Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη –Μα πού γύριζες...
Οδυσσέας Ελύτης, 1911-1996

Η φυση ,κατα τον Αριστοτελη,ειναι αμεταβλητη ,αιωνια, αφθαρτη.Ειναι η υπερτατη ουσια ,το ειναι της ανθρωπινης υποστασης.Ο σκοπος του ανθρωπου και η πορεια του προς το τελος,δηλαδη την εξιλεωση της ζωης,το υπερτατο σημειο ,καθοριζεται απο την ανωτερη εννοια της φυσης μας.

Το αμυγδαλο ,μπορει να γινει μονο αμυγδαλια,οσες προσπαθειες και να καταβαλει ,οσο και να το θελει,δεν θα γινει ποτε του τιποτα αλλο.

Εγινε μια ερευνα στο Λονδινο το 1999 απο την New York Times,σχετικα με την μετανοια.

Τεθηκαν πολλες ερωτησεις,μονο και μονο για να ερθουν οι δημοσιογραφοι στην δυσκολη θεση να παραδεχτουν οτι μετανοια δεν υφισταται,παρα μονο αν υπαρχουν συνεπειες.

Ο Χ δεν μετανιωνει που αφησε τον χτυπημενο ποδηλατη στην μεση του δρομου και εφυγε ,παρα μονο εαν δεν αναρρωσει ποτε.

Ο Ψ δεν μετανιωνει που απατησε την κοπελα του ,παρα μονο αν εκεινη το μαθει.

Η μεταμέλεια δεν είναι τόσο λύπη για το κακό που κάναμε, όσο φόβος για εκείνο που μπορεί να πάθουμε εξαιτίας του.

Γιατί πρέπει πάντα οι μετάνοιες να έρχονται τόσο αργά; Γιατί οι άνθρωποι πάντα ζητάνε συγχώρεση από πτώματα;
Το πτωμα του ποδηλατη, το πτωμα της εμπιστοσυνης,το πτωμα του χαμενου ονειρου.

Γιατι ,μετανοια,σημαινει να αλλαζεις αυτο που εισαι.
Και ποιος καταφερε ποτέ να αλλαξει την φυση του;

''Δεν καταλαβαινω''η Darcy μουρμουρισε δενοντας τα χερια της κατω απο το στηθος της και κοιταξε πεισματικα ολο ευθεια.
Οι πυροσβεστες εφυγαν και μια τεχνικη ομαδα ηρθε αμεσως να βοηθησει το προσωπικο με τις καταστροφες.
''Τι δεν καταλαβαινεις;''ο Jake που την ακουσε να μιλαει μονη της πλησιασε και σταθηκε διπλα της.

Το σπιτι ακομα εβγαζε καπνους απο τον τριτο οροφο.

''Πως γινεται αυτο'' ακολουθησε το βλεμμα της και ειδε την Ρεβεκκα και τον Ιασονα ,να καθονται στο γρασιδι ο ενας απεναντι στον αλλον,ανενοχλητοι και καταμαυροι απο τους καπνους.

Η κοπελα προς μεγαλη της δυσαρεσκεια ειδε τον βασιλια της Μαφιας να περναει ενα δαχτυλιδι στην πλανευτρα ,που κοιτουσε ανεκφραστη τα δυο μαυρα του ματια.Η ενταση αναμεσα τους ηταν απτη σχεδον.

''Γινεται ,θα το ζησεις κι εσυ μια μερα'' της ειπε ατονα και εβαλε τα χερια στις τσεπες του τζιν του.

Η ωρα ηταν 8 και ο Ιασονας με την Ρεβεκκα θα πηγαιναν να μεινουν σε καποιο διαμερισμα στην πολη.Ευτυχως ηταν μονο οι δυο τους στην επαυλη.Ουτως ή αλλως το προσωπικο θα αποσυροταν σε μια ωρα στο σπιτι 200 μετρα μακρια.

''Κατι τετοιο;Αποκλειεται!'' χλευασε εκεινη,καπως λυπημενη ωστοσο.Δεν επαιρνε τα ματια της απο πανω τους.
Μα και αυτοι δεν θα μπορουσαν να το καταλαβουν,καθως τιποτα δεν φαινεται να μπορουσε να αποσπασει την Ρεβεκκα απο το καθηλωτικο βλεμμα του Ιασονα.

''Γιατι το λες αυτο;''

''Δεν ειναι οτι ζηλευω ,αλλα πως...πως ρε Jake;Μολις του εκαψε το γραφειο!Η τυπισσα ειναι καλυμμενη απο καπνα και εκεινος την κοιταει στα ματια λες και ειναι η πιο ομορφη γυναικα στον κοσμο!Ο Ιασονας της εκρυψε ενα σωρο πραγματα τοσο καιρο!Και αυτη δεν εχει φυγει!Ας μην μιλησω για τα βασανιστηρια,τα μυστικα,τους ατελειωτους τσακωμους!Αυτο που το πας;Απειροι ομηρικοι καβγαδες!Αυτο ειναι αρρωστο!'' φαινοταν περα για περα εκνευρισμενη

''Ειναι ερωτευμενοι Darcy,αγαπιουνται'' ο Jake χαμογελασε κοιτωντας τους φιλους του στο γρασιδι,ηξερε οτι η Darcy ζηλευε,οχι εκεινους,αλλα αυτο που ειχαν.

