Τι όμορφη που είσαι. Με τρομάζει η ομορφιά σου.
Σε πεινάω. Σε διψάω.
Σου δέομαι: Κρύψου, γίνε αόρατη για όλους, ορατή μόνο σ᾿ εμένα.
Γιάννης Ρίτσος

Με ρωτησαν καποτε τι ημασταν εγω κι εσυ.
Ανοιξα το στομα να τους πω,μα το ξανακλεισα.
Εμεινα να τους κοιτω,αυτους τους τριτους,τους τεταρτους ,τους πεμπτους ,που τοσο λαχταρουσαν να μαθουν.

Η καρεκλα της ιερας εξετασης ειναι αβολη,ανακαθομαι.

Ο αντρας απεναντι μου δικαζεται,σκυβει το κεφαλι και δεν με κοιτα.Στο δικαστηριο σιωπη.Οι ενορκοι ψιθυριζουν.

Εγω,η μαρτυς,ουτε που ανασαινω.

Ουτε ομως και μιλαω.

Με ρωτουν αν σ'αγαπησα.
Δεν σηκωνεις το κεφαλι να με κοιταξεις.Η καρδια μου σφιγγεται.

Θελω αηχα να ψιθυρισω οτι δεν ξερω.

Μα ξερω.

Οι ενορκοι συνεδριαζουν,το νιωθω πως με λυπουνται.
Ο δικαστης χτυπα το σφυρι στο ξυλο.

Η ετυμηγορια βγαινει.

Ο κατηγορουμενος κρινεται : Ενοχος .
Η κατηγορια : Φονος εκ προ μελετης της αγαπης μας .
Η ποινη : Ισοβια καταδικη σε μετανοια.

Κι οι δυο ενοχοι ημασταν.

Εσυ καταδικαστηκες,εγω το πληρωσα.

Κι ομως,τιποτα δεν εφερε τον ερωτα μας πισω.

-------------------------------------------------------------------------------------

Στο γραφειο κεντρικα του Λονδινου,ο γνωστος δικηγορος ειχε γειρει μπροστα στο γραφειο του και σχεδον τρομοκρατημενος κοιτουσε τους δυο αντρες.
''Αυτο που μου ζητατε κυριε ...κυριε Hunter ...ειναι ...πως να το πω,αδυνατον!Δεν μπορω να κανω μαγικα!Ειναι φως φαναρι πως ειναι ενοχος,μεχρι και αποδειξεις εχουν,ακομη και αυτοπτες μαρτυρες''

Ο Eric εμοιαζε τερμα εκνευρισμενος.Η ωρα ειχε παει εννεα και αυτοι ηταν ακομα στο γραφειο του δικηγορου τους,χωρις να εχουν καταφερει τιποτα!

Οι δυο αντρες τους πισω ηταν ετοιμοι να τον σκοτωσουν ανα πασα ωρα και στιγμη,μα ο Ιασονας θεωρουσε οτι θα τους βοηθουσε εν τελει.

''Σου εχω εξηγησει ηδη τρεις φορες,ο συγκεκριμενος εχει πολλους εχθρους στην φυλακη,ειναι ο καλυτερος Dealer μου,αν μπει μεσα,θα τον αναγκασουν να τα πει ολα,θα με δωσει!''χτυπησε το χερι στο τραπεζι και ο αντρας μορφασε στιγμιαια.

''Σας εχω βοηθησει απειρες φορες,απλα τωρα δεν μπορω-''

''Δεν μας βοηθας ,κανεις την δουλεια σου,για την οποια πληρωνεσαι αδρα,και αν μη τι αλλο,αν υπαρχει καποιος που βοηθαει τον αλλον,αυτος ειμαι εγω''ο Ιασονας καυχασε αλαζονικα.

''Ενα τηλεφωνημα ...ενα μονο,και θα χασεις την αδεια ασκησης του επαγγελματος σου'' απειλησε ο διοικητης και ο δικηγορος ευρειας φημης ξεροκαταπιε.
Ξεφυσηξε απελισμενος.

''Καλως,θα κανω οτι μπορω''παραδοθηκε τριβωντας του κροταφους του.

Ο Ιασονας μειδιασε ικανοποιημενος.
''Περιμενω τηλεφωνο με τα ευχαριστα''

Με ενα του νευμα ο Eric βγηκε πρωτος απο το δωματιο.

Ο Ιασονας εριξε ενα προειδοποιητικο βλεμμα και ανοιξε την γυαλινη πορτα βγαινοντας επισης.
''Επρεπε να το ειχαμε σκοτωσει το καθαρμα,δεν τον εμπιστευομαι'' συριξε ο διοικητης περπατωντας προς το ασανσερ.
Οι τρεις αντρες τις ασφαλειας ειχαν καλεσει ηδη το ασανσερ για την ταρατσα οπου το τζετ περιμενε.

''Ουτε εγω,αλλα ο τυπος θα αθωωνε και τον Hannibal!Αν ο αλλος ο μαλακας μπει φυλακη θα τα ξερασει ολα!Και μετα πανε τα καρτελ στην Κολομβια,οι δουλειες στην Λατινικη Αμερικη,πανε ολα!''ο Ιασονας εβγαλε εξω τα τσιγαρα του και πατησε το κουμπι για τον 21ο οροφο.

Η αποσταση αναμεσα στις δυο πολεις του Ηνωμενου Βασιλειου διαρκουσε μια μονο ωρα.Ηταν λιγο πριν τις 9 το βραδυ.
Και οι δουλειες τους μολις ειχαν αρχισει.

''Εχουμε να παμε στον Paul,ειναι Λονδινο,εχει πληροφοριες για την κλικα στην Γαλλια'' μουρμουρισε ο Ιασονας και ο Eric που ηταν ετοιμος να κοιμηθει στην δερματινη πολυθρονα ξεφυσηξε.

''Εχουμε απειρα πραγματα να κανουμε ακομα''μουρμουρισε ο διοικητης

''Υπαρχουν υποθεσεις που πρεπει να κλεισουν πριν μπει στο 2020'' αποφανθηκε ο Ιασονας και τεντωθηκε κι ο ιδιος στην θεση του κανοντας ενα νευμα στην αεροσυνοδο για το ποτο του.
Αναστεναξαν και οι δυο κουρασμενοι,ξεροντας την ημερομηνια.
Θα ξημερωνε 31 Δεκεμβριου.

---------------------------------------------------------------------

''Κοιτα την πως χασμουριεται ''η Ρεβεκκα ψιθυρισε ενθουσιασμενη καθως χαμογελουσε στο μωρακι που ηταν πανω σε μια λεπτη κουβερτουλα στο κρεβατι του Eric και της Ellie.

Οι δυο κοπελες ειχαν ξαπλωσει στις δυο πλευρες και επαιζαν μαζι της αφηρημενα.Η ωρα ηταν λιγο μετα τις 12 και η πλανευτρα αποφασισε να κρατησει συντροφια στην φιλη της για οσο θα εκανε να επιστρεψει ο Eric.
Η Ellie χαμογελασε απαλα στην Ρεγγινα που θα αρχιζε παλι συντομα να γκρινιαζει μα προς το παρον κοιμοταν αραια και που στο ημισκοτεινο δωματιο.

''Αυτες οι 25 μερες μου φαινεται λες και περασαν σε δευτερολεπτα''της εξομολογηθηκε και απο το χαμογελο της φανηκε οτι το εννοουσε.

''Λογικο μου φαινεται,αφου ειναι μια γλυκα,εδω δεν την χορταινω εγω'' χαιδεψε απαλα την κοιλιτσα της.

Η ξανθουλα επεστρεφε σιγα σιγα τοσο στην σιλουετα της οσο και στις συνηθειες της ,καθως στο γραφειο της η Ρεβεκκα διεκρινε καποια χαρτια νοσοκομειου.Τα ξανθα μαλλια της ηταν πιασμενα σε μια ατηλελητη κοτσιδα και φορουσε μια σκουρα μπλε φορμα και ενα λεπτο λευκο πουλοβερακι.
Εμοιαζε...φυσιολογικη και ακρως γαληνεια.

