, δεν μιλουσαν για τα ερωτικα τους με τις ωρες.Δεν καθησυχαζε ιδιαιτερα η μια την άλλη.Ηταν δυο νεες δυνατες κοπελες ικανες για τα παντα. Μαζι εκαναν την καλυτερη ομαδα.

Δεν συμπληρωνε η μια την άλλη,ηταν δυο εντελως διαφορετικα παζλ με χιλιαδες κομματια το καθενα.

''Βγηκε η φημη ότι σε σκοτωσαν'' απευθυνθηκε στην Ρεβεκκα οσο ο Ερικ της εφερνε το λαπτοπ που θα χρησιμοποιουσε.

''Το ξερω''απαντησε με νοημα και ο Ιασονας τις κοιταξε προσεκτικα.

''Ο ηλιθιος ο αδελφος σου το εχει πιστεψει,αφου σκεψου παραλιγο να τον πιστεψω κι εγω.'' ειπε χλευαστικα και η Ρεβεκκα γελασε πικρα.

''Τι του ειχες βρει τοτε;'' η Ρεβεκκα αναρωτήθηκε κοροϊδευτικά.

''Ημουν νεα και αμαθη,κι εκεινος μεγαλος ...'' αφησε το υπονοουμενο στον αερα κανοντας την Ρεβεκκα να ανατριχιασει στην σκεψη που της χαρισε απλοχερα.

''Αηδια.''

''Μιλας και εσυ,λες και δεν εμπλεξες με μεγαλυτερους'' αρχισε να την πειραζει η Ellie.

''Δεν ηρθαμε εδω για κουβεντουλα,αρχισε'' διέταξε ο Ιασονας και πριν προλαβει να αντιδρασει καν τραβηξε την Ρεβεκκα εξω απο το δωματιο.

''Τι-τι κανεις!!'' τραβηξε αποτομα το χερι της απο το κρατημα του μα εκεινος την εσφιξε ακομη περισσοτερο. Οι αρθρωσεις του ειχαν ασπρισει και στο δερμα της θα εμενε μελανια.

Την τραβηξε εξω απο το γραφειο και την κολλησε στον τοιχο κλεινωντας την πορτα πισω του

''Τι στο διαολο; ''η Ρεβεκκα φωναξε μεσα στα μουτρα του.

Βρισκονταν ελαχιστα εκατοστα ο ενας απο τον αλλον.Το αρωμα του την αιχμαλώτισε. Η καυτη ανασα της μυριζε δυόσμο πιθανον απο την οδοντόκρεμα της.

Και τοτε η Ρεβεκκα τον κοιταξε στα ματια.Και αντικριζοντας τα εντοπισε τους μυθους που τον εκαναν τερας.Μεσα σε δυο ματια καταμαυρα και οργισμενα ειδε τα ζωωεδη ενστικτα του ,τον θυμο και την ελλειψη ανθρωπιας.Ετρεμε και ειχε χασει την ψυχραιμια του,ηταν κτηνωδης.

''Νομιζεις οτι εχω ορεξη να ακουω τα γκομενικα σας; Αυτη τη στιγμη που μιλαμε μια πιθανη δολοφονος βρισκεται στη βαση μου σαν ιος στον ξενιστη.Ξερεις βιολογια Ρεβεκκα;''

Η κοπελα εγνεψε καταφατικα χωρις να δειχνει την παραμικρη ενδειξη φοβου.

''Ξερεις τι ακολουθει μετα την εισοδο του ιου στον ξενιστη;''

''Η επωαση''απαντησε σιγανα.

''Και τι ειναι η επωαση Ρεββεκα;''

''Ειναι το χρονικο διαστημα που μεσολαβει απο την εισοδο του ιου στον ξενιστη μεχρι την εμφανιση των πρωτων συμπτωματων της ασθενειας στον οργανισμο.''του είπε μηχανικα.