''Μα εδω και δυο χρονια προσπαθουν να σκοτωσουν ο ενας τον αλλον!''αντιγυρισε προκαλωντας το γελιο του.

Ετεινε το τσιγαρο του προς το μερος της και εκεινη το δεχτηκε κι ας μην καπνιζε,το χρειαζοταν.

''Εδω εχεις δικιο,η Ρεβεκκα και ο Ιασονας ισως να σκοτωσουν καποια μερα ο ενας τον αλλον,ισως''εκανε μια παυση.

''Βεβαια,το μονο σιγουρο ειναι...''γυρισε και την κοιταξε,και υστερα εκεινους τους δυο στο γρασιδι ''Οτι οποιαδηποτε μερα και στιγμη,θα σκοτωναν ο ενας για χαρη του αλλου,χωρις δευτερη σκεψη''

Τα λογια του και μονο της προκαλεσαν ανατριχιλα,και επειτα...το ποσο δικιο ειχε.

''Το πιστευεις αυτο;'' γυρισε και τον κοιταξε,το βλεμμα της δυσπιστο και καπως ανακριτικο.

''Ναι,το πιστευω,το βλεπω μπροστα μου μηνες τωρα'' της απαντησε απολυτα σοβαρος

''Μα...προκαλουν τοσο πονο ο ενας στον αλλον,δεν υποτιθεται οτι ο ανθρωπος που ειναι σωστος για εσενα δεν σε ποναει;''ξαναγυρισε μπροστα για να δει την Ρεβεκκα να τον φιλα απαλα.

Τον ειχε συγχωρεσει;

''Απλα μου φαινεται περιεργο''αυτη την φορα η φωνη της ηταν πιο απαλη,καπως παραπονιαρικη.
''Η Ρεβεκκα ειναι η πλεον ισχυρη γυναικα του υποκοσμου,και γινεται αδυναμη μπροστα του!Υποκυπτει!Τον συγχωρει ,ξανα και ξανα!''

Ο Jake γουρλωσε καπως τα ματια του,λες και ακουσε κατι εξωφρενικο

''Πιστευεις οτι τον συγχωρεσε;''καυχασε γελωντας καπως

''Τι;Οχι;''

''Αυτο γλυκια μου ,ηταν το φιλι της Ρεβεκκας,ισως το εχεις ακουστα και ως φιλι του Ιουδα''

''Αρα θα του καψει κι αλλο μερος της επαυλης;Ή αυτη την φορα καποιο αυτοκινητο''το τελευταιο το ειπε καπως πιο σιγανα,μην της δωσει και ιδεες

''Μπορει,δεν χαιρεσαι;Περισσοτερο σοου για εμας!'' ο Jake εκανε πασιφανες το οτι εκτιμουσε μια δραματικη σκηνη τσακωμου,ή εστω δραματος,περισσοτερο απο καθε λεπτο ηρεμιας.

Βαριοταν ευκολα.

''Ναι αλλα τι ειδους σχεση ειναι αυτη;Ειναι τοξικο αυτο,η Ρεβεκκα ως εν δυναμει ψυχολογος δεν θα επρεπε να το γνωριζει αυτο;''

''Νομιζω οτι ετσι υποτιθεται οτι συμβαινει με τους μεγαλους ερωτες,ολα ειναι στον υψιστο βαθμο...βιωνεις την απολυτη ευτυχια και την απολυτη δυστυχια,τιποτα ενδιαμεσο.''της απαντησε καπως πιο σοβαρα.

''Απο το ζενίθ στο ναδίρ''προσθεσε αφηρημενα εκεινη κοιτωντας ευθεια.

''Πιστευεις οτι θα ζησουμε ολοι τον μεγαλο ερωτα;'' αναρωτηθηκε επειτα φωναχτα,ενω πιο πολυ μια σκεψη εκανε.Ωστοσο δεν το πηρε πισω.

Ο Jake αργησε να της απαντησει αυτη την φορα,το σκεφτοταν και ο ιδιος.Δεν ηταν απλη ερωτηση,και δεν επιδεχοταν φυσικα, βιαστικη απαντηση.

''Νομιζω πως ναι ,αλλα και παλι...δεν βιωνουμε ολοι ιδια τον ερωτα''

Η Darcy γελασε με το ποσο βαθυστοχαστα μιλησε ο κατα την γνωμη της -παντα- ακρως επιφανειακος,γυναικας και ακαρδος Μαφιοζος.

''Τι εννοεις μεγαλε φιλοσοφε;''

''Εννοω οτι δεν ειναι για ολους το ιδιο,τι να εννοω;'' απαντησε καπως εκνευρισμενος που δεν το καταλαβε αμεσως

Ρολλαρε τα ματια της και πεταξε κατω το τσιγαρο της.

''Αλλος δεν μπορει να κοιμηθει,αλλος δεν μπορει να φαει,αλλος ειναι εγωιστης,αλλος τα δινει ολα.Αλλος φοβαται μην πληγωθει και ειναι επιφυλακτικος,αλλος δεν κανει ουτε δευτερη σκεψη.Αλλος πινει και μεθαει.Αλλος μιλαει συνεχεια για τον ανθρωπο του,αλλος αποφευγει να αναφερεται σε αυτον.Αλλος κλαιει ,αλλος γελαει ολη την ωρα.Αλλος ερωτευεται αμεσως,αλλος με το περασμα του χρονου,σταδιακα.Αλλος ειναι παρορμητικος και αλλος πολυ,πολυ σοβαρος.Αλλος ερωτευεται ανθρωπους που ξερει καιρο,ενω αλλος αγνωστους που δεν θα ξαναδει ποτε του''της ειπε εκεινος.