''Ο Eric φαινεται τρελαμενος'' σχολιασε η πλανευτρα προκαλωντας το σιγανο γελιο της φιλης της.Η Ellie γυρισε ανασκελα στο κρεβατι και αναστεναξε.

''Ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του ακομη,και οταν τον βλεπω με την μικρη...δεν ξερω ρε παιδι μμου κατι παθαινω.Ειναι εξαιρετικος πατερας''σχολιαζει και η Ρεβεκκα διεκρινε ενα χαμογελο μεχρι και τα ματια της.

''Ξερεις οτι τα πρωτα βραδια καθοταν και την κοιτουσε να κοιμαται για να ελεγχει οτι αναπνεει;Δηλαδη ποιος το κανει αυτο;'' γελασε ''Μετα βεβαια μας ξυπνουσε τοσο συχνα ,που σιγουρευτηκε για τα καλα οτι οι πνευμονες της ειναι μια χαρα!"

''Εγω το ηξερα οτι θα γινοταν,αυτα φαινονται'' της δηλωσε η Ρεβεκκα με σιγουρια.
Η ξαθουλα το σκεφτηκε λιγο.

''Τι να πω ...ισως εχεις δικιο''παραδεχτηκε.

Επεσαν σε μια ανετη σιωπη για λιγο.

''Κι εσυ φαινεσαι πολυ καλυτερα,κι ο Ιασονας...αλλος ανθρωπος,πολυ σωστος'' γυρισε το κεφαλι να την κοιταξει.

Η πλανευτρα στηριζοταν στον αγκωνα της και χαιδευε ρυθμικα το μωρακι που κοιμοταν.
Κοιτουσε σχεδον νοσταλγικα το ροζ απαλο φορμακι της που κουμπωνε κατω.
''Ειμαστε καλα,πρωτη φορα,πραγματικα καλα''παραδεχτηκε κοιτωντας την Ρεγγινα.

''Εχετε...ξερεις...''υπονοησε.

''Οχι οχι!Οχι ακομη τουλαχιστον''της το ξεκοψε η Ρεβεκκα και με το ζορι συγκρατηθηκε να μην κοκκινισει.

''Περιμενα πως μετα την Aston Martin που σου πηρε για τα Χριστουγεννα θα επαιρνε κατι ως ανταλλαγμα!''

Οι δυο φιλες γελασαν.

''Μαλλον και εκεινος,αλλα αντι αυτου πηρε ρολοι!'' η Ρεβεκκα δεν συγκρατησε ενα ειρωνικο σχολιο.

Η γιατρινα αμεσως σοβαρεψε.Η πλανευτρα ενιωθε περι τινος προκειται η αβεβαιοτητα της φιλης της

''Η Angelica;Της μιλησες ξανα;''ηταν γνωστη η συναντηση κορυφης ,την ιδια κιολας μερα η Ellie αφησε τα παντα στην μεση και ετρεξε στην επαυλη για να βρει την Ρεβεκκα μαζι με την Αννυ να μιλουν ψιθυριστα για αυτο.

''Μου εστειλε για καλα χριστουγεννα και τετοια.Δεν της απαντησα κατι..''ψελλισε αδιαφορα και εσμιξε τα φρυδια της παραπονιαρικα οταν το μωρακι αρχισε να κουνιεται παλι νευρικα μεσα στο φορμακι του.

''Σκεφτεσαι να της στειλεις;''

''Δεν νομιζω,δεν εχω αναγκη να της πω κατι,ξερει τι εκανε,ξερω οτι το μετανιωσε.Μου αρκει.Θα ζησω με αυτο.Αλλωστε τοσα χρονια ετσι δεν ζω;''ψιθυρισε και πριν προλαβει η φιλη της να της κανει την επομενη ερωτηση η Ρεγγινα αρχισε να γκρινιαζει.

''Ωχ...τι ειναι μωρο μου;''η Ellie ανασηκωθηκε και την σηκωσε προσεκτικα στην αγκαλια της.Αρχισε να περπαταει πανω κατω στο δωματιο ,ψιθυριζοντας καθησυχαστικα λογια στο μωρακι που εμοιαζε πολυ ανησυχο.

Κοιταχτηκε με την φιλη της.Η Ellie εμοιαζε κουρασμενη.

''Θες να φαμε;''την ρωτησε γλυκα μα το κοριτσακι συνεχισε να κλαιει.
''Μμμ...υποθετω οχι'' σχολιασε και γελασε ,η Ρεβεκκα θαυμασε την ψυχραιμια της.
''Μηπως θες να κανουμε ενα ζεστο μπανιο;''αναρωτηθηκε και ελεγξε μονη της.
Ουτε αυτο...μηπως θελετε τον μπαμπα δεσποινις μου;'' ρωτησε παλι και της χαιδεψε απαλα την πλατη κουνωντας την περα δωθε.

''Να κανω κατι;''η Ρεβεκκα ανασηκωθηκε προθυμα μα η φιλη της της εγνεψε καθησυχαστικα οχι.

Την ωρα που η γιατρινα ετοιμαστηκε να δοκιμασει οπως και να χει να την ταισει η πορτα ανοιξε και στο κατωφλι της πορτας φανηκε ο Eric.
''Καλως τον''σχολιασε η κοπελα του
Ουτε που εδωσε σημασια στην Ρεβεκκα ή στην κοπελα του ,γιατι ειχε στραμμενη ολη του την προσοχη στην κορη του που εκλαιγε γοερα.
Με τρεις μεγαλες δρασκελιες εκλεισε την αποσταση του με την Ellie.

''Τι επαθες παλι μικρη γκρινιαρα;''ρωτησε και της χαιδεψε απαλα την πλατη.Η Ellie του εκανε νοημα να την παρει και εκεινος εγνεψε ξεφυσωντας.
Πεταξε το παλτο του πανω στο κρεβατι και εμεινε με ενα μαυρο ζιβαγκο πουλοβερ.

Ηταν ιδιαιτερα γοητευτικος,και τα μουσια μονο παραπανω του προσθεταν.
Η Ρεβεκκα καταλαβαινε τι του εβρισκε η Ellie.

Η γιατρινα,τοποθετησε αργα το κοριτσακι στην αγκαλια του και εκεινος την κρατησε στα στιβαρα του χερια κουνωντας την κοντα στο στερνο του.Το κεφαλακι της ακουμπουσε στον ωμο του και εκεινος πλησιασε τα χειλη του φιλωντας το μετωπο της.
''Πρεπει καποια στιγμη να σταματησεις να μας ξυπνας μπεμπα,νυσταζω''μουρμουρισε διχως να παρει τα χειλη του απο το κεφαλακι της.
Το μωρακι ηρεμουσε οσο η ωρα περνουσε.
Η Ρεβεκκα κοιταχτηκε συνομωτικα με την φιλη της.Τοτε παρατηρησε στην εισοδο του δωματιου τον Ιασονα.
Ο βασιλιας ειχε γειρει στο ξυλο και παρακολουθουσε πότε τους φιλους του και την οικογενεια τους,πότε την πλανευτρα που κοιτουσε αποκαμωμενη την εικονα τους.

''Ελα εδω'' της εκανε νοημα , προς εκπληξη του η κοπελα του χαρισε ενα χαμογελο και τον πλησιασε.Περασε το χερι του γυρω απο τους ωμους της και την τραβηξε στην αγκαλια του σφιγγοντας την πανω του.

Πηρε μια γερη δοση απο το αρωμα της και την φιλησε στο κουτελο.
''Πως πηγε;''η ερωτηση της τον αιφνιδιασε.

Πρωτη φορα ρωτουσε κατι για την Μαφια.
''Καλα,ολα μπαινουν σε μια σειρα'' μουρμουρισε χωρις να μπορει να παρει το βλεμμα του απο τους φιλους τους.

''Λοιπον παιδια,εμεις παμε σπιτακι μας,καλη ξεκουραση'' σαρκασε ο Ιασονας και η Ellie γελασε ενω ο Eric σηκωσε το χερι του σε μια χειρονομια.