''Αυτο λοιπον,τα συμπτωματα,δεν μπορουμε να τα βρουμε αν εσυ με την 'φιλη' σου που δεν ειναι φιλη σου αλλα ειναι αναπολειτε τα παλια σας πηδηματα!" Την μαλωσε εξαλλος.

Η Ρεβεκκα τον κοιταξε μεσα στα ματια,οχι με θυμο ουτε αντιδραση.Με κατανοηση και σχεδον συμπαθεια,του χαρισε ενα ψυχρο μικρο χαμογελο που κατω απο τα μαυρα ακριβα του ρουχα το δερμα και τα κοκκαλα εκανε την καρδια του να χτυπησει δυνατα.

''Ιασονα''ειπε απαλα

''Μην ζηλευεις." προσθεσε και τον κοιταξε σοβαρα.

Ο αντρας απεναντι της γελασε μα αυτο μονο επιβεβαιωσε τα λογια της εκρηκτικης μελαχρινη.
''Δεν ζηλευω Ρεβεκκα''της ειπε με μια σιγουρια απτη και πιστευτη.
''Τοτε;''
''Δεν θελω να χανω χρονο''

''Με το μονο πραγμα που χανεις χρονο ειναι που ψαχνεις,εχουμε δικιο και το ξερεις.''του απαντησε με αυτοπεποιθηση θελωντας να κλονισει την σιγουρια της πραξης του.

''Ωραια και τι θα πουμε στον Carter;''την ρωτησε.Εμεινε να τον κοιταει.
Ανασηκωσε τα φρυδια του.
''Το περιμενα''της ειπε υποτιμητικα.

''Παμε σπιτι ,τουλαχιστον εγω και εσυ,θα κινησουμε υποψιες.Μολις μαθουν κατι θα μας παρουν τηλεφωνο''προσπαθησε να του πει οσο πιο ευγενικα μπορουσε.

'''Και θα αφησω την τρελη φιλη σου στην μυστικη μου βαση; Γλυκια μου εγω δεν ειμαι ο αδελφος σου,δεν θα την αφησω να με γαμησει αναποδα και να φυγει'' απάντησε χλευαστικα και η Ρεβεκκα δαγκωσε το εσωτερικο του μαγουλου της για να μεινει ηρεμη.

'''Θες δηλαδη να πιστεψω οτι σε αυτο το σπιτι,οπου βρισκονται ισως μερικοι απο τους πιο αδιστακτους και ισχυρους εγκληματιες στην ιστορια της Μαφιας μια κοπελα υψους 1,70 το πολυ και βαρους 60 κιλων θα ραδιουργησει;''τον ρωτησε και κρατουσε ενα γελιο πισω απο τα σφιγμενα δοντια της

''Παμε'' ο Ιασονας δεν μπηκε καν στον κοπο να της απαντησει.

Μπηκε στο γραφειο του και ειδε την Ellie να διαβαζει μανιωδως στην οθονη του υπολογιστη με τον Eric απο πανω της να καταγραφει καθε της κινηση .

''Παμε πισω,ενημερωσε με για καθετι συμβαινει ''ειπε στεγνα και εφυγε αφηνοντας την Ρεβεκκα πισω του να τον ακολουθει πριν ριξει ενα βλεμμα στην Ellie.

Το μαυρο πανακριβο διθεσιο γρυλισε καθως πετουσε σχεδον πανω στον δρομο.
Ηταν απο τις λιγες κοινες τους αγαπες,εκεινη για τα αμαξια.

''Το καλο που τους θελω να ειναι γαμημενα ενοχη''συριξε μεσα απο τα δοντια του αλλαζοντας νευρικα ταχυτητα.

------------------------------------------------------

"Γυρισατε;Τι έγινε;" η φωνη της Angelica τους υποδέχτηκε στην εισοδο του σπιτιού στις 3 το πρωι.

"Τι κανετε ξύπνιοι;" ο Ιασονας την ρωτησε αποτομα.