Εκανε μια παυση και την κοιταξε με νοημα

''Αλλος ερωτευεται ανθρωπους,και αλλος καταστασεις ''

Εμοιαζε προσβεβλημενη ''Ερωτευομαι εγω καταστασεις;;''συριξε με τσιριχτη φωνη και ανασηκωμενο φρυδι.

Ο Jake γελασε με το υφος της.Ειχε πλακα.

''Εμ τι νομιζεις;Οτι με τον Ιασονα θα ειχατε ποτε αυτο που εχουν;Οχι!Γιατι δεν εισαι η Ρεβεκκα!''το σκεφτηκε λιγο ομως.

''Δεν στο λεω για κακο,απλα θα αλληλεπιδρουσατε διαφορετικα,αυτο ειναι ολο''συμπληρωσε ανασηκωνοντας τους ωμους του.

''Αυτοι οι δυο σε ποια κατηγορια διαφορετικων ανθρωπων ανηκουν;''αλλαξε θεμα η κοπελα προβληματιζοντας τον.

''Σε καμια απο αυτες,δυστυχως για εκεινους δηλαδη'' συμπερανε σιγουρος.Η Darcy τον κοιταξε ψυχαχωγημενη απο το διδακτικο ,εμπειρο ταχα,υφος του.

''Και τοτε;''

''Θα ελεγα οτι αλλοι ερωτευονται με το μυαλο και αλλοι με την καρδια''

''Ποιος απο τους δυο και με τι;'' ειδαν τον Ιασονα και την Ρεβεκκα να σηκωνονται απο το γρασιδι.

''Μα ειναι προφανες''μειδιασε δειχνοντας τους ελαφρως,δεν τους ειχαν παρει ειδηση ακομα.

''Η Ρεβεκκα τον ερωτευτηκε με την καρδια της,ενω εκεινος με το μυαλο του''

Την ειδε που κατσουφιασε. ''Γι'αυτο η Ρεβεκκα τον αγαπαει περισσοτερο;''

Γελασε στην αφελεια της.

''Γλυκια αφελη Darcy,σε ερωτω,υπαρχει πιο ισχυρο οργανο απο το μυαλο;''

Εδειξε να το σκεφτεται

''Αυτο που νιωθει εκεινη μου φαινεται ισχυροτερο''ειπε καπως πιο σιγα,σαν να φοβοταν μην ακουστει.

Κουνησε το κεφαλι του αποδοκιμαστικα

''Αυτος εκει'' εδειξε με ενα του νευμα τον Ιασονα που την κοιτουσε στα ματια οσο την βοηθουσε να σηκωθει.
''Εχει το ονομα της χαραγμενο στο μυαλο του,αν παθει κατι η Ρεβεκκα,χαθηκε,πιστεψε με,ο τυπος, δεν το ξερει μαλλον ακομη,αλλα ειναι χαμενος απο χερι''

Παρολα αυτα χαμογελασε κοιτωντας τον φιλο του.
Η Ρεβεκκα Ιακωβου επροκειτο να του κανει την ζωη κολαση ,και ηταν γαμημενα τυχερος για αυτο.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Αναθεματισμενε αντρα''η Ρεβεκκα μουρμουρισε με την ανασα κομμενη.Το δαχτυλιδι της βαραινε το δαχτυλο και τα λογια του την καρδια της.

Και πλεον ,το αστραφτερο του χαμογελο,με τα δυο λακκακια και το σπινθηροβολο βλεμμα του,λεπταιναν επικινδυνα πολυ την αυτοσυγκρατηση της.Με μια αποτομη κινηση επεσε πανω της και την αγκαλιασε σφιχτα.
Η καρδια της Ρεβεκκας εχασε δυο χτυπους.Ο Ιασονας δεν τα συνηθιζε αυτα.

Τα δυνατα του χερια τυλιχθηκαν γυρω απο την μικρη της μεση και ακουμπησε το κεφαλι του στο κενο αναμεσα στον λαιμο και τον ωμο της εισπνεοντας απομειναρια αρωματος και καπνο.

Η καρδια του παλλοταν απιστευτα δυνατα,ηταν απο τις λιγες φορες που την ειχε αγκαλιασει,αν οχι η πρωτη.

''Σε ευχαριστω που δεν εφυγες'' η φωνη του βγηκε βραχνη και ραγισε κατι μεσα της.Το βελουδο της χροιας

Μα πως μπορουσε να φυγει;Σε εκεινη την επαυλη ηταν εκεινος,και στην κλικα ολοι σχεδον οσοι αγαπουσε,ηταν πια μια οικογενεια.Και ειχε μαθει ,με τον δυσκολο τροπο,να μην παραταει ποτε την οικογενεια της.

Χωρις προειδοποιηση εσκυψε προς το μερος του και ακουμπησε τα χειλη της πανω στα δικα του.
Γευτηκε πρωτα την μεντα και υστερα την ανακουφιση του.