------------------------------------------------------------------------------

31 Δεκεμβριου 23:00

''Μην εχεις αγχος φιλεναδα και εισαι και κουκλαρα,καλα ειναι η μικρη με την Emily''η Αννυ προσπαθησε να καθησυχασει την Ellie που επαιρνε για δευτερη φορα μεσα σε μιση ωρα την νταντα της κορης της.

Η ξανθουλα,ειχε τα μαλλια της πιασμενα σε μια ψηλη κοτσιδα,φορουσε ενα μαυρο στενο φορεμα γεματο λαμπερη παγιετα που εφτανε μεχρι και λιγα εκατοστα κατω απο τα γονατα.Ηταν κλειστο μπροστα και ειχε μικρες βατες στους ωμους και η πλατη;Ανυπαρκτη σχεδον!Η υπεροχη κοτσιδα της και το κοκκινο κραγιον της αναδεικνυαν ολο και περισσοτερο το προσωπο της.Ελαμπε αλλωστε...

''Αννυ μου δεν αγχωνομαι εγω,ο Eric αγχωνεται,μην κοιτας που το παιζει χαλαρος!''εριξε μια ματια στον συντροφο της ,στην αλλη ακρη της αιθουσας ,που φορουσε ενα υπεροχο μαυρο σακακι και λευκο πουκαμισο ,και την καρφωνε με το βλεμμα του για να ξαναπαει τηλεφωνο.

Η κοκκινομαλλα ρολαρε τα ματια της.Για την Πρωτοχρονιατικη δεξιωση της επαυλης ειχε επιλεξει ενα στενο κυπαρισσι βελουτε φορεμα που εφτανε μεχρι το πατωμα σε Α γραμμη με ενα τεραστιο Χ στο πισω μερος που αφηνε την πλατη της γυμνη.Τα μαλλια της ηταν πιασμενα ψηλα σε εναν σινιον κοτσο.

''Μα πως κανει ετσι μωρε!'' μουρμουρισε και ηπιε αλλη μια γουλια απο την σαμπανια της.''Δυο οροφους πανω ειναι !'' προσθεσε και η ξανθουλα ρολαλρε τα ματια της συμφωνοντας.

Οι φιλοι τους τις πλησιασαν.

''Τι εγινε;Πηρες;''ο Eric περασε το χερι του γυρω απο την μεση της και προσπαθησε να μην ακουστει.Η γιατρινα του εριξε ενα δολοφονικο βλεμμα και ηπιε μια γουλια απο το ποτο της.

''Κοριτσια χαλαρα ειπαμε να ντυθουμε,περιμενετε και αλλους;'' σχολιασε ο Carter και περασε το ενα του χερι γυρω απο τους ωμους της Ellie και το αλλο γυρω απο τους ωμους της κοπελας του,και οι δυο γελασαν.

Βεβαια,το ρεβεγιον μονο χαλαρο δεν θεωρουνταν καθως φιλοξενουσε περιπου 100 ατομα.Ηταν ολα τα υψηλοβαθμα μελη της κλικας,οι γονεις του Ιασονα και μερικοι φιλοι του πατερα του και δικοι του.

Η ορχηστρα επαιζε στην μια γωνια του σαλονιου που πλεον,με τελειως αλλη διακοσμηση και χωρις αρκετα επιπλα θυμιζε παλι την αγνωστη χρυση επαυλη της πρωτης γνωριμιας.
Χλιδατο μα απροσωπο.
Βεβαια ,λογω εορτης,ο στολισμος,η μουσικη και οι ευθυμες συζητησεις καλυπταν το επισημο του χωρου.Το θεορατο πρασινο δεντρο ,ντυμενο με χρυσα λαμπακια,κοκκινες κορδελες κοκκινα και χρυσα στολιδια.

Χρυσες γιρλαντες στολιζαν την ηδη χρυση επαυλη,οι αρχαιοελληνικες στηλες προσεδιδαν στο υπαρχον απετελεσμα ενα δεος.

Ο Ιασονας μιλουσε με συνεργατες του στην αλλη ακρη του δωματιου μα οταν ειδε τους φιλους του να μαζευονται πηρε τον Jake και πηγαν προς τα εκει.Βεβαια μαζι με τον φιλο του ηταν και η Darcy,αυτοι οι δυο -οπως του ειχαν ορκιστει- ηταν φιλοι,και μονο.
Τον καθησυχαζε η σκεψη ,μα ακομη περισσοτερο η ηρεμια στο προσωπο της κοπελας.

''Που ειναι η Ρεβεκκα;Σε μια ωρα αλλαζει ο χρονος και αυτη ειναι αφαντη!''αναρωτηθηκε η Ellie επιβεβαιωνοντας και το αγχος του Ιασονα.

Ηταν η πρωτη εμφανιση της Ρεβεκκας σε κοσμο που την γνωριζε.Καμια σχεση με την μεγαλη εκδηλωση της Μαφιας που θα φιλοξενουσε σχεδον τα δεκαπλασια ατομα,αλλα και παλι.

''Ετοιμαζεται'' μουρμουρισε ο Ιασονας ενω μεσα του προσευχοταν να μην δειλιασε.

Οι γονεις του πλησιασαν.Δεν ειχαν δει την Ρεβεκκα απο την μερα που βγηκε απο το νοσοκομειο,οπως και κανεις αλλωστε.Στον στενο κυκλο των Κυνηγων δεν ειχε διαψευθει ουτε ειχα επιβεβαιωθει τιποτα.Ολοι περιμεναν,θα ελεγε κανεις πως και γι αυτο πηγαν εν μερει!Για να δουν με τα ιδια τους τα ματια την Ρεβεκκα.

Ο Ιασονας ακουγε τους διστακτικους ψιθυρου γυρω του και εσφιγγε τα δοντια.

Ενιωθε για πρωτη φορα στην ζωη του αβολα στο γκρι κουστουμι του,ενω το λευκο πουκαμισο τον εκαιγε.Ειχε αγχος.

''Ουτε να παντρευοσουν αγορι μου τετοιο αγχος'' πατερας του τον χτυπησε στον ωμο γελωντας και η Eveshka διπλα του εμοιαζε σφιγμενη.

Ο Ιασονας δεν εκτιμησε καθολου το σχολιο.
Ουτε φυσικα και το γελιο των φιλων του που το βρηκαν εξωφρενικα αστειο.Η μητερα του ειχε εντεινει το αγχος του,φερνοντας και 3 συνεργατες του πατερα του με τις συζυγους και τα παιδια τους.Βεβαια ειχε ξεχασει οτι με την κορη του ενος ειχε γνωριστει παλαιοτερα πολυ καλα.

Οποτε οσο περιμενε την πλανευτρα επρεπε να αποφευγει και την μικρη βδελλα,ονοματι Bridget.

Η Ellie κοιταξε την κορυφη της σκαλας και χαμογελασε περηφανη,το βλεμμα της ακολουθησε η Αννυ και ο Eric.

''Καλως την πριγκιπισσα''μουρμουρισε ο Carter σκουντωντας τον Ιασονα,ο οποιος αστραπιαια κοιταξε προς την πλατια μαρμαρινη σκαλα της επαλης με το παχυ κοκκινο χαλι.

Ιασονας

Κανω το λαθος να κοιταξω και εγω προς το μερος της σκαλας.Αναθεμα...μου εχει κοπει νομιζω η ανασα.Σιγουρα κοιταζω σαν βλακας.

''Φαινεται καλυτερα απο ποτε''μουρμουρισε ο πατερας μου,πιθανον στην μητερα μου και εκεινη αλιμονο κατι θα του απαντησε ,αλλα δεν το ακουσα.Ολοι την κοιτουσαν.

Μα πως να μην την κοιτανε γαμω το κερατο μου.

''Κλεισε το στομα σου ρε μαλακα''με σκουνταει ο Eric γελωντας.

Ειναι πανεμορφη,η Ρεβεκκα μου ειναι πιο ομορφη απο ποτε.Κατεβαινει με χαρη την σκαλα,φαινεται καπως σφιγμενη,και νιωθω οτι χρειαζεται καποιον να την βγαλει απο την δυσκολη θεση.Μα εγω δεν μπορω να κουνηθω,αναθεμα ουτε να ανασανω δεν μπορω!