"Ε δεν γινοταν να κοιμηθουμε" ειπε και η Ρεβεκκα εντοπισε ενα τραυλισμα στη φωνη της. Ο Carter διπλα της κοιμοταν όρθιος.
Μπορει ο νεαρος να αγωνιουσε να μαθει τι συνεβη και έφυγαν μεσα στη νυχτα καθησυχασε τον εαυτο του στη σκεψη οτι ηταν καποια αποστολη.
"Το εχασα" απαντησε απαλα η Ρεβεκκα προσπαθωντας να δείξει ενα ψήγμα θλιψης πισω απο την απαθεια που ενιωθε για το ζητημα.

"Ω θεε μου αυτο ειναι φρικτο. Θα περασει μην ανησυχείς νεοι ειστε" επεσε σχεδον στην αγκαλια της και η Ρεβεκκα κατέβαλε καθε ειδους προσπάθεια να μην την πετάξει κατω.

Την ιδια ωρα χτυπησε το κινητο του Ιασονα.
Η καρδια και των δυο χτυπησε δυνατότερα.
Σιωπη στο δωματιο.
Κοιταξε την οθονη και κοιταξε τον Carter και μετα τη Ρεβεκκα.

"Ο γιατρος ειναι."

"Ναι;" απαντησε κοφτα
Βουητο απο την αλλη γραμμη

"Ειναι καλυτερα ευχαριστουμε πολυ. Α ναι ; Αυτο θα την χαροποιησει αρκετα.Ναι θα της τα μεταφέρω"
Τερματισε την κληση και η αντιδραστικη πλανευτρα τον εκαψε με το βλεμμα της. Αναζητούσε στην οπτικη επαφη την επιβεβαιωση.

Και της την εδωσε μη ξεροντας οτι απελευθερωνε μεσα απο την κοπελα ενα τερας. Η Angelica απεναντι της κοιτούσε μπερδεμένη

"Προδότρα"
Η Ρεβεκκα γρυλισε και με ενα σαλτο επεσε πανω της ριχνωντας την στο πατωμα.

Φυλακισε τα χερια της ταχα ανυποψιαστης κοπελας στο εδαφος πανω απο το κεφάλι της και κλειδωσε το κρατημα της στην λεκανη.
"Ρεβεκκα τι κανεις;" ο Carter ανυποψιαστος θυμωμένος και ξαφνιασμενος προσπάθησε να την απομακρυνει πανω απο την κοπελα του.

H δε Angelica εβαλε τα κλαματα και συνεχισε να το παιζει ανυποψιαστη.
Ο Ιασονας τον σταμάτησε.

"Η Angelica ξερει Carter." του ειπε λακωνικα και ο χακερ αγνόησε τα λογια του και τον κοίταξε με νοημα να μην πει το 'μυστικο ' του.

Ανιδεε

Τρεις άντρες της ασφαλειας ηρθαν στο δωματιο και κρατησαν σταθερή την Angelica αφου την σηκωσαν απο το ζωωδες κρατημα της Ρεβεκκας.
Ο Ιασονας την κοιταξε υποτιμητικα.

"Νομιζες πως θα ξεφυγεις;Ξερουμε Angelica. Μπορει o Carter να σε ερωτευτηκε και να μην εψαξε πολλα για εσενα ομως εγω σε εψαξα. Ηλιθια σκυλα!Θα σε καταστρεψω" την απείλησε παγερα και το βλεμμα του φωναζε δολοφονια.

Η κοπελα ειχε κουλουριαστει και εκλαιγε,ο Carter δεν εμοιαζε να πιστευει λεξη αντιθέτως ανησυχουσε για την κοπελα του και η Ρεβεκκα αναρωτηθηκε μηπως οντως ειχε αδικο.
Για λιγο ακουγονταν μονο οι λυγμοί της

Η Ρεβεκκα την παρατηρησε. Γινεται να ειχε τοσο αδικο;
"Μιλα!" Ο Ιασονας διεταξε.

Η μικροκαμωμένη κοπελα ειχε καλυψει με τις παλαμες της το προσωπο της και εκλαιγε ωρα τωρα. Συντομα ομως το ηχόχρωμα της αλλαξε μορφη. Άρχισε να γελάει.Σήκωσε το κεφαλι της και ολοι ανατριχιασαν.