Ωστοσο ο Ιασονας ηξερε καλυτερα απο το να επαναπαυθει.

Απομακρυνθηκε ελαφρως και σηκωθηκε ορθιος,κρατωντας το χρηματοκιβωτιο στο ενα χερι και τεινωντας το αλλο προς το μερος της.Την βοηθησε να σηκωθει.
''Γιατι νιωθω οτι μου εδωσες το φιλι του Ιουδα;;'' ρωτησε πειρακτικα τιναζοντας το χορταρακι απο το -για πεταμα πλεον- φορεμα της .
Εκεινη γελασε.

''Κατι θα ξερεις'' απαντησε αινιγματικα εκεινη και κοιταξε γυρω της,σαν ξαφνου να απεκτησε συναισθηση του τι συνεβη.

''Δηλαδη δεν με συγχωρεσες;''ρωτησε εκπληκτος,και καπως απογοητευμενος,ποιος;Ο Jason Hunter!

''Οχι ακομα!Αλλα παντα υπαρχουν διορθωτικες κινησεις!''

Και τα μαυρα ματια του εγιναν παλι βαθια και λαγνα.

Η Ρεβεκκα αναστεναξε απο μεσα της.
Του ειχε δημιουργησει καταστροφες εκατονταδων χιλιαδων ευρων μεσα σε μολις λιγα λεπτα.Και δεν ειχε θυμωσει ουτε λιγο.Δεν ειχε καμια σχεση με τον Ιασονα που ηξερε.

Βεβαια και εκεινη ,αν πριν εναν χρονο το ανακαλυπτε ολο αυτο δεν θα τον συγχωρουσε ποτέ.Ηταν περιεργο το ποσο ειχαν αλλαξει μεσα σε δυο χρονια.

''Ρεβεκκα;Μιλαω'' την εβγαλε αποτομα απο τις σκεψεις της.

Τον κοιταξε καπως αποσυντονισμενη
''Τι ελεγες;''

Του εριξε ενα αφηρημενο βλεμμα.Τι ομορφος αντρας που ηταν...ολα πανω του ακρως ελκυστικα,εθιστικα και ερεθιστικα...και δικος μου.

Δαγκωθηκε για την σκεψη της,αυτο το σκεπτικο ειχε ραγισει απειρες φορες την σχεση τους.

Σε ευχαριστω που δεν εφυγες

''Λεω,εισαι χαλια,παμε στο διαμερισμα στο κεντρο να γινεις ανθρωπος''ειπε αυστηρα-οσο μπορουσε- γιατι εκρυβε με το ζορι ενα μειδιαμα.

''Ε...ναι ναι παμε'' μουρμουρισε εκεινη και τον ακολουθησε.Το χερι του ,αναζητησε το δικο της κι εκεινη χαθηκε στην θερμη του δυνατου του κρατηματος.Επαιξε ασυναισθητα με το νεο δαχτυλιδι της πλανευτρας και η καρδια της μπηκε στην θεση της.

Σε ευχαριστω που δεν εφυγες.

Τα λογια του την στοιχειωναν,ηταν τοσο απαλη η φωνη του,τοσο ισχυρη για την καρδια της ,και μελωδικη για τα αυτια της,καπως μεταξενια και αρκετα βελουδινη.Ειδικα οταν της ελεγε κατι τετοια.

Ηταν πλεον επισημο.Παντα θα επεστρεφαν ο ενας στον αλλον,ο,τι και να γινοταν.
Ηταν λες και καποια αορατη ισχυρη μαγνητικη δυναμη υπηρχε αναμεσα τους,μια νοητη κλωστη που τους ενωνε.Πλεον οι κλωστες αναμεσα τους ηταν εκατονταδες,αμετρητες σχεδον.

Πλεγμενες καθωε ηταν πανω στις καρδιες τους,εμοιαζε οδυνηρο να προσπαθησουν να ξεμπλεχτουν,να ξεριζωσουν τις κλωστες.Ασκοπο και ματαιο.

Ο,τι και να συνεβαινε,θα επεστρεφαν παντα ο ενας στον αλλον.

Σε ευχαριστω που δεν εφυγες.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Και δηλαδη σου εκαψε το γραφειο και δεν εκανες τιποτα;''ο Carter ρωτησε καπως παραξενεμενος απο τον καναπε απεναντι του.
Ηταν ολοι στο σαλονι της επαυλης.

''Οχι ρε μαλακα τι λες,φυσικα και εκανε!Προταση γαμου!Την εσκισε την γατα!''κοροιδεψε ψιθυριστα ο Eric κερδιζοντας μια σφαλιαρα στον αυχαινα απο τον φιλο του.

H Ellie ,η Αννυ και η Ρεβεκκα ειχαν κουλουριαστει στον αλλον καναπε και ηταν απορροφημενες σε μια χαζη ταινια που επεμεινε η πρωτη να δουν.

Ηταν αρχες Νοεμβριου.Η Ellie εκλεισε τους 8 μηνες εγκυμοσυνης και πλεον ειχε βαρυνει αρκετα.Και ο Eric ειχε αγχωθει αρκετα,βασικα ,οχι απλα ειχε αγχωθει,ειχε τρομοκρατηθει.
Και τα αστεια εδιναν και επαιρναν.