Φοραει ενα στενο χρυσο φορεμα,με λεπτη τιραντα και μπουστο κολαση!Ειναι στενο στο στηθος,στην μεση,στους γοφους,στην περιφερεια...παντου στενο ειναι!Δεν την σφιγγει;
Μα ποιον κοροιδευα;

Αυτη η γυναικα με πεθαινει.

Τυλιγμενη στο χρυσο περπαταει πανω στα χρυσα σανδαλια της σαν αγγελος.Τα μαλλια της γυαλιζουν,τα ματια της λαμπουν ,τα χειλη της ειναι για φιλημα,το στηθος της με κανει να θελω να της βαλω το παλτο μου και η λεπτη μεση της κανει αντιθεση με το κατω μερος του σωματος της,το οποιο κουβαλουν επαξια τα αδυνατα ποδια της,την κοιταζω ξανα και ξανα ειναι μια θεα...και ειναι δικη μου.
Πρεπει να εχω φουσκωσει απο περηφανια,πριν φουσκωσω απο ζηλια καταλαβαινωντας οτι αυτο που εγω τοση ωρα θαυμαζω,θαυμαζουν και αλλοι!
Κανω μερικα βηματα προς τα μπροστα,και φτανω στην ευθεια μπροστα απο τα σκαλια.
Φτανει και εκεινη στο κατω μερος της σκαλας και επειτα, σηκωνει το βλεμμα απο μπροστα,και με κοιταζει.Με ευλογει με τα πρασινα ματια που μου εχουν κανει το βιο αβιωτο.Και πεθαινω.

Ο τροπος που κουναει τους γοφους της μου θυμιζει μια πλευρα του εαυτου της που εχω καιρο να δω.Προσπερναει οσους δεν ξερει.Το καταπρασινο βλεμμα της με καιει και νιωθω οτι δεν αναπνεω.
Μου χαμογελαει διστακτικα και πρεπει να εχω κοκκινισει ολοκληρος.
Τι γυναικαρα ειναι αυτη;

Τριτοπροσωπη αφηγηση

Η Ρεβεκκα φτανει απεναντι του.
''Κυριε Hunter...''γουργουριζει ναζιαρικα και του χαμογελαει.Σηκωνει το χερι της και εκεινος παρατηρει αμεσως το ασημενιο δαχτυλιδι του.Της ριχνει ενα λαγνο βλεμμα.Σκυβει μπροστα και πιανει απαλα το χερι της.Η πλανευτρα παλευει με ενα ρηγος κατα μηκος της σπονδυλικης της στηλης.Ο Ιασονας φιλαει τον αναστροφο της παλαμης της χωρις να σπασει την οπτικη επαφη τους.
Την βλεπει να κοκκινιζει ελαφρως οταν τα χειλη του ακουμπουν το δερμα της.
Μειδιαζει.
Πολλοι παρατηρουν το θεατρακι τους εντυπωσιασμενοι.
Μερικοι ψιθυροι απλωνονται διαχυτοι στον χωρο..
''Αυτη ειναι η Ρεβεκκα Ιακωβου;''
"Αποκλειεται,ακουσα οτι μετα την απαγωγη ηταν ενα ερειπιο''
''Φαινεται μια χαρα,λες να υποκρινεται;''

Οι φιλοι τους ,τους περιτριγυριζουν.Ο Carter προσφερει στην Ρεβεκκα ενα ποτηρι σαμπανια και εκεινη του κλεινει το ματι πριν πιει μια γενναιοδωρη γουλια.
Κατεβαλε πολυ μεγαλη προσπαθεια για να κατεβει εκεινη την σκαλα.Και το εκανε μονο και μονο επειδη ηξερε οτι ηταν σχεδον ολοι οσοι αγαπουσε εκει.

Η Ellie και η Αννυ την αγκαλιασαν σφιχτα.
''Κοριτσια τις ομορφιες ειναι αυτες;''ρωτησε ανακριτικα ο Eric και εκεινες ανταπεδωσαν.
''Εσυ Ρεβεκκα μου θα πας και αλλου μετα;Γιατι νομιζω οτι ειχαμε πει χαλαρα''ο Carter την αιφνιδιασε με την ιδια ερωτηση που εκανε στις φιλες της.

Ο Ιασονας και ο Eric χλευασαν.

Η Ρεβεκκα ομως δεν εμεινε σιωπηλη,ουτε χαμογελασε ντροπαλα.Ανασηκωσε το φρυδι της.

''Μια γυναικα γλυκε μου,οφειλει να ειναι δυο πραγματα,κομψη και υπεροχη.Διακρινω αισθηματα κατωτεροτητας κυριοι;'' τους κοιταξε εξεταστικα και οι τρεις αντρες ξεσπασαν σε ενα γελιο βουτηγμενο στην ανακουφιση.

''Οχι Ρεβεκκα μου,ειστε υπεροχες,εισαι υπεροχη'' αποφανθηκε ο Ιασονας, την επιασε απο την μεση και την τραβηξε πανω του.Ακουμπησε τα χειλη του στην καμπυλη του λαιμου της,γαργαλωντας την με τα γενια του λιγων ημερων ,το γελιο της γεμισε τον χωρο και το κλασικο της αρωμα γεμισε το οσφρητικο του πεδιο.
Το ιδιο αρωμα που του προκαλεσε την πρωτη μερα που την γνωρισε ταχυπαλμια,τις μερες που ηταν ερωτευμενος μαζι της μια θαλπωρη ανεξηγητη,και τις μερες που παλευε να την ξεχασει δυσφορια.
Αυτο το αρωμα ειχε πλεον αισθηση σπιτιου.

''Παμε να χαιρετησουμε'' χωρις να αφησει το χερι του απο την μεση της πηρε ενα γεματο ποτηρι σαμπανια απο ενας απο τους σερβιτορους και την εσπρωξε απαλα προς το κεντρο της αιθουσας.
Ξαφνου ολα του φαινονταν πανεμορφα και αισιοδοξα,δεν τον ενοχλουσε η πολυκοσμια,ουτε οι συνεργατες του πατερα του,το πουκαμισο δεν τον ζεσταινε ουτε το σακακι τον βαραινε.

Με το χερι ακουμπησμενο στην μεση της πιο ομορφης γυναικας που ειχε γνωρισει ποτε του,ενιωθε ελαφρυς λες και περπατουσε σε συννεφο.
Ηθελε να την παρει απο εκει και να την κλεισει στο δωματιο του,να την κοιταζει για ωρες,να αγγιζει το μαλακο της δερμα,να παρατηρει το βλεμμα της,οταν ντρεποταν,οταν κοκκινιζε,οταν σαρκαζε και φυσικα οταν γελουσε.
Του φαινοταν ασυληπτο και μη ρεαλιστικο το πως σιγα σιγα συνερχοταν.Ειχε δρομο μπροστα της,το ηξερε και δεν εθελοτυφλουσε,Μα ειχε μαθει πλεον τον τροπο,και ειχε την υπομονη.
Ηταν αλλωστε,χωρις καν να το γνωριζει ή να το παραδεχεται καταδικασμενος να μην μπορει να ζησει μακρια της.
Ηταν το δευτερο εγω του.

Κινηθηκαν προς το κεντρο του χωρου.

Η Ρεβεκκα ενιωθε πολλα βλεματα πανω της,αλλα λαγνα,αλλα αποριας,και αλλα συμπονιας και ευτυχιας.
Ο Ιασονας απο την αλλη...κοντευε να φαει τα λυσακα του!
''Θες το σακακι μου;''την ρωτησε κανοντας ηδη την κινηση να το βγαλει.
Η κοπελα τον κοιταξε παραξενεμενη.

''Οχι ,εχει ζεστη'' αρνηθηκε και εκεινος ξεφυσηξε κοιτωντας δυο τρεις απεναντι τους να κοιτουν μια το μπουστο,μια τα οπισθια της.Εσφιξε ασυναισθητα το κρατημα του γυρω της.