Γελαγε υστερικα και ουτε ενα δάκρυ δεν ειχε μουσκεψει τα ματια της.
Ο Carter αντανακλαστικα εκανε ενα βημα πισω απο την σκληρη πραγματικοτητα.

"Τρεισήμισι χρονια!Σας πηρε τρισημιση αναθεματισμενα χρονια και ενα γυναιο για να το καταλαβαιτε!" Δηλωσε αναμεσα απο τα γελια της που εμοιαζαν με τρελου.

"Και τον πρωτο καιρο ημουν τοσο αγχωμενη φοβομουν πως θα με βρείτε μα μετα τον πρωτο χρόνο καταλαβα οτι θα περνουσα τελεια."
Κοίταξε την Ρεβεκκα απεναντι τής .

"Με λενε Rose παρεμπιπτόντως και εισαι τρομερη ηθοποιος. Σχεδον σε πιστεψα" της ειπε λες και ηταν φιλες.

"Rose Schüpf. Πως σου ξεφυγε κατι τετοιο;" γυρισε προς το μερος του Carter.

Ο νεαρος με τα μελι ματια ομως ουτε που ειχε σκεφτει την ανικανοτητα του να βρει την ενοχη της. Ο κοσμος του γκρεμιζοταν με κάθε τους λεξη.

Πέρασε τεσσερα χρονια με ενα ατομο που υποκρινοταν
Ερωτευτηκε και εκανε ερωτα σε μια 'καλη ηθοποιο'.

Εδωσε αγωνα να πεισει τον Ιασονα να υποκριθεί.

Δεν είναι απίστευτο πόσο γρήγορα μπορεί να σου αποδείξει κάποιος οτι δεν έπρεπε να τον εμπιστευτείς;

Ποσο χαζος ενιωθε;Ποσο τυφλός και ηλίθιος; Ο Carter δεν εχανε ποτε κανενα σημαδι. Και μαζι της τα εχασε ολα. Μα ηταν μπροστα του, να τη! Μια προδοτρα που ομως ακομη αγαπουσε.

"Πως μπορεσες να το κανεις αυτο" ψελισσε σιγα. Κανεις δεν τον άκουσε. Το μυαλο της Ρεβεκκας υπερλειτουργουσε

"Γιατι Angelica; " αναρωτηθηκε φωναχτα διασκεδαζοντας την πλεον αιχμαλωτη που εσκασε στα γέλια.

"Ψαξε ψαξε δεν τα το βρεις..." της απαντησε τραγουδιστα σαν ψυχακιας.

"Angelica λενε την μαμα μου." της ειπε υπομονετικα πιο πολυ για να μπει σε εναν ειρμό η σκεψη της.

Ο Ιασονας την παρατηρουσε ετοιμος να λαβει την απαντηση της κοπελαα
Η Ellie του ειπε οτι η Rose ηταν οντως αλλη απο αυτη που ελεγε μα καταφερε μονο να ανακτησει τα αρχεια της απο το κρατος,τιποτα παραπανω. Γιατρος ηταν αλλωστε-Χειρουργος- οχι τοσο καλη χακερ οσο ο Carter που ειχε ομως τυφλωθει απο τον ερωτα.

Η Ρεβεκκα αναφωνησε κοιτωντας την με συνειδητοποιηση στο βλεμμα.

"Ο Αντρέας σε έστειλε. " Σιωπη στο χωρο

Το μυαλο της Ρεβεκκας βουιξε.
Ο Αντρέας ήταν 5 χρονια μεγαλύτερος της και όταν εκεινη ηταν 4 εκεινος ηταν 9. Μεχρι τα πεντε της δεν ειχε πει λεξη. Ηταν ενα τρομαγμένο μικρό παιδι.
Θυμοταν αχνα μερικα βραδια που κοιμούνταν αγκαλια.
Ολα αυτά βεβαια μεχρι τα 13 της. Εκείνος εφυγε για σπουδες και εκεινη για το Λονδίνο. Εγκαταλείποντας για παντα την Ιταλια μαζι με τον πατέρα της.