''Βεβαια μετα απο αυτο που της εκανες ,κανονικα επρεπε να σε καψει ζωντανο''συμπερανε ο Carter και ηπιε μια γουλια απο την μπιρα του.Ηταν λιγο μετα τις 9 ,και ειχαν αποστολη στις 11.

''Συμφωνω συμφωνω.Ακομη μπορει να το κανει βεβαια,δεν ξερεις ποτέ''ο Eric επαιζε με τα νευρα του φιλου του ακομα περισσοτερο.

''Εσυ μελλοντα πατερα μην μιλας,ακομα δεν εχω αρχισει με εσενα'' τον απειλησε ο Ιασονας και ξεσφιξε λιγο την γραβατα του

''Εγω καλα ειμαι ,ψυχραιμος,αυτο ελειπε!Να τρομαξω και στην σκεψη'' μουρμουρισε ταχα αταραχος.

''Σσσς '' η Ellie τους επεπληξε χωρις να τραβηξει το βλεμμα απο την τηλεοραση.''Eric, μου φερνεις ενα μαξιλαρι;''ρωτησε αφηρημενα τρωγοντας ενα κριτσινι με σος.

''Οχι'' απαντησε ο διοικητης χαλαρος και ηπιε το ποτο του.

Κερδισε επαξια το απαξιωτικο βλεμμα και των τριων γυναικων.

''Ρε μαλακα'' ο Carter μουρμουρισε πνιγοντας ενα γελακι καθως επινε αλλη μια γουλια μπιρα.

''Μου εχει φαει την ζωη σας το ορκιζομαι'' ψιθυρισε ο Eric που ομως σηκωθηκε με βαρια καρδια απο την δερματινη πολυθρονα του και της πηγε ενα μαξιλαρι απο τον καναπε απεναντι του.

Η κοπελα το πηρε χωρις να του ριξει μισο βλεμμα.
''Παρακαλω'' της ειπε καυστικα.
Η Ellie γυρισε με υφακι να του απαντησει αλλα αντι αυτου,εσμιξε αποτομα τα φρυδια της και μορφασε βγαζοντας ενα μικρο επιφωνημα ενοχλησης.

Αρκετα μεγαλο βεβαια για να θεσει τον διοικητη σε κατασταση πανικου.
Η ξανθουλα επιασε την κοιλια της παιρνωντας μερικες ανασες.

Διακτινιστηκε διπλα της παραμεριζοντας την Αννυ και την Ρεβεκκα και την επιασε απο τους καρπους γονατιζοντας μπροστα της στον καναπε.

''Συγγνωμη συγγνωμη!Γαμωτο!Που πονας;Να παμε νοσοκομειο;'' ρωτησε πανικοβλητος και την κοιταξε στα ματια περιμενοντας ενα νευμα της μονο για να δρασει.

Ο Carter σηκωθηκε επισης οντας σε ετοιμοτητα και ο Ιασονας εγειρε μπροστα να κανει το ιδιο.

Το προσωπο της γιατρινας φανηκε να ηρεμει καπως μετα απο λιγα δευτερολεπτα.

''Οχι ειναι ψευτοωδινες,συμβαινει ειδικα στο τριτο τριμηνο της εγκυμοσυνης,περασε τωρα'' μουρμουρισε και η Ρεβεκκα της ετριψε την πλατη ενω η Αννυ σηκωθηκε να της φερει ενα ποτηρι νερο.

Ο διοικητης ξεφυσηξε βλεποντας την να χαλαρωνει παλι πισω στον καναπε.

Η ταινια επαιζε ακομη.

''Θες να μεινει καποιος μαζι σου;Ενας μηνας εμεινε;Μπορω εγω!Αληθεια''η Αννυ προσφερθηκε.

''Κι εγω μπορω Ellie''η Ρεβεκκα συμφωνησε και προς εκπληξη ολων ο Eric δεν τις αγριοκοιταξε.Η Ellie ανασηκωσε το φρυδι της.

''Μα εχω τον Eric'' δηλωσε

''Κι αυτο σε κανει να νιωθεις ασφαλεια;'' ο Carter ρωτησε ετοιμος να βαλει τα γελια.
Ο Ιασονας δεν προσπαθησε καν να το κρυψει.

Ο Eric χαιδεψε απαλα το ποδι της πανω απο την κουβερτα.
''Ο,τι θες εσυ'' της ειπε αυστηρα και σηκωθηκε ορθιος επιστρεφοντας στην θεση του απογοητευοντας την.

Ο Eric ανησυχουσε,μα ολο αυτο του ηταν πολυ πρωτογνωρο,και επειτα...δυσκολευοταν ηδη στο να εκφρασει τα συναισθηματα του απεναντι της,ποσο μαλλον απεναντι σε ενα παιδι που ακομη δεν ειχε γεννηθει.

''Εισαι οντως πολυ ψυχραιμος'' ψιθυρισε πειρακτικα ο Ιασονας οταν ο φιλος του καθισε διπλα του στον καναπε ,κερδιζοντας ενα βλεμμα φωτια.

''Βουλωσε το'' μουρμουρισε ο διοικητης και αναζητησε το ποτο του.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Επιτηδες το κανει'' ο Ιασονας γρυλισε χτυπωντας την γροθια του στο γραφειο.Ο Eric διπλα του ειχε διπλωθει στο γελιο.