Οι γονεις του πλησιασαν.Η Ρεβεκκα ενιωσε ενα σφιξιμο στην καρδια της βλεποντας την Eveshka Hunter ,εντυπωσιακη και αριστοκρατικη οπως παντα ,να την κοιταζει με απορια.Η πλανευτρα ομως δεν ειχε χασει το χαρισμα.Ηξερε οτι το πρωτο βημα να την πλησιασει ο Ιασονας δεν το εκανε σιγουρα εξαιτιας του πατερα του.Εκεινη η γυναικα απεναντι της ,υπηρξε αντιπαλος της σε εναν νοητο Ψυχρο πολεμο για τοσο καιρο,που κατεληξαν να γινουν κατι σαν φιλες.

''Ρεβεκκα Ιακωβου...δεν παυεις ποτέ να με κανεις περηφανο''ο πατερας του της χαρισε μια φιλοφρονηση καθως της φιλουσε το χερι .Δεν περασε απαρατηρητο το δαχτυλιδι του γιου του στο χερι της.

Η Ρεβεκκα του χαρισε ενα χαμογελο που κρατουσε για ολες τις διπλωματικες της συναντησεις.
''Δεν θα ημουν εδω αν δεν ηταν ο Ιασονας''τον προκαλεσε και το χαμογελο της επεσε σε ενα δυναμικο μειδιαμα.Ο ισχυρος αντρας απεναντι της παγωσε στιγμιαια.Η Ρεβεκκα ειχε σχεδον διαισθανθει την συμπεριφορα του ή μπορει ακομη και ο ιδιος του ο γιος να της το ειχε πει.

''Ελπιζω να μην μου κρατας κακια για τις αμφιβολιες μου,ξερεις πως οσον αφορα την δουλεια ειμαι ατεγκτος''δικαιολογηθηκε, μεχρι και η συζυγος του βρεθηκε προ εκπληξεως με την αναγκη του να ζητησει συγγνωμη.

Η Ρεβεκκα εγνεψε με ικανοποιηση.Ειχε παρει αυτο που ηθελε.Το βλεμμα της επειτα επεσε πανω στην Eveshka που την κοιτουσε με μια ανεξιχνιαστη εκφραση.Εγειρε προς το μερος της και την αγκαλιασε απαλα φιλωντας της σταυρωτα.

Ο Ιασονας και ο πατερας του κοιταξαν με αμφιβητηση την περιεργη εκεχειρια.

''Ευχαριστω''η Ρεβεκκα ψιθυρισε στο αυτι της Eveshka,αναφερομενη στην προτροπη της στον Ιασονα να της σταθει.
Η μεσηλικη γυναικα εγνεψε καταφατικα και την εσφιξε λιγο παραπανω.

''Προσεχε τον γιο μου Ρεβεκκα Ιακωβου''

Η Ρεβεκκα μειδιασε στην παραδοχη της.Ειχε νικησει,επιτελους ειχε κερδισει την επιδοκιμασια της.Απομακρυνθηκε απο το κρατημα της και την κοιταξε με νοημα.

''Να σου συστησω τον φιλο μου και συνεργατη,κυριο Rothschild''ο Edward πηρε τον λογο και συστησε στην Ρεβεκκα τα κοντινοτερα αγνωστα ατομα.

Ο Ιασονας της εσφιξε την μεση.

Ο αντρας απεναντι τους,εκτος απο παμπλουτος και πανισχυρος,ηταν και αηδιαστικα επιμονος.Βρισκοταν ηδη στην τεταρτη συζυγο του,η οποια ηταν στην ηλικια της Ρεβεκκας και η ιδεα της πλανευτρας και μονο του διηγηρε το ενδιαφερον.

''Κυριε Rothschild , Ρεβεκκα Ιακωβου,χαρηκα''ετεινε το χερι της σε μια χειραψια αλλα αν μη τι αλλο,ο αντρας στην ηλικια του πατερα της της φιλησε το χερι ,αγνοωντας την αβολη κατασταση της νεας του συζυγου του.

''Η χαρα ειναι ολη δικη μου κυρια Ιακωβου,ηθελα καιρο τωρα να σας γνωρισω,ειστε ενας ζωντανος θρυλος''την αηδιασε καπως το λαγνο βλεμμα του μα επιστρατευσε το πιο γοητευτικο χαμογελο της.

''Jason Hunter,παντα χαρα μου να σε βλεπω'' εριξε -επιτελους-το βλεμμα του στον Ιασονα ,που σφιγμενος στεκοταν διπλα απο το κεντρο του ενδιαφεροντος του.

Δεν απεφυγε να παρατηρησει στο χερι του περασμενο γυρω απο την μεση της.Και δεν ηταν χαζος για να τα βαλει με εναν τοσο ισχυρο και αδιστακτο αντρα.

''Richard η Bridget που ειναι ;'' η Eveshka με εναν εξυπνο ελυγμο απεσπασε την προσοχη του απο την Ρεβεκκα.Και οντως ο αντρας κοιταξε γυρω του ψαχνοντας την και κανοντας ενα νοημα,μια καλλονη Σκανδιναβεζα πλησιασε.Η πλανευτρα προσευχηθηκε να ηταν η δευτερη συζυγος του.

''Ρεβεκκα να σου συστησω την Bridget Rothschild'η Eveshka εδειξε ευγενικα την ψηλη κοπελα που ουτε που γυρισε να κοιταξει την Ρεβεκκα καθως ειχε κλειδωσει το βλεμμα της με εκεινο του Ιασονα.Η πλανευτρα εβλεπε μια κοινη εμπειρια αναμεσα τους.

''Brigdet η Ρεβεκκα Ιακωβου ,φανταζομαι γνωριζεις''της ειπε και η πλανευτρα παραξενευτηκε με τον υπερηφανο τονο της μητερας του Ιασονα και ενιωσε ενα τσιμπημα στην καρδια της.

Η ξανθια καλλονη,θελωντας και μη κοιταξε την εκρηκτικη μελαχρινη που με το που κατεβηκε εκεινη την αναθεματισμενη σκαλα της εκλεψε ολη την προσοχη απο καθε αντρα στον χωρο.

Ντυμενη στα χρυσα και με μια αυρα που την εκανε να ξεροκαταπιει ετεινε το χερι της προς το μερος της.Εχασε καπως το τουπε της οταν ειδε στο χερι της γυναικας εκεινης το δαχτυλιδι του πρωην εραστη της.
Προσπαθουσε να πεισει τον εαυτο της οτι ηταν καλυτερη.

''Οχι βασικα,δεν γνωριζω την κυρια Ιακωβου,ασχολειστε με τα καρτελ;''τολμησε να ρωτησει επιφεροντας το γελιο ολων στην παρεα,αλλα πιο ειλικρινα και αλλα πιο αληθινα.

Η Ρεβεκκα απεναντι της χαμογελασε λες και την θεωρουσε χαζη.

Τον λογο απο το στομα της πηρε ο Ιασονας ο οποιος αφησε το χερι του απο την μεση της και αγκαλιασε την παλαμη της με την δικη του.

''Η Ρεβεκκα ειναι η συντροφος μου'' της ειπε τονιζοντας την αντωνυμια και η ξανθια πρωην ερωμενη του εσφιξε τα δοντια ντροπιασμενη.

Η Ρεβεκκα της χαμογελασε με ικανοποιηση,η νικη ειχε ζωγραφισει τα χειλη της με ενα αλαζονικο μειδιαμα.
Η κοπελα ,ντροπιασμενη κοιταξε τον πατερα της και αφου προφανθηκε οτι ειδε εναν γνωστο χαθηκε αναμεσα στο πληθος ,αφηνοντας τους υπολοιπους σε μια αβολη σιωπη.

Μιση ωρα αργοτερα,στα ψηλα τραπεζια βρισκονταν σαμπανιες,τα φωτα ειχαν χαμηλωσει,τα γλυκα ειχαν τοποθετηθει στον μπουφε και οι σερβιτοροι περιφερονταν για να μοιρασουν σε ολους ποτο.