Ο Αντρέας ήταν μετριος αδελφος,αλλωστε δεν ηταν καν κανονικα αδελφια,ηταν θετα.

"Πριν 4 χρόνια σχεδον πεθανε ο πατερας μου και ανελαβε ο αδελφος μου. Ηταν υπερβολικά φιλοδοξος και ηθελε να μου αποδειξει ότι ηταν αξιος. Ετσι θελησε να βγαλει απο τη μέση τον αμεσως καλυτερο μας στην ευρωπη. Μου το κράτησε κρυφο!"

"Και οταν τον εβγαλα απο θεση ισχυος ολα πηραν τον κατηφορο" ο Ιασονας προσθεσε και ξαφνου εβγαλε ενα οπλο απο την πισω τσέπη του βάζοντας τους ολους στην πριζα.

"Θα πρεπει να νιωθεις πολυ τιμημενη. Σπανια σκοτωνω μονος μου σκουπίδια σαν εσενα " της ειπε ψυχρά και την σημαδεψε.

Η Ρεβεκκα ακομη μουδιασμενη απο την συνειδητοποίηση οπως και οι υπολοιποι αλλωστε απλως μειδιασε στην σκέψη της τιμωριας.

"Ιασονα μην το κανεις" η βαρια φωνη του Carter εκανε τον βασιλεια της Μαφιας να τον κοιταξει.
"Τι-τι μου ειπες μολις τωρα;" Ενοχλημενος φανερα απο αυτο που του ειπε εκανε πως δεν ακουσε.

"Σε παρακαλω μην την σκοτώσεις. Φυλακισε την αλλα μην την σκοτώσεις" η καρδια της Ρεβεκκα ενιωσε μερικες σουβλιες στην εικόνα μπροστα της. Η εκφραση του Carter την εκανε εξαλλη με την συμπεριφορά του.

"Δεν σου πεφτει λόγος τι θα κάνω. Χασου απο τα ματια μου." γρυλισε και υψωσε το οπλο απο την κοπελα που ειχε χασει το χαμογελο της.

"Τι του εχεις πει για εμάς; " την ρωτησε. Μεσα του ισως της εδινε ευκαιρια να ζησει.

"Σιγα μην σου πω."

Ο Ιασονας εφτασε στο οριο της λιγοστης υπομονης του. Οπλισε το οπλο.
Ο Carter σαν θηρίο επεσε πανω του για να του παρει το οπλο.Η Ρεβεκκα σαν υπνωτισμένη εβλεπε τα κορμια τους μπερδεμένα το ενα με το άλλο να χτυπιουνται και να μαχονται. Ο ενας για ζωη και ο αλλος για θανατο.

Κοιταξε την Rose που αδιαφορώντας για την υγεια του του Carter χαμογελουσε στη σκεψη οτι τσακώνονταν.

Ή ειχε παρανοησει στη σκεψη του θανατου;

Ο Ιασονας έσπρωξε αρκετα δυνατα τον Carter που παραπατησε και έπεσε πισω.

Το οπλο σηκώθηκε στον αερα και τη σημάδεψε ξανα.

Η Ρεβεκκα εκλεισε για δευτερολεπτα τα ματια της σφιχτα. Ο Ιάσονας το παρατήρησε. Ολα ησύχασαν αποτομα στο σπιτι και μπηκαν σε μια θολη αργη κινηση.

Το ουρλιαχστο απελπισιας του Carter
Ο κοσμος του θα διαλυοταν σε δευτερόλεπτα

Ο κροτος της σφαιρας που βγήκε απο το θαλαμο.

Το σπασιμο του μετωπιαιου οστου της Rose γιατι ο Ιασονας την πυροβόλησε στο κεφάλι.

Και φυσικα αιμα που πεταχτηκε παντου. Στον τοιχο,στους αντρες της ασφαλεια που ουτε ανοιγοκλεισαν τα ματια τους.