Η Ρεβεκκα Ιακωβου βρισκοταν στο μπανιο του κλαμπ,και απλωνε αλλη μια στρωση κοκκινου κραγιον ,επιδεικτικα μπροστα απο τον καθρεφτη ,οπου ειχε εγκαταστησει την μια καμερα.

Ολο το συστημα του παρακμιακου κλαμπ ειχε χακαρει ωρα τωρα ο Carter,που ελεγχε την κατασταση,Ο Jake βρισκοταν μαζι με δυο αντρες της Μαφιας σε ενα τραπεζι και ταχα γιορταζαν,η Αννυ φορουσε ενα ασημι στενο στραπλες φορεμα μεχρι και κατω απο το γονατο,το στηθος της ξεχυλιζε και τα κοκκινα μαλλια της ηταν καταρακτης λαβας,ασορτι με το κοκκινο κραγιον της.Ειχε γενεθλια ταχα αποψε,και η Ρεβεκκα θα της κουβαλουσε μια τουρτα με απειρα κερακια και ενας προβολεας θα την ακολουθουσε κατα μηκος του μαγαζιου οσο πλησιαζε την ανυποψιαστη φιλη της.Το τραγουδι θα εκοβε την ροη του DJ, και φυσικα ολα τα βλεμματα θα επεφταν πανω στην πλανευτρα ,η οποια θα περνουσε διπλα απο το θυμα.Εναν εφοπλιστη ,πρωην εφοπλιστη δηλαδη,που χρωστουσε παντου,και πιο πολυ απο ολους στον Ιασονα.Μονο που οχι μονο δεν του εδινε τα λεφτα του,αλλα ειχε τολμησει να τον απειλησει κιολας.

Ο βασιλιας τον θεωρησε απειλη,αλλα οχι και τοσο μεγαλη για να στειλει τον Eric ή τον Carter,ποσο μαλλον να παει ο ιδιος εκει.

Η Ρεβεκκα εστρωσε τα μαλλια της και εκλεισε το ματι στον καθρεφτη.

Κατεβασε τους ωμους απο την ολοσωμη δερματινη φορμα της,ηταν στραπλες και εδινε μια πολυ γενναιοδωρη εικονα του στηθους της,ενω στην συνεχεια αγκαλιαζε της καμπυλες της με εναν τροπο καθηλωτικο.

Γυρισε απο την αλλη δινοντας του πληρη θεα του πισω μερους του σωματος της.

Ξεσφιξε την γραβατα του και ενιωσε να ζεσταινεται.

''Αυτα κρατα τα για μετα'' ο Eric πηρε το μικροφωνο απο τα χερια του Carter και μιλησε γελωντας.Η Πλανευτρα ακουγοντας την φωνη του διοικητη απο το ακουστικο της ρολλαρε τα ματια της και ο Ιασονας εβαλε κι αλλο ουισκι

''Θα μου βγαλει την ψυχη σας το ορκιζομαι ''μουρμουρισε μεσα απο τα σφιγμενα δοντια του.

Ολο το κλαμπ ειχε το βλεμμα του στην αγνωστη με την ολοσωμη δερματινη φορμα και τις γοβες στιλετο που σαν μια συγχρονη Catwoman ελισσοταν στον χωρο με ανεση κουβαλωντας μια επτακιλη τουρτα -ιδεα του Ιασονα για να την βασανισει- με ενα μεγαλο χαμογελο.

Με την ακρη του ματιου της ,ειδε εναν αντρα,στα VIP,δυο τραπεζια μακρια τους,να την κοιταει.Κρατησε το βλεμμα της δευτερολεπτα πανω του και επειτα φροντισε να μην τον ξανακοιταξει.

Η Αννυ με μια σοκαρισμενη εκφραση και ενα τεραστιο χαμογελο εσβησε την τουρτα της,φιλησε τον Jake στα χειλη ,και ανοιξαν την σαμπανια.Η Alison,η τριτη κοπελα της παρεας καθοταν ολη την ωρα διπλα ή πανω στον Nathan .Αυτο αφηνε την Ρεβεκκα φανερα εργενισσα και ετοιμη για φλερτ.

Ο επιχειρηματιας,δεκα ολοκληρα χρονια μεγαλυτερος της αλλαστο ανθος της ηλικιας του γρηγορα εστειλε ενα μπουκαλι στο τραπεζι τους.
Η Ρεβεκκα πηρε δυο ποτηρια και τα γεμισε με ουισκι και μετα κοκα κολα και πλησιασε με αργο και σταθερο βημα στο τραπεζι του.Την κοιτουσε απροκαταληπτα.

Ο Ιασονας απο το γραφειο του ειχε ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια.
Οι αλλοι τον κοιτουσαν λες και ηταν τρελος.

''Ρε εχεις τρελαθει;' ο Eric τον σκουντηξε.

''Ειναι περηφανος ρε για την κοπελα του αστον!'' ο Carter δεν ηταν τοσο κτητικος οσο ο Eric που δεν αντεχε να βλεπει τετοια σκηνικα.

''Ειναι η καλυτερη φιλε και αυτο με καυλωνει οσο δεν παει '' μουρμουρισε και εγειρε πισω χωρις να παρει το βλεμμα του απο την οθονη.
Αναψε τσιγαρο.