''Ενα λεπτο μονο'' αναφωνησε η Αννυ ενθουσιασμενη.Ειχαν μαζευτει ολοι στο κεντρο του κολλοσιαιου μπαλκονιου που εβλεπε στον κηπο.Ο Ιασονας κρατουσε ενα μπουκαλι,ετοιμος να το ανοιξει,και οι σερβιτοροι ηταν ετοιμοι μετα απο εκεινον να ανοιξουν τα υπολοιπα.

Κοιταξε την Ρεβεκκα διπλα του,ετρεμε λιγο,ειχε επιτελους φορεσει κατι πανω της, κατευνάζοντας το κτητικο του χαρακτηρα του,μα εμοιαζε να βρισκεται σε υπερενταση.

Αναζητησε προς εκπληξη του το χερι του και το εσφιξε με προσμονη.
Κατω απο τα χαμηλα φωτα της επαυλης εμοιαζε ακομη πιο ομορφη και λαγνα.

''10'' ξεκινησε η αντιστροφη μετρηση και ο Ιασονας ειδε τους φιλους του να μετρουν αντιστροφα ευτυχισμενοι.Ο Eric κρατουσε την Ellie,και ο Carter την Αννυ,ενω ο Jake την νεα του κατακτηση για εκεινο το βραδυ.

''9'' το βλεμμα του επεσε του γονεις του που κοιταζονταν στα ματια ,ο Edward εκλεισε το ματι στην Eveshka που μειδιασε μαλωνοντας τον απαλα.

''8'' κοιταξε του συνεργατες και φιλους του,που πιστοι χρονια τωρα κρατουσαν τα μυστικα του,και ανεβαζαν την αυτοκρατορια που ειχε χτισει ολο και ψηλοτερα.

''7'' τελος κοιταξε εκεινη,που κοιτουσε μπροστα με ματια που ελαμπαν.
Ηταν η χειροτερη χρονια της ζωης μου ηθελε να της πει μα το κρατησε για τον εαυτο του.Αλλωστε ηξερε οτι θα συμφωνουσε μαζι του.

Το 2019 κρατησε 12 μηνες και ομως του φανηκαν 12 χρονια.

''6'' της εσφιξε το χερι και γυρισε να τον κοιταξει.Οι πρασινοι πολυτιμοι λιθοι τον διαβασαν σαν ανοιχτο βιβλιο.

''Σε αγαπω'' ψιθυρισε και μεχρι να το ακουσει ειχαν φτασει ηδη στο 5.Η καρδια του χτυπσε δυνατα το ονομα της και ειχαν φωναξει ηδη το 4.

Οταν της χαμογελασε εκεινη φωναξε το 3.
Την επιασε απο την μεση σπρωχνοντας την σαμπανια στα χερια του πατερα του και την κολλησε πανω του,την εριξε πισω γερνοντας προς το μερος της,αιωρουνταν ενα μετρο απο το εδαφος και ηταν στο ελεος του.

''1'' του ψιθυρισε ανυπομονα κοιτωντας τον στα ματια με την καρδια της να κινδυνευει να βγει εξω απο το στηθος της.
''Καλη χρονια!!''οι τσιριδες και οι φωνες συνοδεψαν το ανοιγμα της σαμπανιας,καθως χιλιαδες φωτα καλυψαν τον ουρανο.Τα βεγγαλικα ηταν τοσα που φανταζε μερα.

Τα χειλη του ειχαν μεινει χιλιοστα μακρια,και δεν αντεχε αλλο,τα συνεθλιψε με παθος πανω στα δικα της για το πρωτο φιλι του νεου ετους.
Μεντα και ουισκι.
''Χαρουμενο 2020 malyshka,σ'αγαπω''

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Λιγο μετα τις 3 ,και ενω ολοι επαιζαν ποκερ ,χορευαν ,επιναν και μιλουσαν μεταξυ τους,ο Ιασονας αποφασισε να βγει απο την μιζερη υπομονη που εκανε και αρπαξε την Ρεβεκκα απο το χερι.
Ηταν αλλωστε πασιφανες οτι η υπομονη του λιγοστευε καθε φορα που η μικρη πλανευτρα εσκυβε μπροστα στο πλατυ τραπεζι με την τσοχα για να μαζεψει τις μαρκες.
Οι 4 αντρες την κοιτουσαν λες και ηταν το κεντρο του παρτι.
''Παμε''μουρμουρισε στο αυτι της αγριοκοιταζοντας τον αντρα απεναντι της που ειχε καρφωσει το στηθος της.

Την ειδε που το επεξεργαστηκε.Κοιταξε το χαρτι της,ευκολη νικη,αλλα ηθελε να τους παιξει πρωτα λιγο,να ανεβασουν το στοιχημα λιγο παραπανω.Κοιταξε και τον Ιασονα,το γοητευτικο βασιλια που ειχε απαρνηθει ολες τις γυναικειες παρουσιες και στεκοταν απο πανω της με ενα τσιγαρο αναμεσα στα δαχτυλα του και το ουισκι στο χερι.
Ζυγισε τις επιλογες της,με την καυτη ανασα του πισω απο το αυτι της να την ανατριχιαζει.Λες και δεν ειχε περασει ουτε μια μερα.
Πεταξε τα χαρτια μπροστα της,μαζεψε τις μαρκες αγνοωντας τις διαμαρτυριες των υπολοιπων και σηκωθηκε ορθια.
''Κυριοι,εξαιρετικο παιχνιδι,οπως παντα,ανυπομονω για την επομενη παρτιδα''τους εκλεισε το ματι με ναζι αφηνοντας του με κομμενη την ανασα και το βλεμμα στηλωμενο πανω της.
Γυρισε προς το μερος του Ιασονα,ψηλος εστεκε μπροστα της κλυπτοντας την με την μορφη του.Το υφος του ειχε μια σεξουαλικη ενταση που περασε στον αερα που ανεπνεε.

''Παμε''επιβεβαιωσε και αφου καληνυχτισε,ανεβηκε στον τριτο οροφο της επαυλης με εκεινον ενα βημα πισω της.
Ο αδειος διαδρομος της προκαλεσε μια εντονη προσμονη.Ο θορυβος απο τον κατω οροφο ολο και εξασθενουσε.

''Σου εχω παρει κατι,για το νεο ετος'' μουρμουρισε εκεινος δειλα κανοντας την να γυρισει να τον κοιταξει μπερδεμενη και εκπληκτη.
''Και αλλο;Ολοκληρο αυτοκινητο μου πηρες!''
''Αυτο ειναι καπως...καπως πιο προσωπικο''απο το βλεμμα του και μονο καταλαβαινε οτι ενιωθε αβολα,η ανεπαισθητη ντροπη του που ειχε κανει μια γλυκια κινηση της προκαλουσε γελιο.
Ποιος θα της ελεγε οτι ο Jason Hunter,αγερωχος και ισχυρος,θα εστεκε μπροστα της σε ολο του το μεγαλειο και θα ...ντρεποταν;

''Δειξε μου'' το μικρο χαμογελο της τον εκανε να ξεφυσηξει.
Της πηρε ενα δωρο που δεν ηξερε καν αν θα εκτιμουσε,αλλο ενα ρισκο που ειχε αναγκασει τον εαυτο του να παρει.

''Απο εδω'' της εκανε νοημα να μπει μεσα στο δωματιο τους.
''Περιμενε '' εβγαλε απο το συρταρι του ενα κοκκινο μαντηλι ,και το εδεσε γυρω απο τα ματια της.
Εκεινη στιγμιαια παγωσε.

''Ιασονα...εε...νομιζω οτι ...''

Γελασε.

''Μικρη πλανευτρα ηρεμησε...δεν επαθα Christian Grey.Μεινε εδω''την κρατησε σταθερη απο τους ωμους,και βγηκε εξω.

Η Ρεβεκκα αφουγκραστηκε την ησυχια στον χωρο.
Τι της ειχε παρει;

Αν μου εχει φερει την μανα μου για να τα βρουμε θα τον σκοτσω

Συντομα ξανανοιξε την πορτα.Ελυσε με μια επειδεξια κινηση το μεταξενιο μαντηλι και η Ρεβεκκα με μεγαλη της ανακουφιση τον βρηκε μονο του να στεκεται μπροστα της.Κοιταξε το χερια του,μηπως κρατουσε κατι,τιποτα.Την κοιτουσε καπως παιχνιδιαρικα και φαινοταν ενθουσιασμενος να της δειξει αυτο που της πηρε.