Η καρδια του Carter σταματησε να χτυπα για λιγο. Κοιταξε την κοπελα,που σαν πανινη κουκλα επεσε στο εδαφος, χλωμη, χωρις ζωη.

Ο Ιασονας χωρις να νιωσει ουτε το παραμικρό ψήγμα τυψεων κατεβασε το οπλο.

"Καθαρίστε το χαμο." Διεταξε κοφτα και ανεβηκε τη σκαλα για το δωμάτιο λες και δεν ειχε γινει τιποτα.

Κοιταξε τον Carter που συρθηκε σαν παραλυτος που παλευε να βγει απο ενα σπιτι που ειχε πιασει φωτια.

Κρατησε σφιχτα την νεκρη κοπελα και την κοιταξε βουρκωμενος

"Angie..."

Τα δακρυα του άγγιξαν την Ρεβέκκα
Δεν τον ηξερε καλα και ουτε ειχε καταλήξει στο αν τον εμπιστευοταν ή τον θεωρουσε φιλο της ομως την ενοχλησε ο πόνος του.

Γονατισε διπλα του. Τον τραβηξε απαλα πανω απο την κοπελα με δυσκολια
Οι τρεις άντρες την πηραν. Ο Carter την εσφιξε πανω του και ανέπνευσε σταθερά και κοφτα.

Η Ρεβεκκα ασυναίσθητα ακουμπησε το χερι της στην πλατη του.

"Ο Ιασονας εκανε αυτο που θα έκανες κι εσυ για εκεινον" του ειπε και ο Carter δεν της μίλησε , απλως ανεπνεε

Τα ρουχα του και τα χερια του ηταν ποτισμενα στο αιμα,σε λιγα λεπτα και εκεινης αφου καθόταν σε μια λίμνη αιματος.

Λιγα λεπτα μετα σηκωθηκε μονος του. Διαλυμενος, αμιλητος και βουτηγμενος στο αιμα ανεβηκε τη σκαλα και εστριψε στο δωματιο του. Ακουσε την πορτα του να κλεινει και να κλειδωνει.

Σηκωθηκε και η ιδια ορθια προσπαθωντας να ηρεμησει το μυαλο της που βουιζε απο τις σκεψεις.

Τι ηθελε ο αδελφος της και με ποιο δικαιωμα δεν της το ειπε;

Ενιωθε μουδιασμενη. Και ακόμα η μερα δεν ειχε αρχισει. Και έρχονταν γιορτες αρα η σχολη δεν θα απασχολούσε το μυαλο της από τις ψυχοφθορες σκεψεις.

Ανεβηκε τις σκαλες ενω πισω της τρεις γυναικες που εμοιαζε να ξύπνησαν απο τον καβγα καθαριζαν σιωπηλα.

Αντι να παει στο δωματιο της ομως μπηκε στο δωματιο του Ιασονα.

"Να χτυπας" την μαλωσε χωρις να την κοιταξει. Ηταν ξαπλωμενος στο κρεβατι του και καπνιζε κοιτωντας το ταβάνι.

Η Ρεβεκκα ζαλιζοταν,ειχε μουδιασει και ηταν αρκερα σίγουρη οτι ανεβαζε πυρετο.Ο Ιασονας παραξενεύτηκε με την σιωπη της και γυρισε το κεφαλι του να την κοιταξει .
Και το θεαμα ηταν πραγματι φρικτο. Πλεον δεν ηταν τα καταπρασινα ματια της ,τα μακρυα μαλλια της ,το αγγελικο προσωπο της ή οι κολασμενες καμπυλες της που τραβούσαν την προσοχή της.
Ηταν οι λεκέδες αιματος στα ρούχα της και τα μάγουλα της ηταν κατακοκκινα.