''Σε καυλωνει να την πεφτει σε οποιον να ναι;'' ο Eric εξακολουθουσε να μην καταλαβαινει.

''Ρε μαλακα το οτι ειναι ισχυρη,και επαγγελματικη.Εχει αυτο το βλεμμα...''

'ποιο βλεμμα;''

Ο Carter που με ολη αυτη τη συζητηση δεν μπορουσε να συγκεντρωθει τους διεκοψε.

''Τι ρωτας και εσυ ρε;Κοινωνικο πειραμα κανεις;Πρεπει να εχεις δει το γνησια ερωτευμενο βλεμμα της για να το ξεχωρισεις απο το ψευτικο.''

''Τα νευρα σου να κοιταξεις'' τον συμβουλεψε ο Eric με ενα μειδιαμα

''Εκτος αν σε πειραξε που η Αννυ γλωσσοφιλιεται με τον Jake εδω και κανα τεταρτο'' προσθεσε ο διοικητης και ο Ιασονας γελασε

''Ειστε και οι δυο μαλακες'' μουρμουρισε ο χακερ ενοχλημενος και συνεχισε να πληκτρολογει για να ενεργοποιησει τις καμερες της πισω πορτας.

Συντομα η Ρεβεκκα με τον επιχειρηματια πηγαν στο μπανιο ,που θα επρεπε να τον παραξενεψει που δεν ειχε κοσμο.

Γιατι μεσα περιμεναν τρεις ανδρες με εναν σιγαστηρα που ειχαν μπει απο το παραθυρακι ενω ως προφαση ενα ζευγαρι που ερωτοτροπουσε δεν πλησιαζε κανεις.Η Ρεβεκκα ομως ηξερε οτι αυτο ηταν ψεμα.

Οποτε φροντισε να σπρωξει με την πλατη του την πορτα του μπανιου για να ανοιξει καθως την φιλουσε κτητικα και απαιτητικα.

Οταν το οπλο με τον σιγαστηρα τον πυροβολησε η πορτα ειχε κλεισει και η Ρεβεκκα τον φιλουσε ακομα.
Ηταν περιεργο το συναισθημα ,το πως η ανασα του κοπηκε πανω στα χειλη της, η γλωσσα του νεκρωσε,η Ρεβεκκα ενιωσε την τελευταια του πνοη να ζεσταινει το προσωπο της καθως επεφτε πισω.Το πατωμα ηταν καλυμμενο με προστατευτικο.Με συνοπτικες διαδικασιες τον τυλιξαν και τον πεταξαν εξω σε αυτους που τον περιμεναν.

''Ολα καλα κυρια Ιακωβου;'' την ρωτησε ο αντρας που πυροβολησε πριν πηδηξει και ο ιδιος εξω στο δρομακι.

Εγνεψε θετικα.Ετρεμε καπως αλλα ηταν περηφανη που τον εριξε τοσο γρηγορα.Ενιωθε η καλυτερη.Λες και κανεις δεν μπορουσε να αντισταθει στην αυρα της πλεον.

Εστειλε μηνυμα στην 'παρεα' της να φυγουν και πλησιασε τον καθρεφτη.

Ο Ιασονας την κοιτουσε που αταραχη εστρωνε τα μαλλια της και ανανεωνε τοmake up της με ενα κραγιον που ειχε κρυμμενο μεσα στο σουτιεν της.

Ηξερε οτι την κοιτουσε.

Του εκλεισε το ματι και εκανε μια προχειρη καρδουλα στον καθρεφτη με το κραγιον της.

Εξω απο το μπανιο ειδε πολυ κοσμο και για καλη της τυχη τρεις κοπελες με την μεθυσμενη φιλη τους που με το ζορι στεκοταν ορθια μπηκαν μεσα και της εκλεισαν σχεδον την πορτα στα μουτρα.

Χρειαζοταν ενα τσιγαρο.Εστειλε ενα δευτερο μηνυμα στην Αννυ οτι θα τους εβρισκε σε πεντε λεπτα στο επομενο στενο και ζητησε ενα τσιγαρο απο εναν θαμωνα του κλαμπ.
Βγηκε στο στενακι απο το οποιο το αυτοκινητο με το πτωμα ειχε εξαφανιστει ωρα τωρα.

Πηρε μερικες βαθιες ανασες.Κρυωνε.Ο χειμωνας ειχε κανει την εμφανιση του και τα ρουχα της μονο χειμωνα δεν θυμιζαν.

Καθισε σε ενα βρωμικο πεζουλι.
Δυο τρεις τζουρες και θα παω στους αλλους .

Εν τω μεταξυ ο Ιασονας ενιωθε εναν εκνευρισμο που αφησαν την Ρεβεκκα μονη της.Ειχε ένα περίεργο προαίσθημα.

''Τι εννοεις ηθελε να μεινει μονη της;Χεστηκα που παντα αυτο κανει!Να πατε να την βρειτε!Ας το κανει εδω το γαμημενο το τσιγαρο''διεταξε τον Jake και εκλεισε το κινητο του με δυναμη.

''Χακαρα την εξωτερικη καμερα!' ο Carter πανηγυρισε και οι τρεις αντρες εγειραν προς την οθονη.

Δεν ειδαν πολλα,ολα ηταν καπως σκοτεινα.