''Λοιπον;''ρωτησε ανυπομονα.

''Λοιπον...''αρχισε τον προλογο.

''Πιστευω πως τοτε δεν ημασταν ετοιμοι για παιδι,η εκτρωση ηταν μονοδρομος,χωρις αυτο να σε κανει κακη μαμα...αλλα τωρα...''
Η Ρεβεκκα γουρλωσε τα ματια της τρομοκρατημενη.Θα της ζητουσε να κανουν παιδι;Τωρα;

Μαλλον διαισθανθηκε τον τρομο της,οποτε και γελασε.
''Μην ανησυχεις μικρη πλανευτρα,δεν θελω να μου κανεις παιδι τωρα,απλα ειδα πως κοιτουσες τον Eric και την Ellie χθες,και νομιζω πως μπορουσε να κανουμε το επομενο βημα στην σχεση μας''

Και με αυτο ανοιξε την πορτα πισω του και εσκυψε κατω.Η μορφη του εκρυβε τα παντα μα η Ρεβεκκα σκεφτηκε τα χειροτερα.
''Θεε μου Ιασονα εκλεψες ενα παιδι;Τι σκεφτοσουν;;;''αναφωνησε

Το γελιο του καπως την ηρεμησε,ειχε αδικο ετσι.
Ξαφνου γυρισε προς το μερος της ,και εφερε μπροστα της μια μελι χρυσαφι μαλλινη μπαλα με ενα κοκκινο φιογκο.

Εκανε ενα βημα πισω και το επεξεργαστηκε.Κουνηθηκε στα χερια του Ιασονα,ενα μικρο golden retriever,με καφετι μουσουδα,και τοσα δα ποδαρακια,χασμουρηθηκε κλαιγοντας ελαφρως.
Μια χουφτα μεγεθος ηταν!
Ενα κουταβακι

Αναφωνησε και πλησιασε προς το μερος του,ακουμπησε τα χερια της πανω απο τα δικα του και το μικρο σκυλακι κουνηθηκε κατω απο το κρατημα του.Της εκανε νοημα να το παρει πανω της.
Το ακουμπησε σχεδον ευλαβικα πανω στο στηθος και χαιδεψε απαλα την μαλακη του γουνα.
''Τι μικρουλι που εισαι εσυ..''
Ο Ιασονας την κοιτουσε που το χαιδευε και του ψιθυριζε κατι .
Σηκωσε το βλεμμα της και τα βλεμματα του διασταυρωθηκαν.

''Μου πηρες σκυλο για να κανουμε εξασκηση;'' ρωτησε εξεταστικα και ειδε τον Ιασονα να γελαει ντροπιασμενος.

''Καπως ετσι ...δεν ξερω πως το σκεφτηκα,απλα πηγα σε ενα καταφυγιο και ηταν εκει δυο εβδομαδες,τα αδελφια του τα ειχαν παρει,ηταν μονος του''μουρμουρισε και η Ρεβεκκα ελιωσε σκεπτομενη την σκεψη του.
Η καρδια της χτυπησε δυνατα καθως χαιδευε το σκυλακι μου ειχε κουρνιασει πανω στο στηθος της.

''Σου πηρα σκυλο για να δεις ποση αγαπη εχεις μεσα σου,δεν υπαρχει αλλος ανωδυνος τροπος να το καταλαβεις'' μουρμουρισε σοβαρος και παρατηρησε τα ματια της να γυαλιζουν.

''Ρεβεκκα κλαις;'' την ρωτησε σοκαρισμενος και η κοπελα εγνεψε θετικα σφιγγοντας το σκυλακι ακομη πιο πολυ πανω της.

''Με -με κανεις τοσο...τοσο μα τοσο ευτυχισμενη'' πλησιασε προς το μερος του και χωθηκε στην αγκαλια του.

Εκεινος την εκλεισε στην αγκαλια του,ευχαριστημενος με την επιλογη του,υπηρχε κατι στο να την κανει ευτυχισμενη που τον ικανοποιουσε ανευ προηγουμενου.

Μια ωρα αργοτερα η Ρεβεκκα ειχε τακτοποιησει το κουταβακι στην ακρη του δωματιου,πανω σε ενα μαξιλαρακι με διαχωριστικα ωστε να μην μπορει να βγει.Εκλαιγε λιγο στην αρχη αλλα κοιμηθηκε γρηγορα,του ειχε ανοιξει και μια πανα διπλα,ηταν καπως σουρεαλιστικο.

''Πως θα τον πουμε;''την ρωτησε οταν την ειδε να σηκωνεται απο το χαλι που ειχε κατσει και το χαιδευε εως οτου κοιμηθει.

''Δια;''ρωτησε ανασηκωνοντας τους ωμους της και τυο χαμογελασε.Της εγνεψε επιδοκιμαστικα,ειχε ξαπλωσει στο κρεβατι του ανασκελα και ειχε μεινει μονο με την φορμα του,με δυσκολια αγνοουσε την παρουσια του.

Σταθηκε μπροστα απο τον καθρεφτη και αρχισε να ξεβαφεται,την παρατηρουσε καθως εβγαζε προσεκτικα το κοκκινο κραγιον της,και επειτα ξεβαφε τις βλεφαριδες της και τελος το προσωπο της.

Επειτα μπηκε στο μπανιο και εκλεισε την πορτα πισω της.Επλυνε σωστα το προσωπο της και εβαλε κρεμα.

Βγηκε εξω και σταθηκε μπροστα του στο κρεβατι.Η ωρα ηταν πεντε παρα το ξημερωμα.Το βλεμμα της τον εκαιγε.Ακουμπησε τις παλαμες της στο μαλακο στρωμα και σκαρφαλωσε πανω.Κινηθηκε προς το μερος του,στα 4,εξιταροντας τον πληρως.

Σταθηκε απο πανω του,το προσωπο της χιλιοστα μακρια απο το δικο του.Τυλιγμενη στο χρυσο και βγαλμενη απο ονειρο τον ωθουσε να την πεταξει στο κρεβατι και να την ξετυλιξει αργα και σταθερα.

Η καυτη της ανασα τον αναψε.Το αρωμα της και σαμπανια...δεν μπορουσε να κουνηθει.

''Θα με ξεκουμπωσεις ;''ρωτησε ψιθυριστα και εκεινος γελασε.
Την ειδε να μαζευεται καπως,λες και ειχε συγκεντρωσει ολο της το θαρρος για να του κανει αυτη την ερωτηση.

Ανασηκωθηκε και την επιασε απο την μεση κολλωντας την πανω του,Την ειδε που δυσκολευοταν.Και οντως,το μυαλο της Ρεβεκκας βουιζε.
Ηταν ετοιμη;

Με μια επιδεξια κινηση την γυρισε απο την αλλη και εντοπισε το χρυσο φερμουαρ το οποιο αρχισε να κατεβαζει αργα.Πλησιασε τα χειλη του στην σπονδυλικη της στηλη και σε καθε σημειο που εμφανιζε αφηνε ενα υγρο φιλι βλεποντας την να ανατριχιαζει ολο και περισσοτερο.
Ακουσε μια μικρη κοφτη της ανασα και με το ζορι συγκρατησε το αλαζονικο του βλεμμα.

Οταν εφτασε στο τελευταιο κουμπι ,την γυρισε ανασκελα στο στρωμα και της τραβηξε το φορεμα ,πετωντας το στην αλλη ακρη του δωματιου.

''Θες να παθω εγκεφαλικο;Ε;Αυτο θες;''την ρωτησε και η φωνη του ειχε βαθυνει επικινδυνα πολυ,το μαυρο στα ματια του ηταν ακομη που σκουρο ,και το εβλεπε που δυσκολευοταν να συγκρατηθει.