Τα καταπρασινα μάτια που αλλωτε εξεπεμπαν μια δυναμικη που τον εκνευριζε τωρα είχαν μια απαθεια, ειχε εξουσια αλλα οχι τον οργασμό της απόκτησης τηςΣηκωθηκε απο το κρεβατι και εσβησε το τσιγαρο στο τασακι διπλα του

"Κουνησου" ειπε κοφτα και τον κοιταξε σμιγοντας τα φρυδια της
"Θα λερωσεις τα χαλια μου" την εσπρωξε προς το μπανιο.

Μπήκε πρωτος και ανοιξε το νερό της μεγαλης μπανιερας με τα χρυσα πλακακια.

Εβαλε μεσα σαπουνι και γρηγορα γεμισε αφρους και ζεστο νερο.
Γύρισε να την κοιταξει.

"Τι κοιτάς;Γδυσου" διέταξε σχεδον

"Λογικα" απαντησε και ρολλαρε τα ματια της.

"Τελειωνε" πέταξε και την προσπερασε αδιαφορα βγαινοντας εξω και κλείνοντας την πορτα.

Η Ρεβεκκα ξέροντας οτι δεν θα της άφηνε κλειδι . Επλυνε τα χερια της που ήταν λερωμένα απο το αιμα και εβγαλε τα λερωμενα ρουχα πετώντας τα στα σκουπιδια.

Μπηκε μεσα και αφησε το ζεστο νερο να ανακουφισει το ταλαιπωρημενο σωμα της και να καθαρισει το μυαλο της.
Ο Ιασονας μπηκε ξανα μεσα. Εγνεψε ως ενδειξη επιδοκιμασιας που την ακουσε και καθισε στο μαρμάρινο καθισμα διπλα στην μπανιερα ανάβοντας ενα τσιγαρο.

Και τωρα τι ;Θα καθεται να με κοιταει να κανω μπανιο;
Σκέφτηκε η Ρεβεκκα.

"Προς τι η συσκεψη;"ρωτησε καυστικα

"Εσυ ηρθες στο δωματιο μου" της υπενθυμισε και φύσηξε τον καπνο στα μουτρα της.

"Εσυ μου πετάς υπονοουμενα" αντεπιτεθηκε .

"Ειναι υπονοούμενα μονο αν θες να τα θεωρήσεις υπονοούμενα. " μειδιασε και τον κοίταξε με υφος ταχα νευριασμενο.

"Εχεις πυρετο" της ειπε και η κοπελα εγνεψε ακουμπώντας το κεφαλι της στο πλακακι και κλείνοντας τα ματια της.
Ενιωσε μια θερμη να πλησιαζει το προσωπο της και συντονα τα δαχτυλα του Ιασονα ακουμπησαν το κούτελο της

"Καις"η φωνη του την εκανε να ανατριχιασει κι ας ηταν σε καυτο νερο.
Το χερι του ευτυχως για εκεινη απομακρυνθηκε .

"Η ζωη μπορει να γινει τρομακτικη Ρεβεκκα, μην ανησυχεις για εκεινον,θα το ξεπερασει." την καθησυχασε και πριν προλαβει να απαντησει ανοιξε την πορτα και βγηκε απο το μπανιο.

Πριν ακομη ακουσει και την πορτα του δωματιου του να κλεινει ηξερε οτι θα πηγαινε στο γραφειο του.

Ηταν 5 το πρωι. Ο ηλιος ειχε αρχισει λιγο μοναχα να βγαινει στον ουρανό .

Ο άνθρωπος λοιπον ειναι στην κορυφη της πυραμιδας. Ο αρχηγος. Ο βασιλιας Δημιουργεί και αφαιρει ζωη,με μια του μονο πραξη παγωνει και ξαναρχιζει το χρονο. Με τα χερια αγγίζει να νηματα της ζωης,γίνεται θεος και εξυψωνεται.

Ομως ο ανθρωπος ξεχνα κατι πολυ πιο ολέθριο και σημαντικό απο την απώλεια των αλλων ανθρωπων.

Την απωλεια της ιδιας του της ψυχης.

Ciao Bellas

Πως σας φανηκε;

Η συνεχεια επεται τραγικη

Σας αγαπω πολυ

xxxΜαγδαxxx