Μονο την Ρεβεκκα.
Αναισθητη στον βρωμικο δρομο.
Δυο αντρες με κουκουλες,την κρατουν προχειρα και την πετουν ατσαλα στο πορτ παγκαζ.
Ενα βαν χωρις πινακιδες,λευκο,απομακρυνεται.

Και επειτα, η οργισμενη φωνη του Ιασονα,το λαπτοπ που εκσφεντωνιστηκε απο το γραφειο στο πατωμα και εγινε χιλια κομματια,το κενο ,η σιωπη και των τριων.

Κοιταχτηκαν.

Απελπισια,οργη και απογνωση,ολα αυτα στα ματια του Βασιλια.

Την ιδια στιγμη ,ενα μηνυμα ηρθε στο κινητο του,ενιωθε ακομα μουδιασμενος.Φωναζε και διεταζε θεους και δαιμονες μα στο μυαλο του στεκοταν ακινητος και ορθιος στο προσφατα ανακαινισμενο γραφειο του.

Ανοιξε το κινητο με χερια που ετρεμαν απο θυμο

''Πολλές νύμφες προσπάθησαν να τον γοητεύσουν, αλλά ο Ορφέας δεν θέλησε ποτέ καμία άλλη εκτός από την Ευρυδίκη.Τη γυναίκα που έχασε, επειδή δεν μπόρεσε να ελέγξει την αδυναμία του....''

Και μετα απο αυτο;
Χαος.

Ακομα χειροτερο ωστοσο απο το να μετανιωνεις για οσα εκανες,ειναι να μετανιωσεις για οσα δεν εκανες.
Μια πραξη γενναιοτητας,μια κινηση ανθρωπιας,ενα 'Συγγνωμη' και ενα 'Σε αγαπαω' μπορουν να αλλαξουν τα παντα στην ζωη ενος ανθρωπου.

Το ζητημα γυρω απο την αναδρομικη μετανοια μη τετελεσμενων πραξεων εγκειται στο οτι ο ανθρωπος σκεφτεται εκ του ασφαλους.

Κανεις ποτε του δεν ειπε 'Μακαρι να ειχα ανεβει σε εκεινο το τρενο',αν εν τελει εκεινο το τρενο δεν εφτασε ποτε στον προορισμο του.

Δεν μιλω για αυτοκτονικες τασεις,αλλα για εμπειριες.
Αξιολογουμε καθε πραξη εκ του αποτελεσματος,δεν βλεπουμε το ταξιδι ,μα τον προορισμο.
Ο λογος που μετανιωνουμε που δεν κανουμε κατι ειναι ιδιος με εκεινος που δεν το κανουμε εξ αρχης.

Υποθετουμε το αποτελεσμα του.

Οπότε,οι πεποιθησεις του ανθρωπου ουδεποτε εν τελει αλλαζουν.Τα δεδομενα αλλαζουν ,οχι η σκεψη.

Ο ανθρωπος δεν μετανιωνει ποτε του για οσα φανταζεται ,μα για οσα ζει και βλεπει μπροστα του.

Η φυση μας ειναι εμπειρικη και ρεαλιστικη,και για αυτο δυστυχως θα μετανιωνουμε ,αιωνια.

Ciao Bellas!!!

ΠΏΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙ ΚΆΝΟΥΜΕ

Νομίζω τα σχόλια περιττά για αυτό το κεφάλαιο (όχι ότι ήταν τέλειο αλλά γιατί προτιμω τα δικά σας)

Είδαμε λίγο Jake και λίγο Darcy . Δεν θα τους χαρακτήριζα ζευγάρι . Είναι η οπτική γωνία ενός τρίτου.

Είδαμε τον χρόνο να περνά .

Και χωρίς να θέλω να σας πανικοβάλλω....είδαμε την τομη στην σχέση τους .

Εδώ . Αλλάζουν. Όλα.

Κι επειδή εγώ ως γνωστόν έχω αδυναμία σε όλες σας και σας λατρεύω σας αγαπώ σας νιώθω τόσο κοντά μου λες και σας ξέρω χρόνια νιώθω τύψεις που δεν έχω βάλει αφιερωση τοοοσο καιρό.

Οπότε ορίστε....αφιερωμένο σε δυο αναγνωστριες ArietaLouna και NandiaKal
Σας βλέπω όλες αλλά τα σχόλια είναι πολλά και τα προσωπικά μηνύματα ακόμα περισσότερα.... πάντα με αγγίζουν και ΠΆΝΤΑ τα διαβάζω τα δείχνω σε φίλες μου τα κάνω σκριν να τα έχω να τα κοιτάω όταν απογοητευομαι.

Ο χρόνος που αφιερώνετε σε ένα μήνυμα που μου στέλνετε με συγκινεί.
Θα αφιερώσω κεφάλαιο σε όλες σας αν προλάβω. ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ . ΣΑΣ ΣΤΈΛΝΩ ΦΙΛΙ ΜΕΓΑΛΟ.

Ειναι τιμή μου να έχω αναγνωστριες όπως εσείς. Είτε ψηφίζετε είτε όχι. Είτε σχολιάζετε είτε όχι. Είτε στέλνετε μηνύματα είτε όχι.
Τιμή μου. Ειλικρινά.

Σας αγαπώ πολύ και σας ευχαριστώ.

xxxΜαγδαxxx