Τον κοιταξε με μια ντροπη σχεδον αφροδισιακη που τον εφερε στα ακρα.Της επιασε τους δυο καρπους και τους εφερε πανω απο το κεφαλι της,πλησιασε το προσωπο του στο δικο του και εσφιξε τα δοντια προσπαθωντας να συγκρατηθει.
''Μα να μην φορατε παρα ενα μικρο διαφανο στρινγκ κυρια Ιακωβου;θα σας μαλωσω''περναει το χερι του γυρω απο τον λαιμο της και η γνωριμη αισθηση κανει την Ρεβεκκα να χασει παλμους.

Την φιλαει απαλα στα χειλη.
''Εισαι το κατι αλλο''αναπνεει μεσα στο στομα της.''Θα κανουμε σεξ τωρα''

''Με ρωτας;''μουρμουριζει εκεινη,η φωνη της βγαινει πιο απελπισμενη απο οτι ηλπιζε.

''Στο ανακοινωνω μωρο μου''

Ενα κυμα τρεμουλιασματος λυσομανα μεσα της καθως ο Ιασονας φιλα πεταχτα την μυτη της και κατεβαινει στα χειλη ,στο σαγονι,και επειτα στον λαιμο ,οπου ρουφαει αργα και επειτα αφηνει το δερμα της.
Επειτα κατεβαινει τελειως κατω,γονατισμενος μπροστα της,της ανοιγει τα ποδια και χωνει τους αντιχειρες του στο κατω μερος του εσωρουχου της.
Εκεινη μενει ακαμπτη και περιμενει,ανασαινει βαθια,αλλα δεν κανει καμια κινηση να της την βγαλει.Σηκωνει το βλεμμα του και την κοιτα,θελει να ειναι σιγουρος,γιατι μολις αρχισει,ξερει οτι θα του ειναι αδυνατον να σταματαει.

Η Ρεβεκκα του ριχνει ενα ακρως απελπισμενο νευμα.Τον θελει,εδω και τωρα,τρεμει ολοκληρη σαν το ψαρι εξω απο το νερο.
Του αρκει.Με μια κινηση σκιζει το μικρο εσωρουχο το οποιο πλεον ειναι παρεθλον.Χωνει το προσωπο του αναμεσα στα ποδια της.

Η ανασα του και μονο την κανει υγρη.Ανατριχιαζει,τον θελει,νιωθει την γλωσσα του χιλιοστα μακρια,κλαψουριζει ελαφρως.

Γελαει αλαζονικα.
Την γλυφει επιδεξια,τα δυο δαχτυλα του κανουν ελαφρους κυκλους και η γλωσσα του πιεζει απαλα οπου δεν φτανουν.
Αναφωνει ,η ηδονικη της φωνη των καυλωνει ακομη περισσοτερο.

''Εισαι ετοιμη Ρεβεκκα;'' σταματα και απομακρυνεται.Εκεινη απελπιζεται,γιατι απομακρνυεται;

Γνεφει τρεμωντας.
Το χερι του τυλιζει τον λεπτο της λαιμο και βαριανασαινει .Τα δυο της χερια πανω απο το κεφαλι της τα κραταει σταθερα με το αλλο του χερι.Εκεινη ασυναισθητα περνα τα ποδια της γυρω απο την γυμνασμενη μεση της,την αφηνει για δευτερολεπτα μεχρι να κατεβασει την φορμα του.

Την καρφωνει με το βλεμμα του.Το μαυρο την καταπινει.
''Απο την μια θελω να κανουμε ομορφα πραγματα μαζι και απο την αλλη θελω να σε σκισω''το μοριο του τριβει κυκλικα την εισοδο της.
Βαριανασαινει και κλεινει τα ματια της.
''Μα τι διλημμα'' ψιθυριζει διπλα απο το αυτι της και με μια κινηση μπαινει μεσα της.
Τους κοβεται η ανασα.
Ειχε περασει καιρος.

Βγαινει λιγο και μπαινει ακομη πιο βαθια,αργα και σταθερα,φροντιζει τα χειλη τους να τριβονται χωρις να ακουμπανε.

Την βασανιζει.

''Εισαι εθισμος Ρεβεκκα,εισαι το τελειο,το ατελειωτο '' μουρμουριζει καθως ανεβαζει ταχυητητα.
Βγαζει τα πρωτα επιφωνηματα,ο Ιασονας γινεται ολο και πιο αχορταγος.
Την σφιγγει απο τον λαιμο και μπαινει ολο και πιο βαθια μεσα της.Υπενθυμιζει στον εαυτο του τις ενεσεις που κανει μια φορα το τριμηνο και γινεται αχορταγος.

''Ανοιξε τα ματια σου,θελω να σε κοιταζω οσο τελειωνεις'' διαταζει και αντικριζει τα δυο πρασινα ματια που ερωτευτηκε.

Για λιγο ακουγονται μονο οι ανασες τους και τα ογκομαχητα τους.
Γινονται ενα,ξανα και ξανα ,δεν παυει να την φιλαει και να της ψιθυριζει ποσο την θελει.Και εκεινη καθε δευτερολεπτο που περναει του δινεται ολο και περισσοτερο.

Μια ωρα αργοτερα πεφτει διπλα της και προσπαθουν και οι δυο να βρουν τις ανασες τους.
Η Ρεβεκκα ειχε σχεδον ξεχασει ποιο ειναι το δυνατο σημειο της σχεσης της.
''Οχι ασχημα για πρωτη φορα μικρη μου πλανευτρα'' της ζουλαει τα μαγουλα και την φιλαει στα χειλη.

Γυριζει το κεφαλι να τον κοιταξει και τον βλεπει να αναβει τσιγαρο.Πριν προλαβει να ρουφηξει του το παιρνει και ρουφαει εκεινη.
Το πρωτο της μετα απο εναν μηνα.
Ο καπνος εισερχεται στο αναπνευστικο της συστημα και εκεινη κλεινει τα ματια στην αερια θαλπωρη.

''Ποσο καιρο χασαμε ο ενας μακρια απο τον αλλον,ποσο ηλιθια φερθηκαμε τοσα χρονια'' μουρμουρισε παραπονεμενα εκεινη.

Γυρισε στο πλαι και της πηρε το τσιγαρο,αρχισε να καπνιζει βλεποντας την να ανασαινει βαθια ακομη.

''Δεν πειραζει malyshka...τωρα αρχιζουν ολα''της υποσχεθηκε φιλωντας την απαλα και εκεινη γελασε στο σκοταδι.

Ευτυχια ,καπνος και μεντα.

Περασε καιρος απο εκεινη την δικη.
Αποφυλακιστηκες.

Εγω ξεχασα.
Περασαν τα χρονια.
Το εγκλημα μας παραγραφηκε.
Σταθηκες στο κατωφλι της πορτας μου και χτυπησες το κουδουνι με μανια.
Σε ειδα να στεκεσαι με ποδια που ετρεμαν και ματια που πεταγαν φλογες,δεν ησουν ομως οργισμενος.
Κοιταχτηκαμε για λιγο.
Χαμογελασα πικρα.
Αυτό που είναι ενοχλητικό με τον έρωτα είναι ότι πρόκειται για ένα έγκλημα που δεν μπορείς να το διαπράξεις χωρίς συνένοχο.

Ciao Bellas!
Γραφω απο Αθηνα!

Τι κανετε;

Πως ειστε;

Ελπιζω καλα!

Παρτε ενα γιορτινο κεφαλαιο...ετσι για το εποχιακο της καταστασης!

Εμεις εδω αλλαξαμε χρονο καλε!

Πως σας φανηκε;

Ειδαμε την ζωη της Εllie και του Eric να προχωραει.

Ειδαμε ενα ρεβεγιον

Και την συναντηση με τους γονεις του Ιασονα.

Ειδαμε και το δωρο που εμενα προσωπικα μου φανηκε πολυ ωραιο.

Ειδαμε και κατι που ειχαμε καιρο να δουμε.....

Αυτα απο εμενα και τις 6.000 λεξεις μου.
Καλη αναγνωση.

Σας αγαπω πολυ

xxxΜαγδαxxx